#magbalik

[pinoymyx]

Magbalik - Callalily (2006)

To celebrate the 125th Philippine Independence Day, we're giving you some of the classic Pinoy music videos from the golden era of Original Pilipino Music (OPM).

“Magbalik” is arguably the band’s biggest song, and its guitar intro is perhaps one of the most unmistakable in all of modern OPM. 

The band breaks down the track and lets us in on how exactly their hit song was made, from a fateful jeepney ride (where drummer Lemuel Belaro first thought of the chorus, based on a letter) and a late-night songwriting session, to romantic entanglements and input from a left-handed guitar player. Former lead guitarist Alden Acosta explains how the song has an “intro before the intro,” and that it has a similar pattern to their debut single “Stars” with a different rhythm and key.

More details: https://www.youtube.com/watch?v=y12m_X0fbHM

Exclusive lyrics edit by singwiththelyrics

[aestherin]

"i bet you wrote songs about her"

"albums."

FUCKING BROKE ME AAAAAAAA

dw scara, u wont be single soon kase scara x 🫐 anon yung maging canon 🤭

- 🫐

BEH

BEH

YON DIN FAVORITE PART KO MYGOOOD

[czalovesizana]

IZANA KUROKAWA

headcanons about my bebe izana and his real mama + his life in the philippines 🇵🇭

his mom would sing him filipino lullabies when he was a baby and never left his side because she adored baby izana so much.

he was very sickly as a baby, so when his mom had to go back to the philippines she left him with his dad because she couldn't let him be exposed to polluted air and poverty in her hometown.

his mom came back when he was a toddler but found out that his dad had a mistress and she lost custody of izana after the divorce.

got his hair and eyes from his dad but his feminine features and tanned complexion from his mom (lowkey got her height too).

he was angry at his mom for leaving him despite not knowing the real reason why she left.

after his mom got the news of her ex-husband's death, she came back to japan and wanted to take izana with her to the philippines but karen moved away so izana's mom couldn't find him.

his mom was very angry when she found out that karen left izana in an orphanage and never told her where the hell that was.

when izana got out of juvie, that's when his mom finally made herself known to him.

but izana pushed her away without letting her explain, his mom went back to the philippines but she would write a letter for him every year on his birthday.

(tenjiku arc) until his mom found out that he got killed in a gang fight, she literally abandoned everything and went back to japan to see her son one last time.

he died without knowing how much his mom loved him.

(final timeline) he reconciled with his mom years later and forgave her for leaving him.

he even stayed in the philippines for awhile and bonded with his younger half-siblings.

he loves his mother's cooking especially kare-kare (i mean who wouldn't?) and he also got close with some of his marites neighbors who introduced the chismis culture to him 😭

would love halo-halo very much, he'd often buy some for himself and his younger siblings.

ultimately became the "crush ng bayan" because of his looks and his personality too.

if there was one thing he would hate about the philippines it would be floods. there was one time when he became an exchange student that he had to go to school and the floods totally ruined his mood.

would curse a lot in tagalog when he gets back to japan whenever his friends pissed him.

"ay putangina." he cursed, as shion scared him with a demon mask.

he would sometimes speak tagalog too, forgetting that he's actually back in japan.

"kakucho, ipasa mo nga sakin 'yung ano..." he said, which made kakucho look at him in confusion. "huh?"

his voice sounds so hot when he speaks tagalog. he would say what he wants to say in tagalog.

"ganda mo." you heard the stranger beside you say. "thanks?" you replied, shocking him. he didn't think you'd understand what he said.

he listens to opm songs and his favorite band would be Callalily.

once played "magbalik" on his guitar.

takes mikey with him when he comes back to the ph, and introduces all kinds of filipino foods to him.

mikey ends up loving it and he never wanted to leave the ph, izana ended up dragging his ass to the airport.

he curses at mikey in filipino alot.

"punyeta ka, manjiro." he grumbled as the latter stared at him in confusion.

that's all, likes and reblogs are appreciated!

[kirihoon]

Filipino!Bakugou who cooks the best adobo!

