#köyleri

[merzifontarihi]

Taşova Köyleri, Eski İsimleri ve Etnik Kökenleri

Taşova Köyleri, Eski İsimleri ve Etnik Kökenleri Alçakbel köy – Taşova (Destek bucağı) – Amasya 1933 📖: Alçakbel 1926h 📖: Kalleş Boğazı ■ Koord: 40° 57′ 6” D, 36° 17′ 53” K   Alpaslan köy – Taşova – Amasya 1968 📖: Yolbaşı 1926h 📖: Zuday [ Yunanca ] ■ Koord: 40° 48′ 21” D, 36° 20′ 33” K   Altınlı köy – Taşova (Tekke bucağı) – Amasya 1926h 📖: Tüneke/Teneke ■ 20. yy başında Gürcü yerleşimi. ■…

[okusana-org]

Gerçekten Terk Edildi mi? Lübbey Köyü'ndeki Sırlar Ortaya Çıkıyor!

İzmir’in Ödemiş ilçesinde yer alan Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz doğası ve tarihi yapısıyla dikkat çeken ve Lübbey Köyü‘nün “terkedilmiş köy” olarak adlandırılan bir yerleşim yeri. Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz güzelliği ve tarihi kökenleriyle ünlüdür. Lübbey Köyü, antik çağlardan günümüze kadar uzanan bir geçmişe sahip. Lübbey Köyü’nün Coğrafi Konumu ve Ulaşım Lübbey Köyü, Ödemiş’in…

[yaktaisang]

Antep'in neresindensin

akyoldayım, şey tarafı var ya kırkayak parkı (münif paşa kütüphanesi var) kırkayak parkı'nın 100 metre ilerisi -sanko tarafı ama çarşı tarafı değil- evimin olduğu yer. eğer parkı ve akyol'u bilmiyorsan sanko park ve antep lisesi tarafındayım

[gokyuzumanzarasi]

Gerçekten Terk Edildi mi? Lübbey Köyü'ndeki Sırlar Ortaya Çıkıyor!

İzmir’in Ödemiş ilçesinde yer alan Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz doğası ve tarihi yapısıyla dikkat çeken ve Lübbey Köyü‘nün “terkedilmiş köy” olarak adlandırılan bir yerleşim yeri. Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz güzelliği ve tarihi kökenleriyle ünlüdür. Lübbey Köyü, antik çağlardan günümüze kadar uzanan bir geçmişe sahip. Lübbey Köyü’nün Coğrafi Konumu ve Ulaşım Lübbey Köyü, Ödemiş’in…

[gururbenimneyime]

Gerçekten Terk Edildi mi? Lübbey Köyü'ndeki Sırlar Ortaya Çıkıyor!

İzmir’in Ödemiş ilçesinde yer alan Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz doğası ve tarihi yapısıyla dikkat çeken ve Lübbey Köyü‘nün “terkedilmiş köy” olarak adlandırılan bir yerleşim yeri. Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz güzelliği ve tarihi kökenleriyle ünlüdür. Lübbey Köyü, antik çağlardan günümüze kadar uzanan bir geçmişe sahip. Lübbey Köyü’nün Coğrafi Konumu ve Ulaşım Lübbey Köyü, Ödemiş’in…

[ellerielimde]

Gerçekten Terk Edildi mi? Lübbey Köyü'ndeki Sırlar Ortaya Çıkıyor!

İzmir’in Ödemiş ilçesinde yer alan Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz doğası ve tarihi yapısıyla dikkat çeken ve Lübbey Köyü‘nün “terkedilmiş köy” olarak adlandırılan bir yerleşim yeri. Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz güzelliği ve tarihi kökenleriyle ünlüdür. Lübbey Köyü, antik çağlardan günümüze kadar uzanan bir geçmişe sahip. Lübbey Köyü’nün Coğrafi Konumu ve Ulaşım Lübbey Köyü, Ödemiş’in…

[sanacicekaldim]

Gerçekten Terk Edildi mi? Lübbey Köyü'ndeki Sırlar Ortaya Çıkıyor!

İzmir’in Ödemiş ilçesinde yer alan Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz doğası ve tarihi yapısıyla dikkat çeken ve Lübbey Köyü‘nün “terkedilmiş köy” olarak adlandırılan bir yerleşim yeri. Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz güzelliği ve tarihi kökenleriyle ünlüdür. Lübbey Köyü, antik çağlardan günümüze kadar uzanan bir geçmişe sahip. Lübbey Köyü’nün Coğrafi Konumu ve Ulaşım Lübbey Köyü, Ödemiş’in…

[okusanaorgsblog]

Gerçekten Terk Edildi mi? Lübbey Köyü'ndeki Sırlar Ortaya Çıkıyor!

