#bileklerini

[hislerdenkalanacilar]

"Daha önce bileklerini kestin mi?"

"İntihar etmedim."

"Daha önce bileklerini kestin mi?"

Cevap vermedim.

[biktim-amk-hayattan]

gülüyordu. önce gülüşünü kesti, sonra saçlarını, en son da bileklerini.

[lhumeyra0]

Siz bu devran böyle döner zannediyorsunuz ama nefret bir gecede bileklerini kestirir insana.

[hermes-0]

20.BÖLÜM

AKAN KAN

T ve S, Ehriman’ın karanlık sokaklarında ilerlerken, peşlerindeki gölgelerin daha da yoğunlaştığını fark ettiler. T, S’yi korumak için kollarını etrafına sardı ve birlikte bu karanlıktan çıkmanın bir yolunu aramaya başladılar. Ancak, gölgeler onları sıkıştırmaya devam ediyordu.

Bir süre sonra, T ve S, eski bir binanın önüne geldiler. Binanın kapısı yarı açık ve içeriden hafif bir ışık sızıyordu. T, S’ye dönerek, “Burada bir süre saklanabiliriz,” dedi. S, başını sallayarak onayladı ve birlikte binaya girdiler.

İçeri girdiklerinde, binanın içinin terkedilmiş olduğunu fark ettiler. Tozlu raflar, kırık camlar ve eski mobilyalarla dolu bu yer, bir zamanlar canlı bir mekan olmalıydı. T, S’yi bir sandalyeye oturttu ve etrafı kontrol etmeye ba��ladı. “Burada güvende olacağız,” dedi T, S’ye güven vermeye çalışarak.

Ancak, gölgeler binanın içine de sızmaya başlamıştı. T, S’yi korumak için kollarını daha da sıkı sardı. “Seni buradan çıkaracağım,” dedi T, sesi titrek ama kararlıydı. Ancak, gölgeler onları sıkıştırmaya devam ediyordu ve kaçacak yer kalmamıştı.

T, bir anlık dikkatsizlikle kırık bir cama çarptı ve eli kesildi. Kan damlaları yere düştükçe, gölgeler bu damlalara doğru yaklaşıyordu. T, bir cam parçasını eline aldı ve bileklerini kesmeye başladı. S, onu durdurmaya çalıştı ama T dinlemiyordu. “Çocuğumuz için kaçmalısın,” dedi T, sesi kararlı ve acılıydı.

S, gözyaşları içinde çaresizce kaçarken, T akan kanıyla gölgeleri uzaklaştırmaya çalışıyordu. T, S’nin güvende olduğunu bilmenin huzuruyla gözlerini kapattı.

[dumanlikafalar]

"Tüm umutlarımı kesti, dün bileklerini kesme diyen..."

[panzehri]

onca derdinin üstüne bileklerini küllük bellemişsin. yanıklarından öptüğüm tenini yeniden küle çevirmişsin.

[tinsiz]

son kez mutlu et beni ve kes el bileklerini

[mnsrykt]

"çağır bütün özlemlerini yeryüzünün, koysunlar bir yangına yüreklerini görelim, hangisinde mahzun köleler yokluğunda kesiyor bileklerini."

[no-463]

"ölümü görüyor musun?" hissiz gibiydi. hareleri elinde tuttuğu küçük şişenin üzerinde durdu. "avucumun içindeki birkaç damladan ibaret."

"sahiden artık umut yok mu?"

başıyla reddetti.

"tüm umutlarımın bileklerini kestiler." bakışlarını arkadaşına çevirdi, yanındaki boşluğa. dolu gözlerle gülümsedi. "aptalmışım gibi bakma bana." orada kimse yoktu, bunu bilmiyordu.

"kaçıyorsun. aptal değilsen neden?"

"çünkü..." sesi titredi. "cehennemi söndürmem gerek."

[bozandeniz]

Yağmura hükmediyorum bir sokak başında,

Soyunarak ve saçlarımdan süzülen yağmuru dansıma katarak.

Ben ölümsüzüm!

Kaç kadeh ya da dozu hiç önemli değil.

Yaralarımız artık kabuk bağlayamaz olmuş ve tüm bedenimize bir veba gibi yayılmaya başlamıştı. Soğuk bir kış gecesinde ılık nefesimizin bıraktığı buğu, sis bulutu gibi yayılırken gökyüzüne; sancılı düşlere gebe oluyor, uykunun tutmadığı saatlerde kalkıp bir sigara daha yakıyorduk. bir tane daha.. bir tane daha... derken zaman tavanın yüzeyinde dönüşümlü bir suretle bir film şeridine dönmüştü. ''Her şeyin sonu.. hiçbir şey yapmamaktır'' diyebildim yığılıp kaldığım eski çarşaflarla bezenmiş yatakta..

