bedawiti

[bedawiti]

KALBİMİN DİLİ

Düşersem birgün boylu boyunca

Ürkmezsen eğer savaş çığlığı cesedime

Eğilip üzerime öp beni..

Suya hasret çorak toprak gibi

Beşiğe uzanan anne şefkati ile

İkona değen inanç eli gibi

Toprağa inen yağmur damlası özlemi ile;

Yar gibi..

Say ki Roman çocuğuyum

Anasının sırtında yamalı bohça gibi

Yarısı çıplak gezgin ve sürgün.

Elinde çöplükten yeni toplanmış

Bir parça ekmek, eli yüzü kir içinde

Temizlik bilmez suya sevdalı kalbimde

Bir boşluk..

Say ki sömürge çocuğuyum

Büyük bir bozkır içinde

Çıplak ayaklı ben

Biraz buruk, biraz küskün

Asi biraz ve yine bir boşluk kalbimde..

Say ki nice nice yalnızlığım

Kucaklamaya muhtacım

Eğil üzerime ve öp beni..

Gül kokmasada bedenim

Kürdistan'ın boş yıkık

Yanık kül kokan

Çocukların ayak izlerinden uzak köyler gibi,

Unutulmuşsam savaş sayfasında

Beyaz ipekler içinde değilsemde

Doğanın çıplaklığında ve yalınlığında

Düşmüşsem örneğin

Hemde savaşta

Bedenimden sana

Kalbim, fikrim

Bahar yaprağı fiziğim kalsada

veya

Bir parça yüzüm..

Ürkmezsen eğer

Eğil ve öp beni

Ama ağlama..

Silahını silahıma çat

Yumruğun yumruğumda sıkılı kalsın

Gözümde ki ışıltıyı yolun bil

Edebi rahatlığım zafer umudun olsun.

Meşeden bir yaprak düştü dersin

Alır eline koklarsın

Sızlar kalbin belki

O kadarda olsun be yoldaşım!

Unutma ki;

Mesih çağının değil

Uzay çağının Gerillasıyız

Ne Spartaküs bizim gibi yaşadı

Ne de Che bizim gibi savaştı.

Bedenlerimiz bedel olacak elbet

Bulutsuz, masmavi göğün müjdesi için

Olsun be yoldaşım!

Güneşin zaptı yakın değil

Güneşi zaptettik artık

Şafak bizim artık

Türkümüz uzun uzun çalıyor

Dağlar halaya durmuş

Çocuklarımız deli rüzgar gibi

Bak;

Köylerden horoz sesi bile geliyor

Ve bayrağımız bulutlara rengini vermiş

Gökkuşağı değil Kürdistan'ı çevreleyen

Adı Yeni Yaşam bunun

Özgürlük senin olsun be yoldaşım!

-Atakan Mahir

[bedawiti]

From Kurdistan to Palestine || ⍟ || Smash Fascism!

From Rojava to Gaza || ⍟ || Smash Colonialism

[bedawiti]

Newroza te jî pîroz be Kemal 🌱

‘…sen baharın daha açmamış çiçeğisin Kemal…’

[bedawiti]

“Keşke o yoldaşlar yaşasaydı. Bu yaşamı en çok onlar hakediyor…

Bu yaşamı bu kadar görkemli kılan, bu kadar köklü kılan o direnişçilerin kendisiydi”

[bedawiti]

‘…kestiğinde muhabbeti tin ve ten, darılıp birbirine küstüğünde

narin bir kelebektedir ruhum, sende kanat çırpmadadır…’

[bedawiti]

DAĞLARIN UYSAL’INA

Diyarbakır'a çamur yağıyor...

Dêrsimin dağlarında menekşe açmış, duyduk!

Ters laleler ağlayacak yakın zamanda.

Hangi sümbüle değdi gözün?

Hangi koyakta yankılandı son sözün? Neydi?

Bir ah mı döküldü son dudaklarında?

