#başka açıklaması yok

[gecelersenianar]

Düştüysen kalk, gel kendine

Daha iyisi yok, var farkına

Düş kırıklıkların olduysa bile

Sen makinasın makina!

[dianaa70]

Allah belanızı versin her şey çok güzel giderken bi anda bütün hayatınız boka sarsın pislikleriniz içinde boğularak geberin. Gülüşlerini çaldığınız her bir can size geceleri kâbus olsun,rahat uyku uyuyamayın. Bir mezarınız bile olmasın.

[otuzsekizinciparalel]

saçlarımı kökünden kesmeme son 2

[busarkibana]

Kitap okuyorum

[iyigecelerdeniz]

Hep ciddi ortamlarda istemsiz güldüğüm için delirdim ben, başka açıklaması yok bu psikolojinin.

[kaybettimyolumu]

seninle bilimsel konuşmak isterdim. mesela ışık hızının içimi nasıl deldiğini ya da öteki gezegenlerde yaşam olma ihtimalinin benliğimi nasıl yok ettiğini anlamanı isterdim. reenkarnasyona inandığımı ve farklı boyutta başka bir ben'in neler yaşadığını sana anlatmak isterdim. topraktan gelip, gökyüzüne karışmanın inanılmaz acemiliğini görmeni bizzat benden duymanı isterdim. yıldızlar arasında milyonlarca kilometre varken, içimdeki auroraları göstermek isterdim. ama sen andromeda galaksisi ben ise etrafındaki her şeyi içine çeken sagittarius a*. aslında mantığı yokken hiçbir şeyin, kuantum fiziğiyle açıklamak isterdim merkür gezegenindeki sapmayı. yok yok şaka yahu, zihnimin bulanıklığını işte... fizikle, bilimle açıklamak isterdim sana. mesela sen 57 yaşındayken henüz, ben 18 yaşında uzay yolcuğuna çıkıyorum. döndüğümde aynı yaşta oluyoruz ve sen henüz ölmemiş oluyorsun. biraz araştırdım. zorlarsak geçmişe gidebiliyormuşuz yani ihtimal varmış ve sen henüz ölmemiş oluyorsun. düşünsene sana yeniden sarılma ihtimalim varmış, canımı veririm. imkansızı sevmenin bilimsel açıklaması, aslında iki metre karelik toprağı eşelemekmiş. tırnaklarım kanayabilir, yüreğim sızlayabilir ama sana sarılma ihtimalim var. her neyse işte. güzel uyu, güzel uyu. bilimsel uyu, buluşalım yeniden, geçmişe yolculuğu mümkün kıl nolur.

[selcandy]

Aşırı Duygusal Olimpiyat Yazısı

Belirli yerlerinde gözlerimin dolacağından emin olduğum bir şeyler yazacağım. Hemen konuya gireyim. Ben sigara kullanan, hatta sigara kullanımını abartan bir insan olarak bir gün Ali’yle yokuş yukarı yürürken onun nefes nefese kaldığını fark edip “oha bana bir şey olmadı sana nasıl oluyor” falan diye sormuştum. Sporcu insanların daha dayanıklı, güçlü, kondisyonlu olmalarını bekleriz ya, “sen sporcusun senin nefesin de kalbin de bizden daha kuvvetlidir” falan demiştim, o da bana “o işler öyle değil işte” falan demişti. “Bir araban var gibi düşün, bunu çok uzun bir süre devamlı yüksek devirde kullanıyorsun, sürekli motora yükleniyorsun ve zamanla arabanın haşatı çıkıyor, öyle düşün” falan diye anlatmıştı.

