#avond snacks

[batskye27]

Oké dus...

[chirowestrode2]

In een vorig bericht bedankten we al enkele sponsors van ons kamp. Naast hen bedanken we ook graag volgende sponsors:

Procter & Gamble voor Kellogg's bij het ontbijt en Pringles als avond snack! Walter De Boeck voor de lekkere aardappelen! La William voor heerlijke sauzen bij onze gerechten! Dikke merci!

[jogjadays]

Inmiddels is het alweer zaterdag en zitten we net als vorige week bij Tujuan, een hippe koffiezaak bij ons in de straat. En hoewel ze uiteraard koffie hebben, verkopen vrijwel alle koffiezaken in Indonesië ook eten. Dus kan je gerust nasi goreng en friet samen met je latte bestellen. De horeca in Yogyakarta is in grote lijnen onder te verdelen in 'streetfood', dus de etenskarren, warungs en klaptafels die spontaan verschijnen met daarop kleine snacks of porties rijst; restaurants die meer rekening houden met toeristen en als laatst de "hipster"-zaken. En het zijn vooral deze "hipster"-zaken waar de lokale jeugd rondhangt. Of het nu de pizzeria in New York-stijl is (inclusief Turtle pizzadoos), de quirky Chicken Shack (met op de ene dag een Bob Dylan-playlist, en laatst een reggae-versie van Never Too Much) of dus Tujuan, een stijlvolle 'ruang' voor creatives met vintage meubels en prachtige planten. Indonesië is consistent hipster. Sam moet er om lachen, omdat ze ziet hoeveel ik ervan geniet. Er gaan geen vijf minuten voorbij of ik stoot haar aan om te zeggen dat ze een classic van de Beegees draaien, of dat de buitendeur van het restaurant echt mooi ontworpen is. Vorige week zaten we 's avonds bij een bar waar op een gegeven moment een live-optreden was (iets wat overigens ook heel standaard is hier). En ook in die bar (van de kunst, quotes op de muur, tot de Coldplay-cover) klopte alles gewoon. Het is alleen jammer dat hoe goed Indonesië (Yogyakarta) ook is in allerlei mooie zaken te maken, zo dramatisch blijft het verkeer en het gebrek aan voetpaden. Dusja, er is genoeg te bezoeken hier (zeker voor de afficionado's als ik), maar alleen zou het fijn zijn als je er ook gemakkelijk (heelhuids) kon komen.

[mollidays]

PUNTA ARENAS (03.02-06.02)

Nabij de straat van Magelaan vormt Punta Arenas de zuidelijkste stad van Chili. Door haar ligging is ze de ideale uitvalsbasis voor excursies naar zuidelijk Patagonië en Tierra del Fuego. Bij aankomst boeken we meteen één van elk: walvissen spotten vanop een catamaran en koningspinguïns bewonderen in Vuurland.

Wie graag beestjes wil zien, moet er wat voorover hebben en dat zullen we geweten hebben. We zijn om 4u ‘s ochtends op post om onze trip te starten. Een korte busreis brengt ons tot aan een strand ter hoogte van Fort Bulnes, waar we bij schemer aan boord gaan van onze catamaran. We hebben een lange dag en vele kilometers voor de boeg, maar het is het waard. Een groepje walvissen voedt zich in de buurt van onze boot waardoor we ze meermaals zien ondergaan met het gekende fotogenieke tafereel waarbij ze hun staart sierlijk in de lucht gooien. Hoe vaak dit spektakel zich ook herhaalt, we zijn telkens onder de indruk en voelen ons koning te rijk. Als kers op de taart vangen we zelfs eenmalig een glimp op van een walvishoofd dat plots boven het water uitspringt.

Tussen de verschillende walvisshows door entertainen de vele zeeleeuwen ons met hun kinderlijk gerol en vrolijke sprongetjes. Je weet niet waar eerst te kijken. Ook pinguïns, albatrossen en aalschovers passeren de revue. We sluiten onze excursie af met een glaasje pisco sour, gekoeld door gletsjerijs, met zicht op de Seno Helado. Een topdag waar we nog vaak op zullen terugblikken. Jullie zullen het helaas moeten stellen met wat matige foto’s die de sfeer en beleving amper benaderen. ‘s Avonds hangen we als echte locals aan de bar van Kiosco Roca voor een choripan (een broodje chorizo). Deze lekkernij werd verkozen tot beste snack van Chili.

Wat ons opvalt in Punta Arenas is de hevige wind. Petjes vliegen in het rond, alsook een gekoesterde brownie en koekjes. Jammer genoeg valt ook ons bezoek aan de zwart-witte vriendjes hierdoor in het water. De zee is zo ruig dat de ferry’s niet uitvaren, waardoor de broedplaats van de koningspinguïns onbereikbaar blijft. We zijn licht teleurgesteld vanwege de gemiste kans, maar voelen ons nog steeds verrijkt door de ervaringen van de vorige dag. We trekken richting Puerto Natales nabij het beroemde nationale park Torres Del Paine.

[dagenvanonrust]

...En ik wil terug

Het is een vrijdagavond in 2012 en ik zit in het masterjaar van mijn opleiding wijsbegeerte aan de VUB. De les is net gedaan en ik stap naar station Delta terwijl ik een jointje rook. Alles is doffer en helderder tegelijkertijd. Ik zit op de trein en luister naar Echo & the Bunnymen. The Killing Moon. Thuis aangekomen ga ik naar mijn kamer en speel een spel genaamd Kya: Dark Lineage op de Playstation 2. 

Eén voor één komen mijn familieleden thuis. Eerst mijn zus, dan papa, en als laatste mama. Het is mijn beurt om frietjes te gaan halen, dus mama roept me naar beneden en we overleggen wie welke snacks wil hebben. Onderweg naar de frituur rook ik nog een jointje en op de weg terug naar huis eet ik stiekem al enkele frietjes. Papa heeft een slaatje gemaakt. We eten en kijken naar Komen Eten en discussiëren over welke kandidaat volgens ons de meeste punten verdient. Meestal zijn we het met elkaar eens. 

