#Speelgoed autootje | Explore Tumblr posts and blogs

nica-leesdossier-ignatius · 8 years ago

Text

Een Auto voor een Meisje

Sinterklaas in de klas

We zaten vol spanning in de kring te wachten. Ik zat in groep drie en het was Sinterklaas. De vorig dag hadden we allemaal onze zelf gevouwen schoentjes gezet, en we zaten nu te wachtten tot we eindelijk onze cadeautjes mochten openmaken. Eindelijk was het dan zover. Ik scheurde zo snel mogelijk het cadeaupapier van mijn pakje. Vol verwachting keek ik naar de inhoud. Het was een klein, paars, plastic poedeltje met onrealistisch grote ogen. Het had een roze strikje op haar hoofd dat je eraf kon halen en er weer op doen. Teleurgesteld keek ik de kring rond. Het viel me op dat niet alle kinderen zo’n plastic diertje hadden gekregen. De jongetjes hadden namelijk allemaal een autootje. Zo een die je naar achteren kunt trekken om hem op te winden en die dan keihard naar voren schiet. Ik was stikjaloers. Ik hield helemaal niet van littlest pet shop, en ik wist trouwens dat mijn beste vriend Stijn daar een hele verzameling van had. Waarom kreeg hij niet de poedel en ik de auto? Waarom werd zo benadrukt dat wij, de meisjes, anders waren dan zij, de jongens, en van verschillende dingen hoorden te houden?

Ik vind dat speelgoedfabrikanten geen speelgoed moeten maken dat alleen voor jongens of meisjes is bedoeld. Hoe kunnen we verwachten dat de volwassenen van morgen vrouwen en mannen gelijk zullen behandelen als we de kinderen van vandaag leren dat jongens en meisjes zo verschillend zijn? En zijn jongens en meisjes überhaupt wel zo verschillend of is dat aangeleerd? Wat is de invloed van vooroordelen op jonge kinderen?

Speelgoedfolder

In de Bart Smit folder van 2013 stond een pagina met de tekst: ‘Zo goed zijn als mama, dat wil jij ook!’, daaromheen zag je kleine meisjes, druk in de weer met roze strijkijzertjes en stofzuigertjes. Er was veel ophef over de folder en niet zonder reden. Hiermee leren we kleine kinderen dat het de norm is dat mama het huishouden doet. Als kinderen dit de hele tijd zien en horen, in films, op school in boeken en in folders, dan kunnen we verwachten dat ze dit gedrag later ook zelf gaan vertonen. Niet voor niets is het spreekwoord: ‘Jong geleerd, oud gedaan’. De kinderen die in 2013 leren dat de moeder het huishouden hoort te doen, stichten tegen 2040 hun eigen gezin. Zullen de rolpatronen in die gezinnen dan ook nog zo vast liggen? Als die kinderen in de praktijk brengen wat ze vroeger hebben geleerd, zal de man- vrouwverdeling in het huishouden in 2040 nog net zo scheef zijn als nu.

Hersenen

Een veelgenoemd argument voor seksespecifiek speelgoed is dat jongens en meisjes van nature verschillend zijn. Dat het ìn ze zit. Maar is dat eigenlijk wel zo? Bestaat er überhaupt zoiets als een jongens- of meisjesbrein? Nee, wijst onderzoek uit.

Neurowetenschappers publiceren regelmatig over verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke bovenkamers. Zo zouden vrouwen een grotere hippocampus hebben dan mannen - met als resultaat een beter langetermijngeheugen. Bij mannen zou de pariëtale cortex groter zijn, cruciaal voor het ruimtelijk inzicht. Daardoor is de indruk gewekt dat sekseverschillen vastliggen in het brein. 'Ten onrechte', ontdekte de Israëlische onderzoekster Daphna Joel. Volgens Joel kun je alleen van een typisch mannen- of vrouwenbrein spreken als iemand op álle of vrijwel alle hersengebieden ofwel de meest vrouwelijke ofwel de meest mannelijke variant onder het schedeldak heeft. Daarom keek ze bij 1450 proefpersonen via verschillende MRI-technieken naar onder meer de witte stof, grijze stof, de bedrading en de dikte van de hersenschors. Slechts een heel kleine minderheid van 1 tot 4 procent van de deelnemers heeft een brein waarvan álle onderdelen de meest vrouwelijke of juist de meest mannelijke variant hebben. De norm is dus niet het verschil tussen mannen en vrouwen maar de enorme verschillen tussen individuen.

