#maar zelfs niet van het geld

[heartyearning]

😭😭😭 dit is zoooooooooo ambetant dit is echt zo vervelend hier heb ik nu echt geen zin in... ook gewoon zo stom want je zou denken dat een 13 in het eerste sem zou meetellen naar het 2de sem toe like ok ja ik ga eerlijk zijn door een misverstand van studie materiaal heb ik wel en zeker niet mijn volledige vak gestudeerd maar in my defence. ik wist dat toch niet !!!! die gast had zo hoofdstukken van filosofie boeken laten afprinten door de school bib en ik ging ervan uit dat ik die teksten online zou kunnen terug vinden (yk geen hele stapels papier gaan laten afdrukken) maar dat was dus niet maar niemand van mn vriendjes had door dat ik dit niet door had en dat je dus echt naar de bib moest gaan en erom vragen EN met de kostuum afdeling hebben we zo elk jaar tijdens de pre-examen periode mandatory fun day (dat natuurlijk nooit op een normale manier gepland wordt) en dat was de dag voor dit examen en like UGH het is allemaal fine het is één examen ik ga er niet van dood maar ik heb dit gewoon echt niet nodig. UGHHH ik ben hier pissed over. meer dan dat ik dacht dus.

[stormvanwoorden]

Ik ben echt niet gemaakt voor deze wereld en ik wil niet in clichés vervallen, maar het is zo gemakkelijk. Want ik wil gewoon dansen en zingen en poëzie schrijven en kunst maken. Ik wil in een bos zitten en rondlopen en paddestoelen bekijken. En natuurlijk wil ik mij als persoon (blijven) ontwikkelen, maar ik wil geen cursussen volgen, noch webinars bekijken of seminaries bijwonen. Ik wil gewoon paarden aaien en daaruit leren dat een dier dat mij met één welgemikte trap kan doden ook kan schrikken van mijn plotse beweging. Net zoals ik kan schrikken van iemand die een plotse beweging maakt. Want wij zijn beiden prooidieren. Maar ik ben ook een roofdier. Zie je dan niet hoe ik op mezelf jaag? Omdat ik alles goed wil doen. Alleen, geld en succes interesseren mij helemaal niets en mijn grootste "ambitie" is om zo mens mogelijk te zijn. Perfect imperfect zijn. Maar ik ben zo'n gevoelige persoon en de meningen van anderen zijn wel belangrijk voor mij. Zo belangrijk zelfs dat ik soms niet kan maken wat ik wil maken, want het zal toch niet goed zijn. Zo belangrijk zelfs dat ik mezelf in stukken snijd en al mijn "tekortkomingen" uitvergroot. Altijd maar in cirkels lopen om uit te dokteren of ik nu wel of niet schoon ben zoals ik ben, of ik nu toch de moeite waard ben of niet. En natuurlijk ben ik dat, want tekortkomen voor wat? En voor wie? Voor mensen die mij niet kennen? Voor een systeem dat toch niet om zijn mensen geeft? Maar natuurlijk ben ik dat niet, want de maatschappij legt zoveel eisen en (schoonheids)idealen op, en we zijn zo zo gemeen voor elkaar. Elke uiterlijke en innerlijke afwijking van die opgelegde idealen, van het vooropgestelde maatschappelijk en sociaal pad, wordt zo zwaar bestraft. Maar dit gaat allemaal zo hard in tegen mijn overtuiging dat kunst maken en dansen en zingen niet gaat om "goed of slecht zijn", maar om creëren en zich (emotioneel) uiten. Zelfexpressie is per definitie subjectief en gaat zoveel dieper dan of iets commercieel is of niet. Dit gaat allemaal zo hard in tegen mijn wil om zoveel mogelijk mens te zijn. Want wat dan als mijn tanden een beetje scheef staan of niet schitterend wit zijn? Of wat dan als ik eens compleet naast het ritme dans? Zie je dan niet dat ik leef? Dat ik een dier van vlees en bloed ben? Een mens. Geen robot of object dat naar de pijpen van de poppenmeester danst.

[geschiedenisish]

NMBS-treinen zijn gay

Ok, laat me dit ff uitleggen.

Ik ben de laatste tijd veel te horny over NMBS-treinen. Ik vind ze allemaal gewoon geschikte partners.

Think about it. Je mag in ze komen als je dat nodig hebt, maar ze vinden het ook niet erg als je weer gaat. Ze vertrouwen erop dat je weer terug komt en het is ook niet erg als je niet terugkomt.

Daarnaast vinden ze het niet erg dat je meerdere partners hebt, als jij dat ook niet erg vindt. En treinen zijn vast en regelen alles zelf, niet als auto's waarbij je liefde bestaat uit het letterlijk zijn van een loverboy. (Oftewel; de liefde van een auto koop je met geld, die van een trein ook, maar wel véééééél minder geld.)

Dat gezegd hebbende, hier zijn de gays van de NMBS;

Klassiek motorstellen; MS66 en MSCR

Dit zijn de oude gays. Gays die niet zoveel hebben met Pride. Vandaar dat ze tegenwoordig ook steeds minder op (Vlaamse) stations voorkomen. Meestal hebben ze toch een vast lief gevonden waarmee ze zijn gaan samenwonen, en hoeven ze geen spanning meer in de liefde. MAAR onthoud wel dat deze gays hebben gevochten voor onze rechten om nu dit soort posts te kunnen schrijven! Zelfs als ze nu een beetje old-fashioned overkomen....

Ik vind dat ze zich presenteren als bottoms, maar zelf vinden dat ze dat 'woke stereotypering' en distantiëren ze zichzelf liever van het hele 'bottom-top' gebeuren....

MS75, MS80 en M4

Och, wat een schatjes zijn het toch. Vers tops met een hart van goud obviously. Wat kan ik er nog meer over zeggen? Binnen Vlaanderen komen ze voornamelijk voor als S-treinen vanuit Antwerpen en IC-treinen tussen Antwerpen en Turnhout. Oh, en ook "Sint-Niklaas - Mechelen" for some reasons.

Ze zijn er ook voor als je gewoon ff je hard wil luchten en geen zin hebt in kinky stuff. Daarom zijn ze ook S-treinen, zodat ze in alle rust naar je kunnen luisteren!

Oeh, tijdens mijn research kwam ik deze foto tegen, een echte "I acknowledge you have fought for my rights". Kijk dan hoe zeker de MS801 is en hoe kalm en wijs de MS651!

Ok, en weer door.

