#ivan prates

[sitting-on-me-bum]

A green vine snake (Oxybelis fulgidus) in Brazil — a species that has adapted to eat frogs, lizards and birds.

(Image credit: Ivan Prates, University of Michigan)

[pleatonitum]

Evo ti ćeš začeti i roditi Sina kojemu ćeš nadjenuti ime Isus

Evanđelisti Matej, Marko, Luka i Ivan u evanđeljima po Mateju, po Marku, po Luki i po Ivanu pišu, opisuju, prate život Isusa Krista, pišu o njegovom životu o njegovom utjelovljenju, pišu o njegovom učenju, djelovanju o njegovoj smrti na križu, o ukupu uskrsnuću i uzašašću. Dok apostol pavao u poslanici Rimljanima, koju nedeljom proučavamo, sustavno i detaljno objašnjava šta to zapravo znači što…

[1postozagrad]

PRIJEDLOZI ZA OZELENJAVANJE

Radna skupina za ozelenjavanje

Zagreb, 14. ožujka 2024. 

Poštovani/a,

       ovime iznosimo nekoliko prijedloga za povećanje kvalitete javnih prostora u procesu ozelenjavanja, a čime bi se podigle ambijentalne i boravišne kvalitete lokacija, odnosno povećala klimatska otpornost, biološka raznolikost i učinkovitost ozelenjavanja grada.  

Predlažemo sadnju grmašica u zelene pojaseve s drvoredima. Podjednako uz odabrane lokalne kvartovske ulice s drvoredima, i magistralne prometnice, a jedina razlika može biti u visini grmova. Uz veće i bučnije ulice da su viši. Takva praksa nije novina u Zagrebu, no provodi se tek iznimno.  Za magistralne prometnice predlažemo kombinaciju zimzelenih i listopadnih grmova, dok za ulice koje imaju naglašeniju pješačku ulogu predlažemo bogatiji izbor vrsta, a što mjestimično uključuje i sezonske. Za pokaznu lokaciju nove prakse predlažemo zeleni pojas u Vlaškoj između Petretićevog trga i Vončinine. Predloženom sadnjom postigla bi se veća bioraznolikost, osnažila klimatska otpornost postojećih drvoreda tj. učinkovitije bi se štitili od isušivanja tla, te općenito podigla kvaliteta javnog prostora.

Predlažemo da malčiranje novozasađenih stabala postane standard, a što je u vremenima sve izraženijih suša osobito važno. Mlačiranje je najjednostavniji, najjeftiniji i učinkoviti način zaštite novozasađenih stabala.  

Predlažemo da u sadnju stabala na javnim površinama, tamo gdje je uputno, bude uključena i sporadična sadnja voćaka. Npr. po jedna ili dvije bi već činile razliku.

Predlažemo da sve planirane sadnje na javnim površinama budu javno najavljene i da svaku sezonu sadnje prate precizne karte za svaku gradsku četvrt s podacima gdje se i što sadi. Takvu praksu imaju mnogi gradovi, a omogućuje informiranje zainteresirane javnosti i kontrolu, dok je takav pristup dobar i kao promotivni materijal za gradsku upravu i popularizaciju i poticanje sadnje.  S tom praksom moglo bi se početi odmah tj. već iduće sezone sadnje. Budući da se planovi sadnje ionako izrađuju, stvar ne bi trebala biti problem, a postojeće planove samo treba odgovarajuće javno prezentirati. Najbolji način za to su karte gradskih četvrti s preciznim lokacijama, brojem i vrstom sadnica.   

Predlažemo da Grad uz sadnju stabala na javnim površinama, pokrene program doniranja voćaka građanima, a koji bi ih sami sadili u svojim privatnim dvorištima. Podjela sadnica, uz registraciju, mogla bi se vršiti jednom ili dva puta godišnje, i to u sezoni sadnje. Program neizostavno treba imati i sustav kontrole, npr. provjere da li je stablo zasađeno na prostor grada Zagreba. Takva praksa postoji u mnogim gradovima EU: npr. grad Duisburg zadnju sezonu sadnje donirao je 7 000 stabala građanima da ih zasade na svojim privatnim površinama. Zagreb može pokrenuti program i s (bitno) manjim brojem sadnica, a eventualno i kao pilot projekt po odabranim gradskim četvrtima (od kojih su neke primjerenije od drugih za taj tip programa, s obzirom na individualno stanovanje u kućama s dvorištima) ili mjesnim odborima. Time bi ozelenjavanje grada učinkovitije zahvatilo i privatne površine, a kroz javne pozive bi se ujedno popularizirala sadnja.    

Sadnja treba nadograđivati prostorne ambijente, a ne ih degradirati. Primjeri recentne sadnje većeg broja stabala na određenim livadama i u parkovima, npr. u parku južno od ulice Ivane Brlić Mažuranić, primjer su kako ne treba saditi. Park uz ulicu Ivane Brlić Mažuranić ima umetnute redove stabala koja narušavaju organički karakter parka, dok su pojedina stabla zasađena na jedan metar udaljenosti od postojećih starih stabala. Isti linearni obrazac sadnje repetitivno se ponavlja na niz novozasađenih lokacija i ukazuje na trend lošeg projektiranja, odnosno ispada da se sadi samo da bi se zasadilo. Poticati treba veću raznolikost vrsta, a ambijentima prilaziti s većim senzibilitetom. Proces ozelenjavanja grada je načelno pozitivan, no bio bi bolji kada bi se postavio veći set očekivanja za mikrolokacije koje nisu drvoredi.

Za buduću sadnju predlažemo petlju na križanju Držićeve i Slavonske. Budući da se radi o znatnoj zelenoj površini, koja pritom nikad nije smisleno ozelenjena, predlažemo da upravo ta točka bude pokazni primjer koliko se puno može dobiti kvalitetnim projektom ozelenjavanja. S obzirom da se radi o izrazito frekventnoj lokaciji u gradu, taj bi zahvat bio vidljiv velikom broju građana. Na lokaciji nije uputno samo nasumično zasaditi stabla, već površinu nijansirati vrstama. Kao takva, može biti odličan pokazatelj važnosti, prednosti i mogućnosti ozelenjavanja.

Na vašem ljubaznom angažmanu na poboljšanju Zagreba unaprijed zahvaljujemo.  

S poštovanjem,

1POSTOZAGRAD

1POSTOZAGRAD je građanska platforma usmjerena na poboljšanja grada i javna dobra. 1POSTOZAGRAD nije udruga, nema proračun niti raspolaže ikakvim sredstvima. Sav angažman na poboljšanjima Zagreba provodi se isključivo kroz počasni rad tj. volonterski.

Više: https://www.facebook.com/1postozagrad

[zoranphoto]

Padaju rekordi na autocestama, HAC ima poruku za korisnike ENC-a

NEMA TURISTA SVE PRAZNO A REKORDI PADAJU    U dva dana, petak i subotu, kroz naplatne postaje Lučko i Demerje prošlo je 150.000 vozila, što je 4000 više nego prvog srpanjskog vikenda lani     U lipnju je ukupno prošlo 6 milijuna i 600 tisuća vozila što je 640.000 vozila više nego u lanjskom lipnju', rekao je Ivan Ribičić, direktor Sektora za naplatu cestarine u HAC-u u središnjem Dnevniku HRT-a. Govoreći o zaradi kazao je da se radi o povećanju od 10-tak posto, skoro 18 milijuna eura više nego u istom razdoblju prošle godine. Prokomentirao je i nastavak sezone. 'Očekujemo nastavak ovog trenda. Nadam se da će biti dobar ne samo za nas nego i za ostale turističke djelatnosti, kazao je.     Preporučio je vozačima da prate informativne službe HAK-a, a imao je i poruku za korsnike ENC-a- - Posebna poruka za korisnike ENC uređaja je da ih stave na mjesto koje je potrebno, na vjetrobranskom staklu, ispod retrovizora i tada će ubrzati promet, rekao je Ribičić. Tportal.hr   Read the full article

[moteltrogir]

Foto: Saša Šimpraga, 2018.

Afričke kupole hrvatskog arhitekta

Saša Šimpraga, 2018.

 Iako kontinuirano prisutan u Hrvatskoj i susjednim zemljama, arhitekt Ivan Prtenjak najveći je dio profesionalne karijere proveo u Bruxellesu. Obrazovan je u Zagrebu, neko je vrijeme radio na Institutu za povijest umjetnosti, da bi 1968. otišao u Belgiju. Njegov dosadašnji radni vijek obilježila je velika produkcija s niz realizacija u desetak zemalja i tri kontinenta .

Ovaj intervju nastao je u sklopu projekta Motel Trogir i Mediteranske mreže modernizma, a fokus ima na tuniskim projektima arhitekta Prtenjaka te njegovim afričkim i drugim vaneuropskim realizacijama - osobito turističkom kompleksu u tuniskoj Kelibiji u sklopu kojega je izgradio „Kuću pokraj mora“ koja je 1995. godine bila nominirana  za Nagradu Aga Khan za arhitekturu.  

Vaš prvi i najveći projekt u Tunisu je turističko naselje u Kelibiji nazvano „El Mansourah“ kako se zove i plaža uz koju se nalazi, a građeno je od 1969. do  1971. godine u neposrednoj blizini Cap Bona, najisturenije točke te zemlje prema Europi. Kako je došlo do tog projekta, što vas je inspiriralo i što on podrazumijeva?

Početkom  1968. ušao sam u „Groupe Structures“, najveći i najznačajniji urbanističko-arhitektonski ured u Belgiji. Primio me je arhitekt Jacques Boseret koji je studirao u Beču kod Josepha Hoffmanna. Nije pogledao moje diplome, projekte i crteže nego me je procijenio po poznavanju arhitekture Beča i Zagreba na početku stoljeća, a naročito po poznavanju Hoffmannovog djela. Kao profesor arhitekture i vrstan pedagog, procjenio je da mi može povjeriti idejne projekte za mnogobrojna vanserijska zdanja sa specifičnim sadržajima.

Početkom 1969. godine u Tunis se iz Bruxellesa uputila velika ekipa političara, investitora, urbanista i arhitekata u informativnu misiju o mogućnostima turističke izgradnje u mjestima kao što su Sidi Rais, Kelibia, Nabeul, Hamammet itd. Arhitekt Boseret uklopio me kao najmlađeg člana u ekipu. Za taj put proučio sam detaljno arapsku arhitekturu općenito, kao i podatke o lokacijama koje smo planirali posjetiti pa sam se na licu mjesta istaknuo kao ekspert te je odlučeno da mi se povjeri projekt turističkog naselja Kelibija.          

Kuća pokraj mora

Nedaleko od luke u Kelibiji, zaštićene velikom mletačkom tvrđavom, nalazi se velika plaža s bijelim pijeskom, ispred kamenih stijena i divlje vegetacje koja je te 1969. godine bila netaknuta. U tom ambijentu predviđala se izgradnja samostalnih kuća, kuća u nizu, manjih vila te hotela, restorana i trgovina. U urbanističkoj koncepciji želio sam ponajprije sačuvati izvorni katakter krajolika s plažom. Kreirao sam 15 „otoka“ zaokruženih vegetacijom u koje sam uklopio isključivo prizemne kuće. U pozadini, iza tih objekata integriranih u prirodu, situirao sam restorane, trgovine, sportske objekte, hotele...

Tom gradacijom od manjeg prema većem, od individualnog prema zajedničkom, želio sam stvoriti harmoničnu cjelinu u kojoj glavni element ostaje priroda i revalorizirana „rajska plaža“.  

 Kuća pokraj mora

Prvi realizirani objekt  u sklopu kompleksa u Kelibiji bila je „Kuća pokraj mora“. Kako ste u jednom našem razgovoru naveli, tu  ste kuću već pri prvom dolasku na lokaciju skicirali u pijesku na mjestu gdje će i biti izgrađena. Kakva je to kuća?

Uz samu plažu, investitor je želio izgraditi jedan objekt koji bi svojim sadržajem i oblikom bio ogledni primjer tipologije arhitekture budućeg naselja. Program je predviđao uređenje restorana s maurskom kavanom i stanom pa je prostor trebalo organizirati na dva načina života: zapadnjački za turiste i tradicionalni za tunisku obitelj. Prostor restorana s velikim staklenim stijenama otvoren je prema plaži i moru, dok je onaj za obitelj artikuliran oko poluzatvorenog patija. Ta dva različita prostora povezana su jednim neutralnim prostorom koji ljeti služi kao salon za turiste, a zimi kao dnevni boravak za obitelj. Te su funkcije oblikovno jasno izražene: tri velike kupole za kavanu, tri manje kupole za obitelj, te veći volumen dnevnog boravka natkriven križno-bačvastim svodom. Zidovi servisnih prostora u pomacima prate prirodni ritam kamenih stijena.

Kuća pokraj mora

Arhitektura „Kuće pokraj mora“ nastala je na osnovu suvremene interpretacije tradicionalne arapske arhitekture. Ona se uklapa u u tradiciju moderne arhitekture, ali bez „modernizma“. Prostorna igra volumena proizlazi iz jednostavne muzičke kompozicije: tri velike i tri male kupole u kontrapunktu s križno-bačvastims vodom, u skladu s ritmom zidova u pomacima.

Kuća pokraj mora

„Kuća pokraj mora“ bila je 1995. godine bila nominirana za Nagradu Aga Khan za arhitekturu.

Nominacija za prestižnu Aga Khanovu nagradu za arhitekturu dogodila se četvrt stoljeća nakon što je kuća izgrađena, što pokazuje da je prepoznata kao djelo trajnih vrijednosti.

Bez vašeg znanja, kasnije je izgrađena kopija „Kuće pokraj mora“ i to neposredno pored izvorne. Postoje li neke razlike i što mislite o njihovom suodnosu?

Razlika između originalne kuće i njene kopije je u odnosu prema kamenim stijenama. Dok zidovi u pomacima prve kuće prate prirodni tijek stijena, druga kuća nema taj kontakt. No, na plaži one tvore jedinstveni arhitektonski niz.        

Izvorna i identična kopija Kuće pokraj mora/ foto: Saša Šimpraga, 2018.      

U sklopu čitavoga kompleksa u Kelibiji je, kako ste i naveli, predviđen i dijelom realiziran još niz drugih kuća u različitim varijantama. Čime ste se tu vodili u procesu stvaranja?

Prostor natkriven kupolom u tradicionalnoj tuniskoj arhitekturi toliko me impresionirao da sam ga koristio kao osnovni modul za stvaranje suvremenih oblikovnih struktura. Kao poveznica prostora  kvadratnog tlocrta natkrivenih kupolom i onih pravokutnog tlocrta natkrivenih bačvastim svodom, koristio sam ravne krovove različitih oblika. Na ta tri tipa volumena nadovezuje se četvrti prazan prostor omeđen zidovima – mediteranski patio. Dok kuće na padinama katakterizira kupola kao glavni izražajni element, kuće u nizovima uz plažu prepoznatljive su po bačvastim svodovima postavljenim okomito prema horizontu mora. Grupe kuća na padini komponirane su, ovisno o reljefu i orijentaciji, svaki puta u drugačijim međuodnosima. Razlog stvaranja horizontalnih nizova  kuća natkrivenih bačvastim svodom, bila je upravo nepredviđena izgradnja druge „Kuće pokraj mora“. Tako je uz plažu stvoren jedan arhitektonski kontinuitet kupola, bačvastih svodova, križno-bačvastih svodova, patia i terasa natkrivenih pergolom koji se otkrivaju šetnjom uz more.  

