#ak singhal

[shahid12]

What are the essential inquiries to pose to a skin specialist?

Introduction:

The Face Centre transcends the realm of healthcare, extending its influence beyond the treatment of medical skin conditions. It stands as a beacon of guidance and a hub for a diverse range of cosmetic and aesthetic solutions, offering a meticulously curated selection of treatments, procedures, and therapies. These initiatives are intricately designed to enhance the health and overall well-being of individuals, covering aspects related to skin, hair, nails, and mucous membranes. The Face Centre represents more than just an institution; it serves as an indispensable partner in fostering vibrant and healthy skin while addressing the various challenges that dermatology presents.

1. What Services Do Leading Skin Specialists Provide?

Prominent . dermatologists offer a wide range of care, addressing conditions like acne, fungal infections, hair disorders, nail problems, psoriasis, and skin allergies. They also perform various procedures, including biopsies, chemical peels, cosmetic injections, hair restoration, and laser surgery.

2. Dermatologist vs. Cosmetologist: What's the Difference?

Dermatologists, as medical doctors, specialize in diagnosing and treating skin, hair, nail, and mucous membrane disorders, providing comprehensive medical care. Conversely, cosmetologists, while skilled in their domain, primarily focus on beauty services like haircuts and styling.

3. When Should You Consult a Top Skin Specialist?

Scheduling a consultation with a premier best skin specialist in Delhi is advisable at the first sign of any unusual symptoms affecting your skin, hair, nails, or mucous membranes. Additionally, for beauty or cosmetic-related concerns, a renowned skin specialist can offer valuable guidance and solutions.

4. Acne and Hair Loss Treatment by Leading Skin Specialists:

The potential for achieving a lasting remedy depends on the specific case and its underlying causes. Distinguished skin specialists excel in pinpointing these causes and prescribing individualized treatments, with varying durations based on each person's distinct requirements.

5. What Is the Cost of Visiting a Top Skin Specialist?

An initial consultation typically incurs a fee of ₹400, while follow-up appointments are charged at ₹200.

Top 3 skin Specialist in Delhi:

1. Dr. Ishan Sardesai at The Face Centre:

Dr. Ishan Sardesai, MBBS, MS (ENT), FIAAT, AAAMC, is a well-trained professional who stands at the helm of The Face Centre. With an MBBS degree from Kasturba Medical College, Manipal, he went on to complete his Masters in ENT Surgery from the same college in 2022. He has presented multiple research papers and posters at both the state as well as at national level conferences. After his Masters’ degree, Dr. Sardesai underwent a prestigious fellowship in advanced facial aesthetics and injectables from the renowned International Academy of Aesthetic Training (IAAT Sweden). He then undertook another fellowship in aesthetics and hair transplant surgery from AK Clinics, New Delhi. He is also internationally certified by the prestigious and world renowned American Academy of Aesthetic Medicine.

Dr. Ishan Sardesai provides a comprehensive range of the most advanced and comfortable solutions to enhance the skin, add luster to the hair, and boost ENT health. His unwavering focus on patient care and their faith in his practices have shown visible results across all spectrums of his practice. He is based in Delhi full time.

The Face Centre has a menu where our clients may choose from services that include medical facials, advanced facial injectables, hair transplant surgery and comprehensive ENT diagnostic and therapeutic services.

2. Dr. Vijay Singhal:

Dr. Vijay Singhal M.B.B.S., M.D. (Skin & VD) is highly experienced Dermatologist & Hair Transplant surgeon practicing in Delhi. He has done M.B.B.S. from Manipal Academy of Higher Education in 2005. He has done his M.D. In Dermatology, Venereology, Leprosy, from Madras Medical College. He is soft spoken & has a pleasing personality.

3. Dr. Indu Ballani:

Dr. Indu Ballani is a Dermatologist in Connaught Place, New Delhi. She is also Consultant dermatologist at B.L.Kapoor Hospital, Managing, Indoor and outdoor patients. Focussed and experienced dermatology and cosmetology practice with the long history of refined and excellent aesthetic procedures.

In Summary:

[kataria07]

What questions should we ask a Skin Specialist

Introduction:

Dermatology is a captivating field led by skilled skin specialists known as dermatologists. These professionals possess a deep understanding of various skin conditions and aesthetic concerns, offering a wide range of services, from addressing common issues like acne and eczema to the complexities of hair restoration and cosmetic enhancements. In this comprehensive guide, we'll embark on a journey through the world of dermatology, providing answers to six commonly asked questions that will empower you on your path to healthier and more radiant skin. If you're seeking expert care, The Face Centre is a trusted destination for your dermatological needs.

Cost of a Dermatologist Visit:

Understanding the financial aspects of dermatological care is crucial. An initial consultation with the best skin specialist typically costs around ₹400, while follow-up appointments come at a more budget-friendly fee of approximately ₹200. These costs should be viewed as an investment in your overall well-being and a valuable step toward preserving or restoring the health and beauty of your skin.

