#frans bruggen | Explore Tumblr Posts and Blogs

amyscascadingtabs · 6 years

Text

long as my heart is beating, this is it

or, happy halloween have some plotless peraltiago fluff on me

read on ao3

There is no tradition at the Nine-Nine more sacred than the Halloween Heist. There are no excuses, no exceptions, no forgetting the yearly spectacle that is a bunch of cops blatantly ignoring their assigned duties for a day to team up and go through the ordeal of attempting to steal a chosen object in order to be crowned an amazing detective or human slash genius; until there is.

Early in October, Holt announces he will be at an important conference in Washington during the day of the heist. A week before, Charles and Rosa are asked to go undercover for two weeks to get more evidence on the dealer they’ve been tailing for months. Then Terry’s kids bring home a nasty case of the flu, spreading through Terry to the rest of the precinct and resulting in the majority of remaining detectives coming down with a fever.

Calls are made. Cancellation fees for body doubles and ruse pizza delivery guys are paid. Sighs echo through the bullpen when Holt announces the heist will indeed be postponed until further notice.

No one won the Halloween heist last year, but this year there won’t even be one.

It’s lucky there are other things to celebrate. The day after Frans Bruggen’s birthday, National Knock Knock Jokes’ day or Caramel Apple day; the possibilities for festivities are endless, and yet Jake is focused only on one.

“You know what today is, babe?” He whispers it in her ear when the alarm rings at seven a.m sharp. The shrill noise is hurtful as always, but after a full night’s sleep curled up next to his wife for the first night after three night shifts in a row, it could practically be a new Taylor Swift hit.

“Yes”, she groans, voice croaky and eyes still closed. “It’s the first day in three years I’m calling in sick to work.”

“Are you sure? It just might bring about the end of the world, Ames.” She is warm - he feels the unnatural heat emanating from her skin as he presses soft kisses to the side of her forehead. “I’m honestly impressed they invented something you weren’t vaccinated against.”

“No one invented viruses, Jake. And yes, I’m sure. I feel like I’m doing that horrible winter bath with Holt and Rosa again, but I’m also burning up and my throat is sandpaper.”

“Miserable you is kind of cute”, he muses, handing her the cup of water on her nightstand. “But that might be because all you-s are cute.”

“Sure.” She empties the water cup in big gulps and launches straight into a coughing fit before slumping her head back down on the pillow. “Cute is definitely top ten of things I am feeling at this moment.”

He shakes his head, unable to stifle the smile creeping up on his lips when he sees her. She does look pitiable blinking at him with glossy eyes, but damn it if she’s not still the cutest sick person he’s ever seen. “Happy engagement day, babe.”

“Aww. Today’s Halloween, huh?”

“Sure is. And you look so much like a zombie you won’t even need a costume!” His grin is short-lasting, abruptly interrupted by a pillow to the face after only a second or two.

“Screw you”, she mumbles, but he can see the corners of her mouth twitch.

“While a tempting offer, you, m’lady, need to save your energy.”

“Very funny.”

“Constantly. In all seriousness, flu-friendly celebrations will be taking place tonight, so be there or be square.” He gives her one last brief kiss before reluctantly slipping out of bed. “Call if you need anything, okay? I will be checking my phone obsessively.”

“Jake, you’ve got work to do.” “Amy, my wife is sick.”

“Right, right. I forget my husband is a hopeless dork.” She rolls her eyes before coughing and pulling up the covers to her chin again. “See you tonight, babe.”

He’s heard her say it for three years, and it still makes every inch of his skin tingle.

He misses her at work. He successfully bargained with Terry to have the night off - the man loves love after all - and so he only needs to survive up until seven p.m before he’s allowed to leave, but today it’s an eternity. An Amy-less eternity, which is arguably the worst kind of all eternities.

She texts him hourly updates to assure him she’s not dying. He sends back cute bitmojis of the two of them, retellings of the most fascinating arrests of the day and encouraging compliments telling her she’ll kick this flu’s ass and be back in tip top shape in no time. It’s not quite waiting for the last minutes to pass while feeling the ring box burn inside his back pocket, heart fluttering like it’s threatening to jump out of his chest, but she sends him a Die Hard gif after one of the updates and he swears he falls a little bit more in love with her right then and there.

It never gets tiring.

