#katarzynakozyra

[polishwomenartists-sztukakobiet]

Katarzyna Kozyra, OLIMPIA, 1996

Instalacja fotograficzna

trzy fotografie barwne w pierwotnych ramach i jednokanałowa projekcja wideo (kolor), loop, 4:3 PAL, czas: 12’40”, dźwięk, wersja językowa: polski, napisy: angielski, rozmiary zdjęć: 120,5 x 180 x 2 cm; „biała” – 180 x 230,5 x 2 cm, wł. Barbara Kabala-Bonarska i Andrzej Bonarski, depozyt w Muzeum Narodowym w Krakowie.

[justynaandrzejewska]

by night/ Karolina & Katarzyna

[realprinceds]

Ręce mi opadają kiedy zamiast cieszyć się i delektować sztuką, uczyć się jak ją rozumieć, co można z niej czerpać traktując jako soczewkę na życie społeczne, inspirację lub inteligentną krytykę prowadzącą jednak przez samodzielną refleksję... . 🤐😵 . SZTUKA JEST CENZUROWANA . 🤯😠 . Sztuka, przecież uczy wrażliwości, przekazuje informacje, pokazuje nam też różne techniki manipulacyjne stosowane np w reklamach, unaocznia stereotypy - z którymi możemy walczyć ale najpierw musimy mieć świadomość ich skali. . Pewnie słyszeliście o tym jak Ministerstwo Kultury dało prikaz aby Muzeum Narodowe cichcem usunęło dwie prace Natalii ll i Katarzyny Kozyry? prace nie nowe, nie pierwszy raz wystawiane, artystek bardzo wysoko cenionych na świecie, w Polsce oczywiście niedocenionych (przykro!)... . No to czemu je usunięto? A bo tak. Teraz tak można. . Ręce mi opadają i brak mi słów że Ministerstwo Kultury zamiast edukować woli cenzurować 🤐 straszne 👎 No a Muzeum Narodowe nie jest już narodowe raczej polityczne . . Link do moich vlogów zawsze jest w bio 💓 🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷 #realprinceds #vlogerka LINK W BIO 🎬🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷 Nowy film na moim kanale możesz zobaczyć klikając w aktywny link bio albo skopiuj ten: https://youtu.be/s2ZhQEpvRuY 🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷 #kobieta #dziewczyna  #polskavlogerka  #plvlog #mężczyzna #kobieta #katarzynakozyra #nataliall #artistic #muzeumnarodowe #banany #cenzura #kultura #czytambolubie #bookstagram #kochamczytać #zdjęcia #zdrowejedzenie #owoce #pyszne #konsumpcjonizm #warszawa #polska #polskakobieta (w: Warsaw, Poland) https://www.instagram.com/p/Bw1TGqQAmDw/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=pi6ka66t0rst

[dorotakrupska-blog]

Polska sztuka krytyczna

Teoria krytyczna atakując kulturę i społeczeństwo dąży do radykalnej zmiany i podważenia statusu quo. Porusza problematykę związaną z wyzyskiem, hipokryzją i niesprawiedliwością, mając służyć ludowi odkrywać ukryte założenia społeczeństwa. A co może wywoływać dyskusje i prowokować do rozmów o wartościach lepiej niż sztuka?

Polska sztuka krytyczna ukształtowała się na przełomie lat 80. I 90. jako odpowiedź na ówczesne przemiany ustrojowe. Komentowała sytuację społeczną, polityczną i ekonomiczną w Polsce z zamiarem wpływania na rzeczywistość. Krytyce poddane były wszystkie obszary życia, a przede wszystkim wartości, mentalność i obyczaje po transformacji ustrojowej w 1989 roku.

Początków sztuki krytycznej upatruje się w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Grzegorza Kowalskiego zwanej potocznie przez studentów „Kowalnią”. Należeli do niej tacy artyści jak Artur Żmijewski, Katarzyna Kozyra czy Paweł Althamer.