It's even better than your mom's. You don't know how he manages to do it, but you swear it's the best you've ever had.

You asked him how he does it but he just tells you that some extra like you wouldn't understand.

You tried watching him while he was cooking, to see how he does it. But, well, you kinda got distracted. He was shirtless, only wearing an apron! Nobody could blame you for focusing on the wrong things.

Filipino!Bakugou who secretly loves singing.

He can't help it! He grew up with karaoke during every event. Of course he learned to love singing.

You sometimes catch him in the kitchen, singing quietly while cooking. You stare and listen to him but leave just before he's done so he doesn't find out that you love hearing his gruff voice. You swear the food tastes better when he does it.

Get him just a teensy bit drunk when there's a karaoke machine and that man will not stop singing until he scores a hundred. It doesn't matter that Kaminari has his phone out, recording him.

Filipino!Bakugou who plays the guitar.

He loves music, not just singing.

He has a guitar in his room and a collection of guitar picks.

His favorite is a pick that you made using the hard plastic from sim cards. It was terribly cut and was supposed to be a temporary fix since he left his guitar picks at home.

You tell him to use something else but he tells you he just plays better with it.

Knows how to play 'Mundo' by IVOS and forces you to sing it while he plays it. It doesn't matter that you sound like a dying duck, he thinks it's the best rendition of the song.

He taught you how to play the intro to 'Magbalik' by Callalily.

When he was still courting you, he straight up went to your house at night. Outside the gate, he stood with his old guitar.

He sang songs 'til you finally went outside and shut him up by agreeing to be his.

He told you that he was confident his harana would sweep you off your feet. But between us, he was so nervous that it was hard to play the guitar because of his sweaty palms.

Your mom was on the balcony, watching you two. You think she was even more kinikilig than you and Bakugou.

[jezawitha-z]

i customized my blog's description with hyperlink and it works! It's now clickable. I really miss doing this.

Kung may laptop/pc lang talaga siguro ako ngayon, wala na akong ibang ginawa kundi mag edit ng theme at magbalik loob sa basic coding. Ngayon super nangalawang na ako sa pag cocode at basic HTML nalang ang keri hahaha

[kayeceekimm]

About me as a married woman and a midwifery student. Medyo mahirap pagsabayin, lalo na kung nagkakasabay ang gawaing bahay at school activities & homework. Masaya ang maging kaisang dibdib ang iyong minamahal at mas masaya dahil all support siya sa akin, at siya din mismo ang nagpursige sa akin na ipagpatuloy ang aking pangarap na magbalik eskwela. Nasabi kong mahirap pagsabayin ang pag-aaral at pagiging asawa. Una wala kang katulong sa pag asikaso sa pagluluto ng pagkain, sa gawaing bahay habang yung mga reviewer ko ay naghihintay sa akin. Sabay pa na may maliit kaming business na naka open ng sabay ang printing shop at snack house kaya kahit sa araw ng pagrereview ay di ko magawa. Dahil nasa pwesto ako. Maswerte yung mga kabataan ngayon na kasama pa rin nila ang kanilang mga magulang, merong maglalaba ng kanilang uniform, maipaghahanda sila ng makakain bago pumasok sa eskwela at nabibigyan nila ng oras ng pagrereview ang mga anak nila tuwing nalalapit na ang exam. Yan ang di ko na nararanasan ngayon dahil kami ay nakabukod sa aming mga magulang walang ibang tutulong sa amin sa gawaing bahay kundi kami lang ng asawa ko. Marami pa akong ikukwento about sa married life ko at pagiging estudyante ko, kaya abang abang sa next post mga bhii. 😆😁 #studentlife #marriedlife #collegelife

[abstractasitis-blog]

I guess I’d have to buy Michael Faudet’s Books once again. Tangina kasi nung ex ko pinahiram sa kapatid at di marunong magbalik ng mga hinihiram. Ang mahal mahal ng isang book nun at tatlong libro yun.

