#ik wil deze opdracht doen

[majestic-salad]

Ik zou zo goed zijn in dat schilderen

[devosopmaandag]

De harde en de zachte weg

Toen mijn stille broer stierf, kreeg ik na jaren weer een reactie van een achternichtje. Ze had zich teruggetrokken uit de familie en was ook niet op zijn begrafenis. Ze schreef dat hij voor haar als kind een baken van rust was in de chaos van onze familie. Mijn zwijgende broer, die zijn hele leven alleen bleef, heeft nooit geweten wat hij voor haar betekende.

In het onlangs verschenen 'Filosofisch Dagboek'* met 366 korte teksten van zo'n 150 filosofen en denkers kwam ik een korte tekst tegen van Nikos Karantzakis (1833-1957), die als titel kreeg: 'Wie ben ik?'**. Het is een gedragen en tegelijk vlammend betoog over de plaats die je moet innemen in je geslacht, en die door zijn woorden over voorouders en ras soms wat ongemakkelijk is. “Heb geen medelijden met ze!', zegt hij over die voorouders, “Zit waakzaam bij de diepe put van je hart en selecteer. [–] Verlicht het donkere bloed van de voorouders, orden hun kreten tot woorden, reinig hun wil ….” Dat is de harde opdracht die hij geeft, maar ook zegt hij: “Zodra je geboren werd, werd met jou een nieuwe mogelijkheid geboren. [–] Je brengt, of je wilt of niet, een nieuw ritme. Een nieuw verlangen, een nieuw idee, een vers verdriet.”

Onlangs is Fosse Kemper geboren, zijn stille oud-oom zal hij nooit ontmoeten. Ik hoop dat hij op een dag iets zal navoelen van de waardigheid van dat voorbije en stille mensenleven. In zijn allerprilste leven heeft Fosse in ieder geval al een nieuw ritme aangebracht in het geslacht waaruit hij voortkomt.

Gisteravond, nadenkend over deze vos, sloeg plotseling een kleine vonk over van de woorden van Karantzakis naar een gedicht van David Whyte (1955). Diens 'Everything is waiting for you'*** is ook een les in het zoeken van je plaats in het grote geheel, naar wie je bent. Het gedicht begint met: “Your great mistake is to act the drama / as if you were alone”, een misvatting, want: “... to feel abandoned is to deny / the intimacy of your surroundings”. Net als bij Karantzakis stelt hij vast dat je soms dat grote geheel zwaar op je voelt drukken, als 'een aanzwellende aanwezigheid', een 'koor dat jouw eigen klank overstemt'.

Waar Karantzakis woorden werken als hamerslagen, reikt Whyte naar het zachte. Bij Karantzakis zul je om te ontdekken wie je bent ook harde keuzes moeten maken, je herkomst zuiveren, smeden, naar je hand zetten. Whyte spoort aan open te staan voor wat je omringt, hun hun werking op jou te laten doen. Daarvoor dien je oplettend te zijn: “Alertness is the hidden discipline of familiarity.” Mijn jonge ik herkent zich in Kazantzakis, mijn oude ik kiest voor Whyte. Misschien is het de eeuwige weg van uitbreken en invoegen, van vooruitsnellen en terugkeren, van strekken en uiteindelijk buigen.

* Filosofisch Dagboek – 366 inspirerende en intrigerende fragmenten uit de Westerse filosofie | samengesteld door Bart Wallet | Uitgeverij Damon 2024

** vertaling Bert Groen en Hero Hokwerda

*** zie ook de vos van 9 december 2024

Everything is waiting for you

Your great mistake is to act the drama as if you were alone. As if life were a progressive and cunning crime with no witness to the tiny hidden transgressions. To feel abandoned is to deny the intimacy of your surroundings. Surely, even you, at times, have felt the grand array; the swelling presence, and the chorus, crowding out your solo voice. You must note the way the soap dish enables you, or the window latch grants you freedom. Alertness is the hidden discipline of familiarity. The stairs are your mentor of things to come, the doors have always been there to frighten you and invite you, and the tiny speaker in the phone is your dream-ladder to divinity.

[aipunt]

Je eigen AI-dj op zak: Spotify lanceert nieuwe AI-functie

Muziek is je beste vriend. Of je nu concentratie nodig hebt voor je werk, motivatie voor de sportschool, sfeer op een feestje of dramatische teksten om lekker op te huilen: er is een nummer voor. Maar soms heb je gewoon geen inspiratie en klik je eindeloos heen en weer. Daar komt snel verandering in! Afgelopen april lanceerde Spotify de nieuwe functie met AI-dj in het Verenigd Koninkrijk en Australië. Sinds deze week is de AI-dj ook beschikbaar voor Premiumleden in de VS, Canada, Ierland en Nieuw-Zeeland. Binnenkort wordt de functie ook in Nederland beschikbaar. Lees hier alles over jouw persoonlijke AI-dj!

De perfecte afspeellijst met jouw AI-dj

Natuurlijk weet je zelf precies welke smaak je hebt. Misschien heb je wel een playlist voor het autorijden, koken of een huisfeestje. En als je eerder Spotify hebt gebruikt, weet je waarschijnlijk wel dat daar al meer dan genoeg persoonlijke aanbevelingen te vinden zijn

Onder elke afspeellijst vind je aanbevolen nummers om toe te voegen

Met de “enhance”-knop voegt Spotify suggesties voor nieuwe nummers toe aan jouw bestaande afspeellijst

Onder het kopje “Jouw Topmixen” vind je afspeellijsten gemaakt door Spotify op basis van je favoriete nummers, artiesten, tijdperken en genres.

Onder “Speciaal voor jou” vind je een Release Radar met nieuwe nummers van artiesten die je volgt

Elke dag vind je hier ook 6 Daily Mixes op basis van genres en stemmingen waar je vaak naar luistert

Ook vind je hier Discover Weekly, een afspeellijst met nummers die je nog niet kent, maar die wel bij jouw smaak aansluiten

Onder “Uniek voor jou” vind je afspeellijsten met nummers die je een tijdje geleden luisterde, die je nu vaak luistert, die je op dezelfde weekdag luistert en een Daily Mix met nieuwsitems en muziek door elkaar

Al deze functies maken gebruik van AI om jouw luistergedrag te analyseren en in te zetten voor het automatisch samenstellen van playlists die jij waarschijnlijk helemaal te gek vindt. Du’s wat is het verschil tussen persoonlijke afspeellijsten en de nieuwe AI-dj van Spotify?

Spotify, maak een afspeellijst voor wanneer je

Soms is een playlist met pop, zielige nummers of een beetje Taylor Swift niet genoeg om je muzikale cravings te vervullen. Je hebt net die ene film gezien en móet nu een afspeellijst over het leven van de hoofdpersoon maken. Er is morgen een Halloweenfeestje in een soort van spannende stijl maar ook niet al te eng. Je familie komt langs en iedereen houdt van andere nummers. Hoe gek je het ook bedenkt: met de nieuwe AI-dj krijgt Spotify het voor elkaar!

Zo gebruik je de AI-dj op Spotify

Met de nieuwe functie van Spotify wordt het maken van jouw ideale playlist straks heel gemakkelijk. We laten je even zien hoe het werkt:

Kies in je bibliotheek de “+”-knop en kies voor een AI-playlist.

Ga voor een voorgestelde prompt of typ je eigen idee in de zoekbalk, net zoals je bij ChatGPT zou doen.

Pas je persoonlijke afspeellijst handmatig aan of geef extra prompts om hem te perfectioneren. Bijvoorbeeld: “Bedankt voor de jazz-afspeellijst voor zondagmiddagen, maar ik wil graag alleen nummers uit de jaren 60 horen”. Je playlist wordt dan direct aangepast.

Druk op “maak” en de playlist staat in je bibliotheek!

Het leuke aan deze functie is dat je playlist zo specifiek kan zijn als jij dat wilt. Je kunt zelfs emoji’s, dieren, kleuren of fictieve personages in je prompt gebruiken. Des te meer informatie je geeft over het tijdperk, genre, de artiesten en de sfeer waar je om vraagt, des te beter zal Spotify aan je opdracht voldoen.

Met de nieuwe AI-dj van Spotify maak jij binnenkort de ideale afspeellijst voor elke vibe. Het is nog niet bekend wanneer de AI-dj in Nederland uitkomt, maar dat zal vast niet lang meer duren. Wij zijn benieuwd naar de afspeellijsten die jij met deze AI-functie gaat maken. Heb je al een idee? Laat een reactie achter! Kijk hier voor meer informatie!

