#delikado

[kalakian]

Defending our environment has never been more crucial than today when environmental defenders face growing assaults and threats every day. According to the United Nations, at least three environmental defenders a week are being killed while upholding our environmental rights. Many more are being intimidated, harassed, and forced to leave their lands. This #EarthDay2023, we call on everyone to support our environmental defenders and protect them as we defend our environment against the attacks they receive from state and non-state perpetrators. Let us demand that our government stand with them and be accountable for their actions, with big corporations negatively impacting the environment. - Organize your screening of the documentary film DELIKADO today! Request by filling out our form at bit.ly/DelikadoScreening. You may also read more about it at bit.ly/DELIKADOBriefer. DELIKADO is a film about environmental defenders in Palawan, directed by Karl Malakunas.

--

Ang larawan at impormasyon tungkol sa pelikulang Delikado ay kuha mula sa opisyal na Instagram account ng Dakila.ph

[timogpelikula]

@timogpelikula, in partnership with @bighaniadventures alongside Active Vista and @dakila_ph, is thrilled to present "@delikadofilm". Immerse yourself in this gripping environmental thriller documentary, shedding light on the perilous challenges faced by environmentalists and forest rangers—a narrative of courage and resilience. Directed by journalist Karl Malakunas, "Delikado" has earned a nomination for Outstanding Investigative Documentary at the prestigious Emmy Awards and secured the title of winner at the 2022 Sydney Film Festival.

Experience campfire cinema under the stars. Plus, indulge in a picturesque mountain trek offering breathtaking panoramas and delve into the depths with thrilling snorkeling escapades. Reserve your spot now. Limited slots available.

Registration deadline: May 16, 2024. Register here: bit.ly/bacampcinema

[aestherin]

what if ialay ko ang aking ingredients for boba tapos ako nadin mag luto sa lahat kasi mahal ko si ayato at at gwapo siya LIKE PLSSSS i will alay may life for you nlang

ang tanong, may kasama bang sibuyas sa ingredients mo👀

[binibining-paraluman]

Mukhang delikado nanaman ako 🤪🤩

#Grabyourphoneandbesilly

[dualupaa]

Kanina habang nagpapa-laundry ako napansin ko may pizza shop sa tapat. Naintriga ako tsaka naisip ko magsimula nang mag-explore sa mga kainan dito kasi andaming malapit tapos marami rin talagang option. Edi triny ko hhmm saks lang sya. Yung quality parang shakeys ganern tapos pansin ko pizza lang talaga inooffer nila walang drinks ssooooee tinake out ko na lang. Natuwa lang din ako sa street tsaka vibe siguro kasi medyo malamig na and I wish my off is a little bit longer parang ayaw ko na nga ring umuwi sa amin muna this Christmas parang mas gusto kong mag-isa for a while eme. Aside pa don, gusto kong mag-inom mag-isa sa mga local bars dito kaso delikado alam naman nating cruel ang streets sa mga babae. Then ngayon ko lang din napagtanto na magt-two months na ako dito sa makati. Bilis ng panahon dami nang lumipas at mas marami pang bubunuin to live this life. I hope I get to eat lots of good food pa at mas marami pa kong ma-discover na masarap na kainan and foods.

Alsoooo, ngayon na lang ulit ako nagka-courage manood ng series at buksan 'tong laptop ko just to watch. Always unto better days, yes.

[ilaw-at-panitik]

Director: Karl Malakunas Producers: Michael Collins, Kara Magsanoc-Alikpala, Karl Malakunas, Marty Syjuco

Synopsis: Palawan appears to be an idyllic tropical island. Its powder-white beaches and lush forests have made it one of Asia’s hottest new tourist destinations. But for a tiny network of environmental crusaders and vigilantes trying to protect its spectacular natural resources, it is more akin to a battlefield.  Delikado follows Bobby, Tata and Nieves, three magnetic leaders of this network, as they risk their lives in David versus Goliath-style struggles trying to stop politicians and businessmen from destroying the Philippines’ “last ecological frontier”. It is a timely film emblematic of the struggles globally for land defenders as they are being killed in record numbers trying to save natural resources from being plundered by corporations and governments. As the world faces its sixth-mass extinction and the climate emergency worsens, it has never been a more dangerous time to be a land defender. Delikado offers a story of courage and resilience to inspire others into action.

Watch the Documentary for FREE via Tipping Point Film Festival until September 11, 2023. Share and spread the word!

[bini-ph]

Mukhang delikado na naman ako / Oh, bakit ba kinikilig na naman ako?

