Tumgik
#hartfilmpje
dutchjan · 2 years
Text
Tumblr media
November 04, 2022
6 notes · View notes
Text
Kanker- Een second opinion Heeft mijn leven gered.
Dit is mijn verhaal:
Mijn Naam is Debbie Martina. In 2021 hebben ze pas kanker bij mij geconstateerd.  
Ik heb heel lang als docent gewerkt op SGB MBO. Als hobby gingen mijn man en ik altijd 3 keer per week langs de boulevard lopen of soms Joggen.
Medio 2019 heb ik pijn gekregen in mijn linker borst. De pijn was best heftig! Ik heb gelijk de dokter gebeld en melding gemaakt van de pijn die ik had. Mijn huisarts zei dat ik gelijk moest komen zodat hij een hartfilmpje van mijn hart kan laten maken. De resultaat kreeg ik gelijk en alles was piko bello. De dokter zei toen tegen mij Je bent harstikke gezond. Je mankeert helemaal niks. Als je weer pijn krijgt moet je paracetamol innemen.
In de avonduren kreeg ik weer pijn en heb besloten om Paracetamol in te nemen op advies van de dokter.  Daarna was de pijn weer weg. Dus ik dacht nou dan zou er misschien niks aan de hand zijn. Twee maanden later kreeg ik dezelfde heftige pijn. Ik heb weer de huisarts gebeld om aan te geven dat ik pijn heb in mijn linkerborst. Ik mocht weer op gesprek komen bij de dokter. . Dit keer heeft hij mij niet onderzocht maar zei: “Ik zie dat je zithouding verkeerd is. Je zit helemaal ingezakt. Je moet gewoon rechtop zitten. Je moet aan je zithouding werken en dan komt het helemaal goed. Je bent gewoon gezond er is niks hoor!
Dus ben ik weer naar huis gegaan en ik baalde van de hele situatie. Ik ben weer naar huis gegaan en dacht niet meer aan. Ik bleef al die tijd gewoon werken omdat ik niet wou dat door mijn afwezigheid de studenten benadeeld zouden worden. Dus ik heb me niet ziek gemeld.
Ondertussen begon mijn linker borst hard te worden en rood. Maar de pijn heb ik een hele tijd niet gevoeld. In 2020 ging ik naar de dokter voor een volledige controle. Dit deed ik elk jaar tijdens de vakantie periode om te weten of mijn gezondheid goed is. Ik noemde het mijn jaarlijkse controle. Tijdens mijn zelfbedachte jaarlijkse controle heeft de dokter ook tegen mij gezegd dat ik gezond ben en dat ik me nergens zorgen voor hoefde te maken. “Ik vroeg aan hem: Dokter heb ik misschien kanker?” Hij zei: Nee, hoor! Hoe kom je nou erbij? Ik zei: dokter want mijn moeder is aan kanker overleden. Hij zei, Nee, Jij bent kern gezond. Ik zie je zelf langs de Boulevard Joggen met jouw man, je bent kern gezond.
Zo ging weer een jaar voorbij. In maart 2021 brak de covid uit en ja, hoor die had  ik ook gekregen. Ik was behoorlijk ziek maar omdat de dokter niet precies wist wat de covid was, is hij niet thuis bij mij geweest om niet besmet te worden. Hij gaf via telefoon de opdracht welke medicijnen ik moest laten halen.
Omdat ik Covid had, dacht ik dat alles wat ik voelde had te maken met de Covid. Na 3 weken werd ik beter van de Covid en ben weer gaan werken. Ik kreeg naderhand verschrikkelijke hoofdpijn die ik niet kan beschrijven. Ik bleef 6 maanden lang Paracetamol innemen. De 6e maand ben ik naar de huisarts gegaan om aan de doktersassistent te vragen of ik een second opinion kon krijgen want ik kom niet uit met mijn huisarts.