Neurowetenschapper Nienke van Atteveldt, auteur van het boek Kijken in het brein stemt ook in met de conclusies van de studie. ‘Op groepsniveau zie je wel verschillen tussen mannen en vrouwen, maar de verschillen tussen mannen of vrouwen onderling zijn gemiddeld net zo groot als die tussen de seksen’

Slechte schoolprestaties

Ondanks dat er geen specifieke verschillen zijn in het brein van jongens en meisjes, behandelen we ze toch anders. Wat is de invloed van deze vooroordelen?

Neem bijvoorbeeld het vooroordeel dat meisjes beter kunnen leren dan jongens. Volgens wetenschappers van de Britse universiteit van Kent heeft dit vooroordeel een negatief effect op de schoolprestaties van jongens. Ze lieten in hun onderzoek kinderen van 4 jaar oud naar zinnen luisteren als “Dit kind wil graag leren” of “Dit kind doet het niet zo goed op school”. Zowel de jongens als de meisjes koppelden de negatieve uitspraken eerder aan jongens, en de positieve eerder aan meisjes. In een ander experiment vertelden ze een groep jongens dat meisjes beter presteerden op school. Een tweede groep jongens kreeg te horen dat jongens en meisjes even goed presteren op school. In de toets die ze daarna moesten maken scoorde de eerste groep opvallend veel slechter dan de tweede groep. De jongens worden in hun prestaties dus beïnvloed door vooroordelen.

De negatieve invloed van vooroordelen wordt ook beaamt door hoogleraar Educational Neuropsychology Lydia Krabbendam:

“In de natuur is het zo dat de planten die het meeste licht en eten krijgen het hardste groeien. Zo werkt het in het brein ook: het gedrag dat je veel aandacht geeft, ontwikkelt zich het beste. Alle kinderen hebben een mix van jongens- en meisjestrekken. De natuurlijke neiging van ouders en leraren is echter om jongens vooral jongensdingen te laten doen en meisjes meisjesdingen. Daardoor komt de andere kant minder tot zijn recht. Het gevaar bestaat dat je je kind daarmee onbedoeld in zijn mogelijkheden beperkt.”

Begin bij je kinderen

Het is belachelijk dat er nog steeds een scheiding is tussen jongens- en meisjesspeelgoed. Niet alleen omdat jongens en meisjes qua hersenen helemaal niet specifiek verschillen, maar ook omdat je kinderen beperkt in hun ontwikkeling door alleen hun jongensachtige of meisjesachtige kant te stimuleren. Als we willen dat vrouwen en mannen in de toekomst helemaal gelijk zijn, moeten we beginnen met onze kinderen gelijk opvoeden. Daarom moeten we ophouden met het maken en kopen van seksespecifiek speelgoed.

#feminism #toys #boys #girls #seksism

1 note · View note

atevegter · 5 years ago

Text

1728 Thuisblijven toen - 2

1728 Thuisblijven toen – 2

Het is zondagmorgen, nog voor kerktijd. Mijn broertje en ik spelen onder de eetkamertafel, waarvan de poten met elkaar verbonden zijn. Het is een beetje behelpen, maar het geeft ook mogelijkheden, zoals het bouwen van viaducten en tenten. Het is de plek waar het Perzische tapijt ligt, met z’n snelwegen en parkeerplaatsen. We zijn vier en zes of vijf en zeven, misschien zes en acht, maar in ieder…

View On WordPress

#Apeldoorn #autootjes #column #dagboek #dieren #kerk #speelgoed #spelen #thuisblijven #zondag

0 notes

gekruidengeroerd · 8 years ago

Photo

Code rood.

Moeilijk om met de Najade de haven van Schier binnen te lopen. Te veel verlaging. De prikken van het laatste geultje zijn weggehaald waardoor we het kort voor de haven op moeten geven. Blijven liggen voor de nacht. Volgende ochtend om kwart over vier wordt de waterketel voor de koffie op het vuur gezet. De klok geeft een uur voor hoog aan. Na een snel bakje gaan we aan dek en draaien het anker op. De verlaging is er nu een beetje uit. Prikken diepte tot we een ons wegen. Kop lampjes op ons hoofd zwiepen op en neer. Meer als 1.30 m geeft de peilstok niet aan. Afwisselend wordt vanaf stuurboord en bakboord de diepte doorgegeven naar achteren. Langzaam schuiven we de haven in. Geen kip te zien, steigers drijven leeg op en neer en de verlichting op de kade is gedoofd. Blij dat we binnen liggen duiken we de kooi weer in.

