Tumgik
#diego ameixeiras
eva248 · 3 months
Text
Lecturas de julio. Segunda semana
Un anarquista / Diego Ameixeiras. Editorial Alrevés, 2024 Primavera de 1977. Miguel Duarte acaba de llegar a Barcelona. Tiene veinte años, es camarero del Nebraska, un bar de las Ramblas donde el jefe sueña con protagonizar una película del Oeste, y vive esperando algo que lo eleve por encima de su timidez. Para eso está Montse, una estudiante acomodada por la que siente una atracción…
0 notes
timriva-blog · 1 month
Text
Perplexidades e resignacións
Escrito por Diego Ameixeiras Lémbranme o silencio de Tom Waits, que leva máis dunha década sen publicar cancións novas. Adoito estremecerme cando soa a bucina dun Oldsmobile mesturada cos acordes iniciais de (Looking for) The Heart of Saturday Night, tema que titula ese álbum portentoso que cumprirá medio século en outubro deste ano. Arrinca un coche a finais de 1974 e ponse en marcha a suave…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
albertemoman · 2 years
Text
0 notes
ricardobosque · 6 years
Photo
Tumblr media
Novela: “La crueldad de abril”, de Diego Ameixeiras Un crimen absurdo, sin sentido, de tercera (como mucho de segunda, dependiendo de si se tiene cubierta o no la cuota de «buena conciencia» del día), pues a eso es a lo máximo que podría aspirar en cualquier medio la noticia de un par de sintechos muertos en un incendio de una pequeña ciudad.
0 notes
dimeloleido · 6 years
Link
Libro sugerido el 16 de abril del 2018.
0 notes
eva248 · 1 year
Text
Lecturas de abril. Primera semana
El ciervo y la sombra / Diego Ameixeiras. Editorial Alrevés, 2022 Mateo, el protagonista de esta vibrante y conmovedora novela de Diego Ameixeiras, intenta salir adelante vendiendo cocaína y dejándose llevar por los extraños negocios que le ofrece Silvio, su mejor cliente y viejo amigo con el que se siente en deuda. Al mismo tiempo, mientras se esfuerza en superar la muerte de sus padres en un…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
eva248 · 2 years
Text
Lecturas de diciembre. Cuarta semana
Lecturas de diciembre. Cuarta semana
Matarte lentamente / Diego Ameixeiras. Editorial Akal, 2015 Unos se niegan a asumir su derrota, otros han decidido saltar al vacío. Todos confluyen en un mosaico de vidas que pelean por una verdad o por una venganza. Sobre ellos se ciernen las sombras de una ciudad, Santiago de Compostela, que aquí no es ninguna postal turística. Es miedo cotidiano, rabia y desesperanza. En Matarte lentamente,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
timriva-blog · 2 months
Text
Invencibles coma Nina Simone
Escrito por Diego Ameixeiras En Unha gripe cabaluda (Aira), a última novela de Bieito Iglesias, o inspector Marañao detense a sinalarnos que a expresión «estar bo», na fala de Ourense, lonxe de ter connotacións sexuais, serve para indicar que unha persoa de certa idade se conserva ben. Sendo neno, escoiteille por primeira vez esa sentenza a un veciño que abordou a miña avoa mentres paseabamos…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
timriva-blog · 6 months
Text
Tigres sinalando cómplices
Escrito por DIEGO AMEIXEIRAS Os gatos mírannos recitando o poema de Charles Baudelaire: «Teño as lembranzas dun vello milenario». Descansamos un intre da lectura, como lle ocorría a María Zambrano en Roma ou a Vicente Risco en Ourense, e aí están os ollos dos nosos gatos. Ollos de vellos milenarios que lembran en posición de estatuas, no medio da cociña. Ollos comprendendo o que nunca se…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
timriva-blog · 9 months
Text
Todo isto débollo aos espaguetes
Escrito por DIEGO AMEIXEIRAS Ounha mañá dá primavera de 1970, non aeroporto de Xenebra, unha parella acabada de casar cruzouse con Sophia Loren. Eran vos meus pais. A actriz viña de rodar Vos xirasoles con Marcello Mastroianni. Descoñecía ou suceso ata hai unha semana, cando a miña nai se detivo á hora do café na recreación dunha dás súas primeiras viaxes a Suíza. «Guapísima, a máis elegante.…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
timriva-blog · 11 months
Text
Os ladróns e as cancións en francés
Forrest caracterizado como o escritor Dashiell Hammett no filme de Wim Wenders «O home de Chinatown» (1982). Escrito por DIEGO AMEIXEIRAS Na praza Garibaldi, na Cidade de México, imaxinei que cantaba No soy de aquí ni soy de allá con Chavela Vargas: «Me encanta ser amiga de los ladrones y las canciones en francés». Había tequila, voaban as andoriñas, non tiñamos idade nin porvir. Rafael Bernal,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
timriva-blog · 1 year
Text
As metáforas e os vicios
Vázquez Montalbán Escrito por DIEGO AMEIXEIRAS Escoitei un faladoiro radiofónico onde un comentarista elevaba o ton para dicirlle a outro: «Estás fóra da realidade». O opoñente interpretouno coma unha ofensa, case un insulto, pero a min pareceume o recoñecemento dunha necesidade moral: situarse fóra da realidade imposta polo último vento reaccionario, habitar unha zona a salvo da barbarie, vivir…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
timriva-blog · 1 year
Text
Romy Schneider e a cova de Kafka
Romy Schneider Escrito por DIEGO AMEIXEIRAS Cruceime con Romy Schneider por Bruxelas, no Cinéma Palace. Botaba unha man á cadeira, lucía un vestido negro, mirábame sobre o cartel rosa dunha exposición. Pola tarde atopeime cuns amigos en Matongé, zona africana da urbe que toma o nome do barrio de Kinshasa. Estivemos camiñando e logo deixamos pasar a vida nas terrazas dos cafés, sen máis. A xente…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
eva248 · 3 years
Text
Lecturas de mayo. Segunda semana
Lecturas de mayo. Segunda semana
La noche del Caimán / Diego Ameixeiras. Fondo de Cultura Económica, 2020 Diego Ameixeiras traza un mapa certero desde las desembocaduras del río Miño en Galicia hasta las calles de Filadelfia, siguiendo el rastro de tres sombras que esconden más de un secreto. Un reptil citadino en la búsqueda de algo o de alguien, un escritor ansioso por conseguir su ópera, y Selma, una suerte de femme fatale,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
ricardobosque · 6 years
Text
Novedad: "La crueldad de abril", de Diego Ameixeiras
Novedad: “La crueldad de abril”, de Diego Ameixeiras
Un crimen absurdo, sin sentido, de tercera (como mucho de segunda, dependiendo de si se tiene cubierta o no la cuota de «buena conciencia» del día), pues a eso es a lo máximo que podría aspirar en cualquier medio la noticia de un par de sintechos muertos en un incendio de una pequeña ciudad.
Una historia negra, densa como la pez, sobre lo sórdido del alma humana. Una historia dura, sin…
View On WordPress
2 notes · View notes