Charakterystyczną cechą tego nurtu plastycznego był brak rywalizacji pomiędzy artystami. Tematyka była zróżnicowana, a jednocześnie uzupełniała się między sobą. Podejmowano tematy związane z władzą, cielesnością, hipokryzją, dewocją i kiczem religijnym. Prace drażniące swoim realizmem wywoływały w odbiorcach dyskomfort, były wymagające, a nie rzadko odrażające. Skandaliczne, prowokujące prace sztuki krytycznej wyszły poza środowisko artystyczne i wzbudziły zainteresowanie ogółu. Była to celowa prowokacja - wszak ta sztuka miała wzburzać i motywować do dyskusji. Zjawiska artystyczne krytykujące rzeczywistość przez realizm którym się posługiwały oraz nierzadki ekshibicjonizm, często spotykały się z zarzutem łamania zasad moralnych. Niepokój budziła fascynacja przemocą, seksualnością oraz negowanie wartości duchowych. Dopiero gdy sztuka krytyczna zaczęła być doceniana za granicą – przychylniej spojrzano na nią w kraju.

Jedną z najbardziej znanych przedstawicielek sztuki krytycznej jest wcześniej wspomniana absolwentka warszawskiej „Kowalni”, Katarzyna Kozyra. Jej powstała w 1993 roku praca dyplomowa „Piramida zwierząt” jest sztandarowym przykładem sztuki krytycznej. Była to instalacja złożona z ustawionych jedno na drugim, spreparowanych ciał zwierząt: konia, psa, kota i koguta. Elementem tej pracy był także film dokumentujący śmierć klaczy. Instalacja miała zwracać uwagę na takie tematy jak etyka konsumencka, hipokryzja, reinkarnację oraz śmierć co korespondowało z chorobą nowotworową wykrytą u artystki podczas tworzenia pracy.

Inną z jej prac jest „Olimpia” w sposób kontrowersyjny nawiązująca do powszechnie znanego dzieła Edouarda Maneta. Dotyka ona tematów płci, kobiecości oraz chorób i śmierci. Artystka udokumentowała własne zmagania z chorobą przełamując tabu związane z leczeniem oraz degradacją ciała na skutek choroby.

Pracą która wzbudziła duże kontrowersje była także instalacja Zbigniewa Libery „Lego. Obóz koncentracyjny.” przedstawiająca nazistowski obóz zagłady. Powstało siedem pudełek z których możliwe było złożenie takich elementów jak budynek krematorium, obozowe baraki czy druk kolczasty. Pośród klocków można było znaleźć kościotrupy, strażników oraz stosy rzeczy osobistych. Charakterystycznym elementem były także wieże wartownicze. Instalacja do dziś uznawana jest za jedną z ikon polskiej sztuki współczesnej. Zbigniew Libera to jeden z pierwszych artystów który podjął się tematyki holokaustu przez co jego praca była szeroko komentowana w mediach. Przez swoją kontrowersję praca została wycofana z udziału na Biennale w Wenecji, mimo to odniosła duży sukces a jedno z pudełek klocków Lego dołączyło do Muzeum Żydowskiego w Nowym Jorku.

Źródła: https://culture.pl/pl/artykul/sztuka-krytyczna-wybrane-zagadnienia http://www.muzeumlubelskie.pl/images/media/file/8_Struzik_SiML_20.pdf https://ninateka.pl/kolekcja/sztuka-wspolczesna/alfabet-artykul/ksw-sztuka-krytyczna https://www.nck.pl/szkolenia-i-rozwoj/projekty/kongres-kultury/aktualnosci/-lego-oboz-koncentracyjny-zbi gniewa-libery-stach-szablowski

Zdjęcia: http://www.imnk.pl/gallerybox.php?dir=XX381B&mode=2 https://zacheta.art.pl/pl/kolekcja/katalog/kozyra-katarzyna-piramida-zwierzat-pyramid-of-animals-2 https://kulturawplot.pl/2014/09/22/lego-oboz-koncentracyjny/ https://unsplash.com/

Dorota Krupska, studentka kierunku Zarządzanie Kulturą i Mediami

[vijoudesign]

View this post on Instagram

A post shared by Quintessenz B (@whiteblackfungus)

Belle #installation #video #multicanal de #katarzynakozyra peut-être le vrai événement de la soirée #paris (hier: Galerie Christophe Gaillard)

[exteriorexperience]

The Rite of Spring #katarzynakozyra

[who-wore-it-better]

Maurizio Cattelan Love Saves Life  ::  Katarzyna Kozyra Pyramid of Animals

[polishwomenartists-sztukakobiet]

