#bir adam yaratmak

[payasrn]

“Bende insanım hiçbir fevkaladeliğim yok. Bir kadere bağlıyım. Bir takım zaaflarla doluyum. Belki herkesten daha zayıf.”

[megagazelle]

ASILMIS ADAM ve KOMBINASYONLARI

[kadir01sblog]

Yeni bir dünya kurmak lazım..insanca. Kimsenin kimseden üstün sayılmadığı bir dünya. Sevgiye ve aşka sahip çıkan insanlar yetiştirmek gerek. Kimsenin üzülmediği, kimsenin birbirini aldatmadığı herkesin eşitce, hürce, özgürce yaşadığı bir dünya. Herkesin hak ettiği gibi yaşaması ve sonunda kimse kimseden daha kârlı olmadığı bir dünya. Sonuçta adam aşsa kadında aşçıdır. Birinin olmadığı bir yerde diğerinin anlamsız sayıldığı bir inanç yaratmak gerek..❤

[bungoustraydogs-tr]

Dazai Osamu'nun Giriş Sınavı 2. Ara

Wattpad Linki

MangaTR Linki

Alacakaranlıkta…

Yan yatmış bir polis aracı, Yokohama limanına bakan sahildeki caddede yanıyordu. Sallanan arabanın altında iki polis memuru ölü uzanıyordu.

“B-bekle! M-mafya benden ne istiyor?!”

İki kişi hala hayattaydı. Birisi genç silah tüccarıydı. Tutuklanmıştı ve saldırıya uğrayıp yaralanmadan önce askeri polis tesisine naklediliyordu.

“Bilmiyor musun gerçekten? Saçmalık.”

Genç adama yaklaşan hayattaki diğer adam, hareket eden bir palto içindeki karanlık bir gölgeye sarılı Akutagawa’ydı.

“Liman Mafyasına saygısızlık ettin. O organ kaçakçısı şoförü sizin için ortadan kaldıralım diye bize kasıtlı bilgiler ilettiniz. Bizi kişisel çıkarları için kandıran kim varsa hepsi bedelini ödedi ve bu sefer de farklı olmayacak.”

Akutagawa’nın siyah botları yaklaşırken genç adam ardına düştü.

“K-kimse! Kimse beni öldüremez! Geber!”

Genç adam kolunu havaya kaldırır kaldırmaz Akutagawa’nın cildinde dövmeye benzer desenler belirdi. Numarası “21”di. Kollarını kaldırdığında Akutagawa’yı hafifçe geriye savurdu fakat…

“Ne?!”

Akutagawa ardına itilmesine rağmen başta olduğu yere yavaşça dönmeden önce sarsılmadan durdu.

“Bu kadar mıydı?”

Paltosu, yeri delip geçen vücudunu destekleyip darbeyi yumuşatan bir minder gibi davranarak onlarca sayısız iğneye dönüştü.

İki başlı canavar Rashomon, paltodan çıkıp silah tüccarına akın etti. Genç adam kaçınmaya çalışsa da çok geçti. Pelerin köpeğin jilet kadar keskin çeneleri adamı parçalara ayırdı. Et parçasına dönüşene kadar acıyla çığlık atmaya devam etti. Akutagawa, manzarayı soğukkanlılıkla seyretti.

“Vay, iştahım kaçtı.”

Arkasını döndüğünde karanlık bir figürle karşılaştı.

Akutagawa hemen Rashoumon’un siyah hançerlerini saldı. Metali kesmeye yetecek kadar keskin bıçaklar karanlıktaki figürün boğazını hedef aldı fakat temas ettikleri anda bıçaklar, görünmez bir güç tarafından saptırıldı. Rashoumon’un dişleri bir yetenek tarafından engellenmeden önce derinin yalnızca birkaç katmanı altına saplanabilmişti.

“Hey, hiç terbiyen yok mu? İş ortağı değil miyiz?”

“Kişisel çıkarların için Liman Mafyasını kullandığın gerçeği değişmedi.”

Siyah bir şapka giyen orta yaşlı, beyaz tenli adam gölgelerin arasından çıktı. Dazai ile Kunikida’nın elçilikte karşılaştığı Amerikan ajanıydı. Ajan, Akutagawa’yla konuşurken boynunu kaşıdı.

“Bir yanlış anlaşılma olmuş. Bir bakıma müşteriniz sayılırım. Siz silah tüccarının eski yurt dışı ticaret yolunu alıyorsunuz ve biz de ülkemizden çıkan yasadışı bir ihracatçının Japonya’da kargaşa çıkarmasını önlüyoruz. Bana sorarsan adil bir anlaşma. Senden çalmışım gibi davranmasan olmaz mı?”

“Aldatmak ve kışkırtmak casusların alışkanlıklarıdır. Bu olaya dahil olmak için bahse varırım başka sebeplerin vardı.”

“Doğru, vardı. Ama endişelenmeni gerektirecek bir şey değildi. Bitti artık.” Ajan gülümseyerek konuşmaya devam etti. “Mavi Kral insanları öldürmeye başladığında ne kadar korktuğumuzu anlatamam. İdam ettiği meclis üyelerinden birisi cebimizdeki illegal işbirlikçilerimizden birisiydi. Mavi Kral’ın muhtemelen haberi yoktu ama dava uzasaydı kesin foyamız ortaya çıkardı. Bu yüzden temelli gitmesi gerekiyordu… bundan dolayı sahne arkasını soruşturup Silahlı Dedektiflik Ajansına nerede olduğu hakkında tüyo vermeye karar verdik. Tabii ki bilgi kaynaklarında sahtecilik yaptık. Daha sonra komuta zincirinde karışıklık yaratmak için polise yanlış ihbar verdik. Aynı planladığımız gibi ilerledi. Mavi Kral az bir polis tarafından kuşatılınca kendini patlatıp öldü. Gerçek gizemini korudu ve herkes tehlikeli suçlunun öldüğünü öğrenince rahatladı. Hepimiz için mutlu son.”

Ajanın söylediklerini düşünmek için biraz vakit ayırdıktan sonra Akutagawa ağzını açtı.