Kelibija / foto: Saša Šimpraga, 2018.

Od kuća po padini, bitno je drugačiji projekt nikad dovršeni hotel monumentalnijih dimenzija koji se nalazi na rubu kompleksa. U odnosu na kuće, i tipološki i vizualno radi se o posve različitoj arhitekturi. Kako ste zamislili to zdanje?  

Svi projekti kuća i restorana s maurskom kavanom, kao i njihova dispozicija na terenu, proizišli su iz detaljnih studija. U to doba, a i kasnije, u Tunisu, kao i u Maroku, bile su u turističkoj izgradnji najčešće prisutne dvije koncepcije: replike europskog modernizma ili imitacije tradicionalne arhitekture koje su često vodile u kič. U tom kontekstu, moj pristup je bio inovatorski jer je bio svjesni nastavak lokalne tradicije, ali ne prijepisom oblikovnih detalja, nego istraživanjem dubljih strukturalnih sazvučja te krajnjom jednostavnosti kojom se postiže monumentalni dojam i kod malih zdanja.  

Za hotel, predviđen za drugu vrstu posjetilaca, želio sam stvoriti zdanje koje je „in“. U to doba bio je u hotelskoj izgradnji trend reljefnog raščlanjivanja fasada. Primjer takve arhitekture u Hrvatskoj je Hotel Barbara (1970.) pokraj Zadra arhitekta Bregovca. Projektirao sam jednu varijantu hotela te tipologije pa to u suštini nije moja arhitekura jer nije proizašla iz osobnih izvora. Arapski ugođaj, u osobnom arhitektonskom rječniku, želio sam postići u unutrašnjosti, no taj je projekt nakon izgradnje betonske strukture zaustavljen i takav stoji do danas.

Čitav kompleks nikad nije dovršen i tek je dio radio kraće vrijeme.  Što je sve od zamišljenoga ostvareno?  Kad je prekinuta gradnja, što je bio razlog i koji je status svega danas?

Kuća pokraj mora / foto: Saša Šimpraga, 2018.    

Osim dviju „Kuća pokraj mora“ izgrađeno je nekoliko raznolikih sklopova kuća  s kupolama na padini i nizovi kuća s bačvastim svodovima uz plažu. Izgradnja turističkog naselja je zaustavljena nakon promjene vlasti i kompliciranih imovinsko-pravnih odnosa. Naselje sam posjetio 1995 godine povodom nominacije „Kuće pokraj mora“ za Aga Khanovu nagradu. Dio izgrađenog naselja je izvrsno funkcionirao.Terase i plaže bile su pune, a vegetacija uz nizove kuća njegovana u kontrastu s divljom vegetacijom neizgrađenog dijela. Na „Kući pokraj mora“, na zidu križno-bačvastog svoda, stajao je veliki natpis Bar u tunisko-plavoj boji. Sve mi je djelovalo je kao mali raj za turiste i stanovnike Kelibije. Sadašnje, zapušteno stanje, vidio sam samo na fotografijama. Slike divlje vegetacije iz koje izviru bijela zdanja s kupolama i bačvastim svodovima djeluju mi ponekad kao nadrealistička likovna djela.    

U Hamammetu ste projektirali turističko naselje u sklopu kojega je i bila zamišljena i natkrivena tržnica. Koja je katakteristika tog naselja i što je od toga realizirano?

Zadatak ispitati mogućnost turističke izgradnje na velikom terenu nedaleko od povijesnog grada Hamammeta dobio sam nakon uspješnih realizacija u Kelibiji. Teren ima dvije plaže, jednu uz more i jednu uz veliku rijeku, „oued“, (lokalni naziv za „tip“ rijeke, op.S.Š.), koja presušuje u sušne dane.

Radio sam cjelovitu studiju s paralelnim urbanističkim kompozicijama u koje sam uklapao moderne modularne strukture: kuće, nizove vila, mala naselja i hotelska zdanja. Među tim projektima bila je i kreacija idelanog „souka“ tj. arapske tržnice. Svi objekti bili su u istovjetnim modulima kojima je baza bila kupola promjera od 360 do 480 centimetara te odgovarajući bačvasti svodovi. Na osnovu te unikatne studije investitor je odredio program te sam projektirao cjelovito naselje, uz suradnju na hotelu s kolegom Leopoldom Vanderputteom.

Maketa projekta tržnice u Hammametu

Za razliku od naselja u Kelibiji, uklopljenog u prirodni okoliš, naselje u Hamammetu imalo je sadržajno i oblikovno gradski karakter. Svi objekti, uključujući i hotel, bili su projektirani u istoj arhitektonskoj tipologiji koja je bila određena u mojoj studiji. No, tradicionalna urbana tržnica zamijenjena je u programu modernim trgovinama. Taj projekt kasnije su preuzeli tuniski investitori i ne znam što je realizirano.        

Varijante kuća za Hammamet

Kako je došlo do projekta Vile Essaouira u Sousseu 1972. godine i kakav ste projekt tamo izveli?

U toku rada na projektu u Hamammetu, jedan investitor iz Genta želio je izgraditi modernu vilu s velikim transparentnim prostorima uz plažu pokraj Sousse-a. Za mene je taj projekt bio kreativni nastavak mog dotadašnjeg rada realiziranog u Kelibiji i sistematiziranog u Hamammetu. Želio sam stvoriti sintezu između „miesovski“ prozračnih prostora i tradicionalne arapske arhitekture. Ulazni hol, blagavaonica, dnevni boravak i biblioteka uz veliki mediteranski patio omeđen staklenim stijenama, preljevaju se jedan u drugi. Ti su prostori prekriveni serijom spojenih bačvastih svodova koji se produžuju iznad velike terase. Veza između dnevnog i noćnog dijela je uspostavljena velikim unutrašnjim vrtom bogate vegetacije u koji je, u arapskoj tradiciji, uklopljen i element vode. Četiri kupole iznad soba uz taj vrt u kontrapunktu su s kupolom kuhinje na drugoj strani. Sklad između arhitekture otvorenih prostora  i one zatvorenih očituje se kao sinteza između moderniteta i tradicije. Transparentno otvorena prema horizontu mora, vila je potpuno zatvorena prema ulici. Omeđuje je dugi bijeli zid, dužine 38 metara, na kojem su naglašena samo ulazna vrata u tunisko plavoj boji. Za prolaznike kuća je gotovo nevidljiva, tj. misteriozna.

Vila Essaouira

Moje djelovanje u Tunisu započelo je projektom „Kuće pokraj mora“ 1969. godine u kojoj su načete sve buduće arhitektonske teme, a završava projektom sinteze koju utjelovljuje vila Essaouira 1972. godine.

Vila je kasnije devastirana dogradnjom kata.

Vila je dobila ime po gradu Essaouira u Maroku što na arapskom znači „lijepo nacrtana“. To je bitan razlog zašto sam odbio nastaviti projekt nakon što je investitor želio na dio vile nadodati jedan kat, koji nisam mogao „lijepo nacrtati“. Ne znam koja joj je sudbina. Meni je ostala njena maketa.  

Vila Essaouira

Element kupole ponavlja se kroz varijacije u većini vaših tuniskih projekata. Kako doživljavate kupole koje ste okarakterizirali i „dvostrukim sadržajem“? Koje je njihovo mjesto u vašoj arhitekturi?

Kupolu sam prvi put primijenio na mom prvom projektu u Bruxellesu 1968. godine. Bila je to mrtvačnica, koju sam tretirao kao sakralno zdanje uz jednu fukcionalističku bolnicu. No, pravo otkriće kupole dogodilo se u Tunisu kada sam saznao da „jedan tuniski zidar, s jednim radnikom, izgradi jednu kupolu za jedan dan“.

Nakon primjene u tuniskim projektima, temom kupole bavio sam se na različite načine  i u mojim hrvatskim i belgijskim projektima. Želio sam „prizemljiti“ njezin simbolični i dekorativni značaj. Primjerice, u projektu obnove katedrale u Dubrovniku 1985. godine promijenio sam radikalno organizaciju prostora koristeći baroknu kupolu na sjecištu glavne lađe i transepta kao moderator. Oltar, koji je prije bio u dubini lađe postavio sam ispod svjetla kupole. Time je jednosmjerna crkva postala trosmjerna, a vjernici su polukružno raspoređeni oko oltara, kao u tlocrtnoj dispoziciji suvremenog kazališta.

Kupolom sam se bavio i na zgradi „La Prévoyance Sociale“ u Bruxellesu koja je izgrađene u stilovima Art Nouveau i Art Deco, i gdje je kupola bila samo estetski element, simbolični znak bez dodira s unutrašnjim prostorom. Unutar obnove i modenizacije objekta od 1998. do 2002. tu sam kupolu najprije minuciozno renovirao, a zatim probio strop krovne konstrukcije. Time ona danju osvjetljava veliki ured uprave, a noću postaje svjetlosni arhitektonski znak u urbanom krajoliku Bruxellesa.

U mom djelovanju, naročito u Tunisu, kupola je bila element arhitektonske igre, koje su počinjale studijama, a rađene maketama na kojima su presječene ping-pong loptice glumile kupole.  

Kelibija / foto: Saša Šimpraga, 2018. 

Sakralna arhitektura čini značajni dio vašeg opusa. Najviše takvih realizacija imate u Hrvatskoj. Čime ste se vodili kod oblikovanja sakralnih prostora?

Oblikovanju sakralnih prostora pristupam na isti način kao oblikovanju „profanih“ prostora. To se najbolje iskazuje u projekima moje serije „Crkva od sobe do grada“, koja se sastoji od pet potpuno različitih mediteranskih zdanja. Prva Crkva- soba je „Kapela svjetla“ na otoku Šipanu iz 1975. godine koju je Jasna Galjer opisala kao „minijaturu crkve kao model svijeta“. Druga, Crkva-kuća je u Petrovu selu pored Dubrovnika iz 1986. godine. To je moderna interpretacija gotičke arhitekture. Treća, Crkva-gradska četvrt iz 1977. godine nalazi se na Boninovu u Dubrovniku. To je moderno slojevito zdanje koje se uklapa u povijesni prostor i stvara novu urbanu jezgru uz grad. Potom, arhitektonska interpretacija strukture Dubrovnika osnova je „Crkve-grada“ na Lapadu projektirane 1982., koja nije izvedena (izvedena je druga na tome mjestu, op. S.Š.). I konačno, Crkva-priroda, kao otvoreni sakralni prostor u kršu Hercegovine s velikom gromadom kamena kao oltarom, koji je natkriven nebom.

Neizvedeni projekt crkve na Lapadu u Dubrovniku.  

Svjetlost je glavni element koji određuje sakranost moje arhitekture, ponajprije u projektima crkava ali i u projektima kuća, muzeja i memorijalnih prostora. Drugi važan element je utemeljnost na trajnim, povijesnim vrijednostima, uključujući i modernitet, a kako bi se postigle skladne, bezvremenske kreacije. I na kraju, korištenje trajnih materijala, naročito kamena. Počevši od belgijskog „plavog“ kamena, pa do indijskog svjetlozlatnih nijansi u svojim sam zdanjima koristio 50-ak vrsti kamena iz 20-ak regija u Europi, sjevernoj Africi i Aziji. Čini mi se i da je kamen sam po sebi prirodno sakralno zdanje.                  

Kakav dojam imate o gradu Tunisu u kojem ste i boravili neko vrijeme, s uredom u središnjoj Aveniji Habiba Bourguibe?  

Od svih arapskih gradova, Tunis ima najbolje uspostavljenu ravnotežu između povijesti i suvremenosti. Na izvrsno sačuvanu povijesnu jezgru, barem u to doba kada sam tamo bio, nadovezuje se prostrana avenija Habiba Bourguibe. Naš ured bio je na početku avenije, na broju 29, na spoju starog i novog, nasuprot čuvenog Hotela Afrika, onda središta poslovnog života, u kojem smo često imali radne sastanke. Taj ured bio je zapravo jedan veliki stan u kojem je dnevni boravak služio za rad, a tehnički ured bio je u obližnjoj ulici 18. siječnja 1952., na broju 2.

Sjećam se bogatog društvenog života u prostorijama „Pariškog kluba“. Bio je to klub arhitekata, inženjera i likovnih umjetnika koji su studirali u Parizu. Kao pravi mediteranci, diskutirali smo žustro duboko u noć, uz „boukhu“, tunisku rakiju od smokava. No, najviše su mi ostale u sjećanju večernje šetnje uz drvored avenije Bourguiba, kao nekada na Stradunu u Dubrovniku ili na Elizejskim poljanama u Parizu. Samo što su tuniske djevojke, tada u mini suknjama, bile ljepše.  

Projekti na kojima ste radili izvedeni su u još nekoliko arapskih zemalja. Tu je stambeno naselje u Rijadu (Saudijska Arabija) gdje ste kreirali moderne modularne strukture na osnovi tradicionalnih tlocrta. Autor ste i privremenog radničkog naselja u Akabi (Jordan), u sklopu kojega ste izveli i privremenu džamiju. Projekt džamije je s jedne strane bio minimalan, budući da nije bio ni predviđen, a s druge strane efemeran. Možete li reći nešto više o tom projektu ali i o vašem shvaćanju arhitekture dugog trajanja i one koja nema tu namjeru. Je li ljepota i u tome da stvari ponekad i prestanu postojati?    

Projekt privremenog stambenog naselja u Akabi za radnike iz Jemena i Pakistana radio sam kao i arhitekturu dugog trajanja, kao „grad kontejnera“ koji se tretira kao „grad kuća“. U njegovom stambenom dijelu, grupe od 14 prefabriciranih baraka složene su u 14 malih urbanih jezgri eliptičnog tlocrta. Kako bi svaki radnik prepoznao svoj kvart, grupe baraka obojane su u različite tople boje, od svijetlo žute do tamno smeđe. Tako se dobio koloristički sklad u naselju postavljenom na pijesku. Tamošnji jedini zidani objekt bila je džamija. Iako će se i ona, nakon demontaže kontejnera, vjerojatno srušiti, želio sam da u čvrrstom materijalu iskazuje trajnost. Svojom bjelinom, ona se izdvaja od naselja u bojama, kao posebno, zajedničko zdanje za sve radnike. Želio sam najjednostavnijim oblicima, tlocrtom svedenim na znak, kreirati trajno sveto mjesto. Radnici, dovedeni izdaleka, tako mogu barem djelomično „biti kod kuće“ u toj minimalističkoj, pročišćenoj džamiji. Slažem se da ljepota može ponekad biti i u tome da stvari prestanu postojati, pod uvjetom da smo ih kreirali kao da će biti trajne.        

Stambeno naselje u Rijadu

Uz Kelibiju, vaš prvi afrički projekt je iz 1969. godine za hotel pored rijeke Kongo u Kinšasi (Demokratka Republika Kongo), koji ste projektirali s belgijskim arhitektom Guyom Gorsenom. O kakvom se projektu radi?

Pokraj veličanstvenog vodenog toka rijeke Kongo, kasnije se zvala i Zaire, predviđena je izgradnja reprezentativnog interacionalnog hotela. Dugi horizontalni objekt postavili smo okomito na tok, kao bi sačuvali okoliš uz rijeku. Hotel ima tlocrt riblje kosti, tako da sve sobe pod kutom od 45 stupnjeva imaju pogled na vodeni krajolik. Restoran smo postavili,dijelom konzolno, uz sam rub visoke padine obale, tako da gosti imaju osjećaj lebdenja iznad uzburkane vode. Hotel smo oblikovali kao moderno „corbusierovsko“ zdanje u golom betonu i velikim staklenim stijenama. Ograde na balkonima terasa predvidjeli samo od plemenitog afričkog drva.