Birine dokunmanın en kutsal ibadetlere denk geldiği gecelerde çalıp durdu Nick Cave. Ve en korkunç uyandıran kabuslarımız bile dans edip durdu kırmızı avluda. Sonra bir ışık hüzmesine aldanan tüm iyi kalpler, bileklerini kanattı ucuz jiletlerle. Ardından bir gölgeden ibaret olan her duygu parıldadı, kara bir çarşaf gibi dünyayı saran yıldızsız gökyüzünde. Ve yüce ilah; kusursuz yaratım gücünün bir hata olduğunu kabullenemeyip, artık çürük bir et yığınından farksız her solgun yüzde, kendi silüetinden kopup gelen nuru aradı. Ama çağlar boyu intihar eden her iyi kalp farkındaydı, kusursuz yaradılış denilen şeyin aslında en büyük lanet olduğunun.......

Işığın karanlığa boyun eğişini bütün gece seyredebilirdim ama sigara izmaritini omzumda söndürüp bir köşeye fırlattım. Doğrulup raftaki bütün kitapları indirip bir çuvala doldurdum. Sırtlayıp, günlerdir açılmadığı için gıçırdayan kapıyı açıp dışarı attım kendimi. Yol boyunca yürüdüm sokak lambaları altında. Ve şehirden yeterince uzaklaştıktan sonra, bir çöp konteynerına boşalttığım kitapların üstüne benzin döküp yaktım. Ne geçmişte kalan çocukluğum ne de etkilendiğim yazarlardan geriye bir şey kalmıştı. Bir kül yığınıyla birlikte ortadaydım ve bütün bir yüzyıla yetecek kadar nefretle doluyum!!!

Kızıl-Deniz

[ahmet-34]

Şişmiş Bacak ve Ayak Bileklerini Gidermek İçin 1 Numaralı Vitamin | Dr. ...

[endergelisenataklar]

"acıkmıştı sigortalı işçi ve oturup bileklerini kesti. sıcak olur diye hastane yemekleri." 1 mayıs işçi ve emekçi bayramımız kutlu olsun. sınırsız, sınıfsız ve sömürüsüz nice bayramlara..

[kotukarma]

Yalnızlığın kaynağından yaratıcılığın sularına çıkarıyorum, zihnimin verimli toprağını besliyorum ve hayallerimin tohumların'a hayat vermeye çalışıyorum. Dumanlar gökyüzüne süzüldükçe, gençliğimin kalıntıları, unutulmuş bir fısıltı gibi rüzgarlara dağılıyor gibi hissettim. Bir adam ihtiyacı olan şeyi aramak için dünyayı dolaşır ve onu bulmak için eve döner. Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu.

Bir yığın insan tanıdım. Ama hep yalnızdım. Dünyadaki bütün aynaları gördüm ama hiçbiri beni yansıtmadı. Ve sonunda öğrendiğim tek şey tek başıma nasıl güçlü olunacağıydı. Descartes, düşündükçe var olduğunu söylüyordu; oysa ben düşündükçe yok oluyorum. Duyduğum gerçek seslerden daha önemli bir şey varsa sanrılarımdır, var ile yok arasında ayrımı yapmak zorunda değilim, ne derse doğru kabul edebilir ve rahatça öleceğim günü bekleyebilirim bu sanrılar sayesinde… Eğer bir gün “intihar etti” derlerse, inanmayın. Çünkü ben yaşamak istiyorum.

“Evde tek başınaydı, yangın çıktı, evde yanarak can verdi” derlerse, inanmayın. Çünkü ben yalnızlıktan korkarım. Ve eğer bir gün yalnız kalırsam bütün önlemleri alır, başımı öyle koyarım yastığa.

Eğer bir gün “binadan atladı” derlerse inanmayın. Yüksekten korkarım ben.

“Bileklerini kesti, kafasına sıktı, kendini astı” derlerse, inanmayın. Çünkü ben yaşamayı seviyorum.

Ama bir gün öldürülürsem, katilime dokunmayın.

@kotu.karma

[skolpra]

Son kez mutlu et beni ve kes el bileklerini. Beni sevdiğin ilk günü düşün ve sök at kalbini.

[kalbe-masalsi-bir-dokunus]

🧠 : Yalnızsın, bak etrafına kimsen var mı? Bileklerini kestiğin gün kim vardı yanında? Peki ya saçlarına kıydığın gün kim vardı? Bak işte yalnızsın sen, kimsen yok. Kabullen artık.

🫀 : ...

[cikmazsokagim]

sana bileklerimi uzattım, öpebilirdin ama kesmeyi tercih ettin. ben olsam, senin bileklerini milim milim öperdim.