[jezawitha-z]

"Mukhang delikado na naman ako

O bakit ba kinikilig na naman ako?" - Dilaw by Maki

Simula nung tinawag si Jollibee at hanggang sa sumayaw sya, tuwang tuwa talaga ako. Pabiro pang sabi ng friend ko na kay Jollibee nalang daw ata ako kinikilig. Hahahaha

My inner child is happy but my adult self is happier at kinikilig. Hahahaha ang babaw lang talaga ng kaligayahan 🤣 Papapicture lang naman ako Jabeee bakit may payakap. Char 🤣

[natutulogpa]

delikado na ko miss ko na agad kalandian ko nakatambay lang ako sa convo namin habang hinihitay siya magreply tf di ko to branding nakakatanggal angas!

[tigre-edi-rawr]

17 weeks

Iba yung hormones kapag buntis, nakakabaliw. Just one trigger and it can make me explode.

Grabe yung experience ko last sunday. Sa sobrang sama ng loob ko, na patong-patong na, umalis ako nang hindi nagsasabi at dumalaw sa mga kaibigan ko. 5pm to 11pm, hindi alam ni Harvey kung nasaan ako. When I went home, he was in complete silence. He went in the couch to sleep and I had to wake him up because I was so hungry.

Despite being mad as hell, he went out and bought some food. When he came back home, he was furious as hell “Bakit may tissue ka?” he was thinking I left and had sex with someone then used that box of tissue.

I was just quiet and tired of all these bullshits. I said nothing and ate. Suddenly he said “dalaga ka? Kung ganyan ka lang rin, umuwi ka nalang sainyo.” nagpantig yung tenga ko. I completely blacked out and was thinking kapag ako ang iiwan mo mag-isa sa bahay para sa tropa, bisyo o gala mo, okay lang? Pero ako na isang beses ko palang ginawa yung mga ginagawa mo, sasalitaan mo ako na lumayas ako? Tangina.

Completely blacked out. I packed my things and went out kahit wala akong mabook na grab kasi that’s around 2 a.m. na. Bitbit bitbit ko lahat ng gamit ko, kahit bawal ako magbuhat ng mabigat at bawal ako mastress.

I went out. He said “saan ka pupunta? Wala ka nang sasakyan. Bukas ka na umuwi.”

I was like “Bakit maghihintay pa bukas? Tangina ngayon na, pinapapalayas mo na ako diba.”

He grabbed my things and I insisted to walk home.

Sobrang dilim nung dadaanan kong bukid para makauwi pero sa sobrang sama ng loob ko, naglakad ako habang nahagulgol. Nakatawid ako at may natatanaw nang ilaw, nang may biglang tumigil na tricycle at tinatanong ako kung sasakay ako. “Hindi ho.” pero pinipilit niya parin ako “hindi ka ba sasakay?” noong mga nakaaapat na tanong na sakin, kinabahan na ako. Wala akong matanaw na ibang tao, ayaw pa rin umalis ng tricycle driver, tumakbo na ako sa malapit na tent na nakita ko. Buti nalang merong tao at nagsimula na rin umalis yung tricycle.

Iyak ako nang iyak, pilit kong ginigising yung guard kaso sobrang himbing ng tulog. Takot na takot ako, nanginginig buong katawan ko sa takot.

Maya-maya, nakita ko yung tricycle driver kalagitnaan ng kalsada na bumalik papunta sakin. Ginigising ko parin yung guard pero hindi magising. Ang tagal kong nakatayo at iyak nang iyak sa ilalim ng poste ng ilaw. Hinihintay ko na may dumaan na babae na nakamotor or sasakyan, para sana matawagan ko si Harvey. Pero deep inside, sobrang sama ng loob ko na halos kalhating oras na yata pero ni hindi man lang ako sinundan kahit alam na delikado yung daan at oras.

Bumalik yung tricycle driver pero nilagpasan lang ako habang nakatingin sakin. Sa sobrang takot ko, pumalakpak nako para magising yung guard at iyak ako nang iyak noong nagising na siya. Pinaliwanag ko yung nangyari, tapos maya-maya, dumaan ulit yung tricycle saming dalawa. Tinuro ko sa guard at halos matumba nako sa iyak, grabe yung kabog ng dibdib ko.