[keynewssuriname]

Rovers bekennen gewelddadige overval op 83-jarige oma

Drie van de vier verdachten, die zijn aangeklaagd voor de gewelddadige beroving waarbij ze een 83-jarige oma over de vloer sleurden, hebben een bekentenis afgelegd. Twee van hen hebben excuses aangeboden voor hun misdaad. De vermeende bendeleider, die de opdrachten gaf en de anderen met een vuurwapen intimideerde, ontkent elke betrokkenheid. Het slachtoffer, die een rollator gebruikte en een gebroken arm in het gips had, werd op 7 januari 2023 aan de Sir Winston Churchillweg beroofd. De eerste bekentenis kwam van G., die tevens zijn spijt betuigde: "Edelachtbare, ik bied mijn excuses aan voor mijn daden. Ik heb iets verschrikkelijks gedaan en ik heb er spijt van. Ik zal vandaag de waarheid vertellen." G. verklaarde dat hij en de anderen de drugssoort ‘sukru’ hadden gebruikt, wat mogelijk zijn besluit om mee te doen beïnvloedde. Hij zei ook dat hij bang werd nadat de vermeende bendeleider H. met een vuurwapen zwaaide en zelfs een schot in de lucht loste. Tijdens de overval op klaarlichte dag stal de bende onder andere een gouden armband ter waarde van $ 1000 van de oude vrouw, een gouden sieradenset ter waarde van € 2400 van haar dochter en een televisietoestel. G. vertelde in de rechtszaal dat een vriend, V., hem had verteld dat hij kruiden ging plukken voor een cultureel bad en nodigde hem uit om mee te gaan. Ze kregen een lift van de auto-eigenaar H., die zich later ontpopte als bendeleider. H. nodige huisgenoot M. uit om mee te komen, waardoor de groep nu uit vier 20-plussers bestond. De rit begon in Zorg en Hoop. Omdat ze geen geld op zak hadden, maakten ze een stop bij een oom van G. om geld te zoeken. Vervolgens reden ze naar een adres waar de auto-eigenaar zijn gouden ring verpandde, waardoor ze genoeg geld hadden voor eten en drinken. Volgens G. stopte de bestuurder de auto voor een woning, waarna de ‘bendeleider’ aan V. de opdracht gaf om de woning binnen te gaan. Toen V. weigerde, ontstond er ruzie en schoot de ‘bendeleider’ in de lucht om zijn wil kracht bij te zetten. Deze inbraak ging niet door. Daarna reden ze naar het adres van het bejaarde slachtoffer. V. volgde nu de instructies, ging het terrein op en vroeg de vrouw op het balkon of er een kleermaker op dat adres was gehuisvest. Hij keerde terug naar de auto en meldde dat de vrouw alleen thuis was. Vervolgens kreeg hij de opdracht om samen met G. de beroving te plegen. De twee gingen naar binnen, waarna V. de vrouw vastgreep. De oma kwam te vallen en V. sleurde haar mee naar binnen. G. doorzocht de vertrekken en nam alles van waarde mee. Hij beweerde de oude dame niet te hebben aangeraakt. Volgens G. en V. was M. tegen de gang van zaken en waarschuwde hij ze om zich niet te laten gaan. Hij waarschuwde ook H. Het relaas van G. werd bevestigd door V., die toevoegde dat het roofplan vooraf was besproken en dat H. de adressen koos. Tijdens de overval bleven H. en M. in de auto. Na de beroving brachten G. en V. de gestolen goederen naar de auto en reden terug naar Paramaribo, waar de tv werd verkocht voor $ 600. H. gaf elk van de drie mannen SRD 1500. Ook V. betuigde spijt voor de beroving. Hij moet zich ook verantwoorden voor een andere beroving in december 2023 in Uitvlucht, waarbij vier mannen, van wie twee gewapend met vuistvuurwapens, een vrouw beroofden van haar gouden halsketting bij een ‘bonkopu seri’ kraam. M. bevestigde het verhaal van de overige twee en zei dat hij niet had deelgenomen aan de beroving, maar de anderen juist had gewaarschuwd. Hij gaf toe geld te hebben aangenomen, hoewel hij wist dat het van een misdrijf afkomstig was. Hij kon geen verklaring geven waarom hij bij de groep bleef als hij er zo tegen was. Toen H. ,door de andere mannen aangewezen als de leider, aan de beurt was, kreeg het verhoor een andere wending. ‘Ze liegen alle drie, Edelachtbare’ zei hij. Hij ontkende elke betrokkenheid. Volgens hem waren ze met z’n vieren op White Beach aan het ontspannen. Op de terugweg stopte hij voor een praatje met enkele dames die hij kende, waarna de anderen wegreden. Toen ze hem later ophaalden, zag hij de tv in de auto. Een van de comparanten verklaarde dat hij ruzie had met zijn vriendin en daarom zijn tv en andere spullen had teruggehaald. H. zei dat hij iemand aanwees die bereid was de tv te kopen, maar dat hij niet bij de verkoop was omdat hij naar de kapper moest. Hij bevestigde geld te hebben gekregen van een van de mannen, maar volgens hem had dit niets met een misdrijf te maken.‘Ik weet niets van een beroving, meneer de rechter,’ benadrukte hij. De verdere behandeling van de zaak is uitgesteld tot 26 juni aanstaande. Dan zullen op die dag in de rechtszaal beelden worden bekeken die zijn vastgelegd door een beveiligingscamera. Read the full article

[josephinesliteraireblog123]

Kijkdoos- De Leeuw van Vlaanderen

Beste Lezers,

Voor mijn tweede boekopdracht moet ik een kijkdoos maken over een boek naar keuze. Voor deze opdracht heb ik het boek: "De Leeuw van Vlaanderen" gekozen. Ik was altijd al benieuwd naar het boek, omdat het gaat over de geschiedenis van Belgie. Mijn vader had het boek aangeraden dus ik heb het hierdoor gekozen voor mijn boekopdracht!

Ik vond het boek zeer mooi om te lezen maar ook erg moeilijk. Het boek is geschreven door Hendrik Conscience. Door de Leeuw van Vlaanderen te schrijven wordt hij vaak genoemd als "de man die zijn volk leerde lezen". Hij bracht de vlaamse trots terug naar Vlaanderen en bracht het nederlands naar de literatuur. In 1838, wanneer het boek werd geschreven, was frans de taal waar men in schreef. Hij deed dat wel met zijn vorige boeken, maar met dit boek deed hij dat niet. Hij schreef het in het nederlands en door zijn succes gingen andere schrijvers dat ook doen.

Het boek is zeker mooi geschreven en had een grote invloed op de maatschappij van die tijd, maar het is ook zeer veeleisend en lastig. Conscience maakt gebruik van een soort In Medias Res. Dit betekent dat het verhaal niet in het begin of op het einde begint, maar ergens in het midden. Conscience vraagt veel van zijn lezers, je moet de context al weten vooraf je aan het boek begint. Hij schetst het niet uit voor je, je moet je eigen research doen. Hierdoor moest ik eerst grondig lezen wat er zich afspeelde tijdens de 13-14de eeuw. Ik ben hierdoor te weten gekomen dat de fransen, belgie hadden bezit en dat de relatie tussen de fransen en vlamingen niet goed was. Ik moest ook weten hoe dat het Graafschap van Vlaanderen er in 1302 uitzag. Dit is anders dan hoe vlaanderen er nu uitziet:

Het verhaal is zeer gecompliceerd, als je de samenvatting ervan wilt weten kan je het altijd snel opzoeken. Ik zal het hebben over de scene van mijn kijkdoos:

Er zijn drie belangrijk personages in mijn kijkdoos waar ik belang naar toe wil brengen. De linkse ruiter in het grijs en zwart is Filips de Schone, koning van Frankrijk. Hij is niet de "slechte" antagonist, maar hij vecht wel tegen de twee andere personages in de Gulden Sporenslag in Kortrijk. (de echet antagonist is zijn vrouw, de koningin: Johanna van Navarra). De personage rechts achter in het wit is Pieter Deconinck. Hij werd voor de Guldensporenslag als ridder geslagen. Hij is moedig en verstandig en dat zien we doordat hij moedig tegen Filips achter het derde personage vecht. Het laatste personage uit de kijkdoos is Robert van Bethune, oftewel de Leeuw Van Vlaanderen. Hij is de zoon van Gwijde, de graaf en hij leidt dapper de aanval tegen de fransen in het boek en ook in mijn kijkdoos.

De reden waarom ik zeg dat hij dapper was, is omdat de fransen dubbel zo veel mensen had met veel betere harnassen en wapens dan de vlamingen. De valmingen hadden 32.000 man tijdens de Guldensporenslag, terwijl de fransen er 60.000 hadden. En toch zijn ze gewonnen.

De personage rechts met het kruis is eerder voor dramatisch effect in de plaats van iets accuraat uit het boek. Met andere woorden het zag er leuk uit om te doen, dus ik wou het implementeren in mijn werk. Je ziet ook enkele paarden en twee mannetjes van achteren. De mannetjes vertegenwoordigen leden van het franse leger. Het zwarte paard is van Filips (zwart=duister en vijandelijk) en het witte is van Robert(wit=goed,zuiver).

De tekst dat boven de personages hangt is zeer belangrijk: Bij de Brugse Metten op 18 mei 1302 werden enkele soldaten van het Franse garnizoen in Brugge vermoord door de inwoners tijdens een nachtelijke verrassingsaanval. Kort voor deze gebeurtenis, had Jacob van Châtillon, die de landvoogd was van de Franse koning en leenheer van het graafschap Vlaanderen, de stad ingenomen. Hij kon maar net ontsnappen die nacht. Dit gebeurde doordat Machteld door de fransen werd opgepakt nadat ze Brugge hadden binnengedrongen. Breydel ( Hij is het hoofd van de beenhouders uit Brugge. Breydel en Deconinck vormen samen een team) en De Coninck(het hoofd van de wolwevers uit Brugge, later geslagen als ridder) besluiten die avond hun woede te uiten door iedere Fransman in een café te vermoorden (die ze herkennen door het onvermogen om "Schild en Vriend" uit te spreken zonder accent).

Een ander detail uit de kijkdoos is de vlag(zelf getekend):

De leeuw is het symbool van Vlaanderen. Het representeert de trots, macht en overwinning van de vlamingen. Zo ziet het er echt uit ( in die tijd):

Proces van het maken van de kijkdoos:

Danku voor zover te komen!