U Bruxellesu sam bio impresioniran drvenim elementima arhitekture Victora Horte, čiji su bogati oblici mogli biti izvedeni jedino od drva iz Konga. Tako sam, očaran tim drvom, crtao i originalne drvene vile unutar zelenog pojasa uz veliko jezero Kivu, s pogledom na daleku obalu Ruande. Ti crteži služili su kao ilustracija detaljnog urbanističkog plana turističke zone jezera Kivu koju smo radili 1970. godine.

 Hotel u Kinšasi

Puno ste projektirali i gradili, a kako ste u jednom od ranijih razgovora spomenuli, neke objekte nikad niste vidjeli dovršene. Primjerice autor ste urbanističkog rješenja luke u Libiji, a pri nekom slijetanju na aerodom u Frankfurtu prepoznali ste poslovni neboder koji te projektirali, a za koji uopće niste znali da je izgrađen. Možete li reći nešto više o vašoj velikoj produkciji i stvaranim i izgubljenim vezama s projektima koji su, očito, imali svoje sudbine?

Kao i za jezero Kivu, često sam crtao idejne projekte arhitekure kao ilustracije za urbanističke planove u kojima sam sudjelovao, a najznačanije je turističko naselje „Baia delle mimose“ na Sardiniji.

U Libiji sam, nadovezujući se na inženjerski plan nove luke, projektirao, mali grad za istog investitora kao i u Jordanu, kod kojeg je ostala dokumentacija.

Za mnogobrojne investitore koji su dolazili u „Groupe Structures“ često sam radio provizorne projekte, koji su služili za realniji proračun investicije, a ja sam ih shvaćao kao arhitektonske „stilske vježbe“. Dva značajna objekta u središtu Bruxellesa, koje su izgradili drugi arhitekti, proizašla su iz mojih „stilskih vježbi“. Tako mi se nedavno, leteći avionom iznad Frankfurta, „ukazala“ slika monumentalnog nebodera koji izgleda kao maketa mog projekta koji sam radio 1970-ih godina za jednog američkog investitora. Još kao student vidio sam u Düsseldorfu 1965. godine jedan manji neboder koji se sastoji od dva plošna volumena u pomacima. Tu sam temu razradio za neboder u Frankfurtu, nadodavši središnju jezgru.

Još danas ne znam gdje se nalazi prva kuća koju sam realizirao u Belgiji prije pola stoljeća. Bila je to transformacija stare farme s uklapanjem velikih staklenih stijena u okolici Bruxellesa za obitelj Debras – van Hove. Na gradilište su me vozili navečer nakon posla tako da se ne sjećam puta, a ni imena mjesta. Françoise, javi se!

Ima i projekata koje bi želio sakriti jer su ih korisnici unakazili, no danas je to teško. Na internetu sam, pod mojim imenom, pronašao dva takva objekta. S druge strane, na internetu se nalaze objekti koje uopće nisam radio. Najznačajniji je lansirala Deutsche Welle pod naslovom „Hrvatski arhitekt autor zaštitnog znaka NATO-a“, a ja sam samo postavio skulpturu/znak između dva objekta koja sam projektirao.

Prije nekoliko godina sreo sam u Bruxellesu Leopolda Vanderputtea, koji se vratio iz Rijada. Rekao mi je: „Srušili su tvoju džamiju.“ – „Koju džamiju?“ Sjetio sam se da sam crtao jednu džamiju uz naselje koje sam projektirao, ali nisam znao da je bila izgrađena.      

U dosadašnjoj karijeri projektirali ste čak 16 muzeja. Koji bi od tih projekata izdvojili i zašto?

Od devet  izvedenih muzejskih prostora izdvajam tri potpuno različita: jedan u Hrvatskoj, jer sublimira prošlost, jedan u Bosni, jer iskazuje sadašnjost, i jedan u Belgiji, jer najavljuje budućnost. Muzej dominikanaca u Dubrovniku iz 1985. godine prvi je pravi, cjeloviti, suvremeno koncipirani muzej u gradu. Cijelo istočno krilo samostana pretvoreno je u muzej. Prostore samostana koji su sami po sebi umjetnička djela, trebalo je obnoviti i revalorizirati. U toku obnove otkrio sam unutar zida originalni renesansni lučni otvor koji je postao žarišna točka muzeja. Municioznim studijama postava postignuta je sljubljenost izložaka s povijesnom arhitekturom. Želio sam stvoriti dojam da su svi ti izlošci oduvijek bili na tom mjestu.

Drugi projekt je Galerija Šimun u Dubravama pored Brčkog iz 2010. godine za zbirku moderne hrvatske i bosansko-hercegovačke umjetnosti koju je u pola stoljeća prikupio fra Stjepan Pavić. U projektu sam se vodio geslom „Priroda je prirodna, a umjetnost je umjetna“. Apstraktni prostori „labirintske jasnoće“ omeđeni su zidovima u pomacima koji su izvedeni u prepečenoj rustičnoj opeci i dugim ravnim zidom u kamenu bogate kolorističke i taktilne živosti.

Treći projekt je Muzej biotehnologije Sveučilišta u Bruxellesu iz 2005. godine i dio je Centra za znanstvenu kulturu koji sam projektirao u zaštićenom parku prirode. Za razliku od Centra, koji je otvoren prema prirodi, izložbeni prostor muzeja projektirao sam kao zatvorenu kružnu čeliju u kojoj je audiovizualnoprezentiran misterij evolucije života kao i najnovija istraživanja u biotehnologiji. U središtu te čelije kreirao sam kružnu jezgru, mali patio, u kojem je postavljeno „drvo života“ s kronološkim redoslijedom pojave bioloških vrsta na Zemlji.

Sličan koncept proveo sam i u projektu Galerije Rabuzin u Ključu 1973. godine. I tamo je, u zatvorenoj kružnoj čeliji, u obliku razvedenog svijeta, bila predviđena kružna jezgra. No, umjesto teoretskog „drva života“ u njoj je trebalo biti zasađeno pravo cvijeće.    

Pohađali ste, kasnije ukinuti, Iblerov studij arhitekture pri zagrebačkoj Akademiji likovnih umjetnosti. Možete li reći nešto više o tome i koja su neka od vaših sjećanja na sam studij, ljude i to vrijeme općenito?

Slavna Iblerova arhitektonska škola na Likovnoj akademiji (osnovana 1926. i djelovala do 1943. op. S.Š.) obnovljena je 1959. godine, ali je nakon godinu dana bila zatvorena. Bivši Iblerovi učenici, Drago Galić i Lavoslav Horvat te njegov statičar Drago Verner predavali su „čisto“ arhitektonske predmete u kontinuitetu predratne škole, a novi duh donijeli su „Diša“ Radić, gotovo religiozni teoretičar dizajna i Zlatko Bourek koji je vodio predmet „Likovne vještine“. No, najveću novost donio je Milan Prelog u predavanjima o povijesnoj baštini i o njenom uklapanju u suvremenost. Drago Ibler, koji je prije bio temelj čitave nastave, u novoj školi bio je samo pokretač, zaštitno lice i vrlo rijetko se pojavljivao na Akademiji. No, svakodnevno, u 11 sati, moglo ga se vidjeti u Kazališnoj kavani ispred koje je parkirao svoj crveni mercedes.

Nakon ukidanja škole, koja legalno zapravo nije ni postojala, svi bivši studenti napravili su zavidne karijere na područjima vezanim uz dizajn, a jedino sam ja postao arhitekt.

Upravo na Likovnoj akademiji sam upoznao profesora Preloga koji me zaposlio, kao prvog namještenika u novoosnovanom Institutu za povijest umjetnosti, zaduženog za dokumentaciju hrvatske urbanističke i arhitektonske baštine na jadranskoj obali. To je obilježilo čitav moj profesionalni život u kojem je odnos starog i novog bio dominantan.

Vrijeme mog obrazovanja i odrastanja, pedesetih i šezdesetih u Jugoslaviji, bilo je zlatno doba hrvatske kulture i umjetnosti. Kao nikad prije u povijesti, bili smo dio onog najprogresivnijeg na europskoj sceni. To se najbolje očitavalo u urbanističkom planiranju koje je danas u Hrvatskoj zaboravljena djelatnost, ali i arhitekturi, dizajnu, slikarstvu i kiparstvu te u muzici - spomenimo samo Muzički bijenale - kazalištu, crtanom filmu pa i poeziji. U svim tim djelatnostima sudjelovao sam indirektno, a u nekima i direktno. Jedna riječ, danas rijetko korištena, sintetizira to radoblje, a to je - optimizam.          

Makete izložbenog paviljona Heysel i Trga Rogier, Bruxelles  

Budući da se bavite i jednim i drugim, na koji način se u vašem shvaćanju prožimaju slikarski i arhitektonski prostor?

Slikarske, imaginarne, prostore počeo sam kreirati mnogo ranije nego projektirati realne arhitektonske prostore. U očevoj stolarskoj radionici bilo je raznovrsnih pigmenata koji su se miješanjem s vodom, alkoholom ili uljem pretvarali u boje za drvo. Na ostacima dasaka radio sam s tim pigmentima pokuse te sam rezultate primjenjivao na papiru. Usavršio sam otkrivenu tehniku i počeo stvarati osmišljene slike imaginarnih prostora. U međuvremenu sam slikao, a kasnije izlagao portrete, npr. seriju „Dafne“ od 1958. do 62. i transformacije starih natpisa u kromatsku memoriju materije od 1964. do 1968, no to je bilo „čisto“ slikarstvo, nevezano uz arhitekturu.

Svi moji projekti novih zdanja započinju kao skice u boji koje u početku izgledaju kao apstraktne slike. Iz tih slika nastaju mnogoborojne varijante iz kojih se kristalizira projekt. Precizni nacrti su gotovo uvijek prezentirani sa površinama u elementarnim čistim bojama, zbog čitkosti i brze komunikacije. Perspektivne prikaze vanjskih i unutarnjih prostora radim više slikarski nego arhitektonski, nastojeći da slika ima svoj osobni, neponovljivi pečat. U mom djelovanju slikarstvo i arhitekura se prožimaju na tri načina: u kreaciji, prezentaciji i realizaciji.

Na koji način tretirate boju u vašim projektima?

Boja je često prisutna u mojim zdanjima, ali isključivo u izboru materijala, a ne u aplikaciji na materijal, osim u rijetkim iznimkama za sekundarne elemente. Boja materijala bitno sudjeluje u doživljaju slike mojih prostora, a često ima i svoju dodatnu priču. U mom projektu sjedišta belgijskog telekoma u Monsu, boja je konstitutivni element urbanističke i arhitektonske koncepcije. Zdanje je cijelo obloženo svijetlo sivo-plavim burgundskim kamenom, koji je u skladnom dijalogu s plavim belgijskim kamenom kojim je izgrađen srednjovjekovni grad Mons. Na, taj sivo-plavi kamen, iz regije glasovitog bijelog vina Chablis, nadovezuje se u unutrašnjosti kamen toplih bež boja s crvenkastim preljevima iz regije najboljeg burgundskog vina „Nuits-Saint-George“.

U memorijalnom parku „Polje hrvatskih mučenika“ u Villefranche-de-Rourgue u Francuskoj postavio sam 2006. godine jedan veliki monumentalni zid bogate taktilne i kolorističke živosti na mjestu pogibije Hrvata 1943. godine. On se sastoji od trinaest kamenih monolita grube teksture, s crvenim, crnim i smeđim slikarskim oblicima. Ti monoliti, koje samo vadili iz obližnjih stijena, u kromatskoj memoriji materije iskazuju svu dramatiku tragičnog događaja. 

Natječajni rad, 2001.

Koji vam je vaš projekt najdraži i zašto?

„Kapela svjetla“ uz renesansnu kuću u Suđurđu na Šipanu koju sam izveo 1975. godine. Projekt izdvajam zbog originalne koncepcije, zbog participacije stanovnika mjesta u njenoj izvedbi, zbog načina korištenja, zbog njene internacionalne reputacije i na kraju, zbog njene tragične sudbine rušenja koju su proveli katolički integristi.

„Kapela svjetla“ je prvo moderno sakralno zdanje na dubrovačkom području i moj prvi projekt sakralne arhitekture. Na osnovi te realizacije naručen mi je projekt crkve Sv. Petra na Boninovu i mnoga druga sakralna zdanja.

Uz veliku renesansnu kuću, koja je služila kao franjevački samostan časnih sestara, nalazila se neugledna prigradnja korištena kao skladište koje sam minimalističkim postupkom pretvorio u najčišći sakralni prostor. Određuje ga samo jedan polukružni zid ispred postojećeg prozora. On stvara prostor mini-sakristije, zaklanja vjernicima pogled kroz prozor i, što je najvažnije, omogućuje difuzno osvjetljenje prostora svetišta. Tri vertikalne kamene ploče ambona i glatka horizontalna ploča oltara, postavljena na grubi kameni blok, označavaju svetište. Najjednostavnijim oblicima postiže se arhetipska simbolika.

Zidari, klesari, soboslikari, stolari, ekletričari...iz mjesta, kapelu su izgradili dobrovoljnim radom. Željka Čorak poklonila je profinjenu drvenu skulpturu raspela. Kapelu su časne sestre koristile za jutarnje mise i večernje molitve.

Najveće priznanje dobila je na svjetskom simpoziju „Sacred Places in the Modern Age“, u organizaciji RIBA (Royal Institute of British Architects) u Londonu 1993. gdje je bila komparirana sa slavnom „Kapelom svjetla“ Tadaa Anda nastalom kasnije, 1988. godine. No, jedna katolička sekta iz Međugorja, koja je zakupila samostan, pretvorila je kapelu u sobu s kupaonicom. Franjevačka hijerarhija blagoslavila je taj zahvat za „mir i dobro“.        

Ako je lokacija temelj arhitekture, što je njena bit?

Više od pola stoljeća gradio sam kuće, vile, stanove, muzeje, crkve, memorijalne prostore, javne objekte i to u dvadesetpet gradova i petnaest regija, u deset zemalja na tri kontineta. Izlagao sam svoje radove, samostalno ili grupno u prestižnim muzejima i galerijama u Bruxellesu, Zagrebu, Parizu, Veneciji - gdje sam i bio na dva Bijenala, za Hrvatsku i Belgiju - Munchenu, Londonu, Potsdamu, Ateni, Bologni, Rimu i Dubrovniku. Držao sam predavanja o arhitekturi u važnim europskim institucijama u Bruxellesu, Londonu, Stockholmu, Berlinu, Valladolidu, Zagrebu i Dubrovniku. Pisao sam o arhitekturi u mnogobrojnim stručnim časopisima te objavio knjigu sinteze „Arhitekture –Architectures“ na hrvatskom i francuskom jeziku. Često sam sudjelovao u radu sa studentima na hrvatskim i belgijskim sveučilištima. Posljednji razgovor imao sam ove godine sa tuniskim studentima arhitekture u dvorištu ibaditske džamije na otoku Đerbi. Tema je bila geneza ibaditske arhitekture i veza Le Corbusiera s tom jedinstvenom pojavom u islamskoj umjetnosti. S navedenim iskustvom mogu pouzdano, i s punom odgovornošću, odgovoriti na vaše pitanje da - ne znam.   

