#magnetron koken

[fransopdefiets]

30-7 Repvåg

En gisterenavond aten we alweer allebei een zak leeg, we hadden geen energie meer om nog naar de supermarkt te gaan. Ik at aardappelpuree met erwten en vlees, maar die koop ik niet meer, dat aardappelpoeder lost namelijk niet goed op, zodat je telkens droge kluiten aardappelmeel in je mond hebt.

Als we opstaan is het grijs maar droog en er waait een stevige noordoosten wind en dat is gunstig, want wij gaan nu zuidwaarts. Het hoogtepunt van de dag wordt natuurlijk weer de Noordkaaptunnel, maar nu doen we hem de andere kant op natuurlijk en dat scheelt. De helling omlaag is 10% en na twee kilometer vlakt de daling wel wat af, maar we rollen vanzelf door tot het vier kilometer bord, waarna de helling langzaam toeneemt tot 9%. En die ene procent verschil maakt dat ik hem bijna helemaal uit kon fietsen, maar op het laatst begin ik toch te slingeren, zodat ik wijselijk afstapte om de laatste 500 meter te lopen. Er was trouwens een stuk minder verkeer dan afgelopen zondag en dat scheelt ook in de ervaring.

Als we een half uurtje later langs de kant van de weg koffie zetten, stopt een Duitse fietser die vraagt naar de tunnel. Wij zijn nu experts en kunnen al zijn vragen uitvoerig beantwoorden.

Om twee uur zijn we weer in Repvåg en betrekken onze hut. De vorige keer sliepen we in de caravan en we hadden de zekeringen laten springen door tegelijk water te koken en de magnetron aan te zetten. Maar telkens als ik de schakelaar van de zekeringkast weer om wilde zetten, klonk er een alarm, dus ik dacht dat we de boel gemold hadden en ik belde later die ochtend deemoedig de eigenaar op om het probleem te melden. Nu wilde ik natuurlijk weten of hij het had kunnen repareren en hij legde uit dat dat het testgeluid van de gasdetector was. Dat hoor je altijd als je de stroom weer inschakelt. Nou, weer wat geleerd!

Gefietste afstand: 65 km

Gefietste tijd: 4,5 uur

[actuelekamers]

Prijs: 425 per maand Kamer omschrijving In een fijn rijtjeshuis in de rustige plaats Leusden heb ik een zolderkamer te huur. In de andere zolderkamer woont een jonge vrouw. Zonder problemen delen we (Ik woon er zelf ook (vrouw, 62 j).) de badkamer (huurders eigen kastjes) en de toiletten. Op zolder is een volwaardige keuken alleen voor de huurders: compleet ingericht en ruimte om eigen voorraad op te bergen. Koken op inductie. Koelkast met vriesgedeelte, magnetron, Senseo, luchtververser etc. Elke kamer heeft zijn eigen waterkoker. Op de voorzolder staan tevens de gedeelde wasmachine en droger. Deze machines gebruik ik zelf ook.Wifi is er in het hele huis.Achter het huis is een overkapping waaronder een fiets gestald kan worden. Bushaltes op loopafstand met rechtstreekse verbinding naar Amersfoort en Utrecht. Gratis parkeerruimte in de straat.Er mag niet gerookt worden in huis.Geen huisdieren. Geen vuur boven.Ik werk met een officieel huurcontract (je mag je hier dus ook registreren) en ben streng als het gaat over schoonmaken en stil zijn na 22.30 uur.Huur is inclusief water, gas, licht, wifi.Interesse in deze woning? Ga naar Kamernet.nl en stuur een bericht naar de verhuurder of huisgenoten. Kamer details Woonkamer gedeeld: shared Kamers: 1 Internet: yes Keuken gedeeld: false Douches: shared Kamergenoten in woning: 2 Toilet: shared Huisdieren: false Makelaar: nee Bekijk de volledige kamer / woning (adsbygoogle = window.adsbygoogle || ).push(); ---> Bekijk en plan bezichtiging

[peterpijls1965]

Ik kookte vegetarisch en zag het regenwoud branden

Drie jaar geleden zag ik voor de zoveelste keer filmpjes voorbijkomen over misstanden in slagerijen. Ik besloot vegetariër te worden.

Dat hield ik een half jaar vol. Goed vegetarisch koken lijkt me leuk, uitdagend en vooral heel erg moeilijk. Alleen heb ik het bijbehorende budget niet, en al helemaal niet om vegan te gaan en toch te eten volgens de schrijf van drie.

De dure voedingssupplementen die sommige veganisten moeten aanschaffen om gezond te blijven, liggen uiteraard ook buiten mijn bereik.

In de praktijk kwam het erop neer dat ik rijst of pasta maakte met sojavarianten. Tofu, al dan niet gemarineerd om het lekker te maken, of afgeleide producten uit de categorie nepgehakt of groenteburger. Meestal van de afdeling het kan nog wat worden als de fabrikanten betere chefs inhuren.

`Vegetariër, jij?´, spoog een oude vriend me nog net niet in het gezicht toen ik hem destijds vertelde althans voor een poosje af te zien van vleesconsumptie. Van hem moet gezegd worden dat hij al decennia zwaar principieel geen vlees eet, een enkel lapje rendierbiefstuk uitgezonderd.

In mijn puberteit bezocht hij wel eens mijn ouderlijke boerderij. Toen vroeg ik het hem nooit, maar ook later heb ik hem nooit kunnen betrappen op statements over grootschalige dierenmishandeling door mijn vader en moeder. In die jaren at hij zelf nog gewoon vlees, dat kan van invloed zijn geweest op zijn toenmalige standpunt.

Na een half jaar soja met rijst eten was ik het zat. Ik ben geen culi, en ook geen geboren foodie. Ik begrijp niet wat culinaire journalisten bedoelen als ze schrijven dat een hap eten bite moet hebben. Maar ik kook al sinds m´n 18e zelf en met een recept bij de hand kan ik heus wel wat eetbaars op tafel zetten. Met de nadruk op eetbaar, of in het beste geval lekker, maar serieel Braziliaanse veevoedervarianten eten geteeld op soja-akkers waar eerst regenwoud stond, daar dreigde ik depressief van te worden, en dat mag niet van mijn psychiaters.

Verder vond ik vrijwel alles wat ik klaarmaakte ernstig smakeloos, en met kruiden ben ik niet zo goed. Eigen grond voor een moestuin erfde ik ook al niet.

Recent ging tot mijn leedwezen het beste restaurant ter wereld dicht. Noma in Kopenhagen, bedoel ik. Voor zo´n 465 euro per couvert kon de bewuste eter daar aanschuiven voor mieren, levende garnalen en rendierpenis op het bordje.

Dertien jaar geleden ging het toenmalige beste restaurant ter wereld, El Bulli in Spanje, ook al op slot Ze waren daar goed in moleculair koken. Dat wil ik ook leren. De magnetron heb ik al.

