#devilvsangel | Explore Tumblr Posts and Blogs

ktluca · 5 years

Text

Chronicles of the Shoulder Angel: Entry One

I should have reported back to headquarters when I realised it was too late. But I don’t remember when that horned devil from the second shoulder beat me. The devil started to fade a decade ago, when the innocence of my human was ripped from them. It had concerned me, but I had thought my human was powering through with strength and pure goodness.

I couldn’t have been more wrong.

That devil has become a part of my human’s mind. It can whisper to them quicker than I ever could, and I can no longer hear those whispers to contradict them in time. So, I now make this vow, never to stop trying. I will stay on this shoulder til the end; doing what I can to convince my human the devil’s whispers aren’t the way forward. With each troubled frown I will whisper hope. With each tear I will soothe them with words and songs that they know. With each second that passed in haunted silence, I will yell at the top of my lungs with words of encouragement. I will forever do all of this, while knowing my words may not reach their ears.

I will not stop.

I will drive that devil back out of my human’s mind and onto the shoulder once more.

#angel #shoulderangel #shoulderangeldairy #metaphor #depressionmetaphor #devilvsangel #Scribbles #writing #randomwriting #randomscribbles

0 notes

thewordsneverspoken · 9 years

Text

Pakawalan Ninyo Ko

Alas-tres ng madaling araw nang magising sa kanyang pagkakatulog si Ana Serrano. Binalak niyang magtungo sa banyo ngunit laking pagtataka niya nang nalaman niyang hindi niya magalaw ang kanyang katawan.

“Anong nangyayari? Bakit ‘di ako makagalaw?” tanong ni Ana sa kanyang sarili nang makarinig siya ng nakakakilabot na halakhak mula sa madilim na sulok ng kanyang kwarto.

“Sino ka? Anong ginagawa mo rito?!” takot na sigaw ni Ana sa madilim na anyo ngunit lalo lamang lumakas ang paghalakhak nito. Lubos nang natakot si Ana kaya’t nagpumilit siyang kumawala sa kung anuman ang pumipigil sa kanya.

“Sssss sumuko ka na Ana,” pasuwit ng ahas na bigla na lamang lumitaw sa tabi ng kama ni Ana. Nang masulyapan ang mukha ng ahas, napasigaw na lamang ng napakalakas si Ana ngunit tila’y wala pa ring nakakarinig sa kanya.

Tumingin-tingin siya sa kanyang paligid upang maghanap ng bagay na maaaring makatulong sa kanya nang bigla na lang may kumalabit sa kanyang kaliwang balikat. “Wala ka nang magagawa Ana! Sumama ka na lang samin!” animo’y sigaw ng isang galit na lalaki.

“Ha? Anong pinagsasabi mo? Saan ako sasama?” patakang tugon ni Ana sa lalaki. “Ate! Ate! Sumama ka na lang sa kanya para di ka na mahirapan,” ungol ng isang batang babae na nasa kabilang sulok ng kwarto.

Litong-lito na si Ana sa kung sino ang tinutukoy nila at kung saan siya pupunta, ngunit masama na ang kanyang kutob. “Kanino ba ko sasama?!” sigaw niya sa mga hindi kaibig-ibig na bisita habang pilit na ginagalaw ang kanyang mga braso.

“HAHAHAHA!”

“Sssssuko na Ana.”

“Ang tigas ng ulo mo ah!”

“Ate!!!! Sumama ka na lang!!!”

“Tama na! Tama na!” pakiusap ni Ana.

“Tama na! Mga inutil, magsilayas kayo!” pasigaw na utos ng isang katakot-takot na lalaking may sungay na pulang-pula ang mga mata at nakasuot ng itim na nagpakita kay Ana.

Biglang tumahimik ang paligid at tanging ang iyak lamang ni Ana ang maririnig. “Ana, makakawala ka lamang sa isang kondisyon. Kailangan mong talikuran ang buhay mo rito at ikaw ang magiging katuwang ko sa pagbuo ko ng panibagong kaharian dito sa mundong ito,” mungkahi ni Halimaw sa dalaga.

“Kaharian?! Masama ang balak mo kaya hinding-hindi ako sasama sayo!” matapang na sagot ni Ana sa kanya.

“Masamang balak?! Imulat mo nga ang mga mata mo! Wala nang pag-asa ‘tong mundong minamahal mo. Hindi mo ba nakikita na sirang-sira na ‘to?” tanong ni Halimaw. “P-pero…” bulong ni Ana. “Pero wala! Wala nang ibang ginawa ang mga tao kundi maggyera, magnakaw at magsinungaling. Sa paghahari natin, makakabuo tayo ng panibagong mundo na perpekto ang lahat, panibagong mundo na walang problema”.

Matapos marinig ang mga sinabi ni Halimaw, naisip ni Ana na siguro nga ay tama siya at napagdesisyon niyang sumama rito. “Siguro nga ay tama ka. Sige, sasama na-“ Hindi natapos ni Ana ang kanyang sasabihin dahil bigla na lamang nagpakita ang isang liwanag mula sa isang sulok ng kanyang kwarto.

“Makinig kang mabuti, Ana. Hindi tama ang mga pinaplano niya. Huwag kang sumama sa kanya,” pakiusap ni Liwanag kay Ana.

“Huwag kang makinig diyan! Sino bang mas masama? Ako na gustong ayusin itong mundong sira na o siya na hinayaang magkaganito yung mundo?” mayabang na sambit ni Halimaw.

Litong-lito na si Ana at hindi na niya alam ang kanyang gagawin nang maalala niya ang kanyang magagandang alaala kasama ng kanyang pamilya, mga kaibigan, mga kaklase, atbp.

“Tama si Liwanag. Hindi dapat ako sumama sayo dahil masama ang intensyon mo sa mundo. Maaari ay maraming problema ang mundo ngunit ‘di ibigsabihin noon na wala na itong pag-asa. Maaari pa rin itong magbago dahil naniniwala akong sa dulo ay iiral pa rin ang kabutihan at tatalunin nito ang kasamaan,” matapang na sagot ni Ana sa Halimaw.

Pagkatapos noon ay tila kumalog ang buong kwarto ni Ana. “Ana! Gising! Gising!” sambit ng ina ni Ana na si Lisa habang ito’y kinakalog. “Ha? Nasaan na sila? Anong nangyari?” pagtataka ni Ana. “Nananaginip ka na naman ng kung anu-ano eh. Tumayo ka na nga diyan. Mahuhuli ka na naman sa klase eh,” utos ni Lisa. “O-opo nay…” mabagal na sagot ni Ana.

“Hay. Masamang panaginip lang pala ‘yon, pero buti na lang talaga at dumating si Liwanag upang tulungan akong makawala. Paano kaya kung ‘di siya dumating ‘no? Siguro hindi na ko nagising at tuluyan na nga kong sumama kay Halimaw,” banggit ni Ana sa kanyang sarili at pagkatapoos noon ay naghanda na nga siyang pumasok sa paaralan.

Nang binubutones niya ang kanyang polo ay napatingin si Ana sa kanyang bintana kung saa’y nakadapo ang isang kalapati. Nginitian ito ni Ana at muli niyang pinasalamatan ang Diyos dahil niligtas siya nito.

—————————————————————————————- So I guess this is how I’m indulging myself into the world of Tumblr. I’ve been on here for a while now but I wanted to have a fresh start—plus I desperately needed to share my works somewhere—so here I am. Bring it on.

#nightmares #devilvsangel #shorts

0 notes