De oliekachel in het ruim brandt niet goed. Deel van de pijp geeft er de dag voor kerst de brui aan. Locatie en winkeltechnisch gezien perfecte timing. Via hulpdesk van Schier kenners en tips en trucs vinden we in het dorp een stuk kachelpijp. Met de vlam in de pijp fietsen we terug naar de haven. De pijp achter op de bagagedrager steekt zover uit dat er bijna aan een rood gevaren vlaggetje gedacht moet worden.

Binnen temperatuur houdt niet over. Dubbele truien , wollen dekentjes en kruiken moeten het goed maken. Verwend zijn we met een cv die altijd op twintig graden staat. Lagere temperaturen kosten energie en geven een oncomfortabel gevoel. Gezelligheid wordt zeker ook uit warmte geboren.

Ruim die middag de roef op. Maak een kaarsje van sinaasappelschil, giet hier olie in en hang kersttakken aan de stalen balken in het ruim. Slinger er rode slingers omheen en ga tevergeefs op zoek naar lampjes die in verband met een klein “wakkelcontactje” ander woord voor kleine communicatiestoornis, nog in de kofferbak van een rood autootje liggen. Naast de koperen bel hangen wel twee witte rieten klokjes te klingelen.

Het is nog vroeg als ik eerste kerstdag een rondje zonder hondje langs de waddendijk loop. Mijn kerstinkopen heb ik er in één keer uit als er tussen aangespoeld eikenblad wier een kunststof fender ligt. Afgebroken uiteinden van groene touwtjes liggen nog in het slik. Klein glazen flesje tussen afgestorven zeekraal wacht met een andere boodschap . Houd mijn handschoenen aan en wacht tot ik weer terug ben aan boord om de brief er uit te peuteren.

De vuurtorenwachter van verkeerspost Schiermonnikoog komt op de koffie. Was er nog niet aan toegekomen om bij zijn stem een gezicht te bedenken. Hij denkt dat ik de vrouw van de Jade ben. Heeft haar regelmatig aan de lijn gehad deze zomer. Na ja.

Kachelservice Schier in de vorm van Hielke komt langs in een oranje busje met een stuk dubbelwandig kachelpijp en zet die samen met Hans op de oliekachel.

Alweer een dag voorbij. Gas is op en buiten is het zo guur en donker dat we geen zin hebben om de fles te wisselen. Dan maar liever een lauwe tosti bakken op de kachel. Loop naar boven naar de roef en toets een nummer op mijn mobiel in. Ondertussen kijkend op welke bladzijde ik ook al weer gebleven was in mijn boek. Als ik ineens een schreeuw hoor die van buiten lijkt te komen. Hellluppp. Hoge vrouwenstem probeert tegen de wind in te boxen. Hans komt in hoog tempo de trap op vanuit het ruim en heeft ook haar schreeuw gehoord. Als we de roefdeur openen waait deze met een knal tegen de roef aan. Onmogelijk om het duister te doorboren. De wind buldert over het achterdek. Aardedonker. Weer hulpgeroep.

Zet een muts op mijn hoofd schiet in een jas en pak de eerste beste zaklamp die ik vinden kan.

Omdat we geen bezoek meer verwachten die avond was de loopplank al weggehaald. Snel deze terug gelegd waarnna we de pier opsnellen in de richting van het het hulpgeroep.

“Waar zijn jullie?” roep ik tegen de wind in. Mijn lantaarn op het geschreeuw richtend zie ik in het schijnsel een man en een vrouw die proberen bij de basaltblokken uit het water te klimmen. Ze glijden echter telkens weer terug. Leeftijd inschattend zijn ze zeker de zestig al voorbij. Te glad. Het lukt niet houvast te krijgen op de gladde stenen.

Hans en ik klemmen onze armen om een meerpaal , hangen naar beneden en trekken eerst de man en dan de vrouw voorzichtig omhoog. Niemand lijkt iets gebroken te hebben. Als ze onze hand hebben gegrepen klimmen ze redelijk gemakkelijk de kant op. Eenmaal op de pier draait de man zich om. Grijpt zijn vrouw bij de arm en zegt. “ Nou dan gaan we maar weer eens op huis aan”

Kijk hem vol ongeloof aan. “Ik dacht het niet ! “. Met enige klem beweeg ik hem richting de loopplank en zie ondertussen dat hij zwaar bloedt aan zijn hoofd.

Beneden in het felle licht van het ruim zien de wonden aan zijn hoofd er nog heftiger uit.