[lonelyicedcoffee]

Nakakamiss mag bake 🥹 what if magbalik loob na ako tapos bentahan ko kayo eme hahaahah

[sunb0rn]

Hi Ate Charm!! Miss na kitaaa life update naman dyan, kwentos, recent ganaps, etc. ang demanding no hahaha. Hope you’re doing well!! 🤍

hoyyy!! super gusto ko mag kwento kaso walang tiiimme. ill try this weekend po. huhue. salamat sa pagbisita ddito. miss ko na kayooo!! 🤍🤍

ang update ko nalang muna ay:

napanuod ko na Young Sheldon

i tried na magbalik loob sa Bones (after not watching for months ata, ang bilis kong nag season 9-10) before ko mag stop ng subs sa Disney+ kaso di ko pa din natapos; balikan ko nalang next year.

kakatapos ko lang ng 13 Reasons Why

kakastart ko ngayon ng Riverdale

skl kase im not a big series girl kahit gusto ko naman talaga. bsta ewan ko baa anywayyy baka eto yung series girl era ko na. chzz. like ung sunod sunod talaga. yung mga pinanuod ko kase before eh malalaki ung agwat bago ako manuod ulit.

[ke4dd]

Ang Kape ng Cozy Cove, Baguio

Ano ang kadalasan mong ginagawa pagkatapos ng isang pagsusulit? Ikaw ba'y namamahinga sa bahay? Naglilibot kasama ang mga kaibigan? Kung ako naman, ako'y nahihilig mamahinga ngunit sa mahalagang mga pagsusulit, karaniwan kong ginugusto lumuwas sa iba't ibang panig Pinas, malapit man o malayo, para maihiwalay muna ang buhay-aral sa buhay-saya. Noong ika-13 ng Mayo, 2023, kami'y naglakbay paakyat ng Baguio ngunit iba ang dahilan ng aming pagpunta kumpara sa mga karaniwang mga turista.

Ang Baguio ay kadalasan sikat sa iba't ibang panig ng mundo dahil sa kultura, pagkain, at mga destinasyon dito pero may isa pang panig ang ikinasikat nito, ang larangan ng musika. Sa kasalukuyang panahon, ay isang bagong "tourist hotspot" na sumikat dahil sa larangan ng musika. Ito ay ang ang Cozy Cove, pero bakit nga sumikat ang lugar na ito? Maraming mga artistang tumutugtog dito, kung sa makabagong banda tulad ng Cup of Joe at Dilaw, atsa mga lumang banda tulad ni Mayonaise at si TJ Monterde. Ngunit tayo muna’y magbalik sa mismong oras ng pagdating.

Dumating ang pamilya ko sa Baguio noong bandang pa-tanghalian pa lamang. Kami’y umakyat noong umaga ngunit hindi namin dinaan ang sikat na tourist spots habang kami’y paakyat para mahabol sana ang maangang “check-in” time ng hotel. Pagdating namin sa mismong Baguio, kami’y hinabol gutom dahil hindi pa kami kumain ng almusal kung kaya’t kami’y dumiretso sa isa sa mga pinakakilalang kainan sa gitna ng Baguio, ang “Canto.” Medyo humigit ng mga tatlumput minuto bago dumating ang aming pagkain ngunit hindi namin inasahan na ganoon ka ganda ang mismong pagkain rito.

Sa mabilisang salita, napagkasarap pero masakit sa bulsa ang mga presyo rito. Kung kaya't unahin ninyo rito kung pupunta man kayo. Ang mga litrato sa ilalim kinuha namin at bawat isa sa kanila ay napagkasarap pero ang pinakapaborito ko rito ang croquettes dahil ngunit mainit ay nagpakasarap ng bawat kagat sa bola-bolang patatas.

Pagkatapos namin kumain namin ay kami'y dumiresto naman sa aming estasyong hotel ngunit hindi pa bukas ang mismong check-in kaya kami muna ay nagpark ng aming sasakyan sa ilalim ng hotel at naglakad papunta sa SM City Baguio. Ang SM City Baguio ay hindi katulad ng mga ibang SM dito sa Pinas dahil sa bukas hanging na porsyento nito. Sa madaling salita, walang air-con pero hindi ganoon kainit maliban kung tatapat ka sa mismong sikat ng araw. Pero kung tutuusin man, medyo may sariling ganda rin ang arkitektura ng SM kumpara sa mga ibang building parang “Cruise Ship design nito” pero balik tayo sa kwento ng aming araw. Hindi gaanong kawili-wili ang mga nangyari kaya tayo ay lumipat sa pagbalik namin sa hotel.

