#en zei tegen mn vriend

[parasocialpixlriffs]

i love learning that things you didn't know are dialect-specific aren't universal. every once in a while i say something to my bf (who didnt even grow up that far from me) and it looks at me like im insane. beautiful

[hobisexually]

amber i am so sorry you are my designated rant person 5 years running so here we go (dutch edition)

MIJN GODDDD ik ben lett in een best friends to lovers fic gedumpt en ik HAAT DIE TROPE!!! mijn beste vriend zei een maand geleden dat hij al sinds we elkaar kennen (4 jaar) feelings voor me had. VIERRRRRR JAAARRRRRRR. we #praatten toen wel maar ging uiteindelijk nergens heen (ik ontmoette mn ex per ongeluk terwijl ik eig met Hem wilde bellen maar ik durfde het niet te zeggen) en ik had een 2,5 jaar rela en nu dropt hij dit 😭😭😭

het was zo ongemakkelijk omg want eerst waren we aan het dansen maar hij keek me veel te intens aan dus ik ging naar buiten om te roken en daar begon hij echt een lulverhaal van "dit kan niet je weet dat het niet kan ik wil het wel maar het kan niet, je snapt toch wel wat ii bedoel" en hij stond ZO dichtbij meanwhile mn ex zat rustig 2 meter naast ons 😖 zij gingen gelukkig weg en ik nam hem voor de zekerheid mee 2 straten verder en toen

hadden we erover gepraat en uiteindelijk gezoend het was heel romantisch eigenlijk aan de utrechtse gracht en daarna daar beneden om voor onze vrienden te schuilen, de dag daarna hadden we n gesprek en besloten om het gwn te stoppen want het zou toch nergens naartoe gaan maar we liepen wel arm in arm terug naar het huis 🤡 en dat was een LEUGEN want 2 weken later (vorige week zondag) kwam hij naar m'n huis, DOODENG en ik was zooo zo nerveus ik deed zo dom en de tension was zo extreem haha hij wou me zoenen in de keuken, ik stond tegen de koelkast aan en ik zei alleen "jammer dat het zo koud is anders konden we nu roken" bffr

toen keken we hp poa en hij was het eens dat draco gay was aahahahaha en daarna gingen we weer zoenen 😱😱😱 en daarna heeel dom praten over NIKS en toen weer zoenen 😱 en nu ben ik #verliefd, letterlijk nog nooit zo down bad geweest denk ik en het is absoluut het vreselijkste ooit EN NIEMAND MAG HET WETEN!!!!!!

ik ben zoo zo verliefd like. liefdesliedjes gedichten romcom giechelen kicking my feet verliefd OP MN BESTE VRIEND

honoured to be the designated rant person, A TITLE I WEAR WITH PRIDE

anyway. I’m sorry maar. ik vind dit echt enorm schattig. ik weet dat je dat niet wil horen NSNSNS maar???? gives one hope man????? de slowburn that was there for you both, you wanted each other all along EN NU BEN JE HIEEEEERRRR.

en ik begrijp echt wel dat het een beetje verboden en embarrassing voelt allemaal en het moeilijk is met je ex en jullie gezamenlijke vrienden maar tbh… dit is toch mooi! en lief! and a good thing! just let yourself have this en alles met je vrienden en je ex komt hierna wel, they’ll get used to it eventually. just ride the waves voor nu en enjoy de roze wolk, just embrace the cringe!!!! its lovely!!!!

[eventjesilo]

‘Bad Boys’ door Ilo

Een heerlijk avondje rustig op de bank was wat ik in de planning had.. tot de deurbel ging.. ik loop naar de buzzer en zie jou gezicht voor de camera bij de voordeur.. "hey" zeg ik "leuke verrassing"

"heey we zagen licht branden dus kwamen even op visite" was jou antwoord.

We? Oh nu zie ik het achter je staat jou beste maatje waar ik al menig verhaal over heb gehoord.

"Kom binnen" zeg ik en doe de deur open.

Bij binnenkomst pak je me vast en zoen je me vol op mn mond zoals altijd.. wij belanden geregeld samen in bed.. terwijl je doorloopt en 2 biertjes uit de koelkast pakt komt je vriend binnen en volgt jou voorbeeld door me brutaal op mn mond te zoenen.. ik maak er geen probleem van hij is een erg aantrekkelijke jongen en ik weet van jou verhalen dat hij erg ondeugend is.

We ploffen met zn alle op de bank e kletsen wat.. " heb je nu niet eens ondergoed aan?" Merk jij na een paar minuten ineens op. "Weet je toch" zeg ik thuis loop ik altijd in een makkelijk jurkje zonder ondergoed "dit is mn huispak" vul ik enigzins blozend aan.

"Hmm ze is idd sexy" hoor ik je vriend zeggen "je hebt niets teveel gezegd"

"Ohh dus jullie roddelen over me?" Vraag ik.. "nee hoor" zeg je "maar als ik liever een avondje met jou doorbreng als met mn maatjes heb ik wat uit te leggen" zeg je met een knipoog en je begint me zachtjes te zoenen.

Je laat je handen door mn haar strelen en draait mn lichaam iets meer richting jou.. terwijl je dat doet voel ik 2 handen over mn rug strelen , ze vervolgen hun weg door mn zij richting mn borsten waar ze beginnen te kneden om daarna flink in mn tepels te knijpen , ik kan een zachte kreun niet onderdrukken en voel hoe jou lippen tegen de mijne glimlachen..

