#magpo

[poetsince1989]

Magnetic poetry set by Dove's Real Beauty campaign from years ago.

Just a little something I came up with a while back.

[once-upon-a-reblog]

Collected - a Magnus Archives fic

Jon floated for a thousand years as the pupil of the Eye - by choice, a place he ran, after Martin's death undid him.

Now, he finds himself pulled from that hell and into a new, weird world - one in which many versions of the people he knew are trying to make a new life.

And who is behind this, apparently? Jurgen Leitner.

Jon barely feels like a person again, and trusts nothing but Martin. This is, perhaps, wise.

Spoilers for the whole show. This is post-MAG 200.

Part two of the Magnus Monsterverse AU.

[pupyuj]

ATE KOOOOOO, HIIIIII POOO (oa) may time ba for bini asks??🥺🥺🥺 labyuu‼️

-bading dahil sa bini

hi bebe kooo 😭😭 parang for now hindi muna ako magpo-post ng bini smut bcs i’m doing something that’s equivalent to me putting blooms on a glass container and examining their behavior towards member x reader works—HAHAHAHA natakot si ate mo kasi GAGIIII pero i’m more than willing to write fluff for them naman on my sfw account! 💕💕

[thebreakupwinner]

CHAPTER 5 of The Breakup Winner is Out! READ FOR FREE!

Magpo-PROMpose na ba kayo kay crushie? 🤵‍♀️💍 Featured artwork by @alamangoes

[ineffablyrandom]

Wait I need to sort everything out and then magpo-post ulit ako ng mga kaganapan. Kailangan kong habulin yung mga months na hindi ako nakapag post. Bawi ako. Easy lang.

[officialambassadorfrisk]

toriel is bald in the same sense that a bald eagle is bald (white-furred/plumaged). it's an archaic definition, but like. have you ever wondered about the etymology of piebald? it means "bald in the same way a magpoe is bald"

We're having an entire like court case about this rn I just need y'all to know

[jocolatemousse]

Pasensya na, magpo-post 'ata ako ng live commentary. Ita-tag ko na lang with [#conc watches lookism] in case gusto niyo i-filter-out 🤣

[ghostlywriterspeaksbruh]

special kaba para i-perfect pa yung grammar pag magpo-post ? 😂🤣 wala ka namang kwentang kaibigan hayaan mo nang mali 😂😂😂

[allgrrl78]

Para kay J*****

Minsan yung maturity talagang nawawala kapag nagpapapaka-nonchalant ka eh apektado ka naman talaga.

Tapos ako yung gusto mo umamin na affected sa'yo? Antaas naman mashado ng tingin mo sa sarili mo. Magaan bangko mo, koya?

Gwapo ka pa naman sana at matalino. Maraming beses ka nagpakita ng maturity pero sa zodiac sign ka nadali? Tas ayaw mo din patalo kahit pinagbibigyan na kita para matapos na. Eh di ikaw din nagpatunay na matigas talaga kokote ng mga Taurus. Gago ka din eh.

And then magpo-post ka ng gusto mong sabihin ko... pero you frame it as yun ang totoo kong nararamdaman at gusto sabihin. Matalino ka nga pero hindi ko alam na nakakabasa ka na pala ng utak ng tao? Kung totoong nakakabasa ka ng utak, bakit hindi mo mabasa na peke ang tingin ko sa'yo?

Meron ka pang "You need to heal yourself and when you're ready to talk to me, I'm here". Ulol hahaha. Problema mo is pag hindi mo gusto young usapan, tumatakbo ka. Pag hindi mo gusto naririnig mo, nakikipagtalo ka. Puwes, makipagtalo ka sa'kin hanggang lumuha ka ng dugo, hindi ka mananalo.

Siguro ako na ung pinakakinaiinisan mong tao ngayon sa buong mundo. Kunyare hindi ka affected. Sows, amoy na amoy ang pagka-peke mo. Halos bumula na bibig mo sa chat, haha. Pero ang importante pa din sayo, nonchalant and unaffected ka.

