#bakalım şimdi ne yapıcam

[kimmkitsuragi]

i will make one of my friends click the decline button i cant do that myself

[qoxu777]

Sabahın ilk ışıklarında alelacele bir kargaşa ile daha uyanırken güne onu düşündürtmemek için bir çok sorun vardı hayatımda. Peki ya o hayatımın neresindeydi… merkezinde mi yoksa bir kenarda duruyor muydu? Dünyanın merkezi ateşse öyleyse o da benim merkezimde olmalıydı. Hayatım yangın yerine döndü ondan sonra. Kafam her şeyim bozuldu. Dağıldım ve toparlanamıyorum. Sabret diyorlar ama sabrı çoktan siktir etmişim. Tek derdim para. Artık bu saatten sonra da hiçbir şey umrumda değil. Ne insanlar ne yol ne Allah ne de etrafımı saranlar. Onla olamamam için her şey yapıldı o bana layık değil tabii onun parası az ya bende prensesim parası çok olana gitmeliyim. Çok şey biliyorlar çok şeyden anlıyorlar o yüzden yaptığım her şeyin içine sıçtılar. Madem öyle öyleyse kendileri yapsın bir şeyler. Ben artık hiçbir şeye karışmam. Bensiz halletsinler işlerini. Yeter bu kadar böyle ızdırabı sikeyim ben. Bide tutturmuşlar diğeriyle olcaksın diye. Olmıycam amına koyayım olmıycam işte. Yapabiliyosalar yapsınlar bakalım. Bir işe karışırsam bundan sonra konuşursa çenesini de sikicem her şeyini de. Ben yokum artık bu işte. Ne yaparlarsa yapsınlar. Yok deniyorlarmışta yok bilmem neymişte Allah var diyorlar bunları Allah ayarlıyosa zaten sıçarım ben böyle işe. İnsan dinden döner yemin ederim. Benim yaşadıklarımı çektiklerimi bilseniz…. Bende bunu anlamıyorum zaten madem Allah var niye bu gerizekalılara sahip çıkıp göz kulak olmuyo he yok zaten bunları Allah ayarlıyosa o zaman çok büyük kavgalar etmem gerekecek. Ne yapmaya çalışıyorsunuz yani tam olarak amacınız ne amına koyayım benim hayatımın amına koymak mı amacınız… eğer öyleyse bunu yaptılar zaten şimdi siktir olup gitsinler. Bilmediğim şeyler varmış bilmediğim şeyler varsa söyle amınakodumu söyle ben de bileyim ama yok onlar söyleyemez ben anlıycam ben yapıcam bu amınakoduklarım hayatımı mahvetmekten başka hiçbi boka yaramayacakalr. Böyle bi hayatın içinde aşkı büyüttüm onun bile amına koydular. Allah mış dinmiş yolmuş

Sikerler böyle işi

[kutsalcekirgee]

türk edebiyatı evet. birkaç plan yaptım, bir okuma programı da hazırladım kendime, inşallah uyabilirim hepsine. dönem içinde gerçekten hiçbir şey yetişmiyor.

atanmak gerçekten çok zorlaştı, Allah yardımcın olsun. ben de öğretmenlik istiyordum ama sırf KPSS çilesini çekmemek için vazgeçtim.

Hangi kitapları okuyacaksın peki yazabilir misin? Bana da öneri olmuş olur belki tatilde okurum. Gerçekten de yetişmiyor biliyorum, kendi üni dönemlerimi hatırladım da şimdi... Tonlarca okunması gereken kitap, tonlarca ezberlenmesi gereken bilgiler... Bir yandan mezun oldum, okul bitti diye seviniyorum ama bir yandan da üzülüyorum çünkü asıl dert mezun olduktan sonra başlıyormuş onu anladım. Öğrenciliğin ne büyük nimet olduğunu geç fark ettim ne yazık ki :(

Evet ne yazık ki atanmak çok zorlaştı. Zaten zordu bu son dönemlerde daha da zorlaştırdılar. Kpss + mülakat süreci desen apayrı bir zorluk ve sorumluluk, özel sektör desen yine aynı. Her zaman düşünmüşümdür "ne yapıcam, neler olacak?" diye ama son zamanlarda bu düşünceler ve gelecek kaygılarım daha da artmış oldu.

Teşekkür ediyorum, Allah hepimizin yardımcısı olsun. Ben de zaman zaman bu zorlukları görüp öğretmenliği bırakmak, vazgeçmek istiyorum ama şu anlık biraz daha hedefim doğrultusunda ilerlemek istiyorum. Bakalım hayat bize daha neler göstericek, nereye doğru götürecek...

[zeyneptgrl]

Bazen diyor ki insan ; ‘devam edemicem’

Ediliyor.Gidiliyor.Geliniyor. Ama en çokta devam ediliyor. Yine yeni sürümler yüklenirken daha çok yorgun olmam mı? kahkahamın azalması mı ? Bilmiyorum.

Can ozan-ağlama ben ağlarım

Yazarken dinledim siz de okurken hadi bakalım

Bir dipnot: Kaaaaaççççtttttıııımmm keeederrrrimmmden kısmını bağırarak söyleyin tercihen araba kullanıyor olun. Çok iyi geliyor.

- en kolay şey ne biliyor musunuz? Kaçmak

Ama aynalarda yüzüne bakamıyorsun. Ve bir sigara sarıp düşünmeden yakamıyorsun. Bir de ayrıldıkça yollar. Kötü. Mutlu sonla biten rüyalarımız olsun. Bir de beraber hayal kurabildiğiniz insanlar. Çünkü bir zaman geliyor ve hayal bile kuramıyorsun. Biz zengin insanlar değiliz ki herşeye sahip olmaktan ötürü buhran yaşayalım. Öyle bir durum ki hayalkırıklıkları çok. Hayal yok.

-öngörülemeyen herşeyin öngörülemeyen hasarları vardır.