Josephine :)

[emmavdveldenn]

Ideeën

Om te bedenken wat ik wil doen voor deze opdracht moet ik eerst brainstormen wat voor geheimen er in een bos kunnen zijn:

Mythologische wezens:

Draken

Dwergen

Feeën

-een (klein) vrouwelijk figuur met magische krachten die van keltische cultuur komt.

Elven

-Een magisch wezen die uit germaanse en nordische cultuur komt.

Trollen

Bigfoot

-Bigfoot is een groot aapachtig wezen waar vele verhalen over zijn geschreven. Hij is zeer groot en wordt wel eens gezien in het bos in Canada en de Verenigde Staten volgens mensen.

Nimfen

-Een nimf is een halfgodin die onder andere in het bos leeft.

Reuzen

Kabouters

Centauren

Skinwalkers

- In Navajo cultuur bestaat er een wezen dat een skinwalker heet. Dit een een kwaadaardige heks die kan veranderen in een dier, maar ook een dier kan overnemen. Deze wezens zijn deel van religie in Navajo cultuur.

Meer ideeën die niet te maken hebben met mythologische wezens:

Deuren

-Er gaat online een verhaal rond dat je geen deuren moet open doen in het bos als het lijkt alsof ze nergens naar leiden, waarschijnlijk komt dit van een horror film die 'Door in the woods' heet die is gemaakt door Billy Chase Goforth. Op reddit zijn er verhalen over dit geschreven waarbij het openen van deze deuren leiden tot een pijnlijke dood met rare verschijnselen van mysterieuze wezens.

Trappen die nergens naar leiden

-Online gaat er een verhaal rond dat je geen trappen mag beklimmen in het. bos die nergens naar leiden. Als iemand dit alsnog doet zal deze persoon verdwijnen en nooit meer terugkomen. Waar ze naar toe gaan is niet duidelijk

Drugs

-In het Haagse bos worden er regelmatig substanties gebruikt.

[mediamanon]

MEELOOPDAG

De einddatum van de inleverdatum voor deze blog naderde. Moest ik toch mijn kans wagen bij het Hilversum Mediapark? Een stage of meeloopdag regelen in het woeste media landschap was mij vies tegen gevallen. De een wil een ‘’koffietje’’ met mij drinken. De ander wil dat ik langskom voor stage. Ik voelde mij op het internet net zo verloren als dat ik deed begin 2023, toen ik het kantoor van mijn vader zocht en de weg kwijt raakte in de krochten van het Hilversum media park, tussen NPO en RTL. Daar waar ik door een bewaker, die een hoog geblondeerde goed opgespoten rokende BN’er waarvan menig man vast wel de naam zou weten, de juiste richting (weg van haar) op werd gestuurd. Voor een moment wilde ik wegkruipen in de armen van procrastinatie, die een wereld van vluchtig comfort leek te bieden. Ik wil toch geen media doen. Toch? Nergens voelde ik mij thuis, ik wil een hele film schrijven en regisseren of ik wil niks. Ik wil theaterstukken creëren uit mijn gebalde vuisten of ik wil niks. Ik wil alles benutten wat ik in mij heb voordat mijn lange donkere lokken grijs kleuren, en mijn baarmoeder een verdord langdschap is van een jeugd waar ik nog geen moment van heb gehad om te genieten.

Gelukkig kwam er om negentien januari een mail van je binnen. Ik nam contact op met Wieke en een paar dagen later stond ik samen met een meisje in de keuken van een villa te discussiëren over hoe we de druiven bij productie konden brengen. Het meisje had de opdracht gekregen toch echt de druiven op het borrelplankje te deponeren. De volgende paar uur was ze bezig met het balanceren van de groene suikerklontjes op het kleine houten plankje. Over de hele vloer van de kleine kamer op de bovenste verdieping, waar de productie al de hele dag en tevens ook de rest van de dag zou plaatsvinden, lagen de fruitige hapjes verspreid. Ik bood Marnie tussen de takes door een kaasstengel aan en als een lieve moeder die nee tegen de verzameling slakken die haar kind in het bos had gevonden moest zeggen, sloeg ze mijn kazige aanbod af. De rest van de dag bestond uit appels schillen en paprika snijden in het keukentje en fantaseren over de toekomst, waar ik op de stoel van Marnie zat.

[avatarofthewriting]

ik ben altijd zo fucking geirriteerd als widm kandidaten daar staan van OOOOOooooooOOOOHHHHneeeeee die hoogtes zijn eng!!

BITCH

ik zou een moord doen voor die via ferratta die ze deden deze opdracht en het abseilen in een waterval van een van de vorige seizoenen en het op de kop uit die toren oh mijn god please widm ik wil een kandidaat zijn en de durfal opdracht doen

[eenpluseenpluseen]

Wat is de techniek? / Hoe werkt het?/ Wat kun je ermee?/Naam: In duo's, ik was met Willeke, elk om de beurt iets toevoegen aan de ruimte op basis van een fascinatie, 15 minuten lang, elke beurt is 2 minuten, en we moeten reageren op elkaar. Mijn fascinatie was menselijke trekjes. Een spontane opdracht om te maken met de materialen die je hebt en een onderzoek naar de ruimte.

Heb je het gecombineerd met een andere techniek?/ Zo ja, wat leverde dat op? Nee

Tijdens welk deel van het ontwerpproces zou je deze techniek kunnen inzetten? Bij het ontdekken van een ruimte in de onderzoeksfase. Als we het hebben over de double diamond in een divergerende fase. Kan ook als je een prototype bouwt om te kijken naar mogelijkheden.

Vond ik het een leuke techniek?/ Wil ik het opnieuw gebruiken?/ Kwam ik er verder mee? (Flow) Ja het was leuk om te doen, je was vaak bezig met je eigen toevoeging en dan kijk je op en zijn er plotseling nog meer dingen. Leuk spel om op elkaar te reageren. Het was een leuke visualisatie van het onderwerp. We hebben alleen niet echt met elkaar gepraat we waren voornamelijk bezig met onze toevoeg9ingen en we hadden ook niet echt een plan. Ik weet niet of dat uitmaakt, bij een volgende keer zouden we dat kunnen uitproberen.

[nevasliteratuurblog]

Hallo daar

Ondertussen ben ik bij pagina 91. Ik heb het boek erg traag gelezen dus herriner me niet exact wat er allemaal gebeurt is maar daar wilde ik deze keer toch niet over schrijven. Waar ik het wel over wil hebben, is hoe ik denk dat dit boek gehandeld gaat worden.

Voor context: op dit moment gelooft dhr Utterson en de butler van dr Jekyll dat mr Hyde dood is (Hyde heeft chemikalien recht voor hun neus opgedroken en is vervolgens neer gevallen) en Jekyll hoogst waarschijnlijk ook.

Ik weet natuurlijk al enkele dingen over het verhaal doordat ik een lied van de musical adaptatie hiervan ken en daardoor heb ik enkele vermoedens.

Ik geloof niet dat Hyde en Jekyll dood zijn ookal dat eigenlijk ook goed mogelijk is. Dit heeft ook niet echt te maken met mijn punt/vraag maar ik wilde het toch noteren.

Dus, wat is dan waar ik het absoluut over wilde hebben? Nou, dat is over hoe dit verder gaat worden behandeld.

Dit boek heeft duidelijk met moraal te maken aangezien een lichaam een slecht en een goed persoon die in het leven, maar ik verwachtte aan het begin dat dit boek meer over de morale dilemma's ging gaan van Jekyll, die weet dat er kwaad in hem leeft waar hij geen controle over heeft. Die gedachte klopt denk ik niet aangezien ik weinig heb gelezen over Jekkyls gedachten.

Dus, nu is mijn vermoeden dat het zal gaan over hoe een buitenstaander, in dit geval Utterson, om moet/kan/gaat gaan met een persoon welke duele karakter eigenschappen heeft(natuurlijk in het boek zelf twee verschillende personen is) en tot hoeverre je je niets kan aantrekken van het kwade in een persoon om het goede in hun te beschermen.

Dece speculatie kan natuurlijk flauwekul zijn en heb ik volgens mij niet zeer goed verwoord maar ik hoop dat het toch een beetje begrijpelijk is.

Verder denk ik dat ik voor dit boek de kijkdoos opdracht zal doen aangezien ik alle paar creatieve ideeën ervoor heb.

[wieisdemol2022]

Opdracht 2 Hoog spel spelen

Na de eerste opdracht is de stemming in de groep een beetje grillig als het gaat over vertrouwen in de groep. Niemand lijkt elkaar te vertrouwen en vooral bij Everon zit het verraad van Thomas nog hoog. Hij en Fresia gaan hun relatie versterken door even te praten over de al dan niet ingezette vrijstelling van Fresia. Dan wordt ze gebeld door Rik (de telefoon die door Welmoed is doorgegeven aan Fresia). Aan de telefoon legt Rik uit “Fresia, je spreekt met Rik. Ik wil dat jullie allemaal een duopartner kiezen die jou op waarde weet te schatten. Bij de volgende opdracht kunnen jullie elkaar troeven gunnen of elkaar aftroeven. En er zijn nog wat troeven in het spel. Ik hoop dat jullie allemaal iemand vinden waarop je kunt bouwen. Tot zo”.

