#eksil

[owlshellaxy]

📖 : Pulang - Leila Chudori (2012).

Tontonanku dulu, Whisper of the Heart (1995) yang bikin aku kenal dengan lagu Take Me Home, Country Roads. Setelah masuk playlist dan terus diputar ulang, jadi balik ingat lagi dengan scene gemas dan menyenangkan di filmnya.

Di bab terakhir buku ini, lagu itu disebutkan Dimas Suryo. Tapi di bagian cerita yang kurang menyenangkan dan malah bikin haru.

Setelahnya, perasaan pas dengerin lagu itu udah ga semenyenangkan sebelumnya.💔

[nogondigi]

eksil (2024)

awalnya gue agak apatis saat liat posternya yang jujur teriak dokumenter banget dan gue nggak begitu tertarik lihatnya. memang baiknya nggak berburuk sangka dan untungnya gue coba nonton trailernya dulu sebelum langsung beli tiket. sangat amat disarankan untuk ditonton sebelum ditarik dari bioskop. sepanjang film dibuat merinding, takjub, dan nangis. nyorot trauma indonesia pasca rezim orde baru dan kejadian G30SPKI.

kalo orang-orang pengen kabur kuliah di luar negeri mereka justru setelah kuliah ditahan nggak boleh balik ke indo. mungkin kalau nggak disuguhin film ini pengetahuan tentang kejadian 1965, gue bakal mentok dimatkul sejarah yang bahkan gue juga kebanyakan lupa alurnya. dari awalnya nggak ada ekspektasi apa-apa sampe nggak bisa nggak nahan nangis sih apalagi waktu diputer lagu indonesia pertiwi.

dari film ini gue jadi paham titel "mahasiswa" benaran sekuat itu di era orde lama sampai reformasi di indonesia. suara mereka kuat sekali dan bisa melekat ke masyarakat indonesia. saking kuatnya sampai diasingkan ke negara orang padahal ingin pulang. dari film dokumenter ini selain adanya kesadaran akan masa lalu indo yang berdarah-darah, gue jadi tertarik buat ngulik sejarah indonesia pasca kemerdekaan. trauma pasca perang ternyata belum sembuh sudah ditimpa tragedi baru berdarah-darah.

"orde baru itu masih ada sampai sekarang cuma ganti pemakai jasnya." 🙃

terima kasih atas perjuangannya.

[gebo4482]

Acts of Blood - Steam Demo Trailer (English)

Steam

[benmervelerdeyim]

Eksileri görmekten bıktım..

Artıları ve çarpıları sadece derslerde görmekten de..

Her gün bölmelerle uyanıyorum..

Çünkü her uyandığımda ikiye bölünüyorum..

Ama uyurken sonsuzlukla çarpılıyorum..

Çünkü seni bir tek o zaman görüyorum..

Rüyalarım, benim en değerlimi taşıyorsunuz.

[ruhumbipolar]

benimkisi korkunç bir başlangıç ve nasıl sonlanacağını bilmediğim bir hikaye, gözlerini kapatıp hâyâl et beni.

travmalardan seslerden yalanlardan ve ihanetlerden siyahlaşan bir dünya bir beden, elinde avucunda kalmamış tüketmişler beni, beni benden almışlar karşıma geçip hesap sormuşlar üstelik. heves kalmamış bulanıklaşmış her yer. gelen de pek çare bulamamış kaçanı görmüş gözler yarı yolda bırakmış beni ışık sanıp koştuğum herkes. evim yanmış ruhum eksilmiş bir yerlerde. gezmiş hep kendini aramış sorular cevaplar kaybolmuş bi çukurun en dibinde yorulmuşum ama ben yine devam etmişim eksile eksile vâr olmaya devam etmişim helal etmediğim tonla hak ile arkamda.

[yakazakalb]

Çabalaya çabalaya eksiliyorum. Eksilmek için mi uğraşıyorum. Sahi insan çabalamakla yarım kalır mı? Aynada eksik bir sûretim, suda yansımam yok. Koştukça ayaklarımda yollar birikiyor. Ben hep varamadığım yerdeyim.

