#ik wil nieuwjaar niet alleen vieren

[night-thinkerb]

Mag ik hier even huilen omdat ik me alleen voel?

[pensioenreflecties]

Dagboek

Maandag 01-01-2018

Opgestaan na een relatief rustige oudejaarsavond. Wel genoeg drank op uiteraard maar geen kater van noemenswaardige omvang, verder een lome dag moet ik zeggen.  Het oudejaar schijnt overal rustig verlopen te zijn, relatief dat wel,  want alleen al in Utrecht zijn er weer genoeg  auto’s in brand gestoken om er een kleine kapitale villa van te kunnen kopen. Schijnt er bij te horen die autobranden en dus geen groot nieuws meer. Bovendien de verzekering betaald de schade en we hebben toch af en toe een andere auto nodig. Dag verder maar rustig voorbij laten gaan en naar het Nieuwjaars- concert  en skispringen gekeken, Moest wel denken wat het verschil nu eigenlijk  was met het televisie kijken op 1 januari 1960  en 1 januari 2018. Geen was mijn conclusie, ook toen was het nieuwjaarsconcert er al  en ook het skispringen. Enige verschil wat was dat er toen nog in zwart wit werd uitgezonden en nu in kleur. Moet wel zeggen dat het toen meer indruk maakte.

 Dinsdag 02-02-2018

Buiten is het op lange na nog geen winter, regen en storm zijn op komst i.p.v. sneeuw en ijs. Vandaag is ook de dag van niet opstappers. De PvdA heeft zich weer eens in de problemen gewerkt door fractielid Moorlag eerst te steunen toen bleek dat er een soort schijnconstructie was bij de sociale werkplaats waar hij toen werkte.  Maar toen het partij bestuur hem toch weg wilde hebben draaide de fractie maar weer mee. Zoek het voorlopig nog maar even uit zei Moorlag en bleef zitten.  Wordt vervolgt. Hadden we vandaag ook nog Eurlings die na zijn vriendin afgetuigd te hebben niet inzag dat er ook nog enig moreel gezag schijnt te zijn en er van opstappen geen sprake kon zijn.  Maar ja hij komt van het CDA en daar houden ze wat betreft moreel  gezag er heel andere normen en waarden op na dus dat zegt al genoeg, wordt ook vervolgd. Verder de dag maar uitgelummeld, wel tot mijn grote verdriet weer de oudejaarsprijs van de staatsloterij n iet gewonnen, chagrijn alom dat begrijp je wel.

 Woensdag 03-01-218

Opgestaan en was zowaar even droog, maar morgen gaat het stormen volgens de weervoorspellers. Dus waar mogelijk vandaag maar weer eens een stukje wandelen. Vandaag wel volop in het nieuws onze vriend en rapper  genaamd boef ( hoe kom je erop ) Hij heeft een aantal dames in te korte rokjes die hem wilden helpen kech genoemd. Schijnt  in straattaal hoer te betekenen. Ik  vraag me af hoeveel mensen dat wisten, maar goed  de wereld is momenteel te klein. Boycotten en verbannen naar het verre buitenland zou ik zeggen maar toen kwamen alle meisjes van 12 tot 14 weer in geding, hij bedoelde het toch niet zo deze grootste artiest moesten we toch begrijpen.  Enfin de media struikelde over elkaar heen van verontwaardiging maar uiteindelijk was boef de lachende derde zoveel gratis publiciteit had hij in jaren niet gehad en ook zijn jonge fans waren weer gelukkig. Uiteraard staan de kranten ook weer vol  over hoe je moet afvallen na al die feestdagen. Tip doe net als ik stap de deur uit en ga een eind wandelen.

 Donderdag 04-01-2018

Eerste najaarsstorm in januari weer gehad, fikse storm moet ik zeggen. Alle waterkeringen afgesloten om de angst voor hoog water en de daardoor mogelijk te ontstane schade. Bleek mee te vallen maar 25 miljoen schade dit keer, schrikken we al niet meer van temeer dat ik in de krant lees dat onze Virgil van Dijk uit Breda voetballend bij Southampton  een middenklasser in Engeland verkast voor 84,5 miljoen naar Liverpool. De duurste verdediger die nou niet als erg opvallend te boek staat, maar in het voetbal kan alles dus waar praten we over. Het zal niet lang meer duren voor de eerste de beste amateur uit het derde elftal van buitenpost  een overstap maakt naar het tweede van Lisse ook een miljoenen contract krijgt aangeboden. Boudewijn de Groot zong al “als hij maar geen voetballer wordt” ik denk dat hij nu spijt heeft van die tekst en er als hij het weer moest schrijven “ als het maar een voetballer wordt” van gemaakt zou hebben.

 Vrijdag 05-01-2018

Redelijk geslapen vannacht, mocht ook wel weer eens na al dat gedoe van de laatste dagen. Zelfs het weer is redelijk dus vandaag maar eens een goede wandeling gemaakt. Hoewel het aanvankelijk wat  koud was werd het later best wel  goed te doen. Veel nieuws was er niet vandaag of het moet zijn dat D66 ook een onderzoek in de politiek wil naar intimidatie in de politiek, dit naar aanleiding van de  #MeToo-discussie. Ze konden natuurlijk niet achterblijven en proberen goedkoop te scoren, buiten dat moet de aandacht een beetje afgeleid worden Pechtold en zijn gratis verkregen appartementje in Scheveningen. Lijkt op een mislukking uit te lopen.  In de avond naar de film geweest, The Party, kreeg 4 sterren in alle kranten dus kan niet gemist worden.  Het is een Britse tragikomedie over een stel vrienden die bijeenkomen om de promotie van een vriendin te vieren. Leuke film die wel 1uur en tien minuten duurde en als toneelstuk m.i. beter tot zijn recht zou komen. Ik vond  hem wel aardig maar wel dat er  een beetje over geacteerd werd.  Maar ja 4 sterren in VK dan mag je hem niet missen natuurlijk. Desondanks een leuke avond gehad.

 Zaterdag 06-01-2018

Saaie dag, in de krant zie ik dat Camiel Eurlings onder hevige druk van alles en iedereen toch is afgetreden als IOC lid. Hij snapt er helemaal niets van, een corrigerend pak slaag moet toch kunnen, waar maakt iedereen zich toch druk om. Bij een goede christen partij hoort  wat kastijding toch?