-evde olmayı özlemişim. Odamı. Ve burda düşündüğüm onca şeyi. Bu kaliteli yalınlığı ve yalnızlığı. Özlemişim. Bir de evde değilken de evde olma hissini.

Beni en çok korkutan şey ‘ev hissi yaratan insanlar’ işte bunlar öngörülemeyen durumları ve öngörülemeyen hasarları yaratanlar. Ve hasar kaydım çok. Savrulmak güvenli limanken özlemlerim köklenmekle ilgili. Hislerim köklerimin çürümesinden kaynaklıyken kaçmak için bahane bile bulamıyorum. Beni boğan bu insanlar…bana bi yolunu bul. İnanmaya ve kalmaya ihtiyacım var. Ya da anlamı yok hayal kurmanın. Sadece eskiden çok kitap okurdum, şimdi dürüm söylüyorum. Zihnimi bir noktaya odaklamaya çalışıyor, biraz da yaşamaya çalışıyorum. Usul usul yaşamaya çalışıyorum. Kayıp gitmeden inandığım bu yolda biraz ‘sakin’liğin tadını çıkarmak istiyorum. Sanki hevesim hiç kırılmamış gibi yeniden denemenin tadını çıkarmak istiyorum. Ama zihnim ısrarla o deneyimleri karşıma çıkarıp ‘hadiii ama kızııııım bunu da biliyosun’ diye gevezelik yaparken nasıl inanırım ki gerçekliğine. Algım 10 dk a düştü. Ve artık daha dağınığım. Tutunduğum şey enerjimken o da cılızlaştı. Sadece evimde gibi hissetiren evim olmayan her anın tadını kusarcasına yaşamak istiyorum. Herkesin dolabında bir tane ceset var. Ben o cesetleri görüyorum. Tüm bu hak edilmiş bilgiyle ve bildiğim herşeyle kendimi kandırmaya devam edicem. Siz konuşun ve anlatın. Ben inanmış gibi yapıcam. Cahillik ne kadar özgürlükse eylemsizlik bir süre sonra prensibim oluyor. Oysa ki tamamen duygularıyla hareket eden biriydim. İnsanlar öldürmeden önce merhametliydim. Şimdi hangi sıfatı hakediyor bilmiyorum ama ; her yanım simsiyahken ve gemim su alıyorken ben o limana gemimi demirledim. En fazla biraz yalpalar başka limanlara yelken açar yalpalayarak ve sarhoşken o koya yüzerim. Güvenli limanım yine benim. Çokta şaaapmamak lazım.

Bir kurutma makinasınn yarattığı travmayı yok edebilecek antidepresan üretilmedi ama kelimelerden ziyade eylemler çok güzel işe yarayabilir. Ben bir dilek diledim. Tüm o gözyaşlarıma değmesi dileği ile. Zira şuan akmıyorlar. Ve gemim batıyor. İnanmaya direnmeye ve ayık kalmaya ihityacım var.

[puellaaeterna]

hiii💕 when you get this you have to answer with 5 things you like about yourself, publicly. then, send this ask to 10 of your favorite followers 💌💐^3^ (If you don't I'll catch you and eat you)

mrb biraz gıcıklık yapıcam :dddddd

öncelikle şunu belirteyim ben çok çekinirim kesinlikle kimseye yollamicam başkası yollamış olsaydı sana yollardım ama :))))))))))))))))))))

@donmusbuzlubuz şu arkadaşa da yollayabilirdim ama sevdiğin 5 özellik derim akşama kadar o 5 olur sana 555 o yüzden hiç karıştırmayalım o arkadaşı öhm

sadede gelecek olursam da pek kendimi sevdiğim söylenemez :ddddd o yüzden genel sevdiğin 5 şey dersen eğer

bulutları çok severim nasıl konumlanırlarsa konumlansınlar çok güzel görünüyolar ya kafayı yicem dfgkfdş pandemiden önce bi arkadaşımın galerisi "YAAAAAAAAAAAA ÇOK GÜZEL ŞEYDA ÇEKSENE BANA YOLLARSIN" diye çektirdiğim bulut resimleriyle doluydu haliyle benimki de :D @oksijensizyasiyorum (girerse görsün fsdgfg)

anime severim hatta kendimi bildim bileli severim çocukken çizgi film adı altında ne görsem neye denk gelsem izlerdim ama bazıları olurdu böyle özellikle saatlerini günlerini takip ederdim tabi anime olduğunu bilmiyorum o zamanlar dfgdfgd heidi, gakuen alice, ay savaşçısı, magical doremi vs vs ayy özellikle pokemon <3333 uzun bi süre doğum günlerimde pikachum olsun istedim mesela dfgdfg biraz büyüdükten sonra trt çocukta ghibli filmleri yayınlanıyodu onun sayesinde ghibli ile tanıştım allahım gözlerimi ayıramazdım o kadar hosuma giderdi ki büyüleyiciydi resmen kaç kere izlersem izleyeyim bıkmazdım yine çıksın isterdim ortaokul zamanında anime kavramı ile tanıştım internette ama o zamanlar çizim tarzı sanıyodum dfşkgndfş ortaokul sonlarında turkanime sitesini buldum o zaman başladı animeyi gerçek anlamda öğrenip izlemelerim (bu geçiş sırasında da anime resimlerine falan bakarken tumblrı keşfettim ama o başka hikaye dfgf)