Ang hotel nga pala naming pinili ay yung mas bagong Hotel Veniz sa Session Road, hindi yung luma sa Burnham. Medyo tipikal rin naman ang nilalaman ng kwarto, matinong pagkain, at malinis naman ang bawat sulok pero ayun ang normal sa hotel. Matapos kami pumasok, nagpahinga muna lamang kami hanggang sa oras noong mismong tugtugan.

Dumating kami sa Cozy Cove ng mga bandang mga alas-singko pagabi, naabutan namin noon ang iba sa mga artista at bandang itinatampok. Sina Raphy at CJ mula sa Cup of Joe, si Arthur Miguel, at si Janine Tenoso. Kumuha muna kami ng pagkain sa mismong lugar dahil Cafe sila, dalawang inumin, at tatlong burger (na hindi ko na maalala ang pangalan). Medyo masarap naman ang pagkain pero ang tunay na dahilan kung bakit kami pumunta rito ay ang para mismong tutugan. Kung kaya’t ang tatay nilapitan ang isa sa mga kasama nila sa mesa at nanghingi ng retrato kasama sila.

At sa wakas, nagsimula ang gabi. Madaming video sa YouTube ngayon ang nakuha sa gabi na iyon pero naman sa aking pananaw, sang-ayon sa setlist ng mga banda nila. Pinangunahan ang gabi noon ni Janine Tenoso at tinugtog niya ang kanyang mga orihinal na kanta, pati na rin ang mga sikat na makalumang OPM tulad ng Di Na Muli ng Itchyworms. Sumunod sa kanya ay si Arthur Miguel kung saan siya rin ay tumugtog ng ilan sa mga sikat niyang cover ng iba’t ibang sikat na kanta, pati na rin ang mga bago niyang sikat na orihinal tulad Dito sa Ilalim ng Buwan. Matapos ang mga solong artista ay umakyat na ang unang banda na sina Calein. Di katulad ng dalawa, hindi gaanong nahatak ang mga manonood sa kanilang tutugan ngunit pagdating biglaang nahaktak pabalik ang atensyon noong itinugtog nila ang kanilang orihinal na kanta “Umaasa.” At para sa pinakahuli, ang hinihintay ng lahat na sina Cup of Joe kung saan bawat kanta, bawat sigaw, bawat galaw, ay nagbigay-buhay sa bawat manonood. Masigasig at masaya nagtapos ang gabing iyon, busog sa pawis, pagod, at saya. Masarap mapanood, lalong-lalo sa personal, ang mga artistang iniidolo mo. Nakakabuhay ng isip, galaw, at pagmamahal sa bawat larangan na hinihilig mo.

[tellemeyourstory]

continuation nung ni-reblog ko. wala lang haha. mahilig kasi akong magbalik-tanaw. mahilig akong alalahanin yung past. sobrang special lang sa akin ng 2013. hs graduation & first year college. sobrang excited kong mag-college noon. ayoko na ng high school gusto ko na ng new faces, new adventures, basta lahat bago. ayun sa sobrang excited na-extend sa college joke hahahahaha. kaya hindi ko rin ma-deact to e, kasi ang dami kong pinagkukwento dito na puro college days. ang sarap lang din balikan. kadalasan naman puro lang about sa crush and sa everyday ganap kasi kailangan ko ilagay sa journal sa philo :P. ang saya lang din ng teenage years? stress sa acads at sa mga bagay na pwede naman ding hindi ika-stress haha. young na medyo mature. ang dami ko lang din na-experience at natutunan sa buong college years. 10 years ago kilig na kilig ako sa crushesssss ko tapos ngayon sa kpop na lang ako kinikilig hahaha. 10 years ago ko rin nakilala yung exo, thanks to my first college seatmate! di ko na maalala yung ikukwento ko so stop ko na lol. basta, i hope i made my 16 year-old self proud kahit papaano :)

[chanology101]

Alam mo nakita ko ung mga pictures ko dati na gandang ganda ako sa sarili ko. Kala ko maganda na ko sa lagay na un,pero ngayon nakita ko ulit. Napagtanto ko na kaya pala hindi ako magustuhan ng crush ko kasi ang sama ng itchura ko ahhaha  wala lang skl 😆

Don't feel bad about yourself. Most of the time, he world sees us how we see ourselves. Also, if thats how you feel pala its time para magbalik alindog na! laban!