“Kuya baka pwedeng makahiram ng phone. Makikitawag lang po ako saglit.” kaso wala daw phone si kuya. Sabi niya punta daw kami sa main gate, doon sa mga kasamahan niya na may phone ako makitawag. Iniisip ko kung sasama ba ako o hindi, sobrang dilim ng paligid at hindi ko alam kung ligtas ba na sumama ako sa guard na yon. Takot na takot ako, iyak ako nang iyak habang naglalakad kami. “Wag ka matakot, sasamahan lang kita. Wag ka na umiyak.” pero malayo ang distansya ko kasi iniisip ko para makatakbo ako kung sakali.

Pagdating namin sa main gate, pinaliwanag ni kuya yung nangyari sa mga kasamahan niya. Sinubukan ko na rin makitawag kaso walang signal. Hanggang sa nakita ko na si Harvey nakamotor, hinahanap ako. Sumabog nanaman luha ko, umuwi na kami.

Nakatulala lang ako habang naiyak. Mahabang oras pa yung lumipas, pilit akong pinapakalma ni Harvey pero wala akong maramdaman kung hindi galit. Hanggang sa nagbreakdown na rin siya, at doon na ako naawa, kasi hindi siya yung tipo na iiyak nang ganon.

Sinubukan ko na kumalma, sinundan ko siya sa kwarto.

Pagkakita ko sa phone, nabasa ko yung chat ng kaibigan niya “kung ano mang mangyari sakaniya, kasalanan niya na yon.”

Sumabog na ako sa galit. Nagblack out na ako. Para akong mahihimatay sa sobrang lupasay ko, pinagsusuntok ko na yung pader, nagsisigaw na ako, hinagis ko na kung anong mahahawakan ko. Like, putangina? Nung mga oras na yon, muntikan na akong makuha ng hindi ko kilala, paano kung may nangyari sakin at sa anak ko? Tapos sasabihin lang ng kaibigan mo matulog ka na at pabayaan kami? Tinatawanan pa yung sitwasyon namin? Tapos ipagtatanggol mo pa? Kaya pala ang tagal-tagal mo, kasi imbes na sundan mo ko, kausap mo yang girl bestfriend mo. Putangina.

Hanggang umabot na sa agawan ng phone. Dahil gustong gusto ko ichat yung babae at pagmumurahin sa galit ko. Kakaagaw ko, kakapwersa namin, natulak ako at bumagsak ako sa lapag. Tumama tiyan ko sa upuan. Malakas. Biglang tumigil mundo ko.... yung anak ko. Yung anak ko. Yung anak ko.

“Kim....” tapos niyakap mo kami ng bata, pero sabi mo sakin “putangina mo kapag may nangyari sa bata kasalanan mong hayop ka”

Hinding hindi ko makakalimutan tong gabing to.

Na-admit ako sa ospital ng apat na araw. Naggagamot para sa contractions at pampakapit ng bata.

Hindi ko rin makakalimutan yung pag-aalala at pag-aalaga mo samin sa ospital. Lalo na noong gabing humampas yung tiyan ko, narinig ko nung gabing yon akala mo umalis ako, bigla kang nagdasal “wag po. Wag naman po ang anak ko.”

😭

[motziedapul]

Happy Saturday

Here's a Hi Nay spoiler for an upcoming episode, but it's in Tagalog so 👍🏾

-

MARI: Dito na ako. San kayo?

THEA: Ate Chay!

MARI: Thea!

THEA: Hi po! Kamusta ka. Si Ate Ira?

MARI: Ha… okey naman. Di na kami.

THEA: Huy! Bakit?

MARI: Ay okey lang, ayaw lang daw niya ng long distance. Friends pa rin kami, pero ayun.

THEA:[whining] Ateee, ang tagal niyo nang magjowa. Ba’t ganun?

MARI: Hay, wag na nating pagusapan ha? Heto…

THEA: [sigh] Sige po Ate. [in awe] Yan ba yun?

MARI: Hindi pa. Kailangan ko pang mag-orasyon. Sigurado ka bang ngayong gabi yung raid?

THEA: Oo raw. Sabi ni Chua–sa Rotary daw yung papa niya, dun niya nalaman. Sabi ng papa niya wag raw siya lumapit dito kasi may plano silang operasyon. Marami silang huhulihin sa baranggay para magmukhang effective, pero… marami ka ring mahuhuli sa kulam mo.

MARI: O sige. [sigh] Wag ka nang sumama, ha? Masyadong delikado.

THEA: Hay naku Ate, delikado rin para sayo, diba?

MARI: Sige na, Thea. Alam mo naman yung kaya ng Nanay ko, diba? Uwi ka na. Text kita pag tapos na.