MS86; de drag queen

De MS86 is de gay die je mode-advies geeft. Look how he's working those glasses! Als je ff een confidence boost nodig hebt, pak dan een S-trein van of naar Brussel of heb geluk en tref de MS86 per toeval aan in modestad Antwerpen.

MS96

Dit is een bottom, obviously. Deze bottom is eigenlijk meer bezig met gay zijn en de gay community dan met hook-ups. Om deze reden rijdt hij dan ook als IC-trein door het hele land waarbij hij gewoon alles kan ontdekken. Je mag hem domineren, als hij niet allang een rant begonnen is over hoe beeldig die outfit je staat!

M5

Kijk, treinen moeten doen waar ze comfortabel mee zijn. In die zin vind ik het ook lastig om een sexualiteit toe te kennen aan de M5. Ik zou zeggen vers top of young top. (Zo'n man die denkt dat hij het helemaal is, maar in werkelijkheid is niemand geïntimideerd door zijn "I'm your alpha!" rant.)

Wees lief voor de M5, hij is nog zoekende. En doet dit door het hele land als P-trein en/of IC-trein.

M6 en MR08/MS08

Fuck yeah! Deze treinen weten wat ze willen en wanneer ze het willen! Niet zo alpha als de M7, maar nog steeds. Als je eens ff goed gedomineerd wil worden, ga in de onderste delen van de M6 zitten. Dan zal hij je eens goed op je plek zetten! Bereid je wel voor, het is een IC-trein (of als je het ECHT leuk vindt kan hij ook nog een P-trein zijn voor je), dus dit wordt snel en HARD!

Voor een meer sensuele dom moet je kijken naar de MR08. De MR08 kan zijn wat je maar wil. Een IC-trein, een P-trein, een L-trein en zelfs een S-trein. De dom is meer gespecialiseerd in het zijn van een S-trein, lang sensueel en langzaam met veel accelaratie en deceleratie. Maar de MR08 staat altijd open voor nieuwe dingen of het doen van dingen die jij prettig vindt, maar waar hij niet zoveel ervaring mee heeft.

Kort samengevat; de M6 is gewoon rawr, de MR08 daarentegen ziet er intimiderend uit, maar is eigenlijk een hele lieve, zachte trein, tenminste, als je dat wil. (Je zou hem om die reden ook een vers kunnen noemen, maar gezien zijn presentatie zou ik dan toch eerder vers top zeggen.....)

M7

omg, dit is DE leather daddy van het spoor! Wordt vooral gebruikt op IC- en P-treinen van en naar Gent. This daddy doesn't do romance. He rides. HARD. Alleen maar voor echte Gentse subs die wel wat degrading gewend zijn.

Maar wees gerust, in zijn grote armen zal hij ook mensen nemen die niet op zoek zijn naar zoveel opwinding. De M7 is een ervaren top die niet altijd meer behoefte heeft aan het maximum.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We hebben een wijziging aan de interface op het web uitgerold die een menu met drie puntjes toevoegt aan elke itemheader in reblogketens. Via dit menu kun je zaken melden en blokkeren, een permalink kopiëren, en meer, voor dat specifieke item in de reblogketen.

Er zijn nieuwe badges beschikbaar in de TumblrMart, ga snel even kijken!

🛠️ Fixes

Op maandag hadden veel mensen problemen met het laden van afbeeldingen van Tumblr en met het laden van Tumblr zelf. We hebben dat probleem zo snel mogelijk opgelost.

Op het web hebben we visuele inconsistenties met de knop Reageren en met nieuwe reacties in bepaalde kleurenschema's opgelost. 

Wanneer gebruikers zijn uitgelogd en Verkennen bezoeken, respecteert de glitch-animatie van het kleurenschema Cybernetic nu de browser- of systeeminstelling "Beweging reduceren". Animaties worden uitgeschakeld als deze instelling is ingeschakeld.

Aangezien blognamen alleen kleine letters gebruiken, is het zoeken naar Volgers van je blog niet langer hoofdlettergevoelig.

We hebben een probleem op het web verholpen waarbij een automatisch opgeslagen concept gedeeltelijk beschadigde videogegevens kon bevatten. Als je merkt dat je geüploade video's in bepaalde aangepaste thema's niet goed worden afgespeeld, met name als ze oorspronkelijk de .mov-indeling hadden, kun je ze nu opnieuw uploaden.

We hebben een probleem opgelost waarbij het bij het rebloggen van een bericht via een browser op een mobiel apparaat niet mogelijk was om door de lijst met blogs te scrollen en zo te kiezen vanaf welke blog je wilt rebloggen.

We hebben een probleem opgelost waardoor Safari in het dashboard helemaal naar boven scrolde als je op een afbeelding klikte of een bericht probeerde te rebloggen.

We hebben ook een aantal visuele glitches in Safari opgelost die optraden als je op een iPad in de portretoriëntatie browsede.

🚧  Nog mee bezig

We zijn op de hoogte van een probleem met de laatste versie van de Android-app (32.0.0) dat de app kan laten crashen wanneer je bepaalde vraag-/antwoordberichten bekijkt. We zullen in de volgende versie (32.0.1) een oplossing uitrollen.

We zijn op de hoogte van een probleem waardoor sommige gebruikers die "Wat je gemist hebt" en "In je orbit" hebben ingeschakeld deze aanbevelingen niet ontvangen.

We zijn op de hoogte van een probleem waardoor notities van geschorste blogs niet uit je totale ongelezen activiteiten worden verwijderd. Neem contact op met de support als je dit probleem ervaart.

🌱 Binnenkort

We voeren een experiment uit waarbij sommige gebruikers hun dashboardtabblad kunnen schakelen tussen Volgend en Voor jou voordat we deze wijziging naar iedereen uitrollen. We voeren dit soort korte tests uit met een kleine groep gebruikers om bugs te ontdekken voordat we de functie aan meer mensen beschikbaar stellen. Houd het nieuws hierover in de gaten!

We werken aan iets dat kan helpen als je bericht zo populair is dat het in de stratosfeer is beland, maar je de meldingen ervoor niet volledig wilt uitschakelen. We zijn aan het experimenteren met het groeperen van pushmeldingen van gebruikers die je niet volgt in nette, sporadische samenvattingen. Dit wordt eerst als tijdelijke A/B-test naar een kleine groep gebruikers uitgerold.

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community. Wil je Tumblr rechtstreeks met wat geld steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in de TumblrMart!

