#kartonnen dozen

[jurjenkvanderhoek]

KEES VAN DE WAL VORMT IN KARTONNEN DOZEN

In zijn werk is Kees van de Wal op zoek naar de ultieme vorm, een vorm die niets voorstelt, maar alles zegt. Zestien jaar geleden is die avontuurlijke reis in beeldtaal begonnen. En of hij die ultieme vorm inmiddels heeft gevonden is niet te hopen, want zijn zoektocht kent interessante vondsten en intrigerende vindingen. Zijn werk is te omschrijven als non-figuratief minimalistisch. Met weinig middelen weet de kunstenaar veel te zeggen. Een abstracte beeldtaal die aanspreekt, “één beeld zegt meer dan duizend woorden” zoiets. Kortom de kunst van Kees van de Wal moet gezien worden. Via exposities, tentoonstellingen en de uitgave in eigen beheer van kleine boekjes is zijn omzwerving in de kunst te volgen. Maar Van de Wal dwaalt echter niet, hij gaat recht op zijn doel af: de ultieme vorm, die niets voorstelt maar alles zegt.

Op dit moment laat hij zich in de zoektocht evenwel toch afleiden of beter omschreven begeleiden door bestaande vormen waaraan hij een eigen draai geeft. Het is geen afleiden in de zin van dat hij zich laat wegvoeren van het rechte pad, maar dat hij voor dit moment een andere weg inslaat. Een weg die hem uiteindelijk weer in de juiste richting zal brengen. De vormen van kartonnen dozen begeleiden hem op dit spoor. Het werken met karton start als experiment om de techniek van het scheuren en kleuren van het golfkarton in de vingers te krijgen. Dat is meer een ontdekkingsreis dan dat het een zoektocht is. Want met het karton, min of meer in zekere zin eigenzinnig materiaal, speurt hij niet naar de vorm maar loopt er als het ware tegenaan. De kunstenaar is niet leidend in deze, hij volgt op wat het materiaal hem geeft, aangeeft. Dat is de leidraad, het gegeven. Wel heeft hij in zoverre macht dat hij het karton kan scheuren en onderdelen samenvoegen, nadat hij eerst de vorm sec heeft bekeken en aangevoeld.

In tegenstelling tot eerdere creaties ontstaat de vorm niet tijdens het werk, maar is al in principe aanwezig. Wat Van de Wal doet is het vervormen. In eerste aanzet, in de verkenning, laat hij de doos als doos blijven zij het opengevouwen. Want niet de vierkante vorm met inhoud, de doos als verpakkingsmiddel op zichzelf, is het middel om te uiten maar het uitgevouwen patroon. Wanneer een doos uiteen getrokken wordt en plat neergelegd is er een vorm ontstaan met vouwlijnen. Dit is voor Van de Wal het uitgangspunt om verder te fantaseren en nieuwe uitdrukkingen op te verzinnen. In eerste instantie dus dit ruimtelijke model dat tot plat vlak is geworden. Hij beziet de mogelijkheden en gaat delen tussen de vouwlijnen kleuren. En laat het zijden de ruimte ingaan, doordat het eens en voor langere tijd vierkant ruimtelijk gevouwen karton weerbarstig deze hoedanigheid terug opzoekt. Daardoor kunnen flappen naar voren komen op de weg terug naar waar het ooit voor bedoeld was.

Eerst dat is het gegeven wat de kunstenaar gebruikt. Daarna gaat hij scheuren en snijden, knippen en plakken. Er ontstaan collages van karton, assemblages waarin op verzamelde details kleur is toegevoegd. Op dat punt neemt Van de Wal de leiding weer in handen en vormt het karton naar zijn hand tot er de vroeger gehanteerde beeldtaal in is verwerkt. De samengestelde vormen, waarbij dankbaar gebruik is gemaakt van gestanste handgrepen en ontluchtingsgaten. Deze openingen spelen mee in het object, vooral om het daarmee aan de wand te kunnen hangen. Maar deze schijnbare natuurlijke ophanging stoort niet in het geheel. Het was een noodzakelijk onderdeel van de doos en is een detail van de uitdrukking geworden. Wel een handig detail, maar even bruikbaar als de doos zelf.

Het karton gevouwen als doos op zichzelf is een gebruiksmiddel, een mogelijkheid om producten beschermd te vervoeren. Maar heeft het de functie bewezen verdwijnt het in stukken gescheurd in de container om als oud papier hergebruikt te worden. De idee en het wezen van de doos is daarmee verdwenen. Kees van de Wal echter brengt nieuw leven in het materiaal na bewezen diensten. Niet de container is de voorlaatste rustplaats, maar de wand van de expositieruimte.