THEA: Sige… pero di muna ako uuwi. Doon muna ako sa may Alamat, para medyo malapit. Punta ka doon pag tapos na, libre kita.

MARI: Thea, alam mo naman di ako umiinom.

THEA: [teasing] Sige, tingnan natin. [more seriously] Ingat, Ate.

MARI: Ingat ka rin.

[kalakian]

Ipinalabas sa Siliman University itong Emmy-nominated docu na Delikado. Abangers pa rin ako kung kelan ako mapapanuod 'to, e.

Ang larawan ay kuha mula sa opisyal na Instagram account ng Dakila PH.

[theblogonaaccord]

°❀⋆.ೃ࿔*:･ November 24, 2024 °❀⋆.ೃ࿔*:･

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

"Ay! A.I.—Epekto Nito Sa Buhay?"

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

Kamusta na nga ba ang makabagong mundo natin na halos pinapaikot na ng Artificial Intelligence o A.I.? Usap-usapan ito ng marami at tila lahat na lang ay gumagamit na nito—mula sa mga simpleng tanong hanggang sa personal na mga isyu sa buhay. Tama nga bang ito ang takbuhan natin sa bawat sitwasyon? O dapat na tayong kabahan dahil unti-unti na tayong sinasakop nito? Sa post na ito, pag-chichikahan natin kung puro mabuti nga lang ba ang epekto ng AI o kung dapat na tayong maging mas maingat at matalino sa paggamit nito para hindi maloko ng teknolohiya!

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

Paano nga ba binabago ng artificial intelligence ang takbo ng ating buhay? Ang dami nitong nagagawa sa buhay natin, pero hindi lahat magaganda and dulot! Sa school, parang may tutor ka na on-demand! Baka nga natututo tayo, ngunit paano kung puro AI na lang ang gagawa ng lahat? Sa trabaho, sobrang bilis ng sistema, parang laging may nakasilip sa ginagawa mo online habang may mga trabaho namang nawawala. Sa kalusugan, grabe, parang may doktor ka agad sa tech! Paano kung buhay mo na ang nakasalalay rito? Iisang pindot at may sagot ka na?! Pero teka, ligtas nga ba satin 'to? Ang AI ay parang espada—nakadepende sa sarili natin kung paano natin ito gagamitin, kahit astig, may mga delikado ring epekto na hindi pwedeng balewalain! Kaya ang tanong, handa na ba tayo?

Alam niyo, kada bukas ko ng Facebook, o kaya Tiktok, punong-puno ito ng mga bidyo gawa sa A.I. Noong nakaraang linggo, may nakita akong bagong ad ng Coca-cola, at sa gulat ko, gumamit ito ng A.I.! Nakakainis, ang yaman-yaman ng kumpanya ng Coke, 'di ba nila kaya gumastos o magbigay ng kahit kaunting effort sa iisang advertisement? Pero alam niyo ang mas nakakapikon? Alam kong maraming maloloko rito; lalo na ang mga matatanda! Kapag may pinapakita na post sa akin ang nanay ko, kadalasan ito'y A.I. na bidyo ng pusa o sanggol na sumasayaw (seryoso, 'di ko alam kung paano sila naaaliw dyan.) Ngunit kahit maliit na bagay lamang gaya nyan, ng mga bidyo, imahe, teksto, ito'y nagbibigay daan sa pagkawala ng trabaho ng marami.

Ang pagsibol ng industriya ng artificial intelligence ay dapat binibigyang pansin, lalo na ang ang pagiging madaling ma-access nito. Tulad na nga ng sinabi ko kanina, maraming taong naloloko rito. Humahantong ito sa mga scammers, hackers, at iba pang cyber na kriminal na inaabuso ang A.I. para sa kanilang kagustuhan. At hindi lang iyon, dahil sa A.I., karamihan ay hindi na tumatangkilik sa mga gawa ng mga artist, at nag-gegenerate na lamang ng mga imahe sa mga A.I. website. Tapos maya't maya, tatawagin pa nila ito na "A.I. Art"! Ang sining ay isang malaking aspeto ng buhay, at dahil sa A.I., nawawala ang respeto ng mga tao rito. Inaakala nila na porket nakakapag sulat sila ng prompt sa ChatGPT, sila'y mga artist na. Ngunit sa totoo lang, walang iba ang may kakayanan na makagawa ng art kundi ang mga tao lamang.

