#avî | Explore Tumblr posts and blogs

tevnakurdi · 4 years ago

Text

Dizî û talankirina berhemên çandiniyê li Serêkaniyê

Ji destpêka operasyona leşkerî ya bi navê / Nebi' EL-Selam/ ku artêşa Tirkiyê ligel girûpên çekdar ên di bin sîwana artêşa niştimanî sûrî de di 9ê çirya pêşî 2019 dest pê kiribûn binpêkirin ranwestiyan e.

Ew operasyona ku qaşo armanc jê aakirina herêmeke tampon ji Serêkaniyê ta bi Girê Spî bi kûrahiya 30 KM li ser sînorê Sûriyê û Tirkiyê bû, her weha bi mebesta dûrxistina Hêzên Sûryeya Demoqratîk a ku YPG stûna wê ye ji sînorên Tirkiyê. Jiber ku ew hêzeke terrorist e weke Tirkiye xwedêgiravî dibêje.

Di 20ê çirya pêşî ç piştî rêkeftina Amerîka û Tirkiyê HSD ji bajarê Serêkaniyê ekişiya û di encamê de Tirkiyê bajêr dagir kir, û encama wê dagirkirinê de jî bi hezaran ji xelkên bajêr neçar bûn ji malên xwe derkein û koçber bibin.

Bandorên dagirkirinê ne tenê di ware miroî û yasayî de bû, lê belê gelek bandorên wê yên di ware abûrî de jî hebûn.

Girûpên çekdar ên tundrew bi milyonên dolaran mal û milkên xelkê dizîn û talan kirin, her weha dest danîn ser samanên çandiniyê, rûberên fireh û mezin ji erdên çandiniyê, gelek alavên çandiniyê, Genim, Ceh û demad talan kirin.

Tevî ku ziyana giha xelkên bajarê Serêkaniyê bi milyonên dorala ye lê heta niha ti serjimareke rasteqîn ji wan ziyanan re çênebûye.

Danasînek bi bajarê Serêkaniyê

Serêkaniyê bajarekî dîrokî ye vedigere hezarên salan berî zayînê, li ser sînorê Sûriyê – Tirkiyê ye û li bakur roavayî parêzgeha Hesekê dikeve, û tê re çemê Xabûrê derbasî Sûriyê dibe

Serêkaniyê bi cihê xwe yê stratîjî naskirî ye, 85km dûrî Hesekê ye û 90 km dûrî Qamişlo ye, rûbera bajêr 23 hezar km çargoşe ye.

Serjimareke fermî nû ji hejmara niştecihên bajêr re çênebûye lê li gorî serjimariya 2004an hejmar giha 177150 niştecih î, piraniya xelkên bajêr kurd in lê ew bi mazîka xwe naskirî ye Kurd – Ereb – Siryan – Ermen – çeçan û Mardelî jî lê dijîn

Bandorên abûrî

Piştî sala 2014an û ji dema derxistina artêşa azad û Daiş ji bajarê Serêkaniyê, xelkên bajêr cardin dest bi avvakirina bajarê xwe kirin û dolabê abûriyê dîsa geriya û geşbûna abûrî ya herî mezin sala 2019an bû, pêre jî seqaya bajêr guherî û rewşa baranê çêtir bû lewra çandinî jî geş bû, bandora vê jî li ser bazirganî, pêşesazî û kirîn û firotina erd û xaniyan bû, hejmara peojeyên pêşesazî yên ku li cem odeya pêşesaziyê tomarkirî bûn gihabû 650 projeyî( li gorî lêkolîneke North Press), tevî ku ziyana abûrî digihê milyonên dolaran lê ti serjimareyeke fermî û durust derbarê ziyanê abûrî tuneye.

Diyar e ku girûpên çekdar samanên deverê ji xwe re bikar tine da ku bajar û bajarokan dagir bike û mal û milkên xelkê bidize û li Tirkiyê xerc bike weke çawa ku li Cerablus, Efrîn û Girê Spî bû.

Beşê çandiniyê

Parêzgeha Hesekê weke zembîla xwarinê ya Sûriyê ye û Serêkaniyê bajarekî çandiniyê ye, bi xaka xwe ya fireh û xurt her weha ava pir naskirî ye lewra mûsimên wê baş in.

