#kendimi arıyorum

[penaber]

Ne yormak istedim seni,

ne de yormak kendimi...

Çok çalıştım,

gitmeye de kalmaya da...

ikisi de aynı acı,

ikisi de rezil...

Daha öncede gitmiştim

ama böyle kalarak değil...

Yormak istemiyorum artık kimseyi... Yorgunum zira!

Kelimeleri yan yana getiresim yok,

kendimi anlatmak için...

Yeni bir alfabe arıyorum konuşabilmek için...

Hiç söylenmemiş sözler duymaya

ve yeniden cümleler kurmaya

ihtiyacım var...

Yetmiyor bildiklerim...

[poemvolia]

belirsizlik, ömür hanım. yaralamadan acıtıyor canımı. bir papatya sapında cevap arıyorum. küçükken yapraklarını kopardığım gibi öğrenmek istediğim sorular uğruna yitiriyorum kendimi. seviyor, sevmiyor, seviyor, sevmiyor... son yaprağa gelene kadar, ne kadar başa dönsem de bir türlü anlamıyorum. kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada... söz boşluğu burası, ömür hanım. sözler hep boşluğa savruluyor. “insan her şeyi içine atar. orada birikir, birikir ve bir gün insanın içini öldürür,” diyordu şükrü erbaş. işte tam da öyle hissediyorum.

[sertsiken0606]

Merhaba Hasan bey ben Tülay. Sizin hikayeleri okudukça bende başımdan geçen bir olayı anlatmak istedim. Paylaşım yaparsanız sevinirim.Ben şuan dul bir bayanım kocam doktor hatası sonucu vefat etti yoksul bir hayat sürdüm kocam ölünce büyük bir paraya kondum rahmetli ile görücü usulü ile evlendik hiç sevemedim benim ilk okuldan beri sevdiğim Mesut isminde bir sevgilim vardı evliliğimin ilk yıllarında Mesut tan uzak bir yerde oturuyorduk ev sahibi fazla artış yapmak isteyince Mesut un oturduğu yere yakın bir yerde ev tutturdum kocama 21 yaşıma yeni girmiştim Mesut askerliğini yapmış iş arıyordu kocam işe gittiği bir gün Mesut un evine telefon ettim annesi açtı iş başvurusu yaptığı yerden arıyorum dedim o zamanlar cep telefonu yok hatta çoğu evde telefon yok neyse Mesut u annesi çağırdı telefonu aldı annene belli etme ben ilk okuldan arkadaşın Tülay dedim adresimi verdim telefonu kapattım 5 dakika sonra kapıma geldi açtım hemen öpüşmeye başladık soyunarak yatak odasına gittik birbirimizi okşuyor emiyorduk o kadar özlemiştik ki birbirimizi ön sevişmemiz hemen hemen 1 saat sürmüştür. Ben kendimi Mesut un ellerine teslim ettim. Bacaklarımı omzuna aldı sikini tutup amımın dudaklarına sürmeye başladı biraz soktu çıkardı ben yalvardım artık sok kökle içime gir dedim fakat beni dinlemedi bildiği gibi yaptı sikini amıma dayadı birden yüklendi hepsini soktu sanki ilk defa sikiliyordum kocamın 13 cmlik sikinin yanında Mesut un siki beyzbol sopası gibiydi hem kalın hemde uzundu hızlandı hızlandı artık bende ritmi tutturup zevk çığlıkları atıyordum siki beni çosturmuştu 2 posta sikti göt deliğime sürdü sikini izin vermedim ama merakta ediyordum yarın sabah geldiğinde sana götümü siktireceğim dedim beni öptü giyinip gitti ertesi gün uyandığımda kocam gitmiş Mesut yatak odasında karşımda duruyordu şaşırmıştım ama sevinmiştim hemen soyundum Mesut ta soyundu yatağa girdi öpüşmeye başladık sırtımı yalıyordu elleri memelerimi okşuyor dili sırtımda değmedik yer bırakmadan emiyordu göt deliğime gelmişti kalçamı ayırıp dilini göt deliğime sokmaya başladı canım hiç bu kadar seks yapmak istememişti yeter çıldırtacakmısın beni sok artık parçala götümü sok artık dedim cebinden çıkardığı bir şey ile götüme parmaklarını soktu biraz sonra sikine de sürdü sikini amıma soktu çıkardı birden yüklendi sikini sokuyor biraz biraz geri çıkarıp tekrar yüklemiyordu artık gir parçaladın zaten sok artık hepsini dedim dediğimi yapıyordu birden soktu taşakları amıma vuruyordu gidip geldikçe o kadar zevkliydi ki o gün akşama kadar seks yaptık 5 yıl boyunca kocam işe gider gitmez gelirdi benim koynumda uyur sonra sikerdi 27 yaşında evlendi hemde amcamın kızı ile onlar Almanya ya gitti bende rahmetli ile ölene kadar idare etmeye çalıştım çocuksuz bir kadın olarak sizlerin hikayesini okuyarak mastürbasyon yapıyor o şekilde kendimi mutlu ediyorum

