#menswaardigheid

[rausule]

Biogeneeskunde Suid-Afrikaanse paters-genetika menswaardigheid

funksie van menswaardigheid kan net so 'n deurslaggewende element uitmaak

uit 'n formele oogpunt, in terme van prosedure wat twee is

juis op grond van respek vir intrinsieke menswaardigheid, wat

'n substantiewe standpunt, as 'n grondslag van regte wat nie is nie

geraak kan word

Wanneer ons egter vandag probeer om die konkrete betekenis daarvan te spesifiseer; wanneer 'n mens spesifieke verpligtinge en regte wil aflei met verwysing na die huidige uitdagings van biogeneeskunde en biotegnologie; wanneer 'n mens die aard, ontvangers en inhoud daarvan in detail wil ondersoek, lyk dit of die waardigheid ontbind, en neem karakters van sterk dubbelsinnigheid aan. En dit loop die risiko om 'n vals duidelike en evokatiewe konsep van skeurwonde eerder as begrip te word

Die verwysing gaan weer na G. ROLLA, Die normatiewe waarde van die beginsel van

menswaardigheid. Kort oorwegings in die lig van Ibero-Amerikaanse konstitusionalisme.

cit., 1878 f.

14 Sien ook onder andere D. BEYLEVELD, R. BROWNSWORD, Menswaardigheid. Human Rights, and Human Genetics, in Modern Law Review, 1998, 661. 662: «Ons gevolgtrekking is dat die konsep van menswaardigheid 'n wettige plek in debatte oor menslike genetika het. Dit is egter ietwat van 'n los kanon, oop vir misbruik en waninterpretasie; dit kan komplekse vrae oorvereenvoudig; en dit kan 'n paternalisme aanmoedig wat onversoenbaar is met die gees van selfbeskikking wat die hoofstroom van menseregtedenke inlig; W.P. CHESHIRE, Toward a Common Language on Human Dignity, in Ethics and Medicine, 2002, 7: "Desondanks het sommige bevraagteken of "menswaardigheid", 'n emosioneel-belaaide frase wat gebruik word om verskeie politieke sake te eerbiedig, voldoende goed gedefinieer is om te dien as 'n nuttige term in bio-etiese diskoers. Die omgangsgebruik daarvan is dikwels vaag. 'n Meer streng poging tot 'n presiese definisie kan die risiko loop om openbare diskoers te verdeel en konsensus af te breek waar eenheid wenslik is; VAN. HYMAN, Does Technology Spell Trouble with a Capital "T"?: Human Dignity and Public Policy, in Harvard Journal of Law & Public Policy, 2003, 3, 4: «Assesserings van menswaardigheid is redelik subjektief met aansienlike variasie tydelik. chronologies, geografies en kultureel. Sosiale klas, godsdiens, rykdom en die graad van industrialisasie maak ook saak. Daar is ook 'n aansienlike mate van individuele variasie. Oorweeg of menswaardigheid verbeter, verminder of onaangeraak word deur blou wette, doodstraf, kloning, dekriminalisering van dwelmbesit, gay huwelike, geneties-gemodifiseerde voedsel. wapenbeheer, gewettig

funksie van menswaardigheid kan net so 'n deurslaggewende element uitmaak

uit 'n formele oogpunt, in terme van prosedure wat twee is

juis op grond van respek vir intrinsieke menswaardigheid, wat

'n substantiewe standpunt, as 'n grondslag van regte wat nie is nie

geraak kan word

Wanneer ons egter vandag probeer om die konkrete betekenis daarvan te spesifiseer; wanneer 'n mens spesifieke verpligtinge en regte wil aflei met verwysing na die huidige uitdagings van biogeneeskunde en biotegnologie; wanneer 'n mens die aard, ontvangers en inhoud daarvan in detail wil ondersoek, lyk dit of die waardigheid ontbind, en neem karakters van sterk dubbelsinnigheid aan. En dit loop die risiko om 'n vals duidelike en evokatiewe konsep van skeurwonde eerder as begrip te word

Die verwysing gaan weer na G. ROLLA, Die normatiewe waarde van die beginsel van

menswaardigheid. Kort oorwegings in die lig van Ibero-Amerikaanse konstitusionalisme.

cit., 1878 f.

14 Sien ook onder andere D. BEYLEVELD, R. BROWNSWORD, Menswaardigheid. Human Rights, and Human Genetics, in Modern Law Review, 1998, 661. 662: «Ons gevolgtrekking is dat die konsep van menswaardigheid 'n wettige plek in debatte oor menslike genetika het. Dit is egter ietwat van 'n los kanon, oop vir misbruik en waninterpretasie; dit kan komplekse vrae oorvereenvoudig; en dit kan 'n paternalisme aanmoedig wat onversoenbaar is met die gees van selfbeskikking wat die hoofstroom van menseregtedenke inlig; W.P. CHESHIRE, Toward a Common Language on Human Dignity, in Ethics and Medicine, 2002, 7: "Desondanks het sommige bevraagteken of "menswaardigheid", 'n emosioneel-belaaide frase wat gebruik word om verskeie politieke sake te eerbiedig, voldoende goed gedefinieer is om te dien as 'n nuttige term in bio-etiese diskoers. Die omgangsgebruik daarvan is dikwels vaag. 'n Meer streng poging tot 'n presiese definisie kan die risiko loop om openbare diskoers te verdeel en konsensus af te breek waar eenheid wenslik is; VAN. HYMAN, Does Technology Spell Trouble with a Capital "T"?: Human Dignity and Public Policy, in Harvard Journal of Law & Public Policy, 2003, 3, 4: «Assesserings van menswaardigheid is redelik subjektief met aansienlike variasie tydelik. chronologies, geografies en kultureel. Sosiale klas, godsdiens, rykdom en die graad van industrialisasie maak ook saak. Daar is ook 'n aansienlike mate van individuele variasie. Oorweeg of menswaardigheid verbeter, verminder of onaangeraak word deur blou wette, doodstraf, kloning, dekriminalisering van dwelmbesit, gay huwelike, geneties-gemodifiseerde voedsel. wapenbeheer, gewettig

[keynewssuriname]

