#kynikos romantikos

[kunikos-romantikos]

Η αυγουστιατικη πανσέληνος φώτιζε τα ξανθά του μαλλιά, το κύμα έσκαγε στην παραλία, τα σχιστά του κάστανα μάτια του κοιτούσαν τα δικά μου.

Αχ αυτό το βλέμμα του. Θα μπορούσα να κάθομαι να κοιτάω αυτά τα μάτια με τις ώρες, να χάνομαι μέσα στο απέραντο καφέ, να βυθίζομαι σε αυτή την γιηνη ομορφιά και να αναγεννωμαι με κάθε ανοιγοκλεισμα των βλεφάρων του.

Μου έστριψε ένα τσιγάρο, έστριψε και για εκείνον. Καθώς κοιτούσα τα μάτια του παρατήρησα ένα αστέρι να πέφτει πίσω από το αγγελικό του πρόσωπο. Ευχήθηκα αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή να κρατήσει για πάντα.

Με φίλησε, ένα κύμα ηλεκτρισμού διαπερασε το σώμα μου. Έκλεισα τα μάτια και ανταπέδωσα το γλυκό άγγιγμα των χειλιών του. Τα χείλη μας απομακρύνθηκαν και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα πρόσωπα μας.

"Είναι δικός μου" σκέφτηκα από μέσα μου. "Είναι δικός μου και είμαι δικός του". Δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε κάτι άλλο. Μόνο εμείς, και το φως της Σελήνης που λαμπύριζε σιωπηλά στην απεραντοσύνη της υδάτινης αβύσσου.

-Κυνικος Ρομαντικος

[harvardmoderngreek]

Στέφανος Λαζαρίδης : Κυνικός Ρομαντικός / Stephanos Lazaridēs: Kynikos Romantikos 

Athēna: Morphōtiko Hidryma Ethnikēs Trapezēs, 2018.  

The theatrical visions of Stephanos Lazarides.

Text in Greek

[kunikos-romantikos]

Με κουράζεις μωρό μου,

κι έχω κουραστεί να κουράζομαι.

-Κυνικος Ρομαντικος

[kunikos-romantikos]

Αστερισμός των Διδύμων,

Ιούνης.

Εσύ.

Μα μοιάζεις με Μάρτη,

πως να σε προβλέψω;

[kunikos-romantikos]

Όταν με φίλησες και μύρισα το άρωμα σου, ένιωσα τα συναισθήματα μου για σένα να με πλημμυρίζουν ξανά.

Συναισθήματα που είχα αφήσει σε μια παλιά ταμπακιέρα πάνω στο γραφείο, μαζί με 3-4 τσιγάρα.

Κάπως έτσι ήταν κι αυτά που ένιωθα για σένα. Λίγο σαν το τσιγάρο. Το είχα κόψει, αλλά πότε πότε άνοιγα το ασημί κουτάκι και έκανα μια τζούρα στα κλεφτα.

Έτσι κι εγώ γυρνούσα σε σένα μες στις σκέψεις μου. Λαθραία. Να θυμηθώ για λίγο πως είναι να νιώθω την πλημμυρίδα και την άμπωτη να εναλλάσσονται με ταχύτητα στο στομάχι μου, τα μάτια μου να λάμπουν και το δέρμα μου να καίει.

Ηρθαν όλα πίσω μονομιάς. Το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να σταματήσει ο χρόνος, να αφεθώ στα χέρια σου και να μεθύσω με τη μυρωδιά σου.

-Κυνικος Ρομαντικός

[kunikos-romantikos]

Θα ήθελα ακόμη να ζω με σένα. Δε ζούσα όμως με σένα, ζούσα για σένα. Καιρος να ζήσω για μένα, χωρίς εσένα.

-Κυνικος Ρομαντικός

[kunikos-romantikos]

Λείπεις εσύ και φωτίζουν όλα λίγο παραπάνω.

-Κυνικός Ρομαντικός

[kunikos-romantikos]

Λένε ότι οι σχέσεις "χτίζονται". Τώρα πλέον βλέπω πως αυτό που χτίζαμε μαζί ήταν μια Βαβέλ. Προσπαθήσαμε να φτάσουμε τον ουρανό, αλλά ξαφνικά άρχισες να μην καταλαβαίνεις τι σου λέω. Από το στόμα σου δεν έβγαινε καμία, γνώριμη σε μένα, λέξη. Έτσι λοιπόν έφυγες. Έτσι λοιπόν η Βαβέλ θα είναι για πάντα μισοτελειωμένη.