[vislokaal]

VISKUNDE Vis Bakken, bbq, in de oven, roken, frituren, stomen, pocheren, bereiden, papillotte, koken, roerbakken, in de magnetron en sous vide bereiden. We've got you! Vis bereiden de complete handleiding voor het grillen en roosteren of ouderwets stoven en klaarmaken van vis. Leer hoe lang vis bakken.

[gedichtenoverdingen]

Dingen die ik inmiddels heb geleerd

Een lijstje in het kader van bekijk het van de positieve kant

1. Op je bek gaan, falen, fouten maken als jong persoon is goed. Het zijn de building blocks van je toekomst. Nu hebben fouten nog kleine gevolgen en ontwikkel je voornamelijk. Dus zeg de verkeerde dingen op de verkeerde momenten, hou te lang vast aan een relatie, overvraag jezelf want als het écht niet anders kan, is nu het moment om te leren.

2. Tijd is een wapen. Wonden helen. En echte liefde, puur ongedwongen bewondering, die zal wellicht resteren door dag en dauw en tot het einde der tijden maar die pijn, het verdriet van het niet samen kunnen zijn met iemand - dat verzacht. Het is als een kneuzing, soms stoot je er tegen aan en knelt het van de pijn, maar op een dag is het ook genezen.

3. Er zijn geen goede of foute keuzes in het leven. Er zijn keuzes. En keuzes hebben gevolgen. De enige manier om ergens achter te komen is vaak door het gewoon te doen. Niets of niemand komt je straffen bij een “verkeerde” keuze. Soms moet je gewoon een weg inslaan en dan zie je later hoe deze uitpakt. Dan kun je altijd nog een andere keuze maken. Er bestaat ook niet iets als een doel “opgeven” en zo falen, dat is enkel het plan bijsturen.

4. Als je bij een keuze twijfelt maar weet dat je je altijd af zal blijven vragen: “wat als?”, en je de angst hebt dat de woorden “had ik maar” je hoofd later bespoken wanneer je besluit iets niet te doen, doe het. Doe het. Doe het. Doe het. Als je weet dat je spijt gaat krijgen van het niet proberen van iets, is dat een teken dat je het moet doen, alleen al om het geprobeerd te hebben.

5. Leer dwingende mailtjes te schrijven, assertieve telefoongesprekken te voeren, leer geld terug te eisen en sollicitatiegesprekken te veroveren. Niemand gaat dit voor je doen. Durf voor jezelf op te komen.

6. Als je rijst kookt moet je niet de deksel van de pan halen, als je dat wel doet verdampt al het water en koekt de rijst aan waardoor het vastzit aan de onderkant van de pan.

7. Eerlijkheid duurt niet het langst. Soms moet je helemaal niet eerlijk zijn, soms is het wijs om je afzijdig te houden, te weten welke informatie iemand wel of niet verder helpt. Wat iemand wel of niet kan begrijpen en wat wel of niet tot onnodige discussies en of geweld leidt. Maar wees daarbuiten, in ieder geval tegen dierbaren, zo vaak mogelijk eerlijk.

8. Talent bestaat niet. Niemand heeft aangeboren talent voor koken. Het is de herhaling van de handeling dat zorgt voor gevoel, expertise en familiariteit waardoor je iets tot in detail perfect kunt bereiden. Ja, er is een voorgegeven interesse en wellicht aanleg voor bepaalde aspecten van een kunde. Maar talent komt voort uit oefening.

9. Je mag genieten van je lijf en je schoonheid, maar laat je eigenwaarde er niet vanaf hangen. Schoonheid vergaat, iedereen wordt oud, lelijk, immobiel en gaat stinken. Wat niet vergaat is hoe je handelt, hoe je lacht, welke dingen je mooi vindt. Je gewicht schommelt op en neer met de tijd, bijvoorbeeld wanneer je gestresst bent, maar dat maakt je niet minder waard, je mag er nog steeds zijn. Zolang je oké voor jezelf blijft zorgen, zul je gelukkig kunnen blijven met wie je bent. 

10. Mensen zijn vaak veel opener dan je denkt, dus ga gesprekken aan, ontdek, discussieer, praat met vreemden en sta versteld van de vele dingen die je zult leren en tegelijkertijd herkennen. We zijn tenslotte allemaal mensen, met allemaal dezelfde acht basisemoties en leven allemaal in dezelfde tijd.

11. De acht basisemoties zijn: blij, boos, bedroefd, bang, beschaamd, verrast, walging en liefde.

12. Je hoeft niet alles af te maken waar je aan begint.

13. Je hoeft geen genoegen te nemen met minder dan dat je wilt. Als de timing niet klopt, dan klopt het gewoon niet. Leer het verschil tussen geduld en verspilde energie.

14. Je hoeft “nee” niet uit te leggen. Nee is nee. Het is je recht om ergens niet naartoe te gaan, ergens niet aan mee te doen of ergens niet in mee te gaan. Doe jezelf niet tekort.

15. Als je in verleiding komt en deze wel of niet weerstaat volgen er doorgaans twee emoties: spijt en opluchting. Ze zullen beide in een bepaalde mate aanwezig zijn, degene die je het meeste voelt duidt aan waar je daadwerkelijke behoefte ligt.

16. De beste manier van leidinggeven is mensen iets op hun eigen manier laten doen. Delegeren is niet beleren.

17. Er is niet per se iets als nutteloze kennis vergaring, alles wat je leert accumuleert en bouwt op elkaar voort. Onderschat niet hoe zelfs baantjes die je rot vindt, je dingen bijbrengen die later van pas komen. Je kunt vaardigheden meestal integreren en dit gebeurd vaak onbewust.

18. Het is niet slim om woorden te gebruiken waarvan je de betekenis niet zeker weet.

19. Relaties zijn geen statische eenheden maar dynamische spellen waarbij je zelf kan sturen maar nooit alleen de regie hebt.

20. Het uitspreken van wat je waardeert aan iemand of aan iets is niet zo vanzelfsprekend als het zou moeten zijn. Zeg het als iets goed gaat. Zeg het als je iemand waardeert. Iedereen zoekt bevestiging, niet per se omdat ze dat nodig hebben, wel omdat het zin geeft aan de dingen.

21. Vertrouw op je onderbuikgevoel. Als je een persoon of situatie niet vertrouwt kun je beter het risico niet lopen. Je onderbewustzijn weet vaak veel meer dan je bewuste.

22. Je kunt aluminiumfolie niet in de magnetron doen, dan fikt het af.

23. Bij brandwonden: lauw water. Bij harde klappen die een ice-pack benodig hebben: altijd een theedoek eromheen en niet te lang koelen als het om een vinger of teen gaat.