  Kelibija / foto: Saša Šimpraga, 2018. 

_

Intervju je objavljen na portalu Vizkultura, 3. rujna 2018.

Ostale intervjue nastale u sklopu suradnje projekta Motel Trogir i Vizkulture pročitajte ovdje:

Alžir: https://vizkultura.hr/pravo-na-stan-kao-glavni-izazov/

Maroko: https://vizkultura.hr/moderna-arhitektura-maroka/

Nesvrstani: https://vizkultura.hr/africki-i-azijski-opusi-hrvatskih-arhitekata/

 _

Razgovor s Ivanom Prtenjakom dogodit će se krajem listopada 2018. u Zagrebu u organizaciji projekta Motel Trogir/Mediteranske mreže modernizma.  

[mostradeartesmaplebear]

Junior Kindergarten B Matutino

 Obra “Pulando Carniça” finalizada - Ivan Cruz 

Artistas: 

Alice Freitas do Vale Sant`Anna

Ana Júlia Pimenta Lemos Maia D´Abreu

Beatriz Leone Medeiros Santos

Cecília Britto do Nascimento

Isabela Santos de Carvalho

Júlia de Almeida Diniz

Lorena Freitas de Cerqueira Cunha

Malu Gusmão Gramacho Sena

Maria Clara Cerqueira Moreira

Maria Eduarda Pantoja Lins

Mel Mendonça Figueiredo

Nicole Lins Prates

Sophia Suzart Casais

Valentina Sepúlveda Aragão

Victória Veiga Nascimento Britto

Professora Titular: Ms Fernanda Siqueira

Professora Auxiliar: Ms Leana

Estagiária: Ms Raiana

Psicóloga: Maria Eduarda Lage

Coordenação Pedagógica: Ms Carine Martins

[zanimljivaekonomija]

Borba za budućnost! Perwoll Fashion Week Digital

Odgovorno ponašanje prema sebi, prema sredini u kojoj živimo i podrška mladima obeležili su drugo revijsko veče Perwoll Fashion Week Digital-a.

Belgrade Fashion Week u saradnji sa Udruženjem žena obolelih od kancera dojke se i ovaj put uključio u aktivnosti u okviru projekta „Jači od straha“ koji ima za cilj da poruke ohrabrenja stignu do onih koji se bore sa kancerom. Specijalno za akciju „Poslušaj“ u cilju plasiranja važnih poruka što širem auditorijumu u kampanju su se uključile i poznate dame - Mirjana Karanović, Duška Jovanić, Marija Bergam, Lena Bogdanović, Marija Ratković i one su nosile modele na posebno osmišljenoj reviji koju su pripremili priznati domaći dizajneri Valentina Obradović, Igor Todorović, Daniela Glišić, Svetlana Jaćović, Vesna Kracanović, Tijana Milutinović i Sonja Jocić.

PREDRAG DJUKNIC predstavio je kolekciju The mirror / Ogledalo koja pokazuje ono što jesmo. Svaka žena je savršena na jedinstven način. U pitanju je kolekcija koja ističe lepotu žene, ženstvenosti i veliča snagu žene. Isticanje minimalizma i svedenosti forme kroz neobarokni koncept nosivog luksuza.

U vreme pandemije kada je podrška vrlo bitna udružile su snage i kreirale kapsula kolekciju jesen/zima 2020/2021 pod nazivom SISTERS CODE ATELIER & DANA LIGHT X KAMIJE. Kolekciju prate, Maya Milano Jewellery - inovativni i kreativno izrađen nakit od italijanskog srebra, kao i IPSA Jewelry by top model Alexandra Egorova koja kreira minimalistički nakit od perli i dragog kamenja za sve prilike, Bianco bags - moderne torbe izradjene od najkvalitetnijih materijala. Naša poznata novinarka i pisac Duška Jovanić nosila je model na pisti, a njen lični stil donekle je bio i inspiracija za dizajnere.

Inspiracija za kolekciju "Koraci i putokazi" IVANE VORGUCE predstavlja vizuelni doživljaj ljudske potrebe da se kreće, napreduje i stvara. Nekada je to jedan korak, nekada je pređen ceo put. Koraci, putevi, linije. Vreme koje prolazi i ono koje dolazi. Sekund, minut, sat. Trajanje. Razgovor, signal, eho. Linija aviona - trag. Priroda, zemljani put, oblik, ljudski korak. Nebo i zemlja. Linija spajanja. Povratak prirodi. Sve su to segmenti koji čine celinu predstojeće kolekcije za jesen/zimu 2020/21.

Modeli iz kolekcije SENKA, Marija Handmade nastali su kroz razne procese: od rađanja ideje preko postavljanja stotina i hiljada tankih niti lana, pamuka i vune kroz ruke veštih žena u tkanju platna do dizajniranja, krojenja i šivenja. Za svaki komad potrebno je od 8 do 56 sati da bi se napravio. Ostaje dosledna svojoj osnovnoj ideji a to je odeća od prirodnih materijala nastala pletenjem i tkanjem na razboju. Senka sadrži kapute, jakne, džempere, prsluke kao hit komad sezone pa i udobne haljine, pantalone i suknje koje ćete uvek naći u njenim kolekcijama. 

Game Changer all season kolekcija Ane Trošić Trajković, za godinu u kojoj smo uspeli da usporimo, priča o aktuelnim modnim promenama koristeći mantil - osnovni komad teže konfekcije, kao simbol brze mode, milionskih tiraža tokom mnogodecenijske proizvodnje globalno, simbol zone komfora, pripadnosti masi, kolektivne nesvesti i lenje prepuštenosti civilizacijskim tokovima. Pre same revije emitovan je film u kom se pojavljuju aktivistkinje koje su inspiracija za prikazanu kolekciju. Marija Ratkovic- teoretičarka kulture, kolumnistkinja i aktivistkinja; Marija Radakovic- novinarka održive mode, autorka podkasta Ffm-o modi, ali ozbiljno; Aleksandra Marić - nacionalna koordinatorka aktivističke organizacije Fashion Revolution; Nataša Gligorijević - direktorka centra za održivi razvoj Srbije; Milja Vuković - istoričarka umetnosti, inicijative-"Za manje smeća i više sreće " i "Divlji Beograd"; Aleksandra Petković TKV- umetnica grafita, viteškinja umetnosti i književnosti, kraljica vila održive mode.

Podrška mladima je realizovana kroz organizaciju konkursa za talentovane, mlade modne dizajnere koji su želeli da usavrše svoja znanja i dobiju nova iskustva iz modnog biznisa. Tim povodom je realizovana Mionetto Style Academy koja je bila zamišljena kao dvonedeljna modna edukacija mladih dizajnera sa realizacijom modela kao finalnim proizvodom. Akademiju su vodili Nenad Radujević i Boško Jakovljević, a predavači su bili brojni eminentni stručnjaci iz sfere mode i modnog biznisa. Od 11 polaznika koji su izabrani na konkursu tri superfinalista Mionetto Style Academy su imali priliku da se svojim modelima predstave na Perwoll Fashion Weeku.

Treće mesto osvojila je Mina Cvetinović, drugo mesto Bogdan Mrša, a prvo mesto je osvojila Melanija Vasić. Mina Cvetinović je kao nagradu dobila i materijale za izradu naredne kolekcije, Bogdan je dobio mašinu za šivenje, a pobednica Melanija materijale za narednu kolekciju, reviju na sledećoj Nedelji mode i 100.000 dinara i status brend ambasadora Mionetto Style Academy.

Poseban segment akademije bila je radionica na temu održive mode. Mladi dizajneri su dobili zadatak da urade redizajn jednog odevnog predmeta pod mentorstvom Ane Trošić Trajković. Svi oni su predstavili rezultate svog rada u finalnoj reviji koja je večeras održana na Perwoll Fashion Week-u. Žiri u sastavu Ivan Radojčić, Nenad Radujević, Brana Antović, Tijana Pavlov i Boško Jakovljević odlučio je da Noizz Fashion Award dobija Divna Lazić.

[mndstz]

Otkrijte nezaboravne ukuse Srbije

Često u kuhinji tražite inspiraciju za neko novo jelo? Uglavnom se okrećete savremenom načinu pripreme hrane, po ugledu na brzu svakodnevicu koja vas okružuje. Koliko zapravo znate o starim , tradicionalnim receptima, koji se i dalje čuvaju samo u određenim domaćinstvima širom zemlje? Coca-Cola serijal "Nezaboravni ukusi Srbije", koji se emituje na zvaničnoj Coca-Cola Facebook stranici, otkriva tradicionalne recepte i vraća ih na savremenu trpezu. Voditeljski duo, koji čine, kulinarski entuzijasta Igor Marković i radijski voditelj Filip Ugrenović, donosi nam novo gastro uživanje kroz laganu šetnju vojvođanskim šorom, šumadijskim avlijama, te upoznaje sa kulinarskim bogatstvom svih krajeva Srbije. Nakon što su ih u prvoj epizodi poveli u Potpećje, Ivan i Filip su se zaputili u Belo Blato. Bogatstvo multikulturalnosti Belog Blata servira stari, jedinstveni recept, koji je veštim prenošenjem s kolena na koleno, spasio čuvenu cipovku od zaborava. Kao i u svakoj od 12 uzbudljivih epizoda, tako i u ovoj Ivan će pronaći inspiraciju i pripremiti jelo koje se oslanja na neki od starih recepata. Budući da je Coca-Cola odavno deo savremene trpeze i odličan pratilac hrani, voditelji su se iznova uverili i potvrdili da se osvežavajući ukus Coca-Cole idealno slaže sa tradicionalnim jelima. Kulinarsko nasleđe prate i stari zanati, te je tako paralelno sa serijalom nastala i ideja o ručno rađenim bilbordima koji su nedavno postavljeni na Zlatiboru i Pirotu. Zlatiborski bilbord je štrikan gotovo dva meseca, a zanimljivo je da prikazuje šare tipične za taj kraj. Pirotski bilbord rađen je po uzoru na čuvene pirotske ćilime i tkan je na razboju. Oba bilborda su potpuno jedinstvena i inovativna. Coca-Cola ovim serijalom svake nedelje nastavlja da inspiriše gledaoce da istražuju lokalno nasleđe i uživaju u nezaboravnim ukusima Srbije. Nakon Vojvodine Coca-Cola serijal "Nezaboravni ukusi Srbije" se seli pravo na jug Srbije, u Bojnik, gde voditeljski dvojac otkriva još jedno uzbudljivo lokalno jelo. Ivan i Filip će imati prilike da osete i da nam prenesu autentičnost uživanja u ukusu samse sa trljanicom. Saznajte kakva se tajna krije u najpoznatijem proizvodu sa juga, u sušenoj paprici. Let's block ads! (Why?)

[dotaknimerijecima-blog]

  Othello u osječkom HNK

 Na pozornici osječkog HNK je, u petak 22. 2. 2019. godine, nakon više od pola stoljeća premijerno izvedena Shakespeareova tragedija Othello. Tekst koji je napisan prije više od 500 godina, preveden je u ovaj kazališni oblik koji ima svoj red i zakonitosti. Shakespeareovu se tragediju željelo prikazati u novom vremenu, u kojem dominira slika, a život je sve brži. Predstava je s pet sati, svedena na filmski napeta dva sata, a u njoj se susreću sve kazališne poetike. Tragediju koja nastaje tijekom Shakespeareova najplodnijeg razdoblja, između 1601. i 1608., kada su u samo sedam godina, između ostalog, nastale četiri velike tragedije: Hamlet, Othello, Macbeth i Kralj Lear, režira Damir Zlatar Frey. Uz režiju Frey potpisuje i scenografiju, koreografiju i izbor glazbe, a rekao je kako se Othello smatra najtežom Shakespeareovom tragedijom za uprizorenje te kako ju nastoje izbjeći sva kazališta i redatelji. Oni koje se uz Freya nikako ne smije zaboraviti spomenuti su dramaturg Rok Andres i kostimografkinja Ivana Bakal. Kako bi ovu predstavu približio mlađoj publici, koja se u zadnje vrijeme sve rjeđe viđa u kazalištima, Frey je tragediju od čak pet činova odlučio prikazati u jednom komadu i cijelo vrijeme raznim "smicalicama" držati pozornost svih gledatelja. Upotreba svakodnevnog jezika svakako je tomu pridonijela. Radnja je razumljiva, dijalozi lako shvatljivi, a sama glazba svojom suvremenošću u više navrata podsjeća na „Ratove zvijezda“. Također, pozornicu ove krvave drame Frey je potpuno ogolio. Izgradio je dva pokretna masivna zida, koji svojim kretanjem u prostoru prate radnju, ali i glazbenu podlogu. Othello je tragedija koja dotiče mnoge vječne teme; oslikava sukob uzvišenog i niskog u ljudima, otvara pitanje rasizma, političkog poretka i rasporeda moći, ali u prvi plan stavlja priču o ljubavi i (ne)prijateljstvu, vjernosti i ljubomori, odanosti i osveti. Osim glavnog lika Othella, čiju ljubomoru i želju za osvetom pratimo kroz cijelu tragediju, jedan od najznačajnijih likova je i Jago, luzer na društvenom dnu. Glumci su, svi redom, bili sjajni, a neki su i iznenadili. Prema mnogima, jedno od najvećih iznenađenja bio je upravo Miroslav Čabraja koji je utjelovio lik Jaga. Mnogi smatraju kako je ova uloga jedna od njegovih najbolje odigranih uloga ikad te kako se može reći da je ovo ''uloga njegova života''. Bio je jednostavno sjajan. Ostali glumci, Aleksandar Bogdanović koji igra Othella i Ivana Soldo Čabraja (Desdemona), koje pamtimo po njihovoj besprijekornosti i  jedinstvenosti još iz Lorcinih Krvavih svatova, također su oduševili i još su jednom dokazali zašto se mogu bez ustezanja nazvati jednima od najboljih hrvatskih glumaca. Nadalje, Petra B. Blašković (Jagova žena Emilia), Ivan Ćaćić (Cassio) te ostali glumci (Davor Panić, Matija Kačan, Duško Modrinić, Aljoša Čepl, Antonio Jakupčević i Antonija Pintarić) koji se pojavljuju u epizodnim ulogama također su potvrdili svoju kvalitetu i Freyevu ideju izvrsno prenijeli na kazališne daske osječkog HNK. Kvalitetu, jedinstvenost, suvremenost i magičnost Othella Damira Zlatara Freya publika je itekako prepoznala te je sam kraj predstave popratila velikim ovacijama. Ovo je uprizorenje pravi primjer kako svjetski poznate tragedije, stare preko pola tisućljeća i danas žive i kako teatar nije mrtav, dokle god postoje redatelji poput Freya, prostori u kojima današnja publika može sudjelovati te glumci koji imaju sve - od tijela, geste, plesa i glazbe do izvanrednog govora i izvanredne glume.

Napisala: Barbara Ančić

29. ožujka 2019.

[balkantimes]

Kako je softver postao oružje?

Danas postoje hakerske jedinice, komande, pa čak i čitave službe, koje svoje poslove obavljaju u cyber svijetu.