“One Whole Foods chicken noodle soup and one Meat Supreme pizza served room temperature, delivered to your door.” He places the plastic bags on the kitchen island quick as he can when he gets home, eager to join her on the couch. “They made sure to send their most good-looking delivery guy too, so you better give them a good rating.”

She snorts, laughing at him from beneath the three blankets she’s buried herself under. “They did, huh? Can’t argue with that. I’ll leave him a tip.”

“Kisses are accepted as currency at this particular chain. Especially if the customers are hot.”

“Sexist”, she mutters. “And I don’t want to make you sick.” “My immune system has survived thus far, ergo, it’s unbeatable.” He leans over to press a chaste kiss to her forehead anyway. “How are you feeling?”

“Never better, thanks.” Amy gestures to the assortment of napkins, empty teacups, medicine and crossword magazines occupying the couch table. “Lucky there’s no heist this Halloween. I would never have been able to win in this condition.” “You would have figured out a way.”

“Oh, for sure.”

He hums something soft in agreement, moving one of the blankets to minimize the space in between them. Amy looks like she’s about to protest for a split second, but then he gestures for her to move over and soon she’s in his arms, the little spoon for once this time because she’s sick and Jake’s not a monster. She lets out a content sigh when he lets his fingers run through her hair, drawing circles and playing with it to design a strictly alternative hairstyle. A few strands of hair gets caught under his wedding ring somehow, making both of them laugh, and it’s not the electrifying suspense of a Halloween heist but it’s perfection still, this intimate moment of safety and satisfaction and the intangible definition of knowing things worked out in the end.

“I knew you were going to figure it out, you know”, he says when her breathing has grown so even he fears she might be falling asleep. “Last year. I designed my entire proposal after that assumption.”

“I know, Jake.” “Humble as always.”

She shakes her head before turning around to face him with a smug look, lips together in a confident smirk. “I am the last one in this relationship to have been crowned an amazing detective slash genius. If you recall.”

He grins, remembering this night three years ago. “Pretty hard to forget. That was epic.”

“Was kinda brilliant, wasn’t it?”

“It was a genius move.”

“Mm-hmm. And how is that word spelled again?”

“Sheesh, Ames, that was one time!” He punches her teasingly in the shoulder.

“Five, and I screenshotted them all because the fact that you were calling yourself a genius while spelling the word itself wrong was absolutely hilarious.”

“You never forget something, do you?”

“Nope. Congrats on marrying me.” She lights up at her last words, that infectious smile shining brighter than should be allowed, and kisses him. It lasts too short, and will probably cause him to wake up with a fever tomorrow, but he still considers it worth it. “Sorry I’m such boring Halloween company. I know take-out and binge-watching The Good Place maybe wasn’t how you’d planned on celebrating.”

This time, he’s the one to kiss her before answering. “Every day I get to -”

“Nope, nope, nope.” She places her hand over his lips without letting him finish the sentence. “You don’t get to repeat your wedding vows at any given occasion just because they were good. Come up with something new.”

“You’re asking too much of the man who complimented your butt twice in his proposal speech, Ames.” She sticks out her tongue at him in response and he laughs sweetly, linking their hands under the blankets to run his hands over the two rings. “But as long as it’s with you, it doesn’t matter whether it’s takeout and Netflix or crazy-ass heists. Honestly.”

“I love you.”

“Love you more. Dinner on the couch tonight?”

“You got it.” She curls up like a ball with the blankets in the corner of the couch after he untangles himself from her, watching him get to work on heating up her soup. “Oh, and Jake?”

“Yeah?”

“Thanks for making me like Halloween.”

(Flu-friendly engagement celebrations end up being dinner and ice cream and Amy falling asleep halfway through the second episode, and he wouldn’t have it any other way.)

#oh look at that she actually wrote something #my writing #b99 fic #b99 fanfiction #brooklyn 99 fic #brooklyn nine-nine fic #jake x amy fic #jake x amy fanfiction #peraltiago fanfiction

140 notes · View notes

thejanewestin · 6 years

Note

Just read your Brooklyn 99/Pacific Rim crossover and honestly just seeing it made me so excited because I am really into Pacific Rim right now and she is obsessed with Brooklyn 99 (and both like the thing the other is into as well). And I really liked reading what you have with it. And yeah, it just made me really happy. (also totally head-cannoned Jake getting along with Newt before even reading this, so thrilled to see them get along) I just love it :) :)

AAAAAHHHH YAYYYYY yes I’ve been thinking about this for forever...I totally picture Holt and Hermann listening to Frans Bruggen together and Jake and Newt throwing melons off the precinct roof and Amy totally nerds out about all Hermann’s publications and Rosa somehow gets Hermann to ride on the back of her motorcycle because she’s Rosa and ughhh so many IDEAS!! I’m so glad you like it!!!!