Mijn ouders gaan vroeg slapen, mijn zus kijkt naar een film op Canvas en ik heb met een vriend afgesproken in het jeugdhuis waar we praten en lachen en drinken en meezingen met Closer van The Chainsmokers zonder te weten dat dit onze laatste avond samen is. 

Het is een vrijdagavond in 2024 en het jeugdhuis is allang gesloten. Mijn ouders, zus en ik wonen niet meer samen. Ik zit aan het raam met een fles rode wijn en een lading sigaretten en luister naar Echo & the Bunnymen en doe mijn best om het gevoel dat ik toen had te herbeleven - wat niet lukt, waardoor ik achterblijf met een mistroostig gevoel en een gemis naar alles wat ik niet meer heb. Ik ben gestopt met joints te roken en ik speel geen Playstation meer. Ik weet niet wanneer mijn ouders gaan slapen en naar welke films mijn zus kijkt. Het is 2024 en ik wil terug.

[pandabytes]

Ontdek hoe je met Panda Bytes elke Netflix-avond speciaal maakt. Tips voor films, snacks en meer! #NetflixAvond #FilmTips #Thuisbioscoop #NetflixParty #SnackIdeeen https://pandabytes.nl/jouw-perfecte-netflix-avond-tips-voor-een-onvergetelijke-ervaring/

[regioonlineofficial]

Het laatste weekend van de kerstvakantie is het bij de Bibliotheek Gelderland Zuid weer tijd voor Night at the Library Junior. Bibliotheek Mariënburg staat op zaterdagavond 6 januari 2024 vol met tentjes waarin kinderen met een van hun ouders kunnen slapen. Van 's avonds 20.00 uur tot 's ochtends 9.30 uur is er van alles te doen in de bieb. Slapen in de bibliotheek Tijdens Night at the Library is kinderboekenschrijver Marloes Kemming te gast, bekend van de boekenreeks ‘Fabulant’. Zij gaat samen met de kinderen een fantasiewereld verzinnen. Er is een workshop slaapliedjes schrijven en verhalenverteller Paul Groos gaat een Romeins verhaal vertellen. Tijdens de pyjamayoga komt iedereen even helemaal tot rust. Ook is er weer een ‘Beste Pyjama-wedstrijd’. Natuurlijk kunnen kinderen en ouders ook even in een hoekje in de bieb gaan zitten om lekker te lezen. Boeken genoeg! Tentjes reserveren Je koopt een ticket voor een overnachting in een tweepersoonstent, voor één kind en één volwassene (plus lievelingsknuffel!). Een ticket kost € 45 voor bibliotheekleden en € 50 voor overige bezoekers. De prijs is inclusief wat te drinken, snacks en ontbijt. Neem wel zelf je slaapspullen mee (matje of luchtbed, slaapzak, handdoek etc.). Tickets zijn verkrijgbaar via www.obgz.nl/agenda.

[cannb]

'S nachts beter #doorslapen

We willen allemaal het liefst aan één stuk door kunnen slapen. Maar dat is helaas niet iedereen gegund. Een onrustige nachtrust wil je niet, en het is erg frustrerend en vermoeiend. Dit kan zijn omdat je niet in slaap kunt komen, of midden in de nacht steeds wakker wordt aan gaat piekeren.

De invloed van angst en stress op je slaap

De eerste stap bij het aanpakken van slaapproblemen is begrijpen hoe ze in de eerste plaats zijn ontstaan. Er zijn vaak verschillende oorzaken voor te vinden. Het kan zijn op het gebied van omgevingsfactoren, geestelijke problemen en of fysieke klachten.

Een grote oorzaak van midden in de nacht wakker worden zijn angsten. Deze angsten resulteren in stress. Hierdoor ben je alerter in je slaap, slaap je minder diep en ben je dus eerder wakker. Bij langdurige stress zal dit vanzelfsprekend ook gaan resulteren in lichamelijke klachten.

Als je last hebt van angst en stress, is het van essentieel belang om de rust in je hoofd en lichaam terug te vinden. Dit kun je doen door ontspanningstechnieken in je dagelijkse routine op te nemen. Voorbeelden hiervan zijn yoga, ademhalingsoefeningen en meditatie. Zijn je slaapproblemen niet op deze manier op te lossen dan raden wij je natuurlijk aan om contact op te nemen met een professional. Praten met een psycholoog of haptonoom over je angsten, en het achterhalen van de oorzaak hiervan gaat je hierbij zeker helpen.

Beter slapen door de juiste omgevingsfactoren

De oorzaak van jouw slaapprobleem kan ook liggen aan omgevingsfactoren. Denk aan temperatuur, geluid of licht. Rekening houden met deze factoren kan een krachtige invloed hebben op je slaapkwaliteit. Als de temperatuur in je kamer te laag of te hoog is, kom je moeilijker in slaap. De juiste temperatuur ligt tussen de 15 en 18 graden. Sommige experts geven aan dat een lagere temperatuur ook goed is, mits je lekker en comfortabel onder je deken ligt.

Twee andere factoren die uw slaapcyclus kunnen verstoren, zijn geluid en licht. Als je een lichte slaper bent, kun je wakker worden van kleine dingen die je slaappatroon beïnvloeden, zoals een hard geluid of licht. Een hard geluid, zoals muziek of een passerende auto, kan je slaap ‘s nachts verstoren.

Ben je gevoelig voor geluid? Dan kun je overwegen om oordopjes te gebruiken. Dit vermindert storende geluiden en zorgt ervoor dat je in slaap valt. Verduisterende raambekleding zorgt ervoor dat ook in de nacht geen omgevingslicht je wakker kan houden.

Geen slaapmutsje meer?

En hoe zit het dan met eten en slapen?

Naast het drinken van alcohol kan ‘s avonds laat eten ook uw slaap verstoren. Eet uw laatste maaltijd uiterlijk ongeveer twee uur voordat u naar bed gaat. Bij voorkeur niet later dan 20:00. De spijsvertering is ‘s nachts veel langzamer, dus je lichaam moet harder werken om voedingsstoffen binnen te krijgen.

Probeer dus geen zware maaltijden meer te eten voor het slapen gaan. En als je toch iets wilt eten, houd het dan bij een lichte gezonde snack. Vermijd snelle suikers en verzadigde vetten. Ga liever voor een lichte, gezonde optie. De do’s en dont’s vind je terug in ons whitepaper “ Eet Goed Slaap Beter ”

Moet je vaak naar toilet ‘s nachts?