Mensenrechten gelden voor alle mensen

Met verbazing keken we toe hoe een aantal religieuze organisaties zich de afgelopen dagen uitsprak tegen de Samoa Overeenkomst tussen de EU en de ACPlanden. De één nog minder genuanceerd dan de ander, als zou de soevereiniteit van onze natie in gevaar zijn. De Samoa Overeenkomst is het vervolg op de Cotonou overeenkomst en is het raamwerk voor partnerschap tussen de Europese Unie en ACP (Afrika, Caraïbisch gebied en Pacific) landen. Het verdrag benoemt de algemene prioriteiten voor de relatie t.w. democratie en mensenrechten, duurzame economische groei en ontwikkeling, klimaatverandering, menselijke en sociale ontwikkeling, vrede en veiligheid, migratie en mobiliteit. De kern van hun bezwaren is dat “ideologie die niet de onze is, wordt opgelegd”. Dit bezwaar lijkt voort te komen uit onwetendheid: het niet beschikken over de juiste informatie met betrekking tot een aantal algemeen erkende en geaccepteerde begrippen en mensenrechtenprincipes zoals anti-discriminatie, gendergelijkheid, inclusiviteit, diversiteit, en seksuele en reproductieve rechten. Uit hun reacties, die voortborduren op die van buitenlandse religieuze organisaties, spreekt daarom een miskenning van de menswaardigheid van personen die niet voldoen aan hun eenzijdige, beperkte benadering van waarden en normen. De afkeuring van de ondertekenaars betreffen niet alleen mensenrechten van LGBT-personen, maar ook de rechten van hun gezins- en familieleden, de rechten van vrouwen en van kinderen: rechten die al decennialang zijn erkend en vastgelegd in verdragen die zijn geratificeerd door Suriname. In de kern raken hun bezwaren aan het wezen van ons aller mens-zijn: het recht op zelfbeschikking, het recht op lichamelijke integriteit, het recht op een leven, vrij van dwang en geweld (ook geestelijk geweld) en vrij van discriminatie. Het is opmerkelijk dat aan de ene kant opgeroepen wordt waakzaam te zijn bij geweld tegen kinderen en tegen huiselijk geweld, maar dat niet verder wordt gekeken naar de oorzaken van dat geweld. Wellicht is ook hier sprake van onwetendheid over de relatie tussen dit type geweld en de ongelijke machtsverhoudingen tussen groepen, in dit geval, tussen mannen en vrouwen. Seksuele en reproductieve rechten, ook benoemd als zorgpunt, gaan ook over het tegengaan van dit soort geweld. Belangrijk onderdeel van comprehensive sexual education (een ander geuit zorgpunt), is kinderen weerbaar maken tegen seksueel en relationeel geweld. Het bevreemdt ons dat men aan de ene kant tegenstander is van huiselijk geweld en (lichamelijk, geestelijk of seksueel) geweld tegen kinderen, maar tegelijkertijd ook tegen acties is om ze weerbaar te maken tegen dat geweld. Ook dit kan een kwestie zijn van een gebrek aan kennis. In onze grondwet (artikel 8 lid 2) staat geschreven dat niemand op grond van enige status gediscrimineerd mag worden. Daarmee is alles gezegd. Dit grondwetsartikel wordt in het Surinaams Wetboek van Strafrecht extra kracht bijgezet via artikel 175 en 175a, over het expliciet strafbaar stellen van discriminatie op gebied van seksuele oriëntatie en genderidentiteit. Daarnaast zijn er een groot aantal internationale verdragen die de rechten waarborgen voor alle inwoners van Suriname, inclusief vrouwen, kinderen en mensen van de LGBT-gemeenschap die reeds door Suriname zijn ondertekend en/of geratificeerd. We noemen onder andere - de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens - de Montevideo Consensus waarin het recht op een veilig en volledig seksueel leven is gewaarborgd, evenals het recht om vrije, geïnformeerde, vrijwillige en verantwoorde beslissingen te nemen over onze seksualiteit, seksuele geaardheid en genderidentiteit. - het VN-Vrouwenverdrag tegen alle vormen van discriminatie tegen vrouwen (CEDAW), - het VN-Kinderrechtenverdrag dat het recht op een leven zonder geweld waarborgt, - het Internationaal Verdrag inzake Bevolking en Ontwikkeling (ICPD) over seksuele en reproductieve gezondheid en rechten. Tenslotte onderschrijft Suriname de Sustainable Development Goals. Gendergelijkheid en non-discriminatie zijn daar wezenlijk onderdeel van. De beleving van mensenrechten zijn verworvenheden die gelden voor ieder mens in Suriname. We roepen de regering en De Nationale Assemblee daarom op te verzekeren dat de waarborging en beleving van mensenrechten, en dus ook de principes van gendergelijkheid en non-discriminatie de leidraad blijven voor hun handelen. LGBT Platform Suriname Stichting Projekta Women's Rights Center Stichting Ilse Henar-Hewitt Juridische Bijstand Vrouwen Stichting Lobi Health Center Stichting Bureau NGO's New Monday Stichting Ultimate Purpose Women's Way Foundation PAREA Vereniging van Sociaal Werkers in Suriname Suriname Men United Nafasi Stichting Het Moederhart Nickerie Trans in Action Suriname Men United CLIP Training & Consultancy NV Culconsult Platform Politiek Actieve Vrouwen Foundation HE+HIV/Plus.sr Stichting Zami- Paramaribo Sanomaro Esa Vrouwen Politieke Alliantie Suriname Organisatie NAKS Stichting vrouwen in crisis Stichting Double Positive Stichting Stop Seksueel Misbruik in Suriname Stichting STAS Caribe Nationale Vrouwenbeweging Stand With Us programma Women’s Sustainable Development Foundation Suriname Suriname Frontrunners Caribbean Employee Assistance Program Providers (CARE) Suriname Commercial Sexworkers Foundation Unie van Surinaamse Vrouwen Dek'ati International NV 597 Netwerken Anne- Marie Guicherit Adeline Bijlhout Julia Terborg Elly van Kanten Matai Zamuel- CARICOM Jeugd Ambassadeur Suriname Monique Essed-Fernandes Hakiem Lalmahomed Samady Melcherts Cheryl Dijksteel Filecia Patterson M.A. Castelen Stieffano Irodikromo Mylene Pocorni Eloa van der Hilst Ruben del Prado Jessica de Vries Donovan Isselt Deborah Sjak-Shie Pamela Gunther     Voor meer informatie: Omar Overman, voorzitter LGBT Platform Suriname: omar.overman@lgbtplatform.sr Read the full article

[eltjedoddema]

Liedensweg

Eltje Doddema

[juulsreisverhalen]