3 notes · View notes

keesdp · 3 years

Photo

Zwitserleven

We weten dat Zwitserland duur is, daarom doen we voor we bij de grens zijn nog boodschappen bij de Aldi en tanken nog in Duitsland.

Op de campercontactapp kies ik een camperplaats in de buurt van Bern en Thun bij een boerderij waar veel lovende recensies zijn vermeld.

Veel opbrekingen aan alle wegen vallen ons op, het wordt een langzame rit maar we genieten nu al van het landschap en de dorpjes.

Het adres wat in de App staat vinden we snel. We bellen met de grote klokvormige bel aan die aan de voorzijde van de boerderij hangt. Het hele dal is wakker denk ik. Een man met laarzen komt na een minuut naar de voorkant. Bim Wald, zegt hij. Pardon? Je moet bij Bim Wald zijn zegt hij achter die heuvel en hij wijst ons de weg. Maar dit is toch het adres wat in de app staat, zeg ik. Ja, ik weet ook niet waarom, maar dat is fout.

We rijden rond de heuvel en zien een boerderij waar campers staan. Als ik achteruit op een vrije plek ga staan, komt de Boer Hans van de heuvel af naar me toe. Hier kan je niet staan, zegt hij, Tussen die twee campers wil ik je hebben. Oké zeg ik, maar daar is het heel schuin. Geen probleem, hij loopt naar de schuur en komt terug met enorme oprijblokken die hij zelf heeft gemaakt. Ik rij op zijn aanwijzingen er op en hij heeft een waterpas-app op zijn telefoon en laat me zien op de rails van de schuifdeur, dat de auto perfect waterpas staat. Vervolgens haalt hij een verloopstekker om mijn stroom aan te sluiten.

Ik reken af voor een nacht met hem, omdat ik geen Zwitsers geld heb, geef ik hem € 20 euro in plaats van 20 CHF. Hij laat ons zien waar de badkamer is en het zwembad. Dat laatste is fantastisch want het is behoorlijk warm.

Dora zijn vrouw plukt bloemen uit haar tuin en loopt achter de kippen aan om ze terug in hun gebied te krijgen. In de kippenren is ook een vijver waar twee grote Koikarpers zwemmen. Als die eten krijgen proberen de kippen het uit het water te pikken.

In de stal staan twee bruine hengsten, die 's-avonds als de zon weg is, de wei in mogen. Een van hen is al 26 jaar oud.

Hans en Dora zijn schatten van mensen, rustig pratend vriendelijk en behulpzaam. Ongevraagd komt Hans met een A4tje met een wandelroute die we direct gaan lopen. Als we terugkomen vraag ik hem of we eventueel nog een nacht kunnen blijven. Je kan zo lang blijven als je wil zegt hij.

In de schuur heeft hij een plekje gemaakt voor de fietsen. Met stopcontacten voor opladen van de E-bikes.

Rechts van ons is een jong stel uit Geneve met een camper die ze hebben geleend van een vriend die Iron Maiden fan is, dat is te zien aan de doodskop en Harley Davidson stickers.

Zij heet Morgane en hij Yoann. Zij is mooi en beweegt heel snel hij is rustig en vriendelijk. Zij spreekt een beetje Engels hij alleen Frans. Ze zijn heel belangstellend en we laten ze zien op de kaart die op de zijkant van de wagen zit waar we hebben gereden en wat we nog willen bezoeken.

Morgane heeft een goede tip voor een app voor het parkeren voor 1 nacht, park4night geheten. Ik download hem meteen en hij werkt goed.

Voor ons staat een mooie Zwitserse buscamper. Ook hier een voor ons jong stel. Sportieve mensen zo te zien. Ze hebben een hond, een Australische Collie die onder de auto ligt. Hij ligt zo rustig en kijkt ons kwispelstaartend aan. Hij wordt alleen uitgelaten als het niet zo heet is, en er schaduw genoeg is.

