#başrol

[gidenay]

Bıktım her seferinde sonun ne olacağını bilmeme rağmen, hala aynı şeyleri yapmaya devam etmekten bıktım. Lütfen artık birileri şu seneryoyu değiştire bilirmi, yoksa bu hayat filimimin sonunu bilmekten de bıkıcam.

[haberolacom]

[gozlerimdekiparilti]

Çok üzgündüm içimde donmuş bir hüzün vardı ne yaparsam yapayım geçmedi ben de en sevdiğim filmlerden birini izledim. O kadar üzüldüm ki... Çok ağladım ilk izlediğimde hiç ağlamamıştım oysa ki... Ama bu şekilde içimdeki buz kütlesinin eridiğini hissettim. Bu film bana çocukluğumu hatırlatıyor.

[ikdlin]

yaprak da artık bay getirdi

[nevzatboyraz44]

🇹🇷 Hekimhan 📍 Malatya

افطار عرس في ليبيا... Libya'da bir düğün kahvaltısı...

A wedding breakfast in Libya...

Babası bir İtalyan berberdi..

Annesi Fransız asıllı Rus bir dansçı..

Yoksuldular..

New York'ta zor geçiniyorlardı..

Onun doğumunda annesi sorunlu bir hamilelik süreci yaşamıştı..

Bu nedenle sol gözünde, kulağında ve üst dudağında kalıcı hasar oluşmuştu..

Kısmi felç.. Ağzı yana kayıyordu.

Dudakları orantısız duruyordu.

Üstelik sol gözü sağ gözüne oranla daha aşağıdaydı..

O yüzden insan içine çıkamıyor, okula gidemiyor, arkadaş edinemiyordu..

Tek arkadaşı köpeği, Butkus'tu..

Bir Buldoğ.. Butkus onun her şeyiydi..

New York sokaklarını köpeğiyle aşındırıyordu..

İkinci sınıf spor salonlarına gidiyordu..

Ne iş bulsa yapıyordu..

Sokaklarda yatıyor, yemeğini köpeğiyle paylaşıyordu..

Bazen günlerce aç kalıyorlardı..

Bir süre sonra Hollywood'u mekan etti..

Ancak yüzündeki hasar nedeniyle iş bulmakta zorlanıyordu..

Bazı filmlerde çok düşük ücretle yüzü görünmeden figüran roller alıyordu..

Ama kazandığı yetmiyordu..

Sonunda sıfırı tüketti..

Köpeğini besleyemediği için tanımadığı bir adama satmak zorunda kaldı..

Sadece 25 dolara..

Parayı alıp, Butkus'u verdiğinde hem kendisi, hem köpeği ağlıyordu..

Köpeğini sattıktan bir hafta sonra bir tesadüf Muhammed Ali ile Chuck Wepner'in boks maçını izledi..

O an karar verdi..

Boksörlerin hayatını anlatan bir senaryo yazmalıydı..

Daha önce gittiği spor salonlarına döndü..

Bir kaç isimsiz boksörle konuştu..

Kafasında senaryo hazırdı.. Oturdu, 20 saatte yazdı.

Film yapımcıları senaryoyu çok beğenmelerine rağmen, ağzının yamukluğu nedeniyle ona rol vermek istemiyordu..

Hatta dalga geçiyorlardı.

'Senden olsa olsa komedyen olur, bize star lazım' diyenler oldu..

Senaryoya 350 bin dolar verdiler ama onun başrol oynamasını kabul etmediler..

Kapılar bir bir kapandı..

Sonunda bir film şirketi sadece 35 bin dolar karşılığında anlaşma sağladı..

Senaryoda başrol oynayacaktı..

350 bin doları geri çevirdi, 35 bin doları kabul etti..

Film hasılat rekorları kırdı..

En İyi Film, En İyi Yönetmen ve En İyi Kurgu dallarında 3 Oscar kazandı..

Bir anda ünlendi.. Artık zengindi..

İstediğini alabilirdi..

Lüks villa, son model araba, ne isterse..

Ama onun ilk işi iki yıl önce sattığı köpeğini aramak oldu.

Hemen köpeğini tanımadığı adama verdiği sokağa gitti..

Sordu, soruşturdu..

Bilen yoktu.. Yılmadı..

Butkus'ı bulmalıydı..

Günlerce bekledi..

Sonunda adamı ve köpeğini buldu..

100 dolar teklif etti..

Adam kabul etmedi..

500 dolar teklif etti..

Adam yine kabul etmedi..

1000 dolar..

Yine ret..

Uzun pazarlık sonunda nihayet anlaştı..