“Silah tüccarı bir kenara, yabancı istihbarat ajansının sırf bir sırrı korumak için Japon teröristi öldürdüğüne inanmakta zorlanıyorum. Neden yaptınız?”

“Oh, hükümetin istihbarat teşkilatlarıyla alakalı bir durum yoktu. Zaten başka bir örgütte çalışıyorum. Kendimize Lonca diyoruz.”

“Ne klişe. Çift taraflı ajansın demek?”

“Ek işim diyelim. Loncanın her üyesinin tam zamanlı bir işi vardır.”

Ajan ayakları üzerinde döndü sonra uzaklaşmaya başladı. “Muhtemelen yakında Mafya ile başka bir iş için temasa geçeceğim. O zamana kadar hoşça kal.”

Akutagawa sert gözlerle ajanın gitmesini seyretti. “Bekle, bir şey daha sormak istiyorum.”

Ajan olduğu yerde durdu.

“Birisini arıyorum. Temas ettiği kişilerin yeteneğini etkisizleştirebilen bir yeteneği var. Böyle birisini tanıyor musun?”

“Ne yazık ki hayır.”

“O zaman defol gözümün önünden.”

“Tabii.”

Ajan, gecenin karanlığında kaybolmadan önce yürümeye başladı.

“…Nereye gittin? Neden aniden ortadan kayboldun?” Sokakta tek başına kalan Akutagawa kendi kendine sordu. “Bir anlığına Mavi Kral olabileceğini düşündüm ama yanılmışım. Neredesin? Ölmüş olamazsın. Yokohama’da bir yerlerdesin, biliyorum.”

Gece rüzgârı sözlerini alıp uzaklara taşıdı.

“Yaptığım son şey olsa bile akıl hocamı bulacağım. Seni bulacağım, Liman Mafyasının eski yöneticisi Dazai-san.”

[guzelbirsarapvebebebiskuvisi]

"ne yapayım anne? kestiniz incir ağacını..."

Bir Adam Yaratmak - Necip Fazıl Kısakürek

[alperen1emre]

Hangi kitabları okudun?

Bu yıl içerisinde şuana kadar 86 kiytap bitirdim hepsini yazamam ama bu yıl okuduklarım içinden önerebilecegim kitaplar var

Serenad

Alex de souza

Şükrü erbaş bütün şiirleri 1 2 3 4 kitapları

Bir adam yaratmak

İvan ilyiç'in ölümü

çürümenin kitabı

Gazap üzümleri

Çile

Reis bey

İnsanın acısını insan alır

Vadideki zambak

Bu kitaplar bu sene içerisinde okuduğum güzel kitaplardandı

[cemyafilmarsiv]

Lev Tolstoy Polis’e Karşı

Karantinanın ilk aylarında, dört duvar arasında sıkışıp kalan çoğu insan, kendini alışılmamış teselli kaynaklarına verirken buldu: Vali Andrew Cuomo’nun PowerPoint sunumları (1), ekmek pişirme (nedense ekşi maya) ve Lev Tolstoy’un Rusya’daki Napolyon döneminde geçen 1200 sayfalık romanı: Savaş ve Barış.

#TolstoyTogether hashtagi altında toplanan okuyucular, belki de kendilerini her zamanki gibi belirsizlikle boğuşan sıradan insanların, siyasi liderlerin değişken ve etkisiz heveslerine boyun eğmesini konu alan bir kitaba çekilirken buldular. Edebi gücü ve fiziksel ağırlığından dolayı (genelde pandemi sürecinde kafa dağıtmak için ideal bir kitap olması bu nedenlere bağlanır), Savaş ve Barış bana şu an için yeteri kadar radikal gelmedi; özellikle de Tolstoy’un sosyal kavrayışının kapsamlılığı göz önüne alınırsa. Salgının ilk günlerinde kendimi, Tolstoy’un zengin ve hırslı bir adliye memurunun, doktorları hayrete düşüren bir hastalığa yenik düşmesini konu alan novellası İvan İlyiç’in Ölümü (1886)’yle ilgilenirken buldum. Hastalığı sırasında İvan İlyiç, içinde bulunduğu toplumun insandan çok, çıkarlara değer vermesi üzerine kurulmuş olduğunu fark eder.

Tolstoy her zaman arayış içinde olanlara ve daimî ruhsal kriz sancısı çeken karakterlere eğilimliydi; George Orwell onları “ruhlarını yaratmak için çabalayan” kişiler olarak tanımlardı. Gerçekten de Tolstoy kişisel ve sosyal krizleri, toplumu ve onu destekleyen inançları daha derin bir sorgulamaya teşvik etmesi için gerekli kırılma noktaları olarak görüyordu. Anı kitabı İtiraflarım (1882)’da kendi ruhani yeniden doğuşunu, bastığı toprağın çöküşüne benzetmişti. Bu nedenle, covid19’un ve polis cinayetlerinin görünür kıldığı ırkçı yaklaşım ve ekonomik eşitsizliklerin, eşi benzeri görülmemiş sayıda insanın ülkedeki mitleri sorgulamaya başlamasına sebep olduğu bu zamanda, okuyucuların Tolstoy’un eserlerinde yeni önemli unsurlar bulmasına şaşmamak gerek. Polisi finansmanını kesme çağrılarıyla birçokları hayatlarında ilk defa kurumların işlevini, hatta bu kurumların varlığını sorgular hale geldi.

Tolstoy’un kendini arayış içinde bulan karakterlerinden biri, 1903’te yazdığı Balodan Sonra adlı kısa hikâyesinin ana kahramanı olan İvan Vasilyeviç. İvan, bir albayın kızına âşık olan ve kaderini belirleyen o sabahın erken saatinde çıktığı yürüyüşe kadar askere yazılmak isteyen bir sosyete gencidir. Önceki akşamı şehirdeki bir dans balosunda, Varenka adındaki genç, zarif ve güzel bir kızla geçirmiştir: “Şampanyaya düşkün olsam da o akşam hiç içki içmedim. Zaten aşk sarhoşuydum” diye ifade etmiştir. Bununla beraber İvan, bir o kadar, Varenka’nın kibar, beyefendi görünümlü ve tüm parasını kızına harcadığından balo için oldukça sıradan botlar giyen babasına da âşık olmuştur. Balodan sonra İvan eve döner fakat hâlâ gecenin büyüsünden çıkamamıştır ve uyuyamaz.