At ako pa ung "behaving like a little girl" sayo? Ganyan ka katanga at ka bilib sa sarili mo na hindi mo nababasa ang sarcasm kahit it's slapping you in the face. Treat someone like an adult and you'll get an adult. Ang hirap kasi sa'yo, nakabasa ka lang siguro ng 1-3 articles on dating, akala mo dating coach ka na. Tapos nung malungkot ka, magme-message ka na ang dami mong drama... baliw ka na siguro sa sobrang talino mo.

Ang tanggapin mo, hindi mo makukuha ang pagmamahal na gusto mo kasi hindi ka marunong magmahal. Ano sabi ko sayo? Listen to understand, not to respond.

At tanungin mo sarili mo bakit hindi mo matanggap ang pagkatao ko. Kasi hindi mo tanggap sarili mo? Ewan ko, pero problematic ka. Nagtataka ako pano tumagal yung ex mo ng 5 years with you. That must have been hell. Or naggagamitan lang din kayo.

Matapang ka pala, edi lunukin mo lahat ng ibabato ko sayo: isa kang lalaking nagpapagamit at nagpapanggap na pinakamalupit na nobyo sa buong mundo, kapalit ng pera. Sounds familiar? Para kang lalaking bayaran. Ang masama pa, ganyan na nga trabaho mo, akala mo ako pa may utang na loob sayo. Pareho lang tayong malungkot, parehong nagmamataas, parehong galit. Kaso ang kaibahan natin - hindi ako peke.

Kung gusto mo ng paggalang, ilagay mo sarili mo sa lugar na kagalang-galang ka nga. Hindi yung ang gawa mo eh nagpuputa ka at nananamantala. O nasan ka ngayon? Sampal mo sa mukha mo ang huling mensahe ko sayo. Wala kang makukuhang respeto mula sa akin. Kung ano nakuha mo, deserve mo.

Ang masama lang eh, anjan ka pa rin para maghasik ng lagim sa ibang babae.

Daig ka pa ng mga lalaking half your age na marunong makipag-usap. Siguro nga, damaged ka na kasi.

#itsliketrashtakingitselfout. #youractingonlyworksonanaudience

[mykwengto]

Dito nalang ako magpo-post ng pic q. Hmp. Selfie ko to last week, salamat IG 🫶😂

[coachhezir]

Way back 2018 until 2021 laging naka kwintas ka, declaring na ganito ako dati kataba at pagpupursiging maging inspiration sa iba, now , once again, iku kwintas ulit Kita, declared na magpo focus na sa Kung ano Ang sinimulan ko dati. #ChallengeAccepted #Declaration #loseweightnow #askmehow #FigureTransformationCenter #CoachHezir https://www.instagram.com/p/CrMv8JPvGaE/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[ineffablyrandom]

Story Time:

Sobrang tagal ko bago ko maisipan isulat, partly kase tinatamad ako, mostly kase parang ayokong ikwento or I don't see a reason to disclose whatever I went through sa buong 2022.

Hindi ako magpo-post ng pictures kase nabura ko na lahat ng picture from 2022.

2022 was one hell of a year. Katulad ng sabi ko, heartbreaks and doubts. Overthinking. Etc. Mostly because I feel sad. I entered 2022 thinking ikeep up ko yung pag post, my usual madaldal and makwento dito sa tumblr self. But I realize now why I stopped, posting, I was sad and lonely.

I think I made peace with everything I went through na in 2022. But here's what happened in October up to date.

My best friend and I planned to go somewhere, kase free siya ng last week ng October and sakto na magbi-birthday ako nang November 5. Last week ng September nag sa-suggest suggest ako sa kaniya kung san pwede pumunta. Yung malapit lang muna, no need for air travel, next year na lang tayo ulit mag travel na sasakay tayo ng eroplano. So sabi ko kung gusto niya ba Baler, or La Union. Sabi ko nga Quezon may magaganda din. Pero may nakita ako sa FB na post about sa isang place na maganda, Puerto Galera. Sinend ko sa kaniya sa messenger tapos ang sabi niya "G!".

So from then nag plan na kame, ilang araw, san kami mag stay, anong kukunin namin na tour package. Anyway, na-settle namin, aalis na lang ng October 28. 5 days kame mag stay. tatlong place/hotel ang pag stay-an namin (Kase maarte kame, at gusto namin ng magandang place na pag stay-an)

But before that, buntis yung aso ko (Qielli/Shih Tzu).