Allerliefste Juul, Mytilini bezit een traagheid die me op een golf van nostalgie terugvloeit naar mijn kindertijd. Een dag die een eeuwigheid duurt, de rust en het gemoedelijk gekeuvel dat enkel kleine dorpen nog bezitten. Heuvelachtige, kasseien straatjes, de geur van jasmijn, vijgen- en appelsienbomen. Al is Mytilini de hoofdstad van Lesbos, het doet aan als gelijk welk klein Zuid-Mediterraans stadje. Kerken zijn de hoogste gebouwen, omfloerst met witte en aardekleurige huizen. Vensterbanken gevuld met geraniums, op elke hoek een bakker en vers viskraam en kleine cafeetjes en restaurants, waar van 's ochtends tot 's avonds op zijn Grieks aan tapas, straffe koffie en wijn of bier gedaan wordt. Feta, aubergines, vers brood en olijfolie, tomatentapenades en gevulde courgettebloemen. Ga maar verder, een blanke lijdt hier geen honger. Als je door de gezellige straten rondstruint, vergeet je haast dat dit een eiland is waar op een bepaald moment meer vluchtelingen dan locals vertoefden. Dat nummer is inmiddels gedaald, maar Moria, het kamp waar alle nieuwe bootvluchtelingen heen gestuurd worden, zit nog steeds drie keer boven zijn capaciteit met een 8000 'bewoners'. Woensdag zal ik er voor het eerst heen gaan, om op een nieuw project te werken, dat ik wil combineren met mijn huidige job. Shower Power wil vrouwen en kinderen van in Moria een douche en rustpauze aanbieden, op een veilige en waardige manier. Veel vrouwen durven niet te douchen in het kamp. Ik hoef geen tekeningen te maken waarom. In Moria geldt de wet der sterkste. Huilende mensen, omdat ze geen eten kregen, omdat een van hun kinderen ziek was en ze niet tijdig op de voedselbedeling geraakten, gezinnen die in openlucht slapen bij gebrek aan tenten en algeheel onveilige, mensonwaardige omstandigheden, zijn de standaard verhalen die de ronde doen. Volgens vele gesprekspartners hier laat de Griekse regering deze schrijnende wantoestanden op zijn beloop gaan, omdat ze zo hopen nieuwe bootvluchtelingen af te schrikken. Niet dus. Elke dag krijgen we updates van nieuwe boten. Op woensdagochtend 15 mei, toonde mijn gsm-scherm de harde realiteit. Een bericht met 'twee boten met 97 mensen' (in principe mag een dergelijk rubberen bootje maximum 36 inzittenden bevatten, willen ze een redelijke kans maken) en een ander bericht 'schipbreuk in Turks water op weg naar Lesbos, 7 bevestigde doden.' Goeiemorgen. Het rauwe contrast met de prachtige, rustige zee, het gemoedelijke stadje, de vriendelijkheid van de meeste Griekse mensen (tov mij), en de verhalen van de vluchtelingen kan niet groter zijn. Hetzelfde geldt voor Lesvos Solidarity, oftewel het Pikpa kamp, waar ik nu iets meer dan twee weken aan de slag ben. Een oase van rust en vreedzaamheid, en een plek waar een vluchteling geen vluchteling hoeft te zijn, maar een bewoner van een gemeenschap is. Lachende gezichten, verschillende nationaliteiten die zonder al te veel geruzie op hun gemak komen op deze wonderlijke plek. Griekse en internationale vrijwilligers slaan de handen in elkaar met vluchtelingen, om mensen mensen te laten zijn. Pikpa telt momenteel 110 bewoners, waarvan 1/3 ongeveer kinderen. Allemaal erg kwetsbare mensen, of het nu om personen met een handicap, LGBT, single moeders, of om zwaar getraumatiseerde mensen gaat, iedereen krijgt hier een plaats en een stem. De kinderen gaan naar school, spelen samen en komen rond onze nek hangen of high fives geven. De volwassenen slaan een praatje met ons en onder elkaar en kuieren verder. Sommigen werken bij Mozaïek, waar ze rugzakken en andere accessoires maken uit gebruikte reddingsvesten en andere stukken stof. Anderen gaan naar de Griekse of Engelse les. Als ik deze plaats met enkele woorden moest beschrijven, was het 'respect, rust en menswaardigheid'. Na Moria is Pikpa de hemel, ook al is dit een gouden kooi. Want uiteraard wacht iedereen op zijn regularisering of vluchtelingenstatuut, om naar een ander land te gaan en een nieuw leven te starten. Zo is er het gezin van Ali. Een heel knap, lief en stoer ventje van 12 dat met zijn ouders en broertjes naar België wil verhuizen, waar zijn oma al terechtkwam. Nooit zag ik mensen zo enthousiast over het feit dat ik Belg ben. Ik zal Ali allicht Nederlandse les beginnen geven binnenkort. Hij is alvast fan van Stromae. Het zigzagpad dat naar de huizen leidt, staat symbool voor de Griekse nonchalance en down beat tempo. In plaats van rechtdoor te gaan, worden hier bochten en omwegen gemaakt, en gaat alles, tot grote frustratie van de Noord-Europeaanse teamleden, erg traag. Geen Griek die zich daar druk om maakt. De Zuid-Spaanse mañana-mentaliteit kent ook hier zijn variant. Voor ons is dit een moeilijke evenwichtsoefening, balancerend tussen het levensgenieten en de drang naar efficiëntie. Alle kleine ergernissen ruimen echter snel plaats wanneer het aankomt op de goedheid van al wie hier werkt. Voor elk valt wat moois te zeggen, elkeen zijn verhaal. Zoals Rosemary, de 92-jarige New Yorkse, die een groot deel van haar leven in Congo en andere godvergeten plaatsen werkte als sociaal werker en lerares. Of Lasse, de 86-jarige Zweedse professor en technisch ingenieur, die alle jonge mannen van het constructieteam doet blozen als het op bouwen en design aankomt. Ashley, mijn Canadese huisgenote en antropologe, of Liza, van Boston, psychologe in opleiding. Isaac, de Britse mooie getormenteerde ziel die alle harten verovert met zijn droeve ogen en mooie gitaarklanken. Rachel, de hilarische Londense die alle vrijwilligers in goede banen leidt, en ga zo maar verder. We zijn met een twintigtal. En de meesten doen het voor 1 maaltijd per dag en veel naastenliefde. Na onze werkdag gaan we even uitrusten op het strand met een pintje bier. Ik ben op veel fantastische plaatsen geweest de voorbije maanden, maar geen plek waar alles zo klopt naar mijn eigen aanvoelen als hier. Oprechte goedheid, bloeiende menselijke schoonheid, temidden van een berg stront. Lesbos is een van de mooiste, puurste plekken op aarde. Tussen de olijfgroeven, bergen en omringd door de zee, spelen zich hier de meest oermenselijke verhalen af die je je maar kan inbeelden. Ik wou dat ik je dit kon tonen, lieve kleine Juul. Want op deze plek, op dit kleine eiland, zie je al het mooiste en al het lelijkste van de mens. En ik begeef me in het goede kamp. Waar positiviteit, liefde, humor en goedhartigheid de haat en miserie beetje bij beetje tracht te bestrijden. Stap voor stap. Golf na golf.