Nachtelijke toilet pauzes kunnen je slaap ook verstoren. Deze korte trip naar de badkamer kan je slaapschema aardig beïnvloeden. In de meeste gevallen komt dit door te veel drinken in een korte periode voor het slapen gaan. Dus drink meer overdag zodat je in de avond minder hoeft te drinken. Drink je laatste glas ongeveer 1,5 uur voordat je gaat slapen.

Heb je last van slaapapneu?

Als je slaapapneu hebt, stopt je ademhaling plotseling enkele seconden terwijl je slaapt. Dit gebeurt meestal ongeveer 5 keer per uur, maar soms ook veel vaker tot wel een aantal keer per minuut. Hierdoor krijg je slaapproblemen, je slaapt onrustig en wordt sneller wakker. Op de lange termijn kan dit uw gezondheid dus negatief beïnvloeden. Er wordt vaak gedacht dat slaapapneu alleen voorkomt bij mensen met overgewicht; obstructieve slaapapneu. Echter dat is niet waar, ook mensen zonder overgewicht kunnen last hebben van slaapapneu je spreekt dan van centrale slaapapneu. Als je het vermoeden hebt dat jij hier last van hebt neem dan contact op met de huisarts. Er zijn behandelingen die je hierbij kunnen helpen.

Kijk niet naar de klok als je niet kunt slapen

Wordt je nachts weer eens wakker en moet je in de morgen vroeg je bed uit? Dan is het logisch om uit te rekenen hoeveel uur je nog hebt om te slapen, en het is zorgelijk om dan te ontdekken dat het tegenvalt hoeveel tijd je nog hebt. Word ik nu uitgerust wakker? Het is logisch, maar je kunt stress voelen omdat u beseft dat je nog maar heel kort kunt slapen. Probeer dus niet teveel klok te kijken, die wekker gaat namelijk vanzelf wel. Relativeer en bedenk je dat je nog lekker even mag blijven liggen. Je zult zien dat je dan vaak toch wel weer in slaap valt.

[sightly-fit-01]

Wil je afvallen? kies gezonde snacks in de avond!

Een van de belangrijkste redenen waarom mensen naar ongezonde avond snacks grijpen, is omdat ze op zoek zijn naar een snelle manier om te ontspannen na een drukke dag. Mensen vervelen zich, eten door emotie of hebben gewoon trek. Dit zijn allemaal redenen waarom mensen naar een makkelijke ongezonde snack graaien in de avond. Maar wat velen niet beseffen, is dat ongezonde avond snacks vaak leiden tot gewichtstoename en dat er ook gezondere alternatieven zijn.

Hoe vermijd ik de verleiding naar ongezonde snacks?

Het vermijden van de verleiding naar ongezonde snacks in de avond kan soms moeilijk zijn, vooral als we moe zijn na een lange dag en op zoek zijn naar een manier om te ontspannen. Toch is het belangrijk om te onthouden dat het eten van ongezonde snacks in de avond niet alleen ongezond is voor ons lichaam, maar ook voor onze emoties en mentale welzijn.

Gelukkig zijn er een aantal dingen die we kunnen doen om de verleiding naar ongezonde snacks te vermijden:

Zorg ervoor dat je gezonde snack opties binnen handbereik hebt. Door gezonde snacks zoals rauwe groenten, noten, en fruit binnen handbereik te hebben, kun je makkelijk naar deze opties grijpen wanneer de verleiding naar ongezonde snacks opkomt.

Plan je maaltijden en snacks vooruit. Door je maaltijden en snacks voor te bereiden, kun je ervoor zorgen dat je gezonde opties binnen handbereik hebt wanneer je honger krijgt.

Drink voldoende water. Door voldoende water te drinken, kun je ervoor zorgen dat je niet hongerig bent en minder geneigd bent om naar ongezonde snacks te grijpen.

Zoek naar andere manieren om te ontspannen. In plaats van te snacken om te ontspannen, kun je ook kiezen voor andere manieren om te ontspannen, zoals yoga, meditatie, of een warm bad.

Wees bewust van je emoties. Soms eten we ongezonde snacks om onze emoties te bevredigen. Door bewust te zijn van wat ons emoties triggert, kunnen we leren hoe we hiermee om kunnen gaan zonder te snacken.

Welke gezonde avond snacks zijn er?

Bij snacks denken we natuurlijk aan chips, popcorn of een kaasplankje, maar er zijn gigantisch veel gezonde snacks die makkelijk te eten en lekker zijn. Hieronder hebben we een aantal gezonde snacks voor een avond op een rijtje gezet.

Fruit, altijd lekker en natuurlijk gezond.

Noten, let wel op hoeveel jij in je bakje doet.

Groente met humus, wortels, komkommer etc, heerlijk samen met humus.

Wil je meer gezonde snacks zien, klik dan hier.

Het is belangrijk om te onthouden dat gezonde avond snacks niet alleen ons kunnen helpen om af te vallen, maar ook om ons te voorzien van de energie en concentratie die we nodig hebben om ons beste leven te leiden. Dus als je op zoek bent naar een manier om af te vallen en tegelijkertijd te ontspannen, overweeg dan om gezonde avond snacks te eten in plaats van ongezonde snacks. Je zult zien dat je je beter voelt en dat je makkelijker je doelen zult bereiken.

[hildeshongarije]

R.I.P. Duña

24 november 2022

Onze mooie lieve zwarte blinkemie is niet meer

Ze was al een tijdje minder goed aan ‘t eten.  Maar ze heeft nog al zulke periodes gehad.  Meestal was het dan omdat ze de dagelijkse kost een beetje beu was.  Enkele keren ‘iets anders’ tussen de korrels mengen, en het was waar opgelost.  Ook had ze vrij gevoelige darmen en in stressy tijden resulteerde dat nogal eens in een beetje diarree.  Bezoek in het gastenhuisje, werkmannen in huis of tuin, het hout dat geleverd werd en daarna ook nog eens gezaagd en gekloofd en opgeborgen in de schuur ...  Alles wat buiten de dagelijkse routine viel, leverde stress op. 