çizim tekniği sanıyodum demişken hemen üçüncüye geçelim resim çok severim ben başkalarının çizimlerini de severim kendim yapmayı da severim her türlü resmi severim yağlıboya da yaptığım zaman da oldu karakaleme sardığım zaman da oldu kalemle çizim yapmaya bayılıyorum ama 5-6 yıldır nerdeyse hiç tam anlamıyla bi çizim yapmadım kalemle maksimum 3 çıkar onlar da kıyıya köşeye defter arasına yaptıgım küçük çaplı şeylerdir bayadır çok özlüyorum ama yapamıyorum dijital çizim yapmak isterdim ama şimdilik imkansız benim için onun yerine son zamanlarda piksel çizim yapmak için bi çabam var oyun yapma niyetimiz olduğu için ama daha çok acemiyim hatta acemilere hakaret bile olabilir kendime acemi demek dfgdfg öğreniyorum ufak ufak bakalım

yine lafı da geçmişken oyun severim oynamayı izlemeyi konuşmayı çocukken sokaklarda başladım sonra şu dandik gameboylar var elde küçük böyle hesap makinesi gibi görüntüsü oyunların dfgdf sonra atari ile eve taşındım en son bilgisayara geçtim telefonda da oynadığım şeyler oldu ama pek aram yok telefonla sevemiyorum telefonu izleme olayına gelince twitch baktığım zaman da oldu ama yine telefonda olduğu gibi pek sarmadı genelde yutupta izliyorum nişancı oyunları hiç sevmem ne oynamayı ne izlemeyi fazla hızlı bi de dövüş oyunları sıkıcı geliyo onun dışında bi derdim yok en sevdiğim türler deeee bulmaca hayatta kalma ve korku

son olarak bulmacaya bilmeceye polisiyeye gizemin her türlüsüne bayılıyorum kafamın karışmasına bu ne şimdi demeye uzun uğraşlar vermeye kafa yormaya merak etmeye bayılıyorum çözüme sonuca ulaşıldığında çok büyük haz duyuyorum evet sorunluyum dfşgkndşrge gariptir ki aynı zamanda da çok sabırsız biri olabiliyorum bu konuda fgdfgdf

yahu 5 tane şey sıralayacaktım nasıl bu kadar uzun oldu bu cevap ağlicam :( neyse teşekkür ederim bana yönlendirdiğin için bu soruyu ve saat kaç gibi yemeye gelirsin beni tahmini :ddddddddddddddd

[eminysworld]

ciddiye alma okumadan geç

heloo ben geldim niye geldim bilmiyorum şu an kendimi aşırı dipte hissediyorm çünkü ne yapıcam ne olucak hiç bilmiyorm ve bundan çok sıkıldım yapmak istediğim şeylere ise olduğum durum izin vermiyor. Üniversite 2. sınıfım 3 e geçicem sürekli kendimi motive etmeye çalışıyorum yaparsın edersin ama şimdi dönüp arkama bakınca ee bu kadar çalıştın da ne oldu diyorum. insan inciniyor. yapmak istediğim mesleği gerçekten yapmak istiyor muyum peki ben gerçekten ne istiyorum. üzülüyorum üzüyorum arkadaşlarım bana youtube kanalı açmamı söylüyorlar şu an ister istemez merak saldım kim istemez ki tanınan biri olmak “Şu an we are dinliyorum tavsiye ederim” neyse geri dönelim bugün araştırma yaptım dlive twitch gibi yerleri çünkü yayın yaparak hem kendim eğlenebilirim hem insanları eğlendirebilirm gülmeyi ve güldürmeyi seviyorum bu beni mutlu ediyor. Ama ben gerçekten kimim bilmiyorum. neyi seviyorum, mutlu muyum, komik miyim, çalışkan mıyım, şanslı mıyım en kötüsü de bu bence kim olduğunu bilmemek ve ne istediğini bilmemek. Çalışmam gereken dersler var yapmam gereken projeler ve ben çok zorlanıyorum anlamıyorum ee yapma diyeceksiniz ama başka şansım yok ve işimi başlayana kadar ertelememe rağmen yapmaya başladığım an zaman nasıl geçiyor ve masadan kalkmak istemiyorm neden bilmiyorum. çok özgüvenli görünüyorum ama aksine hiç öyle değilim sadece insanların beni üzmesin diye güçlü gibi görünmek zorundayım. bu yazıyı deftere yazarken neden böyle bir yere yazmadığım aklıma geldi o sebeple buraya geldm. planlı olmam gerek çünkü hem okulu hem de kendi hayatımın düzene girmesi için gerekli bu yarın projemi yapmayı düşünüyorum umarım yine ertelemem çünkü erteleme hastalığımın olduğunu farkettim sürekli erteliyorum ve insanlara olmadığım insan gibi davranmaktan sıkıldm mutlu değilken mutluymuş gibi yapmaktan çalışmak istemiyorken istiyor gibi yapmaktan sıkıldım bu yüzden artık bir şeyler yoluna girmeli kendime söz veriyorum ve yarın proje harici bişey yapmayacm bugünlük bu kadar yeter diye düşünüyorum artık her gece yazmayı düşünüyorum yarın yine geleceğim bakalım kendime verdiğim sözü tutmuş muyum

[asklepios2]

Bugün

33 dk ders çalışabildim.

Kendime üzüldüm,çok nadir yaşarım bu hissi, çok iyi hissetmiyordum, bir arkadaşım aradı, ekranda adını görünce bi mutlu oldum ki hastanede normalde,o kadar işinin arasında demek merak etmiş nasıl olduğumu diye sevinerek açtım. Hışır hışır sesler geldi meğer yanlış aramış. Sonra da yazdı zaten cebimde aramış diye.

Fırından ekmek değil ekmek hamuru almak suretiyle pizza yapıcam akşama. İlk kez deniyorum bakalım nasıl olur.

Markete gitmem lazım ama evden çıkasım yok. Çok depresif bir ruh hali içindeyim. Kısa zamanda düzelirim inşallah.

Kimseye ders çalıştığımı söylemek istemiyorum. Herkesin bunu bilerek beklentiye girmiş olması korkunç bir baskı yaratıyor bende.Sürekli evde ve boş olduğum için insanlar da bir meraklı ki "eee napıyorsun şimdi?".Bir de davetler var. Bakalım nasıl savcam başımdan,F'nin gelini çaya çağırmış da, Ş'nin gelini bilmem ne! Hay gelininize dee!