[rikkat-i-kalp]

Derdi nedir bu sonbaharın?

Neden soldurur gülleri?

Ner'den bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri?

Tuhaflık bende biliyorum

Bi' neden arıyorum unutmak için her şeyi

Unutmak için kendimi....

[kimseanlamaz]

Kaybolan zamanda kendimi arıyorum ama boşuna.

[enkazdansblog]

Karşılaştığım yüzlerde kendime dair bir iz arıyorum, belki bir tanıdıklık bulurum diye. Ama her bir yüz daha da uzak, daha da yabancı geliyor. İnsanların arasında yürürken sanki onlardan değilmişim gibi, varlığım sığ bir hayal gibi kayıp gidiyor. Adımlarımı izlerken bile kendimi izliyormuş gibi yabancılaşıyorum, adımlarım sanki başkasına ait, ben o adımların ardında sadece sessiz bir izleyiciyim.

[karahanbeylik]

benimle birlikte sağlıklı beslenecek ve abur cuburu bırakacak bi buddy arıyorum. tek başımayken kendimi kandırması kolay oluyor

[bilmece]

Rastgele düşünce dökümüme hoşgeldiniz.

Yarım saatlik sporumu yaptıktan sonra bi üşüme geldi, tabiki hemen koltuğa uzandım ve uyumuşum tatlı tatlı. Spor-şekerleme-duş üçlüsünden sonra içimdeki huzursuzluk puf oldu gitti! Kendimi yargılamadan bu sürece devam etmek istiyorum ve sanırım bir tür motivasyon arıyorum. Bir kaç dakikalığına ciddi ciddi tiktok hesabı falan mı açsam diye bile düşündüm sırf bir hesap verme/sorumluluk hissi versin diye. Takvim de olabilir aslında, geçmişte epey işe yaramıştı. Uygulamada alışkanlık takibi yapıyorum ama aynı tadı vermiyor.

Esas yapmam gereken şey dışında her şeyi yapmak bende bir uzmanlık haline geldi artık. Konumuz egzersiz madem ordan örneklendireyim. İstediğim şey günlük bir egzersiz rutini oluşturmak ya, aslında bunun için yapmam gereken tek şey nedir? Her gün egzersiz yapmak! Ben ne yapıyorum? Önce etraflıca bir düşünüyorum bunu yapacak olsam hangi saatte, ne arada yaparım diye. Her günü tartıyorum kafamda. Sabah mı iyi olur, akşam mı, ne zaman fırsatım/halim olur… egzersizin formunu düşünüyorum bir de, evde mi yapsam, salona mı gitsem? Salonlar kaç para oldu acaba? Bütçem var mı ki buna? Kız her şeye bütçen var buna mı yok? Neyse ya evde daha iyi hem esnekliğim olur hem rahat rahat duşumu alırım. Koşsam mı ya acaba? Hiç de sevmiyorumki… yüzmeye mi gitsem? Havuz da uzak he. Ay neyse evde yapayım diyordum. Hangi kanal en iyi acaba? Program mı satın alsam? Takip ettiğim birinin uygulaması çıkmıştı aslında ona bir bakayım. Ay ama uygulamada da şimdi minik ekrandan takip falan sıkıntı. Ben youtubedan devam iyisi mi. Ama ağırlık da kaldırmak istiyorum, dumbell falan mı alsam? O da para bak… hiç o topa girmeyip salona mı gitsem? Ay ilk etapta vücut ağırlığı yeter zaten ya tövbe tövbe. İlk etap demişken spor kıyafetlerim hep eskidi ya yeni tayt sütyen falan almayayım mı motivasyon olur hem! Bakayım dur… hmm pahalıymış biraz bunlar, neyse ya evdeyim zaten ne giydiğim önemli değilki. Ay şunlara da bir göz atayım (ve kahramanımız burdan daldan dala hoplayarak en başta neyi düşünmeye başladığını unutur gider). Okurken yoruldunuz mu? Ben yazarken yoruldum da ne hikmetse düşünme noktasında sıkıntım yok.