Dus toen ze weer met lange tanden begon te eten, waren we niet meteen ongerust. Ander vlees werd ingeslagen ... blikvoer, vlootjes, soep ...  zodat we veel konden afwisselen en het ontbijt boeiend houden.  Want ja, het was enkel bij het ontbijt dat ze minder goed at.  Ik geef de honden hun dagelijks rantsoen in twee keer ... om 6u30 en rond 17 uur.  De verandering naar winteruur speelde natuurlijk ook weer parten.  Maar ‘s avonds at ze met veel smaak de hele kom leeg.  Ook snacks tussendoor wilde ze maar al te graag : denta sticks, gedroogde konijnenoren, gedroogde kippenborst, kalfshoefjes ...  Voor de rest was ze vrolijk en speels en haar velletje glansde.

Het werd steeds moeilijker om haar te overtuigen om ‘s morgens alles op te eten.  Steeds vaker at ze slechts de helft.  Geen nood ... ik verminderde de ochtendportie en gaf extra ‘s avonds.  Dat lukte redelijk, maar toen sloeg ze soms het ontbijt over.  

Op vrijdag 18 november liep ze gewoon weg uit de keuken.  En zondag was ze ook ‘s avonds niet meer te overtuigen om te eten.  We gaven haar allerlei lekkere en goed ruikende hapjes zo uit de hand.  Dat wilde ze wel, oef!  Ze werd zichtbaar heel mager.  We besloten naar de dierenkliniek van Dr. Gippert in Kaposvár te gaan.  Maar maandag is het daar altijd vrij druk en voor onze angsthaas is dat nog meer stress.  

Dinsdagmorgen vertrokken we meteen na het ontbijt.  In de dierenkliniek werkt een heel team van dierenartsen, stagiairs en verplegers.  Een hele lieve jonge dierenarts, dr. Fanny, behandelde onze Duña.  De communicatie verliep in vlekkeloos Engels, wat voor ons wel makkelijk was. Er werd bloed genomen en ze kreeg twee verschillende infusen.  Ook enkele spuitjes met vitamines en een eetlustopwekker werden in haar billen geprikt. Meteen zagen ze al dat de bloedsuikerwaarden ok waren.  Voor de andere resultaten moesten we de volgende dag terug komen.  ‘s Avonds at Duña ongeveer de helft van haar portie.  En ook enkele stukjes salami en lunchworst uit de hand.

Woensdagmiddag mochten we meteen in de behandelkamer bij dr. Fanny. De resultaten leken niet meteen onrustwekkend, maar wel waren de leverwaarden gestoord.  Ze had nu ook koorts.  Dr. Fanny ging telefonisch overleggen met dr. Gippert.  Nog een hele batterij aan spuitjes, weer infuus en siroopjes in haar mond.  Het werd haar allemaal een beetje te veel.  We kregen een afspraak voor donderdag bij dr. Gippert himself en die zou een echo van de buikholte doen.

Duña at nu helemaal niet meer en werd steeds apatischer.  Ze ging wel nog heel flink naar buiten om te plassen.  Telkens wandelde Pipa met haar mee naar buten en begeleidde haar weer naar binnen.  

Donderdagmorgen gingen Pipa, Zohra en Xena heel dicht om haar heen liggen, Duña bewoog amper.  Ze gaf het echt op!    In de dierenkliniek werden we opgewacht door dr. Gippert en zijn team ... we waren blij dat dr. Fanny eer ook was.  Dat was toch meer vertrouwd voor Duña.  Luc mocht haar op de tafel leggen.  Er zou eerst een RX genomen worden en die werd besproken door de dokter en Fanny. Daarna werd het apparaat voor de echo er bij gehaald. Luc mocht bij Duña blijven, al maakte ze geen bezwaar tegen het onderzoek.  Meteen werd het duidelijk.  Ik werd er ook bijgeroepen.  En toen kregen we te horen dar Duña kanker had ... aan de bijnieren. 

Dr. Gippert stelde ons drie opties voor.  1) haar open doen, de diagnose nog eens vaststellen en weer sluiten.  Het was niet operabel meer.  2) Comfortmedicatie geven voor de laatste dagen.  3) haar laten inslapen.  Onze blikken kruisten elkaar en we wisten wat we zouden doen.  Ze had nu genoeg geleden.

We mochten erbij blijven terwijl dr. Fanny haar eerst een slaapmiddel toediende.  Duña verzette zich niet en ging heel rustig met haar kopje in onze handen, slapen.  Daarna volgde de laatste injectie.  Alles verliep zeer sereen.  We kregen ook alle tijd.  Dr. Gippert kwam terug binnen .. pakte haar kopje vast en drukte zijn voorhoofd er tegen, terwijl hij maar “sorry, sorry” bleef zeggen.  Luc ging de auto halen en haar dekentje.  Intussen vertelde dr. Fanny nog dat op de RX te zien was dat ze een oude schotwonde in haar rug had.  Dat wisten we niet, dat moest dus nog van in Spanje zijn.  Geen wonder dat ze altijd zo panisch was voor vuurwerk en het schieten van de jagers!

Thuisgekomen legden we haar op de gaanderij op nog een deken.  Ik liet haar hoofd vrij zodat de andere hondjes afscheid konden nemen.  Er werd veel gesnuffeld.  Ze wilden voortdurend weer naar buiten, net alsof ze het niet konden geloven.  Xena ging herhaaldelijk tegen haar blaffen ... “wakker worden, toe sta nu eens op” .... 

We hebben haar laten ophalen voor crematie.  Vrijdag werd de urne terug thuis gebracht.  Die gaan we een mooi plekje geven in de tuin.  Vlak bij de omheining vooraan ... haar lievelingsplekje om naar voorbijgaande schoolkinderen te blaffen.

We treuren allemaal ... wij hebben het er moeilijk mee.  Maar ook de hondjes zijn niet in hun normale doen.  Pipa loopt heel triest rond, ze mist haar speelkameraadje.  Zohra wist de eerste dagen geen blijf met zichzelf en kon nergens lang blijven liggen.  Ze zonderde zich ook af, ging ergens alleen liggen.  En Xena wilde constant dicht bij ons zijn.  Intussen gaat het al wat beter.  We zullen onze mooie zwarte heerlijke blinkemie nooit vergeten.  9 Jaar mochten we genieten van haar gezelschap ... 9 heerlijke jaren. 