Neyse ki yaşadıklarımdan ötürü B'nin annesi anlayışlı. Ben zaten kendi ailemle görüşmüyorum öbür zıvırın çay gününe bilmem neyine gitmem,kimseye de kek börek yapıp evime çağırmam dedim. Evime meraktan sadece 1 kere gelecek kişileri hiç kabul etmiyorum. Eğer hep gelecekse arkadaşım dostumsa başımın üstüne. Ama kimse kusura bakmasın Ş'nin gelini benim evime giremez.

Ha bi de şey var birinin karnı ağrıyor beni arıyorlar. İyi de ben istifa ettim,çalışmıyorum artık. Aslında o aramanın sebebi şu-bi arkadaşın falan var mı bize bakacak?- ya bi faydam dokunsa elimden geleni yaparım. Ama zıttırının görümcesinin eltisinin annesinin kuzeni için de beni aramayın Allah aşkına yaa!

Nasıl dolmuşum belli değil. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Kalın sağlıcakla.

[burcubestas-blog]

‘’Sosyal Medya = Magazin’’ mi acaba???

Şaka şaka tabi ki değil. Biraz büyük gazetelerin online siteleri gibi meraktan içeri yazı okutan saçma başlık atayım dedim. Ama atladınız di mi ‘ne diyor’ diye? Doğru söyleyin…

Gerçi magazin mühim konu. Başlığı atmışken tutmayım kendimi dalayım içine biraz. Ne de olsa yıllarım haberler arasında geçti. Lansmanlar, galalar derken magazinin göbeğinde bir hayatım olmadı desem yalan olur:) Ama valla billa iş için yani:) Başlığa bakmayın, magazini sosyal medya diye kısıtlamayın bence çünkü hayat=magazin bu dünyada. Çünkü dünyanın gerçeklerinden biri magazin. Hele bizim ülkemizde hayatın tam da göbeğinde var. Farkederek veya farketmeden kim kiminle, nerede, ne yapmış tüm detaylarıyla biliyoruz. Yanlış anlamayın biz normalde hep belgesel izleriz ama zorla kulağımıza söyleniyor bunlar:) Zaten instagram da herkes kendi hayatını magazin tadında yayınlamıyor mu? Yani kişisel hesaplar aslında özel hayatımızın magazini değil mi çoğu zaman? Bence öyle biraz ve hepimiz bundan hoşlanıyoruz. İtiraf edelim…

Sosyal medyanın içerik olayını kapatıp, yeni konulara dalarken karşımıza raporlama, görüntüleme, toollar çıktı. Toollar derken öyle bir iki tane değil 15-20 tanesi birden çıktı. Hepsine üyelik açıp tek tek denedim valla. Ama gönül istiyor ki ‘herşeyi bir arada yapan en şahane tool budur’ densin ve ben de araştırmak zorunda kalmayayım ama ne yazıkki hayat öyle olmadı. Hocamız ‘deneyin çocuğum, hepsini deneyin bakalım’ dedi ve daldık hepsinin içine… Kendimce seçtiğim tooları kullanayım en iyisi. Ben Hootsuite ve SocialBakers sevdim mesela. Similarweb de işimi görür gibi:) Notify almak için de Google Alert ile flört halindeyim:) Onun dışında her platformun kendi iç istatistiklerini kullanarak bu işi yürütüyüm gibi…

Neyse içerik eğitimini bitirerek bir sayfayı kapattığımıza göre, reklam denen yepyeni bir sayfaya geçebilir ve devrelerimizi yakabiliriz artık.

Adım adım tüm öğrendiklerimi yazıp burayı deftere çevirmeyeyim zira defterimde hepsi yazıyor soran olursa birlikte bakarız:)

Ama diyeceğim benim genel olarak dijital dünyadan anladığım şu ki bu işin özü hedef kitleni doğru çözüp ve sürdürülebilir bir strateji ile ilerlemek. Konu alttan alttan duygulara dokunarak ilerliyor burada da. Duygulara dokunmak derken bu fotoğraftan ne kadar etkilendiğimi hatırladım:) Yoğun bakımdaki ‘’dostunu!’’ görmeye gelen celebrity insanlarının poz kaygısı ve kadının yatağındaki bitkin hali bence markalar ve hedef kitlenin yönetimini şahane tasvir ediyor. Duyguyu vermek budur bence…

Hocama bu fotoğrafı sunumlarına eklemeyi şiddetle tavsiye ediyorum:)

Açıkçası ben hala işin en çok nereden başlasamın kısmında takılıyorum. Sanki bir başlasam dünyaları yapıcam da, tam başlayacağım an bir gülme geliyor gibi bir hayatım var… Ama kendime söz verdim. Kaz dağlarına 3 gün gidip, kendimi orman evine kapatarak sessiz bir ortamda dijital medya stratejimi çizicem. Yoksa bu kadar iş arasında kafam dağılıyor. Tam odaklamamamın suçlusu hayat yani…

Rutin yönetim ve raporlamaları bitince bir de bu işin son noktası olan kriz anı durumu var. Bana göre çok geniş bir konu ve hatta insanın sabrını zorlayabilen bir konu. O yüzden hiç sevmem krizli işleri ama hayat işte illa önüne bir kriz düşüyor:) Orada da size hemen yardımcı olayım. Bir marka yöneticisi olarak Demek Akalın gibi gülüp, Seren Serengil gibi poz vererek içindeki acıyı bastırmaya çalışacak ve müşterine hep bu şirinlikte gülümseyeceksin… Neymiş hep gülümseyecekmişsin. Unutma! İşte bu kadar basit:)

O zaman bendeniz sosyal medya konusundan çıkarken, size sosyal medyanın özeti neymiş tekrar hatırlayım: Magazin Forever!

Veee artık bende reklamcılık heyecanı var. Şimdi tutmayın beni çünkü hedef kitleler ve personalar arasında çılgın bir panele dalıyorum.

