#madeliefje

[coffeenuts]

Daisy by pe_ha45 https://flic.kr/p/2ofw1eJ

[elkedageenfotovanluus]

maaadelief wat ga je doennnnn

[koningkaart]

[beatricecenci]

Vincent van Gogh (Dutch, 1853-1890)

Vaas met madeliefjes en anemonen

[chevvy-yates]

OC INTERVIEW

got tagged by @therealnightcity. 🤍

—

Decided to give Thyjs a go as well! And let him answer. I'll try to keep it short as in general Thyjs talks least of all (there are excuses though).

—

///_NAME?

"De Wit. Thyjs. It's pronounced like 'nice'."

///_NICKNAME?

"'Storm', sir!"

///_GENDER?

"'Cis male' ik denk – dat is how you call it, right?"

///_STAR_SIGN?

"Cancer."

///_HEIGHT?

"1,85m."

///_ORIENTATION?

"I fell in love with Ryder, who is a man."

///_FAVORITE_FRUIT?

"Granaatappels¹ and grapes. Especially the first. Ate them often during my service in Afghanistan." — ¹pommegranates

///_FAVORITE_SEASON?

"Spring. There is nothing more beautiful than tulpenvelden² as far as the eye can see. And I love papavervelden³ as much!" — ²tulip fields ³poppy fields

///_FAVORITE_FLOWER?

"All flowers are pretty. The ones I named before, yellow flag iris, all kinds of lilies, beautiful anemoon⁴, crocus, and the little sneeuwklokje – u call it snowdrop. I also love hortensia, bolderik⁵, entire composietenfamilie like madeliefje and margerite⁶, but also centaurie and klokje⁷. There is more but I stop now — oh, nog een! Ry told me to tell his favoirte flower as he always forgets the name: korenbloem⁸. Very pretty purple flower!"

— ⁴anemone ⁵agrostemma githago ⁶asteraceae, like daisies and margerites ⁷centaurea and campanula ⁸Centaurea cyanus

///_FAVORITE_SCENT?

"From the natuur: the smell of a storm coming. And Ry— hij ruikt zoo heerlijk⁹! He uses a strong fragrance. That mixed with his scent, I have to admit, I'm addicted!"

— ⁹he smells so good.

//_COFFEE_OR_TEA?

"Coffee over tea. But both is alright!"

///_AVERAGE_HOURS_OF_SLEEP?

"Six to seven hours. Average sleep time."

///_DOG_OR_CAT_PERSON?

"Dogs. I can't cope with cats. Need loyal animals."

///_DREAM_TRIP?

"I have seen many parts of this world. Everywhere can be a 'dream' when you are with the ones you love. But ik mis Nederland. Want to go back one day when enough time has passed."

///_FAVORITE_FICTIONAL_CHARACTER?

"I have none. But I will say my dad. He was my hero and will always be. God zegene hem¹⁰."

— ¹⁰God bless him.

///_NUMBER_OF_BLANKET_YOU_SLEEP_WITH?

"Ry and I sleep with one blanket. Sometimes it gets lost."

///_RANDOM_FACT?

"I'm kind of a human defibrillator. I can manage to bring someone back who just died by using my electricity. It's a low chance, though."

—

tagging those I know have more than one blorbo (bc so many did this already):

@morganlefaye79, @wraithsoutlaws, @gloryride, @sammysilverdyne, @a-pirate, @mhbcaps and @dustymagpie

as always not a must and idk if u been tagged already or not, but feel free to do anytime, especially if you got more blorbos than one!

[halljavalge]

Source: madeliefje-madelief.blogspot.com

ℍ𝐚𝓵ｌ נ𝐀 𝔳คĻǤẸ

[hotcat37]

hé Dutchies is jullie nationale bloem een madeliefje of een tulp?? I keep seeing varying answers online lol It's for a fic!! Ik associeer Nederland meer met tulpen maar ik wil ook geen misinformatie spreiden haha

[overprikkelqueer]

de Hema voedt mij.