Katarzyna Kozyra (PL, b. 1963)

Pyramid of Animals, 1993,

Zachęta National Gallery of Art.

follow @katarzynakozyrafoundation

Katarzyna Kozyra, Lou Salome Palais Schwarzenberg: Lou Salome, 2005, Archival Pigment Print, 35 2/5 × 26 2/5 in | 90 × 67 cm

#brononthisday Katarzyna Kozyra (born 1963) is a Polish video artist. She studied German studies at the University of Warsaw (1985–1988). In 1993, she also graduated from the Academy of Fine Arts in Warsaw where she studied sculpture and Hochschule für Graphik und Buchkunst in Leipzig. via Wikipedia

@art.by.women_women.in.arts

Katarzyna Kozyra is Poland’s one of the most well known female artist. In the 1990s her work Pyramid of Animals initiated the movement that became well known as critical art. From the very outset, Kozyra has broken social taboos, such as nudity, old age, and death, for which the conservative Polish society regards her as controversial. via Artist's website

[PL] Katarzyna Kozyra urodziła się w Warszawie w 1963 roku. Rzeźbiarka, fotografka, autorka performansów, filmów, instalacji wideo oraz akcji artystycznych. źródło: www Artystki

#katarzynakozyra #palianshow #sztukakobiet #polishart #womensart #videoart #PolishWomenArtists #criticalart #arthherstory #femaleartist

[dorotakrupska-blog]

Polska sztuka krytyczna

Teoria krytyczna atakując kulturę i społeczeństwo dąży do radykalnej zmiany i podważenia statusu quo. Porusza problematykę związaną z wyzyskiem, hipokryzją i niesprawiedliwością, mając służyć ludowi odkrywać ukryte założenia społeczeństwa. A co może wywoływać dyskusje i prowokować do rozmów o wartościach lepiej niż sztuka?

Polska sztuka krytyczna ukształtowała się na przełomie lat 80. I 90. jako odpowiedź na ówczesne przemiany ustrojowe. Komentowała sytuację społeczną, polityczną i ekonomiczną w Polsce z zamiarem wpływania na rzeczywistość. Krytyce poddane były wszystkie obszary życia, a przede wszystkim wartości, mentalność i obyczaje po transformacji ustrojowej w 1989 roku.

Początków sztuki krytycznej upatruje się w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Grzegorza Kowalskiego zwanej potocznie przez studentów „Kowalnią”. Należeli do niej tacy artyści jak Artur Żmijewski, Katarzyna Kozyra czy Paweł Althamer.

Charakterystyczną cechą tego nurtu plastycznego był brak rywalizacji pomiędzy artystami. Tematyka była zróżnicowana, a jednocześnie uzupełniała się między sobą. Podejmowano tematy związane z władzą, cielesnością, hipokryzją, dewocją i kiczem religijnym. Prace drażniące swoim realizmem wywoływały w odbiorcach dyskomfort, były wymagające, a nie rzadko odrażające. Skandaliczne, prowokujące prace sztuki krytycznej wyszły poza środowisko artystyczne i wzbudziły zainteresowanie ogółu. Była to celowa prowokacja - wszak ta sztuka miała wzburzać i motywować do dyskusji. Zjawiska artystyczne krytykujące rzeczywistość przez realizm którym się posługiwały oraz nierzadki ekshibicjonizm, często spotykały się z zarzutem łamania zasad moralnych. Niepokój budziła fascynacja przemocą, seksualnością oraz negowanie wartości duchowych. Dopiero gdy sztuka krytyczna zaczęła być doceniana za granicą – przychylniej spojrzano na nią w kraju.

Jedną z najbardziej znanych przedstawicielek sztuki krytycznej jest wcześniej wspomniana absolwentka warszawskiej „Kowalni”, Katarzyna Kozyra. Jej powstała w 1993 roku praca dyplomowa „Piramida zwierząt” jest sztandarowym przykładem sztuki krytycznej. Była to instalacja złożona z ustawionych jedno na drugim, spreparowanych ciał zwierząt: konia, psa, kota i koguta. Elementem tej pracy był także film dokumentujący śmierć klaczy. Instalacja miała zwracać uwagę na takie tematy jak etyka konsumencka, hipokryzja, reinkarnację oraz śmierć co korespondowało z chorobą nowotworową wykrytą u artystki podczas tworzenia pracy.