24. Luister naar je lichaam.

25. Vergeef jezelf. Vergeef anderen, niet omdat zij dat verdienen maar omdat jij het niet verdiend je hele leven boos te blijven. Vergiffenis is niet iets goedkeuren, het is loslaten, vrede toelaten. Ruimte creëren.

26. Je schoolcijfers zijn geen reflectie van je intellect of waarde en de kreet: “liever een zes zonder stress dan een zeven en geen leven” bevat een kern van waarheid.

27. Je hoeft niet alle adviezen van iedereen aan te nemen. Neem alleen ‘t gene aan wat jij goed of nuttig vindt.

28. Vraag en luister naar wat iemand nodig heeft in plaats van dat zelf invullen. Je moet anderen niet behandelen zoals jij dat wilt, maar zoals zij nodig hebben.

29. Kritiek is geen persoonlijke aanval maar een kans om te leren en weet dat wanneer het aanvallend wordt gebracht, het meer over de andere persoon zegt dan over jou.

30. Wees voorzichtig met de media die je consumeert, niet alleen sociale media, ook de series die je kijkt, de boeken die je leest en uiteraard de mensen met wie je je omringt. Het beïnvloedt je gemoedstoestand.

31. Stop emoties niet weg, die komen altijd drie keer zo hard terug op een later moment. Soms is het inderdaad praktisch niet midden in een vergadering te gaan huilen en is afleiding de beste tactiek. Maar soms moet je gewoon even voelen wat je voelt. Huilen. Schreeuwen. Een kussen door de woonkamer gooien.

32. Wacht niet altijd op morgen, volgende week, volgend jaar. Als je lichaam en geest zeggen dat je weg wilt bij een werkgever, uit een relatie wil, een andere auto wil kopen. Wacht niet te lang. Voordat je het weet wordt je iemand die zegt ‘’ik wilde eigenlijk...’’, ‘’en hier zitten we dus nog steeds’’, of in het ergste geval kamp je met meer ongelukkigheid en slachtofferschap als waarmee je begon. Stephen King zei, een goed idee voor een boek hoef ik niet op te schrijven, dat blijft gewoon hangen, ik plan mijn boeken niet vooruit. Dus als een idee je blijft achtervolgen, doe het dan verdomme. Als je onbehagen je blijft volgen en je kunt iets veranderen, wacht niet te lang.

33. Er zijn dingen waar je absoluut geen controle over hebt. Leg je daarbij neer. Geef jezelf over. Soms kun je iets veranderen aan je problemen, soms kun je alleen maar zijn, ademen, laten, wachten en als je wilt: vertrouwen.

34. Lees altijd, altijd, altijd een mailtje, blogpost of andere soort tekst door voordat je het de wereld ingooit. Er zijn altijd verborgen spelfouten, vergeten bijlagen, nuances of dubbelzinnigheden die beter kunnen worden verwoord. 

35. Perfectie mag een streven zijn als middel, maar niet het einddoel. Ga voor 80%. Weet dat de meeropbrengst van extra energie kleiner wordt naarmate je vordert. Van een 5 naar een 6 of van een 8 naar een 9 zijn verschillende afstanden, de 5 naar een 6 is een sprintje de 8 naar een 9 een marathon.  

36. Helen is niet lineair, rouwprocessen zijn niet lineair, succes is niet lineair. Ups en downs zijn onderdeel van het proces. Blijf geduldig, blijf volhouden en kijk naar de stijgende lijn die ontstaat als je de golven van een afstandje bekijkt.

[offtoljubljana]

23. Je moet hier ook betalen voor papieren tassen

25/02/2020

Hallo vanuit mijn warme bedje. Ja, het is 12:33 en ik lig nog in mijn pyjama in bed, maar er is een reden.

Ik heb namelijk weer eens slecht geslapen. Deze keer niet wegens een rare droom (ik herinner me de andere nachtmerrie weer: ons huis stond in de fik) of wegens de hitte... nu had ik knallende koppijn.

Toch had ik gedroomd dat Lego Harry Potter 5 - 7 geen Lego had??? Huh????? Is dit een teken dat ik 1 - 4 even moet laten voor wat het is om verder te gaan met 5 - 7?

Ergens ben ik toch in slaap gevallen. Ik werd wakker met iets minder erge hoofdpijn en ik heb ontbeten. Ma zegt dat je geen paracetamol op een lege maag moet nemen, dus ik moest maar iets langer lijden.

De anderen waren al wakker en iedereen heeft het over Corona. De universiteit heeft al gezegd dat mensen die recentelijk in Italië zijn geweest, niet meer maar de lessen mogen komen en 14 dagen binnen moeten blijven. Mijn faculteit heeft ook voorzorgsmaatregelen verspreid. Slovenië wilde zelfs de grenzen dicht doen, maar dat mag niet zomaar.

Barbara is boos daarover. Slovenië beloofde Italië te helpen als er iets zou gebeuren en nu is er iets gebeurd en draaien ze Italië de rug toe. Ik snap Barbara's frustraties. Ik vroeg of haar familie in de besmette gebieden zit. Gelukkig niet, maar de gemeente naast die van haar familie is wel dicht wegens het virus, dus natuurlijk is ze ongerust.

Dus ja dat was het leuke gespreksonderwerp van het ontbijt.

Toen heb ik eindelijk een paracetamol gepakt en ben ik mijn bedje in gegaan. Iets later heb ik nog een halve paracetamol genomen. Ik heb altijd maar 1 paracetamol genomen wegens ondergewicht, maar ik ben iets bijgekomen, dus ik denk soms dat het niet meer genoeg is 🤷🏻‍♀️. Ik ben geen arts. Anouk van appartement 3 was toevallig bij ons om de magnetron te gebruiken en zij heeft een pilletje door midden gesneden voor mij. Zelf ben ik te zwak.

Er is een reden dat pap me Spongebob noemt.

Ik was eigenlijk van plan om mijn vrije dag anders te besteden. Mijn plan was om de main street richting het centrum te ontdekken. Er is namelijk de Mantis (can't let it go, can I?), een Action-achtige winkel, een Aziatische supermarkt en nog wat andere kleine dingen.

Ik voel me iets beter dan eerder. Ik zit nu zelfs op mijn telefoon. Net ging dat niet met de hoofdpijn, dus ik denk dat ik weer eens migraine had, maar nu niet. Ach, ik heb geen haast. Ik heb een vrije dag.

Wel wil ik iets doen. De hele dag in bed liggen helpt niet echt met het plan om mijn slaapritme te verbeteren. Morgen heb ik mijn eerste ochtendcollege (hoera) dus ik wil een beetje fris en fruitig aanwezig zijn. Het is een 4 uur lange les. En daarna heb ik rond 16:00 weer een 4 uur lange les, want ik heb dus toch nog dat vak toegevoegd.