Uiteindelijk is hij voor alles mislukt, de KLM, American Express, IOC je vraagt je toch echt af hoe hij bij het CDA als wonderkind te boek kon staan. Zegt heel wat over het CDA zou je zeggen. Ik mis het voetbal op zaterdagavond op tv want in Nederland hebben ze een winterstop. Dan hebben die arme jongens een paar weken vrij om met hun familie door te brengen denk je, maar nee gaan ze met zijn allen naar Spanje of Portugal op trainingskamp om daar een paar potjes te voetballen. Dan Engeland daar mogen ze dan wel exhibitionele salarissen verdienen maar ze blijven in december en januari wel doorvoetballen feestdagen of niet. Dat zijn pas bikkels.

 Zondag 07-01-2018

Echt zo’n zondag waarop niets te beleven is. Was al vroeg wakker maar het is nog zo donker  om op te staan, ik probeer het vol te houden tot het licht word. Moet je begin januari lang op wachten dus nog maar even naar vroege vogels geluisterd op de radio. Omdat me dat wel vaker overkomt op zondag en dus regelmatig naar vroege vogels luister ben ik al aardig thuis in wat zich in de natuur afspeelt. Zo moet ik volgens vroege vogels toch eens een ijsvogeltje zien te spotten want die is zo mooi,  maar tot op heden is me dat niet gelukt. Ook volgens de vroege vogels is de wilde kat weer terug in Nederland. Laat ik nou gedacht hebben dat die er altijd al geweest was, als ik naar onze eigen kat kijk staat hij er niet ver van de wilde kat af. Ook was er in Uitgeest een hond die negen schapen had verwond en een gedood,.Volgens de eigenaar van de hond was hij zo lief en deed hij nooit wat, ja ja. Buitengewoon interessant dat programma, ik kan het aanraden. Rest van de dag wat lui aangelummeld, toch nog even naar buitenhof op tv gekeken. Was niets bijzonders want alle politici bleken op reces te zijn, politici zijn namelijk veel  en graag op reces. Kerst reces, Paas reces, voorjaarreces najaarsreces.  Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben reces of anders wel bijna reces. Volgens onze krant minimaal 125 dagen per jaar en die hebben ze ook echt nodig want ze zijn moe van het vele vergaderen. Nou moet ik zeggen dat je van 4 dagen werken in de week je ook wel erg moe kan worden. Van de frontmannen ( vrouwen ) zal ik niet al  te veel zeggen maar al die backbenchers lachen zich rot. Goed salaris opstrijken met alle onkostenvergoedingen erbij is dat behoorlijk riant lees ik overal maar ja dat heb je ook wel nodig want met zoveel vrije tijd moet je ook wel veel en vaak op vakantie want dat heb je wel nodig met zo een verantwoordelijke baan.

[alyaraneyite]

1/7 Goeiedag op deze zaterdag! Kerstelfjestijd :) Het zullen weer een paar berichten worden, vrees ik, ik typ echt veel, heb ik de indruk, hehe. Thuis hebben we naampjes getrokken en ik heb mijn cadeaus in mijn hoofd al gekocht, haha, dus ik moet het alleen nog uitvoeren! Ik heb bv wel een foto van vroeger uitvergroot en die moet ik nog inkaderen. De foto is een paar centimeter te groot voor mijn kader dus die moet ik handmatig bijsnijden, erm. Hopelijk lukt dat en is het een leuk cadeau :D

Oei, ondertussen is het alweer zaterdag gepasseerd. Zoals ik al zei: ik ben helaas niet de snelste in antwoorden. Hoe was je week? Ik typ ook veel, zelfs naar m’n eigen kerstkindje. Zolang je cadeautjes intussen nog niet uitverkocht zijn, dan komt dat wel inorde! Ooh, die foto is wel een mooi en persoonlijk cadeau, leuk!

Waar in het buitenland zou je wel eens Nieuwjaar willen vieren? Ik doe meestal ook nooit iets spannends. Ben al 2x naar NYE feestjes gegaan maar dat is echt niks voor mij tussen al die zatte mensen, haha. Gelukkig ga ik dit jaar eens bij mijn beste vriendin thuis vieren. Speel jij graag bordspelletjes? Wie weet dat je familie het toch nog eens wil proberen? :p

Wauw, dat klinkt echt als een pracht van een stage! Ik ben jaloers (op een goede manier natuurlijk), haha. Je mag trots zijn op jezelf! Niet iedereen heeft het lef om zelf actie te ondernemen en er op z’n eentje op uit te trekken, ik bewonder je! Wat is je favoriete herinnering & je favo plaats? Haha ideaal om je Belgische terugkeer te vieren. Heb je nog contact met je gastgezin?

Misschien moet ik die surprise website dan wel eens uittesten. Ergens vind ik het wel spannend/leuk en langs de andere kant ook weer niet, haha. Gewoon omdat je dan misschien een bestemming krijgt die je al eens bezocht hebt & omdat ik graag veel plan op voorhand. Hahaha maar een slecht oriëntatievermogen kan je wel naar verstopte pareltjes brengen.

Ik probeer me wel aan zo’n bucketlist vast te houden. Al moet ik inderdaad wat meer durf hebben. Ik ben trouwens begonnen met een nieuwe op te stellen en die wel te noteren. Ah, zo’n voornemens zijn toch makkelijk te verbreken. We moeten leren “foert” zeggen en het gewoon doen. Da’s eigenlijk de beste methode, maar ja… :p Waarom zou je liever wat meer met de actualiteit bezig zijn?

Ik kan wel genieten van zo’n langere berichten als het is om iemand beter te leren kennen. Helaas komt mijn antwoord telkens wel wat te laat, maar zie het als een brief, haha. Ik lees wel graag maar doe het eigenlijk veel te weinig (aangezien ik de laatste tijd soms snel afgeleid ben). In het begin van de week was ik wat ziekjes en kon ik geen schermen en lawaai uitstaan dus ben ik naar de bibliotheek gegaan om wat boeken. Dus deze week heb ik mezelf al trots gemaakt. Lees jij graag? Welk boek ben je momenteel aan het lezen? Dit weekend ging / ga ik op bezoek bij mijn oma in het rusthuis. Gisteren hebben we haar kamer helemaal ingericht in het kerstthema & naar kerstmarkt gegaan, en morgen gaan we al een taartje eten en wat gezelschapspelletjes spelen. Wat zijn jouw weekendplannen? Heb je veel te doen voor school in je laatste week? En ja, mijn contract gaat in vanaf februari bij Seafront in Zeebrugge (een duikboot & soort museum over visserij). En ik heb me intussen ingeschreven voor een sollicitatie bij Disneyland Parijs. Het is nog een heel eind weg, maar ik ben nu al wat nerveus aangezien dat voor mij wel de job van m’n leven is. Of ja, zo zie ik het nu toch alvast. Ik ben daar echt enorm graag & kan het zelfs moeilijk beschrijven, dus ik dacht “you’ll never know if you don’t try”. Ik ken ken amper mensen van Limburg dus zalig! Vind het echt tof je zo te leren kennen (al ben ik toch al nieuwsgierig naar wie je echt bent). Blij dat ik jouw mijn kerstelfje mag noemen!

