#mahmud ile yezida

[yorgunherakles]

sen gülünce, sen gülünce, bu gülüşe ulaşmak ge­rek dedim. ne olursa olsun ulaşmak.

m.mungan - mahmud ile yezida

[bucaginyazari]

Yezida: O gün ırmağı geçmeyecektin Mahmud. O gün ırmağı geçmeyecektin. Şimdi çaresiz olamazdık böyle.

Mahmud: Şimdi sevdasız olurduk. Ve de bir kez girmiştim suya, dönmek olmazdı.

[bu-da-mi-gol-degil]

"Yezida ölmüştür, kırk örüğün hepsi kırk günde çözülmüştür."

[orabooks]

Mahmud ile Yezida - Murathan Mungan Metis Yayınları | 7TL | #orabooks #oraetc #kitap #book #books #turkey #istanbul #kadıköy #moda #ikinciel #klasik #classic #koleksiyon #şiir #yazar #edebiyat #şair #kütüphane #roman #sahaf #söz #okumak #kitaplık #orabook #bookstore #library #literature #poem https://www.instagram.com/p/B-zBPBnA9kh/?igshid=1wx3ewlsvj0xu

[kitapindiroku]

Mahmud İle Yezida Kitabı pdf indir pdf indir

Mahmud İle Yezida (Ortada büyükçe bir ateş yakılmıştır. Ateş, karanlığı ikiye böler, boyu adam boyu kadardır. Ve zaman zaman kuş sesleri, böcek sesleri duyulur. Doğanın gecedeki sesleri… (Yediziler, ateşin çevresinde iç içe geçmiş üç daire halinde dönerek, ayinlerini tamamlamaktadırlar. Geride, boydan boya, Yezidilerce kutsal sayılan tavus kuşunun kanatlarından yapılma, fallik bir totem durmaktadır. Ve sanki bu ayini izlemektedir. Onun önünde, yüksekçe bir yerde, giysisine tüyler ve kemikler takmış ayin şeyhi, ayini ve kalabalığı yönetmektedir. Ateşin çevresindeki ilk halkayı oluşturan küçük çocuklar, eteklerinden aldıkları tuzu avuç avuç ateşe atmaktadırlar. Kutsanan küçük çocukların çevresinde ise, genç kızlar ikinci daireyi; kollarında, boyunlarında süsleri-takıları; ayak bileklerinde halkalları, yüzlerinde dövmeleri; burunlarında hızmalarıyla genç kızlıklarını kutlar ve kutsarlar; çıplak ayaklarının altına serilmiş taze otları ezerler. Son olarak, onları da evreleyen bir yetişkinler dairesi vardır. Yetişkinler birbirlerinin bellerinden tutmuşlardır; en kenetlenmiş, en sıkı daireyi onlar oluştururlar.)

Mahmud İle Yezida Kitabı pdf indir pdf indir oku

[pdfekitaparsivi]

Murathan Mungan – Mahmud ile Yezida

[vuellvo-al-sur-blog]

METİN FİKİRLERİ

Klasik hikayelerin, mitolojinin ve masalların oyunlaştırılması ( çoklu karakter, kukla vs )

Hikaye kolajları, With

Nevruz

Murathan Mungan - Mahmud ile yezida

Gılgamış- zeynep avcı

[masumcetin]