Sa kabilang banda, ang ating gobyerno ay inaabuso na rin ang paggamit ng A.I. sa mga iba’t ibang paraan. Alam nyo ba? Gumagamit na rin ng artificial intelligence ang ating gobyerno para mapabilis at mapadali ang pagresolba sa mga kaso at mga suliraning kinakaharap ng ating bansa? Maganda nga at may mga positibong epekto ito sa paggawa ng estratehiya at paraan ng gobyerno upang malutasan ang mga napapanahong isyu, pero hindi pa rin mawawala ang mga negatibong epekto nito.

Tulad na lang ng pag-limita at pag-asa sa AI para magsagawa ng mga mahahalaga at kritikal na pagde-desisyon, kahit na mapapadali at mapapabilis ng AI ang proseso, hindi pa rin nito mapapalitan ang panghuhusga ng isang tao sa mga kaso at mga napapanahong isyu na kinakaharap ng ating lipunan. Gayunpaman, huwag sanang abusuhin ng gobyerno ang paggamit ng AI. Dapat na masiguro nasa malinis na paraan ang paggamit nila sa AI. Umaasa kaming mga Pilipino na isaalang-alang ng gobyerno ang paggamit ng AI sa ikabu-buti ng lipunan, hindi lamang sa mga pansariling kapakanan nila kung di’ sa ika-aangat ng bawat mamamayang Pilipino.

Kung tutuusin, ang AI, sobrang convenient, pero kung hindi mo gagamitin nang tama, Ikaw din mahihirapan sa kinabukasan. Halimbawa na lang, yung mga estudyante ngayon? Parang naging kampante na sa paggawa ng assignments. Copy-paste dito, click doon, tapos na agad! Pero kung tutuusin, nawawala na yung elemento ng pag-aaral. Ano bang matutunan mo kung chatbot ang nagsulat ng sanaysay mo?

Isa pang downside, tamad na masyado ang ibang estudyante. May iba diyan, pinapa-generate lang ng AI yung buong research paper tapos submit na agad. Alam mo yung tipong wala nang pagsisikap, wala nang creativity. Kaya tuloy, parang nagiging robots na rin sila: wala na silang sariling idea, puro asa na lang sa A.I.

Isa pa, delikado rin yung sobrang dependensiya. Minsan kahit yung mga pinakasimple na gawain, kailangan pang iasa sa A.I. Magsulat ng simpleng introduksyon sa sanaysay? A.I. agad. Akala tuloy ng iba na okay lang na maging sobrang dependent, pero paano kung wala nang A.I.? Edi ang kinalabasan, parang naging bata ka na lang ulit na hindi marunong maglakad nang mag-isa.

Sa lahat ng negatibong pangyayaring 'to, hindi ba't nararapat lamang na magkaroon tayo ng mga panukala o limitasyon patungkol sa paggamit ng A.I.? Kung mapapansin natin, lahat ng mga ito ay nangyayari nang sabay-sabay sa kasalukuyang panahon. Naku! Kung hindi 'to mapipigilan, siguradong lalala ang kalagayan ng bansa sa paggamit ng A.I. Aabusuhin ito't gagamitin sa pangaraw-araw, aasa nalang tayo rito imbis na gamitin ang sariling pag-iisip at hayaan ang sarili natin na maging malikhain. Mahiya naman sila! Pati ba naman mga trabahong nangangailangan ng propesyonal na paggawa, hinahayaan nalang na gamitan ng A.I.? Kung magpapatuloy ang ganitong pangyayari, ano na kaya sa tingin ninyo ang mangyayari sa iba't-ibang klase ng trabaho na nakakayanan na gamitin ng A.I? Hindi ba't mahihila ang ekonomiya natin pababa kung bababa na produksyon ng aktwal na skilled at professional workers? Jusko! Napakadaming epekto ng pagsasamantala ng hustong paggamit ng A.I.! Nananawagan ako, hindi lamang sa mga sektor ng ekonomiya, pati na rin sa mga mamamayan na kagaya ko! Huwag tayong magpaimpluwensya na gumamit na rin ng A.I. sa mga bagay na kaya naman nating gawin ng sarili, sa mga bagay na nararapat nating gawin gamit ang sariling pagsisikap. Sa mga nakatataas, isipin ninyo ang mga epekto at magiging reputasyon ng bansa ninyo. Tayo-tayo lang din ang gumagawa ng problema natin, kaya't ayusin ninyo ang dapat ayusin! Mas maging propesyonal naman at pahalagahan ninyo ang trabahong pinasok ninyo. Kung hindi titigil ang mga ganitong sitwasyon—ay ewan ko nalang! Tiyak na magkakaroon ng kawalan ng pananagutan ang mga may dapat panagutan, kawalan ng hanap-buhay at mga eksistensyal na panganib.

