#baalmoment

[nooitjezelfverliezen]

Gotver waarom ben ik zo?

[ronaldvandenhoff]

Nou ligt er eens een sneeuw, mag ik niet rijden op mijn scootmobiel, door de operatie die ik onlangs heb gehad. #ergjammer Had graag een tochtje willen glijden. #volgendjaarbeter #beginteenbeetjesaaienstiltewordenzoalleenthuis #alleentweemaalperdagaanspraakmetdethuiszorg #alleen #alleenisookmaaralleen #pfff #baalmoment #eersteweekziterop #nogmaar11wekentegaan

[eventjesnietdichtbij]

The Day after

Ken je het gevoel je soms even niet meer weet hoe het verder moet. Dat onnadenkend de ene traan na de andere traan of je wangen rolt. Een oceaan vol in beweging die niet lijkt te willen stoppen? 

Gisteren was een emotionele dag, dat feit valt niet te ontkennen. Stap 1 is gezet, afscheid is geweest. Stap 2, het verder gaan moet daar logischer wijs op volgen. Even niet meer 's avonds skypen terwijl we nog een aflevering van onze favoriete serie kijken. Of samen een spelletje spelen, waar ik weer eens bewijs hoe schandalig slecht ik eigenlijk in strategiespelletje ben.

Maar het punt waarom ik je het meeste mis, is toch wel die troostende arm die je kon bieden in tijden wanneer ik die nodig had. Vandaag heb ik iets te horen gekregen wat een grote impact gaat hebben op mijn leven. In twee dagen ben ik mijn knuffelmaatje en mijn gezin als een eenheid verloren. Iets waarover ik graag bij je had willen uithuilen, wilde horen dat het goed zou komen. 

Schakel voor schakel moet de ketting weer een eenheid gaan vormen, tijd om de losse stukken van mij even bij elkaar te rapen. Is het niet voor mijn eigen geluk, dan is het wel om te zorgen dat alles in goede banen wordt begeleid.

Adem in, adem uit, er is nog werk te doen. Tijd om de schouders er onder te zetten en zorgen dat het beter wordt.