Duña, doe daar over de regenboog de groetjes aan Ziva, Nena, Ayla en Thor!

[scarfissh]

Ik wil nu gewoon bij mijn beste vriendin zijn en elke avond een therapie sessies houden in het donker wanneer we cozy liggen en we kunnen lachen na we net samen een serie hebben gekeken en onze favoriete snacks en drank hebben gegeten en gedronken zonder regret or shame die we te voet in de nachtwinkel zijn gaan halen in onze lelijkste kleren en de grappigste dingen meemaken op de heen en terug weg en het eigenlijk al veel te laat is maar we niet kunnen ophouden met praten en ik op mijn gemak ben en er geen onzekerheid door me heen raast en ik mijn domste en lelijkste zelf durf zijn en er nog vele dagen komen dat we samen zijn en ik niet met dat onderliggend buikgevoel zit dat ik bijna terug alleen ga zijn

[wijwielennaarazie]

Vrijdag - Zaterdag 14-15/02/2020

Da Nang

Na een lekker ontbijt bij m'n favoriete Bun Ca-restaurant, fiets ik zo'n 10km tot de Marble Mountain. Op de parking worden fietsen niet toegelaten, dus is het een heel gedoe om de fiets aan een redelijke prijs te parkeren bij één van de vele barretjes. Uiteindelijk kan ik in ruil voor een koffietje mijn fiets veilig achterlaten. Allereerst beklim ik de Marble Mountain, en ga er op verkenning in de vele tempelgrotten. Enkele apen liggen er op de loer, om toeristen te belagen en er met de snacks te gaan lopen.

Eenmaal terug beneden bezoek ik de Am Phu Cave. Via deze grot daal je af in de Boeddhistische hel, vol martelingen en vreemde wezens. Via een steile trap omhoog, klim je op tot de hemel, waar mooie beelden zijn uitgehouwen in de rots.

In de namiddag ga ik nog even naar het strand om er wat te ontspannen. Heel toevallig passeert de bus waarin Joanna zit, op weg naar Hoi An. En heel toevallig ziet ze mij op het strand zitten.

Tegen de avond ga ik nog een pintje drinken in een leuk barretje, gebouwd voor en door lokale surfers. Het bestaat uit enkele autowrakken, waarrond met hout een gezellige plek is gebouwd.

De dag erna is luilekkeren op het strand, en in de late namiddag nog eens een groot onderhoud aan de fiets. Alles mooi gekuist en de ketting nog eens gewisseld.

Rond negen uur keer ik met een andere gast van het hostel, en enkele pintjes naar de drakenbrug. In het weekend, op zaterdag en zondag, spuwt ie namelijk vuur en water. Een spektakel waar een grote massa volk naar komt kijken.

[romygoes2gothenburg]

Week 3 en 4: Sneeuw en klinische chemie

Hej då

Ik ben ondertussen een maandje in Göteborg en ik begin het al volledig gewoon te worden hier. First of all HET HEEFT GESNEEUWD HIER!!!

Ik heb de afgelopen 2 weken stage gedaan op de dienst klinische chemie in NÄL in Trollhättan. Na een fantastische succeservaring op de dienst histopathologie had ik toch schrik om teleurgesteld te worden omdat ik bij histopathologie echt fantastische collega’s had, maar integendeel. Ook op de dienst klinische chemie werd ik omringd met super lieve collega’s die allemaal super hard hun best deden om hun beste Engels naar boven te halen en mij de kneepjes van het vak bij te leren. Ik heb op deze dienst ook veel kansen gekregen waarvan ik enkel maar durfde te hopen dat ik ze kreeg. Ik heb zo onder andere een nachtshift gedraaid, bloedgetrokken bij mijn collega’s, mijn eigen bloed geanalyseerd,... Ik heb ook fika en gymnastiek op het werk mogen ervaren. Fika is een korte koffiepauze met iets om te snoepen erbij. Als kers op de taart kreeg ik van mijn collega’s nog wat afscheidscadeautjes (terwijl het normaal andersom is). Zo kreeg ik Zweedse chocolaatjes (ik moet dringend van mijn chocoladeverslaving af), een bordje waarop staat in Sweden we call it a fika en een kaartje met fantastisch lieve woorden op.

Naast het hele stagegebeuren heb ik ook de zweedse Semmeltagen mogen ervaren. Dinsdag voor aswoensdag eten de Zweedse mensen Semla. Semla is een zoet brioche broodje gevuld met amandelspijs en heeeeeeel veel slagroom. Deze heb ik zowel op de Semla and Boardgames van Intet (internationale studentenorganisatie van mijn universiteit) als op mijn stage (onder de vorm van een semmelkrans (krans van semla)) mogen ervaren.  Naast de semla heb ik ook andere zweedse lekkernijen leren kennen zoals Kötbullar (balletjes van de ikea), Kålpudding (zweeds gehaktbrood), daimtaart, Smash (buggles met chocolade) en Kina snacks (gepofte graankorrels met chocolade) (again ik moet dringend van die chocoladeverslaving af). Nu hebben we iedere zondag met de kotgenoten onze wekelijkse date. Hierbij kookt er iemand van ons iets uit haar land voor de andere kotgenoten en dan eten we dit samen op. Ik ben gestart met balletjes met kriekjes van België, daarna volgde Caro met een Oostenrijkse Shnitzel en vandaag heeft Jossie Belisiaanse salbutes gemaakt.  

Naast werken en eten heb ik natuurlijk ook nog andere zaken gedaan zoals een fika (I know weeral eten) met Sam en Dries (2 vlaamse mensen dat ik hier heb leren kennen), naar de ikea en de strandpromenaden in Uddevalla, een curling match van een collega gaan bekijken en aan mijn bachelorproef gewerkt.

Komende week ga ik woensdag (4/03) tot dinsdag (10/03) naar Lapland, mijn volgende update zal dus normaal op dinsdag 10/03 ergens in de loop van de avond verschijnen. Alvast tot de volgende keer! vi ses nästa vecka!