Ze gaf me een gele Nijntje knuffel, een madeliefjes kussen én een madeliefjes telefoontas. en natuurlijk vergeet ik Takkie ook niet.

hema danku voor mijn leven

[hildeshongarije]

Eindelijk echt lenteweer!

donderdag 20 april 2023

Het was een slecht najaar met veel regen.  Het was een slechte winter met veel regen en niet koud genoeg.  Het was tot nu toe een slecht voorjaar met veel regen, wind en te koud.  Maar nu is er blijkbaar beterschap op komst.

Een straalblauwe hemel met een uitbundige zon en bijna geen wind.  Zo hoort het ook! 

De kersenboom is intussen uitgebloeid, het sneeuwde gisteren bloemblaadjes.  Hopelijk kregen de bijtjes de kans op op de zeldzame mooie dagen toch die bloesem te bestuiven.  De appelbomen beginnen hun bloempjes te tonen, dus dat komt wel goed.  En de ‘dode’ perenboom heeft besloten om toch twee takjes in bloei te zetten .....  

Bij wijze van experiment maaien we een deeltje van de tuin achteraan niet en geven wilde bloemen de kans om te wedijveren met het gras.  Het zal ons heel wat werk besparen, want het is daar een moeilijk stuk om goed te maaien.  Dat deel wordt dus ‘maai april, mei en juni niet’.  Tegen het bezoek van dochter en haar gezin, zullen we het wel terug kort zetten.  

Het is ongelofelijk hoeveel verschillende (on)kruiden zich tonen: Natuurlijk madeliefjes en paardenbloemen, maar ook Brunelletjes en vogelmelk krijgen nu een kans.  

Voor de rest komt alles nu in een recordtempo in bloei.  De tulpen, de dicentra (gebroken hartjes)....

Welkom lente!

[pandaklas]

Op stap naar het park.

In ons boekje zagen we 2 soorten bloemetjes. Welke zijn dat?

-madeliefje

- narcis

Wij gingen op stap op zoek naar deze bloemen. Wat vonden we er veel: groot en klein. (natuurlijk moesten we onszelf ook eens groot en klein maken) We KIJKEN met onze OGEN , we RUIKEN aan deze bloemen met onze NEUS. We stappen ROND het bloemenparkje

[ghw-archive]

[bibelotte]

What Are the Benefits of Lavender Wall Paint for a Calming Space?

Many advantages come with using lavendel muurverf to create a peaceful environment. Lavender is a mellow, calming color that is great for bedrooms and meditation places since it encourages calm and relaxation. Because of its soft hue, it helps promote calmness by lowering tension and anxiety. Thanks to its adaptability, lavender looks great in both traditional and modern design. Furthermore, the color’s associations with balance and peace might improve a room’s general atmosphere. You may make your room into a calm haven that promotes mental health and relaxation by using lavender wall paint.

Change Your Area with Both Style and Utility

Enchanting children's furniture and bedding

Choosing the appropriate components is the first step towards creating a fun and useful area for your child. In addition to being a traditional option, a houten eenpersoonsbed made of wood has longevity and timeless beauty. Add some comfort and personality to this with kinder beddengoed. To add some color and brightness to the space, go for a junior duvet cover or a duvet cover with flowers. For more comfort and style, elevate the appearance with a round ornamental cushion. Stylish and Useful Storage Ideas

It's possible to arrange necessities like toys in a tasteful and useful way. A speelgoedbankje provides plenty of seats as well as storage space for efficient speelgoed opbergen woonkamer. Toy boxes and other child storage furniture can help maintain a child's play area neat in their room. To add some fun to their bed, pair this with a hoeslaken met print. Wall Paint and Wallpaper Can Help You Create a Calm Ambience

When it comes to wall design, the tone of a room can be greatly affected by the paint and wallpaper choices made. A child's bedroom would look lovely with poederroze muurverf since it offers a cozy, inviting ambiance. For a tranquil and soothing effect, use it with lavender wall paint. Wallpaper featuring behang regenboog or behang madeliefjes, with their whimsical motifs, may provide a whimsical touch to any space.