Tiktok diyordum ya şu adamın kendi kendine takılmalı danslı videoları (tıktık) çok hoşuma gidiyor, ben de yapmak istiyorum!

Ezhel’in yeni albümündeki Doyamam şarkısını dinlerken bu adamın gönlünü çalan balık etli kadın her kimse teşekkürlerimi sunuyorum diye düşünmeden edemedim asdfkdlf. Sanki bana söylüyor şarkıyı dinlerken kikir kikir güldüm hep hihihi.

(Bunu yazdıktan sonra da sözlere baktım, bu şarkıda kadının kalıbıyla ilgili bir şey geçmiyormuş Derdo şarkısında “manitam pofuduk oversize model” diyor imiş ordan alıp oraya yapıştırmışım lol)

[kamtarir]

Yük ettim kendimi kendime ne güzel biriydim önceden şimdi sıfatıma bile bakmak istemiyorum nasıl dönecek bu devran sorusu karşımda dimdik durmuş bense dilimi arıyorum ne çok yazık etmişim kendime demi

[japonyamesken]

Ghostlanan mailler, En iyi bulaşık deterjanları, Indüksiyonlu Ocaklar, Tayl*r Sw*ft Konserleri, Kapıda Unutulan Anahtar, Kabuslar ve Tuhaf Hobiler Gün boyu önemli bi mail bekledim, başka işlere ve derse odaklanamadım hiç. Android telefona bi kez daha sinirlendim çünkü telefonun tuş kilidini açınca mail bildirimlerini gösteriyor, yüzde doksan böyle. E ne anladım ben bu işten? Eski iPhone’umu sırf bildirimleri için yedekte kullanıyorum. Artık mail de gelmez zaten. Günümü boşa geçirdiğimle kaldım. Brain dumping, oversharing, binge watching… Hangisini yapıcam acaba derken yavaştan dumpingi başlatıyorum sanırım.

Ben o maili beklerken New York Times’ın en iyi bulaşık makinesi deterjanıyla beni heyecanlandırması(!!) peki… Çamaşır deterjanı haberi olsaydı ilgimi çekerdi çünkü yeni bi marka arıyorum.

Yeni başlayan guiltyi pleasure’ım masterchef izlemek. Sanırım en son 5 sene önce falan ilk batch’i izlemiştim. Ama kurduğum set-up çok güzel. Arkada bana eşlik ediyor aslında, daha doğrusu önde. Danilo’nun Türkçesi ilerlemiş."Hahahah minik fare” gibi tepkiler veriyorum, Türkçe konuşan yabancıları havuç yiyen tavşanlar kadar tatlı bulurum. Ama o kadar sene burada kalıp da “eveddd-ı bu etapda birincisi” demesi ne olacak? Tamlayan eklerinin gözü yaşlı.