De theedoek, wit met lichtblauwe streepjes trekt wit weg en zuigt zich vol

Ondertussen aan dek bloed op het zebrapad en fel rode druppels op de lichteiken traptreden. Moord op een charterschip zou er niets bij zijn.

De man lijkt zo rustig dat ik me daar bijna zorgen over maak. Vraag hem me aan te kijken en te vertellen wat er is gebeurd.

Ondertussen belt Hans voor een taxi en is en de huisarts ingelicht.

.“Gelukkig hebben we jullie gehoord” zeg ik nog. “Nou als jullie hier niet gelegen hadden met het schip waren we er ook niet naartoe gewandeld” krijg ik als antwoord terug. Vraag hem mij toch nog maar even een goed kerstgevoel te geven en blij te zijn met het feit dat hij op tijd uit het water is gehaald.

De vrouw met zilvergrijs haar is bang dat ze ons kerstdiner heeft verpest. Zeg maar niets over de lauwe tosti die ik net achter mijn kiezen heb. Ze wil nog op zoek naar haar bril die ze tijdens de val verloren heeft. Het is vloed het water komt op en haar auto focus is vast en zeker al ergens anders aan het rondkijken. Hoor haar mompelen dat ze hoopt dat ze haar lenzen mee heeft genomen voor deze vakantie.

Om toch zo snel mogelijk naar zijn wonden te laten kijken en omdat ik niet weet of hij ribben gekneusd of gebroken heeft sla ik de man een dikke wollen deken om. Paar minuten later zitten ze in hun natte plunje op vuilniszakken in de taxi. De chauffeuse heeft het al gezien hoe ernstig het is en zal direct naar de huisarts rijden.

Bedankkaartje op de trap de volgende dag geeft aan, dat ze heel blij zijn met hun redding. Vijf hechtingen en een aantal gekneusde ribben waren de prijs voor een wandelingetje op kerstavond.

Nog een dag later kijkt een bril me aan vanaf de basalt keien. Zal deze morgen op de bus doen.

wee dagen later in het café aan de haven. : “Zijn jullie de mensen die.......” Ja dat zijn wij”. “Mag ik jullie dan een gratis portie bitterballen aanbieden:? Tja. Dat biedt perspectieven voor de komende dagen op het eiland. Ook voor de mensen die ons kennen, of iemand anders kennen die ons dan weer kent.

De marifoon in de roef kraakt. Naast de marifoon staat nu ineens ook een gezicht. Gezicht met een bril. met een donker vierkant montuur en kort steil donkerbruin haar

“Verkeerspost Schiermonnikoog met de weersverwachting tot vanavond 21.00 uur.

Duitse bocht Rottum West tot Noordwest 7 tot acht, later 9 mogelijk windstoten tot 10.

Maken een korte wandeling, de zon schijnt. De rode vuurtoren in speelgoed vorm is goed te zien op de achtergrond van felrode meidoorn bessen. We warmen even op bij Hotel van de Werf.

Bruine ongestreken kleedjes bedekken aftandse tafeltjes.Lounge voor de gasten staat met gouden krulletters op de wand. Daaronder een smoezelig geel

A 4tje waarop staat: “Snert is weer in de maand”. Met door tanden losgescheurde plakbandjes is het slordig en scheef vastgeplakt op het hout.

Kerstversiering doen ze niet aan. De appeltaart is van binnen nog een beetje bevroren en de chocolademelk lauw. Het groene zeil ligt strak over het biljart.

Personeel wordt nog steeds geselecteerd op hun uiterlijk. Uitgestreken gezicht en dikke wallen onder de ogen zijn een must. Wat een heerlijke plek.

De rest de middag zijn we druk met uitzetten van extra lijnen. Binden touwen aan elkaar vast. Gebruiken de bulletali van het grootzeil als landvast en halen uit het vooronder onder de vloer nog twee oude trossen. Met korte witte lijntjes binden we alles naar beneden vast, zodat de landvasten niet van de palen kunnen spoelen. Fietsen van Soepboer staan vastgesnoerd aan de reling en hoeven voorlopig het eiland niet op. Extra lijntjes om de huiken gaan kapot klapperen tegen Uiteindelijk ligt de Najade met acht lijnen vast aan de wal.

Vijf uur begint de pier al onder te lopen. Om half zeven moet er nog 40 cm komen. We liggen inmiddels te schommelen in de haven. Het is koud aan boord. De kachels doen het nog steeds niet goed en met een gebreide wintermuts op bak ik champignons. Vleugje dieselgeur zorgt voor de “finishing touch”.

Romantische film over een orkaan staat klaar als avondvullend programma.