De man die op Lance Armstrong lijkt, doet de achterdeuren open en pakt zijn Carbon racefiets van het bed. Hij zit ingepakt in een speciale hoes met zijn beeltenis er op. Alleen het zadel en stuur steken boven de hoes uit.

Het fietsenrek wordt alleen gebruikt als zij gaan slapen. Tijdens het rijden heeft hij hem liever niet achter op de auto.

Als zij ''middags in bikini uit het zwembad langs ons loopt lacht ze vriendelijk naar ons. Schones hund haben sie, zeg ik om een praatje te beginnen. Dank u wel zegt ze, ik kan ook Nederlands praten. Wat leuk om te horen we horen alles over haar gezin, met drie kinderen en haar man die Antropoloog is en nu aan het oefenen voor een triatlon wedstrijd die binnenkort hier in de buurt plaatsvind. Haar jongste twee kinderen zijn op kamp en haar oudste zoon is 22 en woont in Zurich met een vriend samen. Ze heeft een vriend gehad uit Hilversum, die nog in Zwitserland woont

Morgane loopt met een tas een stukje het weiland in.

Wat zijn dat voor roofvogels boven het weiland vragen wij aan de Nederlands sprekende schoonheid. Ik denk een Rotmilan, zegt ze. Ik zoek het op. Inderdaad een Rode Wouw, vind ik op Google, de op drie na grootste roofvogel in Europa.

In het weiland is Morgane op de grond gaan zitten op een heuvel. Ze haalt iets uit haar tas. Even later zoeft er iets de lucht in, recht omhoog. Met rode en groene knipperledjes. Een drone. Ze maakt opnames van onze omgeving en de boerderij met campers. Als ze ons allen later de beelden laat zien blijkt ze een professionelen drone fotograaf te zijn. Ze belooft de beelden aan Hans en Dora te sturen als cadeau. Ik vraag haar een kopie aan mij te mailen, geen probleem zegt ze, happy to. Van Dora krijgt ze een boeket bloemen uit haar tuin en van Yvonne een paar Delfts blauwe miniatuur klompjes. Het emotioneert haar. Wat is ze lief.

Ik vraag aan Hans of het te doen is om op de fiets naar Thun te gaan. Met deze fietsen geen probleem, zegt hij het is 9 km.

We stappen op en rijden bijna zonder te trappen de 9 km naar Thun. Alleen maar bergafwaarts. Dat wordt wat als we terug moeten. Soms halen we 47 km/uur.

We komen bij het station uit. We zoeken een geldautomaat voor Zwitsers geld en zien dat als je het in euro's wil laten omzetten 20% duurder is als in CHF. Ik kies direct voor het laatste en een pushbericht van de bank op mijn telefoon laat me weten dat het maar 3% kost. Ik stop de gloednieuwe kleurrijke biljetten van 20 en 50 in mijn zak en we gaan naar de fietsenstalling aan de overkant. We staren naar de automaat voor een kaartje en zien dat er alleen munten in gaan, geen bankpas. Een mannetje met witte baard en blauw shirt vraagt of hij ons kan helpen. Hij blijkt de fietsenstallingsmurf te zijn. Ik laat hem de biljetten zien en vraagt of er ook wisselgeld uit komt. Nee ik wissel wel, hij loopt weg het kantoor in met mijn 20CHF.

Hij komt terug met mijn biljet en geeft het aan mij. Hij kan niet wisselen, maar hij doet er 2CHF in en trekt een kaartje voor 2 fietsen 24 uur stallen. Service van Thun zegt hij. We gaan de stad in. Op de eerste de beste brug over de snelstromende Aare, krijg ik het idee dat we hier al eerder waren, De houten bruggen met geraniums de azuur blauwe rivier en de gebouwen komen ons bekend voor. Deze blijken precies hetzelfde te zijn als die in Luzern, waar we in 2014 waren, met dochter en schoondochter, helpt zoon Stephan ons uit de droom.

Het is echt terrasweer en de hele omgeving is op deze zaterdagmiddag hier wat komen nuttigen. Het is gezellig druk onder de parasols. We eten een tosti en drinken een bier. Op de rivier zijn ze aan het surfen op de stroomversnelling. Op de brug komen jongelui in badpak samen om in het water te springen, als ze het water raken zijn ze binnen een paar seconde bij de volgende brug.

Als we later bij de fietsenstalling komen blijkt de man al weg. Ik had hem graag de 2CHF teruggegeven.

