Tumgik
#kiligmoments
vyuhhhhh · 2 months
Photo
Tumblr media
My Stranger Husband - Chapter Two (on Wattpad) https://www.wattpad.com/1427921625-my-stranger-husband-chapter-two?utm_source=web&utm_medium=tumblr&utm_content=share_reading&wp_uname=VYAmazing He's my husband but I don't know him Important Note: Heavy subjects and inappropriate topics
0 notes
ma-churchill-denoyo · 4 years
Text
December Banat
I still remember the date, December 25 (obviously Christmas), I messaged my online friends and greeted them a "Merry Christmas". Then, there's this lalaki na ni-replyan lang ako ng banat. Syempre, dakilang palaban ako, ginantihan ko rin ng banat 😆. Hanggang sa inabot kami ng umaga kakabanat sa isa't-isa. (Fast forward) Back to school! I won't tell that we're classmates, jk. So ayun, I always wait for him para sabay kami palabas ng campus hehehe galawan mah-men, kaso...snob sya🥴. Kahit anong pa-kyut wala pa ring epek! 1 try,2 tries, di pa rin talaga. Then sabi ko sa sarili ko "pag 'to umabot ng 3 tries ayoko na" (charot, sad girl). Ayun, sa kabutihang palm ng hands gumana pagka 3rd time na try. Hanggang sa naging crush nya na rin ako hahahahahaha, but then nagka COVID-19, ayun phone lang ang way of communication, sinabihan ko na siya na "Kung mawala man yung communication natin, hanap ka nalang ng iba" tas sabi naman niya "If ever mawala yung communication naten, ikaw na yung last oy." Ayun 1 year and 1 month na kaming magka-chat😆.
...
If ever man na hindi kami ang para sa isa't-isa, edi wews. Kidding aside, if ever man na hindi kami yung ini-ready ni Lord para sa isa't-isa, still magiging masaya pa rin kami because we know na the BEST lagi yung binibigay sa atin ni Lord. We'll invite each other nalang to our weddings😆.
And if ever our love is true, I pray that God may preserve our love for each other until the right time, at the right moment, at the right season. But for now let's focus in serving God. Pursue God first before you pursue me.
6 notes · View notes
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
A Decade with YOU
We are not the type of couple who would constantly post photos on Facebook or Instagram. We seldom like or leave a comment whenever each of us changes our DP’s or cover photos and we even rarely post each other on our “My Day” like any other couple would do. But it doesn’t mean we’re unhappy or we are no longer in love. We just want to keep things private. Be it our sweet moments together or not. We also do a lot of things together but chose to treasure it in our hearts than let other people know about it. We also had arguments, we get into a fight, which I think is normal. But we deal with it together personally and privately. Today though is an exception because we are celebrating something big. (at least for me) Babe, I know how much you hated posting in SocMed. You would definitely say that it’s too “showbiz” to think that we’re not even celebrities. I just want to grab this opportunity to thank you for all the love you had given me. Never did once you fail to say how much you love me, or to tell me how beautiful I am, even during my bad hair days, also for putting up with my mood swings and crankiness. I know I’m a handful but you still handled me well. Thank you because I never had to feel insecure about anything or anyone. You showered me with so much care and support. So today, I want you and the whole damn world to know that I love you (always will). And that I’m still planning to spend the rest of my life with you, making new memories together. Happy TENTH year anniversary to us my partner in crime and my better half.
27 notes · View notes
eslbs · 5 years
Text
Happy Crush (?)
     “Oo nga pala, hindi nga pala tayo..”      Naalala na lang kita bigla nang marinig ko ang kanta. Ewan ko ba, pero ito yata ‘yung kantang babagay sa nararamdaman ko. 
     Hindi kita gusto noong una kitang makita. Ni hindi manlang nagtagpo ang ating mga mata noong unang araw ng klase. Kaya sinong mag aakalang makikiliti mo ang puso ko? (Grr, napaka-korni mo naman selp pero bakit ba?!!) Naiilang pa ako sa tuwing makakasama ka namin sa pag-uwi. Sa isip ko, “bakit nandito ‘tong taong ‘to?” 