Çabalamakla olmaz bazı şeyler sevgili kendim. Ya da belki de eksile eksile yerini bulacaksın...

.

[arbrenu]

Nagiela 3 yılın sonunda ilk defa tercih yaptım ve istediğim bir bölümü istemediğim şehirde kazandım ve bazı sebeplerden gidemiyorum kocaman bir yol ayrımının ortasındayım ne karar verirsem vereyim yanlış olacak gibi geliyor çok kötü durumdayım

Artılar eksiler tablosu yok. İki durumda da kendini ve getirilerini ve nasıl hissettireceğini düşün. Daha iyisi yoksa daha kötüsü hesabı yap

[tambirsinamist]

ben şimdi çocuk yaşıma nasıl mutluyum diyeceğim. sözümü tutamadığım yaşlarımın karşısına nasıl geçeceğim. bir gülümseme, bir mutlu haber de hafifletmez utancımı. söylesene ben şimdi çocukluğumun üstüne gölge olmadan nasıl yaşayacağım. iyileşir mi bu saatten sonra geçmiş. ne zaman gelenler gideni aratmayı bırakır. söylesene üstünden onlarca darbe geçmiş yara, hep mi böyle ağrır. olmadı ben gideyim. bırak beni öncem. ben gidince daha güzel olacak her şey. tüm yorulmalar geçecek sanki. bi anda tüm yaşlarım masum olacak. beni artık bırakman gerek. ben seni bırakamıyorum çünkü. sanki sadece kötü anılarımızı yazdığımız, sözde pembe kapaklı günlüğümüzün anahtarını bir yerde unutmuşuz. unutmuşuz da ben sıkışmış kalmışım mukavvadan süslenmiş iki kapak arasında. dışardan kurdeleyle bezeli de olsa içerisi çok çirkin. biz bu kadar çirkinlikle nasıl başa çıktık. bazen bütün yaşlarımı çocukluğumdan çekip almak istiyorum biliyor musun. ama kalemim onlara yeni ve eskisinden daha güzel bir çocukluk yazamayacak kadar kirli. kalem kirli olur mu deme. öyle. ne kadar güzel şeyler olmaya devam etse de zamanında çok kötü şeyler oldu. bak bana. kaçmak istedikçe hep aynı yerde kaldım. sözde matematik hayatıma uymadı. eksiler artıları da yutup eksi yaptı. benim sıfırlara ihtiyacım var çocuk. koca bir sıfır olmaya. çünkü artılar düşlerde.

[birpetunya]

İnsanlar sevilmek ister, koşulsuz şartsız. Anlaşılmak ister, konuşabilmek ister, yargılanmak istemez, sorgulamaya maruz kalmak istemez.. en çokta, kaybetmekten korktukları olmak, vazgeçilen biri olmamak isterler..

Peki bunları isteyen kişiler, karşı tarafı mutlu etmek için neler yapıyor olabilir?

Her şey,

Hiçbir şey,

Çok şey,

Çaba sarf etmek bile karşı tarafı mutlu edebilir.

Önemli olan bunları yansıtabilmek değil, göze sokmak değil, bunları belli etmeden onu mutlu ederek yapabilmektir.

Şimdi diyeceksiniz ki, belli etmeden nasıl yapabilirim?

Çok basit. Sevgini sakınma, değer verdiğini gözüne sokmadan belli et. Güven sorunları mı var, nedenini sor onu tanımaya çalış. Kendine ve ona zaman ayır. Bakın, zaman her zaman her şeye ilaç olur ama zaman bazen de pişmanlıkların anası olur. Vaktinden önce değil, vaktinden sonra değil. O anda, o yerde..

Siz biriyle sevdiğiniz ve anlaşabildiğiniz için mi konuşursunuz yoksa ne alıp verildiğine bakarak mı?

Sevmek, merhem olur yaraya.

Anlamak, kişinin yaralarını sarar.

Değer vermek, seslerin susmasıdır çoğu zaman.

Benim eksiklerim senin artılarındır, senin artıların benim eksilerimdir.