Nung October 27, a day before ako umalis papuntang Puerto Galera (28 nang madaling araw ang alis namin), dinala ko sa vet si Qielli para sa ultrasound niya. Apat na puppies. Tapos biglang sabi ng Vet/Doctor, "Pwede na siya manganak ngayon. mamaya or bukas". Nagulat ako, mali pala ako ng bilang ng araw sa pregnancy ni Qielli. Tinanong ako kung i-CS ba or normal na lang, kung CS pwede na iconfine si Qielli sa Vet Clinic. Hindi ko balak ipa-CS si Qielli, kaya tumawa ako tapos sabi ko sa vet, "Hindi Doc, kaya po yan ni Qielli. Mag Normal delivery lang po siya sa bahay." Tumawa din yung Vet/Doc tapos umuwi na kame.

Habang pauwi kinausap ko pa si Qielli sabi ko, "Ngayon ka na manganak Qielli kase bukas wala ako, walang mag asikaso sayo." Kase alam ko naman hindi naman kaya nila mama na paanakin si Qielli.

Mga isang oras pagkauwi namin nagle-labor na si Qielli. Sabi ko pa sa kaniya, "Good job Qielli bear." Kase all in all hindi siya nahirapan manganak, sobrang smooth. Hindi inabot ng tatlong oras. Nailabas niya din yung apat na baby niya ng buhay.

28 ng madaling araw (5 AM), bumyahe na kami ng best friend ko papuntang Puerto Galera. Umuulan ulan last few weeks ng October (bago mag 28), pero umaraw din, tapos di namin ineexpect na tatama yung bagyo ng 28 ng hapon mismo.

11 AM ata kame nakarating sa Puerto Galera, pagbaba na pagbaba namin umaambon na pero hindi pa malakas yung ulan. Hindi naman talaga lumakas yung ulan, hindi lang tumigil talaga. Pagbaba na pagbaba namin nag land tour agad kami kahit umuulan ulan pa. Sabi nung mga nagtu-tour dun swerte namin kase nakasakay pa kaming barko pababa ng Puerto Galera, kasi kami na pala yung barko na huling pinalaot, tapos sinara na yung Puerto Galera. Yung iba daw na-stranded sa Batangas.

Hindi namin napuntahan lahat ng sa land tour pero masaya naman, pagod.

Kinaumagahan ng 29 dineklara na yung bagyo, state of calamity na ata sa Mindoro. Buong araw malakas ang hangin. Na-stuck kame sa hotel room. Hindi natuloy yung Island tour namin. Dahil wala kaming magawa, naghanap kami ng gagawin sa loob lang ng room namin. Nag make up kame. Nag tiktok. Nag karaoke. Kinabukasan maaraw na. Saka lang natuloy yung Island tour namin. After ng Island tour lumipat na kami sa isang na-book namin na hotel. (10 for me, maganda yung ambiance tsaka maganda yung place. May breakfast. Mura for a night and beach front pa.) Nag swimming lang kame, hindi matagal kase lumakas na yung alon, tapos nag hanap ng kakainan. (Sarap nung kinainan namin. Pasta, chicken tsaka pizza). Wala masyadong night life kase siguro nga may bagyo and lahat ng turista siguro nastranded sa Batangas. Nakabili naman ako ng madaming pasalubong. Kinaumagahan lumipat na kami sa Beach House Lodge and Restuarant (10 din! Kase sobrang peaceful. Sobrang ganda ng place. Sobrang sarap din ng food nila. Huhu.) Hindi nga lang kami nakapag swimming na ng matagal din kase lumakas na din yung alon. Pero we got to enjoy ourselves reading book by the beach. And yung food masarap talaga. After pananghalian umuwi na din kame, bumyahe na kami papuntang port, sumakay sa business class na roro. By 11 PM ata nakauwi na din ako ng bahay. Nung last day nakin sa Puerto Galera saka lang dumami ang tao. Siguro kase bumabyahe na nga barko. Yung nga nastranded sa Batangas, napaunta na ng Puerto Galera.