-Je kerstkindje

[pineappleoceans]

Hey hallo (oh jemig bijna vergeten anoniem op te zetten haha) (bij deze gebeurt amai stresske) fruit eten is super gezond he haha, maar allee zeg, geen ananas op je pizza? (tbh ik vind dat ook maar random maar dat betekent niet dat het slecht is he). En hoe gaat het in het leven? Studeer je? Woon je samen met iemand? Wil je samen wonen met iemand? Waar wil je op reis gaan? Hoe wil je op reis gaan? Hoe zit je eerste huis eruit? Wat is je lievelingsmuziek? Kerstmis of nieuwjaar? Tell me! doei doei

Heyhey! Dat is het eerste wat ik doe als ik mijn kerstkind een berichtje stuur, op anoniem klikken, ik ben ook bang dat ik het eens moest vergeten :p  (Ooit is een vorige secret santa het vergeten om op anoniem te drukken, echt een van de eerste keren, dus was de lol er snel af hahaha ze voelde zich wel slecht :p)

Anyway, dat zijn veel vraagjes, eens kijken!

Het gaat goed in het leven, haha, lekker algemeen, nee ik voel me goed hoor :p Ik ben vorig jaar afgestudeerd als leerkracht lager onderwijs maar studeer nu nog een jaartje bij, soort van specialisatie binnen de zorg.

Ik woon samen met mijn ouders en broer, haha, ik heb geen partner ofzo. En die wens is er voorlopig ook niet dus ik vind het wel goed zo :) Mijn eerste huis, tja, daar denk je wel over na he en toch heb je daar een beeld van. Ik zie mezelf wonen in een soort rijtjeshuis ofzo met best simpele inrichting en niet te groot. Wow dat klinkt saai. Maar ik houd heel erg van decoratiespulletjes zoals plantjes, vazen, kaarsen, schaaltjes, kaders… Dus ik iedere keer als ik in zo’n winkel ben zeg ik dat ik bang ben dat mijn huis later vol staat met van die dingen. Hm tja… ‘Te’ is nooit goed. Ik houd erg van kleur maar ben bang dat ik dan voor te veel kleuren kies waardoor het te druk wordt? Wat een analyse he [: Hoe zit het bij mijn secret santa? Woon jij wel al alleen? En wat is jouw ‘droomhuis’? Hoe oud ben je eigenlijk, als ik vragen mag?

Op reis gaan… Ja! Ik wil graag veel plaatsen bezoeken! Take me anywhere :) En wat bedoel je met ‘hoe’? Vervoersmiddel? Vliegtuig is natuurlijk meest voor de hand liggend, en verder heb ik nog nooit iets anders gebruikt denk ik? (Behalve voor naar Nederland ofzo :p). Verder zou ik ook wel eens een roadtrip willen doen maar ik heb geen idee hoe ik dat moet organiseren en met wie ik dat moet doen etc. Ik heb trouwens nog niet super veel gereisd hoor, twee citytrips en wat strandvakanties met het gezin vroeger, en (bijna een jaar geleden) een buitenlandse stage naar Zweden. Het spannendste tot nu toe in mijn leven :p Heb jij een specifieke plaats die je graag wilt bezoeken?

Lievelingsmuziek, hm… Ik luister gewoon wat op de radio komt maar daar houd ik ook niet altijd van :p Een liedje dat ik graag hoor is Wonder van Emeli Sande (zie blogtitel), maar dat is niet het enige. Hoe zit het bij jou?

Kerst èn Nieuwjaar, zeg ik! Nee haha de feestdagen zijn vooral leuk om naar uit te kijken vind ik, als het dan zo ver is dan is het ook weer zo snel voorbij. Heb jij leuke plannen voor Kerst of Nieuwjaar? Ik voorlopig niet. Ik zou wel eens Nieuwjaar in het buitenland willen vieren. Dat zeg ik nu al zo lang en telkens vind ik me te jong maar ik denk dat het ondertussen wel tijd is dat ik dat (van mezelf) mag doen.

Dit was een zeer lang bericht! Dat gaan we vaak aan de hand hebben, denk ik… Wil je de eerste letter van je naam lossen? Of een fake naam/verzinsel geven? Dan kan ik je al op een andere manier aanspreken! Hoe zien de komende dagen er voor je uit?

Veel groetjes en tot de volgende!

Dimitri

[opnaarnepal-blog]

Meer drank op Langkawi & afscheid op Penang

Maandag 30 januari

Ik voel me alsof ik bij het minste geringste in huilen uit kan barsten.

Ik wil Jonathan, ik wil Lauren, ik wil Lena, Nino, Mara, Rubén… Ga zo maar door. Jullie gezichten voor me zien doet de tranen dwingend opwellen.

Sinds ik ben vertrokken heb ik heel vaak het gevoel gehad dat ik even een dag alleen wilde zijn, maar dat is er nooit van gekomen. Of laat ik het zo zeggen; Ik heb nooit actief genoeg mijn best gedaan om een dag alleen te zijn. Deels omdat ik het nare gevoel dat ik voelde niet wilde voelen en deels omdat ik Lauren en alle andere mensen die ik heb ontmoet zo lief vond dat ik niet een dag minder met ze wilde hebben. Ik heb me veel dagen echt kut gevoeld, maar nooit alleen.

Gisteren voelde ik me opeens weer heel erg mezelf, meer dan ik me sinds september heb gevoeld. Verbonden voelde ik me. Sorry, ik vertel zo onchronologisch. Alles loopt een beetje door elkaar in mijn hoofd.

Ik zal bij het begin beginnen en eerst nog een beetje over Langkawi vertellen. Het laatste uitgebreide wat ik heb verteld is dat ik bijna met een Noorweegse gast mee was gegaan, maar uiteindelijk toch met Jonathan was.

Diezelfde avond ontmoette Lauren, nadat Jesper heel lam naar huis was gegaan, Ryan. Hilarische gast maar zo fucking Londens dat ik de helft van wat hij zegt niet versta.

De volgende ochtend (oké, middag) zeiden de meisjes die het hostel runden dat er nog maar twee bedden voor de volgende dag waren… Dus of J&J namen ze, of Lauren en ik zouden ze nemen, of ze zouden voor ons vieren een hotel zoeken. Dat was een beetje ongemakkelijk.

Ik heb het uiteindelijk smooth gefikst, waardoor Lauren en ik de hostelbedden namen en de jongens de kamer aan de overkant van de straat namen (die waar Lauren en ik op de eerste avond in geslapen hadden).

