#donya victorina

[cskyes]

update about the El Filibusterismo film project thing...

I finally finished it! after a couple of weeks of pain and suffering, I've finally accomplished my goals, but unlike Makaraig and Co. no friars were involved.

An odd detail that happened though is that Donya Victorina and Don(ya) Custodio, due to the absence of Paulita in some scenes, just suddenly has this weird sapphic dynamic...

Like, an unexpected side effect of Donya Custodio's actor catching Paulita's line is making Donya Custodio look like she's in a relationship with both Pepay and Donya Victorina.

[totallynotsomeone]

Pls I need more Don Tiburcio lore. How tf did this man hide under the wings of Padre Florentino after running away from Donya Victorina 😭😭😭😭😭😭 like I really thought He was going to die after Noli I didn't expect Him to just be all "yoohoo" on the last chapters of El Fili 😭😭😭

[mr-darcy-where-are-you]

In Kabanata 25, "Sa Tahanan ng Pantas", where Crisostomo is seeking advice from Pilosopong Tasyo for his plans of building a new school for boys and girls in San diego. Tasyo calls it "pangarap ng baliw" or "a madman's dream" because no matter how much effort one would put in giving education, if the student himself/herself is discouraged by both the church and his/her own parents and also by the long held beliefs of the people then they will lose the drive to learn.

Education, back then, was seen as this unattainable thing for "indios", it was reserved for the wealthy, and as it was portrayed, the "wealthy" (Kapitan tiago, don tiburcio and donya victorina) back then were held in a vice grip by the church. And we see that those who dare to defy the church (don rafael ibarra) would receive dire consequences.

That's why Tasyo advices Crisostomo ibarra to "halikan ang kamay ng mga makapangyarihan" because he knows that if they decide to fight him, he will fail.

It really showcases how society was controlled by the church and how much we lean on them. The country could not evolve because we were always asking for their permission, we relied on them, and we believed in them. They lied.

[andreaglj]

Pagsusuri sa akda

Pagsusuri sa akda

I. Panimula A. May-akda: José Rizal 1. Talambuhay ng may-akda: Si José Rizal (1861-1896) ay malawak na itinuturing na isa sa mga pinaka-maimpluwensyang tao sa kasaysayan ng Pilipinas. Siya ay mayroong madaming tungkulin; isa siyang intelektwal at politikal na aktibista, na kilala sa kanyang mga pampulitikang sulatin, na nagbigay inspirasyon sa rebolusyong Pilipino at kalaunan ay humantong sa kanyang pagbitay ng mga kolonyalistang Espanyol. 2. Kaugnayan ng may-akda sa kanyang nobela: Ang kaugnayan ni José Rizal sa kanyang nobela na Noli Me Tangere ay ang pagpakita ng buhay ng tao noon sa panahon niya & ng mga español. B. Pamagat ng nobela: Noli me Tangere 1. Kaugnayan ng pamagat sa may-akda: Ang kaugnayan ng pamagat kay José Rizal ay ang pagkakasaksi niya sa panahong sinasabi niyang may kanser. 2. Kaugnayan ng pamagat sa kabuuan ng nobela: Ang kaugnayan ng pamagat sa kabuuan ng nobela ay ang pagkakaroon ng isang anyo ng kanser na lubhang kakila-kilabot na ang nagdurusa ay hindi nakayanan na mahawakan, na humahantong sa pangalan ng sakit, at ng nobela, noli me tangere (Latin: "huwag mo akong hawakan"). II. Katawan A. Tauhan, pagpapakilala at paglalarawan 1. Pangunahing tauhan

Juan Crisostomo Ibarra y Magsalin: isang binatang nag-aral sa Europa; nangarap na makapagpatayo ng paaralan upang matiyak ang magandang kinabukasan ng mga kabataan ng San Diego.

Maria Clara de los Santos y Alba: ang mayuming kasintahan ni Crisostomo; mutya ng San Diego na inihimatong anak ng kanyang ina na si Doña Pia Alba kay Padre Damaso.