25 dolara sattığı köpeğini 1500 dolara geri aldı..

Sevgililer birbirine kavuşmuştu..

O adam bugünün Hollywood starı Sylvester Stallone idi..

Meşhur olduğu film de Rocky..

Stallone köpeği Butkus'a daha sonra oynadığı filmlerde rol verdi..

Hayat böyle bir şey işte..

Bazen dibe vurursun..

Bazen zirveye çıkarsın..

Önemli olan vazgeçmemek..

Samuel Beckett şöyle der..

"Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil."

Yenilmekten korkmayın!!..

Mücadele edenin kazanma şansı vardır..

Pes edenin asla!!..

[ysfogzdgrz51]

İyi akşamlar

Ey gönül!

Madem Aşk’a düştün, Sus..!

Gerçek Aşkın başrol oyuncusu sükuttur

Sen kelamlarını çek ki geri,

AŞK ta mertebeye eresin..!

Dile getirdiğin kadar yanarsın,

Bir gönlündeki acı yakar,

Bir de dile düşüşün yaralar..!

Bırak gözlerinden anlasın yar,

Bırak Yaradan gönlündeki Aşk ile seni katına alsın..

Bilmesede Yar, Biliyor ya Yaradan!..

Aşk'a sus, Sus ki, sonsuzluğa eresin. !!

[kursakboslugu]

her sevgi yeşertmez umutları, bazen öldürür, bazen gömer. yalnızlığı bir cam kenarından seyrettirir. eline avucuna sığmaz izmaritler. uyuyakalırsın sabaha yakın, ruhunun yorgunluğu hiç değişmez. bugün yaşadım bi cebelleş, yarın da yaşayabilirim sanırsın. ölerek yaşarsın, son nefesini içine zehir gibi çeker gözlerini boş boş daldırırsın. bu benim hikayem dersin, kahramanı da senaristide sen oynarsın. öylesine yazılmış bir kaderde, hiç ölmeden savaşırsın. en sonunda hikaye biter, ölen başrol olur senarist istifa eder.

[insanogluu]

İnsanoğlu,herkes kendi hayatının başrol oyuncusudur.

Bu oyunda başrolü başkasına sunarsan,sen kendi hayatının figüranı olursun ....

Günaydın 🙂

[guzyazi]

Onda bunca potansiyel olmasaydı da hiçbir şey ummadan, düz ve sürprizsiz geçinilip gidilseydi. İşte o düzlüğün beklentisizliği insana huzur veren şeydir. İşte o potansiyelin kıpırtısı insana hiç rahat vermez.

Edebiyat fakültesindeyken çok sevdiğim bir sınıf arkadaşımla kahve içiyorduk. Biliyordum, o aslında bu bölümü istememişti. Ailesi gizlice tercihlerini değiştirdiği için o kahveyi içebiliyorduk. Tiyatroyla uğraşmak istiyordu. Birkaç kez sahneye çıkmış, o tozu yutmuştu. Yırtıktı, zekiydi, yetenekliydi. Edebiyat okuyorduk ve kahvelerimizi içtiğimiz yer şehir tiyatrosuydu. Bir oyuna gelmiştik. Ben hiçbir oyunu kaçırmaz, bazısını defalarca izlerdim. Genellikle yalnız giderdim, bazen de bana eşlik edenler olurdu. O gün o arkadaşım gelmişti.

Kahvelerimizi içerek oyunu beklerken atmosferin büyüsü onun hayallerini acıttı. "Bir an gelecek, benim içimdeki potansiyel volkan gibi patlayacak, görürsün o an gelecek." dedi. O an çiviyle aklıma kazınmış. Çok realisttim ama hayran kalmıştım. Kendine bu kadar çok inanması beni çok etkiledi. Benim inancımın bir önemi yoktu.

Okul bitince yaratıcı drama öğretmenliği yaptı. Ben, hah başlıyor derken evlendi, evine kapandı, hızla kilo aldı, 170 kilolara dayandı. Eyvah, derken duruma müdahale etti. Boşandı, 70 kiloya indi, şehir değiştirdi, bilmediği bir şehirde yapayalnız baştan başladı. Bir tiyatro ekibi kurdu, başrole geçti, oyunları yönetti, edebiyat öğretmenliğine de devam etti. Ekibi büyüdü, sahne üzerine sahne yaptılar, belediye fark etti, arka çıktı. Arkadaşım volkan gibi patladı, ışığıyla parladı. Gördükçe gurur duyuyorum, işte benim kızım diyorum. Zihnime çiviyle kazınan o anı açıp açıp oynatıyorum.