Όταν θες πραγματικά να επικοινωνήσεις με τον άλλον, θα βρεις τρόπο, κι ας μην μιλάς την ίδια γλώσσα. Μάλλον κάποιος απο τους δύο μας δεν ήθελε να καταλάβει. Μάλλον κάποιος δεν προσπάθησε ποτέ να καταλάβει. Να καταλάβει τι σήμαινε για τον άλλον.

Πότε δε μου άρεσαν τα ημιτελή πράγματα. Όταν κάτι μένει στη μέση πονάει πιο πολύ. Πονάει γιατί ξέρεις τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν ολοκληρωνόταν.

Είναι ψηλή η Βαβέλ μας. Εγώ εχω μείνει εδώ και χτίζω μόνος. Έτσι κι αλλιώς νομίζω πως μόνος μου έχτιζα και τότε.

Σταμάτησα να χτίζω, κατέβηκα και κοίταξα ψηλά.

Θα την γκρεμίσω, είναι ψηλή και μου κρύβει τον ήλιο.

-Κυνικός Ρομαντικός

[kunikos-romantikos]

Είμαι καλύτερα χωρίς εσένα.

Είμαι καλύτερος χωρίς εσένα.

Αντίο.

-Κυνικος Ρομαντικος

Ριμπλογκ και γράψτε ένα "αντίο" σε ο,τι σας πλήγωσε

[kunikos-romantikos]

Αναρωτιέμαι αν με αγάπησες ποτέ.

Η τουλάχιστον, αν με αγάπησες όπως σε αγάπησα εγώ.

Στα λάθη σου αποφάσισα να μείνω εδώ, δίπλα σου, να παλέψω με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες για να σε κρατήσω κοντά μου. Ακόμη και όταν μαγεύτηκες από την Καλυψώ. Εγώ υπέμενα. Περίμενα καρτερικά σαν την Πηνελόπη, δεν έφυγα από δίπλα σου λεπτό.

Μετα οι ρόλοι μας όμως άλλαξαν, έγινα εγώ ο Οδυσσέας και εσύ η Πηνελόπη. Η Πηνελόπη όμως αυτή τη φορά δεν περίμενε κανέναν. Δεν περίμενε τίποτα και κανέναν. Δεν έβλεπε την ώρα να τελειώσει το αναθεματισμένο σάβανο γιατί δεν ήθελε να κάνει υπομονή.

Εσύ δεν μπόρεσες να μείνεις εδώ στο δικό μου λάθος. Ναι το ξέρω, θα έπρεπε να αντισταθώ στο τραγούδι της σειρήνας, μα υπέκυψα, και ακολούθησα τη μελωδική της φωνή ως τη σπηλιά της. Με φίλησε, και την επόμενη στιγμή είδα πραγματικά τι ήταν και έτρεξα μακριά, πίσω σε σένα. Δεν θα χρειαζόταν να δεθω στο κατάρτι για να της αντισταθώ πλέον. Η Ιθάκη μου ήταν ξεκάθαρη στην καρδιά και στο μυαλό μου πια.

Εσύ όμως έφαγες τον καρπό της γης των λωτοφάγων και ξέχασες ο,τι έκανα εγώ για σένα, ο,τι πέρασα εγώ για σένα, ο,τι ήσουν εσύ για μένα.

Εγώ όμως θα θυμάμαι τα πάντα.

Για πάντα.

-Κυνικός Ρομαντικός

[kunikos-romantikos]