Böylece Varenka’nın evine doğru açılan karlı yollarda dolaşmak üzere dışarı çıkar fakat eve vardığında şaşırtıcı bir manzarayla karşılaşır: “Siyah üniformalı askerler karşılıklı dizilmiş, silahlarını yanlarında tutarak hareketsiz bir şekilde duruyorlardı. Onların arkasındaysa durmaksızın aynı rahatsız edici ve tiz melodiyi çalan davulcu ve fifreciler vardı.” Genç bir Tatar memuru (Tatarlar Rusya’nın azınlıklarındandı) askerden kaçmakla suçlanmaktadır ve ceza olarak zırhlı askeri eldiven giyen askerler tarafından dövülmektedir. İvan adamın vücudunun kanlar içinde kaldığını görünce donakalır: “Vücudu tir tir titriyor, ölesiye dövülen adam darbe yağmuru altında, eriyen karı sıçratarak bana doğru geliyordu.” İvan bu işlemi yöneten albayın saatler önce sevgi dolu ve sıcak biri olduğunu düşündüğü Varenka’nın babasından başkası olmadığını görür. Şahit olduğu bu sahneyi unutmaya çalışarak çaresizce evine koşar. Fakat bu imkansızdır; İvan uyumaya çalıştığı sırada genç memurun yalvarışlarını duymaya devam eder: “Bana merhamet edin, kardeşlerim.” Nihayetinde İvan, münferit olmanın ötesinde, bizatihi devlet tarafından bu vahşete onay verilen bir toplumda yer almanın mümkün olup olmadığını düşünerek askere yazılmaktan vazgeçer.

Balodan Sonra, bu alanda çalışanların, Tolstoy’un dönüşümünden sonraki dönem olarak adlandırdığı (bir çeşit anarşizm olarak görülüyor), kurgudan uzaklaşıp Hıristiyanlık inancının siyasi uygulamalarına odaklanmaya başladığı dönemde, 1879 yılının başlarında yazıldı. Hayatının son 30 yılını kapsayan bu dönem boyunca Tolstoy; ahlaki tezler kaleme alıp özel mülkün sona ermesi, devletin dağıtılması ve zorunlu askerliğin ortadan kaldırılmasıyla ilgili çağrılarda bulunduğu güçlü denemeler yazdı.

Tolstoy’un görüşleri, özellikle de devlet destekli şiddete karşı ağır hakaret içeren görüşleri, doğal olarak otoriteleri kızdırdı ve bu, onun devamlı bir polis gözetimi altında olmasına sebep oldu. Geç dönem eserleri Rusya’da sansürlendi fakat yurt dışında çevirileri büyük ölçüde mevcuttu. Hatta savaş karşıtı duruşu edebiyat Nobel ödülünü almaması için bir sebep olarak sunuldu. İsveç Akademisi sekreteri, Tolstoy’un pasifizm çağrılarının kısmen “hem bireyin hem de ulusun kendini savunma hakkını reddettiğini” savunarak, adaylığını geri çevirdi.

Balodan Sonra aslında Tolstoy’un devlet şiddeti eleştirilerinin uzun süredir kaynamakta olduğu geç bir döneme ait. Tolstoy, Kafkasya ve Kırım’da savaşan genç bir asker olarak şahit olduğu dehşet verici sahneleri günlüğüne yazdı. Savaş ve Barış birçok açıdan, savaşı yücelten popüler hikâye ve kurguları dizginlemek için yazılmıştı; Tolstoy, savaşın ne kadar kafa karıştırıcı, kaotik ve aşağılayıcı bir şey olduğunu gösterdi. Neticede bu görüşler, vahşetin zengin ve yönetici kesimin toplumsal düzeni sürdürmesine yarayan kullanımına dair daha kapsamlı bir eleştiriye dönüştü. “Şiddet varlığını, artık yararlı olması inancında değil, bu kadar uzun süre varlığını koruyabilmesinde ve kendisinden çıkar sağlayan yönetici sınıf tarafından organize edilmesinde sürdürüyor.” Onun görüşlerinin özellikle bazı kısımları sadece reform çağırısında bulunduğu için değil, güç kullanımını destekleyen ve onlar tarafından yönlendirilen kuruluşların ortadan kaldırılması gerektiğini savunduğu için de tehlikeli görülüyordu.

Tolstoy: Resident and Stranger’ın (1986) yazarı Richard Gustafson, Tolstoy için pasif direnişin “ulusun birleştiricisi olarak baskıyı reddetmek” anlamına geldiğini yazdı. Tolstoy bizlerin kökü sevgide olan kardeşlik, yardımlaşma gibi diğer toplumsal biçimleri kucaklamamızı istedi. Belki de şu an duyduğumuz polis karakollarının finansal desteğini kesme ya da onları feshetme çağrıları da benzer bir şekilde sevgi çağrısı olarak duyulabilir. Eylemcilerin polis karakollarının tasfiyesi için talepte bulunması, aynı fonun fakirlere, akıl hastalarına ve evsizlere destek veren organizasyonlara dağıtılmasını da beraberinde getirir.

Nasıl “merhamet edin kardeşlerim” yakarışı İvan Vasiliyeviç’i hayatının sonuna kadar rahat bırakmadıysa, bizler de “anne” diyerek yardım çığlıkları atan sesler tarafından rahat bırakılmayacağız. Bu yakarışlara, Tolstoy’un da bize hatırlattığı gibi sevginin karşıtı ne varsa parçalara ayırarak ve yine sevgiyle cevap vermeliyiz.

New York valisinin pandemi boyunca durumla ilgili günlük yaptığı kısa toplantılarda kullandığı eğlenceli ve ilgi çekici sunumlar.

©® Düşünbil (2020)

Yazar: Jennifer Wilson Çeviren: Cemresu Kaya Çeviri Editörü: Onur Demir Kaynak: nytimes.com

[yazan-kalem-siyah06]

🇹🇷 #BİR #YIKIMIN #ANATOMİSİ 🇹🇷

.

▪︎İşe Erbakan hocalarını satmakla başladılar.

