edebiyatdemi

[edebiyatdemi]

Arabayla uzaklaşırken arkanızda bıraktığınız insanların düzlükte ufalarak nokta haline gelip kaybolduklarını gördüğünüz anda hissettiğiniz o duygu nedir? Fazlasıyla büyük bu dünya, bizi ezip geçiyor duygusudur bu; ve vedadır. Ama biz yine de gökyüzünün altında bir sonraki çılgın maceraya doğru koşarız...

Jack Kerouac, Yolda

[edebiyatdemi]

Kendi kendine yalan söyleyip, söylediği yalana inanan kimse sonunda işi, kendi içindeki, çevresindeki gerçekleri tanımamaya, bunun sonucu olarak da kendisine ve çevresindekilere saygı duymamaya dek vardır. Kendi kendine saygısını yitirince içinde sevgi diye bir şey de kalmaz insanın. İçinde sevgi olmayınca oyalanmak, eğlenmek için kötü tutkulara, iğrenç şehvete bırakır kendisini, hayvanca yaşamaya başlar. Bütün bunların tek nedeni insanın, çevresindekilere ve kendi kendine yalan söylemesidir. Kendine yalan söyleyen kimse herkesten çabuk da gücenebilir. Gel gelelim, gücenmek bazen hoş bir şeydir, ne dersiniz? Onu hiç kimsenin incitmediğini, hakaret etmediğini bile bile, hiç yoktan bir hakaret yaratmak, iş olsun diye kendi kendine yalan söylemek, olayları büyütmek, bir sözcüğü diline dolamak, pireyi deve yapmak bazen insana zevk verir. Bunun böyle olduğunu bilir, bilir ya gene de önce kendisi gücenir, sonra da yürekten kin beslemeye başlar kendine hakaret eden insana...

Dostoyevski, Karamazov Kardeşler

[edebiyatdemi]

"Karanlık, yaslı bir kenti sırtında taşıyıp getirmiş gibiydi evin sessizliğine. Işıkları yakmadan salondaki koltuğa bıraktı kendini. Gözlerini kapayıp bir süre kaldı. Bugün de mi yirmi dört saat? Neler oldu oysa. Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz." Vedat Türkali, Bir Gün Tek Başına

[edebiyatdemi]

"Seni kitap okuyan insanlarla tanıştıracağım. Hayat ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşanmaya değer." Jack London, Martin Eden

[edebiyatdemi]

Bu kadar fazla açıldığıma, içimi döktüğüme, kitap gibi konuştuğuma pişmandım. Karşımdakinin beni anlayacağından emin olmadan ne diye açılmıştım?

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, Beyaz Geceler

[edebiyatdemi]

Aranıza almayın beni. ama hor da görmeyin, elinizden geliyorsa.

Ferit Edgü, Hakkari'de Bir Mevsim

[edebiyatdemi]

Özellikle susmuyorum, anlatacak bir şey yok.

Sema Kaygusuz, Barbarın Kahkahası

[edebiyatdemi]

Bu hayat ona idam anını bekleyenlere özgü katilce bir yavaşlıkla geliyordu.

Mehmet Rauf, Eylül

[edebiyatdemi]

Her zaman rahatsızlık değildir insana olmayacak şeyler söyleten, bazen de ansızın rahatlayınca boşalır zemberekler.

Behçet Çelik, Soluk Bir An

[edebiyatdemi]

Okyanusun içinde kendi soluğunu tüketerek kaybolan bir denizaltıdır ev, canlılar geçer pencerenin önünden, su götürür yeryüzünü.

Ayfer Tunç, Suzan Defter

[edebiyatdemi]

Kendi kendime şöyle dedim: Biz birbirimizi anlamak için yaratılmışız.

André Gorz, Son Mektup

[edebiyatdemi]

Beni, benim tarzımda sevmesini istiyorum.

Leonard Cohen, Görkemli Kaybedenler

[edebiyatdemi]

"İçimdeki bütün dünlerle yeni bir şeye nasıl başlayabilirim?" 

Leonard Cohen, Görkemli Kaybedenler 

[edebiyatdemi]

İnandığım başka bir şey de hayatın bütün anlarında şair olmanın gerekliliğidir. Şair olmak, insan olmaktır.

Füruğ Ferruhzad, Sonsuz Gün Batımında

[edebiyatdemi]

Kalbimi bir meyve gibi yetiştirip ağaçların bütün dallarına asmak istiyorum.

Füruğ Ferruhzad, Sonsuz Gün Batımında

[edebiyatdemi]

Yaşamdan daha sert olmalısın Firdevs. Yaşam çok sert. Gerçekten yaşayanlar, yalnızca ondan daha sert olanlardır.

Neval El Seddavi, Sıfır Noktasındaki Kadın

[edebiyatdemi]

İnsan bir zaman sonra kendi hatıralarını bile uydurmaya başlıyor.

Murathan Mungan, Kadından Kentler