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

Ayan, ha... Baka pati ba naman sa pag-iisip ng solusyon, gagamitan niyo pa ng A.I. Magpaawat na kayo!

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

Isinulat nina:

Varilla, Rhian

Magayanes, Marvince

Pacinos, Akiesha

Espiritu, Andrea

Hilario, Jericho

Adriano, Rein

Ipinasa kay:

Bb. Rocha

────୨ৎ────────୨ৎ────────୨ৎ────

°❀⋆.ೃ࿔*:･ Follow for More! °❀⋆.ೃ࿔*:･

[ediyoonoh]

Catching Feelings

Bestfriend!ParkJisung x fem!reader; 1.7k words; taglish fic

GENRE: fluff, smut

WARNING: this short fic contains smut (pwp and unprotected sex) and the use of foul language!

SUMMARY: Since when did you catch feelings with your best friend?

A/N: Hi there! I’m sorry this took so long anon 😭 This fic may contain typo and grammatical errors. Anw, I hope you enjoy reading and lemme know your thoughts!

MINORS DNI!!

MASTERLIST

‘Di na naawa ang mga professor mo sa inyo sa dami ng mga pinapagawa.

Nandito ka ngayon sa condo mo subsob sa pag-aaral. Sandamakmak kasi na output ang ginagawa mo at may dalawang exams ka pang kailangan pag-aaralan dahil na lalapit na ang finals niyo. Dahil dito, matagal-tagal mo na rin ‘di na kakausap si Jisung, ang best friend mo.

In all honesty, these academic requirements are only an excuse on why you choose not to meet Jisung. Lately kasi, na realize mo na may gusto ka pala sa binata. Matagal na kayong magkaibigan pero ngayon kinikilig ka na sa lalim ng boses niya, kagwapuhan niya, at ang mga kilos niya — basically all the small things that he does.

Unfortunately, wala kang balak umamin sa kaibigan mo tungkol sa nararamdaman mo sa kaniya. Kilala kasi si Jisung sa campus niyo dahil member siya ng dance troupe kaya maraming mga babae, pati na rin lalaki, ang may gusto rin sa kaniya. Ang ilan pa dito ay may itsura rin kaya naman sa tingin mo ay wala ka ng pag-asa sa lalaki at kuntento ka na sa pagiging magkaibigan lamang.

»»————-　♡　————-««

“Putangina naman, ‘di makapag focus yung tao dito eh!” inis na sabi mo pagkatapos marining ang mga notification ng phone mo dahil hinahanap ka na ng kaibigan mo. Dinedma mo na lang ito at hinagis ang phone sa kama upang magpatuloy na sa pag-aaral.

Maya-maya may naririnig ka ng kumakalampag sa pinto mo. “Y/n!!” malakas na sigaw ni Jisung mula sa labas ng unit mo. “Buksan mo na yung pinto dali oh! Namimiss na kita!” Jusko ‘wag kang magsasabi ng ganiyan, kitang delikado na ako dito oh.

Hindi tumigil sa pag-katok ang lalaki kaya pinili mo ng pagbuksan ito. “Anong gusto mo, Ji? Busy ako,” mataray mong sinabi sa kaniya pero mukhang ‘di ito nakikinig dahil pumasok na lang ito agad sa unit mo.

“Ilang araw na tayo ‘di nagkikita, y/n. Miss na kita,” sabi niya habang umupo sa couch sa sala mo. “So pupunta ka na lang dito ng walang pasabi at mang-iistorbo?” tanong mo sa kaniya.

“’Di kita iistorbohin don’t worry. You do your acads while I do my acads. See? we can still bond while still being productive,” he proudly said while pulling out his laptop from his bag.

Pambihira. Seryoso siya sa sinasabi niya. “Bahala ka diyan, basta ‘wag mo kong guluhin,” giit mo nang magpatuloy ka na sa trabaho mo.

»»————-　♡　————-««

It didn’t surprise you nang mawala ka na sa focus mo an hour after your interaction. ‘Di mo na maintinidihan ang mga readings mo dahil ang isip mo ay na pupunta na lang sa kasama mo ngayon.