Al eerder was het karton door de beeldende kunst ontdekt als materiaal om mee te werken. Maar de manier waarop Van de Wal het inzet op zijn zoektocht naar de ultieme vorm is een abstract hergebruik. De doos als uitgangspunt blijft herkenbaar. Het is geweld aan gedaan, vooral in de composities waarbij diverse lagen karton op elkaar geplakt en er vormen uitgezaagd zijn, maar de grondslag is bewaard gebleven. In die collages heeft de kunstenaar het materiaal zo naar zijn hand weten te zetten dat de uiteindelijke vormen in lijn zijn met zijn andere werk uit geëxtraheerd polystyreen ofwel xps. De geschakelde en geverfde onderdelen hebben eenzelfde sfeer. Een volgende stap op de tocht waarin Van de Wal zoekt naar de vorm die alles zegt. Het is een fascinerende voortgang, een avontuurlijk stadium. Is het kunststof weleens weerbarstig, het karton laat zich gedwee in allerlei standen vormen en vouwen. Enkel wil het nog wel koppig terugplooien in de oude vorm.

Kees van de Wal is ondernemend op weg in de kunst. Het beelden met karton is een speelse manier om een nieuw hoofdstuk aan zijn abstracte verhaal toe te voegen. De kleuren die hij toevoegt aan de ondergrond van bruinen, vouwkarton is natuurlijk een mengsel van oud papier waarin vele tinten zijn opgesloten en zich mengen tot het bruin in vele varianten, geeft het dode materiaal een levende uitstraling. De gebruikerssporen hebben een functie, worden wel geaccentueerd of zijn onderdeel en bijzaak in het geheel.

Wanneer de kunstenaar dicht bij het karakter van de doos blijft geeft het een spannend beeld op welke manier de uitgevouwen kubus tot kunststuk wordt. Voegt hij zijn eigen beeldtaal en kleurgebruik toe dan eigent de kunstenaar zich het materiaal toe, is het zijn werkstuk, zijn kunststuk en is de materie minder meer van zichzelf. Hoewel Van de Wal het karton zo eerlijk mogelijk wil gebruiken, het niet mooier maken dan dat het is, lukt hem dat na de eerste kennismaking niet. In aanvang laat hij zich nog leiden door het materiaal, gebruikt het middel zoals deze zich aan hem voorstelt. Maar naarmate ze elkaar beter leren kennen neemt Van de Wal het heft in handen en maakt nu de doodnormale doos mooier dan deze in feite is. Hij verheft het naar zijn stijl en in zijn techniek tot een kunstwerk. De doos krijgt een voetstuk. Een wand om te shinen.

05 Oude kartonnen dozen gaven me inspiratie. Kees van de Wal. Uitgave in eigen beheer, december 2022.

[peoplefromheaven]

June reading list:

The wave by Morton Rhue

The ruin of all witches by Malcolm Glasskill

Emma by Jane Austen

Difficult loves by Italo Calvino

Love is a dog from hell by Charles Bukowski

Babel by R. F. Kuang

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow by Gabrielle Zevin

The white album by Joan Didion

Fahrenheit 451 by Ray Bradbury

Crime and punishment by Fyodor Dostoevsky

All down darkness wide by Sean Hewitt

Ze doen maar by S. Carmiggelt

Wordslut by Amanda Montell

Currently reading: kartonnen dozen by Tom Lanoye

[caribbeanfreightlinebv]

Wat u moet weten om pakketten via zeevracht naar Sint Maarten te verzenden

Bent u van plan om pakketten naar Sint Maarten te sturen, maar weet u niet zeker hoe u ze veilig en op tijd daar krijgt? Zeevracht is een geweldige manier om artikelen internationaal te verzenden en is betrouwbaar en kosteneffectief, met name voor grote zendingen. Wanneer u uw artikel verzendt, kan het ingewikkeld worden als u niet weet wat het proces is, inclusief verpakking, papierwerk en douanevoorschriften. Als u van plan bent om uw artikelen per schip te verzenden, wilt u uw vracht op de juiste manier voorbereiden en samenwerken met de juiste dienstverleners die kennis hebben van internationale verzending.

In het geval van Sint Maarten, een bruisende Caribische bestemming, kan verzending via zeevracht een handige optie zijn, maar het vereist aandacht voor detail. Van het selecteren van de juiste verpakkingsmaterialen tot het ervoor zorgen dat u alle benodigde documentatie op orde hebt, deze stappen zijn cruciaal om vertragingen of onverwachte kosten te voorkomen. Om u te helpen door het proces te navigeren, volgen hier essentiële tips om pakketten naar Sint Maarten te verzenden via zeevracht, met alles van verpakkingsadvies tot het afhandelen van douaneprocedures.