Gisteravond heb ik wel de film To All The Boys I've Loved Before gekeken terwijl ik een shitte waterverf landschap aan het schilderen was (ten ere van mijn favoriete kunstenaar Hector, oftewel Shitty Watercolor?) en uhm ik vond de film niet goed. Ik keek de film eigenlijk alleen maar voor de Aesthetics(TM), maar toch was ik teleurgesteld. 

Een andere film die ik echt geweldig vond, namelijk Spiderman: Into The Spiderverse, keek ik ook alleen maar voor de aesthetics (uiterlijk, kleurgebruik, animatie etc.) maar dat was ook nog een echt geweldige film.

To All The Boys viel een beetje tegen en ik heb door de laatste 50 minuten geskimd. Ik denk niet dat ik de sequel ga kijken.

Kijk... Er waren best veel goede dingen aan die film. De kostuums, de aesthetics, de cinematografie, de sets, de soundtrack, het feit dat het een Aziatisch hoofdpersonage heeft, het lichtgebruik, het kleurenpalet ... Het plot vond ik gewoon niets.

Ik denk dat ik nu nog even ga liggen, net zoals Lara Jean hierboven, en dan zie ik wel hoe de dag eruit gaat zien.

***

14:22 en ik probeer weer eens te koken. Nou ten eerste spetterde de boter in mijn gezicht (gelukkig niet loeiheet) en daarna lukte het niet om mijn ei om te draaien.

Deze foto heb ik gemaakt nadat ik alles weer in de pan kreeg. Mijn poging om mijn omelet te draaien ging echt niet goed.

Ik heb net Derry Girls afgekeken. Dit is niet de beste serie, maar het hele punt van Derry Girls is dat je het kan kijken zonder echt na te denken, want eigenlijk slaat het helemaal nergens op. Soms is er iets serieus, maar de meeste tijd is er alleen maar onzin. De personages zijn allemaal dom. In een serieus iets als To All The Boys I’ve Loved Before kan dat zeer irritant zijn, maar in een serie zoals Derry Girls werkt het.

Ik heb wel echt zitten janken tijdens de laatste scène van seizoen 2, waarin James realiseert dat hij echt een Derry Girl is en hij keert terug naar Noord-Ierland. En de andere Derry Girls besluiten om het belangrijke historische moment (president Bill Clinton in Derry) te verlaten om bij hem te zijn.

Inmiddels ben ik mijn soort van omelet/soort van roerei met spek aan het eten. Mijn plan was om daarna alsnog naar de main street te gaan, maar het regent.

Het regent niet al te hard, maar dat maakt het niet beter. Aan de andere kant, volgens mijn weer app gaat het nog harder regenen rond 16:00 dus als ik wil gaan, moet het nu.

**

Nu is het 16:39

Aangezien jullie de titel allang gelezen hebben, weten jullie dat ik dus even naar de main street ben gegaan. Het was fris buiten, maar het was droog. Ik luister nu naar de NO-BC (? New Off-Broadway Recording) van The Last Five Years. Deze musical gaat over een vijfjarige relatie die helemaal misloopt. Zowel Jamie als Cathy vertellen dus versie van het verhaal en ze wisselen elkaar af. Maar Cathy vertelt het verhaal vanaf het eind naar het begin, terwijl Jamie het vanaf het begin naar het eind vertelt. Ze ontmoeten elkaar in het midden op hun huwelijksdag.

Maar ja, main street!

Het is niet echt een mooi plaatje. Het is gewoon een mega drukke straat met allerlei winkels en bedrijfspanden aan de zijkant. 

Als eerste ging ik naar de TEDi, een origineel Duitse winkel. Het is de Action + Flying Tyger + Big Bazaar in één. Hier kocht ik wat markeerstiften en een kussentje voor deze zeer oncomfortabele bureaustoel. 

Er was ook een rij met nep doodshoofden, maar ik had echt geen reden om een glanzend doodshoofd mee te nemen.

Dus ja, een grote papieren zak kost 30 cent. Ik dacht al dat je hier ook betaalt voor een papieren zak, want bij de H&M kostte het 10 cent. Gelukkig had ik Ed the Cat bij me, dus ik heb weer een paar cent bespaard. Nu snap ik wel waarom zoveel winkels in Slovenië zoveel shoppers verkopen. 

Toen ging ik naar de Hoffner, oftewel de Aldi, gewoon om te kijken. Ana en Tadeja praatten altijd over hoe dit de beste supermarkt is. Het is gewoon een Aldi, dus niets speciaals, zoals verwacht. Ik wilde niet awkward overkomen, dus ik kocht een doosje mini Bueno’s en een kleine bus naturel Pringles. 

Ik ging nog een keer proberen om de Mantis te vinden en ik kon alleen oversteken m.b.v. een subway (Britse versie, niet de Amerikaanse, helemaal niet de broodzaak). Nou, blijkbaar was deze subway een ondergronds afvallige winkelcentrum.

Het stonk en het zag er niet uit, maar er waren veel winkels (grotendeels naaiateliers en kledingwinkels) en ook een groot aantal mensen. Er was nog een deel, maar de deur naar dit andere deel zat dicht met gele duct tape, dus ik besloot weer naar boven te gaan om de Mantis te zoeken.

Zoals gedacht moest ik weer een ondergronds winkelcentrum in. Deze was veel schoner en moderner, maar helemaal leeg. De leegstand in Heerlen is er niets bij.

Ik zie nu pas dat deze foto heel slecht is, maar je ziet het verschil tussen de twee ondergrondse winkelcentra. Er waren wel een paar winkeltjes open en er was een restaurant, maar ik had de hele tijd zo’n horrorfilm gevoel. Ik liep daar in mijn eentje in een zeer kale en zeer schone lange gang. Eén deel leidde me zelfs naar de duct tape deur.

En de Mantis? Niet gevonden. Er was wel nog een andere ingang en ik denk dat er misschien nog een verdieping onder deze kelder zat, maar uhm, ik had dus een horrorfilm gevoel. Of de winkel is permanent gesloten. Alsnog, veel leegstand.

Fuck de Mantis. Ik heb vrij op de de dag dat Animal Crossing uitkomt, dus ik heb tijd om naar BTC te gaan. Of ik koop het alsnog digitaal.

Als laatste ging ik naar de kleine Thaise supermarkt genaamd Thai Asia Shop. Deze winkel ligt bovengronds, maar hiervoor moest ik ook weer een gebouw in. Vanaf de buitenkant is dat niet te zien, dus ik moest even zoeken voor de ingang. Gelukkig weet ik inmiddels dat vhod het Sloveense woord voor ingang is. Is dit hele gedeelte van de main street (Astra) gewoon een deel met vage winkelcentra? 

Ach, hier kocht ik drie bapaos. Ze hadden ook nog eens Nederlandse verpakkingen. Toen nam ik de mega volle bus naar huis. Dichtbij de uitstap stonden een paar mensen met Bijbels. Deze mensen zijn ook echt overal met hun doel om zieltjes te winnen.