[betsomnia]

Betsomnia

Betsomnia is een online casino dat verschillende gokspellen aanbiedt, van slots tot tafelspellen, evenals live casinospellen. Hoewel het populair is in verschillende landen, is het belangrijk om te weten dat het in Nederland niet legaal is. Het heeft geen vergunning van de Kansspelautoriteit, wat betekent dat spelen bij Betsomnia niet alleen riskant is, maar ook in strijd is met de Nederlandse wetgeving​.

🤑🤑 https://t.ly/speel-nu 🤑🤑

Veiligheid bij Betsomnia

Een van de grootste problemen met Betsomnia is de afwezigheid van een Nederlandse gokvergunning. Dit betekent dat spelers die winnen, mogelijk hun geld niet kunnen opnemen. Daarnaast biedt het casino betalingsmethoden aan zoals iDEAL, hoewel dit in werkelijkheid niet beschikbaar is voor Nederlandse gebruikers. Dit roept serieuze vragen op over de betrouwbaarheid van de site.

Spelaanbod bij Betsomnia

Ondanks de juridische uitdagingen heeft Betsomnia een groot aanbod van meer dan 5.000 spellen. Dit omvat gokkasten, tafelspellen en videopoker. Vooral populaire slots zoals Fire Joker en Book of Fallen trekken veel aandacht. Daarnaast biedt het live casinospellen zoals blackjack en roulette. Voor spelers die van variatie houden, is er zeker veel te beleven.

Welkomstbonussen

Betsomnia staat bekend om zijn royale welkomstbonussen, tot wel €25.000, samen met 100 gratis spins voor nieuwe spelers. Deze bonussen klinken aantrekkelijk, maar het is belangrijk om de kleine lettertjes te lezen, vooral omdat het casino geen licentie heeft in Nederland. De bonussen kunnen misleidend zijn en zijn vaak gebonden aan strenge inzetvereisten.

🤑🤑 https://t.ly/speel-nu 🤑🤑

Betalingsmethoden

Betsomnia biedt een breed scala aan betalingsopties, waaronder MasterCard, Revolut en zelfs enkele Nederlandse banken zoals ING en Rabobank. Hoewel dit handig lijkt, is het belangrijk om op te merken dat het gebruik van deze methoden risicovol kan zijn vanwege het illegale karakter van het casino in Nederland.

Klantenservice

De klantenservice van Betsomnia is 24/7 beschikbaar via livechat en e-mail, wat een voordeel is voor spelers die snel hulp nodig hebben. Hoewel de ondersteuning lijkt te werken, blijft het feit dat er geen juridische bescherming is voor Nederlandse spelers als er iets misgaat​.

Mobiele ervaring

Betsomnia heeft een volledig geoptimaliseerde mobiele site en een app, waardoor spelers eenvoudig onderweg kunnen spelen. De interface is gebruiksvriendelijk en de functies werken zowel op desktop als op mobiele apparaten. Dit maakt het toegankelijk voor een breed publiek​.

Juridische risico's

Het grootste probleem met Betsomnia blijft het feit dat het illegaal is in Nederland. Spelers lopen het risico hun winsten te verliezen en hebben geen juridische bescherming. Het is aan te raden om alleen te spelen bij casino's die een vergunning hebben van de Kansspelautoriteit​.

🤑🤑 https://t.ly/speel-nu 🤑🤑

Conclusie

Hoewel Betsomnia veel te bieden heeft qua spellen en bonussen, zijn de juridische risico's niet te onderschatten. Het ontbreken van een Nederlandse vergunning maakt het een gevaarlijke keuze voor Nederlandse spelers. Het is altijd beter om te kiezen voor legale casino's met de juiste licenties voor een veiligere speelervaring.

[tijdvoormemes]

ik begrijp het niet. 35 zetels maar wilders is de enige persoon in zijn partij? gaat hij in alle deze zetels zelf zitten? (excuses voor mijn nederlands.)

neenee, hij is het enige lid, niet de enige politicus van de partij. Dus basically elke partij heeft een "fanclub" van mensen die ze geld sturen (en daarom mogen ze zich leden van de fanclub noemen). de pvv heeft (volgensmij als enige partij) geen "fanclub", of nouja, wel, maar daar zit dus alleen wilders in. je kan alsnog geld doneren aan ze tho, het is niet alsof ze los van hun achterban staan ofzo.

dit is in ieder geval wat ik ervan begrijp, ik ben geen politiek expert, en zeker niet over de pvv xD

[fransopdefiets]

26-6 Trondheim - 2

Het stikt hier van de restaurants en eethuisjes en het beste om te doen gisterenavond, leek me een beetje het centrum uit te lopen. Dan krijg je ongetwijfeld meer eten voor je geld dan op de overvolle terrassen in het centrum. En zo vind ik een Asian streetfood eethuisje met prima springrolls en pad thai. Ze gebruiken er andere mie voor dan in Thailand en er worden geen verse pepers gebruikt, je krijgt er een schaaltje chilivlokken naast. Daar mag je zelf je eten mee oppeppen.

Daarna ontdekte ik een enorme shopping mall en daar vond ik, bij een soort van apotheek, de zeep die ik zocht voor mijn tere huidje. In de supermarkt kocht ik nog een flacon babyzeep om kleding mee te wassen en een blikje bier om mee naar het voetbal te kijken op mijn hotelkamer. Dat met dat voetbal had ik gauw bekeken, de wedstrijd Nederland - Oostenrijk was niet te zien op de aangeboden zenders. En het bier smaakte ook al niet zo best, het zal wel afgestemd zijn op de Noorse smaak.

Vanmorgen lekker gevarieerd ontbeten en eerst maar eens uitgezocht hoe laat en waar ik morgen de ferry moet nemen naar Vanvikan, daar start de route naar Tromsø, de derde etappe van mijn tocht. Toen de fietstassen uitgemest en alles gewassen in dat hele kleine fonteintje en uitgehangen in de douche.

Mijn eerste bestemming was een opgraving van het oudste middeleeuwse kerkje in Trondheim. In tegenstelling tot wat je meestal ziet, werd deze kerk (maatje veestal) na elke herbouw kleiner in plaats van groter! Je kunt het zien in het souterrain van een nieuwbouwcomplex met een café (en dat betekent hier koffiehuis) en de openbare bibliotheek. Toen door naar het museum voor moderne kunst, de kathedraal geloof ik wel, hij ziet er van buiten niet erg boeiend uit en hij is al in beslag genomen door een cruiseschip vol Engelsen met badges om hun nek. Om daar dan weer 13 euro toegang voor te betalen stuit me tegen de borst. Ik vind sowieso dat kerken en tempels vrij toegankelijk moeten zijn voor iedereen.