Alle zweedse lekkernijen

Oostenrijkse shnitzel en Belisiaanse salbutes

[offtoljubljana]

75. Pakketje!

23/04/2020

Het pakketje uit Nederland is aangekomen. Het duurde even, want ze “hadden het foute adres” (.. nee?), maar het is aangekomen in volle glorie.

Ik maakte het meteen open en ik zag heel veel suikerwafels. Daar had ik niet specifiek om gevraagd, maar ik klaag niet.

Ik wil nu die gif van Kitty van glee toevoegen. Op een bepaald moment in de serie zegt ze: “I love waffles.” Nu we het toch over glee hebben, ik luister naar Glee: The music, The Power of Madonna. Ik heb net namelijk de nieuwste Showmance geluisterd en het ging over seizoen 1, aflevering 15, The Power of Madonna, oftewel één van de beste afleveringen ooit. Ze zeggen het zelf later in de show. “Oh Will, you haven’t had a good idea since Madonna week.”

Terug naar het pakketje.

De enigszins centrale positie van het mes is... niet zo goed. Het haalt de focus van de snacks weg 😅. Ook interessant dat je al mijn snoep ziet en dan op de achtergrond liggen het gezonde volkoren brood en fruit van Kath en Sophia. Ik had specifiek voor de autodrop en de stoopwafels gevraagd. Fun fact: de stroopwafels van tante Sandra zijn nog niet op, want ik wilde zuinig zijn. Dat is nu niet meer nodig. Oh, ik heb ook vlokken gekregen.

Ik had ook een kroket gewild, maar a) bevroren goederen 2 weken op de post zetten is geen goed idee en b) ik heb geen oven. 

Er lag ook een kaart in.

Ja, één ding dat ik ook vergeten was om te vertellen: de magneten die ik gekocht had om de kaart van Ton en Marjo op te hangen, waren te zwak. Of de kaart was te zwaar, want deze nieuwe kaart doet het dus goed.

Verder kreeg ik zomerkleding en een lichte pyjama (!!!! yaaaaas) en mondkapjes. Dat laatste is handig, want eerst had ik alleen een wintersjaal om mijn gezicht te bedekken. Dat is niet zo fijn in 23 graden.

Goed nieuws, though. Op de 22e is niemand in Slovenië overleden. Die twee doden die ik gisteren besprak waren van de 21e. Dit is de eerste keer in een lange tijd dat Slovenië geen doden heeft. Er zijn wel weer 13 nieuwe besmettingen bijgekomen, dus dat is een kleine stijging.

(Like A Virgin speelt nu. Fun fact: The Power of Madonna was de eerste glee aflevering die ik ooit keek. Nou, oké, ik zag een week eerder 1 minuutje van Hell-O, dus dat telt niet. Aangezien dinsdagavond altijd “crime evening” was op een tv-zender, wachtte ik tot mam Lulu naar bed bracht om de zender te veranderen en ik kwam midden in Like A Virgin. Toen mam terug naar beneden kwam, weigerde ik de zender te veranderen. Dit was in de tijd voor Netflix en televisie op andere apparaten, dus oeps. Dinsdagavond werd toen glee avond.)

Slovenië doet het dus goed. Nu gewoon hopen dat er geen tweede golf komt met de heropening van sectoren en bedrijven. 

Andere landen doen het minder. Het is tijd voor de sectie “dom Corona nieuws” en OH BOY.

Dat is dus nummer één. Ik weet dat het inmiddels bekend is dat kinderen minder gevoelig zijn en ook minder besmettelijk, maar dan alsnog. De ouders zijn erbij en ze houden zich niet aan preventieve maatregelen. Oh boy.

In Madagascar wordt een kruidendrankje gratis uitgedeeld, want het zou helpen tegen Corona. De President van Madagascar is het volloop aan het promoten. Nou, ik weet dat een placebo-effect kan werken, maar alleen of een mentaal niveau. Je wilt geloven dat je beter bent, dus je voelt je beter. Dat neemt niet weg dat de ziekte er nog is damnit! Ik begrijp dat je paniek laag wilt houden, maar je moet mensen in deze tijden ook geen false secturity geven.

Nu we het hebben over fake news, blijkbaar was Johnson terug op zijn bullshit. Een deel van de Britse overheid is betrapt op het maken van nep Twitter accounts van zogenaamde NHS medewerkers. Deze zogenaamde deskundigen zouden hun support voor Johnson en de herd immunity theory uiten. Ziekenhuizen zijn erop geattendeerd en ze geven nep accounts aan.

De quote van vandaag werkt goed bij het laatste punt. “Uh-oh, Mwister Pwezzy-wezz.” gaat nu over Trump en zijn supporters. Herinner je die domme anti-lockdown protesten? Als resultaat is de grootste uitbraak in de staat Kentucky geconstateerd. Kan je het geloven? Mensen die massaal samenkomen in een tijd van een pandemie is gevaarlijk? Wow!!!!

Hier een paar voorbeelden van “demonstratie bordjes” van Trump supporters (vertaald naar het Nederlands): “Een massage is essentieel!” “Ik wil mijn tanden kunnen bleken!” “Laat onze mannen golf spelen!”

Ik verzin deze dingen echt niet om Trump supporters nog dommer te laten lijken. Zelfs ik zou dit niet kunnen bedenken. Kan je geloven dat mensen oprecht denken dat hun rechten worden onderdrukt, omdat ze in verband met veiligheid hun tanden niet meer kunnen laten bleken? Het laat me een beetje denken aan die meme van Community.

Of course I made it! (Terwijl ik inmiddels naar MIKA’s live album Live At Brooklyn Steel luister.)

Crazy times.

Het lijkt er ook op dat Matjaz in appartement extra gaat wonen wegens geldproblemen. Ik snap niet helemaal hoe dat helpt, maar dat zijn zijn persoonlijke zaken. Caroline, Sanne en waarschijnlijk ook Delaney en Barbara krijgen ook de deposit niet terug.

Matjaz zei gisteren wel dat we langer kunnen blijven indien nodig. Daar gingen Anouk en ik er ook al van uit, want we verwachten niet echt dat hij nieuwe potentiële huurders heeft.