Opnieuw op het bedrijfsterrein van Azotiku gaan de kandidaten deze opdracht uitvoeren. In de duo’s Fresia en Everon, Sahil en Arno, Kim-Lian en Hila en Laetitia en Thomas gaan ze elkaar moeten inschatten. Terwijl 1 van hun duo partners bovenin een hele grote toren (60m) klaarstaat om via een touw naar beneden te gaan moeten de kandidaten op de grond inschatten wat hun partner gaat doen; ofwel gewoon naar beneden, ofwel op de kop, of helemaal niet. Op die drie opties kunnen ze €250 en 2 jokers inzetten, het derde kistje blijft leeg. Hetgeen de kandidaat boven in de toren heeft gedaan bepaalt welk inhoud van het kistje verdiend wordt.

Het duo Fresia en Everon begint. Fresia geeft aan het niet erg te vinden dat Everon 2 jokers zou krijgen en dus wilt ze hem best de 2 jokers geven. Anderzijds kiest ze er toch voor dat Everon normaal naar beneden gaat en plaatst ze daar het geld in. Everon gaat uiteindelijk head-down naar beneden en verdiend daar 2 jokers mee. Waar hij enorm blij mee lijkt te zijn, in tegenstelling tot Fresia die eerder had aangegeven dat niet erg te vinden. Voor Everon lijkt de keuze vervolgens duidelijk, hij gunt Fresia de jokers en Fresia gaat sowieso head-first. Hier legt hij dan ook de jokers in en deze worden verdiend.

Kim-Lian en Hila zijn dan aan de beurt. Waar we zien dat Hila meteen aangeeft head-down te willen gaan is Kim-Lian niet zo overtuigt. Zij beredeneerd dat head-down net iets te extreem is voor Hila en dat ze denkt dat ze gewoon naar beneden gaat. In dit bakje legt ze dan ook de 2 jokers. In de head-down optie plaatst ze €250. En zo verdienen ze aan de eerste beurt €250 voor de pot. Hila heeft dezelfde beredenering voor Kim-Lian, want ze denk namelijk dat zij sowieso naar beneden gaat, maar niet ondersteboven. Natuurlijk doet Kim dit wel en zo verdiend ook zij €250 voor de pot.

Sahil en Arno dan. Sahil beredeneerd dat Arno wel eens tussen neus en lippen door heeft aangegeven een beetje hoogtevrees te hebben. Wel schat hij in dat Arno zich niet laat kennen. Hij legt dan ook de 2 jokers in het bakje met normaal naar beneden gaan. Het opvallende is vervolgens dat de €250 in het niet afdalen ligt. Als hij inschat dat Arno wel naar beneden gaat, waarom dan geld leggen in het bakje niet afdalen? Arno gaat uiteindelijk head-first en blijft deze opdracht met lege handen achter. Arno heeft echter geen wraakplannen en schat in dat Sahil wel met t koppie naar beneden afdaalt, hij wilt alleen geen geld verdienen en legt de jokers voor Sahil in dit bakje, en dit klopt. Sahil is echter ook niet heel erg onder de indruk van de twee jokers en geeft er één af aan Arno.

Als laatste Laetitia en Thomas. Zij gunt Thomas de twee jokers en denkt dat hij wel zo gek genoeg is om head-first naar beneden te gaan. De €250 legt ze in het normaal naar beneden gaan kistje. En zo geschiede het ook, onder eigen begeleiding van het nummer We Are The World daalt Thomas head-first af en verdiend 2 jokers waarvan hij er 1 aan Laetitia geeft. Thomas schatte Laetitia vervolgens helaas een klein beetje te laag in. Hij had het gevoel dat ze wel naar beneden ging, maar niet op de kop. 2 jokers dus in dat bakje, en €250 in de head-first optie. Maar Laetitia is wat meer badass dan Thomas denkt en gaan wel ondersteboven naar beneden en verdiend zo €250 voor de pot.

€750 en 8 jokers in het spel. Niet slecht, niet slecht. Maar dan moet wel de volledige opbrengst bij de penningmeester komen. Kim-Lian geeft open op beeld aan de €250 niet in te leveren bij Hila, er komt dus maar €500 in de pot. En het gekke is, dat vervolgens een discussie ontstaat in de groep waar de vermiste €250 is, en dat Hila haar mond houdt. Terwijl ze weet dat Kim-Lian ook geld heeft verdiend. Ik kan dit alleen maar verklaren als een gevalletje Nikkie de Jager (die Jeroen zag staan tijdens de opdracht), deze informatie achterhouden zodat ze met meer informatie dan de andere kandidaten de test kan maken.

Omdat ik graag een overzichtje voor jullie wil maken, maar daar niet heel goed in ben, gebruik ik ook deze week weer het overzichtje van de Thermolmeter voor deze opdracht:

Ook wil ik met alle liefde deze opdracht dood analyseren, maar dat is bijna niet te doen. Iedereen kan hier namelijk dubbele bedoelingen hebben en iedereen is verdacht. Extra verdacht natuurlijk zijn de kandidaten die jokers “gunnen” aan andere kandidaten, dit zijn Fresia, Everon, Arno, en Laetitia en extra verdacht is wel Sahil. Dit omdat hij het geld heeft gelegd in het niet afdalen terwijl hij schat dat Arno naar beneden zal gaan. Dit is een goede manier om te zorgen dat er sowieso geen geld in de pot komt. Daarnaast maar Kim-Lian zich natuurlijk weer verdacht door geld achter te houden, maar zo vol in beeld telkens vraag ik me af of het wel een mol-actie kan zijn. Of is dit het seizoen dat alles recht voor onze neus gebeurd?

 Heb ik iets gemist of zijn jullie nog leuke hints tegengekomen? Laat het ons weten!

[sampauwelsschrijft]

Autistische representatie in fictie II: hoe je het goed doet

Hallo iedereen, ik heb eindelijk een vervolg op mijn vorige blogpost voor jullie. Yaaaay! Executieve dysfunctie is een bitch.

Lees de eerste post van deze serie (? I guess) hier .

Laat me dit opnieuw beginnen met een persoonlijk verhaal. Ik neem je mee naar het vierde jaar van de middelbare school, toen ik nog geen idee had dat ik autistisch was.

Voor het vak Engels lazen we een boek met een autistisch hoofdpersonage. Nu moet je weten dat ik zelden boeken voor school effectief las omdat ik extreem veel stress krijg van lezen, maar ik ben er op een of andere manier in geslaagd dit specifieke boek wel volledig uit te lezen.

Ik ga je niet vertellen welk boek het was, want ik wil het liever niet promoten. Dit verhaal is niet zoals de vorige keer een positief verhaal over hoe autistische representatie me geholpen heeft, dit is het tegenovergestelde. Dit gaat over slechte representatie.

Ik ga eerlijk zijn. Ik herinner me niet veel over hoe ik me voelde toen ik het boek las, en ook niet over wat voor huistaak we erbij hadden. Dat is waarschijnlijk het eerste teken dat dit boek slecht was. Als het goed was geweest, had ik als autistische persoon toch op zen minst iets van mezelf moeten herkennen in het hoofdpersonage of het verhaal?

Het boek ging volledig over autisme, maar niets aan het verhaal was herkenbaar voor mij en ik stelde me geen vragen. Ik las het boek, maakte mijn opdracht en vergat het.

Dat kan ik deels op mijn naïviteit steken, ik wist toen namelijk niets over autisme, maar was dat niet waarom de leerkrachten dat boek uitgekozen hadden? Om ons over autisme te leren? Dus waarom was ik dan even naïef nadat ik het las als voordat ik het las?

Dus, ik was het boek volledig vergeten, maar drie jaar later kwam mijn zus thuis met datzelfde boek en kwamen de herinneringen eraan terug. Ik had ondertussen een diagnose, en ik vroeg me af waarom ik geen aha-moment had gehad toen ik zelf het boek moest lezen.

Het antwoord op die vraag is simpel: het hoofdpersonage uit het boek is helemaal niet autistisch. Hij is niet eens een persoon. Hij is een wandelende symptomenlijst volgepropt met verouderde ideeën, geschreven door een auteur die duidelijk niet veel onderzoek heeft gedaan. Een karikatuur van wat neurotypische mensen ooit dachten dat autisme was. Een cis blanke tiener met het brein van een kind en geen empathie, met als enige positieve kwaliteit dat hij goed is in wiskunde en, idk, van zijn rat houdt of zo.

Kunnen we die problemen steken op het feit dat het boek ondertussen bijna twintig jaar oud is? Misschien, maar waarom wordt het boek dan nog steeds aangeboden als verplichte literatuur in veel scholen? Je zou denken dat we ondertussen als maatschappij al verder zouden staan en dat op zen minst leerkrachten het inzicht zouden hebben om de problemen in te zien maar nee, ZELFS ALS DE AUTEUR ZELF TOEGEGEVEN HEEFT DAT HIJ EIGENLIJK NIETS OVER AUTISME WEET EN DAT DIT BOEK VERKEERDE REPRESENTATIE IS, eet de maatschappij die shit op. 

Inspiratieporno, dat is hoe die dingen heten, en het is bullshit.

Ja, ik ben boos op dit boek. En ja, ik ben boos op mijn oude middelbare school omdat ze iedereen dit boek laten lezen. Het was toen mijn zus thuiskwam met dat boek en een of andere verouderde, stereotypische symptomenlijst van asperger (die term wordt niet meer gebruikt, we spreken momenteel van de overkoepelde term ASS of gewoon autisme) dat ik besloot om aan self-advocacy te doen.