Inną z jej prac jest „Olimpia” w sposób kontrowersyjny nawiązująca do powszechnie znanego dzieła Edouarda Maneta. Dotyka ona tematów płci, kobiecości oraz chorób i śmierci. Artystka udokumentowała własne zmagania z chorobą przełamując tabu związane z leczeniem oraz degradacją ciała na skutek choroby.

Pracą która wzbudziła duże kontrowersje była także instalacja Zbigniewa Libery „Lego. Obóz koncentracyjny.” przedstawiająca nazistowski obóz zagłady. Powstało siedem pudełek z których możliwe było złożenie takich elementów jak budynek krematorium, obozowe baraki czy druk kolczasty. Pośród klocków można było znaleźć kościotrupy, strażników oraz stosy rzeczy osobistych. Charakterystycznym elementem były także wieże wartownicze. Instalacja do dziś uznawana jest za jedną z ikon polskiej sztuki współczesnej. Zbigniew Libera to jeden z pierwszych artystów który podjął się tematyki holokaustu przez co jego praca była szeroko komentowana w mediach. Przez swoją kontrowersję praca została wycofana z udziału na Biennale w Wenecji, mimo to odniosła duży sukces a jedno z pudełek klocków Lego dołączyło do Muzeum Żydowskiego w Nowym Jorku.

Źródła: https://culture.pl/pl/artykul/sztuka-krytyczna-wybrane-zagadnienia http://www.muzeumlubelskie.pl/images/media/file/8_Struzik_SiML_20.pdf https://ninateka.pl/kolekcja/sztuka-wspolczesna/alfabet-artykul/ksw-sztuka-krytyczna https://www.nck.pl/szkolenia-i-rozwoj/projekty/kongres-kultury/aktualnosci/-lego-oboz-koncentracyjny-zbi gniewa-libery-stach-szablowski

Zdjęcia: http://www.imnk.pl/gallerybox.php?dir=XX381B&mode=2 https://zacheta.art.pl/pl/kolekcja/katalog/kozyra-katarzyna-piramida-zwierzat-pyramid-of-animals-2 https://kulturawplot.pl/2014/09/22/lego-oboz-koncentracyjny/ https://unsplash.com/

Dorota Krupska, studentka kierunku Zarządzanie Kulturą i Mediami

[dorotakrupska-blog]

Polska sztuka krytyczna

Teoria krytyczna atakując kulturę i społeczeństwo dąży do radykalnej zmiany i podważenia statusu quo. Porusza problematykę związaną z wyzyskiem, hipokryzją i niesprawiedliwością, mając służyć ludowi odkrywać ukryte założenia społeczeństwa. A co może wywoływać dyskusje i prowokować do rozmów o wartościach lepiej niż sztuka?

Polska sztuka krytyczna ukształtowała się na przełomie lat 80. I 90. jako odpowiedź na ówczesne przemiany ustrojowe. Komentowała sytuację społeczną, polityczną i ekonomiczną w Polsce z zamiarem wpływania na rzeczywistość. Krytyce poddane były wszystkie obszary życia, a przede wszystkim wartości, mentalność i obyczaje po transformacji ustrojowej w 1989 roku. 

Początków sztuki krytycznej upatruje się w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Grzegorza Kowalskiego zwanej potocznie przez studentów „Kowalnią”. Należeli do niej tacy artyści jak Artur Żmijewski, Katarzyna Kozyra czy Paweł Althamer.

Charakterystyczną cechą tego nurtu plastycznego był brak rywalizacji pomiędzy artystami. Tematyka była zróżnicowana, a jednocześnie uzupełniała się między sobą. Podejmowano tematy związane z władzą, cielesnością, hipokryzją, dewocją i kiczem religijnym. Prace drażniące swoim realizmem wywoływały w odbiorcach dyskomfort, były wymagające, a nie rzadko odrażające. Skandaliczne, prowokujące prace sztuki krytycznej wyszły poza środowisko artystyczne i wzbudziły zainteresowanie ogółu. Była to celowa prowokacja - wszak ta sztuka miała wzburzać i motywować do dyskusji. Zjawiska artystyczne krytykujące rzeczywistość przez realizm którym się posługiwały oraz nierzadki ekshibicjonizm, często spotykały się z zarzutem łamania zasad moralnych. Niepokój budziła fascynacja przemocą, seksualnością oraz negowanie wartości duchowych. Dopiero gdy sztuka krytyczna zaczęła być doceniana za granicą – przychylniej spojrzano na nią w kraju.