[qualitymoondetective]

Die son het gesak en die nag het gekom soos ‘n skim. Daar is iets wat my al ‘n hele paar dae hinder. Ek sit vrydag in my kantoor en gesels met een van my oud leerders. Ons lag en skerts oor hoe dit was toe hy nog op skool was. Die goed wat hulle aangejaag het en die poetse wat gebak is. Ons gesels oor die onderwys nou en hoe alles so drasties verander het. Tye van kinders grootmaak en onderrig het verander in ‘n nagmerrie. Leerders het meer regte as onderwysers en sodra jy die leisels terugtrek en die basiese waardes vir hulle begin leer dan is jy alles wat verkeerd is. Jy tas hulle menswaardigheid aan. Ek dink dan aan die bybel stuk waar Jesus die opdrag gegee het om die kindertjies na Hom te bring. Hulle moet geonderrig word in die woord. Wat sê die woord. Leer hulle die tien gebooie waarvan een is eer jou vader en jou moeder. Is dit dan nie wat ons is nie? Is ons nie die vaders en moeders wat hulle moet leer tussen dit wat reg en verkeerd is nie? Is ons nie die leiers wat moet voorloop en ‘n voorbeeld stel van wat is reg en wat is verkeerd nie.

Na die week wat verby is praat ek met vriende en kollegas en almal voel dieselfde. Die onderwys is nie meer vir hulle beskore nie. Hulle voel leerders mag hulle kant stel en onderwysers afkraak en emosioneel afbreek maar hulle is ontasbaar. Waar gaan ons verkeerd?  Wat doen ons om dit reg te maak wat stukkend is? Ons kan nie. Nie solank as ons in ‘n stukkende samelewing woon waar disrespek eerder as respek die norm van die dag is nie.

Dis dan wanneer jou passie getoets word. Jou passie vir onderrig. Jou passie vir verandering bring. Dis dan wanneer ek myself herinner aan my leuse: verander elke jaar net 1 kind se lewe dan het ek my doel bereik. Maar is dit genoeg.

Die Here sê alles gebeur op ‘n spesifieke tyd. Elke ding op aarde het sy tyd en sy plek. Ons moet geduldig wees. Daar het ‘n paar van ons agter in die ry gestaan. Ek sit hier en wonder wat moet ek doen? Hoe breek ek deur die muur wat opgerig staan teen onderwysers. Die antwoord is eintlik maklik.Blaas op die rampshoring. Trek jou wapenrusting aan en veg. Veg die bose wat wil afbreek maak aan dit wat goed en wat mooi is. Staan sterk in geloof en weet dat jy nie alleen is nie. God belowe ek sal jou nie alleen los nie en dat Hy altyd met ons is. Selfs in tye van doodskaduwee.

Ek dra die post op aan al die oud leerders wat die afgelope tyd my pad gekruis het. Julle het my weer laat besef hoekom ek doen wat ek doen. Ek dra die post op aan al my kollegas. Staan vas en hou mekaar in gebed staande. Saam sal ons die bose oorwin en saam sal ons bo uitkom. Ons geloof is sterk want ons fondasie is stewig gevestig in SY naam. Geloof, hoop en liefde. Elke kind waarin jy die verskil gemaak het onthou jou. Waardeer jou en sou nie daar gewees het sonder jou nie. Bly sterk staan en weet jy is saam met ‘n mag van onderwysers wat kan en wil en sal oorwin.

Soos die dag en week stadig aangesluip kom. Die vrese in ons gedagtes begin maal wil ek vir jou een boodskap gee: Satan wyk want hier is jy nie welkom nie. Die is die Here se plek. Ek bid die bloed van Jesus Christus oor elke onderwyser. Ek bid die bloed van Jesus Christus oor elke leerder. Mag U woord verstewig en vasgele word in elke hart.

  Aan elke onderwyser Die son het gesak en die nag het gekom soos ‘n skim. Daar is iets wat my al ‘n hele paar dae hinder.

[vitalmoors]

Een rechtvaardig en effectief asielbeleid

Omdat het in ieders belang is dat mensen binnen Europa vrij kunnen bewegen, is de bewaking van de buitengrenzen een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Lidstaten zullen daarom meer dan nu mensen en middelen moeten delen. Het grensagentschap Frontex heeft hierbij een coördinerende rol, maar te beperkte middelen, zoals ook blijkt uit de drama’s die zich op de Middellandse Zee afspelen met bootvluchtelingen. Vrij verkeer van personen betekent ook bouwen aan een gemeenschappelijk Europees asielbeleid. Een generaal pardon voor asielzoekers in één land heeft immers gevolgen voor andere landen. Bij die gemeenschappelijke aanpak horen minimumeisen aan de menswaardigheid van vluchtelingenopvang en procedures.

Één Europese beoordeling

Vluchtelingen die per boot over de Middellandse Zee naar Europa proberen te komen, mogen nooit moedwillig op volle zee aan hun lot worden overgelaten. Europese solidariteit betekent ook dat landen waar veel vluchtelingen aan de grens komen, steun mogen verwachten van lidstaten waar zich relatief weinig asielzoekers melden. Wanneer Europese landen samen optrekken is de kans in ieder geval groter de terugkeer van uitgeprocedeerde asielzoekers af te dwingen bij landen die dat nu nog aan Nederland weigeren dan wanneer ieder land dit individueel probeert. D66 wil toe naar één Europese beoordeling van de veiligheidssituatie in landen waar vluchtelingen vandaan komen. Dan kunnen we ook beter gerichte conflictpreventie en humanitaire hulp in de regio bieden.