     Napakamaldito mo, konting bagay naiirita ka. Akala ko nga noon, bakla ka. Kaya napakalabong mahulog ako sa’yo! Ang hilig mong paikutin ‘yung mga mata mo kapag may hindi ka nagugustuhang marinig, tsaka sa mga walang kuwentang bagay. Bakit ba ako nakatitig sa’yo minsan? Ah, kasi iba ka sa lahat ng lalaking nakilala ko. 
     Ikaw ‘yung lalaking napaka-prangka. Kumbaga, walang filter iyang bunganga mo na ikinatuwa ko rin bigla dahil napaka-totoo mo. Ikaw ‘yung taong hindi ko maintindihan dahil palagi na lang naka-poker face o emotionless ang hitsura. Pero, hindi ko alam kung paano ka napapangiti ng mga biro ko.
     Hanggang sa...
     Hindi ko na namamalayan ang lumilipas na mga araw na nakakasama kita. Mas minahal ko ang oras ng uwian dahil iyon na naman ang oras na makakasama kita. Mapapangiti at mapapahalakhak sa sinasabi ko-- na hindi ko maintindihan kung anong nakakatawa. Ilang beses mo na rin akong pinagtripan. Noon ay kinaiinisan ko pero kalaunan ay hiniling ko na palagi mong gawin para magkaroon ako ng pagkakataong makaganti at inisin ka. Eh kasi, nakakatuwa ang reaksyon mo kapag naiinis at walang ganti sa akin. Talagang hindi ko maisip kung paano tayo naging “close”-- o ako lang nag iisip nang gano’n? :’D
     Pero, isang araw hindi ka sumabay sa amin umuwi. Tinanong kita kung bakit ang sabi mo ay..
     “Pinuntahan ko kasi gf ko. Ang tagal na naming hindi nagkita..” blablabla.
     Ayaw ko nang marinig ‘yung mga sumunod mong sinabi pero naramdaman ko ‘yung pagkasabik mong makita siya. Sa ilang segundo, natahimik ang aking kalooban pero sinubukan kong panatiliin ang ngiti sa ang labi.
     Mayroon nang nagmamay-ari sa’yo. Hanggang classmate na lang tayo dahil, hindi na puwede. Hindi naman ako umaasang magkaroon nang “tayo.” Magiging kuntento na ako sa mga oras na napapatawa kita sa mga sinasabi ko. Masaya na ako doon.
     Okay na ako na kaibigan kita at nagpapasalamat na mayroong nagpasaya ng unang taon ko sa kolehiyo.
1 note · View note
Text
You're the apple of my eye.
Mango of my pie.
Palaman of my tinapay.
Teeth of my suklay.
Fingers of my kamay.
Bubbles of my laway.
Sala of my bahay.
Seeds of my Palay.
Clothes in my ukay-ukay.
Calcium in my kalansay.
Vitamins in my gulay.
Tungkod when I'm pilay.
Shoulders when I cry.
Cure to my aray.
YOÜ'RE MY LOVE HABANG BÜHAY.
5 notes · View notes
kwistinjwoice · 6 years
Text
Kagabi, sabi ko sa'yo, "ang sarap ng melon"
Wala naman akong ibang intensyon
Sadyang paborito ko lang ang melon.
Inulan tayo ng mga alaala
Noong ako'y nagdadalang tao pa
Tuwing umaga sa eskwela
Ako'y nag-aabang na
Kinikilig ako pag andyan ka na
Dala dala ang melon na kinanaw mo na
Sa tubig, sa yelo, sa gatas, sa asukal.
Sa asukal na sing tamis ng pag-ibig mong alay.
Kinaumagahan, sa mesa'y handa
Melon na sing tamis ng tingin mo, sinta.
Mga salita'y hindi na mahalaga
Upang puso ko'y lumundag sa tuwa.
Wala lang.
Wala naman.
Kinilig lang ako talaga.
Mahal talaga kita. ❤
-kjcsj
1 note · View note
shecloud · 3 years
Photo
Tumblr media
A Friendship To Last (on Wattpad) https://www.wattpad.com/story/299545530-a-friendship-to-last
Farah always believe in fairy tales and happy endings. She's from a well-off loving family with great best friends. Now she's facing adulthood she will experience a roller coaster of emotions, will know how to decide on her own and to choose her happy ending. Join Farah as she unravel the beauty and mystery of life, love and friendship.