Ivan Trajković

Ljubitelji filmova o najpoznatijem tajnom agentu – Jamesu Bondu, znaju da 007 uvek ima veliki broj uređaja i sprava kojima može da otvori svaka vrata, dođe do podataka, te sam pobedi „brdo“ neprijatelja.

U stvarnosti, novi agenti 007 su anonimni, rade iz državnih ustanova, ili čak (zvanično) privatnih kompanija - a glavna oružja su im internet i razni softveri.

Početkom 70-ih godina prošlog veka, sa ubrzanim razvojem računara, te njihovim većom upotrebom u državnim i vojnim institucijama, gotovo odmah se pojavila i potreba za stručnjacima, civilnim i vojnim, koji bi došli do podataka iz računara protivnika.

Kako saznati sve

Definicija hakera je prilično jasna - u pitanju je stručnjak za računare i računarske mreže, koji koristi svoje znanje kako bi rešio neki problem ili savladao zaštite na sistemu, a sve u cilju dolaska do podataka. Tako se danas pojam haker koristi i za vešte programere, stručnjake za računarsku bezbednost, ali i za razne državne, vojne i obaveštajne stručnjake koji većinu svojih aktivnosti obavljaju putem računara, računarskih sistema i Interneta.

Danas postoje čitave hakerske jedinice, komande, pa čak i čitave službe - na primer, američka NSA (National Security Agency) gotovo primarno svoje poslove obavlja u cyber-svetu.

Takođe, od samog nastanka računara, kompanije koje su proizvodile hardver i softver uvek su delimično (a neke i većinom) radile za države, proizvodeći specifične računare i programe. Budući da su ugovori sa državom oduvek bili izuzetno lukrativni, velike softverske kompanije su oduvek akcenat stavljale na razvoj ovakvog softvera.

Jedna od ovakvih kompanija je i Palantir Technologies. Ime kompanije je izvedeno iz poznatog romana i filma „Gospodar prstenova“ a označava kamenje koje daje sposobnost da se sve vidi, i to na daljinu.

Još su zanimljiviji glavni proizvodi Palantira - softver pod nazivima Gotham, Metropolis i Foundry - jasno je da su zaposleni u ovoj kompaniji veliki ljubitelji stripova. Gotham je softver koji se masovno koristi u američkoj obaveštajnoj mreži, kao i američkom ministarstvu odbrane, a služi da objedini razne podatke do kojih dolaze obaveštajne agencije i vojska, te da ih učini lako razumljivim ljudima koji imaju ovlašćenja za pristup i analizu. Palantir Metropolis i Foundry se koriste u velikom broju finansijskih institucija i banaka, kao i kompanija.

Nadzor pametnih telefona

Dušan Savić, IT stručnjak, kaže da ovakve kompanije i softverski alati nisu retkost na zapadu.

„Pre par godina, zaposleni u Googleu su zapretili štrajkom ako se ne prekine projekat po imenom Maven. Maven je bio tajna čak i za visoko pozicionirane u ovom IT gigantu, a radilo se o razvoju veštačke inteligencije za američke vojne dronove, koji bi na taj način imali potpunu nezavisnost od komandi na zemlji. Kada se saznalo za ovaj projekat, Ministarstvo odbrane SAD-a je raskinulo ugovor“, objašnjava Savić.

„Takođe, prošle godine je nekoliko kompanija, poput Microsofta i Amazona, bilo u trci za projekat od čak deset milijardi dolara nazvan JEDI, koji bi objedinio sve podatke američkih agencija, vojske i Vlade na jednom mestu. Ne treba posebno objašnjavati važnost ovakvog projekta i vrednost tih podataka, koja je praktično nemerljiva“, dodaje Savić.

Da ovakvi ugovori i softver nisu specijalnost samo američkih IT giganata, pokazuje i priča iz Izraela.

NSO Group je kontroverzna izraelska kompanija, sa sedištem u gradu Herzlija. Najpoznatija je po svom softveru pod imenom Pegasus, koji (navodno) može omogućiti nadzor svakog smartfona u svetu.

NSO kaže da svoj softver prodaje samo državama i državnim agencijama, kao i da su uz pomoć njega do sada sprečene stotine terorističkih napada širom sveta. Ipak, veliki broj IT stručnjaka i boraca za ljudska prava smatra da je softver Pegasus korišćen od strane Saudijske Arabije za praćenje novinara i disidenta Jamala Khashoggija, koji je ubijen u konzulatu u Istanbulu.

Nemanja Tasić, stručnjak za internet, smatra da je neizostavno da se milioni smartfona prate svakog dana širom sveta.

'Razigrani medvedi'

„Praktično svako danas ima neku vrstu smartfona ili računara. Sa milijardama ljudi koji svakodnevno koriste smartfone, društvene mreže i internet, neizostavno je da će i državne agencije kao i razne vojske širom sveta koristiti ovaj 'autoput informacija' za špijunažu, krađu podataka, a sve više i praćenje kretanja ljudi. Nije tajna da gotovo sve velike kompanije - Google, Facebook, Instagram zarađuju stotine milijardi dolara prodajući informacije o svojim korisnicima raznim marketing agencijama, a sve u svrhu reklama i prodaje raznih proizvoda" navodi Tasić.

Napomena o autorskim pravima

Preuzimanje dijela (maksimalno trećine) ili kompletnog teksta moguće je u skladu sa članom 14 Kodeksa za štampu i online medija Bosne i Hercegovine: "Značajna upotreba ili reprodukcija cijelog materijala zaštićenog autorskim pravima zahtijeva izričitu dozvolu nositelja autorskog prava, osim ako takva dozvola nije navedena u samom materijalu."

Ako neki drugi medij želi preuzeti dio autorskog teksta, dužan je kao izvor navesti Al Jazeeru Balkans i objaviti link pod kojim je objavljen naš tekst.

Ako neki drugi medij želi preuzeti kompletan autorski tekst, to može učiniti 24 sata nakon njegove objave, uz dozvolu uredništva portala Al Jazeere Balkans, te je dužan objaviti link pod kojim je objavljen naš tekst.

Ni druga svetska supersila - Rusija, ne posmatra ovaj cyber-rat skrštenih ruku.

„Fancy Bear“ (Razigrani medved) je ime koje su stručnjaci za računare dali najvećoj ruskoj hakerskoj grupi. Zvanično, ova grupa ima kodno ime „APT 28“ i povezana je sa vojnom obaveštajnom agencijom GRU.

Američke službe Fancy Bear nazivaju Jedinica 26165 i Jedinica 74455. Kako god se ova grupa zvala, ona postoji od 2000. godine, a specijalizovala se za napade na računare i mreže državnih organa, finansijskih institucija, ali i medija u zemljama NATO pakta.

Najpoznatije aktivnosti ove grupe su cyber napad na nemački Bundestag, Francusku TV kuću TV 5 Monde, a glavna je osumnjičena i za napad na Demokratsku stranku SAD-a u vreme predsedničke kampanje 2016. godine, kao i predsedničku kampanju francuskog predsednika Emmanuela Macrona.

Zamislite da izgubite vaš smartfon - koliko ličnih i privatnih podataka imamo u njemu, koliko važnih brojeva, slika i snimaka.

A sada zamislite koliko još važnijih podataka ima na smartfonima i računarima državnih službenika, političara, novinara, kao i raznih vojnih jedinica i državnih agencija. Zbog toga se danas kaže da su u 21. veku podaci važniji i vredniji i od nafte, i od zlata.

Izvori

[tattoohousebgd]

+   Kao tattoo umetnik, primećujete li u zadnjih 30 godina, pomake (promene) u klijenteli, i ako primećujete, koji(e) su to?

Tacnije 25,koliko se i bavim tetoviranjem i proucavanjem ljudske psihe i nagona.Naravno da su pomaci znatno vidljivi za razliku od scene iz 80-tih kada su tetovaze masovno pocele da se rade kod nas.Motivi su drugaciji,trendovi takodje...kao i mi...ceo svet je drugaciji.Danas klijenti tacno znaju sta zele i kako da dodju do toga kao i kod kog majstora.Tetovaze danas imaju mnogo dublje znacenje,agresivnije su kao i umetnickije.

      +   Primetan je masovan odlazak srpskih i BiH tattoo majstora u Nemačku i Austriju (inostranstvo uopšte). Vi ste se opredelili da ostanete u Beogradu u Vojvode Savatija 18. Koje su Vaše prednosti, a koje njihove?

Tetoviranje se omasovilo na nasim prostorima i postoji dosta majstora koji se bave ovom plemenitom umetnoscu samim tim i potreba za poslom je veca a nemaju ga svi isto.Odatle potreba za odlaskom u inostranstvo.Njihova prednost je sto vide svet i trenutne trendove koje je tesko u celosti implementirati na nasoj sceni....uzimaju vecu lovu za svoj rad ali dosta provode u putovanjima i sa ljudima koji nisu njihova prirodna okolinaMoja je prednost sto sam oduvek posao gradio u mestima gde sam i ziveo i tu gradio svoju reputaciju i armiju klijenata koji ce se tetovirati dugi niz godina....Jednostavno znam sta nasi ljudi zele i kolika im je platezna moc.

      + Vi ste i vokal i tekstopisac metal sastava       . Odakle od kada postoji ljubav prema brutalnoj muzici, i da li ona ima veze sa tattoo umetnošću ili ne?

Muzika je oduvek bila povezana sa umetnoscu.Uz underground muziku ide i underground umetnost.Kroz pracenje muzike sam drugi put video tetovazu kao avangardu posto sam prvi put video na dedi koji je imao tetovazu iz tadasnje ratne mornarice.Mnogi muzicari koji su bili moji uzori su imali tetovaze tako da sam i ja kao pevac tadasnjeg garaznog benda WILD AGE pozeleo da imam koju na sebi...iz najprostijeg moguceg razloga za obelezavanjem i razlicitostima medju ljudima.

      +   Pratite li socijalne promene u društvu, uključujući i političke ideologije nekadašnje i sadašnje...

Zeleo ili ne zeleo moram...kao i svi ljudi koji zive na nasim prostorima.Politika je svuda oko nas...pocevsi od jutarnjih programa,dnevnih emisija,reality souova...stampe.Naravno da su promene ocigledne jer smo i mi poceli da evuliramo i polako pocnemo da pratimo balkan i evropu.Naiva je kod nas gotova iako mi se najvise svidjao period oko 90-tih....ako izuzmem ratove.Bili smo dosta jednostavniji i slozniji.

      + Kako reagujete na pojavu rijaliti TV programa, i da li Vam u atelje dolaze dolaze klijenti tog tipa i kalibra?

Naravno,to je nezaobilazna tema kojom se veliki broj ljudi bavi na ovaj ili onaj nacin.Realiti programi i emisije su svetski trend jer ljudi kao vrsta vole da zavire u tudje dvoriste i uporede se sa njima...cak i poistovete.I ucesnici realitija su obicni ljudi kao i mi samo su malo vise zeljni paznje i prepoznavanja kao jedinke.A i to im je verovatno najlaksi put ka zaradi ili samoreklamiranju.

       + Da li ste tetovirali poznate ličnosti (sportiste, glumce, estradne ličnosti) i koji su to?

Mnoge....Najpoznatiji koje ja znam su moj tata i devojka Tanja....pa onda tek sportisti poput Zeljka Rebrace,Ivana Miljkovica,Miralema Sulejmanija,Ivane Maksimovic,Milosa Vujanica...zatim estrade Seke Aleksic,Marije Serifovic i Jane Sustresic jednog od najboljih vokala u nas...pa sve do holivuda i slavnog Michaela Madsena....ne mogu se bas svih setiti...dugo sam u ovome,omatorilo se.

      + Koji bi ste savet dali početnicima koji bi želeli da budu tattoo umetnici?

Samo da budu posteni i usluzni,da se ljudi koje tetoviraju osecaju sigurno.Da prate svoje ideale i mogucnosti koje ce svakako tokom godina rada da variraju.Da iskoriste svoje prednosti i mogucnosti danasnjeg tetoviranja a mane da sakriju i naravno vremenom da ih isprave.

      *Koji bi savet dali onima koji se nikada nisu tetovirali, a dolaze prvi put na tetoviranje?

Da dobro razmisle da li mogu nositi na sebi nesto sto je trajno i sto im moze zasmetati vremenom.Da dobro obrate paznju kakve su licnosti i sta bi im leglo da urade.Majstora da odaberu po njihovom kroju sa kojim su na slicnim talasnim duzinama.Da obrate paznju na sterilnost i higijenu u studiu kao i ljudskost buduceg majstora.

     *Sa Vama u Vašem ateljeu radi i Tanja Hercegovac. Ona je takođe tattoo umetnica, kana umetnica ali i pirsing specijalizatorka. Koliko je ona dugo u poslu i u Vašem ateljeu?

Tanja je moj zivotni saputnik i najveca ljubav,mozda veca i od samog sebe.Vremenom sam je gurnuo u tetoviranje sa obzirom da joj je crtanje dobro islo od ruke.U tetoviranju je vec vise od 10 godina ali joj je iskustvo znatno vece sa obzirom da je ispratila sve moje u vezi sa  tetoviranjem i zivotom.Potkovana je do bola a uz to je i divna osoba.

    *Lično smatram da je velika predrasuda da su tetovirni ljudi- od strane tzv. normalnih ljudi, široke mase, uobičajenih ljudi- loši, zli, negativni ljudi. Kontra primer ste Vi Bobane Gajiću . Šta bi ste rekli na ovu temu koja je jako važna za kraj...

Ljudima ce uvek nesto smetati,ne mozes svima ni udovoljiti.Moras pratiti svoj put i povesti samo onoga koji te razume i podrzava.Znam da tako gledaju istetovirane ljude ali sam siguran da ih ne poznaju da bi im mogli suditi kako se kaze.Zivimo u vremenu brutalnih dobronamernika i sve postaje normalno pa cak i nenormalno,zato treba razumeti svakoga ko ima neku ideju sta zeli da uradi sa sobom,naravno ako se to ne igra sa tudjim emocijama ili ne sadrzi govor mrznje.Toliko.