İzmir’in Ödemiş ilçesinde yer alan Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz doğası ve tarihi yapısıyla dikkat çeken ve Lübbey Köyü‘nün “terkedilmiş köy” olarak adlandırılan bir yerleşim yeri. Lübbey Köyü, Lübbey Köyü‘nün eşsiz güzelliği ve tarihi kökenleriyle ünlüdür. Lübbey Köyü, antik çağlardan günümüze kadar uzanan bir geçmişe sahip. Lübbey Köyü’nün Coğrafi Konumu ve Ulaşım Lübbey Köyü, Ödemiş’in…

[gezibiletim]

Yılbaşında Kış Tatili İçin Türkiye'de Gidilebilecek Muhteşem Yerler!

Yılbaşı kış tatili için Türkiye’nin en güzel muhteşem kış yerlerini keşfedin! Kar manzaraları, lezzetli yemekler ve unutulmaz anılarla dolu bir tatil sizi bekliyor. Türkiye’de yılbaşı tatili için birçok harika yer var. Bu yerler, doğa, tarih ve kültürel mirasla dolu. Kışın da bu yerler misafirlerini ağırlıyor. Yılbaşı Tatili İçin Ön Bilgiler Türkiye’nin kış aylarında ziyaret edilebilecek 5…

[dipnotski]

Nükhet Everi – Süryani Köyleri (2023)

Süryani köyleri… Tarihin sessiz tanıkları… Güneydoğu Anadolu’da, Dicle’yle Suriye sınırı arasında kalan yüksek kalker platosu, inişli çıkışlı tepeleri ve vadileriyle günümüzde bile, hâlâ, her yere ve herkese oldukça uzak. Süryaniler sayıca çok azalmış olsalar da, eskilerde ulaşımı güç, dış dünyayla çoğunlukla bağlantısı kesik, dağlık Turabdin’de salt buraya özgü, buradan başka hiçbir yerde…

[izmirspotcu]

ÖDEMİŞ’TE  2. EL SPOT EŞYA ALIM MERKEZİ  0536 740 29 20

#izmir #ödemiş #İzmirÖdemiş #Ödemişİzmir #birgi #bademli #bozdağ #kaymakçı #ovakent #zeytinlik spotçu,izmirde spotçu,izmir spotçu,izmir spotçu tel,ödemiş,i̇zmirde spotçu,spotçu izmir,çiğlide spotçu,bucada spotçu,izmir dikili spotçu,hatayda spotçu,üçyolda spotçu,izmir spotçu numaraları,izmirde spotcu,izmir buca spotçu,i̇zmir spotçu,i̇zmir buca spotçu,izmir bölgesinde spotçu,ödemiş spotçu,i̇zmir çeşme spotçu,i̇zmi̇r buca spotçu,gaziemir spotçu,bayraklıda spotçu,ödemi̇ş spotçu,bornova spotçu,ödemi̇ş,ödemi̇ş spot,karşıyakada spotçu

[merzifontarihi]

Gümüşhacıköy Köyleri, Eski İsimleri ve Etnik Kökenleri Nelerdir?

kaynak:https://nisanyanmap.com/ Akpınar köy – Gümüşhacıköy (Gümüş bucağı) – Amasya 1928 📖: Akpınar ■ Alevi-Türk (Hubyar) yerleşimi ■ Koord: 40° 43′ 22” D, 35° 12′ 30” K   Alören köy – Gümüşhacıköy – Amasya 1928 📖: Alviran ■ Koord: 40° 56′ 59” D, 35° 12′ 2” K   Aşağıovacık köy – Gümüşhacıköy (Gümüş bucağı) – Amasya 1928 📖: Ovacık aş. ■ 20. yy başında kısmen Rum Ortodoks yerleşimi. ■ Koord: 40° 48′…

[selin-n]

Kimsenin adını bilmediği o isimsiz diyardan geliyorum, gecem zifiri, rüzgar sert esiyor yüzümü okşayarak.

Bilinmezliğin içinde kaybolurken, yalnızlıktan ölen duygularımın baş ucuna vardım.

İç burkan, nefes kesen ve göğüs kafesine bir dağ gibi inen bir sıkışmışlıkta günler durmadan, birbirini taklit ederek geçiyor.

Sesler karışınca birbirine hiçbiri duyulmaz olur, renkler karışınca birbirine, aralarından biri kazanır.

Benim sesim duyulmadı, duyulsa da umursanmadı, umursansa da unutuldu.

Benim rengim yenildi hep.

Adı olmayan tekil aşklarımın hüzünlü bakışlarında görünür yüzüm.

Yüzüm diyorum, yakılmış ve terk edilmiş köyleri andırıyor artık.

Çığlığım söndü, ince bir iniltiye dönüştü, tıpkı sönmeye yüz tutan ateşin kalan közleri gibi.