Dişlerini kenetleyip son kez sordun mu Ahura Mazda'ya:

Nerede iyilik? Kötülük nereye düşer?

Mart Nisan'a bağlanırken, yağmur boşaltmış Tanrının kadehinden

ve biz böyle baharı karşılarken, yağ, daha çok yağ;

yağ ki ölülerimizin kanı toprağa karışsın demişiz.

Toprak çiçeklensin; kan kırmızı gelincikler,

papatyalar boy versin de, yapraklarını tek tek sayalım,

Tanrı bizi seviyor, sevmiyor, seviyor, sevmiyor...

Son yaprak elimizde, dudağımızdan dökülecek sözcükten korkarak,

koparmışız farkına bile varmadan: Sevmiyor!

Biz böyle ürke korka sayarken yaprakları, yağmur dinmiş,

dağların başındaki sis dağılmış da,

gökkuşağı gibi bir film şeridi belirmiş Tanrının tahtında.

O kuşağın/film şeridinin altından geçmek istemiş Halil...

Uysalca, usulca...

Toprakta gelincikler açmış kan kızıl...

Kim demiş gelincikleri görüp de ağlamak olmaz?

Biri çıkıp da söylesin bakalım, Dağ çocuklarını dağlar alır,

ağlamak olmaz diye! Yok yok, ağlanır hem de nasıl!

Tanrının kadehinden boşalan sudan daha beter ağlanır.

Dağlar dağları yiyorsa hele, bir illegal televizyonun karşısına oturup,

gerilla çayı demleyenlerin dilinden dökülen

'yan mirin yan Diyarbekire' nasıl gülümsüyorsak,

işte öyle ağlayacağız.

Ağlamak gülmenin kardeşidir derler.

Biz bu toprakların üvey evlatları, bilelim gülmek,

biraz da üveydir bize.

Bu büyük hanedan, payına ne düşüyorsa üvey evladın

ama ötelemeden, başını okşayarak güleceğiz elbet.

Bize yakışan, yapılan, acıyı üstümüzden koparıp,

kardeşlerimiz öldükçe, kahkaha atacağız!

Tanrım duy, kadehin yetmiyor kanı temizlemeye...

Sularının kapaklarını daha da aç!

Bak, kardeşlerimiz öldükçe, çıldırıyoruz,

çıldırdıkça daha çok gülüyoruz!

Duyduğun, acının sesidir! Gülüp geçme bize!

...

Bunu sorarım, Ahura bana gerçeği şöyle!

Kimin gücü taşır dünyaya ve gökyüzünü ayrı ayrı?

Kim bakar sulara ve bitkilere ayrı ayrı?

Kim önderlik eder rüzgâra, akışlarında?

Kim yağmur yüklü karanlık bulutları

Ağır ağır taşır havada?

İşte Halîl böyle sormuş Ahura Tanrıya,

gözü yollarda Çevre adlı portatifi yazarken.

İyiliğin tanrısı Ahura Mazdaya...

İnsanlar iyilik yapınca kötülüğün kaybedeceğini

öğreten büyük savaşın tanrısı Ahura,

tek başına iyiliğin kazanıp kazanamayacağını da soralım sana!

Yağmur yüklü karanlık bulutları ağır ağır taşıyorsan havada,

sendeyse bu kudret, sahte gökkuşakları çizme aynana...

Altından geçmesin kardeşlerim.

Tahtını dolduracaksan genç ruhlarla, yak gitsin!

Ateş sunalım sana;

bil ki suyun yetmiyor yerdeki ateşi söndürmeye.

Evet evet, ateş sunalım sana...

EVRİM ALATAŞ

[bedawiti]

‘…sen baharın daha açmamış çiçeğisin Kemal…’

[bedawiti]

From Kurdistan to Palestine || ⍟ || Smash Fascism!