[mybeautifulchristianjourney]

Sinabi ng Panginoon na ito na ang panahon para magbalik-loob kayo sa kanya nang buong puso, na nag-aayuno, nananangis at nagdadalamhati.

(Therefore also now, saith the LORD, turn unto me with all your heart and with fasting and with weeping, and with mourning) — Joel 2:12 | Tagalog Contemporary Bible (TCB) Tagalog Contemporary Bible Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. Cross References: Deuteronomy 4:29; 1 Samuel 7:3; Esther 4:16; Isaiah 58:4; Jeremiah 4:1-2; Ezekiel 33:11

[aiammee1018]

"Kabataan patungo sa kalayaan, inaasam nilang makamtan"

Bagama't hindi na lingid sa ating kaalaman ang salitang "kalayaan" sapagkat kadalasan na itong nababanggit, tayo ay magbigay pansin at magbalik-tanaw tungkol sa kalayaan. 

Ang kalayaan ay ang kapangyarihang nais makamtan ng bawat tao sa mundo. Ito ay ang kakayahang makakilos at makapagsalita kahit saan o kahit kailan ng walang humahadlang sa iyong nagawang desisyon. Saklaw nito ang malayang pagpili sa kahit anumang bagay, maging ito man ay relihiyon, lugar na titirhan, mga kagamitan, mapakakasalan at marami pang iba. Sa oras na mayroon ka nito, walang magtatangkang pumigil at kumalaban sa iyong mga plano at kagustuhan. Higit sa lahat, ikaw ay may abilidad na makagawa ng mga gawaing ipinagbabawal sayong gawin dati noong panahong hindi pa maibibigay ang tunay na kalayaan. Sumasalamin rin ito sa kalagayang hindi nakakulong o inaalipin na labag sa iyong kalooban.

Kagaya nga ng nabanggit kanina, ang kalayaan ay isa sa mga bagay na gustong maasam ng isang tao. Ito ay nagdudulot sa kanila ng labis na kasiyahan pati na rin kaluguran. Isa sa mga rason kung bakit gustong makamit ng tao ang kasarinlan dahil sa isang masamang pangyayari o hindi malilimutang karanasan. 

Maihahalintulad natin ang ganitong pinagdaanan sa kuwento ng isang alemanyang babae na nagngangalang Amelie Böhler. Siya ay nasa murang edad pa lamang noong siya ay pinagkaitan ng kalayaan, maraming bagay ang nawala sa kaniya. Gumuho ang kaniyang buhay, tila nasira sa isang iglap, maraming pagbabago ang dumating. Biglaan ang pangyayari dahil sa naganap na pangalawang pandaigdigang digmaan na nagiing taong 1939 hanggang 1945. Si Amelie ay dalawampu't dalawang gulang noong nahiwalay siya sa kaniyang iniirog na si Ludwik na nanananahan sa kanlurang Berlin habang siya ay nakatira sa silangang Berlin. Nagtayo ng matayog at matibay na pader sa pagitan ng kanluran at silangan. Maraming mga taga-silangang Berlin ang nagtangkang tumakas. Isa si Amelie ang nagtangkang tumakas ngunit siya ay nabigo, wala siyang nagawa kundi magdusa.