Berî êrîşa Tirkiyê 70% ji xelkên bajêr alavên xwe yên çandiniyê, tov û simada xwe ji bo çandiniyê amade kiribûn, lê operasyona Nebi' EL-Selam ew neçar kirk u her tiştî bicih bihêlin û tenê bicilên xwe birevin û koçber bibin, wilo wan girûpên çekdar dest danîn ser 5 milyon donim ji erdên xelkên ku koçber bûn, her weha wan girûpan depoyên genim û zeviyên pembo talan kirin û veguhestin Tirkiyê, di encamê de xelkên bajêr ziyaneke mezin dîtin û her tiştû ku li cem wan hebû jidest dan.

Endizyarê çandiniyê Alan Wanikê dibêje "rêjeya çandiniya Serêkaniyê û gundewarê wê 35% ji berhemên çandiniya parêzgeha Hesekê bû, her weha hinek cureyên tovên çandiniyê tenê li Serêkaniyê p gundewarê wê peyda dibûn, heta bi genim jî yê herî baş bû di nav herêmên parêzgehê de, sedema van tiştan jî ku ax û ava bajêr cuda bû û ne wek deverên din bû, jixwe bandora vê yekê li ser başbûna berhemên çandiniyê li tevaya Sûriyê heye, lewra gerk rêveberiya xweser û girûpên çekdar van berheman pev biguherin, lê diyar e ev yek gelekî zehmet e gu çêbibe".

Samanên Gelemper

Rûberên çandiniyê li Serêkaniyê û gundewarê wê yên ku girûpûn çekdar dest danîne ser derdora 1126766 donim in yanî û 112676.6 Hiktarî ye, e zeî jî du beş in, yên bejî 923275 donim in û yên avî 203491 donim in jibilî wilo hin zeviyê ku ,milkiyeta wan vedigeriya kompaniya Sûrî – Lîbî ya pêşesazî û çandiniyê ku rûbera wan zeviyan 187 hezar donim bûn, her weha zeviyên gelemper an wekû ( Mezari' EL-Dewle) dihatin naskirin hebûn û ew jî derdora 35 hezar Hiktar bûn û ew jî dibin dagirkeriya girûpên çekdar de ne û berhemên wan derbasî Tirkiyê dikin, ev zeviyên gelemper ên ku em behsa wan dikin beriya operasyona Tirkiyê li ser bajarê Serêkaniyê, Rêveberiya xweser ji bo xizmeta deverê bi ceh û genim diçand.

Samanên Taybet

Piştî ku girûpên çekdar bi zor xelkên bajêr neçar kirin ku ji malên xwe derkevin û koçber bibin dest danîn ser hezarên hiktarên zeviyên taybet ên milkiyeta wan ji xelkê re edigere û ev zevî çandin û ji xwe re bikar anîn, û bi behaneya telîbûna xwediyên zeviyan di nav refên QSD ê de pereyên berhemên zeviyên wan dixistin sebeta çekdarên di nav wan girûpên tundrew de, e kar jî di herdu mehên bûrî de gelekî zêde bû nexasim li gundewarê rojaa û rojhelatê bajarê Serêkaniyê. Girûpa çekdar a bi naê EL-Sultan Murad bi dehê hiktaran ji zeiyê xelkên koçber li gundên Bîr Nûh – EL-Miçêbre- EL-Qatûf- Til Dîb – Til Bêder û EL-Mebrûka çandin her weha ji cotkaran xwest ku her yek ji wan 8 kîs ji berhemên xwe çi ceh an genim weke xutî bidin wan ji bo bihêlin zeviyên xwe biçinin.

(A.C) Welatiyek ji gundê Bîr Hilo yê ku 7 KM li başûrî Serêkaniyê ye dibêje( ji 25 salan ve em projeyeke çandiniyê birêve dibin, zeviyên ku em diçînin 1500 donim in, em jî weke hemû xelkên bajêr bi dagirkeriya Tirkiyê re jib ajar derketin û koçber bûn, carinan bi seqaçîyê ku li ser proje maye diaxivim û pirsa zevî jê dikim, wî ji min re got ku girûpa Sultan Murad tevaya zevî çand jê 100 hiktar genim û 20 jî ceh her weha dest danî ser hemi alavên çandiniyê yên ku me li wir hiştibûn.