Ve küller kalacak geriye sesimden, rengimden, yüzümden, fırtına gibi esecek bir rüzgar savurup hiç edecek bir an...💙🦋

[biyosfer]

dedem kendini bildim bileli kırsalda yeşilliklerin arasında, ormanlık hatta belki dağlık bir bölgede bir tepede kendi küçük evinde yaşamak isterdi. sahil kasabalarına, kendi bahçelerinde kendi küçük seraları olan, yetiştiricilik yapan, bitkilerine çocuğu gibi bakan insanların videolarını izlerdi. sıkılınca çıkıp dağda, ormanda yürüyüş yapabilmenin hayalini kurardı, izleyip izleyip iç çekerdi hep. (geçmiş zaman ile konuşmama aldanıp öldü sanmayın bu arada, sadece görüşmeyi kestik, o yüzden) bunu az biraz anlayabilsem de o kadar heyecanlanmasını ya da üzülmesini, tüm gün bunları izlemesini, izlediği ve okuduğu dizi-film-kitap evrenlerinde bu şartları karşılayan hayatlara tanık olunca derin derin iç çekmelerini anlayamazdım, ta ki şu geçtiğimiz 1-1,5 yıllık süreci yaşayana kadar. bir sürü şey yaşandı. gerek küçük bir şehire taşınmak olsun, gerek bizce yeterince merkezde olan ama yerel halkın "çok uzaktasınız" diye tepki verdiği yeni şehirleşen bir mahalleye taşınmak olsun birçok şey bakış açımı değiştirdi. bu süreçte enesle ilişkimiz daha da ciddiye bindi, evlenmeyi zaten hep düşünüyorduk ama artık kendi aramızda öylece hayalini kurduğumuz bir şey olmaktan çıktı, ailelerimiz de evlenmemizi istemeye başladı. nikah tarihi konuşuldu vs vs. böyle olunca biz enesle resmen 35 yıllık evli, emekli çift gibi köy evi hayali kurmaya başladık ahsdshjfsjh bir sürü detay konuştuk, hayal ettik. daha önümüzde yıllar olmasına rağmen heyecanlanıp evlere baktık, köyleri araştırdık. şehirden köye göç etmiş kişilerin videolarını izledik. doğa içeriklerini daha sık tüketmeye başladık vs. derkeeen..... ben bir baktım bunun hayali ile iç çeken kişi ben olmuşum. heyecanlanan, sabırsızlanan, şehirden iyice nefret edip sahil kasabalarını, dağları, ormanları düşleyen biri olmuşum. ben bir baktım ki dedem olmuşum... o kadar şaşırdım ki :')

hiçbir zaman büyük şehir insanı olmadım, hep demişimdir özellikle istanbuldan neffffret ederim, ama hiçbir zaman da köyde yaşamayı ciddi anlamda düşünüp hayal etmemiştim. önceden korkunç ve çok izole gelen şimdi öyle güzel geliyor ki. bunun en büyük sebebi ise enes. yol/yer yanınızdaki güzelse güzel oluyor gerçekten. yalnızlıktan, kimsesizlikten çok korkarım ben, "köy çok uzakta kalıyor, insanlara nasıl ulaşacağız" diye düşünür çekinirdim ama yanımdaki kişi enes olunca varsın enesle yalnız olayım diye düşünmeye başladığımı fark ettim. sıcaktan eriyeceksem enesle eriyeyim, soğuktan donacaksam onunla donayım, böceklerle uğraşacaksam onunla uğraşayım, toza toprağa bulanacaksam onunla bulanayım. yanımda enes varken huzursuz şehir bile sıcak hissettirebiliyorsa kendi başına da sıcak hissettiren bir yerin nasıl hissettirebileceğini hayal bile edemiyorum. bir evi yuva yapan şey içinde kiminle olduğun gerçekten ve ben enesle gittiğim her yerin bana yuva olacağına inanıyorum, öyle olacağını biliyorum. 17 yaşında aşık olduğum kişi ile 23. yaşımıza doğru ilerliyoruz, yaşımız çok büyük olmasa da yaşadığımız şeyin çocuksu bir aşk olmaktan çıkalı çok olduğunu biliyorum. yaşlanmayı istemiyorum ama enesle yaşlanmayı istiyorum. benim bıdı bıdı konudan konuya atlayarak konuşmalarımın, enesin hiç bitmeyen ve bolca terim içeren felsefe/sosyoloji sohbetlerinin, en ufak şeye kahkahalarla gülüp yere yatışlarımızın, var olmayan yemekler uydurup her seferinde yediğimiz en iyi şey olduğunu iddia edişlerimizin, bazen hiçbir şey yapmadan öylece vakit öldürüşümüzün hatta saatlerce brbirimizle konuşmasak bile birbirimizin yanımızdaki varlığına şükredişimizin bitmesini istemiyorum. birbirimizin yüzüne bakıp atlattığımız şeyleri görmeyi, ellerimizi öperken aslında birbirimizin emeğini ve sabrını öpüşümüzü, çirkin/darmadağın olmuş halimizi görünceki gülmelerimize gizlediğimiz minnettarlığı ve hissettiğimiz ayrıcalığı çok seviyorum. bazen durduk yere ayağa kalkıp uzun uzun sarılışımızı çok seviyorum. bulaşık yıkama kavgası etmeyi, çayı/kahveyi kim yapacak kavgası etmeyi, markete kim gidecek kavgası etmeyi...böyle ufak tefek, önemsiz şeyler üzerine kavga etmeyi çok seviyorum mesela. iletişim kuramadığımız için huzursuz hissetmek ve hissettirmek yerine, güven problemleri sebebiyle çıkan kavgalar yerine, yalnız hissetmek yerine, önemli konularda uzun kavgalar edip ağlamak kırıp dökmek yerine kafaya takacak büyük bir problem olmadığından var olan ufak pürüzlere takılmayı seviyorum. bize dair her şeyi o kadar seviyorum ki.....aşkı seviyorum gerçekten. yer yer acı verici ya da zorlayıcı olsa da hiç aşık olmamış olsaydım nasıl bir hayatım olurdu, nasıl birine dönüşürdüm hayal edemiyorum. aşka inanın arkadaslar🥹