De terugweg gaat zoals verwacht alleen maar omhoog. In de grootste ondersteuning en kleinste verzet is het binnen een half uur volbracht.

Yvonne is alleen het gevoel in haar onderlichaam even kwijt.

Het is zondag en na het ontbijt buiten beginnen de mensen uit Zurich in te pakken. We nemen hartelijk afscheid.

Morgane is in een woedend telefoongesprek in het Frans iemand aan het uitkafferen, wat zo'n 10 minuten duurt. Als ze is afgekoeld praat ze weer heel lief met ons. Yvonne stuurt foto's naar haar en zij belooft dat als de drone film gemonteerd is zij hem naar mij mailt.

Ook zij gaan opruimen en vertrekken met een hartelijk afscheid.

Hans en Dora zijn naar familie dus we zijn hier nog maar alleen. Nou dan gaan wij ook maar.

Door niemand uitgezwaaid.

1 note · View note

rotterdamvanalles · 4 months

Text

Bedrijfsverzamelgebouw Plan C aan de Kolkkade, 1910-1930. Rechts het water van de Kolk.

Het ontstaan van Plan C als gebouw heeft zijn oorsprong in een stedenbouwkundige ingreep van de toenmalige directeur van Gemeentewerken Rotterdam, G.J. de Jongh. De verkeerssituatie in de omgeving van de Kolk en de Oude Haven was, zeker na de opening van de Willemsbrug in 1878, onhoudbaar geworden: de omliggende stadsdelen waren onderling namelijk alleen maar verbonden door de Kleine Draaibrug uit 1839. De smalle, grotendeels vaste brug had een smalle beweegbare klep van een halve meter breedte die kon worden geopend voor scheepsmasten; hij was volstrekt ontoereikend geworden voor het sterk toenemende wegverkeer, en moest daarom dringend vervangen worden. Hiertoe diende De Jongh in 1880 drie plannen in: het eerste, getiteld Plan A, stelde voor om een nieuwe, beweegbare brug te bouwen, Plan B ging uit van een nieuwe vaste brug. Plan C, het meest ambitieuze en ingrijpende van de drie, was een voorstel om het hele noordelijke deel van de Oude Haven te overkluizen. Hierdoor zou er een nieuw plein ontstaan onder aan het Luchtspoor, op dezelfde plek waar ooit vier historische Rotterdamse havens samenkwamen: de Kolk, de Nieuwehaven, de Blaak en de Oude Haven. Om dit te bereiken moesten echter wel twee huizenblokken en bruggen worden gesloopt, een nieuwe straat worden aangelegd, de kades worden verbreed en twee kanalen worden overkluisd. Ook zou er een duiker moeten worden gemaakt zodat het scheepvaartverkeer op een beperkte manier doorgang kon vinden onder het nieuwe plein.

Omdat dit plan zo'n intensieve ingreep in het oude stadsbeeld was, werd het in eerste instantie resoluut afgewezen door de elite, het zou 'verwerpelijk' zijn. De uitvoering ervan kon echter een groot voordeel opleveren: de kosten voor de investering zouden ruimschoots worden overtroffen door de opbrengst van het nieuwe stuk grond.

De fotograaf is Frans van Dijk en de foto komt uit het Stasdarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

0 notes

fietspat · 2 years

Text

Ronde Hoep in de herhaling

Vandaag even geen korfbal verplichtingen, dus hop fietsen met de club. Zo op het oog was het mooi weer, maar toen ik buiten kwam vloog ik snel weer naar binnen om armstukken aan te doen, het was best fris, met name door de wind.

In het clubhuis was het een drukte van belang. Niet alleen fietsers, maar ook cursisten voor de cursus van Wegkapitein van de NTFU. Bij binnenkomst kreeg ik van Jasper van RTFC Delft meteen een nieuw binnenbandje in mijn handen gedrukt. Dit naar aanleiding van de rit van afgelopen dinsdag.

Negen uur, de hoogste tijd om te gaan. Omdat Nico niet kon was ik voor vandaag de gelegenheids voorrijder. Voor vertrek melde nog een man zich bij mij die voor een keertje mee kwam rijden. Nou prima, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Samen met “De Hakker” nestelde ik me op kop. Omdat de wind uit het noordoosten kwam leek het me een prima idee om weer naar Ouderkerk a/d Amstel te gaan, een rondje Ronde Hoep welke ik vorige week solo had gereden. Dat leek me een prima rondje voor vandaag.