Ze zij is goed en ik werd ingepland voor de volgende dag. Toen ik bij de vrouwelijke dokter ben gegaan, heb ik haar hetzelfde verhaal verteld wat ik ook aan mijn huisarts had verteld. Ze zei gelijk tegen mij: “doe je shirt uit.” Zei ging op mijn borst voelen en merkte dat mijn borst heel erg hard was. Ze zei: dit voelt niet goed aan. Je gaat nu naar het ziekenhuis voor een mammografie. Ik zei tegen haar, dokter ik kan niet naar het ziekenhuis gaan want ik heb geen afspraak. Ze zei: Ik zal NU de afspraak voor je maken. Je mag niet naar huis je gaat nu gelijk naar het ziekenhuis. Zei heeft gebeld en heeft aangegeven dat ik met spoed een afspraak moest krijgen.
Vervolgens heeft zij ook een nieuwe afspraak voor mij gemaakt bij haar. De ziekenhuis was tegenover de huisartsenpraktijk, dus ik kon de straat oversteken om naar het ziekenhuis te gaan.  
Ik ben naar het ziekenhuis gegaan en toen ik daar aankwam moest ik me aan de balie aanmelden. Ik werd gelijk geholpen. De verpleegkundige heeft een mammografie met mij gedaan. Ik heb tegen haar gezegd wees voorzichtig want mijn borst doet heel veel pijn. Zij zei: wees niet bang ik zal heel voorzichtig te werk gaan. Nadat zij de mammografie heeft gedaan, zei ze ook tegen mij dit ziet er niet goed uit. Ik zal jouw gegevens naar de specialist brengen maar jij mag nog niet naar huis. Je moet even wachten op de resultaat van de specialist.
Ik ben op de gang gaan zitten om te wachten op de resultaat van de specialist. Omdat ik even moest wachten heb ik tussendoor mijn man gebeld om te vertellen wat gaande was. Mijn man was op zijn werk, maar hij zei ik kom er nu aan.
Ik hing de telefoon net op en de verpleegkundige kwam vertellen dat de specialist een punctie met mij moet doen. Een punctie is wanneer er met een naald een stukje weefsel word verwijderd van je borst. Het is een biopsie om te bepalen welke ziekte er sprake kan zijn.
Nadat zij de punctie met mij hebben gedaan zeiden ze tegen mij dat de weefsel naar Curaçao opgestuurd moest worden om in een laboratorium te worden gekweekt. En na 7 dagen moet ik terug komen voor de uitslag. De dokter heeft gelijk een afspraak voor mij laten inplannen en ze zei verder tegen mij je mag absoluut de afspraak niet afzeggen. Je moet op deze afspraak komen.
Ik ben na 7 dagen naar de ziekenhuis gegaan om te weten wat het resultaat was van de biopsie. De Specialist zei tegen mij: “wij hebben geconstateerd dat je kanker hebt. Het is een heel zeldzame kankersoort en het is al ver gevorderd.” Ze vroeg aan mij of ik vragen had. Maar alles was zo snel gegaan dat mijn enige vraag op dat moment was: Ga ik het nog redden?” Ze zei, wij gaan voor jou ons best doen. Verder zei ze tegen mij: “ik zal contact opnemen met het ziekenfonds zodat jij naar Nederland kan gaan om behandeld te worden.
Ik zei: tegen haar wanneer zal dit gebeuren? Ze zei dat ga ik gelijk doen. Ik zei tegen haar ik heb daarna een afspraak met de huisarts die mij naar jou heeft doorgestuurd dus ik moet gaan. Ze zei is goed ik zal nog contact met je opnemen.
Ik ben de straat overgestoken, overmantelt van verdriet, ben naar de huisarts gegaan die mij naar het ziekenhuis heeft doorverwezen. Toen ik bij haar binnen was gegaan zei ze Ik heb slecht nieuws: “je hebt kanker” Ik zei tegen haar: ja ik weet het. De Oncoloog heeft me dat net verteld. Toen vroeg ik aan haar: hoeveel % zeker zijn jullie dat ik kanker heb? Ze zij 90%. Ik zei tegen haar, dus er bestaat nog 10% dat ik dat niet heb. Ze zei: De 10% is om te kijken of we je kunnen helpen. Toen zakte de moed in mijn schoenen.
Volgende week Ga ik verder met mijn verhaal: wil je meer weten hoe het verder afliep, Typ: Ja, vertel verder.