Het museum is wel aardig, maar niet bijzonder. Ze blijken ook nog een dependence te hebben op 20 minuten lopen en zo kom ik opeens in een heel ander deel van de stad.

Onderweg doe ik mijn best de sfeer van Trondheim op de foto te zetten, maar dat valt niet mee. Overal staan auto’s en lopen toeristen. Dan is dat toch de sfeer van Trondheim zul je zeggen en dan heb je wel gelijk, maar het levert niet zulke mooie foto’s op! Onderweg kom ik ook nog langs een Sociologische Polikliniek. Wat kan dat anders zijn dan een therapiecentrum voor de samenleving? Wat een geweldig idee!

In de dependence is een mooie kleine expositie van de Arts en crafts beweging vanaf William Morris tot nu. En op de eerste etage etaleren ze deprimerende houtskoolschetsen van Håkon Bleken, die een van Noorwegens beroemdste nog levende kunstenaars moet zijn.

Gefietste afstand: 0 km

Gefietste tijd: 0 uur

Afstand tot de Noordkaap langs een touwtje: nog net zo ver als gisteren

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - De Draak van Moerdal

Nog eens tijd voor een quote!

"Ik hoop dat de waard mijn goudstukken in heerlijk gebraad en parelende wijn kan omzetten"

Jaja, meneer wint een steekspel en gewoon alledaags bier is niet goed genoeg meer: het moet parelende wijn zijn! Mijn alcoholkennis is beperkt, maar bij mijn weten was parelende wijn niet zo populair, om niet te zeggen dat ze zelfs geen bubbels wilden. Als mijn kennis me niet in de steek laat, dan is dat dus een zeer vreemde keuze van Johan.

Hopelijk een gebraadje op het menu want voor minder gaat hij niet. Dat valt wel mee, gebraad is niet zo speciaal, waarmee ik wil zeggen dat het een gekende en geliefde manier was om eten te bereiden.

Bon, het zijn clichés over de Middeleeuwen: ze waren vies en vuil, ze hadden amper te eten, ... maar ze eten natuurlijk ook graag een stukje vlees en geld moet rollen!

[autimind]

Autismeweek dag 1, 30 maart

Het beeld van autisme en wat er niet aan klopt

Het beeld dat mensen hebben van ‘een autist’ lijkt vooral op Sheldon Cooper (The Big Bang Theory) en, als ze mijn leeftijd hebben, op Rain Man uit de gelijknamige film. Dit beeld klopt niet.

De echte man op wie Rain Man is gebaseerd heette Kim Peekl en had helemaal geen autisme maar FG-Syndroom. Hij werd 58 jaar. Daar doel ik niet op. Autisme is een spectrum-stoornis. Dat betekent dat we allemaal van elkaar verschillen, een stuk meer dan mensen zonder autisme. Het betekent dus niet dat ‘we allemaal een beetje autistisch zijn’.

Sheldon is vrij duidelijk ‘autistisch gecodeerd’ maar in de serie wordt het nooit duidelijk. Goed, binnen het spectrum komen wel dergelijke jongens voor. Natuurlijk. Vergeet echter de meiden niet. En al die vele anderen die er heel anders uit zien en zich heel anders gedragen. En niet geïnteresseerd zijn in natuurkunde of computers.

Wat is dan het juiste beeld? In de autisme-wereld wordt vaak gezegd dat ‘als je één autist hebt ontmoet dan heb je één autist ontmoet’. Toch zijn er wel algemene kenmerken aan te wijzen. Helaas is dat tot nu toe altijd gedaan door de psychiatrie en daar hebben we de gebruikelijke lijstjes met tekortkomingen aan te danken. Star, overgevoelig, geen wederkerigheid, dingen letterlijk nemen en ga zo maar door. Ik kan zonder probleem elk van die punten ‘omdenken’. Star..? Dat kan ook vasthoudend zijn.

Mensen binnen het autistisch spectrum willen nogal eens weinig oog hebben voor de hiërarchie die wel degelijk bestaat bij Nederlandse bedrijven. “Zou je mee willen gaan naar het spoedoverleg?” Als je dit aan een collega met autisme vraagt, heb je goed kans dat zij ‘nee’ zegt. Dit kun je een gebrek aan sociale vaardigheden noemen maar je had ook duidelijk kunnen zijn.

Mensen hebben de neiging om elkaar letterlijk te nemen als ze elkaar niet begrijpen, bijvoorbeeld als er een stevig cultuurverschil is. Wat dan over blijft is niks anders dan de woorden zelf.. en dan doe je het daarmee. Letterlijk nemen is geen autistisch kenmerk! Het ontstaat omdat mensen een verschillende manier hebben van naar de wereld kijken.

Autisme is in de praktijk vooral een andere manier van met informatie omgaan. Informatie vanuit de zintuigen maar ook gesproken of geschreven informatie en zelfs die uit de eigen gedachten en gevoelens. Dit kan zich op allerlei verschillende manieren uit.

Zonder uitzondering is het zo dat die manier van kijken niet fout is of gehandicapt. Natuurlijk levert het in de praktijk regelmatig ruis op. Dat is niet erg. We hebben allemaal stijlflexibel leren communiceren op het werk. (Anders ben je waarschijnlijk net begonnen. Het komt wel.) Laten we dat dan ook doen. Het is zomaar mogelijk dat een autistische manier van begrijpen beter is of handiger op een bepaald moment.

Ben ik autistisch of heb ik autisme? Ik krijg serieus op m’n vingers getikt door sommige mensen. De meningen hierover kunnen soms best scherp zijn. Ik geef trainingen en workshops aan sociale werkers en beleidsmakers en dan ga ik hier wat dieper op in. Voor nu zou ik zeggen: als je respectloos over mij spreekt dan heb ik niks aan de ‘juiste’ terminologie.

Heb je een collega die open is over autisme? Wil je belangstelling tonen? Vraag dan eens wat autisme betekent voor hem/haar/hen. Luister. Vraag door. Is er iets concreets waarmee jij je collega zou kunnen steunen?

Deze bijdrage schrijf ik in het kader van de Autismeweek 2024. Ik haal geld op voor het Autisme Fonds. Met een gift steun je het prachtige werk dat nog te doen is: informatie en advies geven, onderzoek doen, gespreksgroepen voor autistische mensen én hun naasten, werken aan een inclusieve maatschappij en heel wat meer.

