#anderperspectief
Explore tagged Tumblr posts
Text
Hoe kom ik daar?
Mijn coachee is een vrouw met een bewogen leven: een onveilige jeugd, moeilijke relaties met partners, kinderen die haar zorg en aandacht nodig hebben. Ze werkt hard aan zichzelf en weet zich staande te houden. Maar nu kan ze wel wat hulp en steun gebruiken. In ons oriënterend gesprek vertelt ze over haar leven, wat haar bezighoudt en uiteindelijk vraagt ze of ik het aandurf om haar te helpen.
Ik vraag wat ze van mij verwacht en of ze begrijpt dat het waarschijnlijk niet realistisch is te verwachten dat we in één sessie alle oplossingen en antwoorden zullen vinden. Dat snapt ze. Ik voel haar kracht onder haar pijn. Ik durf het wel aan, zeg ik. En we maken een afspraak bij de paarden.
Ik heb Tinky en Pascal gevraagd of ze willen helpen. Coachee heeft zelf een paard gehad en daarom durf ik het aan om meteen twee paarden in te zetten. Tinky staat niet te trappelen om te helpen en Pascal twijfelt. Ik ben verbaasd. Tegelijkertijd zit ik een beetje te dubben tussen twee activiteiten die ik kan inzetten. Bij beide activiteiten wil Tinky eigenlijk niet. Ik vraag wat er gebeurt als ik haar toch erbij betrek. Ze trekt gevoelsmatig haar schouders op: dat moet dan maar, lijkt ze te zeggen. En ik realiseer me ineens dat ik een combinatie van mijn twee activiteiten kan maken. Nu lacht Tinky: Nu wil ze wil! En ook Pascal stapt energetisch naar voren. Hij wil ook graag! Ik ben blij en verwonder me weer over de gevoeligheid en het inzicht van Tinky en Pascal.
Als coachee er is, leg ik uit dat ik een stel pionnen heb klaargelegd en twee paaltjes, een mooi, gaaf exemplaar en een afgebroken, oud exemplaar. En ik vraag of ze ze in de paddock wil leggen, waar ze nu horen. Haar keus is snel en gemakkelijk gemaakt: het oude paaltje is wie ze nu is, de mooie gave wie ze wil zijn. Vervolgens vraag ik haar om op de weg van nu naar daar, de momenten die belangrijk zijn, te markeren met een pion - op haar gevoel, zonder te denken. Ze snapt het, pakt een stel pionnen en gaat aan de slag. Als ze klaar is, vraag ik om van wie ze nu is, te lopen naar degene die ze wil zijn. Ik zie hoe ze van het afgebroken paaltje naar het mooie paaltje loopt, maar dat ze er niet overheen stapt. Ze loopt ook weer terug en ik zie tranen. Als ze bij mij is, zegt ze dat ze niet had kunnen bedenken dat langs pionnen lopen zo emotioneel kan zijn!
Als ik vraag of Tinky en Pascal, die rustig op een afstandje gras staan te eten, nog iets of iemand representeren, weet ze meteen dat ze haar grootouders zijn. Zij zijn degenen die haar grotendeels hebben opgevoed en altijd hebben opgevangen als ze dat nodig had. En ik zie en hoor hoeveel ze van haar houden, dat ze er nog steeds zijn en over haar waken. Ze loopt het traject nog een keer, maar nu met Pascal. Het voelt anders, zie ik: beter. Ze bevestigt dat ook: hij liep naast haar. Ze had het gevoel hem niet te hoeven ‘leiden’, maar dat ze samen liepen. Daarin herkent ze haar oma. En het geeft haar kracht om het pad te lopen en het positieve te zien.
We gaan de verschillende pionnen nogmaals één voor één langs en ze blijken niet allemaal voor moeilijke of negatieve momenten te staan. Ze doorvoelt, ervaart, start een nieuw verwerkingsproces. Ze deelt haar moeilijke ervaringen, twijfels, vragen. We werken ze door. Dan doen we een visualisatie waarin ze een mooie boodschap mag ontvangen. Tinky heeft de hele sessie afstand gehouden, maar tijdens visualisatie maakt ze contact door vlak achter coachee langs te lopen. Als ik daar achteraf aan refereer, zegt coachee dat ze het ook heeft gevoeld en dat het haar zei dat ze door moest gaan, op weg naar haar positieve toekomst en dat ze zelf weet wat ze te doen heeft. Haar steun heeft coachee niet nodig, want ze is goed bezig. Coachee voelt hierin haar opa, die vanaf de plek waar hij nu is, coachee met deze mooie boodschap laat weten dat hij nog steeds op haar past.