Mabuti na lamang, paglipas ng dalawampu't walong taon ay pinayagan na sila ng mga guwardiyang nagbabantay na makapunta sa kanlurang bahagi ng Berlin. Binuwag ng mga mamamayan ang pader na umagaw sa kanilang kalayaan. Noong bumagsak na ang pader, hindi na nagdalawang-isip si Amelie, agad niyang hinanap ang nobyong naghihintay sa kaniya sa kanluran. Sa wakas ay muli silang pinagtagpo pagtapos maganap ang isang kagimbal-gimbal na karanasan. Si Amelie at ang kapwa niyang mga taga-Berlin ay malaya na mula sa pagkakaalipin ng napakatagal na panahon. Labis na guminhawa ang kaniyang buhay, umaasang sana'y hindi na kailanman mangyari ang ganitong pagsubok.

Ang totoong kuwento ni Amelie Böhler ay nagsisilbi sa ating lahat bilang isang inspirasyon na huwag sumuko, panatilihing may natitirang pag-asa sa iyong puso. Hindi lamang si Amelie ang natanggalan ng kalayaan, marami na rin ang nanakawan at nagdusa. Ngunit sa kabila ng ganitong sagwil na nakaharang sa buhay, sana ay maipaglaban pa rin ang nararapat na kalayaang pilit iwinawaglit sa atin.

Ang kalayaan sa kabataan ay hindi na karaniwan lalo na sa panahon ngayon. Ang mga kabataan, partikular ang mga tinedyer na nagdadalaga o nagbibinata ay maaari ng magkaroon ng kalayaan hindi katulad sa mga maliliit na bata. Sila ay pwede nang makatikim ng kalayaan, kalayaang katulad sa mga matatanda. 

Kailangan pa rin ng gabay ng mga magulang at tamang pamamahala. Sa kadahilanang maraming kabataan ang nadadawit sa mga gulo o masasamang bagay, naaabuso na nila ang kalayaang ipinagkaloob sa kanila. Maaaring maabuso ang kalayaan sa kasamaan o sa pansariling kagustuhan-- hindi man lang pinag-iisipang mabuti ang kinilos kaya sila ay mahaharap sa parusa upang sila ay matuto sa kanilang kamalian. Mas kaaya-aya pa rin kung ginagamit lahat ng kabataan ang kanilang kasarinlan para sa mga makabuluhang bagay, mabubuting asal at upang makapagmalasakit sa kapuwa

Ang kalayaan ay maituturing na kayamanang nararapat na ingatan. Nararapat rin na maibigay sa lahat, maiingatan ang karapatan laban sa mga mapupusok na bagay. Bahagi ito ng ating pagkatao, madadala natin hanggang sa ating pagtanda. Bagay na hindi kailanman pwedeng agawin ng kahit sinuman. Kung sakaling maagaw man ito, makukuha't mababawi pa rin ang bagay na nakaukit na sa iyong pagkatao.

[akosishane]

Lord, Increase my Faith”

Let me share a testimony,

Simula ng week na ‘to this has been my prayer

And I felt like this was a test of faith. Ironically, gift of faith is my top 1 gift pero the Lord tested my faith pa rin😭 pero grabe lang how He works

-.-.-.-.-.-.-.-..-.-.-.

Last wednesday, ang daming nangyari. May good at bad. After ng mga school ganaps at hanging out with my school friends.

I’m planning to walk around market-market sana pero unfortunately, pagkadating ko roon at pagkababa ng modern jeep na sinasakyan ko i felt something different na parang nawawala. That’s when I realized na Nahulog (pero mostlikely na dukot ito)

na yung wallet ko habang nasa jeep. Syempre at first kinabahan ako kasi nandun lahat ng pamasahe, ID, card etc. at literal na wala na kong hawak na pera bukod sa natitirang barya sa bag ko kaya ginamit ko yun bilang pamasahe pabalik doon sa terminal na sinakyan ko at nagbabakasakali na baka may magbalik or what pero sadly wala. Inantay kong makabalik yung jeep na nasakyan ko pero wala talaga.

(One hour pa bago ko tinawagan yung parents ko sa nangyari kasi strong kuno kasi ako wahahha. At kasalanan ko rin kasi at yoko lang ding magworry sila😭)

Pero here’s what I learned, the highlight of this testimony was the Lord, on how I encounter Him through this thing. It seems like a bad thing na parang ang malas ko naman sa dinami rami na puwedeng madukutan ba’t ako pa pero God turned it into good. God help me to believe to the impossible.