Don Santiago de los Santos o Kapitan Tiago: isang mangangalakal na tiga-Binondo; ama-amahan ni Maria Clara.

Elias: isang bangkero at magsasakang tumulong kay Ibarra para makilala ang kanyang bayan at ang mga suliranin nito.

Sisa, Crispin, at Basilio - si Narcisa o Sisa ay isang masintahing ina na ang tanging kasalanan ay ang pagkakaroon ng asawang pabaya at malupit. Sina Basilio at Crispin ay mga magkapatid na anak ni Sisa; sila ang sakristan at tagatugtog ng kampana sa simbahan ng San Diego.

Pilosopo Tasio o Don Anastasio: maalam na matandang tagapayo ng marurunong na mamamayan ng San Diego.

Donya Victorina de los Reyes de Espadaña: isang babaing nagpapanggap na mestisang Kastila kung kaya abut-abot ang kolorete sa mukha at maling pangangastila. Mahilig niyang lagyan ng isa pang “de” ang pangalan niya dahil nagdudulot ito ng “kalidad” sa pangalan niya. 2. Katunggali

Padre Damaso: isang kurang Pransiskano na napalipat ng ibang parokya matapos maglingkod ng matagal na panahon sa San Diego: tunay na ama ni Maria Clara. 3. Iba pang tauhan

Padre Salvi: kurang pumalit kay Padre Damaso, nagkaroon ng lihim na pagtatangi kay Maria Clara.

Alperes: matalik na kaagaw ng kura sa kapangyarihan sa San Diego (itinuring ni Rizal na Hari ng Italya ng San Diego habang ang kura ang Papa ng Estado Pontipikal)

Donya Consolacion: napangasawa ng alperes; dating labandera na may malaswang bibig at pag-uugali.

Don Tiburcio de Espadaña: isang pilay at bungal na Kastilang napadpad sa Pilipinas sa paghahanap ng magandang kapalaran; napangasawa ni Donya Victorina.

Linares: malayong pamangkin ni Don Tiburcio at pinsan ng inaanak ni Padre Damaso na napili niya para mapangasawa ni Maria Clara.

Don Filipo: tenyente mayor na mahilig magbasa na Latin

Señor Nyor Juan: namahala ng mga gawain sa pagpapatayo ng paaralan.

Lucas: kapatid ng taong madilaw na gumawa ng kalong ginamit sa di-natuloy na pagpatay kay Ibarra.

Tarsilo at Bruno: magkapatid na ang ama ay napatay sa palo ng mga Kastila.

Tiya Isabel: hipag ni Kapitan Tiago na tumulong sa pagpapalaki kay Maria Clara.

Donya Pia Alba: masimbahing ina ni Maria Clara na namatay matapos na kaagad na siya’y maisilang.

Inday, Sinang, Victoria, at Andeng: mga kaibigan ni Maria Clara sa San Diego.

Kapitan-Heneral: pinakamakapangyarihan sa Pilipinas; lumakad na maalisan ng pagka-ekskomunyon si Ibarra.

Don Rafael Ibarra: ama ni Crisostomo; nakainggitan nang labis ni Padre Damaso dahilan sa yaman kung kaya nataguriang erehe.

Don Saturnino: lolo ni Crisostomo; naging dahilan ng kasawian ng nuno ni Elias.

Balat: nuno ni Elias na naging isang tulisan

Mang Pablo: pinuno ng mga tulisan na ibig tulungan ni Elias.

Kapitan Basilio: ilan sa mga kapitan ng bayan sa San Diego Kapitan Tinong at Kapitan Valentin; ama ni Sinang.

Tenyente Guevarra: isang matapat na tenyente ng mga guwardiya sibil na nagsalaysay kay Ibarra ng tungkol sa kasawiang sinapit ng kanyang ama.