[mabackspace]

Tabata Amaral é eleita melhor deputada de 2019 pelo júri do Prêmio Congresso em Foco Simone Tebet é eleita melhor senadora do ano pelos jurados

Pluralidade partidária e ideológica mais uma vez marcou o Prêmio Congresso em Foco, que chegou à 12ª edição em 2019.  Confira a relação dos premiados:

Votação do Júri

Categoria Melhores Deputados do Ano de 2019

Vencedora: Tabata Amaral

Demais premiados em ordem alfabética

Alessandro Molon

Carmem Zanotto

Fabio Trad

Ivan Valente

Joice Hasselmann

Luiza Erundina

Marcel Van Hattem

Marcelo Ramos

Tadeu Alencar

Categoria Melhores Senadores do Ano de 2019

Vencedora: Senadora Simone Tebet

Demais premiados em ordem alfabética

Esperidião Amin

Mara Gabrilli

Paulo Paim

Tasso Jereissati

Votação dos jornalistas

Categoria Melhores Deputados do Ano de 2019

Vencedor: Alessandro Molon (PSB-RJ) 46 votos

2º Marcelo Freixo (Psol-RJ) 34 votos

3º Jandira Feghali (PCdoB-RJ) 29 votos

4º Glauber Braga (Psol-RJ) 27 votos

5º Ivan Valente (Psol-SP) 25 votos

6º Luiza Erundina (Psol-SP) 20 votos

7º David Miranda (Psol-RJ) 19 votos

8º Sâmia Bomfim (Psol-SP) 17 votos

9º Tabata Amaral (PDT-SP) 16 votos

10º Talíria Petrone (Psol-RJ) 15 votos

11º Alice Portugal (PCdoB-BA) 13 votos

12º Benedita da Silva (PT-RJ) 11 votos

13º Kim Kataguiri (DEM-SP) 9 votos

14º Aliel Machado (PSB-PR) 9 votos

15º Felipe Rigoni (PSB-ES) 8 votos

16º Maria do Rosário (PT-RS) 8 votos

17º Joenia Wapichana (Rede-RR) 8 votos

18º Júlio Delgado (PSB-MG) 7 votos

19º Áurea Carolina (Psol-MG) 7 votos

20º Efraim Filho (DEM-PB) 6 votos

21º Joice Hasselmann (PSL-SP) 6 votos

22º Henrique Fontana (PT-RS) 6 votos

23º Jerônimo Goergen (PP-RS) 5 votos

24º Fábio Trad (PSD-MS) 5 votos

25º Fernanda Melchionna (Psol-RS) 5 votos

26º Afonso Florence (PT-BA) 5 votos

27º Alexandre Padilha (PT-SP) 5 votos

28º Margarida Salomão (PT-MG) 5 votos

29º Paulo Teixeira (PT-SP) 5 votos

30º Daniel Coelho (Cidadania-PE) 4 votos

31º Marcelo Calero (Cidadania-RJ) 4 votos

32º Marcel Van Hattem (Novo-RS) 4 votos

33º André Figueiredo (PDT-CE) 4 votos

34º Gustavo Fruet (PDT-PR) 4 votos

35º Túlio Gadêlha (PDT-PE) 4 votos

36º Edmilson Rodrigues (Psol-PA) 4 votos

37º Enio Verri (PT-PR) 4 votos

38º Professor Israe lBatista (PV-DF) 4 votos

39º Orlando Silva (PCdoB-SP) 3 votos

40º Pompeo de Mattos (PDT-RS) 3 votos

41º Marcelo Ramos (PL-AM) 3 votos

42º Birado Pindaré (PSB-MA) 3 votos

43º Rodrigo Agostinho (PSB-SP) 3 votos

44º Samuel Moreira (PSDB-SP) 3 votos

45º Marília Arraes (PT-PE) 3 votos

46º Padre João (PT-MG) 3 votos

47º Rogério Correia (PT-MG) 3 votos

48º Tiago Mitraud (Novo-MG) 2 votos

49º Perpétua Almeida (PCdoB-AC) 2 votos

50º Flávia Arruda (PL-DF) 2 votos

51º Bacelar (Podemos-BA) 2 votos

52º Danilo Cabral (PSB-PE) 2 votos

53º João H. Campos (PSB-PE) 2 votos

54º Fábio Faria (PSD-RN) 2 votos

55º Pedro Cunha Lima (PSDB-PB) 2 votos

56º Bohn Gass (PT-RS) 2 votos

57º José Guimarães (PT-CE) 2 votos

58º Nilto Tatto (PT-SP) 2 votos

59º PastorSargento Isidório (Avante-BA) 1 votos

60º Carmen Zanotto (Cidadania-SC) 1 votos

61º Paula Belmonte (Cidadania-DF) 1 votos

62º Rubens Bueno (Cidadania-PR) 1 votos

63º Elmar Nascimento (DEM-BA) 1 votos

64º Luis Miranda (DEM-DF) 1 votos

65º Elcione Barbalho (MDB-PA) 1 votos

66º Giovani Feltes (MDB-RS) 1 votos

67º Hildo Rocha (MDB-MA) 1 votos

68º Paulo Ganime (Novo-RJ) 1 votos

69º Vinicius Poit (Novo-SP) 1 votos

70º Márcio Jerry (PCdoB-MA) 1 votos

71º Professora Marcivania (PCdoB-AP) 1 votos

72º Mauro Benevides Filho (PDT-CE) 1 votos

73º Wolney Queiroz (PDT-PE) 1 votos

74º Fernando Rodolfo (PL-PE) 1 votos

75º Lincoln Portela (PL-MG) 1 votos

76º Policial Katia Sastre (PL-SP) 1 votos

77º Diego Garcia (Podemos-PR) 1 votos

78º José Nelto (Podemos-GO) 1 votos

79º Átila Lins (PP-AM) 1 votos

80º Jaqueline Cassol (PP-RO) 1 votos

81º Amaro Neto (PRB-ES) 1 votos

82º João Campos (PRB-GO) 1 votos

83º Lafayette de Andrada (PRB-MG) 1 votos

84º Márcio Marinho (PRB-BA) 1 votos

85º Silvio Costa Filho (PRB-PE) 1 votos

86º Uldurico Junior (Pros-BA) 1 votos

87º Elias Vaz (PSB-GO) 1 votos

88º Mauro Nazif (PSB-RO) 1 votos

89º Rodrigo Coelho (PSB-SC) 1 votos

90º Tadeu Alencar (PSB-PE) 1 votos

91º André de Paula (PSD-PE) 1 votos

92º Domingos Neto (PSD-CE) 1 votos

93º Expedito Netto (PSD-RO) 1 votos

94º Hugo Leal (PSD-RJ) 1 votos

95º Marco Bertaiolli (PSD-SP) 1 votos

96º Marx Beltrão (PSD-AL) 1 votos

97º Paulo Abi-Ackel (PSDB-MG) 1 votos

98º Vanderlei Macris (PSDB-SP) 1 votos

99º Bia Kicis (PSL-DF) 1 votos

100º Carla Zambelli (PSL-SP) 1 votos

101º Charlles Evangelista (PSL-MG) 1 votos

102º Coronel Chrisóstomo (PSL-RO) 1 votos

103º Delegado Marcelo Freitas (PSL-MG) 1 votos

104º Felipe Francischini (PSL-PR) 1 votos

105º Major Vitor Hugo (PSL-GO) 1 votos

106º Alencar Santana Braga (PT-SP) 1 votos

107º Jorge Solla (PT-BA) 1 votos

108º Marcon (PT-RS) 1 votos

109º Natália Bonavides (PT-RN) 1 votos

110º Pedro Uczai (PT-SC) 1 votos

111º Reginaldo Lopes (PT-MG) 1 votos

112º Rui Falcão (PT-SP) 1 votos

113º Célio Studart (PV-CE) 1 votos

Categoria Melhores Senadores do Ano de 2019

Vencedor: Paulo Paim (PT-RS) 40 votos

2º Randolfe Rodrigues (Rede-AP) 32 votos

3º Simone Tebet (MDB-MS) 20 votos

4º Kátia Abreu (PDT-TO) 16 votos

5º Fabiano Contarato (Rede-ES) 15 votos

6º Alessandro Vieira (Cidadania-SE) 13 votos

7º Eliziane Gama (Cidadania-MA) 13 votos

8º Paulo Rocha (PT-PA) 11 votos

9º Reguffe (S/partido-DF) 10 votos

10º Tasso Jereissati (PSDB-CE) 10 votos

11º Flávio Arns (Rede-PR) 9 votos

12º Rogério Carvalho (PT-SE) 9 votos

13º Otto Alencar (PSD-BA) 7 votos

14º Davi Alcolumbre (DEM-AP) 5 votos

15º Jean Paul Prates (PT-RN) 5 votos

16º Major Olimpio (PSL-SP) 5 votos

17º Mara Gabrilli (PSDB-SP) 5 votos

18º Marcos Rogério (DEM-RO) 5 votos

19º Alvaro Dias (Podemos-PR) 4 votos

20º Esperidião Amin (PP-SC) 4 votos

21º Zenaide Maia (Pros-RN) 4 votos

22º Carlos Viana (PSD-MG) 3 votos

23º Jarbas Vasconcelos (MDB-PE) 3 votos

24º Rodrigo Cunha (PSDB-AL) 3 votos

25º Rodrigo Pacheco (DEM-MG) 3 votos

26º Leila Barros (PSB-DF) 2 votos

27º Veneziano Vital do Rêgo (PSB-PB) 2 votos

28º Eduardo Braga (MDB-AM) 1 votos

29º Jorginho Mello (PL-SC) 1 votos

30º José Maranhão (MDB-PB) 1 votos

31º Lasier Martins (Podemos-RS) 1 votos

32º Luis Carlos Heinze (PP-RS) 1 votos

33º Mariado Carmo Alves (DEM-SE) 1 votos

34º Rose de Freitas (Podemos-ES) 1 votos

Votação popular

Categoria Melhores Deputados do Ano de 2019

Vencedora: Carla Zambelli (PSL-SP) 24.087 votos

2º Marcelo Freixo (Psol – RJ) 19.624 votos

3º Felipe Francischini (PSL – PR) 19.280 votos

4º Joice Hasselmann (PSL – SP) 16.392 votos

5º Marcel Van Hattem (Novo – RS) 14.639 votos

6º David Miranda (Psol – RJ) 12.370 votos

7º Bia Kicis (PSL – DF) 11.697 votos

8º Luiza Erundina (Psol – SP) 10.963 votos

9º Sâmia Bomfim (Psol – SP) 10.838 votos

10º Glauber Braga (Psol – RJ) 9.828 votos

11º Ivan Valente (Psol – SP) 7.499 votos

12º Vinicius Carvalho (PRB – SP) 7.353 votos

13º Talíria Petrone (Psol – RJ) 7.273 votos

14º Kim Kataguiri (DEM – SP) 7.190 votos

15º Jandira Feghali (PCdoB – RJ) 6.629 votos

16º Luiz Philippe de Orleans e Bragança (PSL – SP) 6.263 votos

17º Alessandro Molon (PSB – RJ) 5.858 votos

18º Fernanda Melchionna (Psol – RS) 5.370 votos

19º Carlos Jordy (PSL – RJ) 5.309 votos

20º Vinicius Poit (Novo – SP) 5.048 votos

21º Áurea Carolina (Psol – MG) 4.217 votos

22º Maria do Rosário (PT – RS) 3.794 votos

23º Paulo Ganime (Novo – RJ) 3.774 votos

24º Benedita da Silva (PT – RJ) 3.726 votos

25º Túlio Gadêlha (PDT – PE) 3.665 votos

26º Helio Lopes (PSL – RJ) 3.350 votos

27º Tabata Amaral (PDT – SP) 3.335 votos

28º Paulo Eduardo Martins (PSC – PR) 3.246 votos

29º Sargento Fahur (PSD – PR) 2.865 votos

30º Caroline de Toni (PSL – SC) 2.832 votos

31º Adriana Ventura (Novo – SP) 2.823 votos

32º Alexis Fonteyne (Novo – SP) 2.816 votos

33º Tiago Mitraud (Novo – MG) 2.750 votos

34º Edmilson Rodrigues (Psol – PA) 2.670 votos

35º Gilson Marques (Novo – SC) 2.386 votos

36º José Medeiros (Podemos – MT) 2.330 votos

37º Cabo Junio Amaral (PSL – MG) 2.323 votos

38º Delegado Waldir (PSL – GO) 2.194 votos

39º Lucas Gonzalez (Novo – MG) 2.148 votos

40º Major Vitor Hugo (PSL – GO) 2.083 votos

41º Professora Dayane Pimentel (PSL – BA) 2.031 votos

42º Coronel Tadeu (PSL – SP) 1.980 votos

43º Alexandre Padilha (PT – SP) 1.826 votos

44º Márcio Marinho (PRB – BA) .1810 votos

45º Glaustin Fokus (PSC – GO) 1.802 votos

46º Maria Rosas (PRB – SP) 1.547 votos

47º General Girão (PSL – RN) 1.528 votos

48º Paulo Teixeira (PT – SP) 1.480 votos

49º Chris Tonietto (PSL – RJ) 1.436 votos

50º Abou Anni (PSL – SP) 1.402 votos

51º Natália Bonavides (PT – RN) 1.397 votos

52º Marília Arraes (PT – PE) 1.359 votos

53º Daniel Silveira (PSL – RJ) 1.305 votos

54º Alice Portugal (PCdoB – BA) 1.278 votos

55º Coronel Armando (PSL – SC) 1.219 votos

56º Aline Sleutjes (PSL – PR) 1.203 votos

57º Bohn Gass (PT – RS) 1.154 votos

58º Dra. Soraya Manato (PSL – ES) 1.134 votos

59º Idilvan Alencar (PDT – CE) 1.113 votos

60º Nicoletti (PSL – RR) 1.100 votos

61º Júnior Bozzella (PSL – SP) 1.080 votos

62º Major Fabiana (PSL – RJ) 1.065 votos

63º Joenia Wapichana (Rede – RR) 1.060 votos

64º Rogério Correia (PT – MG) 1.008 votos

65º Vicentinho Júnior (PL – TO) 971 votos

66º Margarida Salomão (PT – MG) 917 votos

67º Nelson Barbudo (PSL – MT) 900 votos

68º General Peternelli (PSL – SP) 898 votos

69º Alê Silva (PSL – MG) 880 votos

70º Henrique Fontana (PT – RS) 875 votos

71º Alex Manente (Cidadania – SP) 848 votos

72º Enio Verri (PT – PR) 834 votos

73º Heitor Freire (PSL -CE) 777 votos

74º Felipe Carreras (PSB – PE) 764 votos

75º Delegado Marcelo Freitas (PSL – MG) 750 votos

76º Delegado Pablo (PSL – AM) 744 votos

77º Coronel Chrisóstomo (PSL -RO) 718 votos

78º Delegado Antônio Furtado (PSL – RJ) 712 votos

79º Felipe Rigoni (PSB – ES) 710 votos

80º Carlos Veras (PT – PE) 692 votos

81º João H. Campos (PSB – PE) 668 votos

82º Daniel Freitas (PSL – SC) 659 votos

83º Charlles Evangelista (PSL – MG) 632 votos

84º Rui Falcão (PT – SP) 629 votos

85º Luiz Flávio Gomes (PSB – SP) 618 votos

86º Fábio Henrique (PDT – SE) 599 votos

87º José Guimarães (PT – CE) 582 votos

88º Domingos Neto (PSD – CE) 576 votos

89º Afonso Florence (PT – BA) 558 votos

90º André Figueiredo (PDT – CE) 549 votos

91º Paula Belmonte (Cidadania – DF) 548 votos

92º Abílio Santana (PL – BA) 509 votos

93º Orlando Silva (PCdoB – SP) 505 votos

94º Capitão Alberto Neto (PRB – AM) 489 votos

95º JHC (PSB – AL) 476 votos

96º Márcio Jerry (PCdoB – MA) 475 votos

97º Marcelo Calero (Cidadania – RJ) 470 votos

98º Felício Laterça (PSL – RJ) 465 votos

99º Professora Marcivania (PCdoB -AP) 456 votos

100º Jorge Solla (PT – BA) 455 votos

101º Mauro Benevides Filho (PDT – CE) 454 votos

102º Luiz Lima (PSL – RJ) 436 votos

103º Frei Anastacio Ribeiro (PT – PB) 432 votos

104º Policial Katia Sastre (PL – SP) 432 votos

105º Aluisio Mendes (Podemos – MA) 430 votos

106º Sanderson (PSL – RS) 427 votos

107º Afonso Motta (PDT – RS) 423 votos

108º Perpétua Almeida (PCdoB – AC) 414 votos

109º Padre João (PT – MG) 410 votos

110º Daniela do Waguinho (MDB – RJ) 403 votos

111º Aliel Machado (PSB – PR) 400 votos

112º Reginaldo Lopes (PT – MG) 397 votos

113º Luis Miranda (DEM – DF) 380 votos

114º Célio Studart (PV – CE) 376 votos

115º Greyce Elias (Avante – MG) 374 votos

116º Diego Garcia (Podemos – PR) 372 votos

117º Léo Moraes (Podemos – RO) 371 votos