En yakın arkadaşlarımdan birisi bu ayın başında Amerika’dan Polonya’ya ******affedersiniz****** “Tayl*r Sw*ft” konseri için geleceğim dedi. Bileti falan da aldı. Arada bir yerde buluşuruz, ben oradan Hollanda’ya gelirim, yeter ki görüşelim dedi. Ben de bu yüzden alumnasında olduğum programın İsveç’teki General Assembly’sine kaydolmadım. Sonra arkadaşım vizesiyle ilgili bir sorun çıktığını ve amerikada kalması gerektiğini söyledi, bileti sattı ve gelmedi. Ve hayatımın seneler sonra en boş ve mümkün ağustosunu yaşarken GA’ya gidemedim. Seneye Kasım’da Mısır’da olacakmış ama Mısırlıların organizyonel yönlerine o kadar güvenmiyorum ki… Ölmeden önce bir GA’a katılmak bucket listemde. Çok first world problems gibi oldu. Derdimiz bu olsun, zaten ağustosu hiç verimli geçiremedim akademik anlamda, işler nasıl yetişecek bilmiyorum ama bi şekilde yetişeceğine inancım tam nedensefkffkfl.

Bu arada bu Taylor Swift olayı neymiş arkadaş. Konser turunun İngiltere’ye katkısı 500 milyon pound olacağı için hükümet bazı finansal açıklamaları yapmayı konser turu sonrasına erteliyor diye bir şeyler okudum, nerede okuduğumu hatırlamıyorum ama kafamdaki kaynaklar sıralamasında çok da güvenilir olmayan bir kaynak diye yer etmiş.

Kalkıp yemek yapmam lazım, buzluktan tavuk çıkarmıştım onu marine edeceğim. Sonra da fırına. Çünkü indüksiyonlu ocak pişmanlıktır. Çok kötü çok.. Soğanlar ölmüyor mesela, burada soğanı öldürmek diye bir konsept yok, diri diri kalıyor ya da yanıyor. Zaten üç soğanı iki ay kullanıyordum artık hiç kullananıyorum.

Geçen gün dersten sonra ormana yürüyüşe gittik ve bir arkadaşım indüksiyonlu ocağın çalışmasındaki fizik kurallarını anlattı. Böyle anlarda çok mutlu oluyorum, dersten sonra ormanda yürüyelim mi diyen ve yürüyüşte de böyle şeyler anlatan arkadaşlarım olduğu için yani. Diğer bi arkadaşımın da maymuncuk kilidi açmak gibi bir hobisi var, bir gün tren beklerken şak diye kocaman bir kilit ve çeşitli aletler çıkartıp bana öğretmeye başladı hahaha harikaydıdjdkdkd. Herkes kapısına bacasına dikkat etsin.

Gece rüyamda birisi evimin kapısını açmaya çalışıyordu ve ben de arkadan kapatmaya çalışıyordum. Çok korkarak uyandım. Her şeyin olduğu gibi bunun da bi sebebi var. Artık ben de mantıklı, makul ve rasyonel bir insan olmanın kırıntısı kalmadığı için geçen gece eve dönüp anahtarı kapıda unutmuşum. Ve ben duştayken kapı deli gibi çalmaya ve yumruklanmaya başladı. Saat 12’ye geliyor. Ben kapıyı açacak hale gelene kadar susmadılar. Aklım çıktı tabii ki. Ama sağolsunlar, öyle uyumak istemezdim. Tabii Dutch değillerdi, Güney Avrupalılardı sanırım. Beni etkilemiş işte bu olay bi şekilde. Yaptığım diğer leylalıkları bi anlatsam… Neyse olur böyle şeyler diyip omuzlarımdan öpüyorum kendimi. Pazar günü çok gitmek istediğim bi şehre ve etkinliğe gideceğiz. Ama sonra dizimi kırıp oturmam ve çalışmam lazım artık. Her şey çok karışık ve giderek daha da karışık hale geliyor. Evet, dumping ve oversharing bittiğine göre sırada yemek hazırlarken overthinking var. Sonra da cycling, çünkü biliyorsunuz yağmurda, çamurda, karda ve de fırtınada o bisikleti her gün sürmezsem bu ülkede yaşıyor olmanın hakkını veremem.