Tumblr media
0 notes
arun-pratap-singh · 2 years
Text
Bloeddruk meten, hartfilmpje maken of je bloed controleren: zelf dokteren is hartstikke nuttig
Doe-het-zelven kan ook op medisch vlak. Nou ja, het meten en in de gaten houden van belangrijke lichaamsgegevens dan toch. Dankzij allerlei slimme gadgets kun je de wachtkamer wat vaker overslaan, want thuisdokteren is in opmars. #Bloeddruk #meten #hartfilmpje #maken #bloed #controleren #zelf #dokteren #hartstikke #nuttig
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
astroblogs · 3 years
Text
Sterrenkundigen maken hartfilmpje van zwart gat
Sterrenkundigen maken hartfilmpje van zwart gat
Twee screenshots uit de animatie van twee fasen van een zwart gat. Links heeft zich rond het centrum van het zwarte gat een grote, warme corona gevormd: de blauwe schijf met materiaal. Er is geen jet. Rechts is de corona kleiner en koeler (rood/oranje) en het zwarte gat zendt een grote jet uit (c) Méndez et al. Een zwart gat krijgt eerst een brede corona en stoot daarna pas straalstromen uit. Dat…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
adrianusv61 · 3 years
Text
Sterrenkundigen maken hartfilmpje van zwart gat
Sterrenkundigen maken hartfilmpje van zwart gat
Twee screenshots uit de animatie van twee fasen van een zwart gat. Links heeft zich rond het centrum van het zwarte gat een grote, warme corona gevormd: de blauwe schijf met materiaal. Er is geen jet. Rechts is de corona kleiner en koeler (rood/oranje) en het zwarte gat zendt een grote jet uit (c) Méndez et al. Een zwart gat krijgt eerst een brede corona en stoot daarna pas straalstromen uit. Dat…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
alettalot · 3 years
Photo
Tumblr media
2019. Met gemak voelt dat als vroeger. Ik stel voor dat wanneer de klok 2022 slaat, we met z'n allen de voordeur uitlopen en met sterretjes, of sputterkeersies zoals we ze noemen, hartjes draaien voor hen die zich zo inzetten. Voor hen die hartfilmpjes maken. Die intuberen. Voor hen die patienten op buiklegging draaien. Voor hen die voor het in slaap brengen hen laten videobellen met het thuisfront om afscheid te nemen. Voor hen die zich het vuur uit de sloffen, of crocks lopen. Voor hen die uit worden gescholden voor het helpen. Voor hen die... Maar ook voor hen die een geliefde een nare dood zagen sterven. Voor hen waarbij een stoel onbezet blijft. Voor hen.... Hoe mooi zou het zijn als die 70 miljoen euro die blijkbaar de lucht in wordt geschoten, in envelopjes wordt gestopt. Als de overheid het niet kan, doen we het toch zelf? Verdelen we toch die envelopjes over brievenbussen bij zorgverleners? Over hen die... Mijn zoon viel vandaag met de fiets. Een auto achter hem stopte op tijd. Een kapotte knie was maar het enige. Maar wat als die auto dichterbij was dan gewenst? En we staan met hem straks bij de seh, en er sorry moet worden verkocht? Kom maar door met die fucking lockdown. Hoe verrot voor een ieder. Hoe verrot voor wat dan ook. Code zwart. Laten we bij het slaan van de klok om 00.00 uur er code hartjes van maken. En tot dan....maar wensen dat ons niets overkomt. Maar ja. Het zal wel gejank en herrie schoppen worden. Nu we zo richting december tuffen, bespraken we onze plannen. We 'vieren' het met ons vier. Ze mogen de menukaart maken. 'Want papa kan alles koken mam''. Het toetje werd al in geuren en kleuren bedacht. Ijs, chocoladesaus en fruit en marshmallows en caramel en... 💜 Persoonlijk kijken we uit naar deze. 'Opsluiten' als kwartet en lekker genieten. En om 00.10, want we moeten tien minuten knuffelen en dansen, draaien we sputterkeersies in hartjes. Richting Ropcke. Zet m op als je rotzooi moet menen lopen schoppen, maar besef dat je zomaar een lege stoel in je kring kan hebben staan. En hoe hard je ook de tijd dan terug wil draaien en wenste toch een prik te hebben gehaald. 70 miljoen had je er misschien wel voor over. Terwijl je gratis..🙏 https://www.instagram.com/p/CWt2CmPs3YYENX9BCeFnGJHXFnw4LqYCptC3B00/?utm_medium=tumblr
0 notes
doraannavdwal · 5 years
Text
Tumblr media
Dora Anna is zo opgeknapt van de infusen die ze heeft gekregen. Ze moet nog wel even in het ziekenhuis blijven want ze zijn aan het onderzoeken wat die verstopping nu veroorzaakt. Haar hartfilmpje (zie foto) zag er goed uit. Maar op de scan zagen ze wel een verdikking in haar darmen. Ze gaan na het weekend met dokter Wouter bellen om zijn advies te vragen, hij heeft het immers van dichtbij gezien. Hij had wel gezegd dat hij de aanhechting extra stevig had gemaakt, dus dat zou het ook nog kunnen zijn. We wachten het af. Ondertussen geniet Dora Anna er erg van zich weer wat beter te voelen.