Er was voor mij als autistische persoon bovendien iets misselijkmakends aan de manier waarop de zogenaamd autistische jongen uit het boek behandeld werd. Hij werd aanzien niet als iemand die zoals iedereen liefde nodig heeft, maar als een last voor zijn familie en leerkrachten. Bijna als iemand die beter dood zou zijn.

En dat is wat mijn middelbare school me wou leren? Dat het oké is wanneer mensen tegen me liegen en me manipuleren want ‘ik zou het toch allemaal niet begrijpen en, oh, ik ben baby en ik moet beschermd worden’? Dat ik een last ben voor mijn ouders en dat ze zo graag een neurotypisch kind hadden gehad en dat ik hun leven verpest? Dat ik niet mag bestaan?

Geloof me, mijn brein verteld me dat al vaak genoeg, ik hoef het niet ook nog eens van mijn school te horen. EN IK MOEST HET ZEKER NIET HOREN TOEN IK VIJFTIEN WAS EN IN EEN VAN DE MEEST KWETSBARE PERIODES VAN EEN MENSENLEVEN ZAT.

Nou, voor een keer ben ik blij dat ik toen nog niet wist dat ik autistisch ben, want op dat moment zou ik het misschien nog geloofd hebben ook. Kwam ik net uit een autistische burn-out waardoor ik drie maand school gemist had en heel veel kosten had gemaakt voor mijn ouders, en dan gingen ze me zoiets vertellen? Seems kind of toxic to me but idk, you tell me, misschien ben ik gewoon veel te gevoelig en ben ik aan het overdrijven of zo.

Maar goed, ik ben boos aan het worden, dus laten we iets anders bekijken: goede autistische representatie in Violet Evergarden.

Violet Evergarden is een anime (die je op Netflix kan kijken) met een duidelijk autistisch gecodeerd hoofdpersonage. Violet was een kindersoldaat, maar de oorlog waarin ze vocht is voorbij en nu moet ze als autistische persoon leren leven in een neurotypische samenleving die ontbreekt aan de duidelijke regels en hiërarchieën die ze in het leger kende, zonder de persoon die in het leger voor haar zorgde.

Violet is een vrij stereotypische autistische persoon, maar er zijn toch grote verschillen tussen Violet en de jongen uit het eerder vermelde boek, die ervoor maken dat Violet wel echt autistisch is:

Violet vertoont stereotypisch gedrag zoals het niet begrijpen van spreekwoorden of het niet goed voelen van haar gevoelens, maar ze vertoont dit op haar eigen, persoonlijke manier en er zijn bepaalde symptomen die ze meer of harder vertoond dan andere. De schrijver heeft niet een symptomenlijst erbij genomen en dat een lichaam gegeven. De schrijver heeft een persoonlijke vorm van autisme ontwikkelt enkel en alleen voor Violet.

We zien alles gebeuren vanuit Violet zelf. We zien hoe autisme haarzelf affecteert. Violet heeft haar eigen gevoelens en maakt haar eigen keuzes op basis daarvan, zelfs als ze haar gevoelens niet altijd voelt en al zeker haar gevoelens niet laat zien zoals neurotypische mensen dat doen. Violet wordt getoond vanuit de binnenkant van een autistische persoon, terwijl in het eerder vermelde boek vooral de buitenkant van de autistische persoon afgebeeld werd, de manier waarop neurotypische mensen de autistische persoon (op een verkeerde manier) zien.

We zien ook hoe Violets autisme de andere personages affecteert, maar Violet wordt niet afgebeeld als een last. De andere personages doen hun best om Violet te leren begrijpen en helpen Violet om optimaal te functioneren en haar dromen waar te maken. Dat geldt niet alleen voor haar autisme, maar ook voor haar andere handicap. Haar beide armen zijn geamputeerd en ze heeft protheses waarmee ze niet goed kan schrijven, dus krijgt ze een job waarbij ze een typmachine kan gebruiken.

Kortom: Violet is een individu die gevoelens heeft en op basis van die gevoelens keuzes maakt, relaties met anderen vormt en haar leven leidt. Violet heeft een persoonlijkheid. En ja, autisme is een groot deel van die persoonlijkheid, maar ze is geen karikatuur.

Alles samengevat:

Volgens mij is het belangrijkste waar je rekening mee moet houden als je een autistisch personage schrijft, of het nu gaat over je hoofdpersonage of over een zijpersonage, dat autistische mensen (of bovennatuurlijke wezens) individuen zijn, geen stereotypes.

Iets anders dat je zeker moet doen wanneer je over een autistisch personage schrijft, is zoals altijd onderzoek.

Dus waar kan je dat onderzoek het best doen?

In de eerste plaats zijn er natuurlijk dingen zoals encyclopedieën, websites van organisaties en wetenschappelijk onderzoek, maar voor je weg klikt om naar wikipedia te gaan of verdwaald te geraken in Google Scholar, wil ik je een aantal waarschuwingen geven:

Veel wetenschappelijk onderzoek over autisme is verouderd of steunt op verouderde ideeën.

Veel wetenschappelijk onderzoek kijkt naar autisme vanuit de ogen van de neurotypische persoon. Ze vragen zich af wat er ‘mis is’ met autistische mensen, in plaats van zich af te vragen wat er ‘anders is’.

Er zijn professionelen in het veld van autisme die eigenlijk geen idee hebben waar ze over praten, geloven in verouderde ideeën of discrimineren tegenover bepaalde groepen.

Het is belangrijk om een idee te hebben van de basis van autisme en de symptomen die erbij horen, en daarvoor zijn wetenschappelijke bronnen zeker goed, maar ik denk dat het voor een schrijver belangrijker is om naar de groep de je representeert zelf te luisteren. Vergeet dus zeker niet om ook onderzoek te doen op plaatsen waar de autistische gemeenschap actief is, zodat je kan luisteren naar wat autistische mensen zelf te zeggen hebben.

Een gemakkelijke manier om de autistische gemeenschap te vinden op sociale media, is de #actuallyautistic hashtag. (Die is beter dan hashtags zoals #autism omdat er in de ‘oude’ hashtags veel haat verspreid wordt.)

Je bent ook altijd welkom om mij te contacteren! Ik wil heel graag al je vragen beantwoorden en je helpen om je autistische personage tot leven te brengen. Toch hoort hierbij nog een waarschuwing: luister niet alleen naar mij. Luister ook niet alleen naar je neefje dat toevallig autistisch is. Luister naar meerdere autistische personen. We zijn allemaal individuen met diverse meningen. (Net zoals jouw personage!) Het is niet omdat het grootste deel van autistische mensen een bepaald iets zegt of verkiest, dat er geen mensen zijn die er anders over denken. Ik weet bijvoorbeeld dat het grootste deel van de autistische gemeenschap de oude term ‘asperger’ niet meer wilt gebruiken, maar ik ben al mensen tegengekomen die zichzelf wel nog steeds een ‘aspie’ noemen, omdat ze zich daar beter bij voelen, en dat is helemaal oké!

Het laatste wat ik te zeggen heb is: vergeet niet dat iedereen autistisch kan zijn. Man of vrouw, cis of trans, blank of zwart, heteroseksueel, biseksueel, homoseksueel of aseksueel. Het idee dat de ene groep meer kans heeft om autistisch te zijn dan de andere is verouderd. Autisme komt even vaak voor bij vrouwen als bij mannen. De enige reden dat cijfers het anders uitwijzen, is dat er vooroordelen bestaan bij professionelen en dat vrouwen vaak een diagnose mislopen. Er is een enkele kanttekening die ik hierbij zal maken, en dat is dat recente cijfers en onderzoek kunnen uitwijzen dat autistische mensen meer kans hebben om transgender te zijn, maar er bestaat alleen nog maar speculatie over waarom dat zou kunnen zijn.

Nog een paar random kleine dingen waarvan ik wil dat je het onthoudt voordat je weggaat:

We houden niet allemaal van treinen. Onze interesses zijn net zo uiteenlopend als die van neurotypische mensen. Als je naar mijn ‘over’ pagina gaat, zal je zien dat ik het daar nergens over treinen heb. Treinen kunnen me niet minder schelen. I only care about hot anime boys, en treinen zijn niet erg sexy.

Autistische meisjes kunnen en mogen meisjesachtig zijn. Ik hou van kleren, de kleur roze, shoujo anime (letterlijk vertaald als meisjes anime) en dating simulators. Dat is oké en maakt mij niet minder autistisch.

We zijn niet allemaal goed in wiskunde. (Ik bedoel, kijk naar mij. Ik had ooit 30% op mijn examen wiskunde.) We zijn niet allemaal geniaal. Ja, we hebben een sterke liefde voor onze interesses en weten vaak veel over die dingen, maar we zijn niet allemaal Darwin, Mozart of Einstein (yes, they were one of us, suck it ableists).

Autistische mensen schelden. Autistische mensen hebben seks. Autistische mensen trouwen en worden ouders. We zijn geen kinderen (tenzij onze leeftijd anders uitwijst).

‘Autisme’ is geen slecht woord. Je hoeft er niet rond te huppelen. JE MAG HET UITSPREKEN.

En hier is nog een allerlaatste waarschuwing/ paragraaf/ idk. Het is misschien een beetje controversieel voor sommige meer ‘traditionele’ schrijvers (ja, idk hoe ik het moet noemen), maar schrijf niet over iets dat je zelf niet kent. Daarmee bedoel ik:

Ja, schrijf autistische personages, maar schrijf niet OVER autisme als je niet zelf autistisch bent.