118º Eros Biondini (Pros – MG) 363 votos

119º Mariana Carvalho (PSDB – RO) 360 votos

120º Rafael Motta (PSB – RN) 357 votos

121º Alencar Santana Braga (PT – SP) 356 votos

122º Daniel Coelho (Cidadania – PE) 338 votos

123º Zé Neto (PT – BA) 334 votos

124º Luciano Bivar (PSL – PE) 331 votos

125º Da Vitoria (Cidadania – ES) 329 votos

126º Renata Abreu (Podemos – SP) 320 votos

127º Guilherme Derrite (PP – SP) 317 votos

128º Dr. Luiz Ovando (PSL – MS) 314 votos

129º Celso Sabino (PSDB – PA) 312 votos

130º Luis Tibé (Avante – MG) 312 votos

131º Otoni de Paula (PSC – RJ) 312 votos

132º Guiga Peixoto (PSL – SP) 305 votos

133º Carlos Gomes (PRB – RS) 299 votos

134º Fábio Trad (PSD – MS) 292 votos

135º Airton Faleiro (PT – PA) 290 votos

136º Nilto Tatto (PT – SP) 282 votos

137º Professora Rosa Neide (PT – MT) 281 votos

138º Jerônimo Goergen (PP RS) 280 votos

139º Acácio Favacho (Pros – AP) 277 votos

140º Tereza Nelma (PSDB – AL) 276 votos

141º Ossesio Silva (PRB – PE) 274 votos

142º Ricardo Izar (PP – SP) 274 votos

143º Luiz Carlos Motta (PL – SP) 273 votos

144º Gervásio Maia (PSB – PB) 272 votos

145º Marcon (PT – RS) 272 votos

146º Loester Trutis (PSL – MS) 271 votos

147º Aline Gurgel (PRB – AP) 267 votos

148º Gustavo Fruet (PDT – PR) 264 votos

149º Aureo Ribeiro (Solidariedade – RJ) 263 votos

150º Pedro Cunha Lima (PSDB – PB) 258 votos

151º Professor Joziel (PSL – RJ) 256 votos

152º Pompeo de Mattos (PDT – RS) 255 votos

153º Marcio Alvino (PL – SP) 253 votos

154º João Roma (PRB – BA) 250 votos

155º Lauriete (PL – ES) 249 votos

156º João Daniel (PT – SE) 248 votos

157º Enéias Reis (PSL – MG) 247 votos

158º Marcelo Ramos (PL – AM) 247 votos

159º Marco Bertaiolli (PSD – SP) 244 votos

160º Geovania de Sá (PSDB – SC) 241 votos

161º Danilo Cabral (PSB – PE) 236 votos

162º Aroldo Martins (PRB – PR) 235 votos

163º Bira do Pindaré (PSB – MA) 234 votos

164º Zé Silva (Solidariedade – MG) 234 votos

165º Cássio Andrade (PSB – PA) 232 votos

166º Gonzaga Patriota (PSB – PE) 220 votos

167º Gurgel (PSL – RJ) 219 votos

168º Célio Moura (PT – TO) 218 votos

169º Fausto Pinato (PP – SP) 217 votos

170º Otto Alencar Filho (PSD – BA) 217 votos

171º Paulo Guedes (PT – MG) 214 votos

172º Beto Rosado (PP -RN) 213 votos

173º Marx Beltrão (PSD – AL) 206 votos

174º Rose Modesto (PSDB – MS) 206 votos

175º Chico D’angelo (PDT – RJ) 205 votos

176º José Ricardo (PT – AM) 205 votos

177º Leda Sadala (Avante – AP) 203 votos

178º Pedro Uczai (PT – SC) 203 votos

179º Fábio Faria (PSD – RN) 202 votos

180º Rogério Peninha Mendonça (MDB – SC) 202 votos

181º Benes Leocádio (PRB – RN) 201 votos

182º Carlos Chiodini (MDB – SC) 199 votos

183º Márcio Labre (PSL – RJ) 198 votos

184º Adolfo Viana (PSDB – BA) 196 votos

185º Rodrigo Coelho (PSB – SC) 194 votos

186º Jaqueline Cassol (PP – RO ) 193 votos

187º Marcelo Nilo (PSB – BA) 189 votos

188º Rosangela Gomes (PRB – RJ) 189 votos

189º Carmen Zanotto (Cidadania – SC) 184 votos

190º Eduardo Bismarck (PDT – CE) 184 votos

191º Arnaldo Jardim (Cidadania- SP) 183 votos

192º Flávia Arruda (PL – DF) 183 votos

193º Marcelo Brum (PSL – RS) 183 votos

194º Gilberto Abramo (PRB – MG) 182 votos

195º Bia Cavassa (PSDB – MS) 181 votos

196º Eduardo Cury (PSDB – SP) 181 votos

197º Jefferson Campos (PSB – SP) 178 votos

198º Lucas Redecker (PSDB – RS) 176 votos

199º Leonardo Monteiro (PT – MG) 173 votos

200º Bosco Saraiva (Pros – Solidariedade) 172 votos

201º Reinhold Stephanes Junior (PSD – PR) 171 votos

202º Professor Israel Batista (PV – DF) 170 votos

203º Joseildo Ramos (PT – BA) 169 votos

204º Luciano Ducci (PSB – PR) 168 votos

205º Roberto de Lucena (Podemos – SP) 168 votos

206º Silvio Costa Filho (PRB – PE) 168 votos

207º Misael Varella (PSD – MG) 167 votos

208º Valmir Assunção (PT – BA) 164 votos

209º Amaro Neto (PRB – ES) 163 votos

210º Baleia Rossi (MDB – SP) 163 votos

211º Subtenente Gonzaga (PDT – MG) 163 votos

212º Alceu Moreira (MDB -RS) 162 votos

213º Renildo Calheiros (PCdoB – PE) 162 votos

214º João Campos (PRB – GO) 160 votos

215º Tadeu Alencar (PSB – PE) 159 votos

216º Efraim Filho (DEM – PB) 158 votos

217º Afonso Hamm (PP – RS) 155 votos

218º Norma Ayub (DEM – ES) 155 votos

219º Edna Henrique (PSDB – PB) 154 votos

220º Zé Carlos (PT – MA) 154 votos

221º Liziane Bayer (PSB – RS) 153 votos

222º Vanderlei Macris (PSDB – SP) 152 votos

223º Júlio Delgado (PSB – MG) 148 votos

224º Lincoln Portela (PL – MG) 148 votos

225º Léo Motta (PSL – MG) 146 votos

226º André de Paula (PSD – PE) 145 votos

227º Bacelar (Podemos – BA) 145 votos

228º Christiane de Souza Yared (PL – PR) 145 votos

229º Wolney Queiroz (PDT – PE) 143 votos

230º Samuel Moreira (PSDB – SP) 142 votos

231º Denis Bezerra (PSB – CE) 141 votos

232º Vitor Lippi (PSDB – SP) 141 votos

233º Joaquim Passarinho (PSD – PA) 139 votos

234º José Nunes (PSD – BA) 139 votos

235º Herculano Passos (MDB – SP) 136 votos

236º Nereu Crispim (PSL – RS) 136 votos

237º Dr. Leonardo (Solidariedade – MT) 135 votos

238º Waldenor Pereira (PT – BA) 135 votos

239º Wladimir Garotinho (PSD – RJ) 135 votos

240º Milton Vieira (PRB – SP) 134 votos

241º Pedro Westphalen (PP – RS) 130 votos

242º Danrlei de Deus Hinterholz (PSD – RS) 128 votos

243º Fred Costa (Patriota – MG) 128 votos

244º Celso Maldaner (MDB – SC) 125 votos

245º Domingos Sávio (PSDB – MG) 123 votos

246º Hugo Leal (PSD – RJ) 123 votos

247º Tiago Dimas (Solidariedade – TO) 122 votos

248º Mário Heringer (PDT – MG) 121 votos

249º Rubens Bueno (Cidadania – PR) 121 votos

250º Fernando Monteiro (PP – PE) 120 votos

251º Jose Mario Schreiner (DEM – GO) 120 votos

252º Jorge Braz (PRB – RJ) 117 votos

253º Adriano do Baldy (PP – GO) 116 votos

254º André Abdon (PP – AP) 115 votos

255º Jhonatan de Jesus (PRB – RR) 114 votos

256º Dr. Jaziel (PL – CE) 113 votos

257º Leônidas Cristino (PDT – CE) 113 votos

258º Rodrigo Agostinho (PSB – SP) 113 votos

259º Leandre (PV – PR) 112 votos

260º Ted Conti (PSB – ES) 111 votos

261º Eduardo Braide (PMN – MA) 110 votos

262º Expedito Netto (PSD – RO) 110 votos

263º Félix Mendonça Júnior (PDT – BA) 109 votos

264º Angela Amin (PP – SC) 106 votos

265º Lourival Gomes (PSL – RJ) 106 votos

266º Dagoberto Nogueira (PDT -MS) 105 votos

267º Alan Rick (DEM – AC) 103 votos

268º Margarete Coelho (PP – PI) 103 votos

269º Sóstenes Cavalcante (DEM – RJ) 102 votos

270º Franco Cartafina (PP – MG) 100 votos

271º Giovani Cherini (PL – RS) 100 votos

272º João Marcelo Souza (MDB – MA) 100 votos

273º Cristiano Vale (PL – PA) 99 votos

274º Damião Feliciano (PDT – PB) 99 votos

275º Lafayette de Andrada (PRB -MG) 98 votos

276º José Airton Félix Cirilo (PT -CE) 97 votos

277º José Nelto (Podemos – GO) 97 votos

278º Evandro Roman (PSD – PR) 95 votos

279º André Ferreira (PSC – PE) 94 votos

280º Mara Rocha (PSDB – AC) 94 votos

281º Otaci Nascimento (Solidariedade – RR) 93 votos

282º Paulo Ramos (PDT – RJ) 92 votos

283º Raimundo Costa (PL – BA) 92 votos

284º Francisco Jr. (PSD – GO) 91 votos

285º Flávia Morais (PDT – GO) 90 votos

286º Weliton Prado (Pros – MG) 89 votos

287º Evair Vieira de Melo (PP – ES) 88 votos

288º Fábio Mitidieri (PSD – SE) 88 votos

289º Laercio Oliveira (PP – SE) 88 votos

290º Pinheirinho (PP – MG) 86 votos

291º Vilson da Fetaemg (PSB – MG) 85 votos

292º Átila Lins (PP -AM) 84 votos

293º Alexandre Serfiotis (PSD – RJ) 83 votos

294º Pastor Eurico (Patriota – PE) 83 votos

295º Maurício Dziedricki (PTB – RS) 82 votos

296º Pastor Sargento Isidório (Avante – BA) 82 votos

297º Darcísio Perondi (MDB – RS) 80 votos

298º Dr. Zacharias Calil (DEM – GO) 79 votos

299º Professor Alcides (PP – GO) 79 votos

300º Darci De Matos (PSD – SC) 78 votos

301º Dulce Miranda (MDB – TO) 78 votos

302º Gustinho Ribeiro (Solidariedade-SE) 78 votos

303º Zé Vitor (PL – MG) 78 votos

304º Elias Vaz (PSB – GO) 77 votos

305º Haroldo Cathedral (PSD – RR) 77 votos

306º Cleber Verde (PRB – MA) 76 votos

307º Daniel Trzeciak (PSDB – RS) 75 votos

308º Diego Andrade (PSD – MG) 75 votos

309º Walter Alves (MDB – RN) 75 votos

310º Alex Santana (PDT -BA) 73 votos

311º Bosco Costa (PL – SE) 73 votos

312º Hélio Costa (PRB – SC) 73 votos

313º Vavá Martins (PRB – PA) 73 votos

314º Igor Timo (Podemos – MG) 72 votos

315º Enrico Misasi (PV – SP) 70 votos

316º Fernando Coelho Filho (DEM – PE) 70 votos

317º Hugo Motta (PRB – PB) 70 votos

318º Toninho Wandscheer (Pros – PR) 68 votos

319º Rosana Valle (PSB – SP) 67 votos

320º Marreca Filho (Patriota – MA) 65 votos

321º Pedro Lupion (DEM – PR) 65 votos

322º Edilázio Júnior (PSD – MA) 63 votos

323º Fernando Rodolfo (PL – PE) 62 votos

324º Leur Lomanto Júnior (DEM – BA) 61 votos

325º David Soares (DEM – SP) 60 votos

326º João Maia (PL – RN) 60 votos

327º Hiran Gonçalves (PP – RR) 59 votos

328º Marina Santos (Solidariedade – PI) 59 votos

329º Alexandre Leite (DEM – SP) 58 votos

330º Júlio Cesar (PSD – PI) 58 votos

331º Luizão Goulart (PRB – PR) 58 votos

332º Pedro Augusto Bezerra (PTB – CE) 55 votos

333º Luisa Canziani (PTB – PR) 54 votos

334º Elmar Nascimento (DEM – BA) 52 votos

335º Chiquinho Brazão (Avante – RJ) 51 votos

336º José Rocha (PL – BA) 51 votos

337º Ricardo Guidi (PSD – SC) 51 votos

338º Bilac Pinto (DEM – MG) 50 votos

339º Cezinha De Madureira (PSD – SP) 49 votos

340º Eli Borges (Solidariedade – TO) 47 votos

341º Heitor Schuch (PSB – RS ) 47 votos

342º Emanuel Pinheiro Neto (PTB – MT) 46 votos

343º Gilberto Nascimento (PSC ��� SP) 46 votos

344º Pedro Lucas Fernandes (PTB – MA) 46 votos

345º Pastor Gildenemyr (PL – MA) 45 votos

346º Vinicius Farah (MDB – RJ) 44 votos

347º Mauro Nazif (PSB – RO) 43 votos

348º Osires Damaso (PSC – TO) 42 votos

349º Luiz Carlos (PSDB – AP) 41 votos

350º Mauro Lopes (MDB – MG) 41 votos

351º Paulo Abi-Ackel (PSDB – MG) 41 votos

352º Santini (PTB – RS) 41 votos

353º Soraya Santos (PL – RJ) 41 votos

354º Rodrigo De Castro (PSDB – MG) 40 votos

355º Dr. FRederico (Patriota – MG) 39 votos

356º AJ Albuquerque (PP – CE) 38 votos

357º Fabio Reis (MDB – SE) 38 votos

358º Genecias Noronha (Solidariedade – CE) 38 votos

359º Neri Geller (PP – MT) 38 votos

360º Ruy Carneiro (PSDB – PB) 38 votos

361º Gastão Vieira (Pros – MA) 37 votos

362º Silvia Cristina (PDT – RO) 37 votos

363º Eduardo Costa (PTB – PA) 36 votos

364º Hildo Rocha (MDB – MA) 36 votos

365º Antônio Brito (PSD – BA) 36 votos

366º Claudio Cajado (PP – BA) 35 votos

367º Paulo Freire Costa (PL-SP) 35 votos

368º Miguel Lombardi (PL – SP) 34 votos

369º Nivaldo Albuquerque (PTB – AL) 34 votos

370º Emidinho Madeira (PSB – MG) 33 votos

371º Sergio Toledo (PL – AL) 33 votos

372º Marcelo Moraes (PTB – RS) 31 votos

373º Juscelino Filho (DEM – MA) 30 votos

374º Flavio Nogueira (PDT – PI) 28 votos

375º Jesus Sérgio (PDT – AC) 28 votos

376º Paulo Azi (DEM – BA) 28 votos

377º Raul Henry (MDB – PE) 28 votos

378º Hélio Leite (DEM – PA) 27 votos

379º Euclydes Pettersen (PSC -MG) 26 votos

380º Giacobo (PL – PR) 26 votos

381º Marcelo Aro (PP – MG) 26 votos

382º André Fufuca (PP – MA) 25 votos

383º Elcione Barbalho (MDB – PA) 25 votos

384º Hercílio Coelho Diniz (MDB – MG) 25 votos

385º Guilherme Mussi (PP – SP) 24 votos

386º Paulo Bengtson (PTB – PA) 23 votos

387º Schiavinato (PP – PR) 23 votos

388º Wilson Santiago (PTB – PB) 23 votos

389º Gelson Azevedo (PL – RJ) 20 votos

390º Hermes Pacianello (MDB – PR) 20 votos

391º Giovani Feltes (MDB – RS) 19 votos

392º Wellington Roberto (PL – PB) 19 votos