Sonum hayrolsun, tıkım bol olsun inşallah:)

Kib, bye…

[minionbob98-blog]

Çok sigara içerdin. İçme derdim sana neden içtiğini bilmeden. Şimdi bende içiyorum paket paket. Yazın,kışın yüzüm donana dek güneşin altında ellerim terleyene dek. Üstüm tütün kokana dek. İçiyorum çünkü senden kalan son şey bu " senin bana kattığın tek şey bu ". Her gün senin kokunu içime çekmek yerine sigaranın dumanını çekiyorum içime. Bazen gözüme kaçıyor duman yaşarıyor gözlerim damlalar süzülüyor gözlerimden. Yok ya diyorum ağlamıyorum duman kaçtı sadece gözüme. Her gece neler yaptığını düşünüyorum. Ben bişey yapamıyorum çünkü devam edemiyorum olmuyo. Görüyorum ama benimle hayal ettiğin hersey teker teker yapıyorsun sanki bana inat 😊 söylesene nasıl başarıyorsun? Cidden bilmek istiyorum. Zor biliyor musun ? Unutmak çok zor hiç bişey olmamış gibi davranmak çok zor devam etmek çok zor. Geçen gün birini aldım hayatıma senden sonra bana iyi gelen tek kişi o oldu yaralarını sarcam senin seni kendine getircem yüzündeki gülümseme ben olcam demişti. 😊 bil bakalım ne olduu ? O da bıktı benden. Ben bu kadar kötü biri miyim ? Yaptığım tek şey sevmek. Sevmek kötü bişey mi ? Bilmiyorum. 2 yıl. 2 sene milyonlarca saat, trilyonlarca dakika sevdim. Hâlâ seviyorum. İçimde olan bir yarayı seviyorum sevdikçe büyüyo büyüyo.. ve canımı yakıyo. Anlık gülümsemelerimde bile "napiyosun lan sen ?" diyo. Dalıyorum yine. Yine anımsıyorum seni düşünüyorum. Donuk donuk kül tablasına bakıyorum sadece. Seni günüme geceme katıyorum, seni bana katıyorum. En çok da canını yakmak istiyorum bana yaptığın gibi ama yapamıyorum olmuyo. Sevmeyin arkadaş zarar veremeyecek kadar sevmeyin. Ama inanıyorum be bi gün yüz yüze geldiğimizde bende gülümseyecegim sana. Seni içimde nasıl yaşattığımı,seni içimde nasıl büyüttüğümü o gülümsemeye sığdırıcam ve sanki hiçbir şey olmamış gibi ufak bir hareketle günlerimin boşa geçmesini sağlayan adama " selam" diycem. Bi gün yapıcam. "Bir gün yapıcam" o zamana kadar kendine iyi bak ben yapamıyorum bari sen yap.

[gegirti]

haftasonu için bi görevim planım yoktu.

sadece bilgisayarı hesaplama yapması için bıraktım öylece ileride iş yükümü azaltmak üzere böylece yapıyorum. yani baya bildiğiniz boştum bu haftasonu ve şu an aslında bu boşluk batmaya başladı. yani hesaplamayı ayarlamak aslında bir nevi ağır işti. onun dışında küçük ufak tefek şeylerle de uğraştım da ne bileyim ya kafamı toparlayamıyormuşum gibi hissediyorum. her şey yine bir anda geliyor gibi aklıma. 

şimdi kaffe yapıcam bi yeni 

bi de çiş yaparım. sonra da amadeus izliycem. bakalım bakalım

hayat ne garip ya. her şey geçiyor,

iyi kötü güzel çirkin, 

her şey geçiyor. 

bir de benim yazılı dil hakkında daha geniş çaplı düşünmem lazım. yazınsal dilimi iyice güçlendirip sözlü iletişimimi de güçlü tutmam lazım. çünkü sözlü iletişimde bok gibiyim :D

sözel söyleyeceğim şeyleri bile önce yazmadan laglı laglı konuşuyorum. aslında biraz kelime seçmeye çalıştığım için bu ama gene de zor ya, biraz sesimi çıkarıp konuşmam gerekiyor. biliyorum aslında bi limitim var her ne kadar konuşursam konuşayım ve sessiz kalmak sevdiğim bir tercih. yine de konuşmak işim olmalı

[aslcorakkk-blog]