Die avond kreeg ik een berichtje van Jonathan of we plannen hadden voor die avond. Ik zei van niet en hij vertelde dat hij en Jesper bier aan het drinken en muziek aan het luisteren waren op de kamer. Lauren en ik waren net wakker van een schoonheidsslaapje (lees: katerslaap) toen deze conversatie plaatsvond, dus we moesten nog avondeten. We haalden pizza en wraps met frietjes en we besloten de jongens te verrassen met een McFlurry.

Eenmaal aangekomen bij hun kamer bleken ze er echter niet meer te zijn. We moesten zo hard om onszelf lachen toen we voor hun deur zijn gaan zitten en daar pizza, friet en ijs hebben gegeten. Net twee jaloerse meisjes op stake out om te zien of hun vriendjes meisjes mee naar huis nemen, of twee meisjes die hun vriendjes missen en daardoor gaan emotie-eten voor hun deur. Als teken dat we er geweest waren lieten we twee frietjes achter in hun raamkozijn.

De volgende dag toen Jonathan vertelde dat ze een hele leuke avond hadden gehad, vroeg ik of ze onze geheime boodschap hadden gevonden en vertelde ik over de McFlurry’s die we maar zelf opgegeten hebben. Ze lachten.

Volgens mij ben ik die middag naar ze toe gegaan op het strand. Nja, that’s what we did everyday anyway. Jonathan en ik bijeen gepropt op één bedje en Jesper op de andere, muziek luisteren en af en toe een kleine zwempartij. Ik heel panisch over kwallen natuurlijk. En altijd dezelfde playlist. Haha. Vooral oude rockmuziek, maar af en toe een Zweeds of Deens nummer er tussendoor. Ik kan ze ondertussen allemaal dromen denk ik.

Jesper ging op een gegeven moment naar de kamer. Jonathan en ik hebben dus op kussens op het strand naar de zonsondergang gekeken, terwijl ik een ijsje at en hem bestookte met vragen. Die vragen gingen van ‘Wat is je lievelingskleur?’ tot ‘Wat is jouw definitie van geluk?’ en 'Denk je dat de mens van nature goed is?’

Jonathans antwoorden op elk van mijn vragen vindt standaard plaats volgens het volgende schema: 'I don’t know. *het antwoord*, maybe. I don’t know.’ Maar echt altijd.

Die avond zaten J&J en ik buiten voor hun kamer naar muziek te luisteren en te drinken. We hebben echt hele diepe gesprekken gehad die avond. Dat hebben we altijd wel, maar die avond in het bijzonder. Onderwerpen zoals hoe vaak we ons werkelijk gelukkig voelen, onzekerheid en welke nummers we op onze begrafenis zouden willen hebben. Ik wil My Silver Lining van First Aid Kit. Jonathan vertelde ook dat hij had gelogen over de avond ervoor, dat hij het helemaal niet leuk had gehad, omdat hij mij de hele avond miste.

We werden dronken en gingen uit. Jesper wilde naar huis, hij liep opeens de club uit. Ik wilde dansen, maar Jesper had de sleutel niet dus we moesten achter hem aan. Hij was al weg met een taxi. We gaan dansen in Penang, beloofde Jonathan. Huh? Lauren en ik wilden naar Penang voor Chinees Nieuwjaar, maar nu zei Jonathan dat hij meeging! Whiee!

De volgende dag hebben we weer een rustig stranddagje gehad. Die avond zaten we weer buiten voor hun kamer muziek te luisteren en waren zij bier aan het drinken. Ik ging om 10 uur al in Jonathans bed liggen, maar de jongens hadden harde muziek opstaan en kwamen telkens binnenlopen. Ik was ook beetje onrustig, dus kon sowieso niet echt slapen.

Jonathan kwam om een uur of twee bij me liggen en toen hebben we nog tot half 7 elkaar dingen verteld en foto’s laten zien van waar we wonen. Jonathan zei dat hij in de zomer naar Amsterdam wil komen, dus ik heb hem alvast lekker gemaakt met friet bij de Heiligeweg, appeltaart bij Winkel 43 en ijs bij Toscani.

Een uur later moesten we alweer op om de ferry naar Penang te nemen, maar daar zijn we doorheen geslapen. We werden wakker door Lauren die op onze deur stond te bonsen waar we in hemelsnaam bleven en dat de ferry al vertrokken was. Oeps. Alle verdere ferry’s en bussen voor die dag waren al vol…

Dat werd dus geen Chinees Nieuwjaar in Penang. Toen was er het plan om met een boot naar een onbewoond eiland te gaan en daar te overnachten, maar door kans op slecht weer ging dat ook niet door. Dus gingen we naar de bbq die Ryan organiseerde in zijn hostel.

Die middag ging ik eerst even winkelen, omdat ik bijna geen zomerkleding had en er mooi uit wilde zien voor Jonathan die avond. Te zien aan de grootte van zijn ogen toen ik uit de badkamer kwam is dat gelukt. :)

De vrouw die in het hostel werkte had een heel schattig dochtertje, dus daar heb ik eerst een half uurtje mee gespeeld totdat ons eten kwam. Lisa is een Russisch meisje dat met haar moeder op Langkawi woont en thuisonderwijs krijgt. Ik vond dat best wel bijzonder. Lisa is nog een paar keer naar me toegekomen die avond, terwijl ik aan het beerpongen was (haha), om me haar knuffels te laten zien. Dus moest het spel even onderbroken worden om weer een nieuwe knuffelkat te aaien. Aan het einde van de avond zei haar moeder tegen me: 'My daughter really fell in love with you!’

Ik heb overigens een nieuw talent ontdekt: flip the cup. Ik had het nog nooit gedaan, maar vaak lukte het in één keer.

Jonathan was de hele avond aan het poolen dus ik had hem niet echt gezien. Toen iedereen naar het strand ging voor de vuurshow, wilde Jonathan blijven om zijn spel af te maken. Ik wachtte op hem, wat ik al best lief van mezelf vond. Toen iemand vroeg of ik zijn vriendin was, zei hij: 'No she’s just a friend.’ Dat maakte me weer pissig, omdat ik dronken was, maar ik zei niets.