Eksiler artılarla çoğalır ama artılar eksilerle sıfırlanır, ikimizin eksiği ikimizin artısıdır, ikimizin artısı ise ikimizin eksiği..

İki artı, sorunlar yaratmaz belki ama anlaşılmayı engeller..

[tugbagrsv]

Senin için, bizim için artılar eksiler tablosu yaptım

Eksiler daha çoktu

Ama ben artıları daha çok sevdim :)

[ekycahyashlikha]

NASIB EKSIL POLITIK 1965-1998

‘Pulang’ adalah novel karya Bu Leila S. Chudori yang menceritakan tentang Flaneur yang artinya pengelana. Saat meletisnya peristiwa G30S 1965, entah hal ini disebut nasib baik atau bukan, Dimas Suryo dan kawan-kawan melakukan perjalanan dinas ke Beijing untuk menghadiri Konferensi Wartawan.

Karena hubungan tempat kerjanya dengan seniman Lekra yang ternyata berafiliasi dengan PKI, Dimas dkk menjadi stateless. Paspornya dicabut oleh pemerintah dan mengakibatkan mereka menjadi eksil politik.

Untuk bertahan hidup, Dimas dkk pindah ke Prancis dan membuka Restoran Tanah Air yang menyajikan makanan-makanan khas Indonesia. Namun usaha mereka selalu dibayang-bayangi oleh intel-intel pemerintah. Mereka dibuang oleh negara, tapi tak luput dari pengawasan pemerintah.

Selain membuka restoran, Dimas memutuskan untuk menikah dengan Vivienne kemudian dikaruniai anak bernama Lintang Utara.

Beranjak dewasa, Lintang seperti krisis identitas. Ia mempunyai 2 kewarganegaraan tapi tak mengenal Indonesia sama sekali. Untuk tugas akhir kuliahnya, ia disarankan oleh dosen pembimbingnya untuk mencari tahu tentang Indonesia. Lintang pun pulang ke negara asal ayahnya, Indonesia tahun 1998.

Puluhan tahun sejak peristiwa G30S 1965, ternyata keadaan Indonesia belum berubah. Peristiwa tsb masih berdampak buruk bagi warga Indonesia. Orang-orang yang diduga berafiliasi dengan PKI masih mengalami diskriminatif. Bahkan demo menentang pemerintah otoriter sering terjadi dan memakan banyak korban. Dan banyak penjarahan di mana-mana.

Dalam novel ini, Bu Leila berhasil menggambarkan ketegangan dan kegelisahan masyarakat pada tahun itu. Betapa tahun tersebut lebih banyak rasa takut dan ketidakpastian dalam menjalani hidup.

[yazmasamaglayacaktim]

bir sokakta tüm sesleri birbirinden ayırmaya başlamışsın. beklediğin yardım sen kendin ayağa kalktıktan sonra gelmiş her seferinde. ve artık denize bakarken bile boğuluyorsun. gerçeklerin yerini hayaller alırken seni de bu odadan atmışlar. fazla bir eşya gibi ortasındasın hayatın. eskiden her şeyini sevdiğin sokaklarda yürümekte zorlanıyorsun. kedileri sevesin gelmiyor. yardım istemiyorsun. zor durumdasın. önce canını yakmışlar. canını soğutup soğutup umut etmişsin. kalbini kırmışlar ve kırgın kırgın umut etmişsin. kemiklerini kırmışlar alçılarla umut ettirmişler. hislerini almışlar hissiz de devam etmişsin. çok acımış ve geçmiş. daha çok acımış ve daha çok geçmiş. bu geçerse daha büyüğü gelecek diye bir acının geçmesini hiç istememişsin. ama geçmiş. kendini asarken bile sağlam gırtlak istiyor senden hayat. ses tellerin kopmuş çoktan. sessiz kalmışsın. söyleyebilsen söyleyeceksin, en kötüsü eksile eksile ölmektir diyeceksin. kafamı kaldırıyorum: buradan atlasam ölür müyüm diye binalara bakarken mutluymuş gibi gökyüzüne diyeceksin. demiyorsun ama. ben söylüyorum. ismimi. cismimi. tenimi. saçlarımı. görüntümü. her şeyi silmek istiyorum. siyasi kimliğimi köpeklere yedirmek istiyorum. ellerimi kırmak. ağzımdan iyi niyet cümlelerini tükürmek. dilimi yırtmak. karakterimden. kendimden. aynalardan. cinsel kimliğimden etimle beraber kurtulmak istiyorum. bütün kimliklerimden kurtulmak istiyorum. doğduğum gibi, ortasında yalnızlığın, bir evse hüzün, köşesinde çıplak kalmak istiyorum. insan kavramlarından uzak. nefretten bile beslenmeden. acıdan bile kurtularak. savaşlarda ölerek. barışlarda güzelleşerek. her şeyden ama. sokağa çıkmaktan. gittiğim şehirlerden. televizyon programları. diziler. şarkılar. konserler. nefes al bırak. nefes al bırak. bu kadar. devamı sosyalleşme adına yapılan her türlü işkencedir insanın kendine ettiği. bırak. bırak diyorum. hayatı sevebilenler sana ne derse desin. yanlış desin. sev desin. çık desin. gez dolaş desin. denedim diyemezsin. bir parçası da sensin bunun diyemezsin.