Betekenend: ja, maak een personage autistisch, maar laat je boek niet volledig over autisme draaien als je zelf niet autistisch bent.

Dat is gewoon iets dat ik denk, en je mag het met een korreltje zout nemen als je wilt, maar deze eeuw is niet meer een eeuw waarin je over mensen heen kan spreken. Het is tijd om het woord aan de mensen waar het over gaat te geven. Want, om eerlijk te zijn, de meeste autistische mensen en zoveel andere minoriteitsgroepen zijn het beu dat er altijd over ons heen gepraat wordt, en de situatie met Sia’s film is daar een goed bewijs van. Denk daar gewoon eens over na. (Oh, look, I went full circle, look at me being an organized bitch. Are you proud of me mom?)

Dank je om te lezen! Kijk nog eens rond op mijn blog, misschien vind je iets interessants. Bye bye.

[smellslikeoddlydrawnideas]

Persoonlijk Drieluik

Foto 1: ‘I Wish’

Foto 2: ‘I Am’

Foto 3: ‘I Will Be’

Museumkaartje:

Ace Verkleij 12 September 2021

Inspiratie vinden voor het drieluik was eerst erg moeilijk. Heel eerlijk gezegd is fotografie echt niet mijn ding, en dit was een grote uitdaging voor mij. Maar ik was vastbesloten er het beste van te maken, en een waanzinnig idee te verwerkelijken. Maar toen moest ik het waanzinnige idee in kwestie nog bedenken. Gelukkig was dat nog niet het moeilijkste deel. Het was overigens niet makkelijk, maar niet het moeilijkste. Uiteindelijk ben ik er over uit gekomen dat ik deze opdracht zo min mogelijk over uiterlijk wil laten gaan. Toen moest ik alleen nog bedenken hoe, want met foto’s van jezelf is je uiterlijk het eerste wat je ziet en meest opvallende. Ik dacht eerst met kleding iets te zeggen, maar toen bedacht ik mij dat ik niet geloof dat kleding heel veel zegt over wie iemand is. Dus toen dacht ik aan iets met houdingen, posities en achtergronden. Maar ik kon niet achter elke foto dezelfde achtergrond fotoshoppen, gezien alleen de eerste foto een gefotoshopte foto hoorde te zijn. Dus bedacht ik mij dat ik iets moest bedenken dat een constante in de foto’s kon blijven, maar tegelijkertijd ook kon variëren zodat het bij de specifieke foto past.

Het antwoord was: spiegels. Of, in mijn geval, een spiegel. In spiegels zien we een weergave van ons uiterlijk, maar het gaat veel dieper dan dat. We zien daar wie we letterlijk zijn (‘I Am’), wie we zouden willen zijn (‘I Wish’) en wie we eventueel nog gaan worden (‘I Will Be’). Deze drie kunnen beide positief of negatief opgevat worden, en dat ligt volledig aan de persoon die in de spiegel kijkt. Spiegels komen het dichtste bij weergeven wie we zijn van buiten én van binnen. Daarom heb ik ervoor gekozen om mijn foto’s voor een spiegel te maken, die per foto het onderwerp weerspiegelen dat ik wil aankaarten. Let daarom goed op mijn houding, kleding en gezichtsuitdrukking die de spiegels weergeven.

Foto 1: ‘I Wish’

Deze foto is op eerste blik een wazig en onduidelijk beeld. Dat is ook precies de bedoeling. Voor deze foto van de fotoreeks was het de bedoeling het ideale schoonheidsbeeld te laten zien van jouw specifieke gender. Maar mijn gender is voor veel mensen nog onbegrepen of onduidelijk. Daarom bedenken non binaire mensen net zoals ik meestal gewoon zelf hun ideale schoonheidsbeeld. Je bent toch al anders in de ogen van de maatschappij, waarom zou je je dan nog proberen mee te doen met hun bedachte regeltjes over gender-expressie? Dus wilde ik deze foto baseren op mijn eigen ideale schoonheidsbeeld. Het enige probleem daarmee was dat ik geen idee had, en overigens nog steeds niet heb, wat mijn ideale schoonheidsbeeld is. Ik realiseerde mij dat mijn schoonheidsbeeld, of nou ja mijn onduidelijkheid over mijn schoonheidsbeeld, heel erg overeen kwam met hoe de samenleving non binaire mensen ziet. Iets wat onduidelijk is. Daarom heb ik toen besloten mijn foto letterlijk onduidelijk te maken. Behalve mijn gezicht, dat heb ik duidelijk gelaten. Mijn gezicht staat mij namelijk erg goed, en ik ben er altijd erg blij mee geweest. Verder is er nog een verschil tussen deze foto en de andere foto’s. Mijn blote bast. Dat is voor een simpele reden: ik weet maar een ding zeker over mijn ideale zelf. En dat is dat mijn borsten er geen deel van uitmaken. Daarom heb ik naast een ‘blurry effect’ toe te voegen ook mijn borsten uit de foto geknipt. Maar waarom heb ik de versie van mijzelf die buiten de spiegel staat dan niet aangepast? Dat heb ik expres gedaan, om die verandering en hoe belangrijk die verandering voor mij is duidelijk te maken.

Foto 2: ‘I Am’

Deze foto van de fotoreeks wilde ik zo letterlijk mogelijk maken. De spiegel geeft mijn meest accurate ‘nu-uiterlijk’ weer. Ik wilde zo min mogelijk toevoegen aan deze foto, omdat deze foto naar mijn mening het minst te zeggen heeft uit de hele fotoreeks. Het is simpelweg een weergave om een vergelijking te kunnen maken tussen de andere twee foto’s, en meer die meer mening te geven. Toch zijn er enkele belangrijke dingen om op te letten. Ten eerste draag ik een heel strak topje, dat is een binder. Die draag ik om dezelfde reden dat ik mijn borsten heb weg gefotoshopt in de eerste foto. Het tweede belangrijke ding is mijn gezichtsuitdrukking. Die is neutraal, maar ook bijna treurig. Dat heb ik expres zo gedaan omdat ik nog niet ben wie ik wil zijn. Qua uiterlijk, maar ook qua innerlijk. Toch is mijn uitdrukking neutraal. De reden daarvoor is dat hoewel ik nog niet ben wie ik wil zijn, ik ook niet ongelukkig ben met wie ik nu al ben.

Foto 3: ‘I Will Be’

Door mijn gezicht lichter te maken met witte schmink, simpele lijnen te trekken om rimpels te imiteren en mijn wenkbrauwen lichter te maken heb ik mijn gezicht ouder doen lijken. Daarnaast heb ik mijn meest ‘grootouder-achtige’ trui aangedaan. De gekozen trui lijkt namelijk precies op de truien van mijn opa. Ook heb ik een leesbril vast, die ik in de toekomst vast nodig zal hebben, gezien het sneller is om mijn familieleden te noemen die geen leesbril hebben. Daarnaast heb ik een enigszins tevreden maar ook lichtelijk vermoeide blik op mijn gezicht. Ik verwacht namelijk tegen die tijd al veel gedaan te hebben met mijn leven. Dingen waar ik trots op kan zijn en die mijn leven heel kleurrijk en spannend hebben gemaakt. Maar ik denk dat ik rond mijn tachtigste ook wel klaar ben om een wat rustiger leven te gaan leiden. Maar wel met nog even kleurrijk en gezellig haar als tevoren.

Periode 1 - 6vA - CKV

[softrevolutionoflove]

Psychologische oorlogsvoering om ‘corona vaccin’ te pushen!

  Conclusie      

      Samenvatting van alle marketingcategorieën die worden gebruikt om dit ‘vaccin’ te ‘verkopen’ aan de burger. Maar wat kunnen we hier nu uit concluderen? Wat al deze strategieën met elkaar gemeen hebben, is dat de hysterie steeds groter aan het worden is. Als de ‘vaccinatie’-bereidheid echt zo hoog is als Hugo de Jonge beweert, hoeft het vaccin niet zo te worden ‘gepushed’ als het nu wordt gedaan. Als de ‘vaccins’ echt zo populair zijn, zouden de media er namelijk geen reclame voor maken, maar zouden ze de mensen vertellen niet in paniek te raken.      

      Gelukkig spreken steeds meer artsen, psychologen en wetenschappers zich uit tegen het ontstaan van een medische politiestaat. Kortom, er is een goede reden om te denken dat het verzet tegen het ‘nieuwe normaal’ veel groter is dan dat de gevestigde orde ooit had verwacht.      

      Je zet de koningin (van het VK) niet op een zoomoproep om mensen aan te moedigen te vaccineren als je ‘de oorlog’ aan het winnen bent. Zie onderstaand de videoboodschap van de ‘Queen Elizabeth’.      

      Op basis van al deze informatie mag je zelf je conclusies trekken. Weet dat holistische gezondheid verder gaat dan het prikken van een naald in je arm. Persoonlijk vind ik het ongelofelijk dat er zo blind wordt ingezet op een experimenteel vaccin wat niks te maken heeft met gezondheid, maar alles met macht en financieel gewin.      