Including Ornamental Details

Add accents that match your taste and style to finish the ensemble. For a warm touch to beds and seating places, rond sierkussen and ornamental cushions are ideal. muursticker madelief  might provide a pleasant element to the room if you're seeking for a unique wall feature. Furthermore, accessories in shades of vanille kleur might offer a contrasting background to more colorful decor pieces. The Eclectic Turnbohemian behang is an ideal option for individuals who prefer a more varied aesthetic. Any room can become a lively and creative place thanks to its distinctive designs. To add a little whimsy and elegance, pair this with a bibelotte behang to create a visually appealing and useful space.

Protection and Comfort Remember the things that are necessities for comfort. A matraskussen guarantees the bed has more padding and protection, improving the quality of your sleep overall. By combining these components, you may make a well-designed, fashionable, and practical area that meets the needs of comfort and visual appeal.

[elkedageenfotovanluus]

bloemetjes geplukt, in de woorden van Lotti; eentje voor papa, eentje voor mama, eentje voor Lotti.

[koningkaart]

[thedreamlifeofbalsosnell]

‘Een man met goede schoenen’ van Rob van Essen: tuinkabouters als stootkussen

Op de voorflap van Een man met goede schoenen, Rob van Essens (1963) derde verhalenbundel, prijkt de op het eerste gezicht onschuldige afbeelding van een olijke kabouter die een kruiwagen voortduwt. Het colofon vermeldt dat het beeld is geplukt van Shutterstock, een gigantische online databank met rechtenvrije stockafbeeldingen. De garden gnome van Tomacco is door de grafische vormgever echter licht bewerkt: de glanssporen op de muts van de kabouter zijn verdwenen, alsook de vergulde gespen op zijn laarzen en riem én de madeliefjes in het gras en de kruiwagen. Stockafbeeldingen geven een soort standaard weer: het zijn weergaves van een zekere maatstaf, inwisselbare beelden als toetsstenen van gangbaarheid. Soms zijn de ijkpunten waartussen het normale zich afspeelt rekbaar, zoals de behoorlijk hilarische Instagram-account Stutter.shock van kunstenaar Jasper Rigole aantoont. Dat principe van wat ik ‘flexibele normaliteit’ zou durven noemen, ligt aan de basis van de twintig verhalen in Een man met goede schoenen en bij uitbreiding van Van Essens gehele oeuvre.  

Normaliteit en vervreemding

Uit het verhaal ‘De therapeut’ weet de lezer dat het kruiwagentje tijdens een wraakoefening zal worden gevuld met een welbepaald lichaamssap, een vuige daad die onze perceptie van de noeste alverman op de cover op zijn kop zet. Want als toonbeeld van normaliteit genereert een tuinkabouter een automatische reactie. Wanneer Van Essen met subtiele ingrepen en kleine deviaties ons waarnemingskompas op hol laat slaan, doorbreekt hij moedwillig onze automatismen en vervormt de werkelijkheid die we gewend zijn. Het is een prachtig voorbeeld van Viktor Sjklovski’s vervreemding: nooit meer zal de lezer nog op een normale manier naar een tuinkabouter kunnen kijken. Dat Van Essen onze leeservaring binnen het korte bestek van een verhaal op een natuurlijke manier kan doen kantelen, pleit niet alleen voor zijn vertelkunst, maar is meteen ook een handelsmerk van de auteur. Zijn romans en verhalen — vaak gestoeld op een al dan niet directe autobiografische basis — vertrekken doorgaans van alledaagse gebeurtenissen, om gaandeweg naadloos over te vloeien in verbeeldingrijke, exuberante en absurdistische situaties. Alles lijkt wel degelijk wat het is bij Van Essen, tot op het moment dat hij alles omkeert en niets meer is wat het lijkt.  

De vervreemding bij Van Essen leunt ook aan bij het freudiaanse ‘Unheimliche’, de angst en fascinatie die ontstaan wanneer datgene wat van oudsher vertrouwd was, plots vreemd lijkt. Onverklaarbare zaken passeren plots als dagdagelijks, als faits divers die er nu eenmaal bijhoren: ‘De wereld bestond uit twee helften die even langs elkaar waren geschuurd, zonder dat dat de bedoeling was geweest; dimensies waren doorbroken en tijd en ruimte hadden zich door een kleine onoplettendheid in de kaart laten kijken.’ De verteller van ‘In de Rijnstraat (bij de Albert Heijn)’ hoopt dat de bevreemdende gebeurtenis hem betekenis zal brengen, ja zelfs enige vorm van inzicht in het onvatbare: ‘Overal voelde ik betekenis rondzingen’.