We gingen in de taxi richting het strand, maar we stopten bij 7/11 om te pinnen. Voor de deur lag een gewonde kat, dus ik kocht een beker noodles, een blik tonijn en een fles water, gooide de noodles eruit en het water erin en deed de tonijn op de grond. Het katje begon gulzig te eten en te drinken en ik zat ernaast op de grond en sprak bemoedigende woorden. Iedereen wilde naar het strand, maar ik was dronken en emotioneel door de arme kat dus ik zei dat ik wilde blijven. Jonathan probeerde me mee te krijgen en zei: 'I think he’s going to be okay now Sammie. I can see he feels a lot better already, will you come with me now please?’ Lol

Op het strand raakte ik aan de praat met Victor (omdat ik me even ergerde aan Jonathans passiviteit) en we raakten achter op de groep toen we verder liepen naar de bar waar we altijd heengingen, wat best een eind lopen is. Hij is echt ultra spiritueel bewust dus dat was wel interessant, maar toen ik opeens besefte hoe lang we de rest al kwijt waren voelde dat opeens heel kut. Ik wilde bij Jonathan zijn. Victor ging naar huis en ik liep snel door naar de bar.

Jonathan vond het niet zo leuk dat ik zo lang weg was geweest met een andere jongen. Hij zei dat hij zich gewoon afvroeg waar ik was, maar ik zag aan zijn blik dat hij het niet zo chill vond. In plaats van dat hij dat gewoon zei, zei hij: 'I’m not jealous. It’s fine if you want to be with another guy, then I’ll just find another girl.’

Dat zijn geen dingen die handig zijn om tegen mij te zeggen als ik dronken ben. Wat ging hij nou opeens HTG (dat betekent hard to get mam, voor als je dit ook leest) doen, terwijl hij me achterna ging reizen, naar Amsterdam wilde komen en telkens zei dat hij me leuk vindt? Ik haat het als gasten zo doen. Dus Jonathan en ik hadden weer een dronken woordenwisseling.

Toen begon Jonathan te praten over dat hij hoopte dat ik een jongen zou vinden die me echt begrijpt en die heel goed voor me is, omdat hij vindt dat ik zo lief ben. Achteraf is dat heel zoet en ik zou geen relatie met hem willen ondanks dat ik dol op hem ben, maar op dat moment wilde ik gewoon dat hij zei dat hij met mij wilde zijn. Ondanks de afstand. Ondanks alles. Maar dat is dronken, emotionele, dramatische Sammievis.

Toen onderbraken een paar gasten ons onderonsje voor de club, omdat ze Jonathan herkenden uit hun piepkleine dorpje in Zweden!! Eenmaal in de club had ik een momentje met een super mooi meisje. Maar ze wilde niet met me zoenen, omdat ze op Langkawi woont, iedereen dan weet dat ze lesbisch is en homoseksualiteit is volgens mij strafbaar in Maleisië.

Goed, omdat ik zo dronken was heb ik dus eigenlijk een beetje mijn avond verpest. Ruziemaken met Jonathan, met een random meisje bezig zijn… Ik weet niet. Ik vind het maar tijdverspilling, als ik heel eerlijk ben. Drinken is toch leuk, zeggen mensen. Ik heb volgens mij helemaal geen lol als ik zo dronken ben, of erg bewust ben ik er in ieder geval niet van door de nevel van de alcohol.

Ik wil vaak gewoon zo graag normaal zijn (een van de redenen dat ik meedoe met drinken), ik voel me zo anders en daar worstel ik mee. Terwijl ik echt wel mensen ken zoals ik. Misschien heeft dat gevoel onbegrepen te zijn met mijn ouders te maken, die zijn allebei op hun eigen manier heel anders dan ik. Zou dat het zijn?

Anyway, de volgende dag voelde ik me erg verdrietig en raar. We zouden de ferry naar Kuala Perlis nemen en vanaf daar naar Penang gaan. Er was nog even stress, omdat we onze was pas konden ophalen op het moment dat onze taxi zou moeten vertrekken.

Lauren besloot op het laatste moment om op Langkawi te blijven en dus niet mee te gaan naar Penang. Ik vroeg uit het raam van de taxi nog hoe het hostel heette dat ze voor ons geboekt had, maar dat hoorde ze niet.

Tijdens de ferryreis heb ik op Jonathans schouder geslapen, ik was zo intens moe. Tijdens de busreis heb ik vooral nagedacht. Ik ben echt dol op de busreizen hier. Een paar uur waarin je niets kan dus niets hoeft, je hoeft zelfs niet te genieten, want je bent onderweg naar waar je eigenlijk echt heen wil, dus er ligt geen druk op. Fijn alle indrukken verwerken en je gedachten een beetje de vrije loop laten.

Die avond gingen we, nadat we ons hostel hadden gevonden, naar een rustig café aan het begin van de drukke uitgaansstraat. De jongens dronken bier en keken voetbal, ik dronk water en keek naar hen. Jonathan vindt dat ik te veel naar hem kijk en dat is misschien ook wel zo. Hij is gewoon zo prachtig en ik ga hem misschien nooit meer zien, dus ik wilde zijn gezicht goed in mijn geheugen krijgen.

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt en hebben we de street art bekeken waar Georgetown onder andere bekend om is. Dat was leuk. Ik zag een rat en vertelde dat aan J&J, waarop Jesper bijna een paniekaanval kreeg. Ik wist dat hij niet van ratten hield, dus ik vertelde het om hem te pesten, maar ik wist niet dat het zo erg was, dus ik voelde me nogal schuldig erna.

Jonathan boekte zijn vlucht naar Bangkok voor de volgende dag en daarna gingen we ergens wat drinken. Ik werd opeens ongesteld, wat mijn vermoeidheid, emotionele bui en pijn in mijn lichaam verklaarde.

Die avond, dus gisteravond, voelde ik me gek genoeg opeens heel verbonden. Ik had besloten om te stoppen met alcohol drinken, dus ik zat aan de thee en het water, terwijl ik J&J steeds dronkener zag worden. Ik schreef op de muur van het café: 'Travelling isn’t about the places you go, but about the people you connect with along the way. Love you J&J’. Dat vonden ze vertederend.

Er stond een man die zelfgemaakte sieraden verkocht. Tegen beter weten ging ik toch even kijken en ja hoor, toen werd ik vreselijk verliefd op een armband… De jongens waren zovan Nee Sam foei af koest, je hebt geen geld womannnn control yourself!!! Toch gekocht. Absolutely stunning. Wat wel geinig is is dat het een maansteen is, wat PMS zou verlichten. Toen we 'thuiskwamen’, beseften Jonathan en ik opeens dat het onze laatste nacht samen was. 'I’m really gonna miss this’, zei ik toen we lagen te knuffelen in bed. 'Me too’, zei hij. Vervolgens trok hij een heel ernstig gezicht en wilde hij dat ik hem beloofde dat ik nooit meer met een jongen samen zou zijn die niet heel lief voor me was. 'You are worth that. You really are. You know that right?’ Gek om hem zo serieus en emotioneel te zien.