"Ik zei toch dat het oke was" zeg jij met een voldane grijns tegen je maatje "ze is gewoon een klein geil meisje" " vanavond verwennen we je samen" zeg je tegen mij en ik kan niet ontkennen dat dat idee me opwind.

Je vriend legt zn vinger tegen mn kin en draait mijn hoofd zijn kant op zodat ook hij me kan zoenen terwijl hij nog steeds met mn borsten speelt.

Jij duwt mn benen uit elkaar en begint me zachtjes te strelen.. mn bovenbenen , de binnenkant van mn dijen en de allerzachtste aanraking over mn gladgeschoren poesje.

Terwijl je langzaam 2 vingers in me laat glijden voel ik de hand van je vriend ook zakken om vervolgens heerlijk met mn clitje te spelen.

Terwijl jullie me natter maken dan ik ooit geweest ben en ik afwisselend jou en je vriend zoen laat ik mijn handen over jullie lichamen dwalen om vervolgens te voelen dat jullie beide al aardig hard zijn.

"Uit" zeg ik terwijl ik jullie beide broeken probeer los te maken "eerst komen" zegt je vriend terwijl hij sneller met mn clitje begint te spelen.

Niet veel later kom ik luid kreunend klaar "wauw dat voelde echt heel goed" zeg ik nog nahijgend.

Nu is het onze beurt zeg je en samen gaan jullie staan. Al snel zijn jullie van alle kleding ontdaan en zit ik voor jullie op het randje van de bank , mn jurkje inmiddels alleen nog een stukje stof om mn middel.

Zachtjes pak ik jullie stijve leden beet en laat mn handen heen en weer glijden terwijl ik jullie heerlijke lijven bewonder. "Kom eens hier met dat mondje" zegt je maatje "ik heb gehoord dat je daar erg goed mee bent"

Met een glimlach beweeg ik mn hoofd zijn kant op en lik hem plagend over zn eikel voordat ik hem zo ver mogelijk in mn mondje neem en hem rustig begin te pijpen. Dat is zo makkelijk nog niet..je tegelijk concentreren op iemand pijpen en een ander trekken , maar aan jullie ademhaling en zachte gekreun te horen gaat het me niet verkeerd af.

Als ik hoor dat hij bijna gaat komen wissel ik en begin jou te pijpen terwijl ik zijn kloppende lul zachtjes streel en wat met zn ballen speel. Dit is makkelijker.. al jou voorkeuren en gevoellige plekjes ken ik al en het duurt dan ook niet heel lang totdat ik je hand op mn wang voel en je zachtjes fluisterd "stoppen schatje"

Zeiknat geworden neem ik jullie bij de hand mee naar de slaapkamer en ga op mn rug op bed liggen. Jij komt bij mn hoofd zitten en begint mn bovenlijf te strelen terwijl het hoofd van je vriend tussen mn benen verdwijnt en hij me begint te likken alsof dat het lekkerste is dat hij ooit gedaan heeft. "Hmm hij is goed"

Kreun ik zachtjes terwijl jij heerlijk met mn borsten speelt. Jij glimlacht "speel eens met dr gspot" zeg je tegen je maat "ik wil haar zien komen" braaf doet hij wat je zegt en vrij snel voel ik een orgasme opbouwen , jij voelt dit ook en buigt je iets over me heen "kijk me aan" zeg je streng en ik voel je hand hard om mn keel. Het gevoel van een man tussen mn benen die heel goed weet wat hij doet en jou hand om mn keel terwijl je me diep in mn ogen kijkt word me al snel teveel en ik kom al schokkend nog een keer klaar.

Voordat ik goed en wel op adem ben gekomen hoor ik een condoomverpakking openscheuren en zeg jij me naar boven te schuiven totdat ik op mn rug met mn hoofd naast het bed lig.

Terwijl jij je lul zo diep mogelijk in mn keel probeert te krijgen en me in redelijk tempo in mn mondje begint te neuken neemt je vriend in hetzelfde tempo mn kletsnatte kutje.

Na een tijdje zeg je me op mn knieen te gaan zitten en begin je me hard op zn hondjes te nemen je vriend komt op zn knieen voor me zitten en met jou vuist in mn haar grom je me toe "pijpen.. en diep" terwijl je mn hoofd ruw zo ver mogelijk op zijn stijve lul duuwt.

[muisjee]

Niet verzonden brief (28)

Van jou en mij, 

Toen ik in de klassenlijst zag dat ik bij jou in de klas zou komen, wilde ik echt gillen. Ik meette mezelf meteen een minderwaardigheidscomplex aan en liet alles maar over me heen komen. De eerste week vond ik je echt kut want hij, mijn crush van vorig jaar zat ook in onze klas en jij was de hele tijd bij hem. Ik voelde mij geïntimideerd. Tijdens een technologieles moest je mij wat laten zien van de docente. Ik schrok want waarom zou JIJ iets aan MIJ moeten laten zien? Je deed het en in het weekend daarna stuurde ik jou een berichtje over wie die ontwerper ook alweer was. Niet omdat ik het vergeten was hoor, ik wilde gewoon contact met je. Een halve maand daarna zei ik tegen jou dat ik jou een heerlijk mens vond en volgens mij begon daar onze vriendschap. 