Praktische tips voor het verzenden van pakketten via zeevracht

Kies duurzame en geschikte verpakkingen

Het is belangrijk om op te merken dat zeevracht lange transittijden heeft en altijd door veel fasen van verwerking gaat. Zorg er daarom voor dat u investeert in duurzame en geschikte verpakkingsmaterialen, zoals versterkte kartonnen dozen, kratten of pallets. Als u kwetsbare artikelen verzendt, zorg er dan voor dat ze duidelijk zijn gelabeld en voldoende zijn opgevuld om het risico op schade te minimaliseren.

Uw pakketten correct labelen

Uw labels moeten de volledige naam en het adres bevatten, evenals de contactgegevens van de ontvanger. U kunt ook uw gegevens opnemen voor het geval er problemen zijn terwijl het pakket onderweg is. Als uw pakket meerdere artikelen bevat, voeg dan een gespecificeerde lijst toe, zodat de douane gemakkelijk contact met u kan opnemen als er een vraag is over de inhoud

Verpakking op basis van gewicht en afmetingen

Meestal worden de kosten voor zeevracht berekend op basis van het gewicht en volume van de zending. Om onnodige kosten te voorkomen, moet u het ophalen en verpakken van uw goederen zo efficiënt mogelijk maken en toch bescherming behouden. Controleer of de afmetingen van uw verpakking voldoen aan de vereisten van de verzendprovider en overpak dozen niet om extra gewichtskosten te maken.

Door deze essentiële tips te volgen, kunt u uw pakketvoorbereiding en het verzenden van pakketten naar Sint Maarten begeleiden en veelvoorkomende problemen voorkomen: schade, vertraging of douanekwesties. Of het nu gaat om een ​​individu dat persoonlijke artikelen verzendt of een bedrijf dat vracht verzendt, een goede voorbereiding met de juiste documentatie vergemakkelijkt het proces en zorgt voor een veilige en succesvolle verzending.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

De verdachten injecteerden kartonnen dozen met met cocaïnebase https://www.indegazette.be/de-verdachten-injecteerden-kartonnen-dozen-met-met-cocainebase/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[vlindervin7]

3, 6, 15 for the book asks !!

3: what is your favourite genre?

hmm contemporary i think, whichever time period it happens to be written in. don't know what genre to call this, but something that's mostly abt people. also poetry

6: what books have you read this month?

will do this for may bc i have not finished a book in june yet so:

le petit prince (the little prince) by antoine de saint-exupéry. reread it when i was feeling a bit sick and wanted something short and sweet and i enjoyed it a lot!

wide sargasso sea by jean rhys. liked it a lot! very strong atmospheric writing and wonderful nature descriptions. i think i was expecting a liiiitle more insight into the characters. i feel like there was a lot left unsiad which i wasn't the biggest fan of in this case

kartonnen dozen (cardboard boxes? don't there's an english translation of this one) by tom lanoye. autobiographical coming of age story abt a boy discovering his sexuality and dealing with his love for a classmate in the 60s. it didn't blow me away, but i did like it! i thought the writing was fun and it was cleverly structured. i imagine it's quite strong in depicting a specific time period and also very flemish in mindset.

15: recommend and review a book

i recommened quite a lot of books when i did that book rec game a while back, so it was hard to find a true favourite that i hadn't mentioned then, but let me pick on i had to read for school, and which is actually a play.

the glass menagerie by tennessee williams! if you like plays i would recommend this one. it's been a while since i've read this, but i remember it being so delicate and fragile, imbued with nostalgia and bittersweetness. the human experience as both a very lonely experience, while also ultimately being about human connection. people who are stuck in the past, stuck in a life they don't really want, stuck into themselves. about memory and how it can haunt you, while also partly being a figment of your imagination as it never accurately portrays past reality. i read it during the beginning of the pandemic when we were all quarantined so that's maybe why it stuck with me, considering some of the themes, but i loved it!

thank you for asking xx

[our-piet]