Milli gömleği çıkarıp FETÖ gömleği giydiler. Amerika, İngiltere ve Vatikan'la anlaştılar. Hoca efendileri sayesinde iktidarı kaptılar.

▪︎İlk icraat olarak tehdit kabul ettikleri kurumlara el attılar. Orduyu ele geçirip komuta kademesini dağıttılar.

▪︎Açılım adı altında PKK ile müzakere edip teröre taviz verdiler. Teröristleri sınırda devlet töreniyle karşılayıp şehir meydanında hep birlikte ağıt yaktılar. Terör meydanı boş bulup şehirlere sızdı patlayan bombalarla yüzlerce yavruyu babasız bıraktılar. Kürt kökenli vatandaşları ötekileştirip hedef haline getirdiler. Bin yıllık kardeşliği ve vatandaşlık ilkesini ortadan kaldırdılar.

▪︎Hep birlikte bunları yaparken FETÖ tezgahında çırak, kalfa, usta olup işi kaptılar 10 yıl sonra çıkarlar ters düştü kendi tezgahlarını kurdular.

▪︎Kandırıldık, pişmanız, Allah’tan af, milletten özür dileriz deyip hocalarıyla yolları ayırdılar ve mağduru oynadılar. Öfke içinde karşılıklı sırlar ifşa edildi hep birlikte dünyaya rezil oldular. Çıkar dalaşının adını darbe koydular ve binlerce mağdur yarattılar. Bunu da bir güzel kullandılar.

▪︎Siyasi ayak söyleminden de bu nedenle hep rahatsız oldular. Zira ucu kendilerine uzanır diye korktular. Bu yüzden de FETÖ ile mücadeleyi terör ağacından meyve koparma hikayesine çevirip gövdeyi hep korudular.

▪︎FETÖ’den kalan mal varlıklarının akibetini hiçbir zaman açıklamadılar. O tarihte basın tarafından, FETÖ’nün kasası denilen Akın İpek’in otelinin dehlizinde bulunduğu ve el konduğu iddia edilen 18 ton altın, 500 milyon Euro ve 250 milyon dolar konusuna ise nedense hiçbir zaman için açıklık getirmediler. Terör başı Gülen’in iadesi için beklenen çabayı da hiçbir zaman için sarf etmediler.

▪︎Başta yere göğe konduramadıkları savcı Zekeriye Öz olmak üzere, FETÖ’cü kaçakların peşini ise nedense bıraktılar. Bunları hiçbir zaman için dillendirmediler , gündem konusu dahi yapmadılar. FETÖ’cülüğü yargı ve muhalefet üzerinde hep bir sopa gibi kullandılar. Bu sayede üstü kapalı bir korku rejimi yarattılar.

▪︎Sürekli din istismarı yaptılar ve Arap hurafelerini din diye dayattılar. Başörtüsüne bürünüp #ahlak #örtüsünü çıkardılar. Müslüman taklidi yaptılar.

▪︎Ayasofya camiini bile istismar amaçlı açtılar. Diyanet İşleri Bakanlığı’nı ve camileri siyasi birer karargaha çevirdiler. Hutbeleri istedikleri gibi okuttular.

▪︎Her türlü #cemaat #yapılanmasını baş tacı edip dini rayından çıkardılar. Kur’an da yeri olmayan bir ruhban sınıfı yarattılar ve şeyh/mürit ilişkisi içinde beyin yıkayıp toplumun büyük bir kesimini kontrol altına aldılar.

▪︎Yargıyı payanda edip hak, hukuk, adalet kavramları üzerinde siyasi baskı kurdular. Kutsal olan Savcılık ve Hakimlik mesleğini zora soktular.

▪︎2017 yılında bir halk oylaması icat ettiler ve sandık oyunuyla yapılan anayasa değişikliği sayesinde demokrasiyi devre dışı bırakarak, ‘"hangi asseti (varlığı) satacağımı size mi soracağım’" diyebilen bir tek adam düzeni kurdular. Anayasal devlet yapısını by-pass edip anayasalı partizan bir devlet anlayışı yarattılar.

▪︎Fabrika ve barajlar kurmak, üretim ve istihdam yaratmak yerine lüks saraylar inşa ettiler. Avenelerine her biri milyonlarca liralık yüzlerce makam aracı tahsis ettiler. Üretim ekonomisini tahrip edip tüketim, israf ve rant ekonomisi icat ettiler.

▪︎Özelleştirme adı altında Cumhuriyetin tüm kazanımını babalar gibi sattılar ve binlerce istihdamı ortadan kaldırarak devasa bir işsizler ordusu yarattılar. Rüşvetle yatıp rüşvetle kalktılar ve bağış adı altında aldıkları milyarlarca doları kurdukları vakıflara aktardılar.

▪︎Geçmişte Anayasal Kurumlarıyla anılan devleti ENSAR, TÜRGEV, TÜGVA ve TÜRKEN gibi vakıflarla anılır hale getirdiler. Harcamaları kontrol edip hesap soran IMF’yi devre dışı bırakıp hesap sormayan yabancı tefeci kuruluşlardan yüksek faizle borç alıp rant kanalına akıttılar. Ülkeyi, tefecinin eline düşmüş müflis esnaf misali ödenmesi mümkün olmayan milyarlarca dolarlık borç batağına soktular, hazineyi tarihte ilk kez eksi bakiyeye düşürdüler ve henüz doğmamış borçlu bir nesil yarattılar.

▪︎Bağımsız olması gereken Merkez Bankasını siyasi operasyonlarına payanda ettiler. Sürekli #ranta #dayalı yatırımlar yapıp millete hizmet diye dayattılar.

▪︎Paylaşımı ayakkabı kutularıyla yaptılar. Ekonomiyi çökertip milletin anasını ağlattılar. Ölümü unutup dünya malına taptılar. Yabancı bankalara altın ve dolar stokladılar. Vakıflar üzerinden İngiltere ve Amerika’da devasa mülkler aldılar. Bu yüzden WikiLeaks belgelerinde bile anıldılar. Bunlara el konulmasından ise hep korktular.