Dus ja, dat is mijn grote uitstap vandaag. Ik dacht er gisteren aan om misschien naar de Parliament Tour te gaan, net zoals Caroline en Sanne, maar die werd last minute geannuleerd. Ze stonden allemaal te wachten in de regen en toen kregen ze een e-mail met het nieuws. 

Bless.

[elisabethsfavorieten]

Tupperware #65: Extra aanbieding week 36 & 37

Tupperware #65: Extra aanbieding week 36 & 37

Een heel fijn product is de extra aanbieding van week 36 & 37. Een product wat je in de magnetron kan gebruiken voor allerlei toepassingen. Denk aan koken, opwarmen, garen, ontdooien, enz. Ik vind dat je hem niet kan missen in je keuken. Kijk dan snel verder om welke aanbieding het gaat!

(more…)

[cherryxberry]

Wij hebben weer een aantal leuke emaille schaaltjes binnen gekregen. Dit keer in wat fellere kleuren! 🤩 Deze schaaltjes hebben, net zoals de pastel kleurige schaaltjes, ook een handig deksel. Heel handig om uw lunch in mee te nemen. Ze hebben dezelfde afmetingen als de leuke pastel schaaltjes. Combineren is dus mogelijk. De schaaltjes worden apart verkocht, maar ze passen mooi in elkaar. Zo kunt u ze gemakkelijk opbergen. Wij hebben ook veel verschillende emaille mokken in vrolijke kleuren. Dat maakt alles samen een mooi compleet geheel. Zo wordt uw lunch thuis of op het werk nog beter! 😋 Let op: de schaaltjes mogen absoluut NIET in de magnetron! Emaille bevat een metalen kern, dat is de basis voor de stevigheid van emaille producten. Deze leuke schaaltjes zijn alleen verkrijgbaar in de winkel. #emaille #enamel #schaal #schaaltjes #schaaltje #donkerblauw #oranje #donkergroen #rood #geel #deksel #leuk #handig #lunch #lunchbreak #bewaren #opbergen #eten #vrolijk #vrolijkekleuren #zierikzee_holland #ZierikzeeMonumentenstad #zierikzee #meenemen #werk #lunchpauze #thuis #keukengerei #koken #sameneten https://www.instagram.com/p/Cjh81RaMfLP/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[til-in-sf]

Het is onwerkelijk om te bedenken dat ik al ruim een week in San Francisco ben. Ondertussen hebben we al zoveel gedaan... De vorige keer dat ik schreef hadden we alleen nog maar schoon gemaakt en had ik nog niets van de stad gezien. Inmiddels is daar verandering in gekomen zoals jullie kunnen zien aan de foto’s! 

We zijn in het centrum geweest, bij de beroemde Pier 39 waar de zeeleeuwen lekker liggen te zonnen, de grote commerciële pier zelf, de beroemde Lombard Street waar de auto’s voorzichtig naar beneden zigzaggen en het prachtige Mission Dolores Park, met uitzicht op de skyline van de stad. De locatie van ons huis blijkt perfect te zijn: er zit een Muni (metro) bij ons om de hoek naar de Safeway die ons met 2 stops (6 minuten) naar het centrum van Powell Street brengt. Hier zit een grote Trader Joe’s, die tot nu toe de goedkoopste boodschappen blijkt te hebben. Want hemeltje lief: wat is het hier rete duur allemaal. Om eerlijk te zijn valt me dat enorm tegen. Ik wist dat het een dure stad was, maar daarbij dacht ik zelf meer aan dure eettentjes en cafétjes, niet aan de basis boodschappen. Zo betaal je bijvoorbeeld 5$ voor een klein potje met zongedroogde tomaatjes, betaal je $4,19 voor een zakje broccoli en je hoeft niet eens te kijken bij de prijzen van de kaas of iets van luxe artikelen want daarvoor moet je bijna een lening afsluiten bij een bank. Jemig. Ook vooral de verse groente en fruit blijken duur te zijn ($0,99 per appel???????? $5.59 voor 6 nectarines???? $1,39 voor een courgette????). Helaas zijn we allemaal nog steeds een beetje bezig met de basis inkopen, maar ik vind het allemaal zó duur dat ik het niet echt aandurf om alles in een keer te kopen. Ik heb bijvoorbeeld nog geen rijst of crackers oid. Dat moet allemaal nog komen. Maar gelukkig koken we vaak met elkaar en hebben we een goede vriezer waar we mooi maaltijden kunnen invriezen voor later (had ik niet in Amsterdam). 

Over het huis gesproken: we zijn tot nu toe iedere dag bijna bezig geweest met dingen maken, schoonmaken of kopen. We hebben een enorme mail gestuurd naar onze huisbaas Margarita met daarin een aantal dingen die we misten (messen bijvoorbeeld, extra dekens, schone pannen) en dingen die kapot waren (de deur in de kamer van Elena en Paula kon niet dicht, net zoals de deur naar de badkamer, de magnetron werkt niet, we kregen het gas niet aan bij 1 pit, dat soort dingen). Gelukkig is er vandaag een man gekomen die heel veel heeft gemaakt, dus dat is enorm fijn. Het is alleen wel erg koud in huis. We hadden allemaal de temperatuur hier zwaar onderschat en vooral zomerkleren meegenomen...Het is de afgelopen dagen maar 17 graden geweest overdag. We hebben maar 1 dekbed om onder te slapen en dat is wel echt te weinig, want ‘s nachts koelt het nog veel meer af. Dus: iedereen heeft een lange pyjama gekocht en slaapt met een trui aan. We wachten nog maar op Margarita om extra dekens te komen brengen..... We zijn dus nog een beetje aan het settelen in het huis. 

Vooral ook de andere meiden, want Elena en Elsa hebben nog nooit op zichzelf gewoond. Dat is soms wel een lichtelijke irritatiebron zoals wanneer ze niet weten dat ze moeten afwassen met heet water zodat het dan sneller droogt (?????) en niet weten hoe ze pasta moeten koken en allemaal dat soort dingen. Maar ja, hopelijk went dat ook een beetje allemaal. Ik kijk erg uit naar de structuur van de universiteit, want na een week SF heb ik de belangrijkste highlights wel gezien en heb ik wel zin om iets nieuws te gaan leren. 

Dat komt goed uit, want woensdag begint de orientatie aan de universiteit. Ik ben afgelopen week met de meiden even naar de campus geweest om onze studentenkaart (en gratis OV kaart!) te halen en de campus te bekijken. Holy moly, wat is die groot. SFSU heeft evenveel studenten als de UvA, maar zit niet zoals de UvA over 4 campussen door de stad verspreid. SFSU heeft één grote campus met alles wat je maar wensen kan: 1000000 gebouwen uiteraard, maar ook een sportschool, zwembad, supermarkt, kledingwinkel, talloze eetgelegenheden en heel. veel. groen! Het was een flinke wandeling naar de Student Services, waar we onze studentenkaart moesten ophalen. 