Böyle biri daha var hayatımda. Onun magması oldukça öfkeli. Bir şey olacak, olacak bekliyoruz. Sıradan olmanın güzelliği burada işte. Keşke istenince sıradan olunsa, memur gibi yaşansa ama bu insanların içindeki kıpırtı hiç durmuyor, dürtü sönmüyor. Başarı tutkusu değil bu, bir itki. Yaradılış ya da varoluştan, ne denirse. Onunla doğuyor ve hep o kayıp parçalarını arıyorlar. Bulamayan, ararken kaybolan, vazgeçen de ya bohem ya tutunamayan oluyor. Bu insanlar senin benim gibi yaşayamıyor.

Ne olur olsa. Ne olur ruhu özel yetenekle mühürlenmişlerin yolu hep açık olsa.

[ay-simay]

Kimsenin hikayesinde figüranlık yapmam...

Bana başrol yakışır..!!

... 🖤...

[gidenay]

Ben kendi yazdığım hikayenin bile başrolü değilim.

*gidenay*

[sahne-arkasi]

Dizi Oyuncusu Olmak İstiyorum: Ne Yapmalıyım?

“Dizi oyuncusu olmak istiyorum” diyorsun, peki bu yolda atman gereken adımlar neler? Hem eğitim hem de deneyim önemli demiştik ama başka ne gerekiyor?

Sabırlı ve Kararlı Ol

Dizi oyuncusu olmak isteyen herkes hemen başrol almayı hayal eder ama bu süreç zaman alır. Küçük rollerle başlamak, zamanla daha büyük projelere adım atmak için sabırlı olmalısın. Sektörde tutunmak, kararlılıkla ilerlemeyi gerektirir.

Kendi Tarzını Bul

Her oyuncu farklıdır ve kendi tarzını bulman, seni diğerlerinden ayıran en büyük özellik olabilir. Dizi sektöründe yüzlerce aday var ama seni özel kılacak olan, kendi tarzını yaratman. Kendine güven ve benzersiz olmayı hedefle.

[arbrenu]

ayzerin okurlar tarafından fazla üstüne gidildiğini düşünüyorum sonuçta oda nova gibi krallığı için olması gerekeni yaptı. Yanlış anlama sadece senin kitle değilde insanların kitaplarda filmlerde yada hayatta hep başrol tarafından bakmaları sinir bozucu

Harry Potter ve Game of Thrones benim en sevdiğim seriler ve bu iki seride de gruplar var, birinde öğrenci binaları diğerinde krallıklar. Ben HP’de slytherin, GOT’da Cercei’ciydim ve sonuna kadar Cercei’ci kaldım… hgoi’nin de baş karakterler dışında krallıklar kitabı olmasını istedim hep yani insanların gerçekten evet bu doğru ve ben de böyle yapardım ya da bu haklı dediği karakterleri/krallıkları desteklemesini istedim. Ama bunun için ben o kadar gelişmiş bir kalem değildim ve karakter bakış açısından yazdığım için her şeyi Nova gözüyle görülüyor genel olarak. Ama sandığınızdan çok daha fazla diğerlerini sevenler de var sadece siz sosyal medyada en popüler şeyi yani Daren’i ve Nova’yı görüyorsunuz aslında. Üçüncü kitabın üzerinde bu kadar durmamın ve çalışmamın sebebi de bunun çok karakterli bir kitap olması ve benim hepsinin üzerinde durmak istemem. Mesela Gecenin daha kolay çünkü orada atıyorum Hükümdarlar’ın derdini anlatmak gibi bir çabam yok çünkü kurgu o yönde değil ama hgoi’de her krallığı ve karakteri anlaşılır kılmaya çalışıyorum. Bu cidden çok zor bir şey çünkü karakter bakış açısıyla yazıyorum… seri ilerledikçe bence taşlar yerine oturacak çünkü daha yeni başlıyoruz diyebiliriz…

[uykudankacanlar]

Ve sonra diyorsun ki "herkesin hikayesi mutlu bitmek zorunda değil,herkesin yüzü gülmek zorunda değil. Hayat zaten adil davranmıyorsa her zaman her başrol mutlu olamaz zaten. Bazen sadece 'bazı insanlar böyle yaşar' deyip geçmek gerekir" Çünkü senin nasıl yaşamak istediğin kimsenin umurunda değil.

[dreehung]

Düşünsene kendi hayatında başroll değilsin, kendinden çok başkasına değer veriyorsun. Çok üzücü

[betellgeusee]

Kendi hayatımın sahnesinde izleyici değil başrol olmak istiyorum