▪︎Sarraf davası ve evlatları üzerinden yürütülen soruşturmalar şantaja dönüştü zor durumda kaldılar. Bu yüzden de her türlü efelenmelere rağmen ABD ve AB yaptırımlarına boyun eğdiler. Rahip Bronson’la başlayan bir seri yaptırım şimdilik Finlandiya ve İsveç’in NATO’ya alınmasına destek olunmasıyla son buldu. İçeride aslan kesilirken dışarıda hep kedi oldular.

▪︎Seçmenlerini konsolide etmek için sürekli müjdelerle oyaladılar ve 2023 yalanını pazarladılar. Müjdelerin arkası gelmediği ortaya çıktı ve şimdide 2053 yalanına başvurmaktalar.

▪︎Dünyanın hiçbir yerinde olmayan bir ‘"Kur korumalı mevduat"’ hesabı icat edip birilerini ihya ederken hazineyi milyarlarca dolar zarara uğrattılar. Zengini daha zengin, fakiri daha fakir yaparak aradaki makası açtılar ve ülkenin teminatı olan orta direği yok ettiler.

▪︎Seçim öncesi din istismarı yapıp NAS pazarladılar ve faizi enflasyona sebep gösterip milletin gazını aldılar. Seçim sonrası gerçek ortaya çıktı döviz, enflasyon ve zamlar tarihi bir rekor kırdı. Ânında NAS’tan vaz geçerek dini, imanı unutup faize sarıldılar.

▪︎Memur ve işçi maaşına zam yapar gibi yapıp ağızlara bir parmak bal çaldılar; emekliyi, dulu, yetimi bütçe müsait değil diyerek açlığa mahkum ettiler. Buna rağmen sınırları kevgire çevirerek ülkeye soktuları, adeta bir kavimler göçüne dönüştürerek demografik yapıyı tahrip ettikleri ve içinde kimlerin olduğu meçhul 10 milyonun üzerinde mülteciye milletin alın teri olan 50 milyar doları harcarken bütçe hesabı yapmadılar. Böylece %98’i yoksulluk ve açlık sınırının altında yaşam mücadelesi veren, geçimden başka bir şey düşünmesini istemedikleri, hayattan koparılarak günlük yaşatılan, sürekli yardım edilmiş bir toplum yarattılar. Sosyal hayatı yok edip ruh sağlığı alarm veren vatandaşı çaresizlik içinde evlerinde oturmak zorunda bıraktılar.

▪︎Ekonomiyi iflasın eşiğine getirdiler ve sonunda mecbur kalıp bir zamanlar düşman ilan ettikleri körfez ülkelerine giderek varlıklarımız üzerinden örtülü pazarlıklar yaptılar ve onursuzca para dilendiler. İşsizliğin, açlığın, sefaletin, derinleşen ekonomik kriz ve körfez zihniyeti detaylarının üstünü örtmek için de başta CHP tartışmaları olmak üzere toplumu oyalayacak birbiri ardına sıralanmış yapay gündemler yarattılar.

▪︎İktidarı normal bir siyasi aktör olarak görmeyin. Çünkü onlar Türk milletine, Türk devletine ve kurucu değerlere daha başından itibaren düşmandılar. Bu yüzdendir ki 22 yıldır başta büyük önder Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere kahraman ecdada ve milli değerlerimize hakaret eden kim varsa sürekli baştacı ettiler.

▪︎Andımızı yasaklatıp T.C. ibarelerini, Atatürk resimlerini, büstlerini ve heykellerini baş aşağı ettiler. İstiklal Marşı’nda oturanların, keşke Yunan kazansaydı diyen hainlerin önünde hep reverans yaptılar.

▪︎T.C. Devleti ve Cumhuriyet’in garantisi olan Lozan Antlaşması, Montrö Boğazlar Sözleşmesi ve Anayasa’nın ilk dört maddesini sürekli sorun ettiler. Amerika’nın Yunanistan Dedeağaç limanına yaptığı devasa askeri yığınağa ve işgal edilerek birer askeri üs haline getirilen Ege adalarına yıllarca göz yumdular.

▪︎Ülkeyi yönetiyormuş gibi yapıp talimat üzere içeriden dönüştürdüler ve #darülharp mantığı içinde koskoca bir harabe yarattılar. Dışarıdan kuşatılmasını ise sineye çekip hep seyirci kaldılar.

▪︎Taraftarı ikna etmek ve safları sık tutmak için de Osmanlı sosuna batırılmış, din ceketi giydirilmiş ; Ecdat ve İslam’la alakası olmayan çakma bir düzeni sürekli olarak mehter, ezan, sela ve tarihi diziler eşliğinde dayattılar.

▪︎Nihayet kapatılacak bir parantez olarak gördükleri Cumhuriyet’i , 100. yılında hedefe koyup , arzu ettikleri çarpık düzeni meşru hale getirecek yeni bir ANAYASA telaffuz ettiler. Sıra geldi bu telaffuzu kuvveden fiile geçirecek olan altın vuruşu yapmaya.!!!

▪︎Ve ardından yedi düvelin yapamadığını tek başlarına yaparak bu topraklarda kendi vatanlarını kurmaya ve Yugoslavya’da olduğu gibi özerk yapıların ve dışa bağlı devletçik teşebbüslerinin önünü açmaya.

▪︎Eğer Anayasa genel seçimlerden önce değiştirilirse , yapılmış olan yerel seçimin ve bundan böyle yapılacak hiçbir seçimin yasal hükmü kalmaz.

▪︎Şimdi anladınız mı bir vasiyet niteliği taşıyan #Gençliğe #Hitabenin neden kaleme alındığını ve büyük önderin #ne #kadar #ileri #görüşlü #olduğunu. Ne demişti son bölümünde ;

“…..iktidara sahip olanlar, gaflet (aymazlık) ve dalalet (sapkınlık) ve hatta hıyanet (hainlik) içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin (işgal güçlerinin) siyasi emelleriyle tevhit edebilirler (birleştirebilirler). Millet, fakruzaruret (ileri derecede yoksulluk) içinde harap (yıkılmış) ve bitap (yorgun) düşmüş olabilir. Ey Türk istikbalinin evladı ;

İşte, bu ahval (durum) ve şerait (koşullar) içinde dahi vazifen, Türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır. Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur.”