Geen grenscontroles

De open grenzen in Europa vormen een van de voornaamste verworvenheden van de Europese integratie. De binnengrenzen in de Europese Unie moeten altijd open blijven. Tijdelijke grenscontroles zijn alleen in uitzonderlijke gevallen geoorloofd, maar dergelijke besluiten moeten worden getoetst door de Commissie en kunnen nooit eenzijdig door individuele lidstaten worden genomen. Daarvoor is het gedeelde belang te groot.

[roatsww]

Emotions / Emosie

Liefde, Haat, vreugde, angs, woede, hartseer, blydskap, vrees.

 This is a subject that took total control of my life, for the better part of the last six years, and climaxed with a tremendous crescendo in the latter half of last year. It is something that has surfaced at the most inopportune of times, and I’ve been thinking long and hard about putting down on paper, I was going to do it in English, but, I think that this one has to be in Afrikaans, especially for Annatjie, who on one afternoon fell headlong into an outpouring of emotion from me.

 Die een is vir jou Annatjie wat onverwags in my verrukende oorloop van emosie vasgeloop het, en my hart vasgehou het totdat dit weer eegalige bedaring gevind het, dankie vir die vashou.

 Waar begin ‘n mens met emosies, daardie diepste gevoelens wat so ontydig uit die hart opruk, en ‘n mens verswelg in hul onbeheerbare uitvloeding? Emosies is ‘n uiting van die gedagtes van die hart, dit is jou hartverklikker, dit is die spreuke van jou hart, en dit is die speelplek van ‘n lewendige kloppende hart.

 Emosies daardie vreesaanjaende goeters in ons diepste binnegoed wat ons soms in babbelende narre verander en ander kere in verskeurde skadu’s van ‘n mens. Of ons van hulle hou of nie, en of ons hulle wil hê of nie, emosies is deel van ons, en daarmee moet ons leer saamleef.

 Emosies is ‘n weerkatsing van die uiterstes van ‘n hart wat lewe, die borrellende, jubelende emosie van ‘n hart wat oorloop van geluk of liefde, en die vergruisde emosie van ‘n hart met uiterste seer, dit is daardie gevoelens van angs of woede wat ons so anders laat reageer hier in ons binnestes, emosies is die taal van ‘n kloppende hart.

  ‘n Mens kan heel rustig wees, en skielik, iets wat jy sien, of iets wat jy hoor, of ‘n onpartydige gedagte, en daar bars hulle uit die hart uit, met ‘n geruk en gepluk van die hartsnare, hulle ontplof soos ‘n vulkaan uit hul diepste skuilplek, en daar borrel hulle onbeheerbaar oor. Jou emosies wat van jou ‘n rustige mens van geluk in ‘n tiekie draai kan verander na ‘n kruipende morass van ellende, en dan weer in ‘n knip van ‘n oog na ‘n laggende, stralende beeld van sjarmantiese ego.

 Hulle gryp en steek aan jou hartsnare, dat jou hele lyf soos ‘n marionette sonder rigting of leiding die dans van smart uitvoer. Verskeurend delf hulle die uiterste seer van verbitterde gevoelens uit jou huigende borskas uit, sonder dat jy hulle kan onderdruk of tot bedaring kan bring, daar is niks wat ‘n kalmeerende salf, soos olie oor troebel waters kan gooi nie. As die emosies wil uit dan wil hulle uit, en aan hulle is daar geen keer nie..

 Soms trek jou emosies stil, stil net ‘n eensame traan oor jou verskaamde wange, nog steeds sonder beheer, en sonder stuit. Jou emosies, jou grootste vrees, want nooit weet jy wanneer hulle hul verskyning gaan maak nie, in die betaal tou van die supermark, in die kerk se banke, of sommer net op straat. Wanneer hierdie goeie kennisse van jou kom kuier, is dit onvanpas, ontuidig en sonder uitnodiging, hulle kom net om jou beeld van beheer te vernietig, om jou verneerderend in ‘n hoop van smart te tuimel.

 Jy wens altyd dat jou emosies nooit hul verkyning sal maak nie, dat hulle weggesteek in hul diepste ruim sal bly, dat hulle nooit hul koppe van verskrikking sal uitsteek nie, of dan so, dat hulle in privaatheid vir jou sal oorweldig, waar niemand jou verneedering sal aanskou, dat hulle hul uitstorting sal hou vir lang nagte waar niemand jou diepste gevoelens van menswees kan aanskou, daar waar jy jou hart op die mat kan gaan lê waar dit onversteurd van strydige woelinge na sluimerende kalmte tot ruste kan kom.

 Emosies daardie diepste gevoelens wat ‘n mens van selfbeheersing kan opruk tot borrellende blydskap, of dit kan mens neerslat in kruipende angs en pyn. Emosies daardie deel van menswees, wat beheer van die normale mens kan oorvat en alle menswaardigheid kan verslaan. Sommiges het sagte sluimerende emosies, of soms, soos ek, die emosies van ‘n stuigende donderstorm, van hulle bly sluimer, ander soek ‘n uitweg, hulle soek ‘n onvanpasde verskoning om hul verskyning te maak.

 Emosies, is iets waaroor ons nie ons koppe in skaamte hoef te buig nie, hulle is deel van ons menswees, die troebeling van die hart, die statige trane wat rol, wys ons uit as mense met ‘n hart wat in hierdie wereld kan voel, dat ons binnestes wel aangeraak word deur dit wat om ons aangaan.

 Ek is bly ek het emosies, al steek hulle my soms, en partykeer meermale in die skande. Ek is ‘n mens van emosie, want ek is ‘n mens, en al word dit soms betas, ek het ‘n hart wat kan voel, en kan uiting gee aan daardie gevoelens.

 Emosies, die knypende, verlustige spieel van die hart is deel van my, dit is deel van wie en wat ek is, ek kan emosies nie ontken nie, want dit is deel van my, want ek, is mens.

 ‘n Klein persentasie mense ervaar emosies op ‘n vlak tien tot honderd keer erger as gewone mense, ongelukkig is ek een van hulle, en in die gewone mens se oë maak dit van my ‘n “Drama Queen”, maar in psigiatriese kringe maak dit my ‘n “Deep Feeler”, ek is darem nie alleen nie, daar is ander soos ek. Die wat my goed ken aanvaar dit, al kan hulle dit soms nie verstaan nie, maar baie, wat my nie ken nie, trek hulle skoentjies styf en hol hulle heuwels toe.