Geloof jij dat insluiten beter is dan uitsluiten?

Geef wat je wil én kan missen.

[jurjenkvanderhoek]

ZIJN WIJ NIET ALLEN VERZAMELAARS?

Verzamelen zit de mens in het bloed. Een passie die niet weg te denken is uit onze wereld. Het is van alle tijden en iedereen heeft er een handje van. In prehistorische tijden was de mens jager-verzamelaar. Uit noodzaak jaagde men een prooi na om eten te verzamelen, om te overleven. Graan werd verzameld om brood van te bakken, later. En nog steeds zit die drang in onze genen. We jagen macht en aanzien na om geld te verzamelen, om te kunnen overleven. De verzamelaar is altijd op jacht, eeuwig speurder. Om net dat element aan het bezit toe te voegen dat nog ontbreekt. Men kan stad en land afreizen om juist dit kopje aan het servies toe te voegen. Of die postzegel te bemachtigen om een straatje compleet te maken.

Verzamelingen kunnen geruild worden, althans delen daarvan. Er worden tal van ruilbeurzen georganiseerd, voor ieder attribuut dat maar verzameld wordt en kan worden. Goed beschouwd is een winkel ook een ruilbeurs, echter is dan het verzamelde geld inzet om een nieuw kledingstuk aan de garderobe toe te voegen. En wie op reis gaat verzameld herinneringen, maakt foto's, brengt souvenirs mee. Alles wat los en vast zit valt te verzamelen.

Blijf ik bij mezelf als verzamelaar, dan schreef ik op welke biermerken ik ooit dronk - ooit begon ik aan het afweken van de etiketten en het bewaren van de doppen. Ook ben ik eens begonnen aan een verzameling elpees en cd's. Een collectie kaarsen deed ik de deur uit, ze namen teveel plaats in en moesten voortdurend worden afgestoft. Dat is een bijkomstigheid van het verzamelen, het moet ergens geordend worden opgeslagen of attractief uitgestald zijn. Maar dient het zichtbaar te zijn of zit het geluk enkel in het bezit. Vraag het de kunstverzamelaar, die niet voor alle kunstwerken plek in huis heeft en het onderbrengt in een kluis. Of het uiteindelijk verkoopt of schenkt aan een museum. Of er zelf een museum om laat bouwen en doet inrichten.

Kunsthistorica en archivaris Inge Misschaert schreef een interessant boekje over verzamelen. Als verzamelaar van boeken die ik ben ligt het nu aan mij voor. In "Verzameld!" beschrijft zij gepassioneerde verzamelaars door de eeuwen heen. Een must-have voor de echte verzamelaar. Niet enkel om de bibliotheek uit te breiden, maar zeker om inzage te krijgen over het wat en hoe, het waarom en waartoe. Wat kan verzameld worden, hoe bouw je een verzameling op en op welke manier breid je deze uit. Waarom zou je gaan verzamelen, bijvoorbeeld boeken of platen. Waartoe dient een verzameling. Postzegels en schilderijen vermeerderen in waarde, in de loop van de tijd. Maar voetbalplaatjes en suikerzakjes raken uit de tijd, verliezen waarde.

Een verzameling heeft voor de verzamelaar waarde, maar ieder ander kan dat bezit verwaarlozen. Het is maar net wat het is en hoe het in de smaak valt. Die oermensen bewaarden hun jachttrofeeën door ze op grotwanden te schilderen. Zo hielden ze de herinnering aan wat ze voor wild gezien hadden levend. Wij kijken nu bewonderend naar die verzameling. Het is een best bewaarde collectie. Maar met andere verzamelingen is minder omzichtig omgesprongen. Zo zijn de collecties in de piramiden en grafheuvels door schatgravers bij roof teniet gedaan. Hoewel deze dieven ook weer op jacht waren om hun bezit te vergroten. Zo is een verzameling een levend geheel, toch heel dikwijls zit er beweging in. Wordt het groter of krimpt het. Gaat het over op een andere eigenaar of verdwijnt in de vergetelheid.

Inge Misschaert is in de archieven gedoken om verzamelaars boven water te halen. Een archief is natuurlijk ook een verzameling, een collectie aan kennis en feiten. Zo heeft het aantal samenraapsels dat verzameling genoemd kan worden een eindeloze reeks mogelijkheden. Misschaert is met opzienbarende documenten en voorwerpen uit de kast gekomen, waarmee zij sappige anekdotes kon noteren in haar boek. Als kind legde zij zelf een verzameling vondsten aan en bewaarde deze in een sigarenkistje onder haar bed. Schelpen, stenen en scherven, takjes, knikkers, stickers en later postzegels. Veel dingen waren mooi en waardevol genoeg om ze niet weg te gooien. En heb je eenmaal de smaak te pakken dan is er geen houden meer aan. Dan is er zoveel materie voorhanden om te bewaren. Ga ik nogmaals op mijzelf af, dan zocht ik eieren, blies deze uit en stopte ze tussen houtsnippers in dozen. Vond ik een compleet leeg nest, dan werd mijn verzameling eieren in mijn ogen van groter waarde.

De thema's die Misschaert in haar boek aan bod laat komen zijn even divers als de collecties zelf: literatuur, geschiedenis, kunst, natuur, architectuur, filosofie en nog veel meer. Ze beschrijft verschillende intrigerende verzamelaars. Als student kunstgeschiedenis liep Inge vier jaar tussen allerlei verzamelingen rond. Niet alleen de collecties bestudeerde zij, ook de evolutie van het verzamelen. Want door de tijd veranderden de verzamelaars en werd er verschillend naar het samenstellen van een collectie gekeken. Een verzameling is nooit af, vindt Inge Misschaert, haar boek is dan ook even oneindig. Het is een legering van bontgekleurde en gepassioneerde verhalen zonder volledig te willen zijn.

De uitgave is een verzameling verzamelaars en verzamelingen, een collectie om inzage te krijgen in deze bijzondere menselijke eigenschap. Maar is niet compleet, zoals veelal elke verzameling niet compleet is. Altijd zijn er weer andere inzichten, nieuwe verhalen, verschillende samenstellingen. Zo zoals er altijd uitbreiding is van een verzameling, de verzamelaar op zoek blijft naar een zo compleet mogelijk bezit. Op jacht gaat op beurzen, speurt op markten, doolt in kasten en dozen. Op zoek naar precies die kop en schotel. Mogelijk is daar net dat nog ontbrekende schilderij van die kunstenaar te vinden.