0 notes
ongerijmd · 7 years
Text
Alledaagse beelden #5
De lijnen van mijn hartfilmpje schreven je naam op het papier.
1 note · View note
jdreport · 5 years
Text
Gevaarlijke wildgroei van gezondheidsapps: 'Er is veel zooi op de markt'
Gevaarlijke wildgroei van gezondheidsapps: ‘Er is veel zooi op de markt’
Je gebroken vinger controleren, een hartfilmpje maken of je bloedwaarden meten en doorgeven, het kan tegenwoordig allemaal via de app. Steeds meer artsen en patiënten maken gebruik van die mogelijkheid. Dat ontlast de zorg en patiënt, maar tegelijkertijd hebben deskundigen zorgen over de veiligheid.
“Er is heel veel zooi op de markt, zonder onderbouwing. En dat geeft een risico”, zegt Lilian…
View On WordPress
0 notes
techvandaag · 5 years
Text
Apple Watch maakt hartfilmpje
Heb je een Apple Watch Series 4? Dan kun je, zodra je de meest recente update van watchOS 5.2 hebt geïnstalleerd, zelf een hartfilmpje maken. Onderdeel van deze update is namelijk een speciale ECG-app. http://dlvr.it/R1kwfw
0 notes
aboutict · 7 years
Text
Nederlandse huisartsen krijgen app om hartfilmpjes met een smartphone te maken
Ongeveer 1100 huisartsen in Nederland krijgen de mogelijkheid om een ECG, ofwel een hartfilmpje, te maken met hun smartphone. Hiervoor krijgen zij een speciale app, die door KPN is uitgebracht. http://dlvr.it/QDrKZ4
0 notes
actuma · 7 years
Photo
Tumblr media
Dokter kan hartfilmpje maken met mobiel http://startm.nl/QDqcl0
0 notes
skylar-ivylee-blog · 7 years
Photo
Tumblr media
Bevallingsverhaal Skylar 1-1-2016: Weeën oudjaarsdag en bevalling nieuwjaarsdag!
Op oudjaarsdag had ik nog een controle bij de verloskundige. Met 34 weken had ik 2 dagen in het ziekenhuis gelegen i.v.m. pijn in mijn buik harde buiken en 2 cm ontsluiting. Gelukkig heeft het toen niet doorgezet. Tot het einde van mijn zwangerschap veel pijn gehad aan mijn buik en ook veel last van harde buiken. Maar met veel rust hier goed doorheen gekomen.
31 december 2015: Controle bij de verloskundige. Ik voelde je bijna niet sinds gisteren en daarom doorgestuurd voor een CTG in het ziekenhuis om 10:00 uur. Het hartfilmpje was gelukkig goed, wel was er regelmatige weeën activiteit te zien. Zelf had ik dit nog niet echt in de gaten door de pijn in mijn buik. In de loop van de dag merkte ik inderdaad wel veel gerommel en harde buiken rond 17:00 uur ging het ook steeds wat meer pijn doen maar het was nog wel te doen. Dit werd in de loop van de avond steeds wat pijnlijker en toen het douchen niet goed meer hielp ben ik mijn geboorteTENS gaan gebruiken. 