The rest, well, birthday ko. Tapos nung December first week ata. dinala ko sa vet yung apat na puppies para sa second deworming and first vaccine.

December 23 ng umaga napansin ko na nag seizure yung isang puppy (Si Yuki), dinala ko agad sa vet kasama si Luna kase napansin ko na nag twitch din siya, the hardest part for me was I knew when I started noticing the seizures and tremors kahit bago pa man sila itest, alam ko na distemper yung sakit nila. It was so sudden and ang bilis lang, wala akong ibang nakitang symptoms sa kanila, few days before that napansin ko na malambot yung poop nila pero naisip ko baka dahil lang kase nag transition na ko sa kanila from milk ng mommy nila, to milk na pang puppy (yung tinitimpla), to wet dog food. So I had no idea na it was one of the symptoms. And nung umaga lang ng 23 talaga nag seizure si Yuki tas nag twitch yung hind legs ni Luna. Sa vet clinic tinest sila, postive sa distemper. I was so heartbroken and sad and confused and worried all at the same time, kase anim ang aso ko na nasa bahay, yung apat na puppy (Qiell, Yuki, Luna, and Quincy), si Qielli tapos yung aspin ko na aso si Cassie. Tapos tatlong pusa. So hindi ko alam pano gagawin ko, sabi ng vet most likely nag hawa hawa na sila since magkakasama sila. HIndi ko alam kung san possible nila nakuha, kase hindi ko pinapalabas si Cassie ng gate ng bahay, si Qielli din. Hindi din nilalabas yung puppies. Yung mga pusa? Kase sila nakakalabas tapos bumabalik din sa bahay. Or kami? Yung mga shoes and tsinelas?

Hindi ako umiyak, pero that night nung nagsunod sunod seizure ni Yuki, I cried. Pero malakas siya kumain, naglalaro, hiniwalay ko agad siya sa mga walang symptoms. Binili ko lahat agad ng gamot, vitamins na pwede ko ipainom sa kaniya, sa kanila. Nag search ako ng remedies, ng mga distemper survivors. Inalagaan ko si Yuki tinabi ko sa pag tulog.

December 25 after midnight Yuki passed away in my bed. Sinilip ko siya pagka midnight tinabihan ko sinabihan ko ng merry christmas and I love you. Lumabas lang ako saglit para kumain. Pagbalik ko di na siya humihinga. So I cried.

After Yuki died, Luna started having tremors. Hindi siya nag seizure pero napapansin ko na nahihirapan siya sa tremors niya, nag twitch yung hind legs niya, umiiyak siya minsan kahit tulog. wala pang symptoms sila Quincy at Qiell. Hiniwalay ko din si Cassie at Qielli.

Christmas and before new year was the worst. Pagod na pagod ako. Wala akong maayos na tulog. Round the clock ang painom ng gamot. Ako lang nagbabantay, nagpapakain, nagpapainom ng gamot, maya't maya ang pag disinfect.

December 26 dinala ko agad si Luna sa Distemper facility (Rehabilitation center) para ipa confine. Sarado sila nung 24 at 25, tapos hanggang 29 lang yung confinement, 29 iuuwi ko din si Luna kase 30 sarado daw sila. Sabi ko okay lang. Go. Kaya iniwan namin si Luna dun.

December 27, Luna passed away sa rehabilitation center. Kasabay nung kinagabihan nag seizure na din nang nag seizure si Quincy.

You would think okay sila. Traydor pala talaga yung distemper. Kase maharot naman sila, playful, sobrang lakas kumain. Then bigla silang mag seizure. Biglang mag drop yung katawan nila. Biglang magiging matamlay.

I cried again that day holding Quincy in my arms.

And then I whispered to her, sumama na siya kila Luna para di na siya mahirapan.

December 29, Qiell started having seizures na din.

December 30 ng madaling araw Qiell passed away.

Quincy died 7 or 8 AM din the same day (December 30).

Writing this was so hard. I keep crying. And even now, after ilang days, I still cried every night looking at their playpen.

I was consoling myself, sinasabi ko, okay lang yan, they were never meant to grow up. Magbubuntis na lang ulit si Qielli, or bibili na lang ulit ako ng Shih Tzu. I don't know.