Misschaert citeert in haar boek de Nederlandse dichter en acteur Ramsey Nasr: “Reizen zonder te hoeven bewegen is de drijfveer van veel verzamelaars.” Nasr is een verzamelaar pur sang, zoals er vele in het boek genoemd worden. En hij heeft het bij het rechte eind, want met jou verzameling kun jij onderweg zijn in je hoofd. Je hoeft er je stoel niet voor uit te komen en toch beleef je de meest indringende avonturen. Want ieder onderdeel, elk element in die verzameling heeft een eigen verhaal. Het verhaal van zichzelf, maar ook de herinnering aan waar de vindplaats was en hoe het in de verzameling terecht is gekomen. De meeste verzamelaars zijn geen fijnproevers maar veelvraten, ze willen alles bezitten in het thema of van de maker zonder daarbij kieskeurig te zijn. Want schrijft Misschaert “diep menselijke gevoelens zijn met het verzamelen verbonden: trots, hebberigheid, bezitsdrang, aantrekkingskracht, liefde, verliefdheid, drift, jaloezie, afgunst, koesterdrang. (…) De collectie is voor hen sterk levend en neem een belangrijk deel van hun leven in beslag, of is minstens sluimerend op de achtergrond aanwezig.”

De uitgave “Verzameld!” is een onmisbaar naslagwerk voor de verzamelaar. Om hun passie bevestigt te zien door die andere verzamelaars genoemd in het boek. Verwantschap te voelen met die verzamelaars. Zich te herkennen in de verhalen van Misschaert. In de hoop en in de wanhoop, die op het gebied van verzamelen universeel is. Voortdurend is de verzamelaar alert op een nieuwe vondst, het veroorzaakt stress en geeft problemen bij het behouden en beheren. Ik zie mezelf terug in de teksten, begrijp de achtergronden. Ieder ander zal dat naar mijn menig ook doen, want zijn wij niet allen verzamelaars?

VERZAMELD! Gepassioneerde verzamelaars door de eeuwen heen. Inge Misschaert. Uitgeversmaatschappij Walburg Pers, 2023.

[keesdp]

Langs de fjorden

Als het weer je niet bevalt in IJsland wacht dan 5 minuten, zegt de IJslander. Maar wij hebben de laatste dagen vrij stabiel weer. Het is niet meer mistig, het regent niet meer en de temperatuur loopt op tot zomerse waarden van zo'n 14 graden celcius. Het zonnetje komt zelfs af en toe te voorschijn. Maar ik houd mijn wollen vest voorlopig wel aan, al moet ik bij een wandeling bergop de rits soms openzetten.

Langs de fjorden rijden in het noorden langs de Atlantische Oceaan is een adembenemende rit. De natuur is prachtig met fantastische vergezichten en deels besneeuwde bergen aan de overkant. De wegen zijn over het algemeen goed, met hier en daar een onverharde weg. Er is zeer weinig verkeer. Soms wordt je ingehaald door een asobak, daar bedoel ik mee een Amerikaanse pick-uptruck met enorme wielen. Op een asfalt weg is dat niet erg, maar op een grindweg schieten de stenen door de lucht. Gelukkig is het tot nu toe goed gegaan. Ik zei al; het verkeer is schaars. Wat opvalt zijn de vouwwagens die veel auto's achter zich aantrekken. Ook hier en daar een caravan of een huurcamper.

We stoppen bijna voor iedere waterval, die Yvonne moet fotograveren en af en toe een museum. Zo zijn we in het auto(wrakken)museum geweest, het zeehondencentrum, de grafheuvels van de laatste ter doodveroordeelden in 1830, het schapenmuseum en bijna het poolvossenmuseum. Er is meestal niet meer te zien dan wat opgezette dieren en veel tekst over onderzoek naar deze dieren, en je steunt dat onderzoek door een kaartje te kopen. Dat doen we graag, vooral omdat ze meestal een heerlijke maaltijd serveren in het cafe in het museum. We beginnen altijd met wafel en koffie. Dat wordt geserveerd met een bak room en een bakje jam. Dan krijgen we subtiel een menu toegeschoven en voor we het weten zitten we aan de lamsbout of forel. Want lekker eten maken kunnen ze die IJskonijnen.

Levende dieren zien we ook veel onderweg. We spotten een walvis in het smalste fjord op de kaart, een heleboel zonnende zeehonden op een landtong, een kat die kopjes komt geven en heel veel vogels. Yvonne wil dat allemaal vastleggen, maar bij de stern gaat het mis. Ze komt kennelijk te dicht bij het nest en een stern gaat in de aanval. Ze scheert in duikvlucht op Yvonne af en vlak boven haar hoofd stijgt ze weer op om opnieuw de aanval in te zetten.

Dode dieren zien we ook. Zo zien we in de haven van SIglufjordur een vissersboot uitgeladen worden. Grote bakken met kabeljouw staan op de kade. Een tonijn zonder staart en een krab liggen op de kade. gelukkig zijn alle vissen al dood, al is dit toch ook een luguber gezicht. Er is ook een bak met platvissen. 1 grote schol en 3 scharren zijn apart in een bak gegooid samen met een rode poon. Yvonne vraagt aan de eerste de beste uitlader, of ze vis kan kopen. Moet je die grote man met die trui vragen. Oke, can I buy fish from you? vraagt ze. Wat wil je? vraagt hij. Yvonne wijst naar de schol. Hoeveel? vraagt hij. Two, zegt Yvonne er helemaal niet bij stilstaand dat we niet eens Ijslands geld hebben. Oke zegt de man, dan moet je ze alle drie nemen en hij gooit de drie scharren op het dek. Neem maar mee zegt hij. No problem. Op de camping is een gezamelijke keuken, zoals op bijna alle Scandinavische campings. Yvonne googled hoe je ze scoon moet maken en bereiden en we eten die avond een heerlijke verse delicatesse om je vingers bij af te likken.

[epiphyllum-bladcactus-plant]

Ik kwam er lange periode amper to niet toe om mijn ervaringen te delen met de Epiphyllum bladcactus. Afgelopen jaar ging het minder goed met de planten, en door mede teveel planten kregen de planten niet alle de plaats, ruimte en zorg op tijd die nodig zijn om de planten in goede conditie te houden. Hoewel bij dit soort plant dikwijls geld, met zorg verwaarloosd geeft de beste resultaten. In geval van achteruitgang van conditie van de grond, of plant ziekte of ongedierte niet afwachten maar direct actie ondernemen. Indien het duidelijk zichtbaar wordt is het probleem al langer aanwezig en verder uitstel kan leiden tot onherstelbaar schade of zelfs afsterven van de plant. Ik kan nu geen foto delen, binnenkort zal ik nieuwe berichten posten op mijn Blog.