Padre Sibyla: paring Dominikano na lihim na sumusubaybay sa mga kilos ni Ibarra.

Albino: dating seminarista na nakasama sa piknik sa lawa. B. Banghay / Buod A. Tagpuan i. Panahon

Tag-araw

Tag-init ii. Lugar

San Diego

Sa bahay ni Kapitan Tiago sa Binondo

Sa libingan

Sa simbahan ng San Diego

Sa tribunal ng San Diego

Sa bahay ni Pilosopo Tasyo

Sa plasa

Sa mga hayag ng lansangan ng San Diego

Sa bulwagan

Sa kwartel

Sa kabundukan a. Simula Si Juan Crisostomo Ibarra ay bumalik sa Pilipinas pagkatapos ng pitong taong pag-aaral sa ibang bansa. Nagdaos ng piging si Kapitan Tiyago, at ininsulto ni Padre Damaso si Ibarra. Dinalaw siya ng kasintahan ni Ibarra na si Maria Clara pagkatapos ng kapistahan. Inakusahan ni Padre Damaso si Ibarra bilang isang Erehe at Pilibustero, ngunit namatay ang ama ni Ibarra na si Don Rafael Ibarra matapos protektahan ang isang bata mula sa isang kubrador. Ang mga labi ni Ibarra ay hinukay at inilipat sa libingan ng mga Instik, ngunit ang kanyang katawan ay itinapon sa lawa dahil sa ulan. Ipinagpatuloy ni Ibarra ang gawain ng kanyang ama, na tumulong kay Nol Juan sa pagtatayo ng paaralan. Pumagitna si Elias, at ang biktima ay hindi si Ibarra kundi ang binayaran ng kanyang lihim na kalaban. b. Kasukdulan Si Ibarra, isang binata, ay sinakal ni Padre Damaso, na inatake ng kanyang ama. Si Maria Clara ay namagitan upang pigilan siya, at pinatalsik ng Arsobispo si Ibarra sa Simbahang Katoliko. Tumanggi ang mga magulang ni Maria Clara na pakasalan si Ibarra, sa halip ay nagpakasal kay Linares, isang batang Kastila. Ang pagkakatiwalag kay Ibarra ay binawi, at siya ay muling ikinulong. Nakatakas si Ibarra sa tulong ni Elias, at naglakbay sila sa Ilog Pasig hanggang sa makarating sila sa Lawa ng Bay. Natagpuan at pinatay si Elias, na sumaklaw kay Ibarra. Nalaman ni Maria Clara ang pagkamatay ni Ibarra at nakiusap kay Padre Damaso na pasukin siya sa kumbento. c. Wakas Sinundan ni Elias ang alamat ng Ibarra Forest, nakita si Basilio at ang kanyang namatay na ina na si Sisa. Bagama't nasugatan, binalaan niya ang mga mapalad na huwag kalimutan ang mga nasawi sa dilim ng gabi. d. Uri ng Nobela

Nobelang Romansa

Nobelang Kasaysayan

Nobelang Layunin D. Tema / Damdamin

Kabuuang mensahe ng Nobela Ang mensahe ng nobela, na hanggang ngayon ay totoo, ay suportahan ang nasyonalismo at matutong tanggapin ang pagbabago sa ating sarili. Upang ilantad ang pagmamaltrato, pagsasamantala, at pang-aapi ng mga Kastila sa mga katutubo, isinulat ni Rizal ang nobelang Noli Me Tangere. a. Bisang pangkaisipan Ang nobelang Noli Me Tangere ni Dr. Jose P. Rizal ay nakatulong sa ibang lahi, maliban sa mga Pilipino, upang buksan ang kanilang puso at isipan sa ideya ng kalayaan. b. Bisang pandamdamin Ang matinding pagmamahal ng mga mambabasa sa bayan ay nahayag sa aklat na ito, na pumukaw sa kanilang damdamin. c. Bisang pangkaasalan Sa pagtataguyod ng batas, pagtataguyod ng kultura ng Pilipinas, at pagsasakatuparan ng tunay na layunin ng bansa sa pamamagitan ng pagtutulungan sa isa't isa upang mapabuti ito, dapat nating suportahan ang ating bansa. IV. Pagsusuring pampanitikan A. Teorya