-the.end.-

[sertsiken0606]

Merhaba ben Ayşegül. Çok güzel hikayeler paylaşıyorsunuz bende sizlere başımdan geçen ilk seks hikayemi anlatacağım. 12 yaşımda arkadaşım Kezban dan mastürbasyon yapmasını öğrendim. O zamanlar hemen hemen her gece yorgan altında amımı oynamadan uyuyamaz olmuştum. Liseye başladığım ilk zamanlar erkek arkadaşım yoktu hep orta okuldan tanıdığım kızlarla geziyordum . 1 dönem ilk yazılılar bitmiş biraz rahatlamıştım. Emre diye oldukça yakışıklı bir sınıf arkadaşım vardı ilk bakışmalarla başladı sonra kuzeni Eda ile beni beğendiğini arkadaşım olmak istediğini söyletti kabul ettim ilk zamanlar el ele tutuşmalar ilerleyen günlerde ufak ufak öpüşmeler başlamıştı. Bu arada ben ben şuan 30 yaşımda 3 çocuk annesi 173 boyunda esmer oldukça güzel bir kadınım. Kocam Hollanda da bunu da belirteyim. Konumuza dönelim Emre yarı yıl tatiline girmeden önce beni evlerine götürdü ilk defa orada çırılçıplak soyunduk birbirimizi elledik okşadık öpüşmek emişmek çok hoşuma gitmişti bana porno dergilerden hikayeler okuttu birlikte fazla ileriye gitmeden seviştik hikayelerin birinde halasının kocası kızları götünden sikiyordu anlattıklarına göre ilk olduğu için canı yanmış ama her zaman götten sikilmeyi çok sevdiğini anlatıyordu onların yaptığı gibi banyodan şampuan getirip Emre nin sikine sonra götüme sürdüm önünde domaldım sikini yavaş yavaş yüklenip sokmaya başladı canım yanıyordu ama dişlerini sıkıyordum sesim çıkmadığı için o da rahat ediyor yavaş yavaş sikini götüme soktu bekledi memelerimi tuttu okşamaya başladı meme uçlarım fındık tanesi gibi olmuş sertleşmişti içimde bekledi bekledi sonra yavaş yavaş çıkartmaya başladı canım yanıyordu ama zevkte alıyordum artık alışmaya başladı Emre işini biliyordu hep yavaş davranıyordu artık zevk sularım amımdan akıyordu bunu hissede biliyordum Emre ye hızlan zevk alıyorum hızlan dedim artık durmak yoktu soktukça sokuyor boşalmak bilmiyordu benim amımdan sularım dizime akıyordu saçlarımdan tutup çekerek daha sert girip çıkmaya başladı birden sikini çıkardı götümden ben boşalıyor sandım tekrar götüme sokmaya çalışıyordu nasıl oldu anlamadım sanırım akan sıvılardan olacak bir anda amıma soktu yere kan gibi ama daha açık pembemsi birşeyler damladı anlamıştım kızlığımın bozulduğunu ama umurumda değildi zevk çığlıkları atıyordum Emre durdu siki içimde kalp gibi atıyordu Emre nin boşaldığını içimdeki sıcaklığı hissettiğimde anladım çok kızdım hamile kalabilirdim ne götümün sikildiği umrumdaydı ne de kızlığımın bozulduğu hemen elbiselerimi toplayıp giyindim eve gittim anneme dolaylı olarak arkadaşımın böyle bir şey yaptığını ne yaparsa hamile kalmaz diye sordum annem ertesi gün hapı verdi aman kızım sakın sen böyle şeyler yapma al bu hapları arkadaşına götür 1 tanesini içsin endişe etmesin hamile kalmaz dedi . Hemen evden çıktım a101 e gidip su alıp içtim hapı biraz bekleyip eve döndüm . Artık her tarafım açıktı çok mutlu olmuştum lise bitene kadar Emre ile her fırsatta seks yapmaya devam ettik. Lise bitince Emre İstanbul a gitti ben aydın a gittim . Aydın da şuanda ki kocamla tanıştık 2 . sınıfta nişanlandık kendimi bakire gibi gösterip evlenene kadar hiç dokundurmadım 3 sınıf bitiminde ailemden istemeye geldiler 1 ay içinde nişan ve düğün yaptık gerdek gecesi doktor arkadaşımın verdiği suni kızlık zarını amıma yerleştirip beni bakire bozuyormuş sanarak birlikte oldu ben halen başka erkeklerle birlikte oluyorum daha büyük daha kalın yarak arıyorum. Kendine güvenen erkekler buraya not bıraksın . Hasan bey yayınlarsanız çok sevinirim teşekkür ederim.