Μέσα σε λίγες ώρες θα ξεκινήσει το ταξίδι της καινούριας δεκαετίας της ζωής μου. Ανάμεικτα συναισθήματα και σκέψεις που αναμοχλευονται. Ξεπηδούν απ' το μυαλό μου οι καλύτερες μνήμες της δεκαετίας που πέρασε. Τις χειρότερες τις έχω κλειδωμένες σε ένα μπαούλο σε μια γωνιτσα της καρδιάς μου. Κάνω να το πετάξω στο βυθό της λήθης αλλά μια δύναμη με σταματαει από το να ανοίξω την παλάμη μου και να το αφήσω να βυθιστεί. Θυμάμαι τα δάκρυα της συγκίνησης μου στην αποφοίτηση από το δημοτικό. Παιδιά ήμασταν τότε, δεν είχαμε καμία άλλη έγνοια πέρα από το ότι δεν θα ήμασταν όλοι μαζί στο ίδιο σχολείο πια. 6 χρόνια μετά η αποφοίτηση του λυκείου. Περισσότερες έγνοιες, περισσότερα προβλήματα, αλλά και περισσότερες μνήμες που θα κρατήσω στην καρδιά μου για πάντα. Τις κοπάνες τα πρώτα δίωρα της Δευτέρας στην Γ' λυκείου, τα τσιγάρα πίσω από το κυλικείο και οι ατελείωτες συζητήσεις επί πάντως επιστητού, τις μελωδίες που αποδρουσαν από τις χαραμάδες στις πόρτες καθώς περπατούσα το διάδρομο στο Β' κτήριο. Θυμάμαι τις συναυλίες μας, η αίσθηση του να ανεβαίνεις στη σκηνή, να δίνεις όλο σου τον εαυτό στη μουσική και να χάνεσαι μέσα στη στιγμή και τις νότες που ανακατεύονται με τον αέρα. Θυμάμαι το χαμόγελο και το υπερ��φανο βλέμμα των γονιών μου και της αδερφής μου κάθε φορά που υποκλινομουν στο χειροκρότημα, και το αίσθημα της ικανοποίησης που ένιωθα μετά από κάθε ερμηνεία στο πιάνο. Θυμαμαι τον καλοκαιρινό μου έρωτα εκείνο το καλοκαίρι του '17. Την παραλία που γνωριστήκαμε. Τα αστέρια φογγοβολουσαν εκείνη τη νύχτα, η θαλασσινή αύρα χτυπούσε τα πρόσωπα μας καθώς τα χείλη μας συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Θυμάμαι την μέρα που έμαθα ότι πέρασα στη σχολή που ήθελα. Το χαμόγελο που είχα εκείνη τη μέρα, και τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλα της μητέρας μου από τη συγκίνησή. Την πρώτη έξοδο με τα κορίτσια που μετά από λίγο καιρό θα έφτανα στο σημείο να αποκαλώ οικογένεια, και την πρώτη κατάθεση ψυχής που κάναμε ο ένας στον άλλον εκείνο το βράδυ. Στα ηχεία του μπαρ έπαιζε Ζουγανέλη και τα ποτήρια μας είχαν αδειάσει για τρίτη φορά. Θυμάμαι την πρώτη φορά που είπα "Σ'αγαπω", διαφορετική τοποθεσία, διαφορετικός άνθρωπος, διαφορετικές συνθήκες. Τις μέρες μας και τις νύχτες μας. Το πρώτο βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί. Το τελευταίο βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί. Τα λόγια που μου είπε όταν χωρίσαμε. Θυμάμαι το αγορι που με έκανε να ξαναεμπιστευτω τον εαυτό μου και τους άλλους, το δεύτερο "Σ'αγαπω" που ένιωθα ότι ήθελα να το φωνάξω αλλά δεν το είπα ούτε ψυθιριστα γιατί φοβόμουν. Θυμάμαι τη συναυλία της αγαπημένης μου μπάντας στο Ηρώδειο. Πόση κατάνυξη ένιωσα, πόσο δέος, πόση χαρά που ήμουν ζωντανός για να ζήσω αυτη την εμπειρία. Θυμάμαι τα γέλια, τους καφέδες, τα μεθύσια, τα ξενύχτια, τα καραοκε, τους χορούς, τα τραγούδια. Τέλος θα γράψω για την πιο πρόσφατη ανάμνηση που θα κρατήσω. Για ένα άτομο που μπήκε στη ζωή μου πολύ πρόσφατα, αλλά με το οποίο έχω ήδη δημιουργήσει αναμνήσεις που θα κρατήσω στην καρδιά μου, και με το οποίο ελπίζω να συνεχισω να δημιουργώ αναμνήσεις για πολύ καιρό ακόμη.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα άτομα που γέμισαν την καθημερινότητα και τη ζωή μου αυτή τη δεκαετία. Ξεχωριστό ευχαριστώ στα στην οικογένεια που βρήκα στο Πανεπιστήμιο όμως, στα κορίτσια μου. Να ξέρετε ότι με έχετε σώσει από την άβυσσο παρά πολλές φορές. Τελος, είτε αν έγραψα για εσάς είτε όχι, είστε μέσα στην καρδιά μου και δε θα φύγετε ποτέ. Σας αγαπώ όλους και τον καθένα ξεχωριστά.

Θα πιω απόψε εις υγείαν όλων σας, και της επόμενης δεκαετίας της ζωής μου που έρχεται. Ελπίζω να μας βρει μαζί, όπως και πολλές ακόμη.

-Κυνικός Ρομαντικός

[kunikos-romantikos]

Είχα χάσει τον εαυτό μου πολύ πριν με αφήσεις. Ούτε εγώ θα ήθελα να είμαι με τον άνθρωπο στον οποίο με είχες μετατρέψει. Αλλά ήμουν δικό σου δημιούργημα, εσύ με έφτιαξες, ή μάλλον, εσύ με κατέστρεψες.

-Κυνικος Ρομαντικός