Jedną z najbardziej znanych przedstawicielek sztuki krytycznej jest wcześniej wspomniana absolwentka warszawskiej „Kowalni”, Katarzyna Kozyra. Jej powstała w 1993 roku praca dyplomowa „Piramida zwierząt” jest sztandarowym przykładem sztuki krytycznej. Była to instalacja złożona z ustawionych jedno na drugim, spreparowanych ciał zwierząt: konia, psa, kota i koguta. Elementem tej pracy był także film dokumentujący śmierć klaczy. Instalacja miała zwracać uwagę na takie tematy jak etyka konsumencka, hipokryzja, reinkarnację oraz śmierć co korespondowało z chorobą nowotworową wykrytą u artystki podczas tworzenia pracy.

Inną z jej prac jest „Olimpia” w sposób kontrowersyjny nawiązująca do powszechnie znanego dzieła Edouarda Maneta. Dotyka ona tematów płci, kobiecości oraz chorób i śmierci. Artystka udokumentowała własne zmagania z chorobą przełamując tabu związane z leczeniem oraz degradacją ciała na skutek choroby.

Pracą która wzbudziła duże kontrowersje była także instalacja Zbigniewa Libery „Lego. Obóz koncentracyjny.” przedstawiająca nazistowski obóz zagłady. Powstało siedem pudełek z których możliwe było złożenie takich elementów jak budynek krematorium, obozowe baraki czy druk kolczasty. Pośród klocków można było znaleźć kościotrupy, strażników oraz stosy rzeczy osobistych. Charakterystycznym elementem były także wieże wartownicze. Instalacja do dziś uznawana jest za jedną z ikon polskiej sztuki współczesnej. Zbigniew Libera to jeden z pierwszych artystów który podjął się tematyki holokaustu przez co jego praca była szeroko komentowana w mediach. Przez swoją kontrowersję praca została wycofana z udziału na Biennale w Wenecji, mimo to odniosła duży sukces a jedno z pudełek klocków Lego dołączyło do Muzeum Żydowskiego w Nowym Jorku.

Źródła:  https://culture.pl/pl/artykul/sztuka-krytyczna-wybrane-zagadnienia http://www.muzeumlubelskie.pl/images/media/file/8_Struzik_SiML_20.pdf https://ninateka.pl/kolekcja/sztuka-wspolczesna/alfabet-artykul/ksw-sztuka-krytyczna  https://www.nck.pl/szkolenia-i-rozwoj/projekty/kongres-kultury/aktualnosci/-lego-oboz-koncentracyjny-zbi gniewa-libery-stach-szablowski

Zdjęcia:  http://www.imnk.pl/gallerybox.php?dir=XX381B&mode=2 https://zacheta.art.pl/pl/kolekcja/katalog/kozyra-katarzyna-piramida-zwierzat-pyramid-of-animals-2 https://kulturawplot.pl/2014/09/22/lego-oboz-koncentracyjny/ https://unsplash.com/

Dorota Krupska, studentka kierunku Zarządzanie Kulturą i Mediami

[dorotakrupska-blog]

Polska sztuka krytyczna

Teoria krytyczna atakując kulturę i społeczeństwo dąży do radykalnej zmiany i podważenia statusu quo. Porusza problematykę związaną z wyzyskiem, hipokryzją i niesprawiedliwością, mając służyć ludowi odkrywać ukryte założenia społeczeństwa. A co może wywoływać dyskusje i prowokować do rozmów o wartościach lepiej niż sztuka?

Polska sztuka krytyczna ukształtowała się na przełomie lat 80. I 90. jako odpowiedź na ówczesne przemiany ustrojowe. Komentowała sytuację społeczną, polityczną i ekonomiczną w Polsce z zamiarem wpływania na rzeczywistość. Krytyce poddane były wszystkie obszary życia, a przede wszystkim wartości, mentalność i obyczaje po transformacji ustrojowej w 1989 roku.