Pasimple kang tumingin sa kaniya habang nag-uunat ng buto. He looks so handsome when he is focused typing away in his laptop. The way his tongue pokes out from his lips when he is ensuring what his doing is correct, is too cute for your heart. But most importantly, his veiny arms looks so nice as your neck—

“Y/n? Aayos ka lang?” Gago nahuli ka ni Jisung nakatulala sa kaniya. Agad mong ibinalik ang tingin mo sa libro mo pero naririnig mo na ang mga yapak niyang papalapit sa’yo.

“Pahinga muna tayo” bulong ng lalaki sa’yo nang pinatong niya ang mga kamay niya sa balikat mo. “Dali na, please? Kahit saglit lang mukhang wala ng pumapasok sa isip mo,” pagpupumilit niya. Hinayaan mo na lang hilain ka ng kaibigan mo papalayo sa ginagawa mo at saka pinaupo ka sa couch katabi siya. “Y/n aminin mo nga sa’kin,” he initiated. Tangina saan papunta ‘to?

“Anong aaminin ko sa’yo Ji?” pa-inosenteng tanong mo sa kaniya. Humarap si Jisung sa’yo at nagpatuloy sa kaniyang sasabihin, “Yung totoo bakit ‘di mo ko pinapansin buong linggo? May nagawa ba ako?” he looked genuinely concerned. “Ah…wala naman Ji. Busy lang talaga ako sa acads” pagsisinungaling mo.

“Busy sa acads pero balita ko may time ka kumain kasama blockmates mo tapos after gumala pa kayo?” he inquired further. ‘Di mo alam paano niya nalaman ‘yun pero siguradong kakausapin mo sa sususnod kung sino man ang nagsabi kay Jisung. Traydor.

“Alam mo naman pwede mong sabihin sa’kin kahit ano diba? Kahit tungkol pa sa’kin ‘yan,” he reassured you while holding your hand.

Alam mo? Fuck it.

“Gusto kita, Jisung,” you spoke without warning. “Don’t make me repeat it again. I know you heard what I said, Ji. And it’s completely fine if you don’t reciprocate my feelings because I know I don’t stand a chance with you and we can still remain as friends but I honestly don’t know if —” naputol ang mga sinasabi mo nang bigla mo na lang naramdaman ang mga labi ng lalaki sa labi mo.

“Sandali, makinig ka muna sakin ha,” sabi niya pagkatapos kang halikan. “Dami mo nang sinasabi ‘di mo pa alam sagot ko.” Tiningnan ka lamang ng binata at hinaplos ang pisngi mo gamit ng kamay niya. “Ang ganda mo, y/n.”

Nabigla ka ng hinalikan ka muli ni Jisung nang naging sanhi ng mahinang pag-ungol mo. All while his hands were roaming around your body wanting to feel every inch of it. Shit, nakikipaglaplapan ka sa kaibigan mo.

»»————-　♡　————-««

“Wait lang, Ji” you hurriedly pulled away from him. You looked at him bewilderedly as to why he was kissing you. “Ayokong ginagawa mo ‘to dahil naaawa ka lang sa’kin,” you defended.

Nagulat naman ang lalaki sa sinabi mo, “Oh god no y/n. I’m sorry if this confuses you… pero I’ve been also meaning to tell you na gusto rin kita, more than as a friend,” Jisung shyly whispered.

There was tension in between you after he confessed. While you were lost in your thoughts you heard your friend say, “Can I kiss you again y/n?” Yes please. With your nod, he hurriedly claimed your lips again as if he doesn’t want to let go. You wrapped your hands around his neck and kissed him back with all the emotions you’ve kept.

The both of you showed no signs of stopping kaya naman nagmamadali mong sinabi, “J-ji sa kwarto tayo,” agad ka namang binuhat ng lalaki patungo sa bedroom mo nang hindi tinitigilan ang paghalik sa’yo.

“Tangina, you smell so good,” bulong niya sa’yo noong hiniga ka niya sa kama at simulan halikan ang leeg mo. ‘Di mo naman napigilan mapaungol sa sarap at balutin ang baywang niya gamit ang hita mo kung saan naramdaman mo ang matigas niyang ari.

Kung saan-saan ka na rin hinahalikan ni Jisung. Una sa leeg at ngayon itinaas niya ang shirt mo para halikan ang dibdib mo. “Can I touch you,” he asked once he saw your naked breasts. Hindi mo na sinagot ang lalaki at hinawakan na lamang ang kamay niya at pinalamas ang mga suso mo. Nanlaki ang mga mata niya sa ginagawa mo and you also felt his cock twitch on your clothed pussy.