Stoempen

De heenweg was behoorlijk hard werken. De wind, kracht vier, hadden we vol tegen. We reden ons niet over de kop. En zo doorkruiste we het Groenehart langs Hazerswoude, Woubrugg waar een man in een brommobiel van mening was dat hij voorrang had. Verder via Papenveer. Bij Nieuwveen moesten we we even wachten voor de brug die open stond, of was het nou dicht?

Het was trouwens niet de enige brug die voor ons open ging. Ik verdacht Frans er van dat hij stiekem een knop op zijn fiets had waarmee hij de bruggen kon bedienen. Zo kom hij even uitrusten van het tegen-de-wind-in-beuken.

Na een stuk langs de Amstel staken we in Uithoorn deze weer over om zo richting de Ronde Hoep te rijden. Voor de verandering nam ik deze nu linksom en volgde zo de KOM route.

In Ouderkerk zochten we een plekje om een bak koffie te drinken, maar dat was snel gelukt. Ondertussen was het me wel duidelijk dat iedereen was te spreken over de route. Dat was mooi want het mooiste deel moest nog komen.

Voor de wind

Na de koffie maakte we het rondje Ronde Hoep af. Nu ging het lekker voor de wind. Weer terug naar Amstelhoek. Steeds als er dames op een racefiets tegemoet kwamen riepen we netjes “tegen” maar waren vaker van mening dat we “voor” waren. Maar goed, of de rest dat begreep betwijfel ik.

Langs de Kromme Mijdrecht was het wel steeds opletten op tegenliggers. Als je alleen rijdt heb je daar niet zo heel veel last van. Maar door op te letten en het tempo te beperken kwamen we geen gekke situaties tegen. Na de fietsbrug bij Noordse buurt was er een korte plaspauze. Men kon de spanning van de smalle brug wellicht niet aan.

Op het fietspad richting Zevenhoven hadden we nog even tegenwind maar daarna ging het lekker voor de wind via Korteraar en Alphen op Zoeteremeer aan. Na Alphen kregen we een regenbui te verwerken. Veel was het niet, maar voor Hendy was het toch te veel. Hij had het koud, bedankte ons voor de mooie rit en reed stevig door naar huis. De rat van de deelnemers brachten we netjes naar Zoetermeer. Men was zeer te spreken over de route. Dat is altijd fijn, dan weet je waarvoor je het gedaan hebt.

#fietsen #toezoe77 #Groenehart

1 note · View note

abrakaravadra · 7 years

Photo

Part 2/2:

Dear Leo,

This recorder was once played by Frans Bruggen, who I’m told was a famous recorder player. I hope you get to play more now that you’ve got more free time.

Love,

Cat.

#WHO READY FOR THE RECORDER BAND #THIS IS PERFECT #present #submission

3 notes · View notes

antongecensureerd · 7 years

Photo

Mark Rutte

In 2010 kregen we voor de 1e keer te maken met minister-president Mark Rutte. Na een nipte overwinning kon Mark Rutte zich opmaken voor zijn eerste termijn als premier van Nederland. Het kabinet Rutte I werd geen succes. De formatieperiode nam 127 dagen in beslag en alle mogelijkheden werden bekeken. Tot slot kwam men op het kansloze briljante idee om een minderheidskabinet te vormen met de grootste verliezer van de verkiezingen, het CDA. VVD en het CDA waren samen goed voor maar 52 zetels. Met de gedoogsteun van de grote winnaar van de PVV (24 zetels) kwam men uit op de benodigde meerderheid. Heel krap, maar men ging ervoor. Dit alles na een hilarisch CDA congres in Arnhem. Het congres werd live op de televisie uitgezonden. Zelden zo'n stelletje dorpsgekken bij elkaar gezien. Wat heb ik gelachen ! Het had veel weg van een doorlopende voorstelling in de Cineac Reguliersbreestraat met films van Charlie Chaplin, die schele Ben Turpin en de Dikke en de Dunne. Het lukte de op macht beluste Maxime Verhagen om de meerderheid van zijn parochianen achter hem te krijgen en de leden stemden in met regeringsdeelname. Ik zie nog vrouwenmepper de uiterst charmante Camiel Eurlings salueren naar zijn grote leider. De tranen van het lachen biggelden over mijn wangen. De stemming leek op een mislukte act van de helaas veel te vroeg overleden Tommy Cooper. Niets klopte en alles ging fout. Waarschijnlijk had men een lokale bingo held ingehuurd als spreekstalmeester. De man begreep er niets van. Top amusement ! Het uiteindelijke regeer- en gedoogakkoord waren volgens Mark Rutte akkoorden waar rechts Nederland de vingers bij af kon likken. Het politieke theater van de lach duurde 2 jaar en toen was rechts Nederland uitgevingerlikt.