De maandag daarop volgend deelden wij samen dat ene gevoel. We vormden samen een front en toen dacht ik dat dit wel eens heel bijzonder kon gaan worden. Steeds vaker begonnen we dingen met elkaar te delen. We knuffelden elkaar elke dag en dat was iets nieuws voor mij en voor mij was het bijzonder want ik had zo tegen je op gekeken. Ik kon me gewoon niet voorstellen wat jij zag in een persoon als ik. 

Regelmatig liet ik je weten dat ik respect voor je heb, dat ik trots op je ben en dat ik jou een ontzettend mooi mens vind. Ik gun jou dingen. Ik gun jou zo ontzettend veel dingen. Op 15 oktober deelde jij een heel persoonlijk verhaal met mij over het uit de kast komen en de problemen die zich daarna voordeden in jouw omgeving. Hij, de crush van vorig jaar, deed ook actief mee aan dat gesprek. Ik werd er emotioneel van. Jij lachte. Waarschijnlijk omdat je dat niet begreep maar het deed me echt zoveel zeer om te horen. 

17 oktober; Je vroeg via een Whatsappje dat je met me wilde praten. Ik was meteen in de stress en was meteen allemaal scenario’s aan het bedenken over wat ik gedaan zou kunnen hebben waarom jij wilde praten. Ik kon er niet achter komen en de volgende dag zei je, tot mijn grote ergernis, dat het niet meer nodig was.

We gingen samen, met nog wat andere klasgenoten, eten in de stad en naar een BPV voorlichting. Ik ontmoette je ouders en ik hield meteen van ze. Twee dagen daarna vroeg je of ik met je mee wilde naar de Dutch Design Week. Ondanks dat ik vrijwel meteen reageerde dat het goed was, heb ik echt wel nagedacht over of dat wel een goed idee zou zijn. Een hele dag met jou opgescheept in een stad die ik niet kende, wat zou dat worden? Op de Dutch Design Week zelf kwam ik erachter waarom mijn hoofd vond dat ik erover na moest denken. Het was echt gezellig, maar toen je mij in mn gezicht mepte met een zak kruidnoten en ik daar boos om werd, was de sfeer eigenlijk wel een beetje verdwenen. Jij wilde weten waarom ik daar zo boos om werd omdat jij dat niet begreep en het maar als grapje bedoelde. Ik zei dat je het gewoon niet moest doen. Ik bedoel, ik kon je daar toch niet vertellen dat dat me deed denken aan de klappen die mijn vader me vroeger gaf? De rest van de Dutch Design Week was geweldig. We dronken witte wijn in het Warehouse of Innovation en toen liet ik voor het eerst iets heel prive aan jou los. Ik vertelde over wat mijn vader had gedaan vroeger en dat hij nu, gelukkig, dood was en ik vond het heel bijzonder dat jij niet meteen ‘gecondoleerd’ begon te gillen. Normaal gesproken doet iedereen dat, maar dit vond ik fijner. Je luisterde. Je was er. Vanaf het moment dat die wijn binnen was, vond ik je weer leuk en fijn worden. Die uurtjes daarvoor waren mwah. Op het station in Strijp S vroeg je mij of ik je tas wilde dragen. Ik met mijn domme hoofd nam je tas aan om vervolgens tot de conclusie te komen dat je gewoon geen zin meer had in je tas. Ik bitste je toe dat ik niet je PA was en raakte chagrijnig op je. Later, vraag me niet hoe, was dat ook wel weer goed. We gingen naar de Flying Tiger en dat was aanvankelijk niet de bedoeling, maar we blijven Nederlanders en we werden aangetrokken door de uitverkoop. Alles voor een euro. Jij kocht alle propellorpetten uit het pand op en we hebben zo ontzettend gelachen met de vreemde mensen die met ons in dezelfde rij naar de kassa liepen. Later in de trein was er een mevrouw boos weggegaan omdat wij te luidruchtig waren. Ik vond je toen irritant en o zo leuk tegelijk. Ik kon niet kiezen.

Ik deelde mijn idee over het schrijven van een eigen poeziëbundel met jou. Jij moedigde dit idee aan. Heel erg zelfs en dat gaf mij dat laatste beetje vertrouwen in mijn kunnen. Ik ben bezig gegaan. Als ik dit schrijf, is het nog lang niet af, maar ik blijf ermee bezig. Ik moet dit doen van mezelf. We hebben zelfs een fangirlmoment gehad over Boer zoekt Vrouw en dat was echt het laatste waarvan ik had verwacht dat ik het daar met jou over zou kunnen hebben. Op 19 november schreef ik een brief naar jou. Ik nam deze op in de hoop dat je zou gaan huilen bij het luisteren. In de hoop dat je echt zou beseffen dat je in mijn hart zit, lekker warm, en dat ik van je houd. Een brief waarin ik schreef dat je me mocht haten als ik je hart ooit zou breken. Toen wisten we niet hoe dichtbij dat randje nu zou zijn. Toen wisten we niks. Je was me dankbaar. Je was me zo dankbaar.