***

22:56, dus we zijn een paar uur later en MIKA staat nog op, want ik ga gewoon verder met het album. Nadat ik het bovenste gedeelte had geschreven, ging ik de dood onderzoeken.

I’m not kidding.

Voor B&T ben ik aan het kijken of ik een onderzoek kan schrijven over technologie en de dood. Ik heb het dan niet over de online herinneringen of wat dan ook, maar ideeën over hoe technologie de dood beïnvloedt, verspeld en misschien overwint. Bij Sociologie hadden we het nu eenmaal over mensen die oprecht geloofden dat kunst de dood kon overwinnen, dus er moet ook wel iets zijn in het technologische veld.

Ik weet dat ik nu mega diepgaand klink, maar dit komt nog steeds door They Both Die At The End. In die wereld wordt de dood door technologie voorspeld, waardoor de ideeën over de dood veranderen en de dood wordt ook deels gecommodificeerd. Ik denk dat mijn B&T leraar dit laatste aspect wel zou waarderen.

“Wat kan je doen met communicatiewetenschap?” “Onderzoeken hoe we de dood kunnen overwinnen.” “...”

Nu moet ik alleen nog een onderzoeksonderwerp vinden voor MC. Voor Sociologie wordt het dus representatie en gaze in relatie tot Glee (Santana!) en hopelijk wordt het voor B&T de dood. 

Dus dat was mijn enigszins productieve dag. Daarna heb ik nog wat Check, Please! gelezen en toen was het tijd om te koken. Eerst wilde ik Chinees bestellen, maar de rest had al kookplannen. En toen weer eens good ole Animal Crossing. Ik was op zoek naar een snooty villager, maar toen kwam ik de legende hemzelf tegen: Bob.

Jullie hebben deze gif wel vaker gezien op dit blog. Het is de originele Animal Crossing meme kat. Move over, Raymond. Verder heb ik nog Animal Crossing gespeeld met twee mensen van Plurk en bla, bla, bla, terraforming time. 

Nog iets over Corona en het is positiever dan mijn eerdere getier van vanmiddag. Bijna alle levende acteurs die ooit de Doctor hebben gespeeld hebben een video gemaakt om de “real life helping doctors” te bedanken. Er zijn 15 mensen die de Doctor hebben gespeeld en vier zijn er dood (One, Two, Three en War), dus er zijn er nog 11 in leven en 10 hebben dus samen deze video gemaakt. Chris Eccleston (Nine) onderbreekt, maar hij heeft zijn redenen.

Hooray, positivity! Johnson, drink piss!

[lifeofroos]

Inktober Challenge Prompt 2: Mindless

Dutch Coco zet een fikse glimlach op. Dorothy staart haar alleen maar aan, met haar lege ogen. Na een paar seconden stopt Coco met glimlachen. Ze glijdt van haar stoeltje en loopt naar me toe, met haar armpjes gestrekt. 

´Ik vind haar eng, Anna!´ Ik aai haar zachtjes over haar rug.

´Het is goed, Coco. Kom, dan gaan we een tussendoortje eten.´ Coco´s gezicht klaart weer een beetje op. Ze huppelt vrolijk voor mij de deur uit. Ik kijk nog even over mijn schouder, naar Dorothy. Papa zegt dan misschien dat ze op en dag een realistische artificieel intelligente robot wordt, maar nu is ze slechts doodeng.

Terwijl Coco en ik samen een broodje eten, komt papa naar binnen. Hij gaat tegenover Coco zitten. ´Coco! Heb je de pop al gezien!?´ Coco kijkt half op van haar boterham

´Ze is niet echt.´ Pap kijkt haar even aan.

´Pap, ze bedoelt dat Dorothy niet terug praat. Of ook maar iets doet. Omdat ze geen brein heeft,´ voeg ik eraan toe. Pap staart me aan. ´...Hm. Ze had moeten zeggen: hallo, Coco. Daar ga ik nog even naar kijken.´ Hij staat alweer op, maar vanaf mijn kant van de tafel grijp ik zijn hand. ´Nee, je gaat eerst hier met ons een boterham eten.´ Hij lacht even afwezig, maar gaat wel zitten

Die avond sta ik samen met pap in zijn knutsel hok. We kijken naar Dorothy, die een hoop snoeren aan haar hoofd vast heeft zitten. Daarna zit ze vast aan Paps´ computer. ´Goed. Anna, zeg eens wat.´ Ik kijk diep in Dorothy´s poppen ogen. ´Hallo, Dorothy.´

´Hallo, Co-co.´ Ik begin zenuwachtig te lachen. ´Hallo, Co-co,´ Herhaalt dorothy. 

´Is dat alles wat ze kan zeggen?´ Ik kijk pap vragend aan. 

´Tot nu toe wel. Hey, ik zit hier zelf artificiële intelligentie te bouwen, op een zelf gebouwde computer!´ Ik lach.

´Ik weet het, pap.´ Ik sta op en geef hem een kus op zijn hoofd. ´En je doet het geweldig.´ Pap geeft me een vermoeide, maar ook trotse lach, voordat  zijn blik af zwenkt naar Dorothy. Ze zit er weer doods bij. Haar zwarte vlechtjes hangen een beetje voor haar ogen. 

´Martin! Anna! Het avondeten is klaar!´ Pap knippert even, voordat hij opstaat. 

´... Nou, dan gaan we maar eten, he?´ 

Ik zucht diep. ´Pap, wist je niet dat mam vandaag in de middag geen operaties had?´

´Hou jij dan bij hoeveel levens je moeder nu weer heeft gered? Ik stopte na de twintigste keer!´ I

k rol met mijn ogen. ´Deze keer ben je gered.´ Ik pak zijn hand vast. Beetje kinderachtig misschien, maar pap vindt het leuk. Samen lopen we naar boven, terwijl Dorothy weer doodstil in de kamer achterblijft. 

English 

Coco puts a wide grin on her face. Dorothy just stares at her, with her empty eyes. After a few seconds, Coco stops smiling. She slides from her seat and walks towards me, with her arms stretched out.

´I think it's scary, Anna!´ I gently stroke her back.

´It's okay, Coco. Come, let's go get us a snack.´ Coco's face brightens up a little.  She happily skips ahead of me, through the door. I look over my shoulder for a moment, at Dorothy. Dad might say that she will one day become a realistic AI doll, but now she is nothing but scary.