 My emosies maak my ervaring van die lewe baie moeilik, want as ek lief kry, straal ek tien keer meer lifde uit, as ek kwaad is, dan is my woede op ‘n onbeheerbare vlak, my vrees is van so aard dat die wat my ken, weet hulle moet maar ‘n skoon broek vir my gaan soek, en my hartseer slaan die basdrom op sy laagste vlak.

 Ek ken my emosies na jare se gesukkel, en nou leef ons saam soos ougetroudes, my emosies is deel van my, daar is geen sprake van skeiding nie, want ons is in die eg verbind tot die dood toe.

[engelajmbritz]

Die wetters.

Despicable. Verfoeilik. Veragtelik!

Uncle sit gebroke voor my. Hy het, volgens hom, vriende vertrou. Vertroue wat hom net nog weerloos laat.

So twee jaar het hy, met sy hardkoppigheid, tekenend van mense van sy ouderdom sy ou karretjie sônder water gery. Natúúrlik het die engine te warm geword en het hy, sal ons dit maar met die Bybel as verwysing, 'n  Po(ot)ifar geword.

Ons het uiteindelik op 'n ánder plek bevind en ek het probeer om hom te help om die drade van sy verlede asook sy hede op 'n kunstige wyse te beheer asof Franse-kantwerk. Maklik was en ís dit nie.

Nou, soos ons weet, verplant ou bome nié maklik nie.

Dit is soos om dissipline toe te pas. Om iemand geleidelik te kry om sélf die besluit te neem.

Uncle het sy voorwaardes gehad oor waar hy wil bly. Met enorme kostes deur my het ek 'n plek gekry wat aan ál sy behoeftes voldoen.

Twee kere kon ek hom hier kry. Élke keer het hy sy wil uitgeoefen en dinge nie gebeur soos waaroor ek gebid het nie.

As gevolg van omstandighede was ons vir ‘n tydperk "geskei".

Ons moet ook nie vergeet nie is  dat Uncle "the Master of Manipulation" is.

Ek moet egter nou teruggaan na die tyd wat hy my buurman was op n plaas buite Warmbad.

Uncle het tuis gegaan in 'n (wat ons na verwys as die "shabby house") ‘n gebou sowat twintig treë vsn die kombuis (waar ek tuisgegaan het) se deur.

Elke oggend was my oë op sy deur.

Een oggend het ek gemerk dat hy nié uit sy woning kom nie. Later het ek gaan klop en toe hy uiteindelik die deur oopmaak was my eerste indruk dat hy geroof is.

Hy was egter nie geroof nie.

Hy het geval..Met verdere ondersoek het ek besef die arme man slaap onder bedmatjies. Geen linne of komberse nie. Geen breekware nie, net dokumente en enkele stukkies klere (alles wat hy besit) wat netjies opgevou is. Dit is individueel in inkpopiesakke gebêre. So asof hy toe reeds geweet het dat hy nêrens heen kon gaan nie. Dat sy aardse bagasie beperk moet wees.

Dit was duidelik dat Uncle nie alleen kan bly nie.

Die patroon van val duur egter voort. Van mediese ondersoeke wil hy niks weet nie. Wanneer hy wél gegaan het, het hy (en doen dit steeds!) opvolgbesoeke word met uitnemendheid gefnuik.

So het ek toe op 'n "harde manier" hom gedwing om sy "afhanklikheid" te erken. (Hoewel hy steeds glo hy is in beheer.)

Nietemin, (met my op 'n manier afwesig) het hy "afhanklik" geraak van twee mense uit sy verlede. Een ‘n gewese buurman en die ander ‘n gewese "landlord".

En, soos élke arme persoon kan getuig is "diens broden, diens genaden....", amper die storie van die Barmhartige Samaritaan slégs iets wat n gelykenis is.

Uncle het vir almal ‘n las geword.

O, aan elke weldaad word 'n prys geheg. "Ek het vir hom dít of ek het vir hom dát".

Die ewige "slagoffer" van sy eie dade, dit nou hulle wat  in 'n siek soeke na erkenning al hul "goeie dade" aan die groot klok wil hang.. Soort van Stockholm-sindroom.

So erg dat húlle Uncle op húl onkoste sal bring. Ek bied aan om te betaal, maar ai, "onthou óns is die heros"... Min het ek besef wat en hoe hul die plannetjie mooi uitgewerk het!

Uncle se ou karretjie het nie saamgekom nie en sal gestoor word by. 'n derde persoon. My reëling was dat ek dit die einde van daardie maand sal gaan haal.

Die dag wat hul hom hier aangebring het, het was Uncle verward. Deurmekaar. Sy “wortels” beskadig. Sy “takke” gebreek. Die “blare”windverwaai.

Ou bome verplant mos nie maklik nie!

Die dag het ek dit baie duidelik aan die “twee vriende” gestel dat ek die kar die einde van daardie maand sal gaan haal. Ek het die vrou nogal diep in die oë gekyk.

Met hul weg het ek en Uncle oor n koppie koffie gesit en gesels . So vertel hy dat hul gevra het dat dat hy "die kar se papiere moet teken", want, sou die kar hiernatoe gesleep word, dit 'n vereiste sal wees. Hy het "ongemaklik" gevoel oor die besluit. Hoewel hy hul tog vertou het.

Die éinde van Junie, toe ek hul kontak, moes ek hoor dat hul sélf besluit het dat die kar R8000 werd is en dat die kar reéds verkoop is.

Ek sit voor Uncle en my wese huil sáám met hom. Hy het wéér geval.

Sy bure vertel dat hy nie snags slaap nie. Hy beweeg met sy skuifelstap van een hoek in sy kamer tot die ander. Hy praat met Auntie, en Gerry. Hy baklei met hulle, die sogenaamde vriende.

Baklei met homself omdat hy die "vriende" vertrou het.

Auntie slaap knus in’n jas wat ek vir Uncle gegee het. Die jas lê op n kombers want die stoel is koud. Self slaap Uncle onder ‘n enkele kombers. Die een wat ek destyds vir hom gegee het.

Gerry, met die kraalogies wat nóóit knip nie, hou wag op ‘n koffietafeltjie langs Uncle se bed. As hy kon praat en sy wens oor Uncle kon uitspreek sou dit seker wees dat die dood ook maar 'n stilte sal bring. Gerry is toegedraai in ‘n handdoek. ……. Dis mos koud waar dit nie hel is nie. Die twee sy kinders. Hy wat nooit die voorreg gehad het om “pa” genoem te word nie.