[ayhancabakislar]

Bazen gecenin üçünde,

Bazen sabahın beşindeyim,

Arıyorum kendimi,

Peşimin peşindeyim...

(A.Nuri ÖZDEN)

[mabelvesekerlemesi]

Her gece uyucam diye millete yalan söylüyorum bi bakıyorum güneş çıkmış ben daha yeni niyet ediyorum uyumaya, kimse beni anlamıyor kimse beni dinlemiyor gibi hissediyorum öylece kocaman 2 katlı evde yanlız kalmışsın bi başına bir kedin bile yok öyle bir yanlızlık dünyada tek kalmışım gibi kimse ben iyi hissedeyim diye bir şey yapmıyor. Ben ise birilerin yüzü gülsün diye kendimi yırtıyorum.sonra kendimde bütün kusurları arıyorum. Evimizde bi pencere var kafamda hep aynı seneryo ordan atlasam ve ölsem arkamda ağlayacak bir kişi bile yok yasımı geçtim arkamda tek damla gözyaşı dökecek insan yok. Ben bu kocaman dünyada yanlız kalmayı ve bu kadar berbat hissetmeyi nasıl becerdim.

[ga151061]

Zaman geçiyor ve iliklerime kadar ürperten o soğuk hala üzerime geliyor.

Sana birkaç kısa satır bile yazmak istedim, ama her zaman orada basılmaya hazır kelimelerle bitiyorum ve asla bir başı ya da sonu yok.

Sana o kadar çok şey anlatmak isterdim ki, uzun zamandır sen değil de yalnızlığım sen değilken, soğumakta olan o kahve eşliğinde yanında olup seninle sohbet edebilmek isterdim. geçti; hava değişti, hayat değişti.

Hala geceleri gözlerimi kapatıyorum, seni arıyorum, hayaller kuruyorum nerede Seni bulabilirim Bu doğru! Artık eskisi gibi ağlamıyorum, ruhum uzun süre yokluğunla yumuşadı, alıştım ama seni özlemekten vazgeçmiyorum, hatırladıkça bile hep gülümsedin, her şeyi adım adım öğrendim, o anlamam yıllarımı aldı.

Ama yine de bakışlarım boşlukta kayboluyor, kendimi incitmemek için boş bir zihinle ve seni hatırladıkça gülümsüyorum.

Hala kendimi geceleri hiçbir şey düşünmeden yıldızlara bakarken buluyorum.

Hala beni görüyor musun yoksa benim kadar özlüyor musun merak ediyorum.

Eskisi gibi ağlamadı, hayır! Gözyaşı denizi mi kurudu yoksa alışkanlık mı kalbime öğretmeyi bilmiyorum.

Henüz bilmiyorum ama böyle oldu. Seni tekrar görmek isterdim, sana sarılmak ve o kucakta yanımda kalmak, kokunun varlığımda emprenye olarak kalması, sesini yeniden kulağımda en güzel melodi olarak dinlemek ve o ezgiyi bir daha asla unutmamak isterdim. .

Hala bunu istiyorum, hala eskisi gibi, dün gibi yine benimle olmanı istiyorum. Yine de seni tekrar görmek istiyorum.

Seni hala çok özlüyorum..

Anladım diyemem ki! Suçluyum

Belki ben anlatamadım sana kendimi

Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece

Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi

Her gün her dakika seni özlerdim

Bitmezdi kederim senin yanında bile

Susardım, gözlerime baktığın zaman

Mermer bir heykelin çaresizliğiyle

Oysa neler düşünürdüm sen yokken

Sana kavuşunca neler söylemek isterdim

Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi

Ayrılık başlayınca ben biterdim

En kötüsü beni koyup gitmendi

O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz

Hep yarım kalmış heyecanlar hazlar içinde

Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz

Ve nice yıllar kovalardı birbirini

Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler

Bütün teselliler uzaklarda kalırdı

Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler

Ne olurdu saadetlerin en büyüğü

İşte ellerimde al, diyebilseydim

Anlardın, ve hiç gitmezdin, değil mi

Bir gün duyduğum gibi kal diyebilseydim.:🗝️💓🗣️👣👥

20/11/2023

[postakutusundakisair]