Het Tropenmuseum. Ik had de expositie gezien van de kinderen op de cacaoplantages. Ik heb zo hard moeten huilen daar in dat fucking museum. Ik wilde naar je toe. Ik wilde je knuffelen en ik wilde gewoon even bij jou zijn. Ik kon je niet vinden. Letterlijk en figuurlijk. Je was met anderen en ik wilde daar niet tussenkomen. Ik voelde me teveel. Ergens bij de Samurai vonden we elkaar. Je knuffelde me en dat was het moment dat ik echt brak vanbinnen en dat niet echt heel erg liet merken aan de buitenkant. Daarna raakten we elkaar weer kwijt. Ik deed mijn best om bij je in de buurt te blijven, maar dat was tevergeefs. Diezelfde dag liet ik je weten: ‘Ik denk echt dat je lekker zoent.’ (Als je dat oké had gevonden, had ik je ook echt gezoend.) We schreven naar elkaar en we moedigden elkaar aan om vaker te schrijven. Om te blijven schrijven. Om te blijven doen waar we goed in zijn. Schrijven is nog steeds iets wat ik heel graag een keer samen met je zou willen doen.

We begonnen aan een nieuw project. Jij zat bij mij in een groep en we begonnen goed. We wilden voor OMGB een opdracht samen doen, een samenwerking die achteraf volledig in de soep liep en misschien maar goed ook, want jij kan nu een meesterlijk werk maken. Een werk waardoor ik nog trotser op jou ben dan ik al was. Ruzie, negeren, pijn, verdriet, boosheid, vertrouwen en hopeloos. Dat waren de keywords van de afgelopen week. Een vreselijke week. Niet alleen voor jou, maar ook voor mij. Na jou vier dagen te hebben genegeerd wilde ik eindelijk praten. Nu, ruim anderhalf uur bellen verder lijkt alles goed te zijn. Niet meer zoals het was in het allereerste begin, maar goed. Gewoon goed. Oke. En dat is een nieuw begin.

- 

Dit zijn gebeurtenissen van het afgelopen half jaar. Vanaf die maandag middag in september, die dag dat ik jou leerde kennen, tot nu heb ik gedacht dat jij mijn beste vriend was. Ik denk dat ik nu op het punt ben gekomen waar ik het goede ga doen voor mijzelf in deze situatie. Ik deel al een tijdje geen dingen meer met je omdat ik de opening in jouw zorgvuldig opgebouwde muur niet meer kan vinden en misschien wil ik die ook wel niet meer vinden. Als we nog dingen met elkaar delen liggen die dingen op een bedje van irritaties die dan weer omhoog komen en zich opnieuw opstapelen.

.Jij bent met jezelf bezig en dat is prima. Niet helemaal wat ik zoek in een vriendschap. Jij hoeft niet te veranderen omdat ik iets anders zoek. Soms groei je in een vriendschap meer naar elkaar toe en soms groei je uit elkaar. Dat doet pijn, maar op een gegeven moment moeten we doen wat het beste is voor onszelf. Blijf jezelf want je bent prima zoals je bent. 

x.

[mommytalk-blog]

Uniek

Wij leerden elkaar al kennen... 

Nu wil ik graag iets meer vertellen over mn dochtertje, Luna.

Luna is een prachtige, lieve, vrolijke, speelse, sterke, vastberaden meid van (bijna) 2 jaar. 

Ze is perfect! Maar dat vind natuurlijk elke ouder van z’n eigen kind... 

Maar Luna is ook uniek. En hoewel we allemaal uniek zijn om ons zelf te kunnen zijn, is zij mijn unieke meid met een beperking, of hoe wij het liever noemen: ‘speciale gave’.

Toen Luna een 2-tal maanden oud was, merkte ik iets op...

Ik kon niet zeggen wat het precies was, maar er ‘klopte iets niet’...

Dus, zijn we naar dokters beginnen gaan... De ene achter de andere, van ziekenhuis naar ziekenhuis... Maar iedereen gaf ons hetzelfde antwoordt: ‘Er is niets mis, je denkt dat maar. Ga naar huis, en geniet van je gezin.’

Maar dat kon ik niet, er was iets in mij die gewoon schreeuwde dat er iets niet in orde was! Daarom besloten m’n vriend en ik dus ook dat we niet zouden opgeven met zoeken tot er ons iemand serieus zou nemen!

En thank God dat we dat gedaan hebben, want tegen dat Luna 5 maanden was hadden we eindelijk iemand gevonden die ons serieus nam! Toen ik uitlegde aan die arts dat ik het gevoel had dat er iets niet juist was zei ze dan ook meteen: ‘Als jou moedergevoel zegt dat er iets niet klopt geloof ik jou, want een moedergevoel is 9 kansen op 10 altijd juist.’

En dan begon ons avontuur...

Van hier naar daar, onderzoek na onderzoek, dagen en nachten in het ziekenhuis... en nu, 2 jaar later, hebben we de definitieve uitslag van alle testen...

Luna heeft een chromosoom-deletie.

Wat dat precies is, is moeilijk om uit te leggen... Maar het komt er op neer dat er een stukje van een chromosoom in haar DNA ontbreekt. In dit geval een stukje van ‘chromosoom 3′. Er zijn niet zoveel kindjes bekend met deze ‘aandoening’, waardoor het voor de dokters ook moeilijk is om ons op al onze vragen gepaste antwoorden te geven... Dat maakt het er natuurlijk niet gemakkelijker op. Een gevolg van die chromosoom-deletie is dat Luna niet alleen een grote motorische en mentale achterstand heeft, waardoor ze bv nog steeds niet kan kruipen, stappen, zelf eten enz... Maar ook autisme en epilepsie heeft.