De GeboorteTENS wordt vooral gebruikt ter verlichting van weeënpijn tijdens de bevalling. Deze vorm van pijnverlichting is zowel thuis als in het ziekenhuis toepasbaar. De GeboorteTENS heeft geen schadelijke gevolgen, het gebruik heeft geen invloed op de hartslag, bloeddruk en ademhaling van moeder en kind. Om 11:00 uur kwam de verloskundige langs en had ik 4 cm ontsluiting. Afgesproken dat zij om 02:00 uur zou terugkomen. En eerder als het niet meer zou gaan. Om 02:00 uur had ik 6 cm ontsluiting en zijn we naar het ziekenhuis gegaan waar mijn vliezen werken gebroken. En binnen 3 kwartier had ik 9 cm ontsluiting. Helaas kwam de laatste cm niet gelijk en ben ik aangesloten op de weeënopwekkers. Na 2 uur persen was je er nog steeds niet, het lukte gewoon niet en begon op te raken en de pijn kon ik ook niet meer aan. Helaas toch hulp nodig door middel van de vacuümpomp. 
Helaas werd de placenta niet geboren. Deze is toen manueel verwijderd. Dit betekend dat de placenta zonder verdoving door de verloskundige losgemaakt wordt uit je buik. Dit was een helse pijn, en ik begon extreem te bloeden. Ik bleek een bij-placenta te hebben die nog vast zat aan mijn baarmoeder. Ik moest direct naar de OK en heb niks meegekregen van het wegen en meten en controles van mijn zoontje. Aangezien mijn zwangerschap wilde ik juist weten of mijn zoontje gezond was. Na de OK mocht ik dan eindelijk mijn zoontje in mijn armen sluiten. Maar niet voor lang.... Helaas werd mijn mannetje opgenomen op de Neonatologie en ik op de kraamafdeling omdat ik nog twee bloedtransfusies moest krijgen. En waren we weer gescheiden van elkaar.
Skylar `eeuwige leven, kracht, liefde en schoonheid` geboren op 1-1-2016 met een gewicht van 4298 gram en een lengte van 51 cm.
0 notes
Text
Mama in het ziekenhuis
Lieve allemaal,
Vanochtend ging mama naar het ziekenhuis voor haar chemo, zoals gewoonlijk. Ze was de afgelopen dagen al zo ontzettend benauwd, dat zat me niet lekker. Vanochtend was ze helemaal uitgeput na een klein stukje lopen, daarom adviseerde ze in het ziekenhuis om naar de spoedeisende hulp te gaan.
Ze hebben daar een longfoto en een hartfilmpje gemaakt. Dat zag er (godzijdank) goed uit. Nu gaan ze nog verdere onderzoeken doen, een scan en een hartecho. Ze denken aan een longembolie, als dat zo is moet ze waarschijnlijk aan de antibiotica. In ieder geval moet ze een nachtje blijven.
Ik kreeg vanochtend dit nieuws en schrok zo erg. Vorig jaar in maart hebben we natuurlijk een hele heftige periode in het ziekenhuis gehad, dat was een traumatische ervaring. Ik dacht weer even terug aan die periode, nee he... toch niet weer?! Gelukkig ziet het er helemaal niet zo uit als toen, maar toch merk ik dat ik wat angstiger ben geworden.  Vorige week kregen we eindelijk weer eens goed nieuws, waardes gehalveerd... wat betekent: meer tijd! En toch ben je dan heel voorzichtig blij, omdat je weet dat het een rollercoaster is. En ja, ik moet je eerlijk zeggen... het klinkt misschien niet zo heftig wat er vanochtend gebeurt is, maar toch hakt het er in. Ik zat met dikke tranen voor me uit te staren... kan ik dit nog wel aan?  Ik vind het ongelofelijk zwaar, dat mag ik ook wel eens schrijven, toch? Want positief blijven en sterk zijn is gewoon niet altijd makkelijk. Deze rollercoaster is heftig, elke keer van goed naar slecht nieuws en andersom.. hoe moet je daar mee omgaan? We zijn natuurlijk wel ‘voorbereid’ op het allerergste moment, want die komt een dag.. maar, in de tussentijd hangt het altijd boven je hoofd.