Ipinapakita ng Noli me Tangere and malaking agwat ng mayaman at mahirap, makapangyarihan at walang lakas. Ipinapakita ito sa pagkakaiba ng buhay nina Elias at Sisa, at kina Maria Clara at Crisostomo Ibarra. Ang buhay nina Sisa at Elias ay hindi ganon ka ganda kaysa sa buhay nina Crisostomo at Maria Clara. B. Akda

Si José Rizal ang may-akda sa Noli Me Tangere. D. Pagsusuri

Ipinakikita sa mga pangyayaring ito ang maksaplap na katotohanan sa buhay na ang mga taong may lakas ay sadyang na mapagsamantala sa mga taong mahina. VI. Konklusyon Ang korupsyon ng pamahalaan sa nobelang Noli me Tangere ay ganoon pa rin hanggang ngayon. Ang korupsyon ng pamahalaan sa nobela ay ipinakita sa kabanata 19 kung saan minamanipula ng mga prayle ang mga taong-bayan upang tanggihan ang mga hakbang na maaaring humantong sa kanilang sariling kapangyarihan. Maliban diyan, nariyan pa rin ang hindi pagkakapantay-pantay sa ating henerasyon, katulad noong panahon na isinulat ang nobelang Noli me Tangere. Sa halos buong nobela, ang hindi pagkakapantay-pantay ay ipinakita sa mga mahihirap, at gayundin sa mga kababaihan. Ang mga mahihirap ay tinatrato ng masama, at ang mga babae ay hindi pinapayagang pumasok sa paaralan. Ang nobelang ito ay magkaugnay sa kasabihan sa ingles na "History repeats itself."

[simoouf]

how y'all mfs look like when you're being decieved by the man who you thought was dead 13 years ago

simoun being manipulative to the elite: boo hoo the fools 🤡🤡🤡

edit: there will be a video version soon

[readmythoughtsinwords]

Mukang Maria Clara pero Sisa talaga. Pwede din naman si Doña Victorina de los Reyes de Espadaña kasi self proclaimed donya. https://www.instagram.com/p/BujK6gDAeZl/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1j2kbb3h35rm1

[elegantsparklyllama]

Hot take: Paulita x Isagani is underrated and compelling as hell

I love tragedies. I love ships that are not canon because of narrative reasons. Paulita and Isagani is one of those ships I love but are not meant to be. Rizal placed the two lovers as opposites as seen in Chapter 24 of El Fili called "Dreams". If Isagani is patriotic and optimistic, Paulita is pessimistic and selfish. Paulita is manipulative and cunning while Isagani is straightforward and upright. Isagani promised a Philippines just like the more progressive European cities while Paulita highly thinks of it as poppycock. The chapter demonstrates the bad sides of their relationship. Isagani ignored the warning signs of the love fading for Paulita plans to marry the more eligible Juanito Pelaez.

Paulita is an orphan raised in a life of materialism and luxury by Donya Victorina. Isagani is also an orphan raised by the progressive Indio priest, Padre Florentino. Their upbringing informs their character and values. They are almost polar opposites yet they're together. I speculate what attracted Paulita to Isagani were the poems he wrote for her. Isagani showered her with the attention she was spoiled with as a child. I'm not exactly sure what attracted Isagani to Paulita in the first place but I think it was because she is the beauty of the town. For Isagani's side it could most likely be an infatuation at first sight. From that point on, he was devoted to her as he turned a blind eye to her flaws.

They were each other's first love. It was a beautiful cracked first love while it lasted. But if love is a choice, Paulita chose not to love him while Isagani chose to love her anyway.