Ik kan je verzekeren, je eigen kind zien die een aanval doet, waar je niets vanaf weet, en in principe niet veel kan doen, is het akeligste dat ik ooit heb meegemaakt! Het is ook niet de meest gekende vorm van epilepsie waar je een aanval krijgt door lichtflitsen ofzo... Luna haar aanvallen worden het meest getriggered wanneer ze in slaap gaat, uit slaapt komt, erg moe is of koorts heeft. We kunnen ook altijd heel goed zien aan haar wanneer ze moe is, want dan beginnen haar oogjes volledig af te dwalen naar de zijkanten, en houdt ze haar handjes dicht bij haar. Gelukkig heeft ze tot nu toe ook nog maar 1 keer een aanval gehad, maar we hebben altijd noodmedicatie liggen voor moest het zich nog eens voor doen. Aangezien dit een gevolg is van haar chromosoomtekort zit de kans er dus wel in...

Daarnaast heeft ze ook haar motorische - en mentale achterstand. Ikzelf vind dat ze hier al enorm in vooruit gegaan is, en ben trots op elk klein stapje die ze maakt. Maar volgens de artsen gaat het dus niet vooruit. Nu, heel veel respect voor alle artsen, en zeker degen die Luna al geholpen hebben, maar de laatste 2 jaar hebben we ook wel al gemerkt dat ze nogal geneigd zijn op te zien wat Luna nog NIET kan, in plaats van te zien wat ze WEL al kan. Ze is nu 2 jaar, of toch bijna, (stop de tijd!), en ze kan nu toch wel al zelfstandig zitten. Dat lijkt misschien nog niet zoveel, maar als je ziet van waar we komen is dat een heel grote verandering! Op het einde van de zwangerschap van Léon (juli 2018) kon ze dit nog niet... Dus we zijn enorm trots op de vooruitgang die ze al gemaakt heeft! Ze gaat 3 keer per week naar de kinesist op te oefenen. Daar leert ze om op haar knietjes te zitten, over te gaan van zitten naar kruipen, en om te staan. We gaan nu toch wel al een dik jaar en half en beginnen nu echt wel verandering te zien! Het gevoel dat je krijgt om haar te zien als ze de eerste keer recht stond was echt ongelooflijk! kippenvel over m’n hele lijf! fantastisch moment! En ookal hield ze het maar een paar seconden vol, ze heeft het toch maar gedaan! Nu oefenen we thuis zoveel mogelijk zodat ze zichzelf kan leren verplaatsen, omdat we zien dat dit haar met momenten toch wel begint te frustreren. Naast haar motorische achterstand heeft ze dus ook een mentale achterstand. Het komt er eigenlijk vooral op neer dat ze nu, op de leeftijd van 2 jaar, een mentale leeftijd heeft van ongeveer 7 maanden. Hoe snel die mentale leeftijd vooruit zal gaan is moeilijk in te schatten. Toen ze 5 maanden was zat ze op een leeftijd van tussen de 1.5 maanden en 2 maanden oud. Maar ze doet echt super goed haar best! 

Als laatste, haar autisme. 

Ik weet dat er veel mensen zijn die dit woord niet graag horen, maar voor ons maakt het geen verschil. Luna is wie ze is, en voor ons is ze haar eigen, perfecte zelf!

Je zou denken: ‘autisme, wat is dat nu precies?’, ik ben er natuurlijk ook geen expert in, verre van, en kan alleen maar de voorbeelden van Luna gebruiken. Daar ga ik graag in de volgende blog over verder. 

Als er iemand is die dit leest, en je hebt vragen, ik kan je geen professionele antwoorden geven, maar ik kan wel vertellen hoe wij het ervaren hebben. Ik zou heel graag andere mamatjes hun verhaal horen! 

Tot de volgende! 

-x Evy

[wanna-be-heard]

Kheb de hele weg naar kot geweend & mezelf ook in slaap geweend. De volgende dag wou ik mn spullen gaan halen. het eerste wat ze tegen me zei was ‘er ligt een vriend van ons in spoed’. Kwas echt sprakeloos ze begon gwn weer over zichzelf. Toen ontdekte ik dat haar ex was blijven slapen en ze had geslapen op MIJN kussen. En nu doet ze ook niets van moeite om het uit te praten maar ik kreeg wel net een bericht van haar ex dat ik me als een volwassen persoon moest gedragen en het gwn uitpraten???

Lieve jij;

Het klinkt alsof gij verschrikkelijk veel geeft aan haar en verdomd weinig overhoudt voor uzelf. Want laten we eerlijk zijn met dat sprankeltje aandacht en liefde die gij vang van haar; zult gij het niet redden toch? Gij stelt uzelf in een positie waarin zij zonder omwegen uw hart kan raken; wat ze in deze situatie deed zonder het achteraf in te zalven. Dit is niet eerlijk; niet voor u; niet tegenover uzelf. Je voelt je achteruit geschoven hé? Alsof de nachten die eigenlijk dagen werden helemaal niks uitgehaald hebben? 

Heb je ondertussen al met haar kunnen praten? Of hoe voel jij je er nu bij nu er enkele dagen verstreken zijn?