De afgelopen week heb ik veel tijd doorgebracht met mijn huisgenootjes natuurlijk. Op de eerste foto zie je ons samen bij Lombard Street met van links naar rechts: Elena, Paula en Elsa. Ook heb ik de Nederlandse meiden en jongens ontmoet op het strand en zijn we samen de stad in geweest. Fijn om te weten dat ik een Nederlands vangnet heb om op terug te vallen! Ze wonen aan Fulton Street, een kwartiertje met het OV van ons huis. 

Overmorgen begint dus de orientatie. Ik heb zin om lekker te gaan doen waar ik hier voor ben gekomen: studeren! 

Keep you posted...!

[dutchfoodworldwide]

Santa Maria Tortilla wraps mini

Santa Maria Tortilla wraps mini #retweet #dutch #food #worldwide worldwideshipping from the Netherlands. Buy Online https://dutchfoodworldwide.com/en/

Instructies voor gebruik Magnetron: prik gaatjes in de verpakking. Verwarm gedurende 60 seconden op het hoogste vermogen. Oven: verwarm in aluminiumfolie op 150°C , ca. 8 tot 10 minuten. In de folie warm houden tot u ze serveert. Bak 400 g gehakt in de boter of olie. Voeg de taco seasoning mix en 100 ml water toe. Roer door elkaar en laat 2-3 minuten zachtjes zonder deksel koken. Verwarm de Mini…

[actuelekamers]

Prijs: 425 per maand Kamer omschrijving In een fijn rijtjeshuis in de rustige plaats Leusden heb ik een zolderkamer te huur. In de andere zolderkamer woont een jonge vrouw. Zonder problemen delen we (Ik woon er zelf ook (vrouw, 62 j).) de badkamer (huurders eigen kastjes) en de toiletten. Op zolder is een volwaardige keuken alleen voor de huurders: compleet ingericht en ruimte om eigen voorraad op te bergen. Koken op inductie. Koelkast met vriesgedeelte, magnetron, Senseo, luchtververser etc. Elke kamer heeft zijn eigen waterkoker. Op de voorzolder staan tevens de gedeelde wasmachine en droger. Deze machines gebruik ik zelf ook.Wifi is er in het hele huis.Achter het huis is een overkapping waaronder een fiets gestald kan worden. Bushaltes op loopafstand met rechtstreekse verbinding naar Amersfoort en Utrecht. Gratis parkeerruimte in de straat.Er mag niet gerookt worden in huis.Geen huisdieren. Geen vuur boven.Ik werk met een officieel huurcontract (je mag je hier dus ook registreren) en ben streng als het gaat over schoonmaken en stil zijn na 22.30 uur.Huur is inclusief water, gas, licht, wifi.Interesse in deze woning? Ga naar Kamernet.nl en stuur een bericht naar de verhuurder of huisgenoten. Kamer details Woonkamer gedeeld: shared Kamers: 1 Internet: yes Keuken gedeeld: false Douches: shared Kamergenoten in woning: 2 Toilet: shared Huisdieren: false Makelaar: nee Bekijk de volledige kamer / woning (adsbygoogle = window.adsbygoogle || ).push(); ---> Bekijk en plan bezichtiging

[heerlijkehappen]

Wit goud in een krokant jasje

Het aspergeseizoen luid ik bij deze in! Iedereen weet natuurlijk gelijk wat ik bedoel met wit goud in een krokant jasje. En goud zijn ze op het moment waard hoor... zo vroeg in het seizoen betaal je de hoofdprijs maar dat was het zeker waard. Wat je dit gerechtje nou precies moet noemen weet ik niet maar misschien komt het in de buurt van een hartige taart of quiche. Wat ik wel weet is dat het ongelofelijk lekker is en helemaal niet moeilijk om te maken. Ben jij dus ook gek op dat witte goud probeer dit recept dan eens uit! 1 pakje filodeegwitte asperges ( stuk of 8)1 bol mozzarella125 ml creme fraiche2 eieren100 gram spekjesroomboter2 el Provençaalse kruidenpeper/zoutpeterselie We laten eerst het filodeeg ontdooien. Terwijl dat gebeurt neem je een kommetje erbij en doe je hier een 50 gram roomboter in. Laat deze in de magnetron smelten. Maak de asperges schoon en stoom deze tot ze beetgaar zijn. Ik ben zelf niet zo fan om ze te koken omdat ik een stoomoven heb. ( 20 min ) Bak de spekjes uit in een koekenpan, let op: niet helemaal uitbakken. Klop de eieren met de crème fraîche in een kom tot een egale massa, breng op smaak met de kruiden, peper en zout.

Eerst gaan de beboterde vellen filodeeg in de ovenschaal. Pak vervolgens je ovenschaal erbij. We gaan de vellen filodeeg aan beide zijdes insmeren met de roomboter. Daarna leg je ze in de schaal maar wel op die manier dat er nog een randje overblijft om terug te vouwen. Snij de gestoomde asperges in stukjes en leg deze op het filodeeg. Daar giet je dan het eiermengsel overheen.

De rest van de ingrediënten gaan er dan ook in. Wit goud in een krokant jasje Als laatste doen we de spekjes erbij en leggen we de in stukken gesneden mozzarella bovenop de asperges. Vouw de rand terug naar binnen zodat er een mooi randje ontstaat.

Vouw de randjes weer terug en zo gaat hij dan de oven in. Zet de ovenschaal in een voorverwarmde oven op 180 graden voor 30 minuten. Daarna is het filodeeg mooi krokant gebakken en kun je aanvallen, mijn welbekende opmerking is hier geheel op z'n plaats: Heerlijk Happen!

Een fantastisch gerecht! Read the full article

[duffrysch]

Op kamers, een tijdsbeeld.

Door: Eddy de Vries

Begin november 1991 ging ik op mezelf wonen. Op zaterdag was ik samen met mijn broer een kamer gaan bekijken en op zondag kon ik in het dorpje Nij Altoena bij de huisbaas de sleutel komen halen. Dat moest dan wel precies tussen twee kerkdiensten door zijn en het huurcontact mocht ik niet ondertekenen die dag. Dat doe je niet op zondag. Het was een trieste regenachtige dag en had het vermoeden dat ik de meest trieste hoek van Friesland had bezocht. Grauw en grijs. Maar ik had mijn sleutel. Mijn eerste ritje met de bus naar mijn kamer. Ik had een tas met mijn wekkerradio, een lampje, een kussen en wat dekens.