Naar de hel met Oekraïne - Frontnieuws

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Vandaag moet ik mijn zonden in herinnering brengen. (Genesis 41:9) Lees verder 2 Petrus 1:5—15. Kwaad onthouden we beter dan goed. Dit zien we duidelijk in onze kinderen. Als je ze iets goeds bij wil brengen moet je dat vaak en duidelijk zeggen voordat ze het onthouden. Maar als ze op straat zomaar een slecht woord horen, zal het niet lang duren voor ze het herhalen. Ons geheugen is hetzelfde, maar als het zich meer ontwikkeld heeft is deze eigenaardigheid duidelijker zichtbaar. We hebben een handig warenhuis waar we het kwaad op kunnen slaan. Maar de kostbare juwelen van goedheid worden snel uit hun kistje gestolen. We hebben een brandwerende kluis voor waardeloze zaken en bewaren de meest zeldzame edelstenen in kartonnen dozen. Ons geheugen laat vaak, zoals een zeef, de goede wijn door terwijl het bezinksel achterblijft. Het houdt het kwaad in een ijzeren greep en het speelt met het goede tot het uit onze vingers glipt. Ons geheugen heeft, net als ons, de dingen gedaan die het niet zou moeten doen en het heeft nagelaten te doen wat het zou moeten doen. Maar het is niet altijd makkelijk om onder andere onze zonden te herinneren. We hebben een speciale en bijzondere reden om er niet vaak aan herinnerd te willen worden. Er zijn maar weinig mensen die hun zonden op het zicht willen hebben. Onder de grond, in de diepste kelder als dat mogelijk is, met de deur op slot en de sleutel verloren, daar willen we onze zonden voor onszelf verbergen. Maar als de genade van God in iemands leven komt, zal hij bidden dat hij zijn zonden zal herinneren. Hij zal om genade vragen om een paar goede dingen te vergeten zodat hij zijn fouten, zijn zonden, zijn gebreken, zijn zwakheden en zijn overtredingen niet vergeet. Hij wil ze voortdurend zien zodat hij er door vernederd wordt, vergeving zoekt en hulp zoekt om ze te overwinnen. Ter overdenking Lees Spreuken 28:13, als wij onze zonden proberen te verbergen, zal God ze herinneren. Als we ze belijden en vertrouwen op de Heere Jezus Christus voor vergeving, zal Hij ze niet meer herinneren (Jeremia 31:34). Preek 680, 11 maart 1866

[whats-on-my-minds]

6 dingen die je kunt maken van kartonnen dozen

6 dingen die je kunt maken van kartonnen dozen

Ik moet eerlijk bekennen dat ik graag cornflakes eet. Evenals bestellingen, boodschappen, schoenen enz. zit cornflakes in een kartonnen doos. De dozen stappelen zich maar op. Je kunt je dozen en papier natuurlijk aan de weg zetten, maar wat kun je er nog meer mee? 1.Kattenschuilplaats Iedereen met een kat kan beamen dat ze gek op dozen zijn. Een doos zorgt voor bescherming en geborgenheid. Uit…

[hippodroom]

Poëzie

De bedoeling was dat de toekomst die wenkte, zou starten met copywriting. In eerste instantie wilde ik me via zelfstudie verdiepen in resultaatgericht schrijven en conversie-optimalisatie. Maar ik ben op een oude liefde gebotst: poëzie. Als een mens plots tijd over heeft, wil hij soms orde op zaken stellen. De opruimdrang. Ruimen in het heden, maar ook in het verleden. Zaken die zijn blijven sluimeren, afhandelen. Dat betekent weggooien, maar ook afmaken. Om verder te kunnen.  Zo kwam ik bij poëzie terecht. Toen ik de ratrace verliet, was er weer tijd om na te denken en creatief te zijn. Een drang die al sinds mijn jeugd in mij borrelt, maar die door de verplichtingen van alledag in een halfopen vat vastzat.  In een dichtbundel die ik aan het samenstellen ben, zeg ik het zo: “De poëzie keert altijd in mij terug. Alsof ik sommige dingen niet ongezegd kan laten en ik ze op onbewaakte momenten uit mijn vingers moet doen vloeien. Om mezelf verlossing te schenken, al dan niet als mezelf.” Uren op de fiets zitten om pakjes rond te brengen is, om het met een eufemisme uit te drukken, verre van gecompliceerd. Op de wegen tussen punten A en B krijgt de geest voldoende de tijd om leeg te lopen en zich te vullen met puzzelwoorden. Zo nam ik de draad van poëzie weer op. Tegelijkertijd wist ik dat in vergeten mappen in kartonnen dozen op de zolder nog schrijfsels van vroeger lagen. Want als 17-jarige was ik in 2002 al van plan om een dichtbundel te maken. Met als pseudoniem ‘Goofy’. Een illustratie van de onvolwassenheid waarmee ik al heel mijn leven worstel.  Zoals ik al liet uitschijnen raakte de bundel, die ‘A l’improviste’ zou heten, nooit af. Net als de tweede bundel ‘Blond en blauw’, die ik twee jaar later aan de universiteit begon. Sindsdien lagen die bundels in mijn onderbewustzijn stof te vatten, met de bedoeling om ooit geruimd te worden. En daar was nu dus tijd voor. Omdat ik er een punt van heb gemaakt om vanaf nu alles af te maken, heb ik me de voorbije weken volledig op mijn nieuwe en oude poëzie gestort in plaats van op het nog onbekende copywriting. Niet omdat ik vind dat ik meesterlijk kan dichten of omdat ik denk dat ik er iets mee kan bereiken. Wel integendeel. Als ik bijvoorbeeld de hedendaagse poëzie in het gerenommeerde tijdschrift-boek Het Liegend Konijn lees, dan vrees ik dat ik een heel andere weg ben ingeslagen. Dat ik nog ergens in de omgeving van vers- en rijmland vertoef waar Instagramkinderen zielenroerselen spuien. 