Een paar keer ga ik naar buiten om te kijken hoe hoog het water staat. De meerpalen staan nog steeds boven water maar verder is het één kolkende massa. Verder als het maken van een paar amateurbeelden kom ik niet.

Op de bank in de roef kijken we vanonder een wollen dekentje naar de film en luisteren naar het gebulder buiten. Eten oude toastjes met brie en drinken gemberthee. De contouren van de haven zijn ondergedoken Voorlopig niet wetend wanneer ze weer boven zullen komen.

Golven slaan over het dek. Dan is het hoog water voorbij en kunnen we opgelucht ademhalen. Het water is lang niet zo hoog gekomen als voorspeld. De bolders zijn niet helemaal onder water gegaan. Gelukkig maar.

Rafelige uiteinden van twee geknapte trossen zwemmen de volgende ochtend nog in het water.

Leugenbankje gaat bijna ten onder aan haar eigen roddels . Zilt water staat al weer op de pier.

Zwaar houten luik is opgetild door de wind over de giek getild en aan bakboord in het water gevallen.

Niemand heeft iets gehoord. Alle zwemvesten zo licht als een veertje liggen er nog in. Onbegrijpelijk. Op volgende dagen aan het strand ben ik iets meer op houten luiken gericht als voorheen.

Bedden opmaken, worstelen met dekbedhoezen koken voor eilandbezoekers en schoonmaken wisselen elkaar af. Mensen ontmoeten elkaar bij het ontbijt soms voor het eerst. Het schip gonst van gezelligheid. Buren komen eten en vrienden schuiven aan.

Midwinterfestival Schier op 29 december al weer voor de negende keer al heeft niemand van ons hier ooit van gehoord. Om negen uur zijn alle kaartjes uitverkocht en gaan wij alleen nog maar voor de vrije keuze activiteiten.

Uit de brievenbus hangen een aantal gemaks touwtjes. Gevlochten uit restanten van netten in allerlei kleuren, vijf voor zes euro. Daarnaast home made tassen gemaakt van oude spijkerbroeken. Dubbelzijdig, met grote zakken en oersterk. We worden naar binnen gelokt voor een film van een kwartier. Korte film met als titel “Dwarspaadjes” Op het moment dat we over de drempel van de voordeur naar binnenstappen gaan we even terug in de tijd. Van het granito aanrecht in de keuken tot spoelen met regenwater in het toilet. Voor een groengeverfd raampje met vier ruitjes staan wel twintig geraniums zich in te houden tot ze na de winter weer uit mogen lopen

Op de grond in de woonkamer staan vier houten stammetjes. Daarachter drie krukjes. Met zeven gasten is het vol. De houtkachel brandt. Van wrakhout is een stellage gebouwd waar tussen een tv scherm hangt..In de leunstoel onder een schemerlampje. zit Jur. Bruine tweedbroek, warrig grijs haar en een vastbesloten blik, beetje in de war en af en toe schaterlachend..Zijn gespierde handen rusten op zijn knieën. De vingers wat uit elkaar. Jur is hoofdrolspeler in de film. Jur ook wel de Donquichot van Schier genoemd . Iemand die zijn leven lang “tegen” is geweest. Die heeft gestreden tegen molens, tegen gasboringen op het wad, tegen een restaurant bij de haven, tegen snelle boten …... Op de buitenmuur van zijn huis hangen momenteel posters die oproepen om tegen draad langs wandelpaden te zijn. Jur is een natuur liefhebber bij uitstek en strijdt tegen alles wat volgens hem de natuur verstoord.

De film begint rommelig. Jur zit op een boomstam in de duinen roept tegen de regisseur of de film al begonnen is.

Op zijn knieën gekleed in een gele regenbroek knipt hij paadjes. Wilde paadjes, dwars paadjes wel te verstaan Door zijn horrelvoet kan hij niet meer lopen. Maar als je niet meer kunt lopen kun je nog wel kruipen. Kruipend knipt Jur paadjes vrij door de duinen. Verwijdert brandnetels en bramen.

Maakt zijn eigen paadjes om alleen in de natuur te kunnen zijn. Zonder anderen.

Je mag wel over zijn zijn paadje lopen maar te druk mag het niet worden. Zwartlopers zijn zeker niet welkom. Hij vindt het zijn goed recht dat hij ieder moment aan een voorbijganger moet kunnen vragen. ”Mag ik je schaar even zien.?” Alsof het een oneerbaar voorstel betreft. Iedereen die kiest voor een dwarspaadje zal ook af en toe een stukje vrij moeten knippen. Iedere ochtend en iedere middag knipt Jur twee uur lang paadjes of zaagt bomen die over het pad gevallen zijn met een handzaag in stukken. Ontroerend om te zien hoe iemand tot het eind van zijn leven naar mogelijkheden zoekt om alleen in de vrije natuur te kunnen zijn.