(...) Yezida: Önce sen seslenmiştin. Mahmud: Irmağın kıyısında, karşı kıyısında bir ceren var dedim kendi kendime. İlk gördüğümde bir ceren mi, bir kız mı diye akıl erdiremedim. Seslendim! Yezida: Sen seslenince dönüp baktım ardıma. Mahmud: Bir hayal dedim kendi kendime. İnsanın böylesi olamaz. Sonra güldün. Gülmen insan olduğuna delaletti. Yezida: Irmağın öte yakasındaydın. Nasılsa erişemezdin bana. Ferhat dedikleri herhal bu olmalı dedim kendi kendime. Irmağın öte yakasındaki Ferhat! Yüreklendim. Güldüm. Mahmud: Sen gülünce, sen gülünce, bu gülüşe ulaşmak gerek dedim. Pahası ne olursa olsun ulaşmak. Yezida: Müslüman eri hep bir garip korku, hep bir garip duygu salmıştır yüreğime. En dokunulmayandır. En gizli olan. En yasak olan. Böyle bir korkulu sevdadır müslüman. Irmağın öte yakasındaydın. Bütün müslümanlar gibi. Ve ölüm gibi bilinmezdin. Hakkında hiçbir şey bilmediğimiz ölüm gibi. Mahmud: Bir zaman ırmağın kıyısından izledim seni. Lakin sen de ayrılmadın ırmağın kıyısından. İkimiz ırmağın iki kıyısından yürüdük bir zaman. Yezida: Ayrılamadığım ırmağın kıyısından. Hep sana bakmak istedim. Hep sana bakmak. Yüzünü seçmeye çalışıyordum uzaktan. Bir dağ yürüyor gibiydi. Münkünü yok bu Ferhat dedim kendi kendime. Mahmud: Sen oradaydın, ırmağın öte yakasında bir ceylan. Gülmesen bu ceylan diyecektim. Bu ceren diyecektim. Ve yoluma yürüyüp, geçecektim. Lakin güldün bana ırmağın öte yakasından. İnandım. İnsandın. Bana gülüyordun. Irmağı geçmek gerek, dedim. Yezida: Irmağı nasılsa geçemez dedim. Nasıl olsa varamaz benim yanıma. Böyle bir babayiğidi bir daha nerde görürem dedim kendi kendime... Böyle bir Ferhad'ı... İyice bir bakayım dedim. Doya doya bakayım. Gözlerime yüzünün sûretini çıkarayım dedim. Canım, bedenim unutmuş gibiydi. Yürüdüm yanınsıra, yürüdüm ırmak kıyısında. Sonra anladım elinde uzun kavalın vardı. Lakin çalmadın. Mahmud: Sonra el ettin. Sen el edince bana. El edince... Yezida: İlkin bir oyun gibi gelmişti bana. Eğlenmek istedim fikrimce. Nasılsa ırmağın iki kolu kavuşmaz, bir araya gelmez dedim. Mahmud: Sen el edince bana, bu iş tamam, dedim. Sonra ırmağın kolları kavuştu sonra kollarımız kavuştu. Yezida: Şaşkındım. Dilim yoktu sanki ağzım içinde. Konuşamıyordum. Gittikçe yaklaşıyordum. Korku basmıştı yüreğimi, tenim yalazlanmıştı. Mahmud: Sen bana el edince, işte o zaman soyundum esvaplarımı girdim ırmağa. Dönüşü yok artık bu yolun, dedim. Ya sen kazanırsın, ya ırmak, dedim. Yezida: Hep böyle oldu şimdiye dek. Ya bir şey kazandı; ya öteki şey. Hayatla ölüm arasında her şey. (...) ______________  Murathan Mungan, Mahmud ile Yezida s.18-20 ____________________ --Fotoğraflar: Yönetmeniliğini Aylin Bozok’un üstlendiği, bir töre hikayesi olan “Mahmud ile Yezida” oyunundan. Londra'da Ala-Turka tiyatro grubu oyuncuları Özer Ercan ve Ada Burke. 

[yorgunherakles]

bırak beni.. ya da sakın bırakma, ne olur..

selçuk baran - haziran

[arabeskfantezi]

Sen el edince bana, işte o zaman soyundum esvaplarımı, girdim ırmağa.

Dönüşü yok artık bu yolun, dedim.

Ya sen kazanırsın, ya ırmak, dedim.

Irmak güç yetiremedi bana,

Kulaçlarımın hakkından gelemedi,

Sanki ellerimden tutmuş karşı kıyıya çekiyordun beni.

O gücün başka bir kudreti olmazdı.

Olamazdı.

Bütün hikmeti buydu.

Sen elimden tutmuştun.

Irmağın öfkesini yendim.

Irmağın töresini yendim.

Sonra çıktım ırmaktan,

Bedenimde binlerce ırmak.

Mahmud ile Yezida