Tonên berhemên dizîtî

Li gorî serjimariyên destpêkê girûpên çekda bi tonan berhemên çandiniyê yên xelkên Serêkaniyê û gundewarên wê dizîn û talan kirin, çi di rêya çinîna zeviên xelkê yan diziya baregeh û depoyên genim be.

Berhemên ku hatin dizîn jî gelek cure bûn( 24 hezar ton genim – 1.5 hezar tovê genim ên paqijkirî- 12 hezar ton ceh- 2.4 ton genim ji depoyên EL-Sefeh- 2.5 ton simad ) her weha diziya depoyên genim ên EL-Sefeh – EL- Aliya û EL-Mebrûka ku heta niha hejmara berhemên ji wan hatine dizîn ne diyar e lê helbet ew bi hezarê tona ye.

Dîtina çareseriyan

Xelkên Serêkaniyê û gundewarê wê guman nedikirinn ku ew ê tenê bi cilên xwe birevin, hêviyên wan ew bûn ku hevpeymaniya navdewletî bi serokatiya Amerîkayê wan ji êrîşên Tirkiyê biparêzin, lê her tişt bi lezgînî çêbû û derfet ji bo wan tunebû ku berên keda xwe di çandiniya zeviyên xwe de biçin lewra berê xwe dan hin çareseriyine din, hinekan ji wan bi cîranên xwe yên ereb re di rêya enternêtê re diaxivin da ku ji dêvla wan re zeviyên wan biçînin li hember rêjeyekê ji berhem, tevî wilo ev yek jî ne diyare ka wê berhemên zeviyên wan jib o wan were radestkirin an na, hiek kesên din biryara vegerê dan lê rê li pêşiya wan hat girtin yan jî derbas bûn û hatin girtin.

Li gorî çalakanan girûpên çekdar ên artêşa niştimanî ya sûrî malên sivîlan û depoyên genim li Serêkaniyê û Girê Spî talan kirin, her weha dest danîn ser malên welatiyan û bi armanca guherîna demografî li şûna wan xelkên Idlib, Himis, Xûta û Helebê bicih kiri, ev jî ji pilanên Tirkiyê bû wekû çawa li Efrînê kirin.

Her tişt dizîn heta bi zeiyên pembo, cotkaranher tişt ji dest dan û neçar bûn berê xwe bidin kampên koçberiyê yên ku hêmanên jiyanê lê tune ne.

Guhestina bo Tirkiyê

Berhemên ku hatin desteserkirin di rêya deriyê sînorî yê li Serkaniyê bo Tirkiyê hatin guhestin, û berhemên din jî bi patoz û deraseyên Tirkan hatin çinîn.

Tirkiyê di rêya deriyê bajarê Girê Spî derbasî Serêkaniyê ç gundewarê wê bû û hema hema hemi zeiyên deverê çinî piştî ku nehiştin ti patoz ji devereke din derbas bibie û zeiyan biçinin.

Cotkarên Ereb jî dîtin ku ew neçarin berhemên xwe bi erzanî bifroşin piştî birîna kirya çandinî, çinîn û guhestinlê di rêya deriyê Girê Spî ku di bin destê EL-Cebhe EL-şamiye de ye. ya ku ton bi 60 dolarî ji wan dikirî û pişt re difrot Tirkiye bi 100 dolarî, li gorî ku gelek cotkarên Serêkaniyê ji koara şar re dane zanîn

Encam

Tirkiye û girûpên çekdar rêz li rêkeftina xwe bi Amerîkayê re negirtin, ew rêkeftina ku dibêje ( gerek e samanên sivîlan parastî bin)

Guherîna deverên desthilatdar bûye şêweyek ji şêweyên gerandina sermiyanê şer ji van aliyan re, jiber ew girûpên biser Tirkiyê ve wan pereyên ku dizîne ji bo binpêkirinên mafên miroan bikar tînin

Dizî û guhestina berhemên çandiniyê bo Tirkiyê dê kirîzeke mezin di ewlehiya xwarina Sûriyê de bixwe re bîne, nexasim ceh û genim ku di çêkirina ard û nan de madeye sereke ne, bitaybet bi belavbûna Covid 19 ku miletê Sûriyê ew ê herî bihacetî van berheman e.