      Als straks het kantelpunt is bereikt, staat er een leger aan wakkere en bewuste mensen klaar voor de verandering die de wereld nodig heeft. JIJ bent daar voor nodig! Een andere wereld ontstaat namelijk pas bij de verandering van het collectief waar jij als individu onderdeel van bent. Schiet niet in angst en machteloosheid, maar neem zelfregie over je staat van zijn en je gezondheid. Spreek dan ook niet in termen van anti-vaccinatie, of anti-lock down. We zijn niet anti-iets. We zijn Pro medische vrijheid, Pro burgerrechten, Pro eigen keus en Pro gezondheid. Laten we vooral daar voor gaan      

      Artikel:                       De steeds wanhopiger wordende trucs zijn allemaal onderdeel van het spel dat er word gespeeld. Als je ze niet doorziet, val je er misschien voor, vandaar dit artikel. In deze blog lees je over de 5 manieren waarmee autoriteiten je willen manipuleren en onder druk zetten om je zo snel mogelijk te laten prikken.                                              

                         MEER INFO                      De uitrol van het Corona 'vaccin' is nu in volle gang over de hele wereld.De machten die in het spel zijn, willen dat elke persoon wordt gevaccineerd, en ze doen er alles aan om ervoor te zorgen dat dit ook gebeurt.        

       Als je niet kan geloven dat men psychologische oorlogsvoering inzet om zoveel mogelijk Nederlanders over te halen om te vaccineren, check dan naar de oproep van de Rijksoverheid voor mensen met ervaring in gedragswetenschappen en psychologie om mensen over te halen om te gaan prikken.        

       Deze psychologische gedragsbeïnvloeding vindt nu op allerlei manieren plaats. Hieronder de vijf belangrijkste manieren waarop onze autoriteiten jouw toestemming proberen te krijgen om te prikken.        

       Op die manier zal het altijd ‘je eigen keuze’ zijn geweest. Let dus heel goed op voor deze manipulatieve vormen van druk zetten.        

1. Omkoping

     Er wordt je vertelt dat het ‘vaccineren van iedereen in Nederland’ de enige manier is om weer terug te kunnen naar een vorm van ‘normaal’.        

       Wil je niet graag weer naar de kroeg? Of naar de sportschool? Of je oma zien? Of mensen knuffelen?        

       Pak dan NU je kans. Pak je kans en al deze maatregelen zoals: lock-down, 1,5 meter, economische schade, sluiting van scholen en horeca zullen allemaal verdwijnen.        

       Het lijkt erop dat een “terug naar normaal” een vaccin als voorwaarde stelt. Hoevaak heeft Hugo de Jonge wel niet herhaald ‘een vaccin is echt het enige wat echt helpt om hieruit te komen’.        

       Je hebt mij niet nodig om de complexiteit van deze sluwe techniek uit te leggen. Het is simpel gezegd DWANG. “Doe wat we zeggen, en je krijgt een beloning.”        

       Belangrijk om te onthouden: een “terug naar normaal” is een leugen. Hoevaak mensen de mantra ook herhalen op TV en in de media, de “experts” zijn duidelijk genoeg geweest. Velen hebben gezegd dat we NOOIT meer naar een ‘normaal’ zullen gaan en weer anderen hebben gezegd dat we de corona maatregelen moeten blijven handhaven tot ten minste 2022.        

       Van het vaccin zelf is ook

niet eens bewezen

dat het de overdracht voorkomt of beperkt. Dus zelfs degenen die gevaccineerd zijn, krijgen nog steeds de opdracht om alle maatregelen te blijven opvolgen.        

2. Beroemdheden inzetten

     Eén van de oudste en meest gebruikte marketingtrucs: het inzetten van bekendheden. Deels omdat het werkt, maar vooral omdat het goedkoop en gemakkelijk is.        

       Zelfs de NHS (de RIVM van de UK) schroomde niet om deze strategie in te zetten en zeiden dat ze van plan waren “verstandige beroemdheden” in dienst te nemen die “bekend en geliefd” zijn om het anti-vax-sentiment te bestrijden zoals Elton John.        

       Met de slogan ‘Ik stroop mijn mouw op…’ gaan ook bekende Nederlanders meewerken aan de overheidscampagne voor het coronavaccin.        

        Belangrijk om te onthouden: beroemdheden – vooral acteurs en tv-persoonlijkheden worden betaald voor dit soort optredens. Zelfs als hun bedoelingen juist zijn, is er geen reden om aan te nemen dat een van hun ook maar enig begrip heeft van waar ze het over hebben. En geen van deze mensen heeft iets te verliezen als jij of een dierbare schade lijdt door het nemen van een experimenteel vaccin.        

3. Bewust creëren van “schaarste”

     We zien al weken achter elkaar krantenkoppen over de “beperkte voorraad” van vaccins en hoe mensen in Nederland wanhopig op zoek zijn naar een shot. Ook hoor je dat sommige groepen ‘voorrang’ krijgen boven andere, en dat de ‘achtergestelde’ mensen hier boos over zijn.        

       Iedereen die ooit in een winkel is geweest, kent de volgende marketing zinnen. “Zolang de voorraad strekt”, “Tijdelijke aanbieding” of duizend andere varianten die zijn ontworpen om het idee te creëren dat als je product X nu niet koopt, jij ​​je kans zult missen.        

       Een kwalijk gevolg hiervan is een soort van nep exclusiviteit. Je moet er nu bij zijn, anders ben je te laat!        

       Door het idee te creëren dat het vaccin moeilijk verkrijgbaar is, creëren ze ook het idee dat iedereen die een dosis in handen krijgt erg geluk heeft. Ook krijg je het idee een soort van speciaal lid te zijn van de speciale club van ‘gevaccineerden’.        

       Belangrijk om te onthouden: het is totale onzin. Ze lopen geen enkel gevaar dat de vaccins ‘opraken’. En zelfs als dat zo is, is schaarste een marketingtruc, geen argument.        

4. Gecreëerde populariteit

     Je mag het idee van groepsdruk niet onderschatten als het op marketing aankomt. Eén van de oudste trucs in het boek is het kweken van populariteit middels het idee dat populariteit al bestaat. Daarom kopen mensen likes en views op YouTube en hebben concerten zogenaamde ‘stoelvullers’.        

       Moet je maar eens goed opletten wat Hugo de Jonge maar blijft herhalen in de tweede kamer als het gaat over vaccins. Een veel herhaald zinnetje is: “Gelukkig is de bereidheid om te vaccineren zeer hoog in Nederland”. En vaak genoeg komen er ‘onderzoeken’ (lees Polls) naar buiten dat zeker 90% van de Nederlanders zich laat vaccineren.        

       Is dit echt waar? Nee, want al deze ‘onderzoeken’ zijn niks anders dan opiniepeilingen. En die zeggen natuurlijk helemaal niks. Als ik op deze website een poll opzet en 5.000 mensen laat stemmen, kan ik ook zeggen dat ‘onderzoek’ laat zien dat 98% van alle Nederlanders tegen vaccinatie zijn.        

       Om (ironisch genoeg) Peter Hitchens te citeren: “Opiniepeilingen zijn een instrument om de publieke opinie te beïnvloeden, niet om die te meten.”        

       Belangrijk om te onthouden: een opiniepeiling is geen maatstaf voor de werkelijkheid en populariteit is geen maatstaf voor kwaliteit. Het is in het belang van de gevestigde orde dat alle andersdenkenden het gevoel krijgen een kleine minderheid te zijn.        

5. Niet vaccineren is geen ‘normaal’ leven meer leiden

     Dit is een interessante. Er is de laatste tijd veel gepraat over vaccinatiepaspoorten. Het idee wat er nu verspreid wordt is dat ze ‘onvermijdelijk’ zijn om weer een ‘normaal’ leven te kunnen leiden.        

       Nu is het idee van ‘onvermijdelijkheid’ een krachtig hulpmiddel. Je kunt het namelijk gebruiken om gevoelens van nederlaag bij je oppositie op te wekken en zo hun toestemming zonder dwang te krijgen.        

       Je kunt zien dat deze ‘verslagen’ taal de overhand begint te krijgen bij sommige tot nu toe kritische, bezorgde burgers. Je hoort nu dingen als ‘ik wil wel mijn leven terug, dus als ik daar voor moet vaccineren, dan doe ik dat uiteindelijk wel”.        

       De Britse journalist en schrijver ‘Peter Hitchens’ kondigde onlangs aan dat hij is gevaccineerd omdat vaccinpaspoorten onvermijdelijk waren. Hij zei:        

       “Ik heb het sterke gevoel dat elke vorm van reizen, en tal van andere dingen, onmogelijk zullen zijn als ik niet over het benodigde vaccinatiecertificaat beschik”.

Je mag juist niet op sommige vluchten blijkt nu als je WEL ‘gevaccineerd’ bent omdat er meer kans is op bloedklontjes en dus dooien op het vliegtuig.

       “Laat u nu vaccineren, want het zal waarschijnlijk uiteindelijk wel moeten” is de boodschap, en het is niet moeilijk om het nut ervan in te zien, gezien de voordelen die je er voor terug krijgt.        

       Zullen ze uiteindelijk ook in Nederland ‘vaccinpaspoorten’ uitgeven? Die mogelijkheid is er zeker. Er zitten echter enorm veel haken en ogen aan. De vraag is hoelang zoiets überhaupt stand gaat houden.        

       Belangrijk om te onthouden: ‘vaccinatiepaspoorten’ zullen alleen “onvermijdelijk” worden als de overgrote meerderheid van de mensen het ’vaccin’ heeft gehad. Als genoeg mensen weigeren deel te nemen, zal het programma nooit werken of lang stand houden.        

  Bron:

https://leefbewust.nu/5-manieren-manipulatie-prikken/?fbclid=IwAR2J9MzyAVnobjgVuNdBtgMzwvwSvl5Yp4MJlO64CXwRd9JEMNbtbT1J93w

[overwijs]

Gelukkig nieuwjaar!