Maar die vaststelling deert me niet. Vorige zaterdag kwam ik iets voor zes uur ‘s morgens wakker en als een blikseminslag was het daar: het besef wat poëzie zou moeten zijn. Verbeelding. Inbeelding. Het magische verwoorden van beelden en daar iets anders mee bedoelen. De lezer een eurekamoment bezorgen. Dat is voor mij de moeilijke weg die ik moet bewandelen. En het voelde als een eurekamoment, een aha-erlebnis. Alsof het mij op school ooit allemaal was verteld.

Ondanks die confronterende belevenis zal ik alle gedichten die ik nog in vergeten mappen in kartonnen dozen liggen heb, bundelen. Om mijn verleden af te werken, te ruimen. Voor mezelf, om verder te kunnen.

[storiesofthenight]

i .     alias, name.     Kim ii .     birthday.     September 9th iii .     zodiac sign.    virgo iv .     height.   1.67cm v .     hobbies.     writing, reading, watching movies, listening to music vi .   favourite colour.   black, purple, red, green, dark blue vii .     favourite book(s).     Lost Souls by Poppy Z. Brite, Cirque Du Freak series by Darren Shan, Kartonnen Dozen by Tom Lanoye, Percy Jackson series by Rick Riordan, The Lord of The Rings by Tolkien, etc.  viii .     last song.     Simple Man by Jason Manns and Jensen Ackles ix .     last film / show.   Agents of S.H.I.E.L.D. (finally had the chance to see the last season this week) / The Call of the Wild [I love this movie okay, it’s one of the only ones that gets to stand in the livingroom with my marvel collection] x .     recent reads.     His Dark Materials trilogy by Philip Pullman and Howl’s moving castle by Diana Wynne Jones xi .     inspiration.     whatever pops up in my head really, I get ideas everywhere xii .     story behind url.    Lots of my muses are related to the supernatural or magic, and it’s somewhat associated with night, plus they all have stories to tell so ... xiii .     fun fact about me.     I love music instruments. I have ... an acoustic guitar, a classic guitar, two electric guitars, an semi-acoustic bass, an electric bass, a piano, a kalimba, a pan flute, an oracina, an ukelele and two recorders (blame my school period for that). But I can’t play any of them properly because I’m completely trying to teach myself and it doesn’t go so well without a proper teacher xD

tagged by.  stolen from.   @seesgood     tagging.     @alphadelameutedelycan, @soulboundwinchester, @mesmusae, @rebelliousfamily, @paradiseturnedhell, @anditsxsorrows, @chaosdwelling

[sennettyoung]

Social Justice in the Netherlands

Merry Christmas @queerlingual! Here’s your gift for the @langblrsecretsanta Based on your interest and your passion for activism, as well as your intermediate level in Dutch, I wanted to combine immersive language learning methods with resources on human rights in our small but surprisingly diverse country.

Literature

Hallo witte mensen van Anousha Nzume Een heel populair boek over racisme in Nederland dat redelijk wat losmaakte in de maatschappij toen het uitkwam (vooral in negatieve zin).

Witte onschuld van Gloria Wekker Dit boek gaat over racisme in de media in Nederland en natuurlijk over Zwarte Piet.

Roofstaat van Ewald Vanvugt Een heel ongecensureerde versie van de Nederlandse geschiedenis, vooral over slavernij en het koloniaal verleden.

Max Havelaar van Multatuli Dit is een onderdeel van de Nederlandse literaire canon en het is oorspronkelijk geschreven tegen de Nederlandse koloniale administratie in Indonesië.

Kartonnen dozen van Tom Lanoye Een literair boek over een gay jongen op de middelbare school.

Welkom bij de club van Thomas van der Meer Een luchtig boek over een transjongen.

Nog veel meer queer boeken op queerboeken.nl.

Podcasts

Spectrum Deze podcast gaat over queerness in Nederland, vooral onder mensen van kleur. Het is een relatief nieuwe podcast over zowel persoonlijke als politieke onderwerpen (vaak allebei tegelijkertijd!).

Dipsaus Dit is een podcast waarin drie vrouwen met elkaar praten over hun ervaringen als zwarte vrouwen in Nederland. Ze nodigen vaak gasten uit om met hen te praten over identiteit en een scala aan politieke onderwerpen. De drie presentatrices zijn ontzettend sympathiek en zijn goed bekend met de onderwerpen die ze bespreken. Ik ben redelijk verslaafd aan deze podcast.

Fufu en Dadels Een vergelijkbare podcast over vrouwen van kleur in Nederland, maar dan vanuit een Zuid-Nederlands perspectief. Ondanks ons kleine formaat zijn er regionale verschillen, die in deze podcast ook mooi naar voren komen, vooral in vergelijking met de Randstad (the metropolitan areas around Amsterdam, Utrecht, and the Hague).