Fantastiek

De verhalen in Een man met goede schoenen zijn geschreven in de afgelopen zes jaar. Het gros verscheen eerder in tijdschriften en kranten of op Van Essens bijzonder lezenswaardige blog ‘Reddend zwemmen’, het creatieve lab van de auteur, zeg maar, genoemd naar zijn debuutroman uit 1996. Van Essens vorige verhalenbundels, Elektriciteit (2010) en Hier wonen ook mensen (2014), zijn inmiddels respectievelijk tien en zes jaar oud. Is het openingsverhaal van Een man met goede schoenen mogelijks een vingeroefening voor De goede zoon, dan zijn enkele andere verhalen met hun fijnzinnig uitgewerkte plots eerder uitlopers van vroegere romans als Visser (2008) en Alles komt goed (2012). Hoewel in de lijn van de verwachtingen sinds de exuberante verbeelding van De goede zoon, valt het aantal verhalen met onversneden fantastische elementen op, met het openingsverhaal als onheilspellende voorbode van al dat onverklaarbaars.

Zo waren in Een man met goede schoenen heel wat dubbelgangers rond. In het bizarre ‘In het restaurant (drie gangen)’ wijst een serveerster een restaurantbezoeker op het feit dat hij ook wat verder in een hoekje zit (‘Kijk dan u bent het zelf.’) en in het aangrijpende ‘J.O.S. Days’ herkent een oudere vrouw een toevallige passant als haar jaren geleden overleden broertje. Hoewel de verteller niet in reïncarnatie gelooft, herinnert hij zich van alles, bijvoorbeeld wanneer de vrouw hem meeneemt naar hun vermeende vroegere woning. Opnieuw genereert de vervreemding een zekere angst (‘Al deze dingen kan ik niet verklaren’), die pas eindigt bij een bezoek aan het graf van het overleden jongetje: ‘Nu we bij mijn dood waren beland, was het voorbij.’

De wandelaar in ‘J.O.S. Days’ — een ik-verteller die zoals wel vaker verdacht veel weg heeft van Van Essen — struint langs de Weespertrekvaart en mijmert over de ‘wederopbouwwijken’: ‘Mijn hele volwassen leven heb ik terugverlangd naar een tijd die ik niet zelf heb meegemaakt.’ Hij verlangt ernaar te weten hoe het was om als Amsterdams kind op te groeien in zo’n wijk in het tijdperk waarvoor die wijken waren bedoeld (zie ook in dat verband Van Essens schitterende autobiografische kroniek Kind van de verzorgingsstaat (2016). Tót zijn gemijmer wordt doorgeprikt, letterlijk van gene zijde. Van Essen slaagt er alweer moeiteloos in om een doodnormale situatie te laten verglijden tot een die we met rede niet kunnen vatten, maar tegelijkertijd gewillig voor waar aannemen.

Ook ‘De glazen kamer’ toont hoe een onschuldig gegeven (een auteur wordt voor een ereceremonie ten paleize uitgenodigd samen met andere figuren uit de culturele sector die zich verdienstelijk hebben gemaakt)  al snel uitwaaiert tot een bijna uitzinnige explosie van verbeelding en fantasie. De basis is weer licht autobiografisch getint: een Van Essen-achtige verteller herkent enkele andere gasten, ‘die net als ik het afgelopen jaar een literaire prijs hadden gewonnen’. Tijdens een onwennig gesprek verwijst de koning naar ‘dat verhaal met die katten’ (uit Hier wonen ook mensen) en wanneer de verteller verdwaalt in het paleis, verzucht hij ‘ik liep niet rond in een hotel of een restaurant, hier woonden ook mensen’. Tot zover de realistische zijde van dit verhaal. Wanneer de verteller het toilet zoekt, komt hij plotsklaps terecht in een kamer die geheel van glas is, met een luik in de vloer dat leidt tot een eindeloze en duizelingwekkende Alice in Wonderland-konijnenpijp. Het is telkens weer een waar lezersgenoegen om te beleven hoe Van Essen je onverhoeds meeneemt op een trip en de wonderlijkste werelden binnenloodst (zie ook de Roald Dahl meets Tim Burton-onderwereld in ‘Ideeën van ontsnapping’).