Hayat namına son kez söylüyorum ki, mecburum zamansız kalmaya. İçimde kalan göstergeler, işaretler, lekeler ve dahalarını ardıma katarak söylüyorum ki zaman içinde zamansızlığı arıyorum. Kazanmış gibi değilim. Kaybettiğim yılları sayıyorum, kanlı hatıraların arasında. Kimim kimsem yok kalem kağıttan başka. Hallerim derya denizinden mütalaa. Cezam mıdır bu dünyanın ahıyla beni münakaşaya sokan? Anlamlı gölgeler öldürüldü yıllar önce, anlamsız gölgelerin hançerleriyle. Görmedim, gözlerimin önüne her ne geldiyse. Kör eden heveslere kölelik etmedim. Kendimi, hattımı ve sathımı kaptırmak üzücüdür dünyanın nankör inayetine. Zaman durmuştu göğe çıkarken. Alacaklı hayatım vardı, arşta çakılı kalan hasarlı sanrılarım. Göklerde kendimi ararken, çekiç sesleri duyuyordum ruhum çarmıha gerilirken. Zaman ikileminde hapsolmuş dururken, bilmemek ne ayıptır şimdi zanlı hatıralarıma. Günahlarım şimdi katip melekler gibi omuz başımda. Ağırlaşan kötülüğün, iyiliğin karşılığını yaşamımla verdiğini bilirim. Mütalaa edecek halim kalmadı, bu zamanı zamansız sayan diyarda. Kaçmalı. Ardına bakmamalı. Kimseye söylemeden saklanmalı. Bir metropol büyüklüğünde mezar kazılmalı. İçinde çocukluğum, anılarım, sözüm ona aşk sanmış olan gençliğim. Gömmek isterim, üstünü toprak değil gök kaplasın. Tanrı sulasın mezarımı mesela. Tanrı dua etsin tanrılık makanından. Tanrı söküp atsın otları gökyüzümden. Beni yaratanı soracağım tanrımdan. Belki biraz insanlığımı isteyeceğim biraz da aşkımı. Zamanın sonuna geldiğim zaman, zahmet çektirmeden alışırım diyeceğim zamanla. Aslım zamansızlık içinde yatarken, zamanla kaybolacağım anlasana...

Ξ.

"Ey Zaman Aç Kollarını Ben Geldim"

[hepeksikk]

Kendimden mi kaçıyorum, kendimi mi arıyorum bilemiyorum bu aralar. Ruhumun derinliklerinde bir yerlerde kaybolmuş gibiyim. İçimde bir boşluk var, adını koyamadığım bir eksiklik. Her gün, her saat, her dakika kendime sorduğum soruların arasında kayboluyorum. Bazı günler, kaçmak istiyorum her şeyden. Sorunlardan, beklentilerden, hayal kırıklıklarından... Kendi iç sesimi bile duymak istemiyorum bazen. Kaçmanın huzur getireceğini sanıyorum, ama kaçtığım her adımda kendime daha da yaklaşıyorum sanki. Kendi zihnimin içinde dönen bir labirentte kaybolmuş gibiyim. Diğer günler ise kendimi aramaya çıkıyorum. Kendi içimde bir yolculuğa başlıyorum. Kimim, ne istiyorum, neye inanıyorum? Bu soruların peşinde sürükleniyorum. Kimi zaman cevapları bulduğumu sanıyorum, kimi zaman ise daha da derin bir karanlığa sürükleniyorum. Belki de ikisi de aynı anlama geliyor. Kendimden kaçmak da, kendimi aramak da aynı yolculuğun farklı durakları. Hayatın karmaşıklığı içinde, bu belirsizlikte kaybolmak belki de en insani halimiz. Ve belki de bu kaybolmuşlukta, en çok kendimizi buluyoruz.