Van rechts likken met Maxime en Geert naar het nivelleringsfeest met Didi Samsom en Hans Spekman was een kleine stap voor Mark Rutte. De angst voor nog een keer Geert Wilders was zo groot dat rechts Nederland uit pure wanhoop massaal voor de VVD koos en links Nederland het PvdA hokje rood kleurde. Het waren de verkiezingen van het tactisch stemmen. De ''Nu doet u het weer''- uitspraak van Samsom in het tv debat met Rutte werd 100.000 keer herhaald en de media maakten van Samsom de nieuwe grote held op links. Dat geacteerde en ingestudeerde zinnetje was aan het einde van de rit zelfs goed voor 38 zetels. Tijdens de campagne gooiden Rutte en Samsom met stront naar elkaar. Ze maakten elkaar uit voor rotte vis en voor leugenaar. Niets deugde aan de tegenpartij. Toch doken beide heren een uur na het bekendmaken van de verkiezingsuitslag met elkaar tussen de lakens. Neuken met de vijand. Sleeping with the enemy voor de macht. Onder het motto van bruggen slaan werd koers gezet richting de toekomst. We zijn nu een kleine 5 jaar verder en de enige brug die geslagen is is de Geldstroom Brug. Geld richting Brussel, richting Griekenland, richting Afrika, richting Verweggistan. Het enige dat dit kabinet bereikt heeft is het huishoudboekje op orde brengen ten koste van de meest kwetsbare mensen uit onze samenleving.De verschillende bevolkingsgroepen zijn nog verder uit elkaar gedreven en Rutte II heeft het allemaal met lede ogen aangezien. Waar de VVD nog weleens stelling durft te nemen blijven de sociaal democraten geloven in sprookjes.

Het kabinet Rutte II werd gekenmerkt door allerlei struikelpartijen. Er is nog nooit zoveel politiek gebrekebeend tijdens een regeerperiode als tijdens Rutte II. Het kabinet rolde van het ene incident naar het andere. Maar liefst 7 bewindslieden moesten het veld ruimen. Een opsomming : Frans Weekers, Ivo Opstelten, Fred Teeven, Ard vd Steur, Wilma Mansveld, Co Verdaas en Jeanine Hennis Plaschaert. De laatste werd nog geofferd in de demissionaire periode. Het aanblijven van Martin van Rijn mag een wonder worden genoemd. Vooral de departementen onVeiligheid & klassenJustitie en lekkeDefensie waren één grote puinhoop. Bij de PvdA was het intern hommeles. De fractieleden Kuzu en Öztürk werden na een aanval op het integratiebeleid van minister Asscher uit de PvdA gezet. Binnenskamers werd PvdA kamerlid Ahmed Marcouch zelfs bedreigd door zijn broeders. Kuzu en Öztürk Döner en Kebab zijn 2 wolven in schaapskleren. De heren waren al veel langer bezig met het opzetten van een eigen beweging. Het gevolg is dat Nederland nu zit opgezadeld met een partij die is opgebouwd uit haat richting autochtone Nederlanders die voor ons land, onze driekleur, onze normen, onze waarden en onze tradities opkomen. De intellectueel Tunahan Kuzu, de straatvechter Selçuk Öztürk en hun Marokkaanse uithangbord Farid Azarkan gaan nog voor veel ellende zorgen. DENK is een politiek gezwel. De multiculturele samenleving is de grootste mislukking aller tijden en daar worden we wereldwijd helaas dagelijks mee geconfronteerd. Het toverwoord is aanpassen. Zolang we dat niet eisen zal Nederland beetje bij beetje zijn eigen identiteit verliezen. Met een podium geven aan een gedrocht als DENK zullen de verschillen alleen maar groter worden. Ik hou mijn hart vast.