Bir evde iki yabancı olmaktan daha acı bi şey söyliyim bi evde ne yaparsa yapsın barınamayan iki birbirini avuç içi gibi tanıyan insan. Bazı anların son an olduğu ne kadar sonra vuruyo insanın yüzüne demiştim hüzünlü bi cümle ama siz bi de son olduğunu bile bile yaşanan anlarda geçen dakikaları düşünün. Biri hüzünse diğeri hüzünün annesidir. Yapamadık burda da orda da başka herhangi bi yönde de duramadık durmamız yetebilirdi bazı zamanlarda onları da beceremedik. Biz en iyi beceremeyenler olduk seninle bak başarımızı tebrik ediyorum şimdi. Yolun sonunda ben bekliyo olsaydım keşke sonu bana hiç çıkamazdı. Senin yolun açık olsun yine de sana ben ne diyebilirim ki başka, ayağına hiçbi şey takılmadan koşabileceğin mükemmel bi yolun olsun ben onu sana yaratamadım. Beni hem en dibe soktun hem de ellerinle en yükseğe sen koydun sana kötülük geleceğine kafama sıksalar keşke. Bu yol bizim yolumuz değil sen şimdi dümdüz devam et ileride seni harika günler ve ellerini açanlar bekler. Keşke olsaydı, olsun diye her şeyi yaptım elimden gelmeyenleri de yapardım ama yapamazmışım. Yapılamazmış bunu senle geçen bir sürü zaman hep yüzüme vurdu. Yapamadığım olurmuş insanmışım. Beni ben yaptın sana yolunun açık olması dışında hiçbi şey dileyemem sen olmasan bu aynadaki kimdi acaba. Kesin ben değilimdir. Kızamıyorum, üzülemiyorum ama burdan biz nasıl el ele verip çıkamadık ve tüm engelleri nasıl sırt sırta aşamadık buna içim yanıcak her zaman. Olmadı bunlar yükü sende olmasın bana ver ben olduramadım. Seni hep sevdim, seni sevmek dışında sana ne yapılır bilemedim hiçbi zaman ama buralarda sen olmadığında ben ne yapıcam onu hiç hesap edemiyorum. Başaramadım ve başaramadık, en güzel başarısızlık oldu biliyo musun seninle oldurulamayanlar bile hep en üstte durur zaten. O kadar şey atlatınca ve bi o kadar da şey atlatılamayınca denecek söz kalmıyo ve avuntunun tanesi de yok ama sen hep iyi ki vardın. Acıydın bazen ama bazen ağzım tatlılığından acıdı. İyi ki. Son sarılışın...bana daha kötü bi şey yapmamıştın daha önce buna süründürüşlerin ve yerlerde savuruşların da dahildir. En acı darbe her zaman kalbe gelirmiş bu bi çizik değil bi ezik değil üstünü örtiyim. Gidiyosun kalbimi naptın acaba yan cebine atıvermişsindir kesin. Gitme demiycem bencilce olur burdan ilerisi sana yeşil alanlardır güneş gören evlerdir burda kalırsan karanlıkta solarsın. Gitmen lazım gitmezsen bu benim ayıbımdır. Seni çok seviyorum, senin suratının asılması benim kendime ihanetim olur. Gidince her şey süper olucaksa git tabii arkandan su dökmem dön diye bu sefer ama daimi mutluluğuna söz verirsen git. Sen mutlu olucaksın. Kendime daha güzel bi şey yapamam git tabii hakkın ama suratın asılırsa bana koşucağının sözünü ver kendine sana başka bi yol açmam. Ellerimle seni başka bi yola veriyorum. Ne kötü ve ne iyi aynı zamanda. Canımı böldüm bak yürü bakalım nereye varıyo oralar güzelse söyle ben de uğrarım bi ara. Ne çok savaştım ama. Ve hem kazandım hem kaybettim. Kendine yakışır bi mağlubiyet oldun ama beni bırakırkenki bakışın bile çok güzel. Ne güzelsin..

[oooeeeeeaaaaggghhhhh-blog]

4

Bugün az yazabilicem. Günümü güzelleştiren öğle vakti sesini ve iyi olduğunu duymak,sonrasinda mesajlarını okuyabilmek oldu. Gerisi can sıkıntısı, keyifsizlik ve endişe. Canımı çok sıkan o endişeyi deftere geçince anlatacağım. Umarım korktuğum gibi olmaz. Cok öfkeli ve karamsarim. Keşke bunları sana anlatabilseydim. Sana anlatıyor olmak bile sakinleştirirdi eminim. Her zaman mantıklı şekilde ve sakin yaklaşıyorsun benim kafa patlattigim şeylere, aklım sasiyor. Seni özlemek, çok özlemek sanırım siradanlasiyor. Her gün aynı şekilde gözlerim dalıp gidiyor ama artık ifade edecek kelime bulamıyorum. Aynı şeyler.. uyu ,ozle ama keyifsizligi caktirmamaya çalış, halsiz düş, inle biraz ateşin çıksın, elinde telefon bekle rutin oldu. Ama günlerinin iyi geçmesi beni rahatlatıyor. Anneme anlattıktan sonra yemin törenine gelme hayallerim suya düştü, inşallah yaniliyorumdur. Şu benim yarenlerden biri defter tutmak çok güzel ilerde çocuklarımız da okur yazmış. Bu fikir hoşuma gitti. İyice karizmayı çizdircez hadi bakalım :D Bugün M. gruba bir soru sordu: Mirası sadece çocuklarıniza mi bırakırsiniz yoksa eşinize de mi? Yasal olarak zaten eş alıyormuş da tercihiniz ne olurdu diyor. Erkekler hemen evleniyor cocuklarini bile unutuyor ya da kari kız peşinde çar cur ediyor diyor M. Ben de dedim evet, niyetleri bu olmasa bile kandırılmaya da daha müsaitler çünkü mallık var biraz dfhjk. Neyse sonra cidden düşündüm bana sana bişey olsa çocuklara bakamam ölmek isterim diyisin geldi aklıma. Dedim benim siskocukum ya ben ona ölürüm :) kızlara denedim ama. Kimse bilmesin bu kadarini, bize kalsin. Kızlar da annene öylesine takılıyom diyebilirsin yaa dediler bu arada ahahahah. Annen ne güzel karşıladı, üzüldüm benim mutluluğumu paylaşmadi annem. Sevgisinden ve korumacılığından biliyorum ama offf :( Sana tam vaktinde günaydın yazmak için bekledim ama bir şeye bakarken kaçırmışım 3 dakika geç kaldim. Normalde de ben bu kadar duygusal poncik mıydım ya :D kendimi gamsız sanıyordum. Coolluk falan da gitti, ayarlarıma geri donmezsem haziran ayında seni ince beline pembe kurdeleler bağlanmış çay bardaklariyla ya da fotografimizin baskılı olduğu " vatan sana aşkımız bana emanet aşk'erim" yazılı tişörtle karşılıycam :( Hastalık da hiç çekilmiyor bu arada kim bilir sen ne yaptın canımın içi :( Seni çok özledim. Annenin profiline yeni bir foto görmek ümidiyle girdim ve cidden de varmış. Diğer ümitlerden de aynı performansı bekliyorum dgjk. Sen giderken foto atmış, sana yönelik yorumlara da "kendisi yorumlarınızı göremiyor,onun adına teşekkür ederim" vs yazmış çok tatlı ya çok hoşuma gitti. Yorumları tek tek okudum bir densiz ( bu lafları hep densiz itici akrabalar eder diye böyle diyorum yoksa densizlik değil 😍 işte yok iş buldun mu yok ne zaman evlencen vs) bir akraba acaba "eee şimdi sıra evlilikte" yazmış mıdır yazmışsa aldığı cevap ne olmuştur merak ettim. Ama hiçbir densiz ahbabiniz yok 😒 ayrıca genç ve annenin "güzel kizim" gibi iltifatlarla cevap verdiği soyismi sizin sualedekilerden farklı olan kızların profillerini de inceledim "kim bu orospu" diye söylenerek sfgj garip bir kıskançlık geldi sanki annenin sevdiği tüm komşu kızlari sana aşıkmış gibi. Bir günü de böyle tukettik benim biricigim. Sülüsten hesapla 5 gün geçti. 36 tane daha beş günümüz var. Altı ile besi çarp 30, 3'ün karesini ekle etti mi ossuzdohuz 36'nin altısında beşi çıkar bir ekle ossuzdohuza girh yapar ve partimizin girhinci yılı kutlu olsun. Bu arada gerçek kesit ya da "çünkü o yinir" diyen obez bebeyi görünce bile hüzünleniyorum ya çok salak bir psikoloji. Ama izliyorum çünkü sen olsan izlerdin :D zaten kendine geleyim çılgın gerçek kesit geceleri yapıcam ve geldiğinde sana engin gerçek kesin kültürümle diss atcam. Hadi eyw....asfhj Seni çok seviyorum şımarık, yaramaz sevgilim :) ( yorumlarda hep böyle demişler senin için )