[motocorsas]

toprak says he's interested in a spot in motogp, given BMW would be providing it. this is especially prescient when considering that he declined a motogp spot at yamaha and later left the manufacturer, despite the fact that they were significantly more successful in WSBK than BMW at the time.

when i first heard the news that toprak declined to transfer, i figured it was because he favored the smaller WSBK calendar and the familiar paddock. but he seems excited at the opportunity to ride BMW in motogp -- is yamaha seriously that bad? does toprak know something about a BMW prototype that we don't? or the pay? i'm sure the answer is multiple or all of these things, but i'm curious to know more. here's some history:

the last time BMW supplied an engine in motogp, it was just that, the engine. the chassis was built by Suter, a very small manufacturer owned by ex-racer Eksil Suter, that had already been providing chassis in the newly-added moto2 class.

Forward Racing Suter/BMW competed in 2012 as a Claiming Rule Team, a concessions system implemented to help independent teams by giving them more resources, with the caveat that factory teams could buy (or "claim") their engines. BMW left after one year, and Suter retired their motogp chassis, while maintaining a presence in moto2.

if BMW were to return under the new concessions rules, they'd likely be a d-tier team, and as a new manufacturer, could stand to receive funding from Dorna the same way Aprilia did.

what all of this goes to show is that BMW has far more reasons to join and stay in motogp than they did in 2012, and if they choose to, toprak could make the switch easily. i think he's justified in wanting to ride for the team over yamaha, and not just because of the current gulf in performance between european and japanese manufacturers.

[aynodndr]

SABAH OLA HAYROLA

Dokuz doğurur korkularım yüreğimde

Yaka paça kovalarım umutlarımı

İtiş kakış bir araya geliriz anılarla

Pişmanlığı bile pişman eder keşkelerim

Öyle ki o bile kaçar en sonunda

Bin derenin suları aksa yollarıma

Dünyaları değişmem bir günlük mutluluğa

Sayfaları yırtılmış kitap gibiyim

Eksile eksile sıkışıp kaldım son paragrafa

Şimdi uzayan gecelerin

Kış uykusundan geçer yalnızlığım

Yaram kadar kanar umutlarım

Bir hasretliğin bin ahı keser fermanımı

Yine dilim varır aynı lafa

Sabah ola hayrola

Serpil savaş

[demelitist]

Yeni bir yaş ve yepyeni bir kitap. Bakalım bu yaşın getirdiği artılar ve eksiler neler olacak 😇

[ruhumbipolar]

eksile eksile gelmişim bugünlere hep bir şeylerden vazgeçmek zorunda kalmışım sırf 2 gün fazla yaşayabilmek uğruna soyutlanmışım insandan sevgiden kendimden, karanlığa karışmışım kimse benimle bu karanlıkta oturmamış.