#kafshë fiksionale

[kafsho]

[kafsho]

(T)e kryevepra “Katedralja e Parisit” Hygo na shfaq ciganen Esmeralda, ardhur siç thotë nga Ballkani, konkretisht nga “vendet (trojet) e Shqipërisë”, dhe shoqëruar nga dhia e saj. Çuditërisht, Esmeralda e quan dhinë e saj - me të cilën jepte shfaqje para Katedrales -, “Djali”, siç e transkripton në origjinalin frëngjisht këtë emër vetë Hygoi, kryeromantiku i letërsisë franceze. Dhe çuditërisht përsëri, në përkthimin shqip të kësaj vepre, personazhi i dhisë “Djali” shqipërohet “Xhali”, si për ta larguar enkas nga shqipja dhe për ta orientalizuar sa më shumë termin, kur në fakt, ky term apo ky emër nuk ekziston në botën orientale. Për mendimin tonë, gjeniu Hygo, që i bazon episodet në ngjarje të ndodhura, duhet të ketë pasur këtu parasysh termin shqip “djali”, që i shkon aq bukur si nofkë afektive e përkëdhelie dhisë (apo cjapit) të Esmeraldës, vajtur nga Shqipëria në Karnavalet e Parisit, ku nuk mungon as simboli i “albanojës”, kapuçi i lartë shqiptar i Mesjetës. Normalisht, Hygo duhej ta quante “Vajza” dhinë e Esmeraldës dhe jo “Djali”, ose ndryshe, më saktë, do duhej të ishte “cjapi Djali”. Por, ja që ngatërresa krijohet lehtë kur jo domosdoshmërisht brirët e kafshës përcaktojnë gjininë e saj, dhe e njëjta gjë mund të thuhet edhe për kokën e dhisë (cjapit) mbi përkrenaren e Skënderbeut. Kjo “zgjidhje” hygoiane, “Dhija Djali” duket sikur i shkon për shtat edhe simbolit të brirëve mbi përkrenaren emblematike kastriotine.

Fotaq Andrea, Enigma e shpatës së tretë “ensis” të Skënderbeut

[kafsho]

[kafsho]

Miliona merr Agjensia e Parqeve dhe Rekreacionit por të vetmin ndryshim që ka bëre është që Kopshtin Zoologjik nuk e quan si të tille por e quan dhe e prezanton si ZooPark. Duke i bere emrin anglisht i zgjidhem të gjitha hallet! Vizituam kopshtin zoologjik dhe gjëndja është katastrofe. Kafshë në gjëndje të sëmurë, shpend në gjëndje të plagosur sepse nuk jetojnë në një kafaz të përshtatur për ta, mungon ushqimi dhe uji i bollshëm. Ushqimi me buke të mykur nuk është i përshtatshëm për kafshët.Nuk ka asnjë të dhëne shpjeguese për kafshët që supozohet të vizitojnë qytetaret dhe turistet e Tiranës . Agjensia thotë që kopshti zoologjik ka 30 lloje specie por ato nuk i gjeje në kopshtin zoologjik. (...) I bëj thirrje organizatave ndërkombëtare në mbrojtje të kafshëve të reagojnë për këtë gjëndje.

Ina Zhupa, Përralla me kafshët ka treguar Veliaj por realiteti ...

[kafsho]

[kafsho]

Do të kthehesh te vendi me shumë orë ku të gjitha kanë ngelur. Por kjo ndodh me kohën e nostalgjisë. Ishte diçka që më tundonte dhe mua dhe kur u ktheva pas 12 vjetëve, nuk pashë ndryshim. Madje ma ndrydhi zemrën harresa. Aty e kuptova që s’kisha ikur, po më kishin flakur. Isha një i panjohur në një vend ku më ishin zhdukur vendet fizike për të më zgjuar kujtimet. Betonizimi gjigand i kish vdekur dhe ato. Pamja e Dajtit nga dritaret e lindjes, s’ishte më, prej andej vinte era e peshkut dhe e gjithfarëlloj gjellërash në restorantet poshtë, ndërsa nga dritaret e perëndimit ishin zhdukur kodrinat dhe fasha e portokalltë e diellit mbi detin Adriatik. Nostalgjia ishte kthyer në një gjysmagjel.

Roland Gjoza, Librat e mi janë plagët e mia

[kafsho]

[kafsho]

Lopa qe tmerronte Radio Tiranen

Megjithëse ka brirë, askush nuk është trembur nga lopa, duke përjashtuar ndonjë fëmijë. 

Shumë-shumë ne mund të jemi dogëndisur kur ndonjë lopë ne kulmin e qejfit ia ka nisur havazit të vet me atë "Muuu...muuu-në" e saj që, në fund të fundit, mund të na ketë prishur ndonjëherë gjumim, ose muhabetin. Jo më shumë. 

E, megjithatë, një lopë, të cilën e mbante një qytetar që e kishte shtepinë ngjitur me godinën e Radio Tiranës, ishte bërë tmerri i punonjësve të saj, pikërisht me ate palljen -"muuu, muuu", e cila gjatë regjistrimit të emisioneve radiofonike në studiot, futej si pa të keq nga dritaret e tyre. Themi pa të keq, sepse, ndonëse ato, si edhe muret, ishin veshur gjoja me material izolues, prapë se prapë arrinin deri në mikrofon dhe që andej në veshët e dëgjuesve (...).

(Skifter Këlliçi)

[kafsho]

[kafsho]

[kafsho]

[kafsho]

Mirë që u mashtruan të gjithë. Mirë që kujtuan se nuk kemi asgjë, se kuçedra e Anadollit na gëlltiti ç’patëm. Po ajo mori shumëçka, gati na zhbiu, por s’mund të na marrë atë më të vlefshmen, më madhështoren – fuqinë, trimërinë që i çoi në këmbë prore shpirtrat tanë të djegur për tokën e stërgjyshërve. S’u harrua porosia e stërgjyshërve. E shpurëm më tej dhe do ta shpiem gjersa të gjallërojmë mbi këtë tokë të dashur

Ibrahim rugova, Mbi pavarësinë kombëtare [«Bota e r», Prishtinë, 28 nëntor 1968] (Cituar në: Deklaratat dhe mendimet më të famshme të Ibrahim Rugovës para se të bëhej politikan

[kafsho]

[kafsho]

[kafsho]

[kafsho]