[tombaktombalak]

Bak şimdi

Zaman makinesi yapıcam abi tamam mı sonra bide görünmezliği bulucam bide zihin okumam lazım sonra başlıcam onu izlemeye önce çocukluğuna gidicem bakalım neler yapmış nasılmış böyle sıçarken bile izlicem anlıyon :D sonra işte insanlarla nasıl iletişimler kurmuş sonra mesela ne hayelleri varmış bide başı derde girerse hemen görünmez el olucam aslında en çok istedğim şey böyle ona özel hareketleri bakışları var onları böyle keyifle tekrar tekrar izlicem bide sesi çok güzel oturucam dinliycem onu merhaba derken dinliycem şarkı söylerken dinliycem aa evet bak bak bir sürü şarkı bir sürü güzel klip alayını izliyip katılıcam hatta sahnede konserlerinde onunla dans ederim felan çok hoş olur :D ama tabi o hiç bilmicek güzel yanı bu istemiyorum :D her an ya uyurkende izlerim biraz ama canım sıkılır orda ak pc geçerim o zmnda :D bilmem ki şimdi öyle sorunca birden bire sorunca bilemedim :D aa mesela rüyalarına girerim lan ordan konusurum konusurum uyanınca hatırlamaz :D aslında kılık değiştirerek gerçek hayatınada dahil olabilirm lan fena fikir değil hmm bak bunu düşüneyim sonra öğrenirim ondan hem onuda öğrenirim kısacası yapılası adanılası daha bissürü ya dahada bulurum hem :D du bakıyım bi :D

[dailyblg-blog]