2 weken geleden had ik een heftig gesprek met mama. Door haar chemo is haar wereldje zo klein geworden. Ze is heel erg vermoeid. Een ritje naar de supermarkt is al vermoeiend. Zodra ze zich dan weer een beetje goed voelt, moet ze alweer aan de chemo. Die heeft ze namelijk elke week. In principe moet ze aan de chemo totdat het niet meer werkt, maar omdat haar waardes nu gedaald zijn kan het zijn dat ze na deze nieuwe reeks van 6 eventjes rust mag. Maar, toen we dit gesprek hadden wisten we nog niet dat haar waardes gehalveerd waren. Mama zat er helemaal doorheen, we hadden het over kwaliteit van leven... wil je zo nog wel doorgaan als je wereldje zo klein is en je helemaal niet kan genieten? Wat is dan nog het nut van tijd rekken? Ik begreep haar, ik wil haar ook niet zien lijden. Maar toen het goede nieuws kwam, koos ze er uiteraard voor om nog even die 6 sessies door te bijten. Wat een vechterslust moet je daar voor hebben, zeg! Ik woon natuurlijk alleen met mama en ik zie elke dag wat voor gevecht het is. Ja, we zijn positief ingesteld... maar laten we niet vergeten dat wat de buitenwereld misschien ziet, lang niet altijd overeenkomt met wat er daadwerkelijk gebeurt. En dat is ook precies de reden dat ik over dit soort dingen schrijf. Ik wil niemand ontmoedigen, maar dit is de realiteit en waarom zouden we liegen over wat er allemaal gebeurt in ons leven? Waarom stellen we ons niet kwetsbaar op? Ik vertelde mama dat ik soms in elkaar stort, dat weet ze ook. Ik heb soms een dag dat ik het niet meer aan kan, dat ik alleen maar kan huilen. Dat heeft ook te maken met mijn eigen dingen waar ik soms nog mee struggle.  Ik vertelde dat ik net als mijn vrienden zo graag de wijde wereld in wil, dat ik het zo heerlijk zou vinden om weer ‘onbezorgd’ te leven. Dat kan nu niet, dat weet ik.. en dat moment komt echt weer, dat weet ik ook. Ik heb zoveel mooie dromen en plannen en ik werk daar gelukkig ook gewoon naar toe.  Maar het blijft soms lastig om om je heen te zien, dat alles zo vanzelfsprekend is. En dat is heel normaal, ik gun iedereen ook echt het allerbeste.. maar soms doet het gewoon vreselijk veel pijn.
We willen graag op vakantie naar Toscane samen, dat is een droom van mama. We hebben dan ook geboekt onder voorbehoud, net gisteren. We dachten, laten we gewoon maar boeken... dan zien we wel of het lukt.  En potverdomme, dat gaat ons gewoon lukken hoor!! 
Morgen gaan Mike & ik naar Groningen voor het erfelijkheidsonderzoek. Dit is voor de documentaire waar mama en ik aan meedoen. We zouden met z’n drietjes gaan, maar dat lukt nu uiteraard niet meer. De uitslag krijgen we al vrij snel, ik geloof binnen 2 weken... ik ben dan jarig, dus laten we dat maar even uitstellen! Ik heb er nog helemaal niet zo bij stilgestaan, maar morgen is het dus echt zo ver. De kans dat ik het BRCA-2 borstkankergen heb is 50 procent. Dat geldt ook voor Mike. Op Mike zelf heeft het niet zoveel invloed, mocht het zo zijn.. maar wel op zijn dochter, mocht hij die ooit krijgen. Het is heftig. Als ik het heb, moet ik preventief handelen... dat is ook waar de hele documentaire over gaat, hoe belangrijk dat is. 
Ik voel me nogal overprikkelt, zie even door de bomen het bos niet meer... maar ik weet altijd, de volgende dag ben ik er weer.. en dan vechten we gewoon weer door. Dit hoort er bij, ik wil geen masker dragen. 
Liefs,
Stephanie
0 notes