Tabii ben birisi bunu söyledi diye illa doğru değildir diye düşünerek baya araştırmıştım, çok değişkenli bir mesele de olsa dedikleri kısmen doğruymuş. “Elite athlete” denen şeyin tam Türkçesi nedir bilmiyorum ama açıklaması ulusal ve uluslar arası müsabakalara katılan, kariyerini o derece ilerletmiş olan sporcularmış işte. Bizim Ali, Burak veya Olimpiyatlar vesilesiyle adını duyduğumuz tüm sporcularımız gibi. Mesela takım sporlarında yer alan elit sporcular beden gücünü takım arkadaşlarıyla orantılı kullandığı için onlarda daha az yaygın olan bu “bedeni sporla yorma” olayı, bireysel spor dallarında yarışan elit sporcularda ne yazık ki çok yaygınmış. Bunun gibi çeşitli değişkenler var işte. Kısacası, öyle fitness salonlarında yaptığımız çalışmalardaki gibi “kardiyo çalışmak kalbe iyi gelir, spor yapan sağlıklı yaşar” gibi bir durum değilmiş onlarınki, sağlık için spor yapmanın çok ötesinde bir amaçları olduğu için, yaptıkları spor da sağlığa faydadan çok ötesine geçebiliyormuş yani.

Şimdi biz izleyip geçsek, desteklesek, gururlansak da farkına varamadığımız bir olay var ki milli sporcuların hayatlarının tümü gerçekten “milli” ve “sporcu” kelimelerinden ibaret oluyor. Çok küçük yaşta başladıkları spor kariyerleri zaten yaşıtları gibi bir çocukluk geçirmelerini, onlar gibi yaşamalarını en başından engelliyor. Çocukluğu geçelim, yetişkinlik döneminde de öylesin. Mesela biz Ali ile Burger King’de Big King gömerken, hiç unutmuyorum, Burak yakın tarihte yarışması var diye karşımızda kraker kemiriyordu bir gün. Bir keresinde de sanırım Türkiye şampiyonu olduğu günlerden birindeydi, falanca ülkede ta ne zaman çikolata vermişler de yememiş saklamış, yarışmayı kazanışını o çikolatayı yiyerek kutlamaya karar vermişti.

Ömrünün belirli bir kısmını antrenmandan yarışmaya, yarışmadan antrenmana koşarak geçirdikten sonra yaş denen o nankör rakamdan ötürü sporculuk kariyerine veda edeceğin bir dönem geliyor ki bu zorundalığın bu insanları psikolojik açıdan ne kadar güç bir duruma düşürdüğü empatiyle bile anlaşılabilecek bir durum. Örneğin Ali’nin psikoloğu, Ali sporu bırakıp antrenörlüğe geçeli on sene olmasına rağmen sporcuyken aldığı alkışların, sürekli takdir edilmiş oluşunun onu anormal bir ilgiye ve tempoya alıştırdığını ve şu an hala normale adapte olmakta zorlandığını söylüyor. Hayatınızda kocaman bir boşluk oluşuyor düşünsenize, gününün büyük bir kısmını kaplayan o koşuşturmaca artık yok.

Üstüne bir de bedeninin yaşadığı değişimler var tabii. Elit sporcu olup da kariyerin sona erdikten sonra “ben spora devam edeceğim” desen bile sporculuk döneminde olduğu kadar yoğun çalışamıyorsun, hayat başka sorumlulukları beraberinde getiriyor. Zihin bir yandan vücut bir yandan bir şeylere adapte olmaya çalışırken üzerine bir de yokuş tırmanırken aniden tıkanabiliyorsun. Ne için, ömrünün nereden baksan çeyrek asırını milli bir sporcu olarak ülkeni bir yerlerde temsil etmeye adadığın için. Ve birilerine “sporcular bedenlerini fazla yordukları için acısı sonradan çıkabiliyor” diye açıklama yapıyorsun.