De film eindigt met een glaasje home made vlierbloesemlimonade en we proosten op dwarspaadjes.

Dan ineens is daar mist, vier dagen lang alleen maar mist. Geen paal voor ogen te zien. Pas als je er vlak voor gaat staan doemt er iets op. Naar buiten gaan is iedere keer een enorme drempel.

Guur, grauw en grijs de drie g's moeten overwonnen worden. Hoewel de duinen de vogels in de Westerplas en het strand het altijd weer goed maken.

Weigeren koude oliebollen bij de kraam en drinken hete chocolademelk met rum in het restaurantje bij de haven. Uitkijken over een droogvallend wad zit er even niet in.

Op oudejaarsavond slaapt Hans en voer ik met buurman D een onmogelijke conversatie over voornemens en terugblikken. Stel maar niet meer voor om de bureaustoel met zeewier te versieren en hier om twaalf uur samen van af te springen. Schenken nog maar een glas rode wijn in.

Exact twaalf openen we een vage fles bubbels. Niet te drinken, we laten het beide staan.

Hans die er even uit is geweest ligt al weer in bed. Bezweken onder het grote moeten.

Buiten is het is zo mistig dat we het vuurwerk in mist opgaat.

Op de tafel in de roef ligt een kladbriefje met een gekopieerde Loesje tekst:

“Welke oliebol zoent mij het nieuwe jaar in?”

Onderweg naar de palen van paal 8. Guur, grauw mistig en nog steeds een hele koude harde wind. Het regent zelfs een beetje Onderweg met z'n vieren richting palen wandelend halen twee vrouwen hun gehoorapparaten uit hun oren en stoppen deze in een doosje. Drieduizend euro weggeven is teveel voor een nieuwjaarsduik. Ineens giert de wind minder,zijn de golven stil en houden krijsende meeuwen even hun snavels. Gebulder moet nu bij witte schuimkoppen bedacht worden. Groene glazen fles staat na te bubbelen van gisteravond. Zonder nog iets te zeggen kleden we ons uit. Hangen onze kleren aan grove spijkers die uit de palen steken. Gek genoeg voelt het niet eens koud. Sprinten richting de golven. Mes schelpen omringd door kleine zeesterretjes liggen in grote aantallen verspreid over het strand. Bij iedere stap probeer ik mijn voeten ergens tussen al deze schelpen te plaatsen. Tegelijkertijd prikken honderden messen als naalden in mijn voetzolen. Gelukkig heb ik mijn rode wollen muts nog op. Laten twee golven over ons heen komen. Gillen heel hard. Zwaaien naar twee verdwaalde wandelaars dik ingepakt in winterjassen mutsen handschoenen en sjaals en sprinten terug naar onze kleren. Wauw we hebben het gedaan. Super start voor het nieuwe jaar. Wringen ons in onze kleren en wandelen terug naar de Marlijn. Waar de mensheid op ons wacht met hete soep en een glas rode wijn.

Na vierdagen mist laat de zon zich weer zien. Roze rook komt uit de meerpalen Alsof er een nieuwe monnik op Schier aangekomen is.

Net zoals we binnen zijn gekomen schuiven we met de Najade al diepte prikkend de haven weer uit. In de verte lonkt de stad. Bijna “ back in town”.

#zeilen natuurdingen

1 note · View note

parents-for-life-me · 5 years ago

Text

Fantasiekinderen

Jonge kinderen hebben enorm veel fantasie. Van een doos kunnen ze een vliegtuig maken en wat modder, gras en bloemetjes worden een heerlijk soepje. Kinderen beleven veel plezier aan hun fantasie. Maar fantasie biedt veel meer dan alleen plezier. Op vele vlakken helpt fantasie kinderen zich steeds verder te ontwikkelen. Peuters en kleuters hebben er vaak nog moeite mee om fantasie en werkelijkheid van elkaar te onderscheiden. Dit kan tot prachtig magisch denken, fantasievol spel en lieve fantasievriendjes leiden, maar ook tot angsten en onzekerheden. In de gedachten van kinderen kunnen monsters echt bestaan, peuters kunnen bang zijn weg te spoelen met het badwater en het kan best eng zijn wanneer je gelooft dat je de wereld kan beïnvloeden met jouw gedachten. Jonge kinderen kunnen sommige dingen ook juist heel letterlijk nemen. Na de uitspraak ‘je kan het dak op’ gaan ze op zoek naar een trap en als je zegt dat je iets ‘spuugzat’ bent, denken ze dat je ziek bent en gaat overgeven.