393º Paulo Magalhães (PSD – BA) 18 votos

394º Lucas Vergilio (Solidariedade – GO) 17 votos

395º Moses Rodrigues (MDB – CE) 15 votos

396º Olival Marques (DEM – PA) 14 votos

397º Luiz Antônio Corrêa (S/ partido – RJ) 13 votos

398º Marcos Aurélio Sampaio (MDB – PI) 13 votos

399º Nilson Pinto (PSDB – PA) 13 votos

400º Sebastião Oliveira (PL – PE) 13 votos

401º Dra. Vanda Milani (Pros – AC) 12 votos

402º Márcio Biolchi (MDB – RS) 12 votos

403º Paes Landim (PTB – PI) 11 votos

404º Lucio Mosquini (MDB – RO) 10 votos

405º Jéssica Sales (MDB – AC) 9 votos

406º Uldurico Junior (Pros – BA) 9 votos

407º Flaviano Melo (MDB – AC) 8 votos

408º Juninho do Pneu (DEM – RJ) 7 votos

409º Vaidon Oliveira (Pros – CE) 7 votos

Total de votos validados: 374.193

Categoria Melhores Senadores do Ano de 2019

Vencedor: 1º Major Olimpio (PSL-SP) 37.504 votos

2º Alvaro Dias (Podemos -PR) 24.544 votos

3º Paulo Paim (PT – RS) 17.268 votos

4º Randolfe Rodrigues (Rede – AP) 11.431 votos

5º Soraya Thronicke (PSL – MS) 11.353 votos

6º Mecias de Jesus (PRB – RR) 8.948 votos

7º Jean Paul Prates (PT – RN) 7.492 votos

8º Paulo Rocha (PT – PA) 7.485 votos

9º Marcos do Val (Cidadania – ES) 6.837 votos

10º Rogério Carvalho (PT – SE) 6.403 votos

11º Kátia Abreu (PDT – TO) 5.080 votos

12º Mara Gabrilli (PSDB – SP) 4.560 votos

13º Lasier Martins (Podemos – RS) 4.460 votos

14º Reguffe (S/ partido – DF) 4.004 votos

15º Fabiano Contarato (Rede – ES) 3.894 votos

16º Alessandro Vieira (Cidadania -SE) 3.734 votos

17º Simone Tebet (MDB – MS) 3.108 votos

18º Arolde de Oliveira (PSD – RJ) 2.512 votos

19º Flávio Arns (Rede – PR) 2.050 votos

20º Carlos Viana (PSD – MG) 1.981 votos

21º Tasso Jereissati (PSDB – CE) 1.924 votos

22º Luis Carlos Heinze (PP – RS) 1.894 votos

23º Oriovisto Guimarães (Podemos – PR) 1.809 votos

24º Davi Alcolumbre (DEM – AP) 1.801 votos

25º Eduardo Girão (Podemos – CE) 1.745 votos

26º Angelo Coronel (PSD – BA) 1.728 votos

27º Leila Barros (PSB – DF) 1.609 votos

28º Jarbas Vasconcelos (MDB – PE) 1.566 votos

29º Styvenson Valentim (Podemos – RN) 1.364 votos

30º Otto Alencar (PSD -BA) 1.256 votos

31º Zenaide Maia (Pros – RN) 1.165 votos

32º Esperidião Amin (PP – SC) 1.110 votos

33º Eliziane Gama (Cidadania – MA) 1.029 votos

34º Vanderlan Cardoso (PP – GO) 1.029 votos

35º Rodrigo Pacheco (DEM – MG) 1.007 votos

36º Jorginho Mello (PL – SC) 995 votos

37º Rodrigo Cunha (PSDB – AL) 963 votos

38º Plínio Valério (PSDB – AM) 833 votos

39º Marcos Rogério (DEM – RO) 829 votos

40º Chico Rodrigues (DEM- RR) 664 votos

41º Lucas Barreto (PSD – AP) 608 votos

42º Daniella Ribeiro (PP – PB) 526 votos

43º Veneziano Vital do Rêgo (PSB – PB) 525 votos

44º Eduardo Gomes (MDB – TO) 468 votos

45º Eduardo Braga (MDB – AM) 449 votos

46º Nelsinho Trad (PSD – MS) 414 votos

47º Luiz do Carmo (MDB – GO) 410 votos

48º Irajá (PSD – TO) 359 votos

49º Jayme Campos (DEM – MT) 351 votos

50º Rose de Freitas (Podemos – ES) 251 votos

51º José Maranhão (MDB – PB) 246 votos

52º Maria do Carmo Alves (DEM – SE) 213 votos

53º Marcio Bittar (MDB – AC) 207 votos

54º Mailza Gomes (PP – AC) 108 votos

Total de votos validados: 206.103

Tabata Amaral é eleita melhor deputada de 2019 pelo júri do Prêmio Congresso em Foco Simone Tebet é eleita melhor senadora do ano pelos jurados publicado primeiro em: http://talesvale.blogspot.com

Este conteúdo apareceu primeiro em: https://ift.tt/2M0dYOl

[mndpor]

Luka i Sofija su najpopularnija imena u Srbiji

U poslednjih godinu-dve sve je više devojčica koje se zovu Ema, Una, Anja, Tea, Iva, dok dečacima daju imena apostoja i svetaca, mada se još "dobro drže" Stefan, Lazar, Filip i Vuk. Najnovija potvrda teze da su Srbi "nebeski narod" stiže iz Republičkog zavoda za statistiku - imena koja naši sugrađani najčešće daju svojim sinovima upravo su imena hrišćanskih svetaca, krsnih slava i apostola. Na tronu popularnosti i dalje suvereno stoji ime Luka, a za njim slede Stefan, Lazar, Filip, Vuk i Nikola. Najveći broj devojčica koje su prethodne godine iznesene iz porodilišta širom zemlje nose ime Sofija, a slede Dunja, Sara, Teodora, Milica i Nikolina, piše "Politika". Onima koji vole da razmišljaju globalno, zanimljiv će biti podatak da je ime Sofija najpopularnije ime za devojčice na svetu. Mali doprinos međunacionalnom poverenju mogao bi da učini baš neki Luka, s obzirom da je to trenutno najpopularnije muško ime u Srbiji i u Hrvatskoh, a nalazi se među deset najpopularnijih i u Sloveniji. Gordana Bjelobrk, šef Odseka za demografiju Republičkog zavoda za statistiku, primećuje da već tri decenije vlada "moda" da se devojčicama daju kratka imena koja po formi podsećaju na nadimke, a dečacima tradicionalna imena. "Nikad nismo imali ovoliko kratkih ženskih imena, koja po formi podsećaju na nadimke. Mislim da je taj trend internacionalizacije ženskih i tradicionalizacije muških imena počeo devedesetih godina. Međutim, ako pogledamo poslednjih poka veka, u našoj zemlji rođeno je najviše dečaka sa imenima Dragan, Milan, Aleksandar, Zoran i Nikola, a najvećih broj devojčica nosi ime Milica, Jelena, Marija, Mirjana i Dragana", naglašava sagovornica "Politike". Pogled u publikaciju Republičkog zavoda za statistiku "Najčešća imena i prezimena" otkriva da su Dragan i Milica imena koja u srpskom rodoslovu imaju status večnosti. Zanimljiva geografija govori da u Beogradu živi najviše onih čije je ime Aleksandar, dok u Novom Sadu prednjači Milan. Ivan je najčešće ime u Subotici, a u Novom Pazaru Edin. Dragan je i danas na prvom mestu u Zrenjaninu, Zapadnoj Srbiji, Valjevu, Kraljevu, Šumadiji, Boru, Nišu, Pirotu, Vranju, Požarevcu, Zaječaru. U Subotici Ivana po brojnosti slede Jozef, Nikola, Ištvan i Robert, a imena decojčica najčešće su Maria, Ana, Jelena, Eržbet i Ilona. U Novom Pazaru, pored Edina, u vrhu su i Emir i Enes, odnosno Emina, Amina, Azra, Fatima i Sabina. Ako bismo pažljivo proučili istorijsku čitanku, videli bismo da roditelji i te kako prate modu kad je reč o davanju imena nasledniku - do 1940. najpopularnije muško ime u Srbiji bilo je Milan, a žensko Radmila. Za vreme drugog svetskog rata i posle njega najveći broj dečaka dobio je ime Slobodan, a devojčica Radmila. Inače, Slobodan i Petar su imena koja su najčešće davana nakon Drugog svetskog rata, kada su roditelji preko imena naslednika veoma jasno opredeljivali za monarhiju ili socijalizam. To su bila dva najpopularnija muška imena sve do polovine šezdesetih, kada su se izdvojila imena Dragan i Zoran. Pedesetih i šezdesetih godina Dragan, Ljiljana i Snežana postaju najpopularnija imena u Srbiji. Sedamdesetih i osamdesetih na tronu popularnosti caruju Dejan i Jelena, da bi od 1991. do 2011. godine primat preuzeli Nikola i Milica. Iako su devedesete godine donele raspad zemlje, samo je muško ime Jug "preživelo" modu davanja imena po stranama sveta. Sredinom devedesetih u modu su ušla kratka internacionalna imena - Ema, Una, Anja, Tea, Iva, Lea, Sara i Mila, a od 2000. godine i Dunja se nalazi među deset najpopularnijih imena za devojčice. Internacionalno ime Sofija već tri godine nosi najviše novorođenih devojčica u Srbiji. Oko 4.500 Beograđana imaju dva imena, koja se pišu rastavljeno, sastavljeno ili sa crticom. U matične knjige prestonice upisani su, između ostalih, i Marko David, Dušan Miloš, Viktor Strahinja, Luka Konstantin, Nikola Jupiter, Stefan Lazar, Maksim Vid, ali i devojčice Zara Nikolina, Helena Marija, Anđelika Katarina, Vasilisa Nastasia, Anđela Zoe i Vidra Luna. Let's block ads! (Why?)

[tesaonews]

Brasil boicota eventos da ONU sobre mudança do clima e preservação

Em novos sinais de que não está disposto a participar do esforço global contra mudanças climáticas, o governo Jair Bolsonaro cancelou um encontro regional da ONU sobre o assunto que aconteceria em Salvador e não enviou representantes ao Peru para uma conferência sobre gestão florestal e agricultura organizada pelo Pnud (Programa das Nações Unidas para o Desenvolvimento).

O evento Semana Climática América Latina e Caribe estava marcado para os dias 19 e 23 de agosto na capital baiana e seria realizado sob o marco da Convenção da ONU sobre Mudanças Climáticas (UNFCCC).

Bolsonaro. (Antonio Cruz/Agência Brasil)

Trata-se de um dos encontros preparatórios para a COP-25, a Conferência da ONU sobre Mudanças Climáticas. O encontro seria realizado no Brasil por iniciativo do governo Michel Temer, mas, ainda como presidente eleito, Bolsonaro se recusou a sediar o encontro, que acabou transferido para o Chile e será em dezembro deste ano.

“A UNFCCC lamenta o anúncio do governo brasileiro. Estamos agora procurando opções na região e esperamos ter novidades a tempo de nossa conversa mais tarde nesta semana”, diz uma comunicação interna dos organizadores.

Questionado sobre o motivo do cancelamento, o Ministério do Meio Ambiente afirmou, via assessoria de imprensa: “O evento foi concebido pela gestão anterior, em momento em que o Brasil sediaria a COP-25, condição não mais presente.”

O governo Bolsonaro tem feito reiteradas críticas ao Acordo de Paris, e vários membros de seu governo refutam ou minimizam as mudanças climáticas, apesar do consenso científico. O chanceler Ernesto Araújo diz que se trata de um “dogma marxista”, enquanto o ministro do Meio Ambiente, Ricardo Salles, afirma que o tema não é prioritário.

Apesar de abrigar mais da metade da bacia amazônica, o governo brasileiro não aceitou o convite para participar da Conferência do Bom Crescimento, que começou nesta segunda-feira (13) em Lima.

O objetivo é discutir alternativas ao desmatamento da Amazônia por meio de cultivos em pequena escala de produtos como cacau e café, envolvendo principalmente indígenas e outras comunidades tradicionais.

O Pnud convidou dois diretores do Ministério do Meio Ambiente, Ana Paula Prates, do departamento de Ecossistemas, e Jair Schmitt, do departamento de Florestas. Ambos foram exonerados de seus cargos recentemente, mas ninguém foi nomeado até agora para substituí-los.

Participaram da abertura o presidente peruano, Martín Vizcarra, e ministros de Meio Ambiente e de Agricultura do país anfitrião e do Equador. “Há decisões que temos tomar com países vizinhos porque o problema [das mudanças climáticas] não termina na fronteira”, discursou o mandatário.

Representantes da Colômbia também não aceitaram o convite, mas por motivos diferentes: na semana passada, Bogotá sediou a reunião anual da Aliança das Florestas Tropicais (TFA), com uma agenda semelhante à de Lima. O presidente Ivan Duque participou desse evento.

Sobre a falta de representantes em Lima, Ministério do Meio Ambiente afirmou: “Quando o convite chegou, os gestores especializados no tema já tinham outros compromissos nesta data, o que impediu o envio de representação”.

Uma das principais participantes do encontro, a presidente do Fundo para o Meio Ambiente Mundial (GEF), Naoko Ishii, disse estar preocupada com a guinada do Brasil desde janeiro, mas que ainda é cedo para uma avaliação mais profunda.

“Se Bolsonaro fizer o que diz, é um risco”, disse a ex-vice-ministra de Finança do Japão. Por meio de doações de países ricos, o GEF distribui cerca de US$ 1 bilhão ao ano para projetos que lidam com problemas ambientais.

O repórter Fabiano Maisonnave viajou a Lima a convite do Pnud (Programa das Nações Unidas para o Desenvolvimento).

Veja matéria original

O post Brasil boicota eventos da ONU sobre mudança do clima e preservação apareceu primeiro em Tesão News.

source https://tesaonews.com.br/curitiba/brasil-boicota-eventos-da-onu-sobre-mudanca-do-clima-e-preservacao/