Iniisip ko kung may nagawa ba ako, may nagawa ba kami para makuha nila yung distemper virus? Sinisi ko yung sarili ko, sinisi ko yung tao sa paligid ko.

And then I learned that yung kumare ni mama na nakatira sa may bandang likuran namin, namatay din daw lahat ng aso niya, sa may side namin na kapit bahay dalawa yung namatay, yung sa may labasan namin nagkasakit din yung aso nila. And I wonder if may virus outbreak ba na naganap.

Now, hindi ko na sinisisi yung sarili ko, and most of the time although I miss them, I'm grateful na hindi na sila masyadong nahirapan pa ng matagal. And I hope they're happy there in the rainbow bridge kasama ang isa't isa and all my dogs na nawala na.

Napapraning lang ako ngayon, maya't maya ko chinecheck si Cassie kung okay ba siya. Maya't maya ko chinicheck si Qielli kung may symptoms ba siya.

I'm still sad.

Nung nag new year, sabi ko sa sarili ko, this year I hope will be different. Sana wala nang masyadong heartbreak.

And if biyayaan ulit ng aso/puppy. I hope that puppy/dog will stay ng sobrang tagal sa amin.

[benefits1986]

GPT Gigil Pop Cult

Eto ang isa sa top search result na nakakatawa at nakakatuwa rin naman.  Pa-deep everywhere. Sub strains, intuition, non-profit turned capitalist machine, talaga ba? LOL. Saka ‘yung tone of voice nilang dalawa, sobrang ugh din. ‘Di ko sinasabing masamang i-turn your passion into profit. Nope. Big no. Pero, ‘wag kang magpo-podcast ng wala kang masyadong baon kung ‘di kuda. Bitbit ka rin ng context. Tapos hanap ka rin ibang lodicake kesa kay E. Musk kasi ang dark masyado ng mga tinatawid niya kahit naman very impressive ng kanyang folio. ‘Pag pinayagan na niya mga junakis niya na magkaroon ng freedom pati ‘di na niya lespu mga jowa and ex niya, puwede mo pa siyang i-reconsider. LELS. HAHAHAHAHAHA. :P Try mo, because, why not? 