Początków sztuki krytycznej upatruje się w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Grzegorza Kowalskiego zwanej potocznie przez studentów „Kowalnią”. Należeli do niej tacy artyści jak Artur Żmijewski, Katarzyna Kozyra czy Paweł Althamer.

Charakterystyczną cechą tego nurtu plastycznego był brak rywalizacji pomiędzy artystami. Tematyka była zróżnicowana, a jednocześnie uzupełniała się między sobą. Podejmowano tematy związane z władzą, cielesnością, hipokryzją, dewocją i kiczem religijnym. Prace drażniące swoim realizmem wywoływały w odbiorcach dyskomfort, były wymagające, a nie rzadko odrażające. Skandaliczne, prowokujące prace sztuki krytycznej wyszły poza środowisko artystyczne i wzbudziły zainteresowanie ogółu. Była to celowa prowokacja - wszak ta sztuka miała wzburzać i motywować do dyskusji. Zjawiska artystyczne krytykujące rzeczywistość przez realizm którym się posługiwały oraz nierzadki ekshibicjonizm, często spotykały się z zarzutem łamania zasad moralnych. Niepokój budziła fascynacja przemocą, seksualnością oraz negowanie wartości duchowych. Dopiero gdy sztuka krytyczna zaczęła być doceniana za granicą – przychylniej spojrzano na nią w kraju.

Jedną z najbardziej znanych przedstawicielek sztuki krytycznej jest wcześniej wspomniana absolwentka warszawskiej „Kowalni”, Katarzyna Kozyra. Jej powstała w 1993 roku praca dyplomowa „Piramida zwierząt” jest sztandarowym przykładem sztuki krytycznej. Była to instalacja złożona z ustawionych jedno na drugim, spreparowanych ciał zwierząt: konia, psa, kota i koguta. Elementem tej pracy był także film dokumentujący śmierć klaczy. Instalacja miała zwracać uwagę na takie tematy jak etyka konsumencka, hipokryzja, reinkarnację oraz śmierć co korespondowało z chorobą nowotworową wykrytą u artystki podczas tworzenia pracy. 

Inną z jej prac jest „Olimpia” w sposób kontrowersyjny nawiązująca do powszechnie znanego dzieła Edouarda Maneta. Dotyka ona tematów płci, kobiecości oraz chorób i śmierci. Artystka udokumentowała własne zmagania z chorobą przełamując tabu związane z leczeniem oraz degradacją ciała na skutek choroby.

Pracą która wzbudziła duże kontrowersje była także instalacja Zbigniewa Libery „Lego. Obóz koncentracyjny.” przedstawiająca nazistowski obóz zagłady. Powstało siedem pudełek z których możliwe było złożenie takich elementów jak budynek krematorium, obozowe baraki czy druk kolczasty. Pośród klocków można było znaleźć kościotrupy, strażników oraz stosy rzeczy osobistych. Charakterystycznym elementem były także wieże wartownicze. Instalacja do dziś uznawana jest za jedną z ikon polskiej sztuki współczesnej. Zbigniew Libera to jeden z pierwszych artystów który podjął się tematyki holokaustu przez co jego praca była szeroko komentowana w mediach. Przez swoją kontrowersję praca została wycofana z udziału na Biennale w Wenecji, mimo to odniosła duży sukces a jedno z pudełek klocków Lego dołączyło do Muzeum Żydowskiego w Nowym Jorku.

Źródła:  https://culture.pl/pl/artykul/sztuka-krytyczna-wybrane-zagadnienia http://www.muzeumlubelskie.pl/images/media/file/8_Struzik_SiML_20.pdf  https://ninateka.pl/kolekcja/sztuka-wspolczesna/alfabet-artykul/ksw-sztuka-krytyczna  https://www.nck.pl/szkolenia-i-rozwoj/projekty/kongres-kultury/aktualnosci/-lego-oboz-koncentracyjny-zbi gniewa-libery-stach-szablowski

Zdjęcia:  http://www.imnk.pl/gallerybox.php?dir=XX381B&mode=2  https://zacheta.art.pl/pl/kolekcja/katalog/kozyra-katarzyna-piramida-zwierzat-pyramid-of-animals-2  https://kulturawplot.pl/2014/09/22/lego-oboz-koncentracyjny/ https://unsplash.com/

Dorota Krupska, studentka kierunku Zarządzanie Kulturą i Mediami