Jurre’s Date Spuiten en Slikken Dit is niet expliciet een social justice gerelateerde podcast, maar raakt wel vaak aan onderwerpen zoals seksualiteit, fysieke of mentale beperkingen en sekswerk. Het is een beetje theatraal, maar soms wel interessant om naar te luisteren.

Queerstory Dit is een heel nieuwe podcast over queer personen in de geschiedenis. Er zijn op het moment van schrijven drie afleveringen.

De Groene Amsterdammer Het is eigenlijk een nieuwspodcast, maar wel aan de linkerkant van het politieke spectrum.

Series / Documentaries

Hij is een zij Serie waarin transgendermensen gevolgd worden in hun dagelijks leven en transitie.

Geboeid: terug naar de plantage Deze documentaireserie volgt Nederlanders die op zoek gaan naar de slavernijachtergrond in hun familie en zich verdiepen in het slavernijverleden van Nederland in het algemeen.

#Boos: Terug naar je eige land Deze documentaire gaat over asielzoekers die teruggestuurd worden door de overheid naar een gevaarlijk land. Het maakte heel wat los in de samenleving en het is een ontzettend belangrijke discussie in Nederland wie hier wel en niet mag blijven.

Verdacht Deze documentaire gaat over etnisch profileren, vooral richting mannen van kleur in Nederland door de politie.

Vrouw op Mars Een documentaireserie over het feminisme in Nederland.

Oogappels Een geweldige serie over een aantal families en hun problemen. De personages zijn super realistisch en er is redelijk wat representatie.

Gewoon vrienden Een romantische komedie over twee jonge mannen die smoorverliefd worden. Cute.

Dunya en Desie Dit is een vrij oude sitcom over twee vriendinnen. Een van de twee heeft Marokkaanse ouders en is volgens mij een van de oudere representaties van Marokkaanse families op TV.

Over het algemeen kun je heel veel films, series en documentaires vinden op npostart.nl.

Feel free to ask me for more specific recommendations as you get through these (especially documentaries are my jam)! I hope you love them as much as I do!

[chrisejones]

Hoekbescherming | Kartonnen hoekbescherming

Kartonnen hoekprofielen 35mm x 35mm, 74cm lang. Kartonnen hoekprofielen bieden bescherming tegen het beschadigen van hoeken en randen van pallets en het voorkomt dat omsnoeringsmaterialen en wikkelfolie de hoeken van dozen e.d. indeuken. Daarnaast worden kartonnen hoekprofielen gebruikt om hoeken van wanden te beschermen. https://www.fixpack.nl/product-categorie/materiaal/hoekbescherming/

De kartonnen hoekprofielen zijn watervast en zijn dus geschikt voor diverse toepassingen.De hoekprofielen zijn eenvoudig op maat te snijden met een hobbymes.

[muskming]

Your Daily Male 2021 tear-off calendar, 368 pages full-color, 14,8 x 21 x 4,2 cm

www.yourdailymale.nl / www.mooi-man.nl ISBN: 978-90-77957-3-32

The calendar can be purchased at gallery MooiMan and can be ordered at any bookstore in the Netherlands. In Germany for sale at: Buchladen Erkönig, Stuttgart Buchladen Prinz Eisenherz, Berlin In Belgium for sale at:  Kartonnen Dozen, Antwerp             In United Kingdom for sale at: Bookshop Gays the Word, London In France for sale at:  Les Mots à la Bouche, Paris In Austria for sale at: Buchhandlung Löwenherz, Wien            

[haarlemupdates]

Spaarnelanden start campagne rondom kartonafval van online bestellingen

Sinds de coronacrisis heeft heel Nederland te maken met een enorme toename in het aanbod van kartonafval door online bestellingen. Ook in Haarlem is dit het geval. Spaarnelanden leegt de papiercontainers vaker en voert dit nog verder op. Containers zijn regelmatig verstopt door de kartonnen dozen van online bestellingen. Om dit te voorkomen roept Spaarnelanden Haarlemmers op kartonnen dozen in stukken te scheuren voordat ze in de container worden gegooid. Campagne Deze week voert Spaarnelanden campagne om bewoners op te roepen hun bijdrage te leveren aan het voorkomen van verstopte en volle papiercontainers via de leus: “Online geshopt? Scheur je doos in stukken voordat je hem in de container stopt”. Bewoners krijgen dit onder andere te zien via posters in de stad en een campagne op sociale media. Daarnaast vraagt Spaarnelanden om bij volle containers het afval thuis te bewaren totdat de container geleegd is. Via https://inzameling.spaarnelanden.nl zijn de inzameldagen te vinden per container. Zo houden we Haarlem samen schoon!     Read the full article

[zielsvlucht]

Broodroosters

Ik herinner me nog de eerste dag alleen in mijn nieuwe appartement. Die ochtend zat ik nog half slapend te rommelen in kartonnen dozen op zoek naar een broodrooster. Ik vond hem niet. Misschien had ik nog een doos in mijn wagen laten staan? Slaperige strompelde ik de deur uit, de trap af. Ik hield de reling goed vast om mijn evenwicht te behouden en toen merkte ik iets op.