Uncle se betaling? Die koffietafeltjie, 'n pot vol snot en 'n verspoelde vertroue in sy naaste. 'n Belofte om die geld in 'n rekening "te kom plaas", maar van al die beloftes van hier opdaag  was dit  ook soos wat mens kan verwag.

Ek kyk na Uncle en bid woordeloos…..

God vergewe my, ek weet nie hoe om die soort pleisters te plak of hoe om die walglike, verfoeilike, veragtende etter wat ons "mens" noem uit sy lewe te sny nie.

Heer, wees U die Groot Geneser. Wees U die Bestraffer. Ek kan Uncle nie deur hofgedinge sleep nie.

Vader, U ken Uncle se weerloosheid. Die "domheid" wat met ouderdom kom.

Ek kyk na Uncle en besef opnuut dat die hémel élders moet wees.

Here gee u tog groot asseblief die nodige genade, insig en krag om Uncle tot sy laaste uur in menswaardigheid te klee.

[saulsplace]

Schokkende onthullingen door insider bankenwereld. Wat weet Ronald Bernard, wat jij moet weten?

Ronald Bernard, een ingewijde uit de financiële wereld, durfde het aan om voor de camera zijn verhaal te vertellen.

Bernard werkte ruim 25 jaar in diverse branches. In de financiële sector was dit vermogensbeheer, valuta- en depositohandel. Hij is medeoprichter van De Blije B, een burgerinitiatief van professionals.

Hij vertelt in dit interview openhartig over de manier waarop een kleine groep elites bestaande uit zo’n 8000 tot 8500 mensen de hele wereld in zijn greep houdt en wat hun religieuze drijfveren precies zijn.

Macht achter de schermen

“Men moest eens weten hoe de wereld werkelijk in elkaar zit,” aldus Bernard in gesprek met Irma Schiffers.

Vanwege zijn positie kwam Bernard in contact met de macht achter de schermen. Uit ervaring weet hij dat mensenlevens er voor deze macht niet toe doen.

“Als je je geweten niet in de diepvries kunt zetten, en dan niet op -18, maar op -100, dan moet je er niet aan beginnen,” zegt Bernard.

Creëren van oorlogen

“Het gaat over het financieren van oorlogen, het creëren van oorlogen, het creëren van heel veel ellende in de wereld,” voegt hij toe.

Hij doet in het interview een boekje open over wat er werkelijk speelt op wereldniveau in het financiële systeem.

Dat de massa niet gelooft dat dit waar is, heeft te maken met het feit dat het te erg is en ook dat hierop met veel succes het stempel ‘complot’ is geplakt, waardoor je niet meer serieus wordt genomen als je erover spreekt.

Satanisme

Bernard belandde in de valutahandel en werd steeds beter in het organiseren van geldstromen. Toen kwam hij in aanraking met het satanisme en werd hem gevraagd om iets gruwelijks, iets onmenselijks te doen.

“Ik kon het niet,” vertelt hij emotioneel.

Dat was het moment waarop hij brak en besloot eruit te stappen. Hij heeft zich los weten te maken van een duistere wereld die hem bijna fataal werd en koos voor menswaardigheid.

Bekijk deze video aandachtig en deel hem ook met vrienden en familie. Het is van het grootste belang dat mensen beseffen hoe de wereld echt in elkaar zit.

[zilkeprinsloo-blog]

NIE NET JOU REG, MAAR OOK JOU VERANTWOORDELIKHEID!

Ek  het die Handves van menseregte aandagtig bestudeer  en  het  ʼn paar  van die regte  het vir my uitgestaan.  Die  reg tot menswaardigheid is  ʼn reg wat elke burger ʼn verantwoordelikheid teenoor het.   Die Bybel se grootste gebod is dat ons moet mekaar lief hê soos ons self.  Ek sien daardie liefde as wedersydse respek en omgee vir ons mede aardbewoners het sy ras, ouderdom, geslag, sosiale status of  kultuur.  So ook moet die ryk sakeman wedersydse respek hê vir die karwag of die kassier by ʼn supermark.  My ouers het my so groot gemaak om nooit te dink jy is beter as iemand anders nie.  Daarom probeer ek altyd iemand op die naam noem, want dadelik sal die gesprek ʼn basis van respek hê.

 Ons as aardbewonders moet ook besef dat almal se agtergrond  en omstandighede draties verskil.  Moet nooit iemand op hul baadjie takseer nie.  Elke mens  is soos ʼn storieboek, voor  jy nie in die storieboek ingedelf het nie, verstaan jy nie die storie lyn nie.  Leer  ʼn persoon ken, verstaan sy agtergrond en so kan ons mekaar met respek hanteer, meer verdraagsaam  wees en die belangrikste is ander mense menswaardig te behandeL.

Rassisme en seksisme- die woorde wat kort-kort kop uitsteek.  Ek veralgemeen glad nie, maar dit is ʼn groot probleem wat burgers van ons land in die gesig staar.  Daar is mense wat hulle werk verloor het omdat hulle rassistiese uitlatings in die publiek gemaak het. Waarom? Hoe het ons  tot op  hierdie punt gekom?  Wel,  dit is eenvoudig genoeg, ons bly in een van die mees diverse lande in die wêreld daarom gaan ons nie dieselfde seining hê oor belangrike politieke, ekonomiese of sosiale kwessies nie.  Maar ek probeer daagliks om elkeen te aanvaar net soos hulle is.

Die wêreld is ons woning en daarom is dit ʼn reg en  ʼn verantwoordelikheid om ons omgewing  op te pas asof dit ons eie is. Die vraag is wil jy hierdie pragtige aarde besoedel  en beskadig agter laat aan jou nageslag?  Daardie vraag sal burgers  twee keer laat dink voor hulle papiere en bottels by  ʼn taxi se venster uitgooi. Ons is rentmeesters wat die aarde moet oppas, dit geld nie net  vir boere nie, maar ook vir elke koolstofspoor wat agtergelaat word. Ons het die reg  tot  ʼn skoon, veilige omgewing maar ons het  die verantwoordelikheid om die omgewing  te bewaar, water te bespaar, om ons  hulpbronne spaarsamig te gebruik, om besoedeling en ekologiese agteruitgang te voorkom.