Bilmiyorum, bu Olimpiyatlar gibi, Dünya Şampiyonaları gibi olaylar beni aşırı duygusallaştırıyor ya. Hiçbirine normal bir gözle bakamıyorum, ortada hiçbir şey yokken bile karşıma milli sporcu fotoğrafı düşünce bir anda hüzünleniyorum. Yüksek ihtimalle Ali’yle aramızda geçen bu konuşmadan ve devamında okuduğum şeylerden ötürü. Madalya alan, alamayan, başta elenen, sonda elenen, umarım hepsi o kadar mutlu ve tatmin olurlar ki hayatlarını buna adadıklarına bir an bile pişman olmazlar hiç. Upuzun ömürleri olsun umarım, izninizle ben ağlamaya gidiyorum.

[hurayb]

Allah olmayacak olana denk getirmesin istiyorum. Denk gelmek kesin olarak olacağı anlamına gelmediği için milyon tane olasılıkla hüzün ve umut doluyor insanın kalbine. Ulaşılır uzaklığın derdi çabuk sükunet bulmuyor da. Olmayacaksa bu kadar gönlümüze göre olana denk getirme. Bazen sadece nasip olmuyor. Başka bir açıklaması yok nasip değil. O zamanda bu kadar sana uyan bir şeye yüz çevirmek büyük çaba istiyor. Elbette nasip başka bir şeydedir ama herkesin nasibi hemen gerçekleşmiyor. Kalbin hafızası hemen unutmuyor. Sen uğraştırma Allah'ım. Gösterme.

[gecelersenianar]

efkarlandıktan sonra ben;

[gizlikadinm]

Mutlu olma olayını hiç bir zaman anlamamışım.

Sözlük de yok mu bunun açıklaması?

Gerceği herkesin mutluluğu da kendine göredir sonuçta.

Nasıl mutlu olduğumu, olabildiğimi sözlük nerden bilsin ki? Ben bile bilmesken.

Bazı şeyler göründüğünden daha karışıktır. Bazılari ise gayet net.

“Sağlıklısın, ailen yanında, yatacak bir yatağın var, yiyecek yemeğin var” diyorum ya kendime.

Başka ne olsun?

Sonra da içimi öyle kıpır kıpır eden bir mutluluğun olmadığını fark edince de sanki hayatı çok eksik yaşıyor gibiyim.

[bugunbirazleylayim]

Hayatımın fonunda kesin mehteran marşı çalıyor iki ileri bir geri hareketlerimin başka açıklaması olamaz!!

yer bu ayak altından kayar mesela telefonda bazen istedigin yazmaz bağıra bağıra şarkı söylemeye hiç gerek yok başın döner uykun gelir kedi sırnaşır..

-ben beklerim-

-sen bence bekleme-

-sen neyi bekliyorsun ki zaten?-

[yaraliruhlarsemti]

Ben bu üni ortamini hala anlamadım neymiş bir gün giydiğimiz kıyafetleri diğer gün giyemezmişiz abicim neden biz vebalı miyiz? Üstelik sadece bir saat ders görüp geliyoruz hayatımda bu kadar saçma çok az şey gördüm sonra dolapları tıka basa doluyken giyecek bir şey bulamıyorlar saf israf başka bir açıklaması yok.

[askgokyuzunde13]

Yanlışıkla onun fotoğrafına denk geldikten sonra kaşlarımı çatmayı bırakmışım. Kaşlarım yoruldu heralde başka açıklaması yok susun

[waysenur]

sevgilim yine yeniden yazıyorum sana ama bu sefer çok başka duygularla...

içimde buruk bı hüzün var böyle gözlerim dolu dolu ama mutluluktan. sırf sen varsın diye mutluyum seninleyim diye mutluyum ben.