Een van de grote voordelen van werken in het onderwijs is toch wel dat je twee keer een nieuw jaar start, per jaar. Het kalenderjaar in januari en het schooljaar na de zomervakantie. Dit zijn dus twee kansen op goede voornemens, om dingen anders, beter aan te pakken. We krijgen dus een extra kans op opnieuw te beginnen en veranderingen in onze routines aan te brengen.

Zo weet ik zeker dat veel docenten in de dagen voor hun eerste lessen van het nieuwe schooljaar stilstaan bij de dingen die ze anders willen doen. Sowieso wordt er dan veel nagedacht over hoe ze dingen willen aanpakken. Leren is namelijk ons vak en ook van onze eigen fouten, hoe groot of hoe klein ook, willen en kunnen we leren.

In aanloop op je eerste lessen ontstaat daardoor een beeld van hoe je die klas voor de eerste keer gaat verwelkomen. Je bereid je les voor, bedenkt wat je gaat bespreken, welke afspraken je gaat maken en hoe je je gaat opstellen. En als het dan zover is, dan probeer je alles te doen zoals je het bedacht had.

Natuurlijk geldt dit ook voor mij. Dus toen vanmorgen mijn eerste les op het punt stond om te beginnen was ik er klaar voor, kopietjes van de opdracht waren gemaakt, presentatie stond klaar, laptop koppelen en gaan. De collega die voor mij in het lokaal zat sluit nog even zijn werk op het bureau af en ik maak een praatje met hem. Ondertussen merk ik op dat het niet bepaald heel erg rustig is in het lokaal, ik zie vanuit een ooghoek allerlei telefoons en andere dingen die ik liever anders had gezien. De leerlingen hadden de toon al gezet.

Om aan te geven dat ik een les wil starten doe ik eigenlijk altijd hetzelfde, ik zet een bepaalde stem op, iets krachtiger en harder dan mijn normale spreekstem en verwelkom ze: “goedemiddag dames en heren”. Ondertussen ben ik mij heel erg bewust dat ik deze routine binnenkort maar eens in iets anders moet veranderen. Maar wat me meer bezig houdt is de reactie van de klas, er gebeurt namelijk niet veel.

In mijn hoofd zeg ik tegen mijzelf “oké, oké, het is ook niet gek, het merendeel heeft nog nooit les van je gehad, ze weten het gewoon niet”. Dus vertel ik ze dat ik hiermee aangeef dat ik wil beginnen. Ik haak er mijn standaard “oké, iPads plat, monden dicht en aandacht mijn kant op” aan vast en ik ben klaar om mijn les in te leiden. De leerlingen kijken al wat meer, eentje graait nog in de buidel van zijn trui. Ik hoor het snoepzakje kraken en weet dat ik dat niet wil hebben. “Stop het zakje snoep even in je tas, dit hoort niet in de les”. De leerling snapt het of is dusdanig onder de indruk dat ik het door had zonder iets te kunnen zien, dat hij het netjes opbergt. Maar dan zie ik de jongen naast hem nog even snel zogenaamd stiekem een snoepje in zijn mond stoppen.

Voordat ik het door heb hoor ik mezelf zeggen: “Volgens mij was ik duidelijk, ga jij maar even naar de gang.” Verbijstering bij een grote groep leerlingen. Je ziet ze denken: “Deed ze dit serieus? Om een snoepje? In de éérste minuut van de les?” En ik deed het blijkbaar echt. Hij vertrekt netjes naar gang en doet zelfs ook z’n mondkapje op zonder dat ik dit gezegd had. Niet alleen zij hadden de toon gezet, ik blijkbaar ook.

Niets van wat ik mij had voorgesteld gebeurde in deze eerste paar minuten. Ik had mij laten gelden en trad op, in de volgende 48 minuten gebeurde dat nog een paar keer. Zelfs mijn “je kan twee soorten docenten krijgen van mij, of de lachende chille docent of de strenge” speech kwam al binnen tien minuten aan bod. Daar wacht ik toch meestal wel een paar lessen mee. Het was dan ook niet gek dat ik al snel de vraag kreeg waar hun docent van vorig jaar eigenlijk gebleven was.

De eerste kennismaking zit er op. Het gaat altijd anders dan je verwacht, het is net het echte leven, maar gelukkig is er elke dag weer een nieuwe kans en niet alleen maar die ene keer in augustus en die ene keer in januari. Dus morgen is het gelukkig weer morgen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen en zo komen de klas en ik er samen zeker wel. Hopelijk kan ik snel terug naar de houding die het beste bij mij past, leren met grapjes en een ontspannen sfeer. Maar nu, nu balen ze misschien nog even van me. En dat mag, in tegenstelling tot snoepjes eten in de les want ze hebben in ieder geval geleerd dat dit dus niet mag.

[etallou]

  OPDRACHT TIJD EN RUIMTE

Hallo beste lezers,

Ik had deze opdracht voor gisteren beloofd maar ik ben gevallen in de straat en heb me erg bezeerd. Het deed me denken aan de moeder van Jas die zichzelf van de trap gooide. Ik deed het wel niet met opzet. In dit fictieve opdracht gaat Jas, voordat het verhaal begint, naar een waarzegster. Ik zal het vanaf haar standpunt weergeven.

Ik duwde de grote paarse stoffen opzij en zag door het spleetje een grote kristallen bol. De rook erin deed me denken aan de sigaretten die vader steeds meer rookte en die ik in de vuilnisbak vond. Ik kwam binnen en zag de kristallen bol op een grote tafel liggen. De tafel was bedekt met een rood tafelkleed, rood zoals het bloed, zoals de duivel en het vuur. De kalmte maakte me rustig en ik ademde de mysterieuze geur in. Opeens voelde ik dat iemand naar me keek, ik draaide me om en zag haar. Ze was helemaal in het donkerblauw gekleed. Ze had grote oorbellen, grote lippen en grote ogen. Alles was bij haar eigenlijk groot. Ze nam plaats aan een stoel en zei: “Wil je weten welke hindernissen je te wachten staan?”. “Ja...” zei ik bevend. “Neem dan plaats”. Ik ging tegenover haar zitten en ze zei meteen: “Oh!! Ik zie, ik zie...”. Ik was erg bang van haar, haar grote ogen die me recht aankeken, ze gaven me kippenvel. Maar ik zei daar niks van omdat ik zo benieuwd was. “Ik zie, ijs... Ik  zie de stilte, de ijzige stilte.”. “Wat ziet u daarvoor? ” vroeg ik erg bezorgd. Mischien zou ik het kunnen voorkomen. “Ik zie ijs en stilte, de stilte duurt lang en zinkt weg naar de bodem...” Ik begreep er niks van, hoe kan je stilte zien en hoe kan het zinken. “Ziet u iets anders? ” vroeg ik benieuwd. “Ja” zei ze. “Bloed, ik zie bloed en een grote schok.”. Het woord bloed gaf me een rilling in de rug, ik zei geen woord meer en wachte het vervolg. De waarzegster zag mijn verbazing en vroeg: “wilt u de rest nog uitzoeken?”. “... J.. Ja...”. Ze knikte en zei: “Ik zie, Ik...” . Ze stopte midden in haar zin en werd helemaal wit, haar ogen werden nog groter en ze zei geen woord meer. “Wat is er?” vroeg ik verbaasd. “Moorden...” zei ze. “Honderden moorden...” . Op mijn beurt werd ik wit en ik maakte me heel klein. Het enige wat ik hoopte was dat ik het niet was die die moorden pleegde. “Wie is er d... dood...?” vroeg ik bang. “Ik... ik weet het niet zeker maar het... het zijn levende wezens, wezens die dicht op elkaar samenleven en elke dag dezelfde routine hebben” . Ik dacht meteen aan de stad, waar de mensen dicht bij elkaar wonen en elke dag moeten gaan werken in de kantoren achter computers. Hoe kan een moord in de stad met mij verbonden zijn. Ik leef toch op het plateland in een boerderij. “Is het mogelijk om het te voorkomen? “ vroeg ik aarzelend. “Nee, de toekomst is de toekomst. Je kan het niet veranderen.” zei ze. “U moet weg, teveel slecht nieuws is gevaarlijk, het kan ook gevolgen op mijn leven hebben. De goden kunnen mij ook als prooi nemen.” “Nee alstublieft!!” zei ik. “Een laatste projectie en ik ren weg.” “Een laatste...” . Ze keek voor de vierde keer in haar kristallen bol en zei: “Wat? Hoe is dat mogelijk?”. “Wat is er?” zei ik. “Ik heb voor de tweede keer de ijzige stilte...”. “Een projectie komt normaal gezien maar 1 keer...”. “Wat moet ik dan doen?” vroeg ik. “De goden geven me geen informatie meer, je ongeluk trekt mijn krachten naar beneden.”. “Ga weg voordat ik mijn beroep verlies!!”. Ik liep zo hard als ik kon, haar stem bleef nog even nagalmen in mijn oren en mijn hart bonkte zo hard dat die wel uit mijn borstkas vloog. Ik probeerde het te vergeten maar die woorden bleven maar in mijn hoofd. Bloed, Moord, Stilte... Niks was hier grappig of gelukkig. Belle zei me toch dat die waarzegster lief was. Ik liep naar huis en ging metteen naar mijn kamer. Wat vandaag was gebeurd zou ik aan niemand vertellen.