#albertine kayıp

[dusleraleminde]

📜Kendimi yalnız hissediyordum. Her şey bana yabancı olmuştu. Kendi çırpınan kalbimden kopup etrafımdaki şeyleri bir dengeye oturtacak sükuneti bulamıyordum içimde.✨

~Marcel Proust, Albertine Kayıp

[yeryuzugokyuzu]

“Kendimi yalnız hissediyordum. Her şey bana yabancı olmuştu. Kendi çırpınan kalbimden kopup etrafımdaki şeyleri bir dengeye oturtacak sükuneti bulamıyordum içimde...”

...

Marcel Proust · Albertine Kayıp

[yorgunherakles]

düşünmek istemiyordum, bilmek istemiyordum. hareketlerimi tutuklamak, onları ana ve maceraya sıkıştırmak istiyordum.

d. h. lawrence - italya'da alacakaranlık

[lanausee44]

Hiç şüphesiz, bir şeye ancak zihnimizle sahip olabiliriz; anlayamadığımız bir resmin yemek odamızda asılı olması o resme sahip olduğumuz, hiç bakmadığımız bir manzaranın ortasında yaşamamız o manzaraya sahip olduğumuz anlamına gelmez.

Albertine Kayıp, Marcel Proust...

[dramatik-buluntular]

"O dönemde çok acı çekmiş olmalıyım, ama öyle olması gerektiğini anlıyorum. Bir acı, sonuna kadar yaşanmadıkça geçmez."

- Albertine Kayıp, Proust

[seydarts]

“hiçbir duyguyu barındıramadığım bir boşluk oluştu içimde birden. sonrası yok.”

• albertine kayıp | marcel proust

[paranoyakkuruntu]

Albertine Kayıp

[heygribenim]

Hiçbir duyguyu barındıramadığım bir boşluk oluştu içimde birden, sonrası yok.

Albertine kayıp-Marcel proust

[yeryuzugokyuzu]

“ Bir tebessüm, bir bakış, bir omuz yüzünden aşık oluruz. Bu kadarı yeterlidir; sonra, umut veya hüzün dolu uzun saatler boyunca, bir insan imal eder, bir kişilik yaratırız. ”

...

Marcel Proust · Albertine Kayıp

[bloggersell]

Çünkü çoğu kez, aşık olduğumuzu anlamamız, hatta belki aşık olmamız için, ayrılık gününün gelip çatması gerekir.

Albertine kayıp / marcel proust

[fortunatelybeautifulluminary]

"Matmazel Albertine gitti."

Daha bir saniye evvel, kendimi tahlil ederken, sanıyordum ki birbirimizi görmeden ayrılmak tam arzu ettiğim bir şeydi. Bir daha onu görmek istemediğimi ve onu sevmediğimi sanmıştım; fakat şu cümleler, "Matmazel Albertine gitti.", kalbimde uzun zaman dayanamayacağım bir ıstırap uyandırmıştı. Böylece anlamıştım ki, bir hiç sandığım şey, sadece benim bütün hayatım imiş. İnsan ne kadar kendini bilmiyor!

Marcel Proust

[mahur--beste]

Kendimi yalnız hissediyordum. Her şey bana yabancı olmuştu, kendi çırpınan kalbimden kopup etrafımdaki şeyleri bir dengeye oturtacak sükuneti bulamıyordum içimde.

Albertine Kayıp - Marcel Proust

[edebiyatdemi]

Yeryüzünde tek zannettiğimiz kadın, sayılamayacak kadar çoktur. Bununla birlikte, onu sevdiğimiz için, bizim nazarımızda yoğun ve sağlam bir bütündür, çok uzun zaman boyunca, yerine bir başkasının konulması imkânsızdır. Aslında o kadın, bizim içimizde parçalar halinde bulunan yüzlerce sevgi unsurunu, adeta büyüyle uyandırmış, bir araya getirip birleştirmiş, aralarındaki boşlukları doldurmuştur sadece; sevilen kadının malzemesini ise, hatlarını belirleyerek, biz sağlamışızdır.

Marcel Proust, Albertine Kayıp

[birkucukkizcocuu]

Albertine Kayıp

“Ne var ki, aşkın bencillik bakımından sınırsızlığı sebebiyle, sevdiğimiz insanlar zihinsel ve manevi niteliklerinin bizim için tanımı nesnellikten en uzak kişilerdir; arzu ve korkularımıza bağlı olarak, sevdiklerimiz üzerinde sürekli düzeltmeler yapar, onları kendimizden ayırmayız; sevgimizi dışavurabileceğimiz muazzam ve belirsiz bir alandan ibarettirler.”

[mesishkaa]

Albertine Kayıp

İnsan bir sebep varsa gider.Gideceğini söyler.Karşısındakine cevap hakkı tanır.Öyle çekip gidilmez.Yo,hayır,çocukça bir şey.Saçma olan tek varsayım bu.

[yorgunherakles]

somut bir hastalığım yoktu, ama artık hiçbir şeye gücüm olmadığını hissediyordum.

marcel proust - yakalanan zaman