#kimsesizlik

[quelas]

Topraktan gözleri vardı içine gömüldüğüm

Gülünce çıkan gamzelerinin çukuruna düştüğüm

Bütün tatlılıklarına kahkahalarla güldüğüm

Benim kızımdı o yararlarına yıldızlar sürdüğüm

Onsuz kuzey yıldızı bile solabiliyormuş

Parlayabilmesi için ondan başka çare yokmuş

Onsuz geçen bunca zaman bu bünyeye çokmuş

Tek gidilecek yer onunla birlikte olunan yolmuş

Çiçekler bile kıskanırdı onun güzelliğini

Nerde görsem bulurum onu kaybetsemde benliğimi

Merak etme, bir an bile sorgulamadım sevgini

Papatyalara bile anlatınca soldular sensizliğimi

[efillavin]

Acılarını haykıramayan insanların hıçkırarak ağladığını duymuştum. Acı ... Erkek ya da kadın değil , insan ... Kalbinden taşan üzüntüsünü dile getiremeyen acılarını içine atan , ağlayan bir insan . Sadece insan olması bile yeterli bence anlaşılması için... Ya da öyle bir acı ki konuşulmayacak kadar acı veriyor olmalı kendine... Derin bir acı... Hıçkırmakla , ağlamakta bir haykırış ama bazılarının asla bilmediği ,bilemeyeceği... Kimsesizlik bu an da değil de nerede ?...

Not: " Bazıları ; anlayış yoksunu iradesiz varlıklar."

[yurekbali]

zamanı yıllarla tartanlar yanılırlar hiçbir şey tartılmaz başka bir şeyle hatta çoğu zaman kendiyle bile yaşanır, içini tohuma bırakır geçer gider geçmez sandıkların bile hiçbir geçen tartılmaz kalanla neyin kaldığını çoğu kez kendi de bilmezken insan kimse kimse kimse sahi kimse ya da hiç kimse söylediklerimden çok sustuklarım seçtiklerimden çok reddedilmek için ne kadar varsam o kadar kimseyim kendime güç kötü bir şey kaderken de kaldıramazken de güç kötü bir şey güçlüyken de güçsüzken de kaldığın yerden devam etmenin karanlığı benzemiyor hiçbir çaresizliğe kimin kaldığı yer var ki dünyada kaldım sandığın yer bizden geçendir çoğunlukla içimizi parçalaya çoğalta hâlâ gittiğim sona aceleci adımlarla bütün iş birinin dediği gibi, yavaşça acele etmek aslında ölene kadar yavaşla işte ölene kadar yavaşla ne başkalaştırırsan o kadarsın başkalarının imtihanlarından büyük gelecekler umma çaresizlik bile bizden bir başkası yapmaya yetmez hikâyemize biçilmiş döngüye katlanırız yalnızca bir bakıma hiçbir yerdeyiz bir bakıma yalnızca buradayız var oluşumuzun ağırlığı altında ezilirken yapayalnız ait olduğunu sandığın bütün grupların içinde yapayalnız reddin imkânları sayım kayıpları yoklama kaçakları sanma ki hayat bizi bekler başka kıyılarda oysa biz buradayız hâlsiz, kanıtsız yılların neyi tarttığını bile bilmeden kendi gücümüzün altında azala azala kollarımız kadar kulaç kalplerimiz kadar sahil hiçbir adanın almadığı yalnızlarız, tamamlanmamış haritasında define ve varlık geleceğin tarihe dağıttığı kayıplar bir gün birbirini bulmanın umuduyla gölgemizle barışmanın uzun yolculuğu: büyümek kendiyle tanışmayı erteler insan çoğu zaman hayat yanlışlarla kısalır başka biri olarak girdiğimiz kapıdan bir diğeri olarak çıkarız başkalarını kandırırken kendimizi yanıltırız içimizi denerken yüzeriz farklı yüzlerle kendi içimizde bile bu yüzden aşk yalnızca bir fikirdir bu sefer gerçekleştirdiğini sandığın bir fikir hep öyle oldu bende hep saklı kaldı içimdeki anahtar ve hep aynı kilitte kırıldı fikirler de zamanla değişir kırıldıkları yerde kırıldıkları yer her şeyi değiştirir zamanla bir şey söylemez artık kırılmak bile sonra başka bir başlangıcın kapısında aynı korkularla kalakalırız daha önce de söylemiştim: kimse yoktur kimsenin kimsesizliğine her şiirin gizi başka bir şiirle kendini açıklar demiştim ya, hep öyle oldu bende böyle katlandım kimsesizliğe o birini ararken bile biliyordum hiç kimse hiç kimse hiç kimse - Murathan Mungan, Kimse (Timsah Sokak Şiirleri) - Görsel: Taro Uchida (内田太郎)

[yildizlarinsonsuzlugukadar]