[dwvvprojecten]

Hallo beste Lezer.

En daar zit je dan voor je televisie te kijken hoe hordes mensen op vakantie gaan. Bij de meest zinloze dag vrij staan de rijen bij Schiphol tot aan het centrum van Amsterdam. Soms lijkt het wel als of iedereen de Lotto gewonnen heeft.

Het eerste wat in je hoofd op komt zijn alle mooie bestemmingen waar ik ooit heen zou willen gaan. En wat je allemaal zou willen bezoeken en of beleven. Met wie ik graag zou willen gaan en hoe die gene dat zal vinden. Voor je het weet ben je in gedachten op je eigen mini vakantie.

Helaas word ik daarna wakker geschud door een vervelende timer op mijn oven of mijn hond die me wakker blaft en zegt dat hij een rondje door de regen wil lopen.

Ja want al lijkt het als of iedereen zwemt in het geld de werkelijkheid is anders. Want er zijn genoeg mensen die zich dat door financiële redenen of oorzaken het zichzelf niet kunnen veroorloven een vakantie in te plannen voor zichzelf en de mensen die ze lief hebben.

Maar het moet toch mogelijk zijn in een wereld waar sommige mensen uitgeven aan een brunch waar 2 mensen een week van op vakantie kunnen. Dan denk ik bij me zelf wat gaat hier niet helemaal goed en hoe kunnen we dit positief gebruiken. Dus niet klagen maar denken hoe vinden we de oplossing.

Daar bedacht ik het DWVV project. Een project dat zeer luxe vakantiehuizen (villa’s) wil laten bouwen met het doel daar mensen die het niet kunnen toch de kans te geven te genieten van die zo welverdiende vakantie. DWVV PROJECT

De Wel Verdiende Vakantie Projecten.

Nu kan ik jullie gaan vermoeien met berekeningen over hoe dat zou worden gerealiseerd maar daar heeft niemand wat aan.

Alleen weet ik dat het mogelijk is en dat dit heel veel kansen bied. Het is toch nog veel leuker om op vakantie te gaan als daar mee bij draagt aan de vakantie van een ander. Iemand die dat zelf niet kan. Ik denk van wel.

M. Kouwenhoven bedenker van DWVV

[jogjadays]

De laatste week was voor Sam druk met allerlei meetings en voorbereidingen, en voor mij druk met werk. Ik was dus blij dat we gisteravond een uitstapje hadden. Sam had namelijk gezien dat er bij de Prambanan-tempel, de grootste Hindoeïstische tempel van Indonesië en gebouwd rond de 9e eeuw, een avondvoorstelling zou worden gegeven van het Ramayana-ballet. De Ramayana is een 'epos' uit India. Het is een omvangrijk verhaal dat een belangrijke hoeksteen vorm van het Hindoeïsme. Het gaat over Rama, zijn broer en zijn vrouw Dewi Sita, die ontvoerd wordt door een soort demoon. Uiteindelijk weet Rama, met de hulp van Hanuman (een Godheid in de vorm van een sprekende aap), de demoon Ravana te verslaan. Het verhaal wordt onder andere beschreven in reliëfs op de Prambanan-tempel zelf, maar komt voor in allerlei Zuid-(Oost) Aziatische culturen, waaronder in Cambodja en dus Indonesië. Om bij de Pramaban-tempel te komen hadden we overigens een GoCar besteld. We waren met z'n vieren en dan betaal je ongeveer 6 euro om in zo'n 40 minuten naar de tempel te komen (als het verkeer meezit). GoCar is onderdeel van de Gojek app. Het is net als Uber, alleen dan uitgebreider. Het complex waar het ballet gehouden werd ligt dichtbij de tempel zelf zodat je er een ideaal uitzicht op hebt. Er is daar een restaurant waar een feestje gehouden werd, en het openluchttheater zelf (ik weet niet precies wat ze doen als het regent, maar gelukkig bleef het droog). Het theater is mooi en netjes en alles was goed geregeld. Kaartjes zijn vanaf zo'n 12 euro tot meer dan 20 voor VIP. Wij betaalden ongeveer 18 euro per kaartje, wat voor Indonesische begrippen wel veel geld is, maar het bijna alleen voor het uitzicht al waard was. Anyway, tot zover de toeristische voorlichting. Aanstaande dinsdag moeten we vroeg uit de veren (half 4 's nachts) om op pad te gaan naar de Borobodur. Sam heeft een gids gevonden via Instagram die één van de grootste experts is met betrekking tot de links tussen Cambodja en Java. We hebben hem al ontmoet van de week en hij is supergrappig en houdt van praten. Hij heeft een hele tour voor ons voorbereid waarbij we dus onder andere de Borobodur zelf bezoeken, maar ook wat andere 'sights' er omheen. Hij zei dat hij nog een verrassing heeft gepland, dus we zijn heel benieuwd.

[nihondave]

De laaste post over Vietnam al weer. Na een land bezocht te hebben, vind ik het altijd leuk om de dingen die me opvielen op te schrijven. Ik vond Vietnam een fijn land. Misschien wel omdat het een land is waar ik precies kon weten wat te verwachten. Weinig poespas en opsmuk. De mensen verwelkomen toeristen en doen hun best voor je omdat ze je geld willen. Zo zei de gids naar Ninh Binh het ook, in Vietnam zijn ze blij met toeristen omdat het geld in het laatje brengt. Vietnam is geen rijk land, maar de absolute armoede zijn ze veelal ontstegen. Deels door het toerisme, maar ook omdat ze elke kans aangrijpen en hard werken. Zo maken ze rietjes als alternatief voor plastic uit een bepaalde soort gras die ze inmiddels wereldwijd exporteren. Sowieso viel het me op dat ze veel initiatieven hebben op gestart voor een beter milieu. Tijdens de trip naar Ninh Binh kwamen we langs een openbare bijeenkomst waarbij de lokale bevolking uitleg kreeg over het verminderen van het gebruik van plastic en vangt een bergvolk tegenwoordig geen olifanten meer, maar fokt ze. Al blijven de tamme olifanten noodzakelijk voor de lokale bevolking. Dit contrasteert echter wel met de troep op straat in Hanoi mensen maken overal hun eigen afvalbergen. Maar in Ha Long Bay doen ze inmiddels hard hun best de vervuiling van de baai een halt toe te roepen met hoge boetes voor toeristen die plastic meenemen.