When Isagani was arrested without due process, Paulita was quick to leave him and marry Juanito instead. She left him because she saw him as nothing more than an accessory to flatter herself. He was disposable.

The couple elevated to my OTP for El Fili during the lamp scene. Paulita just married Juanito, leaving Isagani in the dust. Simoun is planning to bomb the wedding with the nitroglycerin lamp he gifted to the newly wed couple. The lamp will bomb in a few moments because of said nitroglycerin just as Simoun intended. Isagani, upon learning of the lamp, storms into the wedding and steals the lamp. He loves Paulita that much, he is willing to save her even if she betrayed him. The guests were shocked when the lamp bombed in the river instead, saving Paulita and all thanks to our loverboy, Isagani.

I remember being captivated by the scene. I thought that Paulita was blind to Isagani. Then I later realized Isagani was blind to Paulita's bad side. Isagani's blind devotion to Paulita represents his devotion to his country which influenced his passion and optimism just like Simoun's devotion to Maria Clara which influenced his rage and passion once he learned she died.

A good tragedy makes you wish for something hopeful. I hoped Paulita opened her eyes to Isagani. I hoped Isagani called her out on her bitchiness. I wished the couple worked out but I understand why they didn't work. And I'm satisfied with the reality.

[umaykarayyan]

The second and last novel completed by José Rizal. El Filibusterismo is a sequel to Noli Me Tangere. A dark, brooding, at times satirical novel of revenge, unfulfilled love, and tragedy. 

In the poster you can see, Jose Rizal, The author of El Filibusterismo, Maria Clara, Donya Victorina, Crisostomo Ibarra(Simoun) , Padre Damaso, and Kapitan Tiyago.

[liworiz-3fm2]

Women: Then and Now

By: Edriane Pante

Women have come a long way. Even in the past, women have already experienced a lot. How do we perceive women? How does society perceive women? And how do men perceive women? We all see women in different light. If you will ask a person that has lived in the 19th century or earlier vs a person who has lived in the 20th century until now, you could expect different answers. But the most interesting about it is the gravity of the difference on their answers. Do women really come a long way? Is there really a difference? As time passes by, we have noticed how women have changed in terms of social, political or life in general. Women are portrayed differently depending on the era and thinking of a person. Looking at the women characters in Rizal’s novel entitled ‘Noli Me Tangere’, we could already have a glimpse on how women have lived in the past. We have read from the book or learned from the class how women have suffered throughout the history. But we will also see how women’s situations have changed in today’s culture. In Noli Me Tangere, Marica Clara was described as an obedient child, a faithful woman, with purity and innocence embedded in her. This just states that back in the days, there were women who didn't let anyone dictate who they wanted to be. Maria Clara lived as a typical Filipina in the past that sets her traits in place. Knowing Maria Clara from a point of view of today, some would say that she is too perfect for this generation, others would say there is no such girl who could have all her good characteristics. I would say that being a ‘Maria Clara’ in this generation is easy if we would live following what is right. Everyone should be obedient to their parents, it is just morally right to be faithful, purity and innocence can be shown through different action but nonetheless everyone could be as pure and innocent as they can be. Another woman introduced in the novel Noli Me Tangere is Donya Victorina. Based on her actions in the said novel, she was described as an ambitious Filipina. She is a socialite who adapts the latest trends to be a part of the high society members. In reality, Rizal wrote his novels based on what he sees around him so it is possible that there are existing Donya Victorina in his time. But comparing Donya Victorina’s characteristics to the women now, I could say that there are many women now that are ambitious but in a positive way. Women of today dreams to be successful someday so that they could be one of the high society members. But compared to Donya Victorina, women now doesn’t need to be a social climber just to get successful. They work on their own way to achieve their dreams. Donya Concolacion is a type of woman that believes she is much more worthy of respect than she actually is. I’d say that Donya Concolacion has an inferiority complex since she thinks highly of herself than others. She even pretends to not remember Tagalog as her native language and instead she embraces the Spanish language even if she is bad at speaking it. In today’s time, there are still some that are like Donya Concolacion but most of the time women are more educated and believe that respect begets respect. Sisa played the role of a mother in Noli Me Tangere. Her story in the novel is pitiful since she ended up crazy looking for his son and she faced death in the end. Rizal portrayed a mother with unconditional love for her children in the novel. I could see that the traits of Sisa can still be seen in the women of today most especially to the mothers. The love of a mother to her children did not change from then till now. Even though there are differences among women then and now, what’s important is what women have gone through in their journey towards change.