Je mag me ook gerust een privéberichtje sturen x

veel liefs x 

[josjeblogt]

Leila

De man

Iedere stad heeft er wel eentje; zo iemand die in gedrag of kleding opvalt. Vroeger heette dat een dorpsgek maar zo ver wil ik in dit verhaal niet gaan.

Het natuurgebied in onze ‘achtertuin’ heeft er ook een. Zo n man die iedereen kent en die je zelf ook van verre al herkent.

Zeker een keer per week begroette hij me lopend naast zijn fiets, noemde hij mn honden lieverds en liet hij me een sleutelhanger zien waar een vergeelde foto van zijn mooie lieve oude hondje in prijkte. Ze was al oud en daarom kon hij niet meer met haar wandelen bij het meer.

De eerste keren dat hij me dat vertelde, probeerde ik hem duidelijk te maken dat ik die foto al tientallen keren had gezien, maar daar reageerde hij nooit op.

Dus deed ik maar alsof ik de foto nooit eerder gezien had en zei ik hem keer op keer dat ze prachtig was.

Leila heette ze. En ze was zeventien jaar.

Dag lieverds!

Vandaag zag ik hem weer. Ik begroette hem en hij trok zijn sleutelhanger weer te voorschijn.

‘Hallo lieverds!’ riep hij naar mijn honden (het viel hem blijkbaar niet op dat ik ineens met drie hondjes op stap was). Ik verwachtte zijn gebruikelijke tekst, dat ze al zeventien was, en niet meer zo ver kon lopen.

Maar vandaag liep het anders.

Hij keek naar de foto van Leila in zijn sleutelhanger. Er stonden tranen in zijn ogen.

‘Ze zou op 24 januari achttien jaar geworden zijn, zei hij met tranen in zijn ogen. Ze was mijn beste vriend.’

Zonder mijn antwoord af te wachten stapt hij weer op zijn fiets.

‘Dag vrienden!’ roept hij mijn hondjes nog toe terwijl hij weg fietst.

Ik voel een knoop in mijn maag. Ik voel medelijden met deze bijzondere man.

‘Dag lieve oude Leila, rust zacht... ‘ zeg ik tegen mezelf.

Met een traan in mijn ogen loop ik verder.

(Foto van internet, lijkt op wat deze man me wekelijks heeft laten zien)

[vaneijzerenb-blog]

Week 90: P-day in het ziekenhuis, bosbranden, overplaatsing & een nieuwe roeping, hele fijne gesprekken

Hoi iedereen,

Boem!! Beter laat dan nooit! Sorry voor de vertraging maar we hadden een interessante P-day vandaag. Gister belde een lid ons en zei dat hij ons nodig had om hem naar het ziekenhuis te brengen vandaag. Dus meteen naar hem toegegaan in de ochtend, de ambulance gebeld lang gewacht en toen eindelijk met hem in de ambulance gegaan(zie foto). Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis stond ons een avontuur te wachten van 6 uur wachten en onderzoeken doen en toen uiteindelijk geconstateerd dat hij een gat heeft in zijn maag en moest blijven voor verdere behandeling. Was erg intens, maar we zijn altijd blij om te helpen! Het maakte me heel dankbaar voor de zegeningen die ik heb gehad in mijn leven. Veel mensen vroegen wat we hier deden en we konden veel mensen over de kerk vertellen. Het nam heel onze P-day daarom ben ik laat met mailen, maar ik ben dankbaar dat we die man konden helpen.

Dinsdag hadden we een les met Kostas in het park. Hij heeft het nog steeds moeilijk met drinken maar hij heeft het verlangen om te stoppen en we gaan de goede kant op. Deze man heeft zoveel verlangens maar zegt zelf dat hij Christus nodig heeft in zijn leven om genezing te vinden. Deze week hadden we een hele goede les met hem waar we de Geest echt sterk voelden en hij moest huilen voor best een lange tijd, ik weet niet wat het is maar deze man heeft echt een grote indruk op me gemaakt.

Toen belde Stephen ons dat hij onze les eerder wilden hebben. Dus gingen we naar zijn huis. Normaal hebben we altijd een les buiten, maar nu bij hem thuis en Elder Balser werd de hele tijd lastig gevallen door de hond van Stephen. Dus ik dat beest in een headlock gehouden voor de les en toen was alles goed. We hadden daarna Gyros als lunch in de kerk en toen Facebook gedaan. Terug naar huis gegaan en onze studies gedaan. Toen in de avond gingen we opzoek naar onze verwijzing van het hoofdkantoor, maar die was niet thuis. Toen op de weg terug naar huis kwamen we een vriend van Elder Balser’s broer tegen, dus dat was cool voor hem! 

Woensdag hadden we weer een les met Kostas in de ochtend. Toen met Nikos en Spiros in het park een praatje gemaakt, maar we konden niet blijven omdat we naar het vriendschapscentrum moesten om een paar lessen te geven. Normaal worden onze lessen overgenomen door vrienden, maar vanwege de hevige bosbranden dicht bij Athene konden ze niet komen. We merkten hier veel van de brand. Naast de onrust onder de Grieken was de lucht bruin van de rook! Toen les gegeven in het vriendschapscentrum voor Griekse en Engelse les! Daarna terug naar huis en hadden we studies. Daarna snel naar buiten gegaan voor een les met Panagiotis. Na een lange tijd weer met hem een les gehad, ging goed maar hij zit nog steeds vast in zn oude gewoontes maar daarom zijn we daar om te helpen! Toen een les met Ali over het zoenoffer van Jezus Christus. En daarna een nieuwe onderzoeker gemaakt, een vriend van Ali, Yasin. Hele goede gast en veel potentieel. Toen was het 22:30 toen we thuis kwamen!