Habang nasa terminal ako at “nagbabakasakali na may magbalik”

Doon na ko nagsabi sa parents ko na nadukutan o nahulugan ako ng wallet (im not sure pero one thing is certain nawalan ako wahhaha)

pero still I’m hoping for the impossible.

I want to highlight din yung respond ng parents ko on how they comforted me. Akala ko kasi papagalitan nila ko😭 pero instead na magalit si Papa agad akong sinundo kung nasaan ako at si Mama may biniling bagong wallet dahil alam nya na fave ko yung wallet na yon hahahaha.

While waiting sa papa ko para masundo ako at habang hinahantay kong makabalik yung jeep na nasakyan ko para tanungin if may nagbalik ng wallet. Here’s what I realized:

Noong time na yon, ganon pala yung pakiramdam ng wala, ng unknown or ng uncertainty. Yes nandoon ako sa situation na yon pero I still have peace in my heart na kahit wala akong salapi that time I’m still good. I’m still okay. Saka narealize ko na kailan ba ko nawalan fully, kailan ba nagkulang si God sakin through out ng life ko grabe Siya magprovide at mag bless. God already knew that we will worry about tomorrow. Pero He promised that He will provide kaya yung worry natin today is already enough for today.

And in that time of waiting I choose not to worry and overthink instead, I talked to God.

After finding out na wala ngang nagbalik ng wallet ko doon sa jeep na nasakyan ko at dumating na rin si papa. Hindi ko alam na at peace pa rin yung heart ko. Peace na hindi ko maexplain. Totoo nga ‘yung sinabi in Philippians 4:6-7 “Don’t worry about anything; instead, pray about everything. Tell God what you need, and thank him for all he has done. Then you will experience God’s peace, which exceeds anything we can understand. His peace will guard your hearts and minds as you live in Christ Jesus.”

‭‭

I felt that peace that transcends all understanding. Peace that I can’t explain. At tanggap ko na rin na hindi na mababalik yon kasi super broken ng world kaya parang tinanggap ko nalang

Pagkauwi ko ng bahay. Kinamusta ko ako ng kapatid ko and bigla kong sinabi sakanya for some reason na “this is good, Babalik yung wallet na yun hindi ko alam kung paano. Basta mababalik sakin yon.”

Kinabukasan thursday, pagkauwi ko ng bahay galing school

may nag-add sakin at nag request message na nakita ng papa niya yung wallet ko na tinapon lang sa gilid ng kalsada(duno kung san nakita) pero nagbakasakali lang siya kung sasagot ako at iaccept yung friend request niya

And today, nabalik sakin tong wallet ko. Oo wala na yung pera na laman hahahaha pero yung mga ibang important things ay nandun pa rin.

Which marks na may mabubuting tao pa rin sa mundo.

Si God pa rin ‘to. Who can do impossible things to possible basta walk with faith lang.

This week I can conclude na, My God help me to increase my Faith.

[hopeforai2025]

I’m really so sad nya mingaw kaayo ko nimo more than i have ever tried before

Nakoy makita na magka meet ta, mag halog og hilakanay nya maka find og little peace in the moment, na maka feel ta na bearable ang sakit

Im sorry na dili jud diay ingana ang real world. I hope na ma ingana. Im sorry gasalig sad ko sa hope. I promise naa nakoy plan of action if ever mag padayun pata or if naa patay mapadayunn.

Easier than ever najud deep down for me na mo stop playing for her. Nya mag restructuring nasad sa amo folking friends collective na e mojo nalang. Na dissolve na sad ang band and band gc like as in delete. Palayo nasad ko niya actively dili lang tungod sa unsay ihatag na situation. Like ako jud ang palayo. Focus nasad ko SDA and elvin songs karon to dec to 2025,2026. And yes of course see it to believe it jud ni. Basin too late na, pero mag firm jud kog paningkamot na if ever magbalik ta nakoy plan of action

pero if too late najud makig meet ko for closure :(((((