Pinanggigilan na ng lalaki ang mga suso mo at hindi na rin niyo mapigilan ang mga ungol sa sarap. “Ji, I need your cock inside me please,” you begged as you can’t hold it anymore. You want to feel him, now. Nang narinig ng binata ang sinabi mo, hindi na siya nag alinlanagan hubarin ang boxers at short niya, pati na rin ang leggings mong suot.

“You sure about this?” tanong niya sa’yo because he doesn’t want to pressure you in doing anything you don’t want. “Yes, Ji. I’m sure about this,” you answered.

Unti-unti niyang pinasok ang tite niya dahil ayaw ka nitong masaktan. You also can’t help but to wince a bit due to the new feeling. “Putangina baby ang sikip mo pero basang basa ka naman,” you moaned due to the nickname he called you and felt your pussy just become wetter.

Once he managed to fully put himself in, dali-dalian mo ng sinabi, “Please move already, Ji.” He started slowly helping you adjust to his size. “F-fuck you feel so good baby,” he groaned. You also were turned on more when you noticed the way his holding the headboard too tight, trying to stop himself from fucking you too hard. “Fuck me harder Ji, please” you asked when you had already adjusted to his size.

Tiningnan ka ng binata kung sigurado ka ba sa sinasabi mo at ang nakita niya lamang ay ang pagtango mo. “Shit, my baby wants it hard, hm?” he said habang hinawakan ang baywang mo ng mahigpit at sinimulan kang kantutin ng mas malakas hanggang sa tumunog ang kama mo kada pag-bayo.

Namamalat na rin ang boses mo kakasigaw at ungol dahil hindi tumitigil si Jisung sa pagpasok at labas ng tite niya sa’yo. “Puta, keep clenching like that then maybe I’ll just cum,” he groaned in your ear as he lowered himself. You are overwhelmed on how good you were feeling. Then you started to cry from the pleasure when Jisung started to play with your clit. “Cum for me, baby” he commanded huskily.

“Fuck!” sigaw mo noong hindi mo na napigilan labasan. “Good girl,” Jisung praised. Maya-maya naramdaman mong linabas ng lalaki ang tite niya at pinutok ang tamod niya sa tiyan mo kasama ang pag-ungol ng malakas.

»»————-　♡　————-««

You are now lying naked on his chest with a blanket covering your bodies after Jisung doing aftercare.

“Can I take you out to dinner?” bigla ka namang natawa sa tanong ng lalaki sa’yo. Parang nauna pa ata ang sex kaysa sa date?

”We started with the wrong order but yes, I gladly want you take me out to dinner, Ji” you replied with a kiss on his cheek.

[FIN.]

ediyoonoh '23

[joyceebels]

How can I handle my mind?

Alam ko naman na hindi tayo pwede ...

Kasi may iba kang gusto ...

Siya pa din yung nasa isip mo..

Hindi ko pwedeng ipagpilitan yung nararamdaman ko.. kasi alam ko kung hanggang saan lang ako..

Paano ka ba tanggalin sa isip ko?

Alam ko naman na kaibigan lang turing mo sakin..

Tropa .. friends.. karamay.. kasama..

Laging nakikinig sa mga kwento mo tungkol sa kanya..

Laging andyan pag kailangan mo..

paano ba maiisip ang iba bukod sayo??

Inopen ko na ulit yung fb dating ko .. para makakilala din ng iba.. may makausap na iba..

Nanonoood na ako ng anime, kdrama, jdrama..

Pero after nun, andyan ka na ulit sa isip ko..

Paano ka ba iwasan?

Nakamute na yung messenger ko sayo.. para hindi ko na buksan agad pag nagmessage ka..

hindi na ako naka follow para hindi ko makita post mo..

Sineseen ko na nga lang message mo..

pero maya maya may message ka na ulit na kailangan may message na reply..

Paano ko ba sasabihin yung isip ko na STOP!!!

Paano ko ba pagalitan isip ko na "PAGOD KA NA!"

Ano pa bang dapat ko gawin para hindi na kita maisip pa?

Tinanong ko na nga si META AI pano yung ibang way para makalimot.. pero wala eh ganun pa din..

Baka Delikado na ako??

Baka maramdaman ko na yung hindi dapat??

Baka mahulog ako at hindi mo ako masalo?

At ang masakit dun

Baka ako lang ang nakakaramdan nito?

Na baka LOVE na ba ito?

:(

[melovesanneeeee]

wag daw siya kalabanin kasi kahit tahimik siya delikado siya haha ano ka utot