1 note · View note
jtaguirrestories · 4 years
Photo
Tumblr media
Three different couples will be bounded to find the hope of true love under their adversities. Will they get their chances at the love of a lifetime?                            
Get to know and discover how Philip, Chase, and Loyd found their chance in finding their true love in a place where they considered their second home for years, the L'Hotel Leconte. More commonly known as "The Home of Love and Chances."
0 notes
vyuhhhhh · 2 months
Photo
Tumblr media
My Stranger Husband - Chapter One (on Wattpad) https://www.wattpad.com/1427921594-my-stranger-husband-chapter-one?utm_source=web&utm_medium=tumblr&utm_content=share_reading&wp_uname=VYAmazing He's my husband but I don't know him Important Note: Heavy subjects and inappropriate topics
0 notes
bobsidoodle · 5 years
Photo
Tumblr media
Promise, Ikaw Ang Mahal Ko - Mahaba Man Ang Prusisyon (on Wattpad) https://my.w.tt/cGXrJ6ynW4 UNCONDITIONAL LOVE? 'Yung bang magmamahal ka ng walang kapalit... talaga lang? Weh! Uso pa ba 'yon? Diba, binabaril na sa Luneta ang mga martir? I mean, sa panahong ito, mayroon pa bang love na hindi naghihintay ng kapalit? Siguro between relatives -- pwede pa siguro itong mangyari, although highly improbable. PERO between a man and a woman... p-a-r-a-n-g hindi pwede! Meet Adrian. Pogi, malakas ang sex appleal, gentleman, hunk, habulin ng chicks etc. etc. In fact, nagbibilang ito ng girlfriends at marami pa ang waiting-in-line. And guess what... he met a woman that he fell madly in love -- kahit hindi p'wedeng maging sila! Wow! Parang ang labo, ano? A certified chickboy... magkakagusto sa isang woman na hindi naman magiging kanya? But that is exctly what happened. Adrian did the unthinkable. Kahit ZERO chance na maging sila nung girl, he insisted on staying by her side. At dito nagsisimula ang isang napakagandang love story between Adrian and the woman he loves. Prepare yourself to one of the most nakakakilig, nakakatuwa at nakakain-love na story that will surely bring happiness and likewise tears to your eyes. This is what TRUE LOVE really means! One final question: Will Adrian stay by her side... until the very end? Isasakripisyo ba niya ang sariling kaligayahan just to be with her no matter what? Is this really what LOVE is all about?
0 notes
Photo
Tumblr media Tumblr media
Ooppsss...
17 notes · View notes
k-with-j · 5 years
Photo
Tumblr media
ok! so first of all, i, as a person, doesn't really post a lot of personal things and intimate matters about my life waw hahaha in sns! but! with this short and sweet poem, i would just like to share and let the world know how i was so lucky that a very special person gave me this in like two years ago?
i still get the same kilig feels whenever i read this especially when it's written in filipino ya'll!
art source from here. if the artist found this post, please message me so I can properly credit you <3
1 note · View note
yashirokuru · 6 years
Photo
Tumblr media
extra effort, extra sweetness, kahit 75% lang ang tamis kikiligin ka pa rin sa pasalubong kong Frost Temptation Taro Lover ng Serenitea. Kiss mo na lang ang kulang pawi na ang pagod ko. @iloveserenitea #SereniteaFrostTemptation #HowToBeExtra #KiligMoments #ExtraMe (at Quezon City, Philippines) https://www.instagram.com/p/BnXRSPZgTXh/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1haus4rbhuv2m
0 notes
patrickastilla · 8 years
Photo
Tumblr media
Para sa mga dumadamoves ngayong araw ng pag-ibig. Galingan niyo! Galawang super sayans na to. #sketch #sketchbook #lifedrawing #caricature #characterdesign #kiligmoments #pagibig
1 note · View note
the-unknownimousmd · 6 years
Text
Me: can you promise me one thing? Can you hold onto me whenever I feel like giving up on myself and on us?
Him: I can't promise you that, but I'll always be here whenever you want to take me back. I will always wait for you. You know you are worth it baby. You are worth it.