Hij vroeg ook of ik wel wilde dat hij naar Amsterdam kwam. 'Of course’, zei ik. 'Maybe you’ll have a boyfriend then.’ 'Maybe’, gaf ik toe, 'But we planned this first so…’ Hij lachte. Een zoete stilte. 'What are you going to tell your friends about me?’ vroeg hij daarna. Dat soort dingen vraagt hij alleen als hij dronken is.

'Will you miss me?’ vroeg hij. 'Well, I am certainly going to think about you. And send you love and light every time I do.’ 'Really?’ 'Yes.’ Stilte. 'What about you?’ vroeg ik terwijl ik z'n wang aaide. 'Yeah, I am going to miss my little hoe’, zei hij plagerig. We glimlachten droevig naar elkaar. 'The last night I can hold you’, zei hij alsof hij het moeilijk te geloven vond en hij trok me dichter tegen zich aan.

Vanmorgen gaf hij toe dat hij me altijd expres pissig maakte tijdens onze dronken avonden op Langkawi, omdat hij het leuk vindt als ik boos ben. ????? En ik maar denken dat ik de psycho girlfriend aan het uithangen was die telkens boos werd op de arme verlegen jongen die niet weet hoe hij met meisjes moet praten! Terwijl ik blijkbaar terecht boos werd omdat hij de lul aan het uithangen was! Hij stikte bijna van het lachen om mijn verontwaardiging. Sneaky bastard. Ook ergens wel weer cute, omdat hij het zo leuk vindt omdat ik als ik boos of jaloers word omdat ik dan laat zien dat ik met hem wilde zijn.

We gingen met z'n drieën ontbijten vanmorgen. Er heerste een bedrukte stemming door het naderende afscheid. Jesper ging naar de AirAsia winkel om zijn bus naar Kuala Lumpur voor zijn vlucht naar de Filipijnen van die middag te boeken, hij zou zijn broer een paar weken later immers weer zien, ik ging mee naar het hostel om hem uit te zwaaien. Terwijl ik beneden op hem aan het wachten was voelde ik tranen opwellen. Ik zette mijn zonnebril op en liet ze maar gewoon langs mijn gezicht glijden.

We liepen hand in hand naar de hoofdweg om een taxi te vinden. Jonathan was de enige die soms wat zei. 'Turn left here?’ Ik knikte zonder hem aan te kijken. 'I hope there’s not a lot of traffic today’, zei hij duidelijk gespeeld vrolijk. De stilte, waar hij normaal zo van hield, maakte hem nu ongemakkelijk. Mijn stilte specifiek, waarschijnlijk. 'I don’t like saying goodbye to people’, mompelde hij. 'Me neither’, zei ik zacht.

Jonathan vond een taxi, onderhandelde over de prijs en deed zijn backpack achterin. Dit is het moment. Hij kuste me een aantal keer stevig en omhelsde me. Hij zei lieve dingen tegen mij, ik mompelde wat lieve dingen terug, maar ik was te afgeleid door de pijn in mijn borst en proberen te stoppen met huilen om mijn aandacht bij onze woorden te houden.

Hij probeerde de deur dicht te doen, maar dat deed paniek bij me omhoogschieten dus ik hield ’m tegen om hem nog een laatste kus te geven. We zwaaiden naar elkaar terwijl de taxi wegreed.

Er liepen tranen over mijn wangen voor een minuut of twintig. Toen was het verdriet eventjes op. Het was goed zo. Het was mooi en fijn en puur en eerlijk en liefdevol en helend geweest en nu was het tijd om los te laten.

Nu dat ik alles heb opgeschreven, voel ik me alweer een stuk beter. Een dagje alleen is eigenlijk precies wat ik nodig had. I’m going to be fine. ♡

[renee-theunissen]

Feestdagen in Costa Rica

Dit was het eerste jaar dat ik niet thuis was voor de feestdagen. Niet voor nieuwjaar, niet voor mijn verjaardag. Voor het eerst met anderen, en hoewel ik mijn tica familie hier heb, was het toch even wennen.

Op mijn verjaardag vloog ik naar huis toe. Om drie uur 's nachts nam ik een uber vanuit mijn hotel in Mexico Stad, om mijn vlucht om zes uur te halen. Ik was nog nooit zo bang dat ik mijn vlucht zou missen. Ik was op tijd op het vliegveld, maar de rij die ik daar aantrof was niet mis. Steeds weer liepen medewerkers langs om te vragen wie er op de volgende vlucht zat, bang dat ze anders het niet zouden halen. Enkel twee balies open, mensen die voor mochten terwijl ze pas over vier uur vlogen... Nee, het maakte de reis niet echt prettig. Uiteindelijk is alles goedgekomen, maar het was even stressen. Ik vloog eerst naar Guadalajara, Mexico, om vervolgens terug naar Costa Rica te vliegen. Tijdens mijn tussenstop nog even met het thuisfront gebeld, en toen eindelijk, naar huis. Costa Rica, en dan vooral wanneer ik bij mijn tica familie ben, voelt voor mij echt als mijn tweede thuis.

Verjaardag

Omdat ik op mijn verjaardag al zo veel gereisd had, was ik erg moe. Die avond verraste mijn tica familie me met een etentje, ik mocht kiezen waar we heen gingen. Of beter gezegd, wat ik wilde eten, zo veel restaurants ken ik hier ook weer niet. Zeer verassend voor iedereen, koos ik natuurlijk voor pasta. Eerst gingen we een paar dingen ophalen, ik oefende mijn Spaans weer wat, en vervolgens naar het restaurant. Heerlijk om weer thuis te zijn.

Kerstshoppen, koken en feest

Ik kan zeggen wat ik maar wil, maar de dagen na mijn verjaardag ben ik volgens mij nog nooit zo druk geweest. Ik moest nog kerstcadeautjes kopen voor de hele familie, we moesten nog al ons eten kopen en maken en aangezien ze hier alleen kerstavond vieren, hadden we precies anderhalve dag. Doel? Negen cadeautjes bedenken, kopen, inpakken, eten vinden, kopen en alles voorbereiden. Oh en die avond was er ook nog een surprise avond met vrienden, alsof het nog niet druk genoeg was.

Uiteindelijk viel het allemaal best mee. Ik ben de hele dag in verschillende winkelcentrums geweest met Alejandro, die me gelukkig hielp met wat iedereen wilde hebben. Ik heb mijn eigen cadeautje ook kunnen uitzoeken, iets dat altijd helpt, nu heb ik heerlijke ananaschocolade! Zelf moest hij ook nog een aantal cadeautjes, zoals uno voor zijn nichtje. Bij ons word je soms doodgegooid met alle versies van uno, maar hier was er geen enkele te vinden. Behalve frozen uno, die toch weer iets te kinderachtig was. Wat een zoektocht...