Eindelijk op eigen benen, een stap naar volwassenheid. Aan de rand van het centrum mocht ik in een pand, dat ooit een fourniturenwinkel was geweest, een kamertje gaan betrekken. Een kamertje dat slechts een aantal vierkante meters groter was dan mijn slaapkamer in het ouderlijk huis, maar dat gaf nou even helemaal niks. Ik bepaalde vanaf nu wanneer ik op bed wilde gaan. En van toen af aan mocht ik ook zelf bepalen wanneer en vooral wat ik ging eten. Een aardappel had ik nog nooit gekookt, maar een pizza in de oven zetten of patat bij snackbar Caramba op het Ruiterskwartier halen, was in het begin helemaal niet zo moeilijk. Maar na verloop van tijd begint zoiets aardig te vervelen.

Vaak ben ik nog langs het huis gelopen, maar was al sinds 22 jaar niet meer binnen geweest. Op de bovenste verdieping mocht ik de etage delen met Ineke, een correcte studente uit Veendam van de lerarenopleiding. Een klein gezamenlijk keukentje met uitzicht op een grote kastanjeboom en tussen onze kamers in, de groen betegelde badkamer met toilet en ligbad. Hoe luxe. De eerste paar dagen had ik nog geen televisie. Maar ik had toch ook geen tijd om te kijken. Na schooltijd, twee keer per avond een ritje per bus naar huis om mijn spullen te verhuizen naar Leeuwarden. Met een tot de rand toe met klein huisraad gevulde grote marine plunjezak van mijn vader, stapte ik in Harlingen in de bus, lijn 71. De bushalte was toentertijd vlak voor mijn ouderlijk huis in de Domela Nieuwenhuisstraat. En de halte in Leeuwarden was bij Us Mem. Slechts vijf minuten lopen langs de Noordersingel naar mijn studentenhuis in de Stienserstraat. Bij Van Dijk op het Naauw een televisie gekocht. Zo’n grote met een enorme kont. Wel een tweedehandsje natuurlijk. Samen met Dirk, die helemaal beneden woonde, de televisie achterop de bagagedrager naar huis gesleept en met hem, diezelfde avond een Europacupwedstrijd gekeken. Een traditie was geboren. Het meubilair kocht ik bij de kringloopwinkel in Harlingen. Een bankje, twee stoelen, een eettafel en een salontafeltje voor vijftig gulden. Een boekenkast kocht ik bij de gamma en de duurste uitgave; het bed bij de Kwamtum.

Een leuke groep mensen. Vaak met zijn zessen eten en koken, op of stap. Of gewoon urenlang praten op de trap. Internet was nog onbekend en niemand had een computer of een mobiele telefoon. De stad kende nog veel karaokebars en de Studiefinanciering was  nog geen lening en was dusdanig hoog, dat we aan het eind van de maand ook nog wel iets konden sparen. Na een half jaar een nieuwe bewoonster; Alice. Ook van de lerarenopleiding, maar deze kwam uit de ‘Kop van Overijssel’. Een leuke blonde meid met een grappig accent. Na een stapavond, begonnen in de Doelebar en eindigend in discotheek Fire, hevig te hebben staan zoenen, was het onmogelijk om te zeggen dat ik haar wel weer eens zou bellen. Ze woonde immers slechts één verdieping lager. Ook nu heeft ze dat accent nog en we wonen we nog steeds op loopafstand van ‘ons’ huis. De badkamer of het toilet hoeven we inmiddels niet meer te delen.

En dat bellen. Er stond op de tweede verdieping een PTT telefoon met kiesschijf en een ‘tikkenteller’. Aan het begin van het gesprek noteerde je de stand op de teller en na de afsluiting van het gesprek de stand die de teller dan aangaf. Het verschil van die twee standen op de lijst waren je gesprekskosten. Na een maand kwam huismeester Joukje de lijst halen en rekende de kosten voor je uit welke je tezamen met de huur naar haar overmaakte.

Op woensdagavond belde Henriette met haar vriendje. Ze woonde op de begane grond. Zo rond acht uur ’s avonds kwam ze de trap op met een telefoonhaspel. Plugde de telefoon in, nam deze mee naar haar kamer en een uur later bracht ze de telefoon weer terug. Al die tijd waren wij niet te bereiken. Niet even je mobieltje uit je zak halen, even bellen of een sms of een appje. Het bestond niet. En dat was ook niet erg.  Op vrijdagmiddag de grote schoonmaak. De gemeenschappelijk stofzuiger stond in de kelderkast op de begane grond. Een sopje was zo gemaakt en op die manier kon ik ‘schoon’ het weekend in. Eens in de zes weken was het je beurt om de badkamer schoon te houden. Het rooster daarvoor hing buiten op de badkamerdeur. En we hielden ons er ook aan. Het was een behoorlijk net studentenhuis, totdat Freddy er kwam wonen. Geen student en had wat moeite met ons levensritme. Het bleek geen succes. Het duurde maar een kort half jaartje.

Vorige week heb ik heel brutaal even aangebeld en kreeg ik van Jeremy een rondleiding. Een door ons gestolen verkeersbord hing er nog maar het ligbad was verdwenen. En er stonden brandblussers op elke verdieping. De PTT telefoon bestond ook niet meer, de aansluiting zat er nog wel. In de keukens nog wel die crèmekleurig tegeltjes met een bloemetjesmotief, maar nu ook een magnetron. Toen ik vroeg hoe de kwaliteit van de ontvangst van de televisie was, begreep ik dat hij nog de enige was met een televisie. Zijn medebewoners kijken nu televisie op een tablet of laptop. Binnenkort ga ik terug, kijken hoe mijn oude kamertje eruit ziet. Vast niet zo netjes als wij het hadden.  

[haveables]

Razendsnel 4 gekookte eieren. Deze magnetron eierkoker in de vorm van een kip maakt ze klaar. Eieren koken in de magnetron? Gemakkelijk, met deze grappige keuken gadget. Bliksemsnelle Magnetron ...

[sanneopsicilia]

Ciao lieve lezers!

“Come stai?”
“Si, met mij gaat het goed!”

Week nummer drie kan ik ook alweer afvinken. Wat gaat de tijd hier eigenlijk toch ook snel.. Over een week ben ik alweer een maand op Sicilië en de gedachten om al naar huis te gaan, is ver te zoeken.

Afgelopen zondag, was het echt vreselijk weer hier in Palermo. De hele dag heeft het geregend en het bleef maar door gaan en het bleef maar doorgaan.. Maar wij, als echte Nederlanders zijn dit gewend, dus besloten toch naar de supermarkt te gaan. We hadden zin in pannenkoeken. Maar na 3 minuten lopen waren we al helemaal nat geregend, het water kon niet weg in de straten, dus auto’s reden langs en er kwamen echt stralen water over ons heen. Mijn paraplu begaf het na enige tijd en het water stond ons in de schoenen. Eenmaal aangekomen bij de supermarkt, werd de dag nog een stukje beter.. De supermarkt was gesloten. Toen hebben we nog even getwijfeld om 20 minuten door te lopen en naar een andere supermarkt te gaan, maar de beslissing was al snel genomen. Terug naar huis en bij een snackbar toch maar een pizza punt halen, want ja, je moet toch eten! Maar in de snackbar kon je alleen met losgeld betalen.. Gelukkig deed de man niet moeilijk en gaf het ons gratis mee. Ik koos voor een pizza punt met patat erop, want ik had zoveel zin in patat, na 3 weken! Maar wanneer je aan patat denkt, denk je, lekker zout en knapperig. Dit was alles behalve zout en knapperig. Het was klef en droog, nooit meer nemen dus.