Zo rond het eerste levensjaar zien we de eerste fantasie de kop opsteken, meestal in de vorm van doen-alsof. Kinderen van rond de één jaar vinden het geweldig om de mensen om zich heen na te doen. Ze willen ook roeren in een pan, zelf een doekje opvouwen en helpen met het afstoffen. Ze snappen dat je dingen kunt bedenken en kunt doen alsof, maar dit is nog erg het nabootsen van de werkelijkheid. Rond achttien maanden zien we dat kinderen steeds meer echt hun fantasie gaan gebruiken en dingen gaan verzinnen die niet echt zijn of kunnen. Kinderen ontdekken een fantasiewereld waarin alles kan en zij de dienst uitmaken. Tot zo’n zes jaar kunnen kinderen er lustig op los fantaseren. Daarna gaan ze steeds beter onderscheid maken tussen fantasie en werkelijkheid. Natuurlijk blijven oudere kinderen nog hun fantasie gebruiken, maar ze zijn zich dan veel bewuster, dat dit enkel fantasie is. Fantasie wordt dan veel meer ingezet voor het plezier, in creativiteit en om nieuwe oplossingen te verzinnen voor problemen.

Waarom is fantasie zo belangrijk ?

Het is goed om kinderen de ruimte te geven om hun fantasie de vrije loop te laten. Uiteraard omdat ze er gewoon veel plezier aan beleven, maar ook omdat ze er enorm veel van leren en het de ontwikkeling op vele fronten stimuleert. Jonge kinderen kunnen op een veilige manier – want het is niet echt – in hun fantasiespel oefenen met allerlei vaardigheden en situaties. Een kind dat ‘schooltje’ speelt, ‘vader en moeder’ of ‘winkelmevrouw’ experimenteert met sociale vaardigheden. De ene keer speelt het misschien ‘de vader’ en de volgende keer ‘het kind’. Door deze verschillende rollen aan te nemen in het spel kan het kind zich ook in verschillende perspectieven inleven. Het leert zich verplaatsen in anderen en ontwikkelt zo sociaal inzicht en empathie.

Dat wat het kind nog niet weet of niet snapt vult het in met fantasie, hetgeen daarna getest wordt aan de werkelijkheid. Zo leert een peuter ook steeds beter de ‘grote mensen’-wereld te begrijpen. Fantasiespel kan kinderen ook voorbereiden op nieuwe uitdagingen in hun leven. Zo zien we dat peuters de maanden voordat ze op de basisschool beginnen, vaker ‘schooltje’ willen spelen. Als ouder kan je hier ook gebruik van maken. Zo kan een bezoek aan de dokter of het ziekenhuis heel goed voorbereid worden door samen met je kind de beer een prik te geven.

Fantasie kan ook een belangrijke rol spelen bij het verwerken van ervaringen. Dit kan gaan om indrukwekkende ervaringen, zoals een operatie die je kind heeft ondergaan of het zien van een ongeluk. Bij de meeste kinderen zien we dit soort ervaringen in de weken daarna terugkeren in het fantasiespel. Maar het kan ook gaan om gewone alledaagse ervaringen zoals een ruzie op school, mama die boos is geweest of een vriendje dat niet wil afspreken om te spelen. In het fantasiespel kan het kind proberen wijs te worden uit wat er is gebeurd, het kan spelen met verschillende emoties (wat gebeurt er als ik boos word op mama, wat gebeurt er als ik ga huilen etc) en oefenen met verschillend gedrag.

Kinderen kunnen veel geruststelling vinden in hun fantasie. Een knuffel of denkbeeldig vriendje (meer hierover in het artikel ‘denkbeeldige vriendjes’) kan een enorme steun zijn. En in je fantasie kan je alles naar je hand zetten en kan je een situatie helemaal laten verlopen zoals jij dat wilt, hetgeen het kind een gevoel van kracht geeft en kan helpen nieuwe oplossingen te verzinnen. Je kind leert ‘out-of-the-box’ te denken. Want dat zijn ook zaken die kinderen leren van fantaseren, om flexibel te zijn en creatieve oplossingen te verzinnen. Fantaseren maakt je kind socialer en slimmer.