De zucht naar het geld van toeristen brengt ook mindere fijne dingen met zich mee. Je wordt als je over straat loopt, vrij continu toegeroepen om massages, eten of souvenirs te kopen. Over het algemeen levert dat echter geen problemen op. Ik beantwoordde gewoon hun begroeting of zei no thank you en liep door. Je kan het ze ook niet kwalijk nemen. Soms zijn ze echter heel hardnekkig en is 3x nee zeggen nog niet genoeg. Ik wordt dan per keer meer kortaf of reageer helemaal niet meer en 1x heb ik zelfs een flinke fuck off moeten gebruiken, maar dat was bij een irritant mannetje dat 'mooie vrouwen' aanbood. Maar ook bij het keer punt op de rivier in Ninh Binh waren ze veel te hardnekkig en moesten we ze negeren. Ook criminaliteit is een ding. Al heb ik zelf niets vervelends meegemaakt. Mijn hotel waarschuwde er wel expliciet voor, niet alleen voor zakkenrollers maar ook wisseltrucs omdat het soms lastig is om zicht te houden op alle nullen op het geld. Grappig genoeg was het juist ik die zo verkopers 10.000 gaf terwijl ik 100.000 wilde geven. Ook was ik inmiddels zo gewend aan nee zeggen dat ik een man probeerde af te wimpelen die me probeerde te vertellen dat ik gwwn straat maar het klooster in wandelde. Her en der zag ik overigens wel mensen loeren en 1 keer begon een man die me eerst tegemoet was komen lopen me te volgen. Ik stopte toen abrupt waardoor hij me weer passeerde en dat loste het op. Het is denk ik geen enorm probleem, maar het is wel goed scherp te blijven en makkelijke kansen weg te nemen, dus bijvoorbeeld niet je smartphone uit je kontzak laten steken. Als westerling ben je nu eenmaal biljonair in Vietnam en 100.000 dong is voor hun een dikke fooi, maar voor ons 4 euro.

De gids naar Ninh Binh vertelde ook dat met de toegenomen welvaart het allemaal wel beter is geworden. 15 jaar geleden was de criminaliteit veel erger en hadden maar weinig mensen een auto. Zelf moest hij als klein kind vaak tussen de stoelen van de bus zitten om een extra stoel te besparen. Zijn ouders moesten voor dag en dauw op en vele uren reizen om überhaupt te kunnen gaan werken. Dan nog hadden ze vaak alleen maar rijst te eten en soms niet genoeg voor iedereen. Dat is gelukkig voor veel mensen nu anders. Er zijn veel auto's in Hanoi en nog heel veel meer scooters, al zie je nog steeds flink wat armoede bij mensen aan de onderkant.

Het verkeer in Hanoi verdient tenslotte ook nog een eervolle vermelding. Het is totaal bizar. Stoplichten en zebrapaden, voor zover ze er zijn, betekenen niets. De strategie om de straat over te steken is gewoon in een rustig tempo en rechte lijn gaan lopen en het verkeer jou te laten ontwijken. Als je gaat anticiperen op het verkeer kan dat leiden tot ongelukken (het bekende alle twee steeds naar dezelfde kant stappen). Zelf had ik daarbij nog de lastige factor dat ik sneller loop dan de meeste Vietnamezen, waardoor het een paar keer is gebeurd dat ze dachten voor langs te kunnen terwijl ze eigenlijk achterlangs moesten. Heb mijn looptempo dan ook maar aangepast, het warme, klamme weer was sowieso geen uitnodiging tot haasten (32/34 graden met 85-95% luchtvochtigheid). Ook is het even wennen dat iedereen gretig gebruik maakt van zijn claxon, het beste is het maar om het te negeren. Het verkeer went wel, al blijft het spannend om een plein over te steken terwijl alles om je heen raast.

Ik vergeet vast nog wel zaken (zoals de aardige receptionisten in het hotel), maar tot zover Vietnam, de volgende post gaat over Taiwan.

Foto 1: de drukte in beer street, foto 2: een Amerikaanse legerhelicopter, de Huey, foto 3: ritueel geklingel in het oude keizerlijke citadel, foto 4:propaganda posters, foto 5: wisseling van de wacht bij het mausoleum van Ho Chi Min, foto 6: het huis van Ho Chi Min, foto 7: poppen voor water toneel, foto 8: one pilar pagode, foto 9: een taoistische tempel.

Ps. Als er mensen zijn die dit lezen is een like oid wel fijn

[exposedmedianl]

Kijkers kwaad op Steenrijk, Straatarm: 'Waarom komt deze oplichter in jullie programma?'

Hij zou namelijk een dropshipper zijn: iemand die goedkoop spullen inkoopt vanuit China en ze dan via een Nederlandse webshop voor veel meer geld doorverkoopt. De winkel hoeft zelf geen voorraad aan te leggen en heeft bijna geen kosten, maar de kwaliteit van de producten is vaak veel slechter dan dat het lijkt op foto's. En als je het wil retourneren, mag je zelf de kosten betalen om het naar de andere kant van de wereld te versturen.

Zo'n webshop had Hensgens ook: Byaaza. En dat zijn kijkers niet vergeten. "Waarom komt deze oplichter in jullie programma?", vraagt iemand aan SBS6. En: "Misschien komt Kees van der Spek zo binnenwandelen met een cameraploeg van oplichters aangepakt."

Consumentenprogramma Radar heeft al eens onderzoek gedaan naar Jesper. Hij heeft voor meerdere webshops hele slechte beoordelingen gekregen, maar toch trappen mensen in zijn 'professionele websites'. Een van de gedupeerden kocht twee blazers voor 90 euro, maar al snel kwam ze erachter dat het uit China komt. "Toen ik het kreeg was het van hele dunne polyester flodderstof." Maar het retourneren gaat niet makkelijk en zelfs als ze uiteindelijk de blazers terugstuurt, krijgt ze haar geld niet terug. "Het zijn echt een stelletje dieven", vertelt de gedupeerde aan Radar.

Daarnaast zijn mensen ook niet gecharmeerd van de manier waarop het stel zich gedraagt. "Ligt het aan mij of zijn die Jesper en Shannon best wel lichtelijk opschepperig?", zegt iemand. En: "Voor de voedselbank zou Jesper zich schamen. Voor de manier waarop jij je geld verdient niet?"