şimdi benim hayatıma hoşgeldin hayatımın geri kalanı, benim ailem benim geleceğim, benim efem. hoşgeldin,iyiki geldin sanki sen gelince tamamlandı tüm yarım kalan duygularım tüm eksiklikler sen gelinceye kadarmış, aslında dünya güzel ama insanlar kötüymüş sen bana istisnalar olduğunu da öğrettin meğer insanlar da iyiymiş insanlarda sevebilirmiş-bazilari- ben sevebilimişim bana bunu öğrettin öyle gelip geçici değil ciddi ciddi sevebilirmişim sevdim çok sevdim iyiki de sevmişim. Sen evet sen şimdi hayatıma hoşgeldin hayatımın geri kalanı sensiz devam etmek istemeyeceğim bı yoldayım sen olmazsan geri de donemeyecegim bir yol sensiz devam edemeyeceğim bı yol.

seni kaybetmekten hep korktum ama şimdi korkmuyorum seni kaybetmeyeceğimi biliyorum bı başkasına gitmeyeceğini bizim ayrılmayacağımızı biliyorum *bizi ancak ayırırsa ölüm ayırır gerisi yakışı kalmaz bu aşka.* ancak ben yine korkmuyorum sen ölemezsin sen yok olmamalısın, olmayacaksın. biz büyüyeceğiz hayallerimizin hepsini bir bir gerçekleştirip ikimiz de buruş buruş olana kadar el ele aynı yatakta yatacağız o yatakta son nefesimizi vereceğiz ne sen bensiiz ne ben sensiz kalacağım bunun mümkünatı yok. *Melekler ölmez sen bir meleksin.* başka açıklaması olamaz zaten sen benim bebeğim benim meleğimsin bembeyaz teninin altında yatıyor herşey ve ben bunu görüyorum. İlk gördüğüm andaki gibi, hâlâ aynısın gözümde biraz büyüdün belki azıcık ama hâlâ bebeksin benim bebeğim. Benim papatyam bazen günbatımı'm benim çiçeğim *sen güzel olan herşeysin aslında.* örneğin en güzel şiirler senin için en güzel şarkılar, kitaplar, resimler senin içinmiş gibi, öyle de değil mi? sen mükemmel bişeysin belki farkında değilsin. Seni ilk gördüğümde dedim ki: evet bu işte bu benim hayatımın geri kalanı bunu beğendim bunu alacağım" aldım. artık benimsin benimlesin ve ben bundan çok memnunum ya sen? Sende memnunsun eminim buna. çok başka geldin gözüme çok başka hayır ben mi abartıyorum?

hiç sanmam.

sen cidden mükemmel bı parçasın sen şanssın sen benim geleceğimsin. *Nilperim'in babası. hayatımın geri kalanı.*

iyiki sen! koca bı sene sıfır ayrılık. İşte bu gerçek bı başarı (çünkü ben ayrılık sonrası tekrar birlikteliğie iyi bakmıyorum sanmıyorum eskisi gibi olmaz.)

Biz bunu başardık bir kere olsun başkasına kaymadı gözüm, *hep sana ait hissettim hep sana aittim.*

*şimdi sen hayatıma hoşgeldin, hayatımın geri kalanı*

[fersude]

hayat ne kadar tuhaf. insanlar ne kadar tuhaf.

iş yaptığımı en yakın arkadaşıma anlatmadım. anlatamadım düşünün. işten çıktığıma sevinen ve asla hayır temennide bulunmayan birine hâlâ en yakın arkadaşım demek de kendime tuhaf geliyor. mesela haftaya nişanı var ona ayakkabı bakmaya çıktık. niye böyle oluyor, neden hep verici taraf ben oluyorum. yoruldum. o kadar manipülatif ki bak böyle yapıyorsun desem konuyu öyle bir çevirir ki sanki onları ben yapıyormuş gibi olurum. o yüzden ben de gizliyorum. akşam pilatese gitcem mesela onu da söylemedim. kıskançlık demek istemiyorum ama yani bunun başka bir açıklaması da yok işte. halbuki o da çalışıyor. üstüne üstlük evlilik yolunda olan o. kıskanması gereken biri varsa o da ben olmalıydım ama elhamdülillah. vereni de bilmek gerek alanı da..

[yusofline]

Kimseye muhtaç değilim kimse ile sorunum yok kimseyle parası için yanında olmam yanındaysam değerlisindir seviyorsam hak ediyosundur başka açıklaması yok.