While Coco and I are eating a sandwich together, Dad comes in. He sits down opposite to Coco. ´Coco! Have you seen the doll!?´ Coco looks up.

´She's not real.´ Dad looks at her for a moment.

´Dad, she means Dorothy doesn't talk back. Or does anything. Because she has no brain,´ I explain. Dad stares at me. 

´... Hm. She should have said: hello, Coco. I'll take a look at that.´ He gets up again, but I grab his hand from my side of the table. ´No, you will first eat a sandwich with us.´ He sighs and chuckles a little, but he sits down again. 

That evening dad and I  are in his computer room. We look at Dorothy, who has a lot of cords attached to her head - that way dad attaches her to his computer.  Good. Anna, talk to her.´ I look deep into Dorothy's glazy doll eyes. 

´Hello, Dorothy.´

´Hello, Co-co.´ I give a nervous laugh. ´Hello, Co-co.´

´Is that all she can say?´

´So far. Hey, I'm building artificial intelligence here, on a self-built computer!´

 I smile. ´I know, Dad.´ I get up and give him a kiss on the head. ´And you are doing great.´ Dad gives me a tired, but proud smile, before his eyes trail off to Dorothy. She's sitting silent still again. Her black braids hang in front of her eyes a little.

´Martin! Anna! Dinner is ready!´ Dad looks confused for a second before he gets up.

´Well, let's eat, right?´ I sigh deeply.

´Dad, didn't you know Mom had no surgery today in the afternoon?´

´Do you keep track of how many lives your mother has saved? I stopped after the twentieth time!´ I roll my eyes.

´This one time its alright.´ I grab his hand. A bit childish perhaps, but Dad likes it. Together we walk upstairs, while Dorothy remains silent in her room.

[fleurinnepal]

Wegwijs worden

Het is een paar dagen later en ik begin langzaamaan een idee te krijgen hoe bepaalde dingen hier werken. Het Nepalese ritme is namelijk best wel anders dan wat we in Nederland (zeg gerust Europa) gewend zijn. Ik heb het idee dat de meeste mensen hier rond 06:00 opstaan en dan wat zoete thee met melk drinken en iets kleins eten om de dag te starten. Vervolgens is het verre van raar om rond 09:00 te lunchen. Met een enorm bord dal baht: baht = gestoomde rijst en dal = linzensoep. Dit wordt dan geserveerd met verschillende curry’s, gekookte/gefrituurde groenten, yoghurt, chutney en soms een chapati. Echt een volwaardige avondmaaltijd. Viel wel even zwaar op de maag vanochtend! Pas om 20:00 ‘s avonds wordt er dan weer gegeten en in de tussentijd kun je dan wat snacks eten zoals samosa’s (net gegeten, zo lekker!). Oh ja, en alles eet je met je rechterhand. Dat gaat ook al aardig alhoewel ik wel langzaam ben. Gisteravond had ik dus besloten om het Nepalese ritme te gaan oppakken en zou ook ik vroeger op gaan staan. Ik voelde me een beetje schuldig dat baba, de papa van het gastgezin die ik ook papa mag noemen, steeds rond Nederlandse lunchtijd nog wat voor me in elkaar ging flansen. 06:00 vond ik iets te veel van het goede dus de wekker stond om 07:00 (alsnog zullen veel van jullie begrijpen wat een enorme uitdaging dit voor mij is). Ik kwam alleen niet zo goed in slaap en daardoor lag ik rond 01:00 nog te Netflixen. Ineens hoorde ik wat geritsel vlakbij mijn hoofd en ik schrok me helemaal kapot. Lampje erop geschenen en jaaaa hooor... een dikke vette kakkerlak liep over het kastje wat naast mijn bed staat. Mijn angst voor kakkerlakken haalt het niet bij mijn angst voor bepaalde andere beesten, maar ik schoot toch maar uit bed en stond binnen no-time op m’n bureaustoel te bedenken wat ik hiermee aan moest. Ik sprong van de stoel, deed vliegensvlug de deur open en ging weer terug. Toen ik weer met m’n lampje scheen bleek dat ik bijna op het beest was gaan staan want hij was in de hoek gekropen terwijl ik mijn ninja actie deed. Volgens mij is hij vervolgens weggegaan, want ik kon ‘m niet meer vinden. En ja, ik zal m’n tas nog even goed checken..  Vanochtend moest mijn gastgezinnetje wel even flink lachen om dit verhaal. Ze zijn zelf gewend aan kakkerlakken in het huis en hebben een trucje waarmee ze ze bestrijden. Blijkbaar zit het zo; als je rondom een kakkerlak een rondje tekent met krijt, of een streep zet recht voor ‘m, dan raakt ie in hypnose en gaat ie dood. Dit is niet de reguliere schoolbord krijt, er zit wel wat giftige zooi in uiteraard, maar het schijnt heel goed te werken. Nu viel me ook op dat alle kastjes e.d. in de keuken allemaal van binnen met krijt gemarkeerd zijn. Weer wat geleerd! 

Gisteren heb ik ook nog een yogalesje gevolgd in de toeristische wijk Thamel. Hier worden heel veel yoga lessen in het Engels aangeboden en na de drukte van de stad was ik daar wel aan toe! Na de les geprobeerd om met de bus naar huis te komen maar dat bleek een flinke uitdaging. Ik kwam in een andere wijk terecht na een eerste busritje en moest volgens wat andere passagiers “gewoon even overstappen”. Tweede bus nooit gevonden en de rest gelopen. Hoe lang kun je doen over 4,5 kilometer? Nou 1,5 uur dus.

Verder: ik heb mijn visum alvast verlengt met 90 dagen, ben al wat Nepalese woordjes aan het leren, ben vrij bekwaam aan het worden in het ontwijken van loshangende elektriciteitsdraden (ja mensen.. ik ben hier gewoon bovengemiddeld lang, en dat is me een rare gewaarwording!) en zaterdag is voor velen de enige vrije dag in de week. En blijkbaar zie ik eruit alsof ik mijn wangen heb gepiercet, want kuiltjes is voor velen hier iets buitenaards. Tot zover!