[fikret-i]

Aradan yıllar geçti işte o günden beri    

    Ne zaman yolda bir han rastlasam irkilirim,    

    Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim.

    Ey köyleri hududa bağlayan yaşlı yollar,

    Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar!

    Ey garip çizgilerle dolu han duvarları,

    Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları!..

[ata-1966]

Pirinç ayıklanırdı evlerde yemeğin yanına pilav, yada dolma içi için.

Kese kağıdıyla gelirdi eve her şey poşet moşet bilmezdik...

Bakkaldan manavdan yada pazardan fileyle dönerdi Annelerimiz Babalarımız.

Sadece Sana yağını bilirdik birde.

Vita yağının boş kutularına çiçek ekerdi annelerimiz ablalarımız...

Radyoda dinlediğimiz arkası yarınların ve maçların hala tadı damağımda,

Halit KIVANÇ

Orhan AYHAN

Necati KARAKAYA onlardı spikerlerimiz.

Servis nedir onu da bilmezdik okula giderken, bizden büyük ablaların eteğine yapışır öyle giderdik okula..

Şimdi kocaman servis aracında çocuk unutuyorlar ama bizim ablalarımız bizi hiç unutmadı ne okula giderken nede okul çıkışında...

Lapa lapa kar yağsa da kapanmazdı okullar...

Sadece pazardan pazara yıkansakta ne kepeklenirdi saçımız, ne de erkenden kirlenirdi bedenimiz..

Ruhumuz, saygımız onlar hiç kirlenmezdi..

Çoğumuz ingilizceyi,

MR ve MRS BROWN’dan öğrendik işte çat pat..

At the pıcnıc, at the sea si de böyle çizgi filmleri de bilmezdik.

Zaten çizgi filim izleyecek televizyonumuzda yoktu..

Çizgi romanlarda yaşardık aşkı,

Teksas, Tommiks, Zagor, Mandreke hergün okuduğumuz kitaplar arasında birinci sıradaydı. Okuyan okumayanla değiştirir maceradan maceraya koşardık onlarla..

Şarkılar dinlediğimiz plaklar 45’likti.

Öyle büyük stüdyolar değil küçük plakçı dükkanları vardı. Hoparlörleri dışarı konur akşama kadar kayıt yaparlardı..

Saklambaç gazetesi, Hey, Ses dergileri okurdu mahalledeki ablalar. Yazlık sinamalar yaz akşamlarının vazgeçilmeziydi. Her mahallede duvarda yada direkte afişleri asılırdı yeni gelen filimlerin, birde gelecek hafta oynayacak filimin..

Kötü adam

Erol TAŞ, Ekrem BORA.

Kızların hayalindekiler;

Kadir İNANIR, Cüneyt ARKIN, Ediz HUN, Göksel ARSOY,

Erkeklerin hayalindekiler;

Türkan ŞORAY, Filiz AKIN, Fatma GİRİK ve ismini sayamadığım ne çok sanatçılar vardı sanki aileden biriydi hepsi.

Yazlık tatil köyleri falan bilmezdik koca bir yaz mahallede sokakta geçerdi.

Bizim için yazlık da, kışlık da, tatil köyü de mahallemizdi.

Sıcaktan kavrulsak da yazı,

soğuktan donsak da kışı da aynı derecede severdik.

Anne Baba abla abi kardeş arkadaş konu komşu güzel güzel geçinip giderdik işte.

Bizler güzel çocuklardık..

Alıntıdır