▪︎Yerel seçim galibiyetinin ve zafer sarhoşluğunun rehavetine kapılarak bundan sonra hiçbir şey olmaz demek yanlış olur. Büyük önderin sözlerini her an kulağımıza küpe etmekte yarar vardır.

▪︎Şunu asla unutmamak gerekir ki , su uyur düşman uyumaz. Yarından tezi yok her türlü şahsi ve siyasi meseleleri, ideolojik görüş ayrılıklarını, şişmiş olan egoları bir kenara bırakarak ; Birlik, beraberlik ve Müdafaa-i Hukuk anlayışı içinde geniş tabanlı bir #milli #mutabakat #ittifakı kurmak artık vatani bir mecburiyet haline gelmiştir. Mazereti ne olursa olsun aksini yapan bir siyasi anlayış ; Ucu dışarıda olan gizli işbirlikçidir, iktidarın bir başka versiyonudur, mevcut projenin nöbetçi taşeronudur.!!!

▪︎Herkes aklını başına almalıdır zira emperyalizm, yıllarca onca emek harcadığı böylesi zorlu bir yıkım projesini tek bir parti ya da tek bir adama #endekslemez , alternatifi #mutlaka #vardır. Önümüzdeki süreçteki gelişmeler , kimin kim olduğunu ve bağlantılarını gösterecektir ; Tabii ki milli hassasiyete sahip olan vatan evlatlarını da...

[1kitap1fotograf]

Herkese merhaba değerli dostlarım. Malum 2022 yılında çok şükür bir sürü kitap okudum. İnşallah ömrüm yettiğince de devam edeceğim. 2022 yılında okuduğum kitapların içinde beğenmediğim ve bit artık dediğim bir sürü kitap olsa da ben size beğendiğim ve okumanızı tavsiye edeceğim kitapları şuraya iliştireceğim. Değer verip dikkate alırsanız da ne mutlu bana :) Şöyle ki: 1. Hüyükteki Nar Ağacı - Yaşar Kemal 2. Ağaçlar - Hermann Hesse 3. İnsansız Konağın İkonu - Ali Teoman 4. Kaçakçı Şahan - Bekir Yıldız 5. Bir Adam Yaratmak - Necip Fazıl 6. Uçabileceğini Hayal Eden Tavuk - Sun-mi Hwang 7. Eşeğin Gölgesi - Haldun Taner 8. Çatlak Ali Serisi - Mihrali Çelik 9. Kırmızı Pazartesi - Gabriel Garcia Marquez 10. İnci - John Steinbeck 11. Küçük Ağaç’ın Eğitimi - Forrest Carter 12. Dikeni Gül Eylemek - Muhsin Yazıcıoğlu 13. Hallerin Esiri @sedatanarofficial 14. Siyah Beyaz Tabletler - Nurullah Genç 15. Ve sen Kuş Olur Gidersin - @tarik_tufan 16. Ufuk Çizgisi - Necip Fazıl 17. Gül Yetiştiren Adam - Rasim Özdenören 18. Benim Dağlarım - Dursun Çiçek 19. Yankı Ustası - @m.samiyildiz 20. Şehzadeye Rüya - @volkanzamanoglu 21. Gazap Üzümleri - John Steinbeck 22. Beyaz Diş - Jack London 23. Aziz Bey Hadisesi - Ayfer Tunç 24. Kağıt Ev - Carlos María Domínguez 25. Kitab-ül Hiyel - İhsan Oktay Anar 26. Selam Olsun - Mustafa Kutlu 27. Mehmed Akif - Nurettin Topçu 28. Cüzzam ve Aşk - Nikolay Yakutskay @dogan_colak_61 29. Martı Jonathan Livingston - Richard Bach 30. Lal Masallar - Murathan Mungan 31. Mutlak Bir Çıkmaz Yol - @abdullahkasay #1kitap1fotograf #kitap #2022 (Akdağ Tabiat Parkı) https://www.instagram.com/p/CnRqxlMsuid/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[biredebi]

Yazamıyorum bu ara Etkili değil kalemim Duygusuz kaldı zihnim Aşksız kalbim ** Bir boşlukta adeta Sürükleniyorum Gelecekte ve geçmişte Unutmak istediğim ve yaratmak istediğimle ** Bilen bilir Kalemim kuvvetli Kelamım tesirli Kalbim ise aşka yanar, aşk ile yazar ** Ama aşkız kalan bu kalp Aşkız geçen zaman Aşkı bulamayan bir adam Boşluğa çevrilen binlerce sayfa Akmayan kalem Anlamsız kelam Ölümle dansta bir fani Aşkla savaşta @biredebi

[etaali]

Suriye ayakta kaldı!

Yıkılarak oldu bu.

Kan kaybedip ama cephesini terketmeyen bir irade idi en başat sebep. Onunla stratejik anlamda ittifak halinde olan Direnişin o ilk günlerdeki kararlı, fedakar ce cesaretli tavrı, bir ülkeyi Amerika Merkezli Emperyalizmin elinden aldı.

O günlere dair en manalı gelişme şudur: "Ya dediğimizi yaparsın, ya da yıkılan bir ülkenin altında kalırsın. Üçüncü seçenek de kaçıp gidersin ama bu şartlarda seni kabul edecek ülke de bulamazsın." diye Batı adına konuşan; Başkan Esad'dan "Haddini bil!" diye aldığı cevaba sinirlenir ve hızlı adımlarla çıktığı görüşme mahallinden Havaalanına yönelir.

100 ülke anlaşmıştır. Ruh hastası tekfirciler, eğitimlerini tamamlamış, bekledikleri emiri almışlardır. Birleşik Arap Emirlikleri, Katar ve Suudiler sağmal inek olarak dolarları Batılı hesaplara yatırmışlardır. ABD startı verdi ve yüzyılın savaşı başladı.

Korkunçtu!

İnsanın tahayyül gücünün çok ötesinde işleniyordu cinayetler. Öyle bir kurşun sıkma, bir bomba patlatma falan değil. Kafalar kesiliyordu. Kesilen kafalardan en önemli olanın başı top edilip futbol maçı yapılıyordu. Öldürülen insanların göğsü açılıp ciğerleri yeniliyordu. Elleri ayakları zincire alınmış gençler üzerlerine benzin dökülerek yakılıyordu.