Op de verdieping die ik passeerde zag ik een deur open staan. Door de open deur zag ik… buiten. Een blauwe lucht gevuld met boomtakken, dorre bladeren die tot over de deurdrempel lagen en ik hoorde zelfs vogels fluiten. Vreemd. Dit was de derde verdieping, midden in de stad. Ik bleef voor de trap staan. Eerst verward, maar steeds meer nieuwsgierig. Uiteindelijk vergat ik de broodrooster, verliet ik de trap en stapte ik tot aan de deur. Nu zag ik meer. Bomen, struiken, bosgrond, modder en een keurig tuinpad dat er doorheen liep. Het was een bos. Er was een heel bos in deze kamer!

Voorzichtig stapte ik door de deur. De mengeling van grind en bladeren kraakte onder mijn schoenen. Ik keek achterom en zag de deuropening midden in een lange witte muur. Langs beide kanten strekte de muur door tot in de verte. Ook in de hoogte strekte het eindeloos door. Een plafond was er niet. Deze kamer was groter aan de binnenkant dan aan de buitenkant. Ik had in heel mijn leven nog nooit zoiets bijzonder gezien. Een heel park in een gebouw!

En het kwam heel goed uit. Toevallig deed ik graag natuurwandelingen en nu was ik blij om te ontdekken dat ik dit in de grote stad niet zou moeten missen. Goedgezind wandelde ik over het pad. Ik zag meesjes wegspringen in de takken. Ook een kikker haastte zich van het pad af. Een eekhoorn keek me verdacht aan vanop de zijkant van een boomstam. Heerlijk. Dan zag ik haar. Ze zat in de verte tegen een boom aan de kant van de weg. Ze droeg een blauwe jurk en was rustig een boek aan het lezen. Misschien woonde ze ook in mijn flat. Ik stapte naar haar toe om dag te zeggen.

Toen ik naderde, keek ze op van haar boek. Ze leek even verward, alsof ze net uit een droom ontwaakte.

“Hallo.” Zei ze. Ze was me voor.

“Hey.” Zei ik, en ik begon me enthousiast voor te stellen.

Ze onderbrak me:

“Wat doe je in mijn appartement?”

“Appartement?” vroeg ik. “Is dit je appartement?”

“Ja.” Zei ze.

Achteraf gezien had ik dat kunnen weten. Dit was dan ook een appartementsgebouw. Op elke verdieping waren er drie appartementen, een stuk trap en niets meer. Ik had dit ook geweten, maar toen ik een bos in een openstaande deur gezien had, had ik er niet bij stil gestaan dat het iemands appartement kon zijn. Want ja, hoe kon dat ook? Hoe zou dat mogelijk zijn?

“De deur stond open.” Zei ik nogal loom.

“Ja de deur staat open.” Zei ze. “Ik heb ze opengezet want ik heb wat mensen uitgenodigd.”

Er was een ongemakkelijke pauze.

“Ik heb jou niet uitgenodigd. Ik ken jou niet.” Zei ze.

“Ik woon hierboven.” Zei ik. “Op nummer twaalf. Sinds… gisteren.”

“Leuk om kennis te maken.” Zei ze. Ze bleef zitten. Er was weer een stilte.

“Sorry.” Zei ik. “Het spijt me. Ik wou je appartement niet binnenlopen.”

“Het is oké.” Zei ze.

“Ik had niet door dat dit iemands appartement was. Het leek op een park dus ik dacht misschien dat het een publieke ruimte was of zo.”

“Het is oké.” Zei ze nog eens. “Het was dom van me om zomaar de deur open te zetten. Ik wist niet dat er nog anderen in het gebouw waren rond deze tijd. Ik had niet op jou gerekend.”

“Ik zag gewoon een bos en ik werd zo nieuwsgierig.” Ratelde ik verder. “Ik moest op ontdekking uit. Ik heb nog nooit zoiets gezien.”

“Het is oké.” Zei ze een derde keer. “Het is leuk om je te leren kennen.”

Er was weer even een stilte. Ik stond daar midden in haar bos/appartement en zij staarde me aan vanop de grond.

“Hoe kan dit?” Vroeg ik dan. “Dit lijkt niet mogelijk. Hoe komt het dat er plaats is voor een bos? Waar gaan al de boomwortels naartoe als er hieronder nog een verdieping is?”

Ik keek de lucht in.

“Mijn appartement hoort hier boven te zijn maar er is enkel lucht. Dit is zoals de kast van Narnia!”