Diezelfde avond moesten Benthe en ik toch iets nuttigs gaan doen. Dus besloten we een waslijn te maken. Onze kleren waren zo zwaar dat de kapstok het niet hield, dus besloten we met onze creatieve geest om ons wasrek aan de kapstok te hangen met twee waterflessen. En je zult je misschien afvragen, waarom maak je een waslijn, wanneer je een wasrek aan de kapstok ziet hangen? Nou, dit is om de roest aan het wasrek.. Maar tip van de week! Wanneer je geen goed wasrek hebt, met een stukje touw en een vuilniszak kun je een waslijn maken!

En nu even over de klunzigheid van mij en Benthe. Nou ja, misschien iets meer over die van mij. Je zult misschien denken na het waslijn verhaal, wat zijn die twee handig. Maar dat is niet zo. Voordat ik naar Palermo ging met Benthe, kenden Benthe en ik elkaar al en gingen altijd samen met elkaar om op school en soms ook buiten school. Je zult dan verwachten elkaar goed te kennen, maar Benthe is in haar mening veranderd. Mijn klunzigheid had ze nooit zien aankomen. Echt, als ik samen met haar toch eens kon vertellen hoevaak, ik knoei met eten, met drinken, met koken, met afwassen, hoevaak ik me stoot, hoevaak ik bijna val omdat ik struikel over een stoeprandje en noem maar op. Kunnen Benthe en ik een heel boek gaan schrijven. Gelukkig kunnen Benthe en ik er samen erg om lachen. Ze verbaasd zich nog elke keer en van de week met drinken schudden heb ik haar nog even extra gevraagd of ze me wel vertrouwd aangezien de dop er bij mij ieder moment af kan vliegen en alles onder kan gaan zitten..

Van klunzigheid, naar perfectionisme. Benthe en ik zijn échte perfectionisten. Alles moet goed, recht, strak en mooi zijn in onze ogen. Net zoals onze nieuwe muur stickers. Ziet er goed uit toch, als je naar de foto’s kijkt?! Na een aantal keer opnieuw te hebben geplakt en stukjes muur hebben meegenomen, zit het toch perfect aan de muur. Dit dankzij onze waterpas en meetlint..

Benthe en ik hebben een ontdekking gedaan. Ik kan me niet herinneren dit ooit in Nederland gezien te hebben, maar hier, in Palermo, hebben ze het. De broodrooster pizza. Echt, wat een uitvinding. Wij hebben geen oven of magnetron, maar wel een broodrooster. En deze pizza’s, met een plakje verse salami? Zijn écht heerlijk!

Afgelopen week zijn we ook nog naar stage geweest en wanneer Benthe en ik nu binnen komen worden we begroet met “Goede avon(d)!” Die d uitspreken blijft een ding. Maar het klinkt zo leuk. Wat ik vooral ook heel leuk vind is dat een Gambiaanse jongen weet dat ik ook van Afrikaanse muziek hou en de Azonto ken. Dit is een dans. En wanneer hij mij nu ziet, danst hij heel even de Azonto. Hij vertelt er ook met trots over, dat wanneer hij nog in Gambia woonde dat de mensen daar tijdens het uitgaan, in groepen de Azonto dansden. Ik zie dit helemaal voor me en het lijkt me echt mooi om die sfeer een keer mee te maken. Maar laat ik eerst nog maar even hier 4 maanden blijven en deze ervaring beleven.

Wanneer de mensen hier ook aan ons vragen of we al terug naar Nederland willen, zeggen Benthe en ik ook heel duidelijk nee. Palermo is echt fijn wonen en vooral heel gezellig en relaxed. Alles komt op zijn tijd en iedereen is aardig tegen je.

Dat alles op zijn tijd, heeft voordelen en nadelen. Bijvoorbeeld dat je elke dag om nieuwe wifi vraagt, het een dag later om half12 word beloofd gebracht te worden maar uiteindelijk moet je toch half7 in de avond, met de huisbaas, achter op de scooter om nieuwe wifi te halen.. Zeg dan maar doei tegen je planning, want je wacht de hele middag tot hij langskomt en kunt moeilijk even de stad in gaan. Maar het op de scooter zitten heeft ook weer wat leven in mijn dag gebracht. Goed vasthouden, ogen open, benen heel dicht tegen de scooter aanhouden en je gaat kriskras tussen elke auto door, of de auto’s nou rijden of stilstaan voor het stoplicht. Ik was erg blij dat ik levend thuis was aangekomen, want het was een heftige rit..

Gisteravond zijn we met de andere drie meiden uit geweest. Dit voor onze tweede keer. Maar nu in één van de belangrijkste clubs/pubs van Palermo. Mooie bomen, lichtjes aan de muren, parasollen opgezet en iedereen in stijl aangekleed. Als je overdag kijkt naar de kledingstijl van de mensen, zul je niet bepaald snel zeggen dat ze echt een stijl hebben, zolang je maar wat aanhebt, of de combi nou mooi is of niet, ze vinden het hier prima. Maar in de avond, wanneer je uitgaat, zie je mensen in nette kleren, de mannen in blousen met een nette broek, de vrouwen in jurkjes of kanten topjes met een rok of zwierige broek aan. Baarden strak en haren gekruld. Dan kan ik echt zeggen, de mensen hier hebben stijl en een gevoel voor mode!

Wat ik een fijn en ook wel raar idee vind, is dat Ardi vandaag op de bank zat, bij mijn ouders en broer. Hij ging er even op bezoek, om te kijken hoe het me ze gaat! Ik kreeg snaps van mijn broer dat ze samen op mijn kamer waren, met mijn jas aan.. Echt lief! Had er toch ook wel graag heel even bij willen zijn.

En nu ben ik weer uitgetypt. Ik zal jullie de volgende keer even een home tour geven, met wat foto’s van het appartement. Maar dan moet ik nu eerst opruimen en schoonmaken!

Oja, Benthe en ik zijn begonnen met sporten! In een eigenlijk te dure en luxe sportschool. Ik kon goed merken dat ik niets meer gewend was, zelfs op stage lachte de begeleiding ons uit en een van de begeleiding vroeg zelfs waarom we zo stijf liepen toen we uit de woonkamer kwamen waar alle jongens zaten..

Een hele fijne week toegewenst en veel liefs,

Sanne ❤