[waltangina]

Headcanon group names para sa ilang El Noli characs (para lang may kaayusan, chos):

Tropang Nerds: Basilio, Isagani, Juanito, Placido, Sandoval, Pecson, Tadeo, Macaraig

Walong Binibini: Maria Clara, Sinang, Sabel, Sisa, Salome, Juli, Paulita, Pepay

Abusadang Donyas: Doña Victorina, Doña Consolacion, Kapitana Tika, Hermana Penchang

Atenistas: Isagani, Basilio (also known as basagani, charot!)

Thomasian Squad: Placido, Juanito, Tadeo, Macaraig, Pecson

Chaotic 4: Tadeo, Macaraig, Pecson, Sandoval

PMS Trio: Pecson, Macaraig, Sandoval

Burgis Boys: Juanito, Tadeo, Macaraig

Titas ng San Digeo: Sabel, Salome, Sisa

Samahan ng mga Putragis (SMP): Damaso, Salvi, Sibyla, Camorra, Irene, Fernandez

Ermitanyo ng Bayan: Pilosopo Tasyo, P. Florentino

[incorrectelnoliquotes-blog]

Tiburcio @ Maria Clara: The DNA test results are in, my wife will explain.

Victorina: [In the tune of Feliz Navidad] Tiago’s not your dad.

[totallynotsomeone]

I am so sorry for my classmates who are seeing me become UNHINGED while reading Noli Me 😭 like they're seeing me scream about how much I hate the friars, or me freaking out over everything that Tandang Tacio says BECAUSE IT MIGHT MEAN SOMETHING and they've seen me cry over Crispin and Basilio and then laugh at Donya Consolacion and Donya Victorina's dynamics like I just really wanna talk to them about Noli but it's not fourth quarter yet and I've been reading Noli since the first quarter 😭😭😭😭 I am so sorry my classmates and I hope your braincells remain intact for Noli Me because mine have been breaking and fixing themselves ever since the first chapter jfbkhfva,flavfg 😭😭😭

[gamboakentmay]

Happy Lang! Walang Ending!

           Hindi maikakaila na mahilig tayong mga Pilipino sa panonood ng mga pelikula. Makikita mo iyan tuwing pasko. Puno lagi ang mga sinehan sa bawat mall. Iba’t ibang uri ng pelikula ang pagpapipilian mapa-kwela, pang-pamilya, love story, horror at marami pang iba. At dahil sa pagkahumaling natin sa panonood ng pelikula, gaya nga wika, ito rin ay nagagamit sa atin bilang isang ideological state apparatus (ISA).

Sa akdang binasa, nagbigay ang author na si Nicanor G. Tiongson ng apat na epekto sa pananaw sa isang ordinaryong indibidwal.

           Una. Maganda ang Maputi. Lantad at hindi maitatanggi ang “nakatagong” mensaheng ito sa mga palabas lalo na noong 70s (ito yung panahon nina FPJ at Sharon Cuneta) na ang mestizo o maputi ay ang basehan ng kagandahan at pagiging bida sa pelikula. Kapag ang actor/aktres ay maganda, maputi o matangos ang ilong, matik, bida ang gagampanan nyang role sa pelikula (pwede rin siyang maging kontrabida dahil ang mga kontrabida sa bawat pelikula ay kinakailangang mayaman at “mukhang mayaman”).