From Rojava to Gaza || ⍟ || Smash Colonialism

[bedawiti]

"Bizden başka başaran olmayacak; çünkü biz, her biri uğruna kıyametler koparılacak annelerden doğduk."

-Ş. Armanç Kerboran

[bedawiti]

“Keşke o yoldaşlar yaşasaydı. Bu yaşamı en çok onlar hakediyor…

Bu yaşamı bu kadar görkemli kılan, bu kadar köklü kılan o direnişçilerin kendisiydi”

[bedawiti]

[bedawiti]

"...Kürdistan'ın dağlarında o kadar çok yüze, o kadar çok söze, gülüşe, kahkahaya, o kadar çok sevince, neşeye, aşka... o kadar çok şeye tanık olduk ki bunları ne fotoğraf makineleri görüntüleyebildi, ne kameralar..."

[bedawiti]

...son dixwîn em soz didin,

em ê te azad bikin...

[bedawiti]

KALBİMİN DİLİ

Düşersem birgün boylu boyunca

Ürkmezsen eğer savaş çığlığı cesedime

Eğilip üzerime öp beni..

Suya hasret çorak toprak gibi

Beşiğe uzanan anne şefkati ile

İkona değen inanç eli gibi

Toprağa inen yağmur damlası özlemi ile;

Yar gibi..

Say ki Roman çocuğuyum

Anasının sırtında yamalı bohça gibi

Yarısı çıplak gezgin ve sürgün.

Elinde çöplükten yeni toplanmış

Bir parça ekmek, eli yüzü kir içinde

Temizlik bilmez suya sevdalı kalbimde

Bir boşluk..

Say ki sömürge çocuğuyum

Büyük bir bozkır içinde

Çıplak ayaklı ben

Biraz buruk, biraz küskün

Asi biraz ve yine bir boşluk kalbimde..

Say ki nice nice yalnızlığım

Kucaklamaya muhtacım

Eğil üzerime ve öp beni..

Gül kokmasada bedenim

Kürdistan'ın boş yıkık

Yanık kül kokan

Çocukların ayak izlerinden uzak köyler gibi,

Unutulmuşsam savaş sayfasında

Beyaz ipekler içinde değilsemde

Doğanın çıplaklığında ve yalınlığında

Düşmüşsem örneğin

Hemde savaşta

Bedenimden sana

Kalbim, fikrim

Bahar yaprağı fiziğim kalsada

veya

Bir parça yüzüm..

Ürkmezsen eğer

Eğil ve öp beni

Ama ağlama..

Silahını silahıma çat

Yumruğun yumruğumda sıkılı kalsın

Gözümde ki ışıltıyı yolun bil

Edebi rahatlığım zafer umudun olsun.

Meşeden bir yaprak düştü dersin

Alır eline koklarsın

Sızlar kalbin belki

O kadarda olsun be yoldaşım!

Unutma ki;

Mesih çağının değil

Uzay çağının Gerillasıyız

Ne Spartaküs bizim gibi yaşadı

Ne de Che bizim gibi savaştı.

Bedenlerimiz bedel olacak elbet

Bulutsuz, masmavi göğün müjdesi için

Olsun be yoldaşım!

Güneşin zaptı yakın değil

Güneşi zaptettik artık

Şafak bizim artık

Türkümüz uzun uzun çalıyor

Dağlar halaya durmuş

Çocuklarımız deli rüzgar gibi

Bak;

Köylerden horoz sesi bile geliyor

Ve bayrağımız bulutlara rengini vermiş

Gökkuşağı değil Kürdistan'ı çevreleyen

Adı Yeni Yaşam bunun

Özgürlük senin olsun be yoldaşım!

-Atakan Mahir

[bedawiti]

nuda...

[bedawiti]

'...Sara bir tanrıçaydı...'

[bedawiti]

"...bu parçayı Navdar'a söyleyecektim..."

( https://anfturkce.com/kadin/kardesimin-mirasi-olan-silahi-ile-muecadelemi-suerduerecegim-113461 )