1 note · View note
Text
SCENT
*inuman
ihahatid niya ako pauwi, for some reason siya yung maghahatid sakin… nagulat ako syempre! pero yun nga, nahihiya pako kasi di naman kami ganun ka close pero ihahatid niya ko. pero yun sobrang kinakabahan ako, kumakabog na yung dibdib ko lalo na nung pa-angkas nako sa motor niya… inalalayan niya ko, mas lalong bumilis kabog nang dibdib ko nung hinawakan niya kamay ko.. nagulat ako na halos di ako makahinga… tinanong niya ko.. “ok ka na?!” mahina kong sagot, “oo, thank you.” 
at eto na ang nakakatangang tanong, kakapit bako o hindi?! kasi una, di naman ako lampa i can manage… at tska di ko alam kung pano kakapit parang ang awkward… sa balikat ba? sa damit lang? o yayakap ako? pag naman tropa ko kasama ko di ko naman to iniisip kasi wala naman ako pake at di naman kami magiging awkward sa isa’t isa. hanggang sa… “kumapit ka…” sabi niya. “huh?” tanong ko. naririnig niya ba nasa utak ko? “sabi ko kumapit ka..” sabi niya ulit. “aa…ah..ahhh pano?” nauutal kong tanong. nagugulantang nako! napa grin siya tas bigla niyang hinawakan braso ko at nilagay sa bewang niya at sabay sabi nang “ganito..” with matching smile. natulala nalang ako.. para kong bato dun, napa pikit nalang ako at pinigilang di kiligin!! PUCHA!! KUMALMA KA!!! YUNG PUSO MO PATIGILIN MO BAKA MALAGLAG!!! 
so yun nga noh!! nakayap po ako sakanya ang lapit ko sa kanya! yung dibdib ko po! tas ang banggo pa niya! iba pa naman nagagawa sakin nang mabanggo! pero teka bakit nababasa kamay ko? umuulan? “umuulan.” sabi niya. napatangila ako at umuulan nga.. at lumalakas yung ulan. “lumalakas yung ulan, kailangan nating sumilong!!” sigaw niya. “sige!” sagot ko. at tumigil kami sa isang waiting shed, medyo basa narin kami, lumalakas talaga yung ulan magiging delikado na para mag motor. “magpatila lang tayo” mahinahon niyang sabi. “ok” matipid kong sagot. nilalamig ako, lalo na nabasa pa kami nang ulan. tinry ko i-rub balikat ko para mag warm nang konti. hanggang sa may warm na kamay na nang galing sa likod ko na humawak sa balikat ko at dahan dahan na yumakap sakin. napatinggin ako sa kamay niya na nakahawak sa braso ko “malamig pa?” tanong niya.  umiling ako habang nakatingin padin sa kamay niya. pinatong niya yung baba niya sa ulo ko since maliit ako at mataas siya saktong sakto yung baba niya sa ulo ko. ramdam na ramdam ko yung init nang katawan niya sa likod ko, pati pag tibok nang puso niya nararamdaman ko, halos kasabay nang akin. hooh!!! para na kong hihimatayin at hindi ako makahinga sa bilis nang tibok nang puso ko. 
WAIT! kung halos parehas kami nang pag tibok, ibigsabihin mabilis din tibok nang puso niya. teka.. totoo ba? nilapit kopa lalo yung likod ko sa dibdib niya. at…. oo nga mabilis yung tibok! 
“bakit ang bilis nang tibok nang puso mo?” dali kong tanong. “di ko alam.” sagot niya. lumuwag yung pagkakahawak niya sa braso ko, tatanggalin na niya ata yung pagkakayap niya, pero ayoko pang tanggalin niya. kaya you go the risky girl, umikot ako at yumakap sakanya. naka dive yung muka ko sa dibdib niya amoy na amoy ko pabango niya. patay di ko na makakalimutan amoy na to, lagi na kong mapapraning pag maaamoy ko tong amoy nato. yung tipong malayo pa siya alam kong paparating na siya dahil naamoy ko na yung scent niya. (hay parang aso lang). parang nagulat ata siya sa ginawa ko pero after a second he hugged me back. mahigpit. idk kung ano ibisabihin nito, pero ang alam ko lang ang banggo niya at nayakap ko siya.
0 notes