Tijdreizen en absurdisme

De verbeelding viert evenzeer hoogtij in ‘In de kelder van de kruidenier’ waar een groepje scholieren een wormgat ontdekt in de kelder van de dorpskruidenier. Voor een stevige portie tijdreizen draait een meesterverteller als Van Essen uiteraard zijn hand niet om (in een recent interview liet hij zich overigens ontvallen dat tijdreizen mogelijks een belangrijk thema zal worden in zijn volgende roman). In ‘De lastigste logé sinds tijden’, oorspronkelijk verschenen in een Engelstalige versie op 2.3.74, krijgen Axel en Miranda hun (goede) zoon Erik op bezoek uit de toekomst. Hij wil zijn ouders verhinderen om hem te verwekken. De ouders vragen zich af of ze Eriks wens om niet te bestaan al dan niet moeten eerbiedigen. In het vervolgverhaal ‘De vissen eten geven’ is Eriks opzet blijkbaar mislukt want Axel en Miranda betrappen hun zoon terwijl hij in het zwembad ‘iets heel lichamelijks’ aan het doen is met het buurmeisje.

Het gruwelijk absurdisme van de scheerbeurt steekt een tweede keer de kop op in ‘Iedereen werd verpleegd’. Daar is een man  er getuige van hoe iemand op een terras met zijn vuist zijn jeneverglas aan stukken slaat en de scherven tot bloedens toe over zijn gezicht wrijft. Tegen wil en dank gaat de man met de gewonde mee naar het ziekenhuis, waar hij verzucht dat ‘de basso continuo’ van zijn leven eenzaamheid is. Vrolijker ongerijmds schuilt dan weer in ‘De man die weer naar buiten wilde’, waarin buiten — alsof het niets is — letterlijk binnen wordt en omgekeerd, én in het titelverhaal ‘Een man met goede schoenen’, waar degelijk schoeisel niet meer of minder dan een statussymbool is en een onooglijk zakje verwelkte groenten geldt als valuta.

Oude bekenden

Een ander behoorlijk gesjeesd verhaal is ‘Nu is het diep genoeg’, oorspronkelijk verschenen onder de titel ‘Een uiterst belangrijke boodschap’ in De Groene Amsterdammer. Wanneer een man zijn ex-vriendin bij de ingang van een dierenkerkhof ziet, wordt hij terug geslingerd naar de tijd toen ze samenwoonden. De man vertelt over zijn uit de hand gelopen obsessie met de onderbuurman die op zijn schedel een enorm getatoeëerd oog heeft staan en een hondje heeft dat Kazan heet: ‘Soms zie je iets wat onmogelijk is’. De man, een (nieuw) hondje en de buurman eindigen uiteindelijk als een ongewoon menage à trois, zonder de vriendin dus. Het korte ‘Nog warm van de clown’ ademt de sfeer uit van de beste Robert Altman-films en het slotverhaal ‘Waar het werkelijk om ging’ verscheen als kerstverhaal in NRC Handelsblad. In die afsluiter wordt een slachtoffer van een huisbrand ei zo na pyromaan en beraamt een plan om grote delen van de stad in de fik te steken. Uiteindelijk voert zijn psychologe zijn plan uit: samen ontvluchten ze de brandende stad, terwijl het zacht begint te sneeuwen, wat niet alleen de kerstsfeer oproept, maar ook ‘The dead’, het laatste verhaal van James Joyce’s Dubliners (1914), een verhaal dat de hoofdpersonages in Van Essens tweede roman Troje (2000) meermaals bediscussiëren.