Ik keek haar vragend aan. Ze zag er geamuseerd uit.

“Tovenarij.” Zei ze.

“Tovenarij?” vroeg ik. En dan wachtte ik tot ze zou zeggen wat de échte verklaring was.

“Ja, tovenarij.” Zei ze. Het was de echte verklaring.

Ik staarde haar even aan. Ze gaf me tijd.

“Ben je een tovenaar?” vroeg ik haar dan.

“Nee. Een fee.” Zei ze.

“Hocus pocus?” Zei ik.

“Ja.” Zei ze.

“Of eerder bibbidi-bobbidi-boo.” Zei ik.

Ze lachte. “Ja. Dat.”

Ik lachte ook even, van de absurditeit van het alles.

“Ik wist niet dat feeën echt waren.” Zei ik.

“Dat zijn we wel.” Zei ze.

“Waarom wist ik dat niet? Waarom denkt men dat feeën niet echt zijn?”

“Toen men dacht dat feeën echt waren, gooiden ze ons op de brandstapel.” Zei ze.

“Oei!” Zei ik. “Sorry.”

“Dat is oké.” Zei ze. “Dat was lang geleden. Ik heb het nooit meegemaakt. Ik ben van ’97.”

“Zijn er veel feeën?” vroeg ik.

“Best wel.” Zei ze. “We verstoppen ons niet echt, maar opvallen doen we ook niet. We moeten niet opvallen. We hebben niets van niemand nodig. We kunnen toveren.”

“Cool.”

“Er komen straks wat vriendinnen langs.” Zei ze. “Zij zijn ook feeën. Daarom stond de deur open. Het is heksensabbat zie je.”

“Heksensabbat?”

“Ja.”

“Maar je bent een fee. Geen heks.”

Ze lachte. “Ja het is dan ook feeënsabbat maar als ik dat zeg, weet niemand wat het is. Dus ik zeg heksensabbat. Het is toch min of meer hetzelfde.”

“Aanbidden jullie dan ook de duivel en zo?”

“Aanbidden niet echt. Maar hij is uitgenodigd.”

“Ach zo.”

“Uit beleefdheid. Soms komt hij. Hij is wat oud, maar wel gezellig.”

Hier moest ik even bij nadenken. Ik wist niet dat de duivel gezellig kon zijn. Ik dacht dat hij hoorde eng te zijn. Ze zag me denken en zei:

“De duivel is nog lang zo kwaad niet. Je zou hem nog leuk vinden. De meeste mensen vinden de duivel toch leuk. Daarom dat de kerk hem nooit moest hebben. De duivel leuk vinden was niet echt een probleem maar de duivel leuker vinden van Jezus, dat konden ze niet hebben.”

Ik dacht hier over na, maar zei niets.

“Maak je er niet druk om.” Zei ze dan. “Dat zijn feeëndingen. Die moet je niet snappen.”

Ik knikte. Het was weer even stil. De vogeltjes floten.

“Het is een heel mooi bos.” Zei ik.

“Dank je.” Zei ze.

“Ik zal dan maar… eh… weg gaan en je met rust laten.”

“Oké. Tot nog eens misschien.” Zei ze.

“Ja.”

Ik wandelde weg. Een paar passen verder sprak ze me plots weer aan.

“Zeg heb jij een broodrooster? Die ik zou kunnen lenen?”

Ik draaide me om.

“Ik heb er hier ergens eentje liggen maar… ik weet niet meer waar.” Ze gebaarde naar het bos waar we in stonden.

“Ik heb een broodrooster, ja, maar ik ben ze zelf ook even zoek.” Zei ik. “Met een veel minder goed excuus.”

Ze lachte. “Ach. Als jij hem vindt voor ik de mijne vind, zou ik hem dan eens mogen lenen?”

“Ja hoor.” Zei ik.

“Bedankt.” Zei ze.

“Prettige sabbat nog.”

“Zeker.”

Ik wandelde het bos uit, maar ik zou hier later nog vaak komen.

[dolfijnen]

Foto's voorbije thema's

Het eerste trimester zit er op, tijd om eens terug te blikken op de voorbije thema's.

In december werkten we rond dozen en lichtjes.

We bouwden torens en duwden deze om.

We maakten kampen in kartonnen dozen waarin we experimenteerden met zaklampen, blacklight, kerstlichtjes.

We speelden met fluo

Foto's december vind je hier https://photos.app.goo.gl/4PxgotfSCcWpKNYB8

In november werkten we rond fantasiedieren in de herfst.

We schilderden met allerlei herfstelementen

We maakten kettingen van kastanjes

Sorteerden noten, blaadjes, kastanjes

We gingen op zoek naar peppa big in een blaadjesberg

Foto's november vind je hier https://photos.app.goo.gl/3W7qri8cGwpAWs828