Maar voldaan kwamen we thuis, met dan ook echt alle cadeautjes én inpakpapier! Half uurtje rust, toen was het alweer tijd voor de 'surprise avond'. Stel je niet een typische pakjesavond met vrienden of familie voor, integendeel. Cadeautjes inpakken? Niet nodig. Cadeautjes al van tevoren geven? Geen probleem. Waar kunnen we het vieren? We zien elkaar wel in het café. Aangekomen in het café was het maar liefst een minuut over de cadeautjes, maar een iemand hoefde ze nog te krijgen, daarna was het tijd voor pizza en bier. Na een tijdje gingen we verder, eerst naar een speeltuintje en toen naar huis, tijd voor monopoly en fifa. Helaas duurt monopoly eeuwen (en fifa soms ook), dus na vier uurtjes slaap was het alweer tijd om op te staan. We moesten immers naar een markt voor boodschappen te doen.

Lijstje in de hand, we moesten letterlijk alles nog kopen voor het kerstdiner diezelfde avond. Onbegrijpelijk voor mij, heel normaal hier. Ik was verbaasd en opgelucht dat we inderdaad alles hadden gevonden, voor de anderen was het echter heel normaal. Twee uur later stonden we in de keuken, klaar om te gaan koken. Als ik eerlijk ben, ik ben niet de beste kok en heb dan ook niet heel veel geholpen. Alejandro studeert voor kok, dus veel hulp had hij gelukkig ook niet nodig, alleen voor de vervelende karweitjes...

Na bijna acht uur lang koken, grappen maken en op het laatste moment de cadeautjes nog even inpakken, was het dan tijd om te eten. Kerstavond is hier heel anders dan thuis, maar leuk om mee te maken. Drie gangen menu? Vergeet het maar. Hier is het eten, en eet. Wel bidden voor het eten. En de cadeautjes? Exact om twaalf uur mogen die opengemaakt worden, nadat iedereen elkaar heeft omhelst om een gelukkig kerstfeest te wensen.

Ik heb me wel ontzettend goed vermaakt tijdens kerst. Het was heerlijk om bij mijn tica familie te zijn en kerst in de warmte. Nu moet ik wel zeggen dat het in San José niet enorm warm was, maar we konden makkelijk met korte mouwen kerst vieren.

Op naar... La Fortuna, bijna dan

Natuurlijk komt La Fortuna ook weer in dit lijstje voor. Het is altijd La Fortuna... Mijn tica familie heeft een huis in de buurt van La Fortuna, dus we zijn niet exact daarheen gegaan. Maar toch... Van dinsdag tot en met zondag verbleven we daar, samen met de grootouders, tante en het neefje en nichtje. Een weekje rust, genieten van de warmwaterbronnen, uitzichtpunten op de vulkaan (met heel veel mist helaas), dagelijks bier en nieuwjaar. We hebben niet heel veel gedaan in ons weekje in (bijna) La Fortuna, maar dat was ook wel perfect. Gezelligheid met de familie, Spaans spreken, monopoly en wellicht het vreemdste voor mij, leren schieten! In het begin was het even wennen, en op het einde kon ik er nog altijd niets van, maar ik heb toch twee keer het bierblikje geraakt!

[caption id="attachment_1691" align="aligncenter" width="4032"] Zoals te zien is, hebben we niet heel veel van het uitzicht kunnen genieten...[/caption]

Verder zijn we naar een uitzichtpunt geweest, waar het helaas enorm mistig was, zoals hierboven te zien is. Eigenlijk klopt dat niet, we zaten gewoon letterlijk tussen de wolken in. Maar gezellig was het wel, met de hele familie, plus honden, eten, drinken en bevriezen van de kou. Vooral hen dan.

Op oudjaarsdag gingen we naar de warmwaterbronnen in La Fortuna. Dit was voor mij de eerste keer dat ik echt moest betalen voor een dagpas, en de prijs viel tegen. Gelukkig geloofden ze dat ik ook uit Costa Rica kwam, dus viel het dit keer mee. De prijzen voor het eten echter...

In de warmwaterbronnen heb ik me vooral vermaakt met het neefje en nichtje, die alle glijbanen gingen uitproberen, ook die in de koude baden helaas. Terug van ons avontuur om alle baden uit te proberen, stond er wel een heerlijk biertje op me te wachten.

Die avond terug in het huis was het dan ein-de-lijk tijd voor nieuwjaar. Van tevoren koken, gezellig voor de tv naar de stieren kijken en om middernacht, bidden en daarna de radio aan en aftellen. Omhelzen, tranen, zingen, dansen, het was de speciaalste nieuwjaar die ik ooit heb meegemaakt. Volgens mij heb ik zelfs het vuurwerk compleet gemist.

"Naar de stieren kijken" Ieder jaar in de kerstvakantie hebben ze hier in Zapote, San José, een arena met stieren. Het is een groot feest, van 25 december tot en met acht januari. Zo zijn er activiteiten waarbij mensen op de stieren zitten en proberen het zo lang mogelijk vol te houden, mensen rennen gewoon achter de stier aan (of voor hem weg als ie naar hen komt) en mensen 'mokken' de stier, door er een soort act van te maken. Ik ben zelf er niet heel zeker van hoe ik me erover voel, maar het is groots hier. Iedereen komt het, de hele tijd, en het heeft waarschijnlijk het irritantste deuntje ooit. En toch is het ergens wel genieten, zo mensen erin op zien gaan. De reden waarom mensen bij die stieren in de arena willen? Je kan er geld mee winnen. Ik weet niet over wat voor een bedragen we het hier hebben, maar ik ben er zeker van dat ik het zelf nooit zou doen. Genoeg mensen die behoorlijk toegetakeld werden door de stier.

En hierbij dan, de eerste foto van het nieuwe jaar! Samen met Jimena, het nichtje, waarmee ik vaker praat via snapchat. Eerlijk bekennen, dit gaat niet altijd in het Spaans... praten via bitmoji is ook heel interessant!

Stiekem lieg ik, ik had eerst een foto gemaakt met Alejandro. Niet dat die vreselijk was, maar deze was enkele seconden daarna, en dan stiekem toch wel mijn favoriet.  

Laatste weekjes Jacó

Die maandag ging ik alweer terug naar Jacó, terug naar school, en ging ik voor twee weekjes bij een familie wonen. De eerste week was ik vrijwel alleen in de school, op het einde van de tweede week, was ik ook bij het einde van de grammatica die ik kan leren. Ben ik dan nu al klaar met Spaans? Moet ik alleen nog meer oefenen, meer lezen, meer series in het Spaans kijken? Verassend genoeg kan ik inderdaad al zonder te veel problemen series kijken, boeken lezen en met mensen praten. Door in een familie te wonen gaat het alleen maar makkelijker. Ik moet nog veel leren (of oefenen), maar de voortgang die ik heb gemaakt in dertien weken les, is enorm. Geen probleem meer om Spaanstalige viners te verstaan of dingen te lezen. Stiekem ben ik toch wel trots op mezelf!