https://open.spotify.com/episode/6rAOusZcsuNtCv8mefmwND Some stuff worth looking into bago mo gawing go-to ang kahit anong AI ‘yan are the following:  -Saber Marionette (LOL. Rektahan, mhie. In Japan, sobrang weird ng culture ng love dolls na in all colors, ages and the works. Handmade na sila for quite some time and talagang makikita mong, humanity is at crossroad dahil even the mighty first world na sobrang dream kong puntahan is going down because gusto pa rin ng tao kahit si E. Mushhhhh pa ‘yan, is real, deep, sagad human connection. EMS. I am not a fan of the whole love doll universe and I don’t judge people who cling to this. Kanya-kanyang trip ‘yan e. Also, did you know, yung mga pedophiles, isa sa mga reasons nila why sila ganun is because they don’t see kids in the classy aesthetic playgrounds sa first world nila? Also, marami rin silang trauma nung childhood nila. And, wait! Sama mo pala dito ‘yung isang viral video na ginamitan ng “pedo prey” na catfish. And, Pinay siyang bata. Pota. G na g na g na naman po tayo, opo.)  -Ex Machina (para bawi naman ang kamunduhan mong ‘di mo man lang i-probe; tapos tawang-tawa ako na ‘di raw napanood nung isa sa podcast ‘to tapos kung ano-anong sinasabi about fear and unsure siya sa stand niya; wag mo kong gagamitan ng excuse na Gen Z ka. LUL.)  -Doraemon  -I, Robot  -Astroboy (bakit ba kasi sa dami ng galing ng bots, wala pa ring cutie robot na may bazooka sa pwet????)  -Prometheus (medyo weird pero check mo na rin kasi feeling ng mga tao sa earth, sila lang magaling to the point na pati Virgin, may pa-trip to the outer space shit na)  -Evangelion -Gudetama (on Netflix para pak na pak; kasi lahat tayo ay itlog, bound to be bulok sooner or later)  -Daimos na literal na about man and machine kagulo pero love story pa rin ang bida-bida; nvm, magunaw ang mundo -Untold: The Girlfriend Who Didn’t Exist (Netflix din ito and gigil din ako dito but next time na; for letting you see why dapat ‘pag may bet ka, meet up in the flesh agad kesa landian kayo to the max sa OL na akala mo mirc days pa tayo)  -Man vs. Bee (imagine mo ‘yung AI ang bee para mas graphic, it’s tragic and fantastic; it’s actually a very, very painful, tragic comedy about existentialism. EME.)   -Maniac (isa na naman pong Netflix, no chill na medyo ugh pero natawid naman. Imagine mo naman na designer drug on trial mode ang AI. Ikaw na lang bahala kung maa-addict ka para in-the-know ka much saka pakak ka.)  -Documentaries about YT and Meta content moderators (huhuhuhuhuhu. Sobrang basag ka ‘pag may pake ka pa sa real world and OL world) -Bicentennial Man (kabog ‘yung mga EP ng Black Mirror dito, mhie tapos sobrang dali niyang ma-chew and digest)  -Lego The Movie (’yung shots and scenes na It’s So Awesome. Everything is awesome, mhie.)  -WALL-E (because naiiyak talaga ako every time I watch this kahit ‘di halata)  -The Artist (sure akong marami pang silent films in BNW ang kabog, but, since millennial gaming tayo, super ganda niya na ‘yung bida is need niya na talagang mag-give way to the new era, in this case, creators and content peeps need to co-exist with AI. EMEEEEERUT.)  PS: Sabi pa netong isa sa podcast is... eliminate world poverty. BIG WORDS much, si kuya. LOL. HUY! World hunger muna pero no, walang AI ang gagamitin para pigilan ang first world countries na itapon ang food waste nila kahit puwedeng-puwede pang gawaing pagpag because, at the end of the day, we are living in a very material world, baby! :D Tigil-tigil ka.  Marami-rami pa ‘yan pero para ‘di ka maoverwhelm sa mundo ng man and machines, ‘yan muna. Gawaan mo muna ng mega Venn Diagram ulit sa papel o sa iPad mong pakak, saka tayo mag-tuos. I’m open to a good convo with sangria, paella and gambas OR puwede rin betamax, gulaman, saka calamares sa tabing-daan. Catch you later, kiddos! Ipon muna ako na pake para makapag-curate na tayo ng mga paganaps sa susunod na linggo onward. :D 

[artemicia]

Usapang trabaho muna tayo ulit. Medyo nakakatawa na ‘yung inayawan at iniwan kong work noon kasi masyadong madugo at nakakapagod eh na-eenjoy ko na. Pero dahil siguro sa ginagawa ko ‘yon para sa sarili ko at hindi para sa iba.

Inayawan ko ‘yung nakuha kong part-time noon na pagle-leads kasi literal na nagka-migraine ako doon sa client na ‘yon hindi dahil sa masama ang ugali niya o ano, mabait nga siya saka maayos katrabaho pero sobrang dami ng task na kailangan gawin para sa kaniya.

Nakakapressure na kailangan may ma-book ako na kahit isa man lang na discovery call para sa kaniya. Ang pinakaayaw ko pa, kailangan kong gumawa ng “vulnerable post” na tinatawag para sa kaniya kasi ako ‘yung magpo-post gamit ‘yung account niya. Eh hindi ko naman alam kung anong mga pinagdaanan niya sa business niya para makapagsulat ako ng gano’n.

Tapos eto ako, gumagawa na rin ng intro posts para sa Facebook groups na sinalihan ko. Kailangan pala talaga ‘yon para maka-attract at bingwit ng premium client. At saka kailangan talaga mag-step up sa pagiging organized para mas maayos ‘yung work flow. Medyo naguguluhan pa ako saka nalulunod pero kailangan karirin para makakuha ng direct clients. Para sa goal ko na makauwi nang mas madalas sa Davao, kahit every year masaya na ako.

[ghostlywriterspeaksbruh]

Kung may personal event at yung iba wala namang pake bat ka pa magpapa-pansin ? honestly, nung january 2024 ka pa nagsasabi na ikakasal kana pero mukhang yung magpo-propose alanganin pa sayo wag kami