13617

Artık mezunum. Her yere iş başvurusu yaptım. Kabul olur mu olmaz mı bilmiyorum ama umarım olur. Burası olmazsa Kocaeli yolları görünecek yoksa. Haftalar öncesinde her türlü durumda önceliğimin burası olduğu hakkında anlaşmaya gittiğimiz ailemle bugün kavga ettik. Annemle. Neden? Ben onları kandırıyormuşum çünkü öyle diyor. Haziranda herkes sözleşmesini yeniliyormuş, ben haziranda burada olacağım için orada görüşme yapmayacakmışım, onları mı kandırıyormuşum yoksa? Salak yerine mi koyuyormuşum onları? Özel kurum olmazsa meb önceliğim kocaeli olacakmış ekstra ev masrafı yokmuş. Konuştuk bunları. Her türlü önceliğim aydın olacak çünkü burada mutluyum. Düzenim var. Söyleyince sen bizi istemiyor musun, sen tamam artık evden koptun zaten oluyor. Üzerimde yarattığın baskıyı görmüyor musun anne? Mutsuz olacağım şehre gelmek istemiyorum. birlikte olduğumuz 5. günde kavga etmeye başlıyoruz, trafik çok, arkadaşım yok, kasvetli ve çok büyük bi kere orası. İlk geldiğimde de demiştim hala da diyorum sevmiyorum orayı alışamadım istemiyorum. Niye bu baskı? Tabi ki cevap alamıyorum herkes kendi penceresinde çünkü. Sözler ağzıma tıkanıp kapandı telefon. İşi varmış. 4 gündür gelmeyen buzdolabı gelecek temizlik yapacağız. sabah taçtan sonra adam aradı getireceğim birazdan diye eve geldik şule teyzeyle. Adam gelmeyecek olsaydı biraz denizi görecektim görüşemiyoruz adam gibi. Eve geldikten sonra mesaj attım adam buzdolabını getirecekmiş getirdiğinde de temizliğini yapıcam diye. cevap yok. Neden mesaja cevap atmadın dediğimde aradı, o sırada da muratcan aradı ortalamalar 1.75e düşmüş diye. geri döndüm denize sonra. Kimle konuşuyorsun dediğinde muratla konuşuyordum mezuniyetle ilgili bi konu vardı derken murat kim diye sordu. Sınıf arkadaşım, hani mezuniyette vardı ya bilmem ne hatırlatmaya çalışırken yine sözümü kesti her neyse ne diyo diye. Telefon da bozuk sürekli mikrofonu kapatıp duruyo zaten çekmiyo evde gerginliğime gerginlik kattı. Anlattım peki dedi. Soğuk soğuk konuştu ben yaranmaya çalıştıkça. Annemle kavga ettiğimizi moralimin bozuk olduğunu söyledim neden bile demedi. Seni seviyorum derken suratıma kapattı telefonu çünkü görüşürüz demiştik. mesaj attım seni seviyorum dediiim diye cevap yok. Pişt dedim yine yok. Mesajlarıma neden cevap vermiyosun yazdım aradı. Görmemişim mesajı derken çok ciddiyetsizdi dalga geçiyor gibi. bilgisayarın yanında duran telefona gelen mesajı görmemiş ben de salağım çünkü yicem onu bekliyo. Her neyse dedim kapattım hala soğuk konuşuyo İyi tamam sen misafir ağırlayacakmışsın zaten falan dedi sanki adamın benim de işimi göreceğini bilmiyormuş gibi. Olay da şu, Şule teyzenin arkadaşları gelicek, sürücü kursuna gidicez adam yardımcı olacak, onu bekliyoruz bi yandan. Benim canım iyice sıkıldı hem annem hem deniz. Şule teyzeye kahve içmeye gidelim mi dedim o da zaten golfe gelecek onlar deyince golfe gittik. Mesaj atmakla atmamak arasında kaldım çünkü yanına gitmediğim için böyle davranıyo ama benim özel hayatım özel imkanlarım hiç aklına gelmiyo. Sonuç olarak merve durbilir mi? Attım mesajı ağlaya ağlaya. Golfe geldik, misafirler buraya gelecek. Aradı. Niye evde ağırlamıyormuşuz hani ben temizlik yapacağım diye gelmemişim onun yanına. Yaptığım temizlik yetişmemiş zaten,evi bok götürüyor bir de evde ağırlayacakmışım misafirleri, benim misafirim mi ki onlar hem? Düşünceye bak sanki isteyerek yaptığım bişey evi yetiştirememek, moralimin bozuk olması, evde duramamam. Burada ağırlayacağız dedim keyfine bak dedi bana. ben de sen de bay dedim kapattım telefonu. Mesaj attım yine gerizekalı olduğum için. Annemle tartıştık canım sıkkın bi de sen geriyosun beni. Canım sıkkın telefonu kapatıyorum. Hemen kapattım çünkü dayanamadım. Biraz zaman geçti üzerinden, açtım. Gelen mesaj ne olsa iyi? ok by. Hiçbişey demedim. Boşlukta olduğumu ne zaman fark edeceksiniz? Ne zaman mutsuz olduğumu anlayacaksınız? Beni kaybediyorsunuz. Kendimi kaybediyorum. Küçüldüm. Yüküm çok ağır gibi hissediyorum. 22 yaşında 80 yaşında gibiyim omuzlarım çöktü. Olgun olmaktan sıkıldım. Herkesi idare etmeye çalışmaktan yoruldum.Herkes tarafından salakmış gibi görülmekten daraldım yeter artık. Ne zaman benim de rahatlamaya hakkım olacak? Günlerdir az uyuyorum uyuyamıyorum zaten. İki gram uykumdan da etmek neden? Misafirler geldi, gittik kursa. gayet güzel geçti, indirimler falan tam babamlık. Daha önce al bilgileri beni ara yaptıralım tarihe göre iş de belli olsun gidersin diyen adam ya ben zaten göndericem seni kursa şu işin belli olsun ya kocaeli olursa beni sıkıştırma deyip tıkadı ağzıma lafları. Ben ne zaman konuşacağım? Konuşturmadıkça ne zaman konuşacağım? Yokmuş gibi hissediyorum. Adamın iki kişi diye ayarladığı indirim olmayacak gitmezsem, yine ikibin küsür olacak fiyat. Yine kalacak ayrıca insanlar mahcup olacak benim yüzümden. Düşünmüyor. Annem kavgadan sonra aramadı hiç. Denizle zaten konuşmuyoruz beni anladığını düşünmüyorum en azından şu iki gün için. Babamla da dertleşemiyorum ilaç kullanıyor ve bildiğimi bilmiyor. Görmeyeyim diye yatak odasına saklamış ilaçlarını. Bilmiyor ki ben de kullanıyorum o ilaçları. Derdimi anlatsam zaten canı sıkkın iyice kötüye gidecek. Annem desen bi yandan haklı o da psikolojik olarak çöktü. Belki denizin de vardır bi derdi. Ama azıcık anlayış göstermek zor değil. Deniz dün geldiğinde yorgundu uykusu vardı. O yüzden yüzüme bakmadı ama motor baktı. Konuşmadık doğru düzgün. Yıldızım çok düşük göze geliyorum hemen. Handenin de gözü çabuk değiyor her şeye. Tırnakların ne güzel olmuş dedi maşallah de çıkmasın dedim. Kafasını çevirdi yarım ağız maşallah dedi. Ben de içten söyle öyle olmaz dedim. Ne dese iyi? Deniyorum şimdi bakalım kırılacak mı tırnağın dedi. Ben kimden destek isteyeceğim? Bana kim destek olacak ben neden bu kadar yalnızım? Gerçekten kimsem yokmuş gibi hissediyorum. Kimsesiz. Yalnız. İşe yaramaz. Kendi kendine karar veremeyecek kadar aciz. Aylardır mutsuzum kimseler görmüyor. Beni gerçekten tanıyıp önemseyen yokmuş gibi. Öylesine güldüğüm belli oluyor diye kızıyordum kendime meğer zaten kimse anlamıyormuş. Misafirlerin yanında bişey diyemedim pek kapattım konuyu kendimi tutmaya çalıştım. Sonra handeyle eve geldik biraz daha tutamadım kapıda konuşmaya başladım. Şaka yapmış benim ciddiye alacağımı düşünmemiş. Sarıldık beni sevdiğini söyledi ama hala yalnız hissediyorum. Keşke olsa şu bahçeşehir işi. Para olarak da bağımlı olmasam kimseye karar olarak da. İşkence gibi acı çekiyorum. Yalnızlık kötü evet ama bağımlılık daha kötü. Büyümek de istemiyorum bi yandan ama sorumluluğum sürekli artıyor. Temizlemeyeceğim bugün evi. Bok götürsün anasını satiyim. Ne fark edecek? Yine mutsuzuz, yine yalnızız. Açmıcam telefonu odamdan da çıkmıcam. Nasıl olsa bişey değişmiyor.