Donderdag hadden we onze persoonlijke studie in de ochtend en daarna een snelle update met Kostas voor 10 minuten toen gingen we door helpen in het park en daarna moesten we onze spullen in pakken omdat Elder Balser naar Albanië moest voor MLC en ik naar Elder Schafer ging voor 3 dagen. Ik heb vorige week een telefoontje gekregen voor de transfers die volgende week zullen gebeuren en ik zal worden ontheven als zone leider in Athene en ik word overgeplaatst naar Limassol en ben geroepen als Gemeente President. ERG grote verantwoordelijkheid maar een fantastische manier om mijn zending af te sluiten daar voor de laatste 12 weken. Dus Elder Balser uitgezwaaid voor 3 dagen en toen met Elder Schafer een les gehad en daarna gegeten en veel gereisd om bij hun appartement te komen. Van de bus geschopt omdat we Mormonen waren XD. Dus veel gelopen, maar veel goede gesprekken gehad! Daarna brownies bij vrienden afgeven en toen was de dag voorbij!

Vrijdag wakker geworden, erg vermoeid omdat elder Schafer en ik veel gepraat hadden. Hij is uit de groep voor mij en gaat volgende week naar huis, dus veel gespreksstof. Meteen naar de Soepkeuken gegaan. Was heel goed en de groep Vlaamse meisjes waren daar nog en nodigden ons tot mn grote verrassing uit voor een naaktstrand, netjes  afgewezen XD. Daarna terug naar huis en geluncht en persoonlijke studie gedaan. Toen hadden we een Facebook sessie na een lange tijd afwezigheid en een hele goed les met Ellis! Daarna met Ellis naar het voetbalveld gegaan en we hadden een 11vs11 potje! Was zo goed, nieuwe vrienden gemaakt en een paar goals.

Zaterdag werden we vroeg wakker omdat er super veel insecten zijn die geluid maken, een soort krekels. Ik heb een foto, wie weet wat voor ding dit is, tell me! Maar vroeg gaan hardlopen en toen besloten we een berg op de rennen, klinkt beter dan het is maar was erg moeilijk, was het uitzicht waard! Persoonlijke studie voor de morgen en toen een les met de Marthonis family. Hun zoon is minder actief maar wil terug komen en zijn vriendin is de kerk aan het onderzoeken. We konden een boodschap met hen delen en de zoon een zegen geven, was heel bijzonder, sterke Geest! Daarna terug naar huis en gegeten. Toen onze studies gedaan en naar Star Bucks gegaan voor een milkshake en taalstudie! Daarna mn spullen gepakt en naar de kerk voor meer Facebook. We hadden super veel werk vanwege de branden en de super vele comments op Facebook. Daarna kwam Elder Balser terug en samen terug gegaan naar huis en veel bij gepraat!

Zondag ochtend was Kostas klaar voor kerk, maar hij zei dat hij het niet zonder bier kon doen. Dus toen samen besloten om hem volgende week mee te nemen. Was moeilijk voor hem, maar we zijn trots op zijn eerlijkheid en verlangen om te veranderen, we gaan ons best doen om hem te helpen. Goede kerkdienst en we hadden een onverwachte onderzoeker die kwam op dagen, Soloman. Hij is een tijdje weg geweest maar kwam op zichzelf terug. Toen moest ik vertalen in de Griekse gemeente en dat was moeilijk want we hadden 2 super snelle sprekers en ze vergaten dat ik moest vertalen, dus hielden geen rekening met Schriftteksten zoeken, dus live de Bijbel vertaalt en Elder Goodwin die naast me zat was onder de indruk #Gift of Tongs. Daarna hadden we een lange vergadering met de AP’s over hoe de zending het doet en hoe we kunnen helpen in deze tijd. Daarna terug naar huis en onze studies gedaan!

Dat was mijn week!

Liefs,

Elder van Eijzeren

"When you love God more than the comfort of home you will go far"

[vaneijzerenb-blog]

Week 71: God houdt van ons, Hij kent onze gebeden en onze gedachten en strekt Zijn hand constant naar ons uit. En Hij laat niemand los die zich aan Hem vast houdt!

Hoi iedereen,

Mirror on the wall here we are again! Boem, al weer een week voorbij. Man, man, wat gaat de tijd snel. We hadden weer een goede week, life is good!

Dinsdag hadden we direct na onze persoonlijke studie een vergadering met Elder Gunther over de gemeente hier in Larnaca. Er zijn een paar mensen die echt de hulp van de kerk en de mensen om hen heen kunnen gebruiken, dus het was goed dat we samen konden brainstormen hoe we de situatie gingen aanpakken. Toen hadden we district vergadering. Elder Rickard en Richardson zijn nu samen district leiders en het was de eerste keer voor Elder Richardson. Elder Rickard is een veteraan en gaat binnenkort naar huis. Maar ze hadden een hele goede vergadering voorbereid.Daarna hadden we de nodige studies de we moesten doen. In de avond een afspraak met 2 leden hier en hun vader/echtgenoot die een niet lid is. Elder Gunther had gevraagd of we met hem mee konden komen voor vertaling, was echt heel goed. Hij was geen lid, maar dat is geen eis voor de Geest om daar te zijn! Daarna hadden we een les met Moshood (lid) en Jacob  - een vriend van hem - en hij is nu een onderzoeker!