Ek en jy het  ʼn verantwoordelikheid  om mede burgers op  te voed sodat almal deur dieselfde lens na die wêreld kan kyk ! EK dink  die eerste ding wat elkeen kan doen is, om ʼn voorbeeld te wees vir ander. Eenvoudige voorbeelde soos om krane toe te draai, en om nie soos dwase op geboue of bome te skryf nie. Maak van saamryklubs gebruik, plant eerder bome  in plaas daarvan om dit af te kap. Maak jy die verskil en en sorg dat die koolstofvoetspoor nie permanente skade maak nie.

[dehoogevener-blog]

Het geheim van tante Roosje

Het geheim van tante Roosje

Hoogeveen – Werken aan vrede en menswaardigheid horen bij de uitgangspunten van het Apostolisch Genootschap. Daarom is dit jaar de heer Paul Glaser uitgenodigd om een voordracht te houden met als titel “Tante Roosje”. 

Roosje is een levenslustige en ondernemende danslerares. Wanneer de nazi’s de macht grijpen begint voor haar, 25 jaar oud en Joods, een levensgevaarlijk avontuur. Wanneer haar man…

[rausule]

Suider-Afrika 3.3.3. Menswaardigheid in biowet: potensiaal en grense van a

problematiese konsep

Wat tot dusver in die saak van menswaardigheid gesê is, lei daartoe dat die probleme van wat algemeen as 'n tipiese objek van die bio-etiekreg beskou word, onderstreep word. Dit kom veral na vore hoe hierdie konsep slegs gedeel word solank dit beperk is tot 'n "minimale" en vanselfsprekende inhoud (marteling, slawerny) en op 'n vlak van algemene en generiese formulering (formule van die objek) bly; dit wil sê, stop by die aanduiding wat bestaan ​​uit die behandeling van elke mens as 'n doel en nooit bloot as 'n middel nie. Wanneer 'n mens egter 'n breër beskerming daaraan wil heg of dit wil toepas, aanpas, by spesifieke en konkrete gevalle, blyk dit egter dat hierdie konsep 'n baie besondere verdelende potensiaal ontketen. As dit op etiese gebied is, blyk dit duidelik en heeltemal verstaanbaar dat hierdie formule in kontekste en vir verskillende doeleindes gebruik word en dikwels

gekant, sou 'n mens verwag het, op die juridiese gebied,

15% Die verwysing gaan na die verslag gegee deur D. SCHEFOLD oor Menswaardigheid op 11 April 2003, by die LUISS in Rome: wenke in die relatiewe Bulletin, n. 4 van 2003: http://www.luiss.it/semcost/index.html"dirittifundamentali/resoconti 200304.html-right. Algehele, die ander deelnemers aan die vergadering, insluitend Gaetano Azzariti, Paolo Ridola, Adele Anzon, Sergio Panunzio en met groter onderskeidings het ons gelyk of ons Sergio Lariccia en Sergio Stammati begryp Die - literatuur in hierdie verband is baie omvangryk.Sien onder andere: C. SMITH, More Disagreement Over Human Dignity: Federal Constitutional Court's Most Recent Benetton Advertising Decision, in German Law Journal, 2003, 533, waarvolgens: «Menswaardigheid is ook een van die mees ontwykende konsepte in die Duitse grondwetlike grasperk.

[rausule]

Reguit genetiese familie paters; bepalings Suid-Afrika

posisies word egter duidelik onderskei ten opsigte van byvoorbeeld die begin van die lewe tussen diegene wat aandring op 'n beskerming van die waardigheid van alle mense in noodwendig gelyke terme en diegene wat noodwendig gedifferensieerde grade van beskerming sien. Hedendaagse bioreg word gekenmerk deur 'n onderwerp wat absolute en fundamentalistiese dissiplines vermy, dié - so te sê - "sonder as en maar", en wat gekenmerk word deur oplossings wat van tyd tot tyd afhanklik is van delikate balanse en balanse van verskillende belange en dikwels teenoorgestelde. Daar is sekerlik ooreenstemming (of daar behoort ook op wetlike gronde te wees) oor die oortuiging dat volksmoord, marteling of slawerny verskynsels is wat selfs die minimum inhoud van menswaardigheid ernstig benadeel; maar wat van die rol wat dieselfde konsep speel met verwysing na die c.d. terapeutiese kloning of kiemlyn genetiese ingenieurswese? Binne watter perke kan negatiewe eugenetika erken word as 'n rol wat nie die waardigheid van toekomstige geslagte benadeel nie? In watter sin kan ons gelyke waardigheid erken vir die moeder en vir die embrio wat sy in haar baarmoeder dra of wat daarna oorgeplaas kan word?

In hierdie hoogs aktuele sektore, dié wat die meeste nodig het om seker elemente te vind waaromheen 'n effektiewe regsdissipline voortspruitend uit gedeelde riglyne opgebou kan word, blyk waardigheid nie 'n nuttige verwysing te verteenwoordig nie, maar inteendeel, 'n teenproduktiewe element, 'n kragtige katalisator - vir wat gesê is van Weltanschauungen wat ver en in die algemeen onversoenbaar met mekaar is.

Deur die kulturele wortels van die samelewing kragtig te herroep, lyk dit of konsepte soos dié van waardigheid dalk dwaal wanneer selfs die eerstes (die wortels) gedwaal het. "Maar dikwels is die konsepte van waardigheid agter die retoriek so verskillend dat die argument heeltemal na heeltemal verskillende kwessies verwys: D.E. CUTAS. Op soek na die betekenis van waardigheid in die Bio-etiekkonvensie en die Kloningprotokol, cit., 312.

In algemene en afdoende terme oor die probleme wat verband hou met die doel van biowet, is dit so gesaghebbend ondersteun as

«<[as] ons vir onsself sou kon sê wat geboorte is, wat die dood is, wat is wat in die baarmoeder van 'n vrou leef, wat is wat leef deur middel van 'n masjien, wat is 'n moeder en wat 'n vader is, watter identiteit is, wat waardigheid is, sou ons die taal hê om te evalueer en voor te skryf. Maar ons weet dit nie, of ons weet dit gedeeltelik en sonder sekerheid, of ons weet dit nie in ooreenstemming nie»>

En in die lig van hierdie onbepaaldheid vind die liggame wat bemagtig is om sake in hul konkreetheid te beslis in staat of verplig om hul eie diskresie ook buite die grense wat fisiologies toegeken word uit te brei - soos hieronder gesien sal word in die volgende hoofstuk gewy aan The sources of biolaw. aan hulle.

166 P. ZATTI, Towards a right for bioethics, cit., 65.