Bütün bunlar bir çok kamera açısından film yapılıyor Batılı Ajanslar tarafından Youtube yükleniyor, TV'ler çarşaf çarşaf yayın yapıyordu.

Amaç sadece öldürmek değil! Bununla beraber korku yaratmak! Halkı korku üzerinden esir almak! Yada kaçmaya zorlamak!

İş öyle bir noktaya geldi dayandı ki, o günü anlatanlar Başkan Esad'ın çevresinin ciddi ciddi artık endişelenmeye başladığını, Şam Havaalanında hazır vaziyette bekleyen uçakların görülmeye başladığını söylüyordu.

İşte tam o günlerde Şam Havaalanına gelen uçaktan beklenmeyen biri indi. Hacı'ydı bu. Başkan Esad'la o uzun görüşme sonrası kararını sordu. "Kalıyorum, buradayım, hiçbir yere gitmiyorum!" diye kararlı bir ses tonuyla söyledi sözünü Başkan!

Hacı, arkadaşlarına dönerek "Biz de kalıyoruz!" dedi.

Sarıldılar, ayrıldılar...

Amerikalıların "Tam yenmek üzereydik ki, 5 bin Direniş Savaşçısı geldi" dedikleri gün, işte bu gecenin sabahına tekabül ediyor. 33 Gün Savaşı'nın askerleri, şimdi ayrı bir cephe üzerinde yüzleştiler düşmanla. Çok kan aktı, çok can düştü toprağa, çok büyük yıkımlar oldu ama ABD/AB/Siyonizm kibiri de kaldı bunların altında. Hacı, Moskova'ya gitmişti bu arada. Rusya'yı da dahil etmişti savaşa. Rusya, Direnişin unsuru değil, belli alanlarda müttefiki idi.

Suriye, yıkıldı ama ayakta kaldı. Bu, öyle az-buz bir şey değil. Yüzyılın savaşı denilecek potansiyeli olan bir Hibrit Savaş yaşamıştı ülke. Düşman güçlerin denemedikleri tek bir savaş seçeneği kalmamıştı. Parayla adam alma mı istersin, Halep'teki fabrikaların sökülüp komşu ülkelere taşınmasını sağlayan çete mi? Şebeke suyuna zehir katma'dan tutun, Ezidi kürt kızları cariye diye açık artırma usulü satmaya kadar... Öldürdükleri gençlerin etini pişirip, onu da etli pilav yapıp ailelerine yedirdikten sonra bunun haberini verip, o çocukların annelerinin oracıkta aklını kaldırmalarına vesile olacak denli insanlığın tanık olmadığı işkence çeşidine kadar...

Bugün ayakta kalan o Ülkenin kapısında şimdi kuyruk var!

Birleşik Arap Emirlikleri Dıişler Bakanı Başkan Esad'ın kapısında, görülen fotoğraf onlara ait. Suud da, gelip gidenlerden. Suriye'yi, Arap Ligi'nden çıkaran aslanlar, şimdi bildiğin kedi.

Merhum Sezai Karakoç Ağabey diyordu; Ali(as) öldükten sonra buruştu dünya!

Buruşuk dünya işte!

Suriye'yi kazandı, Hacı'yı kaybetti.

[payasrn]

“Tesadüflerin kim bilir nasıl ne nereden idare edilen son derece girift ve içinden çıkılamaz riyaziyesi vardır.”

[aynodndr]

(Son günlerde internette dolaşan bu yazıyı bende duyarlılık yaratmak için yayınladım)

''Karı gibi gülme.''

derler.

''yalanım varsa orospu çocuğu olayım''

derler.

''Senin ben karını, ananı bacını s.k..rim.''

derler.

''dur ben ona ne yapacağımı biliyorum.

Ona etek giydirip Taksim'de dolaştıracam''

derler.

''Vay anasını satayım.''

derler.

Bütün bunlar yetmez

''Saçı uzun, aklı kısa.''

derler.

''Kadın mutfakta aşçı,

yatakta fahişe,

sokakta hanımefendi olsun.''

derler.

''dişi köpek kuyruk sallamazsa.''

derler.

''Vatanını satan karısını satsın.''

derler.

En sonun da

''Cennet anaların ayakları

altındadır.''

derler.

Çünkü onlar ( adam )değil sadece ( erkek )’lerdir.

Hiç lafı dolandırmaya gerek yok.

Bu sistem kendi elleriyle

sapık üretti ve

üretmeye devam ediyor.

Ne hayvana,

ne çocuğa

ne de kadına değer verdiler.

Gurur duyacakları

tek şeyleri var o da

önlerinde

madalya niyetine

salladıkları şey.

Çünkü düzen

sevmeyi değil

düzmeyi öğretiyor...

kadın hayattir tarihtir kutsaldır

Şimdi küfür

dünyanın her yerinde

ve her dilinde var bunu inkar edemeyiz yok sayamayız

başka yerde yok bi tek bizde var

dersek üstünü örtmüş oluruz

Dünyada kapitalist emperyalist

feodal ve gerici devlet sistemleri

ve devletler var ve bu devletlerde

eğitim sistemi herşeyi belirliyor.

İlerici Aydın bir toplum yaratmak

da gerici yobaz bir toplum

yaratmak da tamamıyla devletin

eğitim&yönetim şekline göredir.

insanlar kendiliğinden şekillenmez onları bir şekle devletler sokar bunu bilen bilir

Şimdi ben biliyorum dünyanın

hiçbir yerinde küfürün önüne

geçemeyiz ama

kadını aşağılamanın önüne

geçebiliriz

küfür etmek küfürlü ağzı bozuk

konuşmak farklı

kadını aşağılamak küçültmek

değersizleştirmek farklı şeylerdir

ülkemizde olan kadın

DEĞERSİZLEŞTİRİLİYOR

Hiçleştiriliyor sanki Allah kadını

erkeğe hizmet etmek için

yaratmış benim itirazım buna.

Neyse yer yok yazacaklarıma

Birazda siz düşüncenizi aktarın.