Wat niemand voor mogelijk hield gebeurde toch. Rutte II haalde ondanks alle obstakels de eindstreep. Een groot deel van Nederland heeft het inmiddels gehad met lachebekje Mark Rutte. Links vindt hem te rechts en rechts vindt hem te links. Ik ben ook geen lid van zijn fanclub, maar ik moet onze premier toch een compliment maken. Hij is slim, hij is een aartsleugenaar, hij heeft dossierkennis, hij waait met de Brusselse wind mee, hij lult alles recht wat krom is, hij is een politieke Houdini en hij laat zich nooit gek maken. Mark Rutte is de ideale paling in een emmer snot. Er is in Nederland nog nooit een premier geweest die met zoveel leugens is weggekomen. De meest in het oog springende leugens waren zonder enige twijfel zijn €1000 voor iedere Nederlander en geen cent meer naar de Grieken. Mark Rutte is de man van ''Nederland is een waanzinnig gaaf land''. Nederland is een prima land, maar de verschillen tussen arm en rijk zijn nog nog zo groot geweest. Kijk even naar Prins Berhard jr. Dit lid van de grootste graaiersfamilie van Nederland bezit alleen al in Amsterdam 102 panden. Slimme Bennie jr zal het volledig met Mark eens zijn dat Nederland een waanzinnig gaaf land is. Zijn tante Christina ook. Het zusje van Bea weet alles van constructies om haar vermogen uit het zicht te houden. Laat ik verder maar zwijgen. Wat te zeggen van Rutte's gedraai, gekonkel en gelieg rond de uitkomst van het boevenstaat Oekraïne referendum. Een jaar lang heeft hij toneel gespeeld en ineens vertelde Pinokkio de premier dat hij met veel moeite de overige lidstaten had kunnen overtuigen van het belang van een aantal extra voorwaarden. Bullshit ! Het zoveelste Ruttense leugentje voor de Brusselse bestwil. En wat doen wij ? Niets. Rutte II heeft met z'n draconische bezuinigingen gezorgd voor een uitgeholde zorg, een letterlijk en figuurlijk uitgekleed leger, een geminimaliseerd politiekorps en een justitieel apparaat dat niet meer op een normale manier kan functioneren.

Dan ga ik het nu niet eens hebben over de pensioenen die in de toekomst geconfisqueerd gaan worden door de Brusselse vrienden van onze premier. Dag vogels, dag bloemen, dag centen. Na Rutte II krijgen we nu te maken met Rutte III. Dit kabinet wordt gevormd door de VVD, het CDA, D'66 en de CU. Liberaal hand in hand met de bijbel. Keiharde porno met Kim Holland, Bobbi Eden, Andries Knevel en Tijs vd Brink. Totaal aantal zetels 76. Met dat aantal ben je uiterst kwetsbaar. Er hoeft maar 1 kikkertje uit de kruiwagen te springen en het is gebeurt. Ondanks al zijn door mij toegedichte kwaliteiten gaat Rutte III de eindstreep niet halen. Het is niet voor niets dat de leiders van de overige coalitiepartijen in de Tweede Kamer zitten. Die moeten erop toezien dat de fracties in de pas blijven lopen. Dat lukt ze 1 keer, dat lukt ze 2 keer, maar er komt een moment dat het niet meer lukt. Dan gaat de stekker uit Rutte III en vertrekt hij uit de nationale politiek. Mark Rutte zal de geschiedenis ingaan als de meest succesvolle premier. Als de minister-president die het voor elkaar heeft gekregen om politici op één lijn te krijgen. De man die coalitiegenoten in het gareel kon houden en zijn tegenstanders de mond kon snoeren. Uiterst knap, want het leefklimaat onder Mark Rutte is op bijna alle punten verslechterd. Een voorgekookt CBS rapportje over de stijgende economie doet wonderen. Men het klap en stemvee laat zich keer op keer zand in de ogen strooien. Heeft Rutte II Nederland door de crisis geleid ? Ja en nee. De bezuinigingen die vooral de gewone man getroffen hebben zijn daar verantwoordelijk voor. Rutte II heeft er in feite juist voor gezorgd dat het bij grote delen van de bevolking nu crisis is. Niet bij mensen als Bernhard jr en prinses Christina. Misschien moeten wij ook een nieuwe auto of een nieuw huis kopen koekoek.

3 notes · View notes