"Bir yığın insan ama genede bir kimsesizlik var "

~Charles Dickens ~

1510

[jupiterliyazar]

Bir sevincin ertesinde kalmış o karakış düşünceler. Hayali sevinç vagonları doluyor gözümüze. İnsanın terk edemediği yalnızlık, yokluk ve daha nicesi delip geçiyor yorgun yüreğini. Bu adını koyamadığı şey ne ki? Orda öylece yoklayıp duruyor. Bir gün yeni bir adım atsa korkuyor. Savrulmaktan hiçbir zaman kurtulamadığı endişeli dar vakitler. Derinliğini çözemediği izler. Çarpa çarpa döven bir uğultu asılı kalıyor aralanmış bir boyut kapısında. Buğulu bir görüntü zihninde kalan. Çıkamadığı kimsesizlik sokakları. Geç kalmışlıkları… Zamanın gerisinden bakıyor her şeye. Yetişemediği hayatın tozları kum saatinde akıp gidiyor.

M.

22.09.2023

20:30

[gecedekalmak]

Artık böyle oldum ben,biraz güvensiz,biraz hissiz,biraz kimsesiz ama çokça sessiz,tepkisiz ve çok şeye karşı isteksiz...

[lavniyaa]

" Çokça yağmur yağsa, temizlenir mi şu kirli dünya? "

- Özdemir Asaf

[boynundagezegenlerasilikiz]

"Sana, beni asla tanımamış olan sana."

[xezall]

Bu gece can kırıkları yutmuş gibi hissediyorum , teşekkürler hayat.

[ruhsuzpsikolog]

Siz hiç fazlalık olduğunuzu hissettiniz mi,yük olduğunuzu. İlk gözden çıkarılanın siz olduğunu bildiniz mi. Seçenekleri olsa sizi seçmeyeceklerini mecburiyet olduğunuzu iliklerinize kadar hissettiniz mi ?

Tonlarca ağırlık olmasina rağmen sırtınızda, kaburgalarınız kırılırken sevgisizlikten suçlandınız mı nankör olmakla ?Ayağınızın biri kapı eşiğinde diğeri dışında beklemek mecburiyetinde hissettirildi mi evim dediğiniz yetimhanede?

Yapayalnız hissettiniz mi etrafınızda tonlarca insan varken?

İçiniz katran karası oluk oluk kanken,dışınız gülmek zorunda kaldı mı?

Siz hiç annenizin soğuk bedenine dokunmak zorunda kaldınız mı, annenizi son defa görmek zorunda ?

Sizin hiç babanız öldü mü, yaşamaya devam ederken?

Duvarlardan ve kağıtlardan başka sizi dinleyenin olmaması ne demek biliyor musunuz ?Zihninizdeki ölüm resitalinden kaçmak için kitaplara sığınmak zorunda kaldınız mı hiç?

23 yaşında bilinirken yaşınız siz 60 yaşında birinin bildiklerini bilmek ne demek biliyor musunuz ?

Çabalarınızın kök söken çapa olması ne demek bilebilir misiniz?

Sığındığınız yerler sinandiginiz yerlere döndü mü hiç ?

Şey birde siz hiç kendinizi halüsilasyon sandınız mi ?

Göğüs kafesinizini kaç gece zindan etmiştir suratınıza kapatılamayan ama kapansın diye açılan pencereler?

Koskocaman mükellef bir sofra da herkes yerli yerinde otururken siz ayakta ve aç kaldınız mı?

Siz hiç ben olmadınız ki...

Siz hiç ben ölmediniz ki...

[herhangilerdenbiriyim]

Kimsem yokmuş çok geç fark ettim

[denizinmavis]

Canım yandığında kimsenin yanına gidemedim koydum kafamı dizlerimin üstüne, ağladım...

Bir kişinin bile ruhu duymadı...

[verazs-blog]

Onları kırmamak için kendimi paramparça ettim.

[bydpolat44]

Bazı vedalar sevgisizlikten değil çaresizliktendir.

[ruhunukaybedenkadin789]

Artık kimsen kalmadığında anlıyorsun birşeylerin değiştiğini.

[jupiterliyazar]

Gece yarısı acılarından sabahlara taşındık artık

Yüreğimiz pul pul döküldü sabahların ıssızlığında

Bedenimiz ansızın titriyor

Bir bıçak dönmeye başlıyor kalbimizin tam ortasında

Ne yapacağını bilemeyen bakışlar kalıyor geride

Gökyüzüne bakıp ağlıyoruz

Yalnızlık değil bu kimsesizlik değil

Daha öte bir şey

Daha öte bir acı tat bırakıyor ruhumuzun her yerine

Acının katmanlarından görünmüyor

Düşünüp duruyoruz

Zihnimizde dönüp duruyor sessiz vedalar

M.

23.08.2023

02:22