#diyorum ki iyi ki

[rogerzsteven]

🩷

[birkackisiyim]

kadın olmak çok zor başlıklı şiirimi kendi kendime her hafta en az bir kez okuyorum

[sinekkapan]

çanakkale'de denizde yürümüştük ayaklarımız kesilmişti taşlar yüzünden ama o kadar mutluyduk ki acıyı unutturmuştu şu an da bacağım bayağı ağrıyor ama o kadar tatlı bir gündü ki bacağım pek umurumda değil

[confusedbigirl]

iyi ki gelmişiz güzel oldu ya

[mel-inoe]

duygusal problemlerimin bi çoğunu hallettim, daha güçlü bir duruşum var ama tökezlemeden de olmuyor

[tilk]

çuk vicdanlı bi insanım elhamdülillah ama beni yerler lan

[harepare]

aglamamak icin kendimi zorluyorum basim zonkluyor suan bu teneke kafali da icerde mutlu mutlu kahvalti hazirliyor hepinizin mutlu sofralarini sikeyim tek tek

[uzaklarasavrulalim]

Günaydın

[kabuluk]

kim hakkımda ne derse desin iyi veya kötü ben onu hayatımda somut bi şekilde gormedigim sürece boş

[cokuntu]

ben çok uzun boy istemem aman aman takıntım yoktur ama kısa kızlar da uzun boy isteyebilir size ne aq

[ysfogzdgrz51]

İyi akşamlar

Hani bazen diyorum ki..

Patlasa bu yüreğimdeki yanardağ

Dökse içinde ki her şeyi dışarı.

Rahatlasa artık..

Sonra duruyorum,

Sonra susuyorum

İçimden çıkan lavların

Etrafı yangın yerine çevireceğini düşününce

Kilit vuruyorum dilime..

Yan diyorum içime..

Sadece SEN yan .

[sinekkapan]

ben çok abartıyorum her şeyi glb

[yandikalbim]

Adam gibi adamları sevin diyorum. Bir adamın önce sesinde huzur, bakışlarında sıcaklık ve ellerinde şefkati arayın. Mükemmel olsun demiyorum, ama sevgiden önce onda mutlaka biraz da saygı arayın. Yanınıza yakıştığı kadar yakışsın yarınlarınıza. Gözlerinde güven, sözlerinde samimiyet ve yüreğinde sevgiyi fazlasıyla hissedeceğiniz adamlardan bahsediyorum. Yani kişiliğinde de şüphe götürmez bir güven arayın diyorum. Her türlü zorluk karşısında yılmayan, yıkılmayan, inandıklarından ve sevdiklerinden ayrılmayan adamlar hala yaşıyor bu topraklarda. Ne istediğini bilecek kadar, hiç de istemediği acılar ve anılar yaşayan kadınlara sesleniyorum. Bir gülü koklarken bile, gül incinmesin diye incelik gösteren yürekli adamları da artık görün diyorum. Çünkü bir adama yakışan ve adamlığa yakışan en güzel huydur merhamet. Çünkü o adamlar; yarım bırakmayı, yaralı bırakmayı, ağlatmayı ve aldatmayı sevmezler. Kaybetmemek için sevdiklerini, yanlış olana yüzlerini dönmezler. Korkmazlar sevdikleri uğruna değişmekten. Yani sizi kaybetmekten korktuğu kadar korkarlar sizi incitmekten. Ve gücünü sadece sizi korumak için kullanan bir adam arayın diyorum. O'na uzaktan her baktığınızda, yaralarınızı değil, yüreğinizde sevildiğinizi hissedin. Ve üstünüzden yıllar geçse bile, "iyi ki seni seçmişim, iyi ki seni sevmişim be adam" deyin.

[yurekferahligi]

17.09.2024

eşimle tanışalı 4 yıl oldu. ilk yıl yan yana ikinci yıl o erzincan’da ben sakarya’da diğer sene istanbul bu sene de kocaeli’de geçti. kısa zamanda ne çok şey yaşadık kimi zaman inişler çıkışlar olsa da ona sırtımı yaslayabildiğim için ve içimden ne geçiyorsa o an söyleyebildiğim için çok şanslıyım. her zaman diyorum o benim iç sesim çoğu zaman ikimiz de aynı şeyi düşünüp birbirimize söylediğimizde ben de onu düşünüyordum tam da aklımdan o geçiyordu diyoruz. en yakın arkadaşım, birlikte çok gülüyoruz onu çok dinliyorum ben pek konuşmam ama onu hep dinlerim o da bana sorar ya da bazen içini döker sonrasında bu konuşma sana iyi geldi mi derim tabii ki rahatlamak için konuştum seninle der ve mutlu olurum onu rahatlatabildiğim için. ben bazen çok üzülürüm beni bir tek o rahatlatır hep varlığına şükrederim. ben onun sesinden bir bakışından anlarım her şeyi, bir tabak daha ister misin sorusuna yok dediğinde aslında evet ya biraz daha koyar mısın diyeceğini bilirim mesela birazdan. etrafa bakındığında çay kaşığını gider getiririm. bazen kızarız bazen söyleniriz bazen üzülürüz bazen ağlarız. sevmeyeceği istemeyeceği şeyleri bilirim hiç ısrar bile etmem. bazen kızarım çok kızarım ama onsuz uyumam. bana öğrettiği içinde bulunduğum evliliği bana sevdiren iyi hissettiren oydu, ben onunla yol almayı yürümeyi koşmayı bazen mızmızlanmayı çok sevdim. sevgisini kalbimde hep sıcacık hissettim. onun davranışlarıyla hep gurur duydum, bana hep evimdeymişim ait olduğum yerdeymişim gibi hissettirdi dört yıl önce bugün bile. üstesinden geldiğimiz evlilik hayatı bazen zor olsa da onunla her şey çok güzel çok daha kolay ee sanırım ben de fena değilim :))

[harepare]

cidden bazi farkindaliklar insani cok uzaklastiriyor

[selcandy]

Merhaba, merhaba, merhaba Tumblr’cım =D

Blogumu geri alabildim öncelikle, bu sırada soran eden ilgilenen herkese teşekkürlerim.