           Tulad ng pagkahumaling nating mga pinoy sa mga imported products mula cellphone, damit, pahkain, kolorete, at iba pa, gayun din ang pagkahilig natin sa mga kanluraning pelikula. At naidadala nating ang pamantayan sa mga pelikulang ito sa sarili nating pelikula. At dahil sa pamantayang maganda ang maputi, nailalapat natin ito sa ating mga sarili. Marami ang nagnanais at nangangarap na maging bida ng sariling nilang palabas o buhay kaya’t pilit nilang pinagmumukhang katanggap tanggap na bida ang kanilang mga sarili base sa kanilang sariling batayan. Sa pagnanais maging katanggap tanggap, nagiging Donya Victorina ang marami sa atin na patuloy ang pagtapal ng mga palamuti sa kanilang mukha at pilit tinatakpan ang kayumangging balat dahil nga maganda ang maputi. Banggit ni Tiongson sa Akda: “Dahil maganda ang mapui, nagging kasalanan ang pagiging kayumanggi.

Naging bida rin naman ang mga actor kahit sa kawalan ng kwalipikasyong maganda/gwapo at maputi pero nagsimula sila pagiging saydkik ng mga bida na lagging nagpapatawa sa mga manonood. At dahil nga sa pagpapatawa sila nakilala, sa pagpapatawa sila ibibida sa kanilang sariling mga palabas. Andiyan sina Rene Requiestas, Babalu, Dolphy, at iba pang mga komedyante at magaling magpatawa, magpasaya at mag-aliw sa mga manonood.

Pangalawa ay Masaya ang may Palabas. Wala nga naming masaya sa aliw. Ito ang puso ng sining. Ito ang dahilan kung bakit tayo nahuhumaling sa mga bagay-bagay, dahil ina-aliw tayo nito. Ngunit, ayon kay Tiongson, hindi aliw ang dinudulot sa atin ng mga uring pelikula na mayroon tayo ngayon. Nagsisilbing pantakas sa problemang kinakaharap ang aliw na ninanais ng marami. Sa dami ng problemang dinaranas, nandiyan ang aliw upang ipalimot sa atin saglit ang lungkot at hirap na nadarama, ngunit ang mga manonood ay ayaw ng bumalik sa tinatamasang problema, bagkus ay nanatili na lamang sa saglit na ginhawang naibibigay sa kaniya ng aliw.

           Taon-taon ang pelikula ni Vice Ganda tuwing kapaskuhan at dinaragsa ito ng mga manonood sa mga sinehan. Pampamilya ang laging nailalarawan nila sa mga ganitong pelikula. Masaya nga naman manood kasama ang pamilya. Ngunit nakakasawa naming panoorin ang paulit-ulit ng pormulang ito. Walang saysay, puro patawa at minsa’y may panlalait pang kasama ang pananalita na maaring mapulot ng kabataan sa panonood.

           Marahil kaya takot ang mga Pilipino sa pakikibaka at paglaban sa problema ay dahil sa kasanayang pinahalagahan natin ang aliw kaysa sa pagharap sa problema. Paano tayong mamumulat sa mapait na katotohanan kung ang lagi nating hinahanap ay puro matatamis na panandaliang kasiyahan.