[caption id="attachment_1694" align="aligncenter" width="2048"] Laatste zonsondergang in Jacó[/caption]

De komende dagen ga ik rondreizen samen met mijn oom, en drie keer raden waar we heen gaan... Maar dit keer kan ik gelukkig wel zeggen, we gaan ook andere plekken bezoeken, en ik ga meer Spaans praten!

[nodramatoday]

De laatste week van 2016! Ook al zit ik midden in de blok, zijn er toch vele kleine leuke uitstapjes geweest waar ik gewoon geen ‘Nee’ tegen kon zeggen. Maar geen zorgen, ik zit nog goed op schema ;) Maar ik laat jullie dus graag zien wat ik deze week heb gedaan!

Maandag was het vooral nog even bijkomen van een weekend vol cadeautjes en eten. Vooral eten. Maar toch heb ik een foto van koekjes die mijn papa had gekregen van oma en opa … Ze waren trouwens superlekker (waren, want deze week waren ze al op). Daarnaast had ik jullie nog een foto beloofd van mijn cadeautjes. Zoals je ziet heeft het 2 hoofdthema’s: sokken en eten!

Het eerste wat ik deed op dinsdag was recepten markeren in de kookboekjes die ik zeker eens wil maken (maar waar ik deze week nog geen tijd voor heb gehad). Ik heb ook nieuwe vitaminen voorgeschreven gekeken voor mijn klierkoorts. Het zijn ampullen die ik moet openbreken en in water doen. Het smaakt naar verdunde hoestsiroop … Bah. Aangezien onze poging naar Hasselt gaan vorige week was mislukt, gingen mama en ik vandaag. ‘s Morgenvroeg gingen we al zodat we zeker wisten dat het rustig was. De eerste winkel die we bezochten was de Levi’s aangezien we allebei een nieuwe broek wouden hebben. Ik moest kiezen tussen 2 verschillende modellen en heb spijt dat ik de andere ook niet kon nemen, want ze zaten allebei zoooo goed. Ik kreeg ook te horen dat ik opnieuw mee mocht doen met een bloginsidersactie van 2wmn, maar daarna kreeg ik meteen een e-mail dat het alleen voor Nederlandse bloggers waren en dat ik dus niet kon meedoen :( Gesproken over een drukke dag … ‘s Avonds kwamen mijn 2 nichtjes slapen en had ik de taak om alleen met ze te zijn en het eten te maken.

Het was nog eens hoog tijd om naar de Ikea te gaan! Normaal gezien had ik vandaag rijles, maar die ging niet door. Om half 12 vertrokken mijn broer en ik naar de Ikea. Ik heb niet veel gekocht buiten een klein plantje voor Sam zijn zus, 3 speeltjes voor 3 verschillende hondjes en een leuke tas voor mezelf. En uiteraard heb ik Zweedse balletjes gegeten! We waren ook snel naar de Aldi gegaan omdat er fleecedekens waren die groot genoeg zijn voor op mijn bed :D Toen we eenmaal thuis kwamen voor een tasje koffie, lag er een donut op mij te wachten die mijn nichtjes voor mij hadden uitgekozen. Dat hebben ze goed gedaan, haha! Mijn broer en zijn vriendin gingen ook mee eten ‘s avonds. Ze waren vlug de honden gaan halen bij hun thuis en zijn we met ze gaan wandelen samen met Jutah.

Het fleecedeken van gisteren werd meteen goed gekeurd de dag erna! Het was ook nog een dag waar ik eens lekker lang kon uitslapen. Blijkbaar ben ik niet de enigste die goed heeft uitgeslapen. Ook al is Jutah degene die iedere dag lang uitslaapt!

Vrijdagochtend ben ik weer gaan werken, de laatste dag van het jaar! In de namiddag stapte ik dus meteen op de trein richting Sam aangezien deze avond mijn kerstcadeau ging plaats vinden! Lord of The Rings in Concert! Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten aangezien ik er nog nooit naartoe was geweest. Maar het was echt prachtig! Kippenvel gehad op verschillende momenten en ik heb er heel hard van genoten.

Het laatste cadeautje van de feestdagen kreeg ik zaterdagmiddag van de ouders van Sam. Ik had geen idee wat er in de doos zou kunnen zitten tot dat ik het begon te ruiken … Een doos met wel 9 (!) bruisballen van de Lush. Yasssssss. Echt een geweldig cadeau aangezien ik een mega fan ben wan hun producten! Bij Sam zijn thuis hebben ze ook een kat, Fiby, en ‘s avonds kwam ze dichten tegen me zitten iets wat ze tot nu toe nog nooit had gedaan. Oudejaarsavond hebben Sam en ik samen gevierd met weer veel te veel eten. Maar om half 12 gingen we even naar wat van zijn vrienden toe om samen af te tellen. Zij gingen daarna nog naar het Godshuis om te fuiven terwijl wij terug naar huis gingen :)

Zondagmiddag ging ik naar huis om Nieuwjaar te vieren en bleef Sam in Sint-Laureins om bij hem Nieuwjaar te vieren (amai, klinkt zo dramatisch). Op de trein ben ik erin geslaagd om een hoofdstuk te markeren. De cursus bestaat alleen maar uit artikels en wordt op den duur enorm saai, maar ik heb nog 2 hoofdstukken te gaan! ‘s Avonds hadden we weeral te veel gegeten. Ik ga blij zijn als die dagen voorbij gaan, want anders ga ik niet meer in mijn kleren geraken. Voor het dessert hadden we nog een spelletje ‘Wie is de Mol’ gespeeld. Eigenlijk wel een leuk spel en deze keer was ik de mol en had ik gewonnen. Maar om half 10 zat ik helemaal klaar in de zetel aangezien het nieuwe seizoen van Sherlock ging beginnen. Hier heb ik letterlijk jaren op gewacht en ik was er helemaal klaar voor! Natuurlijk ga ik hier geen spoilers zetten (als er mensen zijn die dit lezen en naar Sherlock kijken), maar het was weer een ontzettend goede aflevering! Het perfecte begin van 2017 :D

Wat hebben jullie gedaan met Nieuwjaar?

Tine <3

MY WEEK IN PICTURES #13 De laatste week van 2016! Ook al zit ik midden in de blok, zijn er toch vele kleine leuke uitstapjes geweest waar ik gewoon geen 'Nee' tegen kon zeggen.