Mimoza günlüğü

🌺🌺🌺🌺

#kitap

#şiir

#aşk

#edebiyat

[rayhaber]

Necip Fazıl Kısakürek’in 'Bir Adam Yaratmak' Eserinin Film Çekimleri Tamamlandı

Necip Fazıl Kısakürek ve Eserlerinin Önemi Necip Fazıl Kısakürek, Türk edebiyatının en önemli isimlerinden biri olarak kabul edilmektedir. 20. yüzyılın başlarından itibaren edebi kariyerine yön veren Kısakürek, eserlerinde genellikle toplumsal sorunlara, ahlaki değerlere ve bireyin içsel dünyasına odaklanmıştır. Özellikle Bir Adam Yaratmak adlı tiyatro oyunu, onun sanat anlayışını ve derin…

[anavataninkaranliktir]

Kabul. 28 Kasım, 2024, 02:12

Sakin bir akıntının kenarındaki taş. Suyun nazik okşaması yüzeyini pürüzsüz ve parlak bir hale getirmekte. Nitekim üstünden geçip giden bu nazik akıntı, zamana benzer bir şekilde. Yüzeyini pürüzsüzleştirmek için, sivri duyguları sindirmekte ve köreltmekte.

İçime oturmuşluk. Göğüs kafesime nükseden ağırlık. Sakin bir hayatın rölantisi. Akışta bir eksiklik var.

Kafamı kurcalayan, beni aklına gaipten sesler duyarcasına kafasını ara ara kaşıyarak sağa sola bakan bir garip gibi göstermekte. Ruhumda birikmişlik hakim. Neyin biriktiğine dair çok fazla bir fikrim yok. Fakat elimi attığım her şeyde bir çürümüşlük hissi gözlerime dokunmakta.

Çok fazla böyle anlarım olmaz. Eskiden olurdu fakat şimdilerde olmaz. Fakat olmaması böyle olmadığım anlamına gelmiyor. Bir şeylerin değiştiğini, bir şeylerin daha tat alınır olduğunu göstermiyor. Ben sadece olup biteni kafamın arkasında bir odaya kitliyor ve saklıyorum. Zaman zaman içine attıklarım dolup taştığında, ve sığmadığında içim içime;

İki seçenekle baş başa kalıyorum. Ya bir kara deliğe dönüşecek ve içime çökeceğim, ya da kapıyı açıp her şeyin beni eli geçirmesine izin verip bazı geceler uzun bir savaş vererek yara bere içinde gün doğumuna uyanacağım.

Her zaman ikincisiyle yaşadım. Nadiren 1.sini yaşamayı düşündüm. Bunu düşündüğümde de dile getirdim.

Yaşamın en ufak bir kıvılcımı bile değerlidir.

Fakat böyle işte. Bazı geceler, bir farklı oluyor. Bir meşguliyet, bir insan, hissetmeye değer birkaç his arıyorsun. Hissetmek. Çok derinlerine tıkanmış bir duygu. Bu koca okyanustan kaşıklarla araklayarak yaşama tutundun.

25 yaşını bitirdin. 30’un artık 20 yaşından daha yakın. 18 yaşına ise çok uzaksın. Hayat sana çok fazla şeyi öğretti. Özellikle de sahip olduklarınla yaşamayı kafanı zorla soktu. Çalışmaya ve hayatında bir şeyler yaratmaya meyilli ol, fakat umut seni öldüren yegâne zehir olduğu için elindekilerden keyif al.

Bak işte, tam böyle gecelerde, elindekilerin tadı tuzu kaçtığında, tam da böyle gecelerde, elinde hiçbir şey kalmamış gibi hissetmeye başladığında yazıyorsun.

Kafana en korkunç, hem de olabilecek en korkunç şekilde oturan cümle şu oldu.

“Artık beş sene sonra nerede olacağımı merak etmiyorum.”

5 sene sonra daha iyi bir yerde olmak için çalışacağımı biliyorum. Fakat 2 sene öncesine kadar, çok iyi yerlerde olma umudu taşımış biri olarak. 5 sene sonra kendimi hiçbir yerde görmüyorum. Akışında yaşamış, belki bir şeyleri gerçekten içine sinecek şekilde başarmış, fakat artık otuzuna dayadığı merdivenle birlikte gençliğini bunu yaratmak için harcamış bir adam olacaksın. Biliyorsun.

Yaşam. Sen ne garip bir hengâmesin.

Seni öylesine çok yaşamak istemiştim ki, hem de öyle ufak şeylerde mutluluk bularak.

Fakat hayat, ne olacağı, neyin ne zaman biteceği ve başlayacağı, asla belli olmayan o garip olgu.

Belki bir yerlerde, bir zaman, iyi bir şeyler olabilir. Hiç iyi bir şey oluyormuş gibi hissetmesem de çalışır ve çabalarım. Arada bir de gelir, 2. Seçeneği kullanarak böyle içimden taşanları kusarım.

He bir de belki bir gün, bir ara, üşenmez isem, 18 yaşımdan beri yazdıklarımı bir kitap yapıp toplarım. Bu dünyaya katı bir şey bırakırım.

[alperen1emre]

Merhaba 👋🏻

Kitap okumayı çok sevdiğini ve oldukça geniş bir kütüphanen olduğunu paylaşımlarından görebiliyorum. Senden kitap önerisi almak çok hoşuma gider. Verebilir misin?

Merhaba 👋🏻

evet biraz geniş kütüphaneye sahibim olur tabikide vereyim uzun bir liste olabilir bu verdigim liste ya da cok populer olan kitaplarin oldugu okudugun falan guzel gelen kitaplari onerecegim

Şükrü erbaş bütün şiirleri 1 2 3 4

insanın acısını insan alır ~ sevdadır

Serenad ~ Çile ~Reis bey ~ Rüzgarı dizginleyen çocuk

Timbuktu ~ Bir adam yaratmak ~Şeytan ayrintida gizlidir

Korkuyu beklerken~Dokunmak~Momo~Uzun hikaye

dorian gray'in portresi~bu ülke~kardeşimin hikayesi

nietzsche agladiginda~içimdeki müzik~şeytanve genckadin

yitirdiklerimiz~bir kedi bir adam bir ölüm

bay daldry nin tuhaf istanbul yolculugu~kitap hirsizi