Bijzonder aardig voor de fans is dat er enkele oude bekenden uit de vorige verhalenbundels opduiken in Een man met goede schoenen, met name de mythische jeugdvriend Scipio en de slome, zachtaardige oom Evert. In ‘Eindhoven’ lift de verteller (waarin we wederom moeiteloos de jonge Van Essen herkennen) samen met zijn zelfverzekerde en baldadige makker met hoog punkgehalte Scipio naar Eindhoven. Ze worden opgepikt door een politiewagen. Wanneer Scipio drie maal ‘hoelah’ roept, ontstaat er een hilarische discussie tussen de twee literatuurminnende agenten, want een van hen herkent de uitroep uit Cees Nootebooms verhaal ‘Hoela’.

Van Essen krijgt geregeld de vraag of er geen roman over Scipio komt. Alle verhalen hebben weliswaar een zekere droefenis over zich, want ze zijn allemaal geschreven in het besef dat Scipio al lang dood is, zogezegd doodgeslagen aan het Sarphatipark. In het schitterende ‘Scipio’s zuster’ gaat Van Essen dieper in op dat gewelddadig overlijden en trekt het — hoe kan het anders — in twijfel. Het personage Van Essen wordt ontboden door de zuster van zijn jeugdvriend; ze wil weten waarom de auteur haar broer in zijn boeken heeft laten doodgaan. De schrijver probeert duidelijk te maken dat Scipio voor hem een personage is, ‘een amalgaam van jongens die ik vroeger heb gekend’ en dat hij Scipio heeft laten sterven voor ‘het dramatisch effect’, hoewel hij de aanval in het park dan toch zou overleefd hebben. Uiteindelijk sluit de zuster de schrijver op in de vroegere kamer van Scipio: hij mag er pas uit als hij nog verhalen over haar broer vertelt. De schrijver begint dan maar ‘Eindhoven’ te vertellen, maar dat kent ze al, dat stond immers in Tirade! In een bizar einde is de schrijver er meer en meer van overtuigd dat de zuster eigenlijk Scipio zelf is.

Van Essen wordt vaak geprezen voor zijn laconieke, heldere stijl, vol onderkoelde humor en rake beschrijvingen. Meer dan terecht, maar voor mij is hij ook de ultieme clever writer, een gewiekste fabulator die als geen ander een plot kan uitwerken en een steengoed verhaal vertellen. Voor elke narratieve patstelling heeft hij een gepaste oplossing, verhaaltechnisch lijkt er geen limiet op zijn kunnen te staan. Een hoogtepunt op dat vlak is ongetwijfeld het eerder aangehaalde ‘De therapeut’, met een lengte van veertig pagina’s meteen ook het langste verhaal uit Een man met goede schoenen. David is ’s morgens voor het eerst bij een therapeut geweest. Diezelfde avond komt de therapeut onaangekondigd aanbellen en neemt zijn nieuwe patiënt onder lichte dwang mee op een hallucinante tocht naar zijn verleden. Met sardonisch genoegen laat Van Essen in deze gebalde comedy of manners vol verrassende plotwendingen de lezer alle hoeken van de narratologische kamer zien, met tuinkabouters als stootkussen.

Verschenen op: De Reactor, 7 januari 2021

Een man met goede schoenen van Rob van Essen, Atlas Contact 2020, ISBN 9789025464127, 245 pp.

[kikkerklasgbdes2324]

Bijen en bloemen

We leerden al heel wat over de bijen en we weten ook hoe belangrijk ze zijn voor de bestuiving en het in stand houden van de natuur.

We zaaiden een bloemenweide om de bijtjes te helpen en gingen op wandel naar het Damvalleimeer op zoek naar soorten bloemen. We zagen heel wat prachtige bloemen zoals madeliefjes, fluitenkruid, hondsdraf, paardenbloemen, smeerwortel, de witte dovenetel, boshyacinten, ooievaarsbek, boterbloem, look-zonder-look, weegbree en nog veel meer...

In de klas knutselden we leuke bijtjes en de derde kleuterklas deed schrijfdans over bijen. Wat een leuk thema!

Kijk hier naar de vele foto's :-)