Di belgekirinê de diyar dibe ku operasyonên desteserkirin û dizîyê bi zanebûn û li ser bingeha ciyawaziya olî û neteweyî kurdan û pêkhateyên olî mina êzîdiyan armanc dike, wekû çawa li Efrînê bû yak u armanc jê guherîna demografî ye.

Pêşinyar

Divê Amerîka careke din rêkeftina xwe ligel Tirkiyê binerxîne ku heta çi rêjeyê Tirkiyê xalên rêkeftinê pêk tine, her weha gerek e Amerîka sozên xwe ligel bakur rojhelatê Sûriyê pêk bîne.

Gereke encumena ewlehiya nadewletî destêwerdanê bike û van binpêkirinan û guherîna demografî û dagirkeriya Tirkiyê ji hemû deverên Sûriyê re bidawî bike.

Gereke çi kesê binpêkirinên mafê mirovan kiribin werin siza kirin her weha Tirkiyê jî wan kesên ku jiber dizî û talaniya zevî û berheman ziyan dîtine qerebo bike.

Ji bo agahiyên bêhtir yan nerînên we hûn dikarin têkiliyê bi TEVN re bikin li ser vê navnîşanê[email protected] Her weha hûn dikarin li ser Facebook û Tiwetter me bişopînin Tevlî bultena me ya heftane bibi ji bo agahiyên herî nû li ser karê navenda me bigihê we

0 notes

jbpiggin · 6 years ago

Text

The Madaba Mosaic Map in Jordan has never, to my knowledge, been reproduced and published to modern scholarly standards, frustrating my efforts to include it in the Library of Latin Diagrams. The first photographs, by Eugène Germer-Durand, appeared in 1897 in a thin book in Paris. Single color photographs of the mosaic appeared in Donner and Cüppers (1977), but they are badly lit. It ought certainly to be possible to create one composite, high-contrast, high-resolution photograph of the whole artefact in the Church of St George in Madaba (a single exposure of the entire map is impossible to take, since the mosaic flows on all four sides around a pillar). However a photograph does not allow a diachronic approach where we can contemplate the object at different times. What is required is a very accurate technical drawing as a base for annotation.

Astonishingly, scholarship continues to depend on a colored drawing made of the mosaic in 1901-02 by Paul Palmer, a Jerusalem architect. That drawing is employed in the still-current edition of the map by Mikael Avi-Jonah of 1953. At my prompting, a major library earlier this year brought the first printed book with the drawing online (see my post), but I soon realized it is neither practical nor economical to digitize the Palmer drawing at fine resolution. What other drawings exist? As far as I know, most of the drawings date from the early years. Some 20 years ago, Yiannis Meimaris of the National Hellenic Research Foundation surveyed them. The first drawing, on graph paper, was that by Cleopas Koikylides, a scholar but not an archaeologist, of 1896 December 13. This was published 1897 March 8 in his pamphlet printed by the Franciscan Fathers and is reproduced in the volume by Donner/Cüppers, but it is too crude to be useful. The next drawing was done by Geōrgios Arvanitakis, variously described as the Greek Orthodox patriarchal astronomer or professor of the Holy Cross School of Theology in Jerusalem, who did a more thorough version at Madaba 1897 January 9-23. Meimaris describes this as a precise copy in 12 sheets on a scale of 1/5. The same copy included an 0.80 x 0.60 m plan of the church, showing the position of the mosaic in it, but excluded the two fragments which were separated from the main part of the map and located to the north of it. Arvanitakis set about making money from it. He photographed this copy and offered reproductions for 100 golden franks (this seems to be the set of 10 photos mentioned by Thomsen). He also prevailed on the Franciscans help him in a bid to sell his original to French scholarly bodies (Meimaris quotes Clermont-Ganneau PEFQSt 1897:213-214 and I have also found a report in Belles-Lettres). Hopping promptly on a ship to Istanbul, he gave lectures about the map. The newspaper Neologos Konstantinoupoleos reported these seances in March. In 1898 a patriarchal letter of authority was issued to Mr. Salim (K)ari. From a copy of the map in the possession of Palestine Exploration Fund, on which is written that "it was bought from Selim el-Kary who said he copied it direct from the mosaic", it seemed his purpose was to copy the mosaic map. I have not seen this image published anywhere. In September 1901, the Orthodox Patriarchate seems to have engaged two German painters, F Cornely and G. Hartmann, to painted a full-size copy on canvas of the mosaic. Thomsen wrote in 1929 that this was still hanging in the Greek School opposite the Greek Hospital. Meimaris says it was then lost for several decades and it "was found only recently (in November 1996) by me in the Patriarchate, torn into two pieces and in extremely bad condition. This copy deserves to be restored, since it is the only life-size colour reproduction of the original map." No more has been heard of it. Palmer, who had been given authority by the Greek patriarch 1897 February 20 to examine the map, does not seem to have done a precise copy at first. By his own account, he teamed up four years later with Cornely and Hartmann, and there remains a certain suspicion that he may have saved himself trouble by copying their image, at least in part. Thomsen however implies that the two copied from Palmer: Die weitgehende Übereinstimmung mit den Tafeln von Palmer erklärt sich daraus, daß die beiden Maler mit ihm zusammen gearbeitet haben. Palmer was fortunate to get a deal with the Deutscher Vereins zur Erforschung Palästinas to make an image in sections, but it was not until April 1904 (according to Thomsen) that Hermann Guthe, who was to write the accompanying text, arrived in Jerusalem to inspect his accuracy. This was published in ten lithographs in 1906 and presumably owes something to F. Cornely and G. Hartmann, of whom we know but little. They are real enough though, gaining mention by Josef Strzygowski and P. J. Dashian in connection with a mosaic of Orpheus in ZDPV (1901) and by Metaxakis in Nea Sion (1906, 156). Thomsen notes several points where Palmer's accuracy is wanting:

Bei Palmer sind die Farben viel zu lebhaft für das im allgemeinen matt gehaltene Original. Die Linien der einzelnen Steinchen sind zu regelmäßig gezogen. Spätere Ausbesserungen und Schäden sind nicht erkennbar. Das Versehen an den drei Toren der Grabeskirche (gleichhoch und oben gerundet) ist in der endgültigen Ausgabe berichtigt.

Our immediate need now is for a crisp drawing which covers every detail of the mosaic, but is not overly complex. For that I intend to turn elsewhere, to a line drawing published by Adolf Jacoby in 1905. It is a simple tracing of the photographs in the Germer-Durand book by an amateur in Strasbourg, Leutnant Brix. Jacoby does not give Brix's first name but says he had been munitions disposal officer, presumably Prussian. Brix probably never saw the mosaic in color let alone travelled to Madaba, but his patient tracing at least gives us a place to start creating a scalable vector graphics image which can be modified as we go along.

Avî-Yônā, Mîḵā’ēl. The Madaba Mosaic Map: With Introduction and Commentary. Jerusalem: Israel Exploration Society, 1954.

Donner, Herbert, and Heinz Cüppers. Die Mosaikkarte von Madeba: Tafelband. Wiesbaden: Otto Harrassowitz Verlag, 1977.

Germer-Durand, Eugène. La Carte Mosaïque de Madaba: Découverte Importante, 1897. Paris: Maison de la bonne presse, 1897.

Jacoby, Adolf. Das Geographische Mosaik von Madaba: Die Älteste Karte des Heiligen Landes ; Ein Beitrag zu ihrer Erklärung. Studien über Christliche Denkmäler 3. Leipzig: Dieterich, 1905.

Palmer, Paul, Hermann Guthe, and Deutscher Verein zur Erforschung Palästinas. Die Mosaikkarte von Madeba. Leipzig, Baedeker, 1906. http://archive.org/details/diemosaikkartevo00deut.

Piccirillo, Michele, ed. The Madaba Map Centenary, 1897-1997: Travelling through the Byzantine Umayyad Period; Proceedings of the International Conference Held in Amman, 7-9 April 1997. Publications of the Studium Biblicum Franciscanum [Collectio Maior] 40. Jerusalem: Studium Biblicum Franciscanum, 1999. https://web.archive.org/web/*/http://www.christusrex.org:80/www1/ofm/mad/articles//*.

via Blogger https://ift.tt/2PP5o7B

0 notes