Helaas kunnen kinderen ook dingen fantaseren waar ze bang door worden. Als ouder kunnen we de angst voor monsters, het afvoerputje in de douche of het donker misschien een beetje onzinnig vinden. Misschien ben je dan geneigd te zeggen dat de angst onzin is, maar dit heeft over het algemeen niet het gewenste effect. Het is beter deze angsten wel serieus te nemen, omdat ze je kind echt bang maken. Door te praten over de angst, de gedachten er achter te ontdekken, uitleg te geven en je kind te helpen onderscheid te maken tussen fantasie en werkelijkheid, kan je je kind vaak beter helpen de angst te overwinnen. Al kan je soms ook juist gebruik maken van de fantasie van het kind om angsten te overwinnen. Zo kunnen een toverzwaard, prinsessengordijnen of boevenspray je kind een gevoel van veiligheid geven. Hoe kun je de ontwikkeling van fantasie stimuleren?

Je kunt de fantasie van je kind in de eerste plaats stimuleren door vooral niets te doen. Geef je kind de ruimte om vrij te spelen, zonder bemoeienis van buitenaf. Het is belangrijk dat kinderen een niet te volle agenda hebben en de tijd hebben om ‘niets’ te doen en zich te vervelen (over het belang van verveling: “mam, ik verveel me”). Juist deze verveling zorgt er voor dat kinderen hun fantasie gaan gebruiken om zich te vermaken.

Door het aanbieden van uiteenlopend speelmateriaal kan je de fantasie van je kind prikkelen. Hedendaags speelgoed ziet er vaak prachtig uit maar prikkelt de eigen fantasie niet zo erg, omdat het erg realistisch is. Je kunt een complete keuken kopen, een niet van echt te onderscheiden kinderboor en zelfs een doos lego van een auto of gebouw is dusdanig realistisch dat iedere zelfgemaakte creatie er maar magertjes bij afsteek. Terwijl die zelf ontworpen lego-auto natuurlijk veel creatiever en daarom eigenlijk veel mooier is. Speelgoed dat de fantasie prikkelt laat wat meer aan de verbeelding van het kind over. Je kunt dan denken aan verkleedkleren, knutselmateriaal, bouwmateriaal, knuffels en poppen (het liefste een die niets ‘kan’), autootjes etc. Een lege doos, wat kurken en ijsstokjes, plastic bakjes, een omgekeerde pan en twee ‘drum’stokjes en wat jij of je kind nog maar meer verzint kunnen ook heel leuk speelgoed zijn. Ook hierin kunnen kinderen hun fantasie kwijt. Een paar moertjes, stokjes of kralen, een leeg melkpak of een oude borstel kunnen in de verbeelding van een kind veranderen in speelgoed waar lange tijd mee gespeeld kan worden. Je zult niet de eerste ouder zijn die op een verjaardag ontdekt dat de strik op het pakje meer aandacht krijgt dan het cadeautje zelf.

Wanneer je samen met je kind speelt, kan het goed zijn hem/ haar een tijdje gewoon te volgen in het spel, zodat je zoon/ dochter alle ruimte krijgt om het spel zo te laten verlopen als dat hij/ zij verzint. Niet alleen kan het heel leuk zijn om zo de fantasie van je kind te volgen, het kan ook nog eens heel informatief zijn. Het spel biedt je inzicht in de belevingswereld van je kind. Bij het ‘schooltje spelen’ hoor je ‘de juf’ iets zeggen waarvan je misschien denkt “Goh, hoort mijn kind dat regelmatig”, je hoort je kind haar pop toespreken op een boze en ongeduldige manier waarin je tot je grote spijt je zelf herkent of je ontdekt door een gesprek tussen zijn beer en je zoon dat hij bang is in het donker ‘s avonds alleen op zijn kamer.

Op een ander moment kan je als ouder wel eens het initiatief tot spelen nemen en een spel verzinnen dat de fantasie prikkelt. Zo kun je samen een verhaal verzinnen, waarbij je om de beurt een stukje van het verhaal verzint. Of bouw samen een wereld van de auto’s, de spoorbaan en de blokken. Maak samen een poppenkastvoorstelling of bouw een mooie hut. Gebruik je eigen fantasie en die van je kind. En is het even tijd voor een rustmomentje, lees dan lekker samen een paar boekjes of zet een luisterverhaaltje aan. Mooie verhalen prikkelen de fantasie.

Bron: https://ift.tt/3gYAwQv

https://www.matamata.be/fantasiekinderen/

Het bericht Fantasiekinderen verscheen eerst op Parents For Life.

from Parents for Life https://ift.tt/3cvDVCN via

#Parents for Life

0 notes