           Ikatlo ay Mabuti ang Inaapi. Mula bata ay mulat na tayo sa ganitong senaryo. Sa mga istoryang Cinderella at teleseryeng ipinapalabas gabi-gabi, ang bida ay laging inaapi. Aang cinderella ng kwento ay maihihiwalay sa tunay niyang magulang (kadalasan ay sa ama), mapupunta ito sa malupit at mapang-aping step-mother kasama ang step-sister siya ring kasing sama ng kaniyang ina, aalilain ang nila ang bida sa kung anu-anong paraan ngunit para bang wala lang ito sa bida. Tiisin niya ang hirap at pang-aapi ng ina at kapatid dahil sa kanyang kabaitan. Sa kalagitnaan ng kwento ay makakatagpo ng ang ating bida ng isang mayamang lalaki na magsisilbing tagapagligtas niya sa kaniyang pamilya ngunit hahadlangan siya ng kanyang kanyang kapatid na babae dahil ang kapatid niya naman ang magkakagusto sa prinsepeng tagapagligtas ng ating bida o hindi kaya’y hindi papayag ang pamilya ng lalaki ang relasyong mabubuo nila ng bida dahil sa katayuan nito sa buhay. Gayunpaman, isa’t-isa lang magiging pagwawakas ng istorya, magkakatuluyan ang naghirap na bida at ang prinsepeng tagapagligtas niya at mamumuhay sila ng masaya habang-buhay. Nagbunga ang paghihirap at pagtitiis ng bida dahil nanatili siyang tikom ang bibig at sunud-sunuran sa mga umapi sa kaniya.

           Hindi masama ang pagtamasa ng kahirapan. Ang masama ay ang hindi natin paghanap ng solusyon upang mapawi ito. Sapagka’t ayon sa ating paniniwalang Kristiyano ay pinangakuan tayo ni Kristo na malaki ang gatimpalang balik sa atin sa langit kung tayo’y magtiis ng kahirapan dito sa lupa. Ano nga naman ang tumbas ng isang-daang taong kahirapan sa pangakong habang buhay na kaginhawaan. Inuulit, hindi masama ang pagdanas ng hirap, ngunit ang pananatili sa paghihirap. Hindi usapin dito ang paniniwala o ang relihiyon. Ayon kay Tiongson, ang mali sa ating paniniwala ay ang masokismo. Dahil sa pangakong tayo’y makakaranas naman sa kabilang-buhay ng kaginhawaan ay titiisin nalang natin ang kahirapan sa kasalukuyan. Nalalason ang marami sa paniniwalang ito dahil hindi na sila kumikilos o humahanap ng paraan para masolusyunan ang problemang tinatamasa. Dahil normal na sa atin ang paghihirap, bakit pa natin ito kailangang pawiin?

           Ang huli ay Maganda ang Daigdig. Maganda ang daigdig. Mabuti ang mundo. Laging may happy ending. Ang mahirap sa una ay makakaranas ng kaginhawaan sa piling ng kaniyang minamahal. Matatalo ng mabuting bida ang kaniyang masamang kaaway. Ang mayaman na kontrabida at nang-api sa bida ay maghihirap at magdudusa at masisisi sa kanilang ginawa sa kaniya (natikman nila ang batas ng isang api). Si Cinderella ay masayang ikakasal sa kaniyang prinsipe at masayang mamumuhay habang buhay. Ngunit sa totoong buhay, hindi laging ganoon ang eksena. Walang makisig at matipunong prinsipeng nakasakay sa kabayo ang magtatawid sa atin sa kahirapan at walang matandang gumagamit ng magic na tutulong sa ating mga problema.

[uravichii]

kahit wag na since ka age lang rin naman tayo HAAHSAHS AND PLS legit yung tinulugan T____T personally, noli >>>

ohh oki oki !! and omg ?!?!?! yung drama sa noli yes 🤩‼ konti nalang magsasabunutan na yung dalawang donya sa sabungan HAHAHAHA I REMEMBER THE SCENE WELL KASE SI DONYA VICTORINA YUNG PINILI KO FOR OUR PT NA CHARACTER PORTRAYAL 😭 and i remember feeling so bitter na di inallow yung school play/filming nalang para sa pt :(((

[kabanata43]

[Nabigasyon]

Padre Damaso

Maria Clara

Donya Victorina

Alfonso Linares

Padre Salvi

Lucas

[simoouf]

choose ur kababayan part 1 and 2

tag urselves im padre dama$o and pakyu ol

also if the quality on the first one is bad, that’s because i made it last year when we were studying noli lmao