Het is een mooi begin waarin zij situaties en gebeurtenissen vanuit een ander perspectief begint te zien. Ze krijgt inzichten. En ik zie dat ze coachee kracht geven, hoop en vertrouwen dat ze een mooie toekomst heeft om naar uit te kijken. En uiteindelijk, helemaal aan het einde van onze sessie, stapt ze over het paaltje haar mooie, gelukkige ik in.
Bovenstaande beschrijving is met toestemming van coachee. Persoonlijke elementen zijn zoveel mogelijk weggelaten uit privacyoverwegingen zonder de essentie van de sessie aan te tasten.
0 notes
Photo
Usseleres #enschede #twente #anderperspectief (bij Usseler Es) https://www.instagram.com/p/Cf0kmiJso8l/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Photo
Je hebt gezien hoe onze daken er aan de buitenkant uitzien? Bekijk het nu eens van een ander 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐩𝐞𝐜𝐭𝐢𝐞𝐟: de binnenkant. Ter inspiratie hoe dit er dus langs de binnenkant uitziet wanneer alles is opgekuist en heringericht is.
✅ 𝐇𝐨𝐛𝐛𝐲𝐤𝐚𝐦𝐞𝐫
✅ 𝐓𝐡𝐮𝐢𝐬𝐤𝐚𝐧𝐭𝐨𝐨𝐫
✅ 𝐓𝐡𝐮𝐢𝐬𝐠𝐲𝐦
✅ 𝐒𝐥𝐚𝐚𝐩𝐤𝐚𝐦𝐞𝐫
✅ 𝐁𝐚𝐝𝐤𝐚𝐦𝐞𝐫
✅ 𝐒𝐭𝐮𝐝𝐢𝐨
𝐎𝐟 𝐝𝐞 🍒 𝐨𝐩 𝐝𝐞 🍰
✅ 𝐌𝐚𝐧 𝐜𝐚𝐯𝐞 / 𝐁𝐨𝐮𝐝𝐨𝐢𝐫
Om jou te inspireren wat je zoal kunt doen onder een hellend dak als je er dakramen of een dakkapel aan toevoegt.
Het vergroot niet enkel de beloopbare vierkante meters, het zorgt ook voor extra natuurlijk daglicht en geeft natuurlijk een extra cachet aan je woning. Ongetwijfeld verhoogt het ook de waarde van je pand.
Wat zou jij doen met die extra ruimte onder je hellend dak. Laat het ons gerust weten 👇
𝐃𝐞𝐥𝐞𝐧 𝐦𝐚𝐠! 🔂 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐚𝐥𝐬 𝐣𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐨𝐠 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐰𝐢𝐬𝐭, 𝐝𝐞𝐥𝐞𝐧 𝐢𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐦𝐞𝐧𝐢𝐠𝐯𝐮𝐥𝐝𝐢𝐠𝐞𝐧.
Like 👍 deel 🔂 en 🔔 aboneer
https://www.roozenburg.be/post/hellend-dak-ander-perspectief
Lees ook:
𝐈𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐮 𝐝𝐚𝐤𝐫𝐚𝐚𝐦 𝐨𝐟 𝐕𝐞𝐥𝐮𝐱?
https://www.roozenburg.be/post/is-het-nu-dakraam-of-velux
𝐃𝐚𝐤𝐤𝐚𝐩𝐞𝐥 | 𝐒𝐢𝐧𝐭 𝐋𝐞𝐧𝐚𝐚𝐫𝐭𝐬 - 𝐁𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭
https://www.roozenburg.be/post/dakkapel-sint-lenaarts-brecht
𝐇𝐮𝐛𝐞𝐫𝐭 𝐒. 𝐃𝐚𝐤𝐫𝐞𝐧𝐨𝐯𝐚𝐭𝐢𝐞 𝐡𝐞𝐥𝐥𝐞𝐧𝐝 𝐝𝐚𝐤
https://www.roozenburg.be/post/hubert-s-rhd-zoersel
#anderperspectief #inspiratie #hellenddak #dakkapellen #dakramen #dakvensters #lichtstraat #dakserre #roozenburgdakwerken #antwerpen #noorderkempen #dakrenovatie #dakwerken
0 notes
Photo
Hoorde vandaag de vraag wie of wat doe wifi toch ws die men vrij wou. #anderperspectief (bij Wollemarkt)
0 notes