Hemen size olanı biteni anlatmam lazım, şiştim zaten anlatamamaktan.

Taa şurasından başlayayım; bizim üst komşudan aşağıda bahsettiğim, veterinere bıraktığım ve parmağı kırık olan kedinin üstüne bir de hamile olduğunu öğrenince Bodrum yolunda hemen post attım sizden yardım istemek için; kediye geçici olarak rahat doğum yapabileceği bir balkon / teras / ev bulabilir miyiz diye. Böyle durumlara hemmen el atan sizden hiç reaksiyon alamadım. Allah allah diyorum, imkansız bu, nasıl olur falan - sonra bir baktım ki kendi gönderimi kendi Dashboard’umda göremiyorum. Epey bir uğraştıktan, anlamaya çalıştıktan sonra aklıma Tumblr’a kaydolduğum mail adresime bakmak geldi, ana, ülkemin savcılarından biriyle onun avukatı, savcının nasıl görevden alındığından bahsettiğim bir yazı için bana erişime kısıtlama kararı aldırmış???

Başta ilgili gönderiye kısıtlama gelmiş ta 2023’te ama ben onu hiç görmemişim. Sonra muhtemelen yazı komple kaldırılmadığı müddetçe okunmaya devam ediyor diye bloga yasak gelmiş. Malumunuz babam avukat, adamcağız “BTK’ya başvurman gerekiyor” diyor ama içerik BTK, yani devletin kendisi tarafından kısıtlanmadığı, şahıs tarafından özel olarak çıkartılan bir kararla kısıtlandığı için o aşamada takılıyoruz direkt. Anne tarafından bir akrabamız savcı, onunla konuşuyorum, bana diyor ki “Selcan bu arada o kişi benim yakın arkadaşım, direkt konuşmamı ister misin” falan. Eziliyorum büzülüyorum çünkü neden arkadaşıyla benim için konuşsun yani, araları bozulacak bilmem ne olacak, iyice kafama takacağım.

En nihayetinde hem babam hem de tanıdık savcı, tatil dönüşünde kararın çıktığı mahkemeye hitaben itiraz dilekçesi vermemi söyledi ama o da ne, kısıtlama kararına itiraz süresi 14 günle sınırlı! Az önce de demiştim ya, karar çıkalı zaten 1 sene olmuş. Aynı şeyi bana Tumblr da söyledi, itiraz süresini kaçırmış olabilirsin falan dedi, epeyce onlarla konuştuk ne yapılabilir falan diye.

En sonunda Tumblr bana “sansürü asla desteklemiyoruz, seni buna sürüklemek istemiyoruz ama gönderiyi silersen blogu açabiliriz” falan dedi. Açıkçası ben ne yapacağımı bilemedim, mantıklı düşünmem gerekiyordu ve bunu başaramadığım için biraz da çevreye, konudan bahsettiğim insanlara danıştım ve en garantisinin ilgili gönderiyi silmek olduğuna kanaat getirdim. Hala bilmiyorum doğru bir şey mi yaptım ama aksi takdirde bu sorun çözülmeyecek gibi görünüyordu.

Neyse, hani Tumblr’ın sloganı “kültür, sanat, kaos” ya - bu sloganın hakkını dibine kadar veren bir kullanıcı olduğumu düşünüyorum. Kendimi bir şey sanmadım da değil çünkü yine Tumblr yetkililerinden öğrendiğim kadarıyla adını vermeyeceğim bir yazar da blogumdan bir gönderiye erişim yasağı aldırmış. Tasarımcı bir arkadaşım “sen blogun için SEO falan mı yaptırdın, niye arama motorlarında üstlerde çıkıp göze batıyorsun” diye sordu, öyle bir şey yaptırmadım, yapmamış olmama rağmen iyi ilerliyoruz demek ki. Ben sanıyorum ki siz ve ben biz bizeyiz, ben yazıyorum siz okuyorsunuz geçiyoruz. Öyle değilmiş özetle, zannediyorum ki 14 yıllık emek bana hatırı sayılır oranda uygulama-dışı organik trafik olarak geri dönmüş. : )

Tabii ki olay kendini bir şey sanmaya meyletmekten ibaret değil, ders çıkarmam ve daha temkinli takılmam lazım. Birisinin aldırdığı bir karar hem koskoca Cumhuriyet Gazetesi’ne hem Ekşi Sözlük’e hem de benim bloga erişim yasağı getirebiliyorsa, benim de kendime “sen kimsin olm bi dur” demem gerekiyordur bence. Ben yine müzikten, etimolojiden, kedilerimden dewamke. Üçüncü kez söylediğimi biliyorum ama sizi çok seviyorum <3