Woensdag hadden we ons dienstbetoon in de buurt. Was goed en we hadden vrienden gemaakt met een man die een garage heeft tegen over ons, Pananikos. We vroegen hem of we zijn hogedruk spuit mochten gebruiken om zijn oprit en die van zijn buren schoon te maken en dat mocht, dus hij zei dat we zaterdag terug moesten komen. Daarna hadden we taal studie en gingen we met Jacob en Moshood en hun vrienden naar een schoolplein om voetbal te spelen. Veel interessante figuren daar. En om een lang verhaal kort te maken vanwege onze huidskleur begonnen een paar mensen lastig te doen. We hadden veel steun van anderen. Zij zeiden dat het niet onze schuld was. Er is daar veel spanning tussen Christenen en Moslims, dus we zagen bijna een Street Fight plaatsvinden, maar we hadden Moshood en Jacob en hun vrienden die ons rugdekking gaven. Toen hadden we Griekse les klas en een vergadering over het zendingswerk in Larnaca in de avond.

Donderdag hadden we al onze studies in de ochtend en daarna hadden we een super goede inspiratie om cookies te maken tijdens onze etenstijd en die langs te brengen bij mensen. Dus we maakten het deeg in etenstijd en hebben tijdens wekelijkse planning de cookies gebakken #USEYOURTIMEWISELY. Toen hadden we als gevolg daarvan een les met Paulos, Emand, Thomas en een paar hele goede andere gesprekken. Het was echt heel goed om te zien dat mensen niet zo veel om de cookies gaven, maar meer om het feit dat iemand aan hen dacht. Plus we gaven ook een paar toespraken van Jeffrey R. Holland met de cookies omdat hij een baas is# JEFFREY! Toen kwamen we thuis na veel gefietst te hebben en deden onze planning and called it a day!

Vrijdag hadden we ons dienstbetoon bij de lokale voedselbank. Mensen beginnen ons nu te kennen en we zijn deel van de groep daar nu. Echt goed om te zien hoe mensen dichter bij elkaar kunnen komen door elkaar te helpen. Daarna hadden we een snelle douche en onze persoonlijke studies en toen stonden de Zusters en de Gunthers voor de deur om ons op te pikken om naar de Sheens te gaan om hen in hun tuin te helpen. Dat was heel goed en broeder Sheen wilden dat we goed eten hadden dus deed een BBQ toen wij aan het werk waren. Toen we klaar waren stonden de spareribs op ons te wachten! Daarna hadden we een paar lessen die niet door gingen, maar die tijd vulden we op met contacting, wat goed was. In de avond een les met Marios die down was en heel blij met onze steun!

Zaterdag deden we studies en toen moesten we snel naar de kerk om het een en ander te fixen omdat de APs ons hadden gebeld. Toen hadden we een afspraak met Moshood, maar die besloot 40 minuten te laat te komen. Was niet heel erg want wij waren druk, maar uiteindelijk wel een les gehad. Toen naar Pananikos gegaan voor de hogedrukspuit en met al onze buren de buurt schoon gemaakt. We waren al goede vrienden met een paar buren, maar toen ze zagen dat we alles aan het schoonmaken waren, waren ze heel dankbaar en uitten dat met koekjes! Daarna een les met Sunny gehad op Skype met vertaling. Wat een legende, hij maakt hele goede vooruitgang. In de avond langs Panayiotis gegaan, want hij was een beetje ziek. Dus een les met hem en Georgia gehad en zij hebben een paar problemen, dus ook een luisterend oor geboden.

Zondag was een goede dag. We hadden een les met Marcel, ook hij was worstelend met  persoonlijke dingen. Maar we hadden een hele goede kerkdienst en de Geest was daar. Ik moest in de Zondagsschool vertalen en het was met hele oude woorden uit het Oude Testament. Maar: Gaven van Talen, en het ging vlotjes! Na afloop hadden we een grote maaltijd bij Panayiotis thuis en hij kookt echt heel goed. Daarna hadden we taalstudie. Toen belden al onze afspraken af dus gingen we naar het strand om met mensen te praten. En ik was er echt klaar mee als ik eerlijk was. In de afgelopen dagen liet iedereen ons zitten of waren er dingen die tegen zaten. Maar toen op dat moment zaten we op een bankje en kwam er een random man op ons af die we niet kenden en zei: “Ik ben trots op het werk dat jullie doen, jullie zijn een zegen voor de mensen hier.” Toen gaf hij ons een pak sap en verdween. Mn collega dacht dat het één van de drie Nephieten was, voor degenen die het Boek van Mormon hebben gelezen. Als je het niet begrijpt, read the book bro. Maar serieus, ik zag de hand van God daar. Hij houdt van ons, Hij kent onze gebeden en onze gedachten en strekt Zijn hand constant naar ons uit. En God laat niemand los die zich aan Hem vast houdt!

Dat was mijn week!

Liefs,

Elder van Eijzeren.