2. Range of Dermatological Services:

The best skin specialists offer a wide array of services tailored to your specific needs. These services range from treating common skin conditions like acne, fungal infections, and psoriasis to addressing hair disorders and nail problems. Beyond treatments, the best skin specialists also perform procedures such as biopsies for diagnosing skin disorders, chemical peels for skin rejuvenation, cosmetic injections for enhancing your appearance, hair restoration for those experiencing hair loss, and laser surgery for various skin concerns.

Credentials of the Practitioner:

A certified dermatologist, who is the best skin specialist, holds an M.D. degree with honors from Gujarat University, highlighting their expertise in diagnosing, treating, and managing a range of skin-related concerns. This assures you that you are in capable hands when seeking the services of the best skin specialist.

4. Dermatologist vs. Cosmetologist

Dermatologists are medical doctors who excel in diagnosing and treating a wide range of skin, hair, nail, and mucous membrane disorders. They offer comprehensive medical care and are your go-to professionals for health-related concerns. On the other hand, cosmetologists, while skilled in their field, primarily focus on beauty services such as haircuts and styling.

3 Best Skin Specialists in Delhi

1. Dr. Ishan Sardesai at The Face Centre:

Dr. Ishan Sardesai, MBBS, MS (ENT), FIAAT, AAAMC, is a well-trained professional who stands at the helm of The Face Centre. With an MBBS degree from Kasturba Medical College, Manipal, he went on to complete his Masters in ENT Surgery from the same college in 2022. He has presented multiple research papers and posters at both the state as well as at national level conferences. After his Masters’ degree, Dr. Sardesai underwent a prestigious fellowship in advanced facial aesthetics and injectables from the renowned International Academy of Aesthetic Training (IAAT Sweden). He then undertook another fellowship in aesthetics and hair transplant surgery from AK Clinics, New Delhi. He is also internationally certified by the prestigious and world renowned American Academy of Aesthetic Medicine.

Dr. Ishan Sardesai provides a comprehensive range of the most advanced and comfortable solutions to enhance the skin, add luster to the hair, and boost ENT health. His unwavering focus on patient care and their faith in his practices have shown visible results across all spectrums of his practice. He is based in Delhi full time.

The Face Centre has a menu where our clients may choose from services that include medical facials, advanced facial injectables, hair transplant surgery and comprehensive ENT diagnostic and therapeutic services.

2. Dr. Vijay Singhal:

Highly experienced in dermatology and hair transplant surgery, Dr. Vijay Singhal practices in Delhi. His soft-spoken demeanor and pleasing personality make patients feel comfortable and valued. With an M.B.B.S. from Manipal Academy of Higher Education and an M.D. in Dermatology, Venereology, and Leprosy from Madras Medical College

3. Dr. Indu Ballani:

Dr. Indu Ballani is a renowned dermatologist practicing in Connaught Place, New Delhi. She is also a consultant dermatologist at B.L. Kapoor Hospital, managing both indoor and outdoor patients. Dr. Ballani boasts a long history of refined and excellent aesthetic procedures and is dedicated to delivering top-notch dermatological and cosmetological services.

Summary: Dermatology is a multifaceted field that addresses not only medical skin concerns but also aesthetic aspirations. The dermatologists in Delhi mentioned here are experts in their respective fields, offering a wide array of services tailored to your unique skin and beauty requirements. Whether you’re dealing with a skin ailment or longing for a cosmetic transformation, these specialists are your trusted allies on the path to healthier and more radiant skin. Your journey to beautiful, healthy skin begins with their expertise.

[ogaan]

A Glimpse Into The Ogaan Stores!

OGAAN pioneered housing multiple designers under one roof and is the best-known designer store in India. We started our journey in 1989 with the idea of showcasing exquisite craftsmanship and design in New Delhi, India where we opened our very first store. Over the last few decades, we’ve opened an array of stores all over the country.

Here’s a sneak peek into our stores that showcase the best of Indian fashion with meticulously curated one-of-a-kind experiences just for you!

Ogaan Hauz Khas

We opened the doors to our first flagship store in 1989 with the objective of breathing life into the retail world of Indian design, textiles and craft. Our three-storey haven exudes a modern yet elegant vibe that pairs perfectly with the designer collections.

Climb up to the first floor to explore heavily embellished Indian pieces to build a timeless wedding trousseau. The store is also known for exploring newer aesthetics and showcasing a mix of traditional and contemporary wear by upcoming designers.

While shopping, don’t forget to stop at Coast Café on the third floor to relax, refuel and tantalise your taste buds with delicious food!

Ogaan The Dhan Mill Compound

Our newest store is a one-of-a-kind space with modern, pared-down elements and four independent stores from Rajdeep Ranawat, Punit Balana, Payal Singhal and Debyani on the ground floor.

Follow the staircases on either side of the skylight to go up to the mezzanine which houses the Ogaan pop-up space featuring a mix of our favourite contemporary and modern-Indian labels, with pop-up spaces from 431–88 by Shweta Kapur, Chandrima, Lajjoo and Kora as well as collections from Bodice, Reik and so many more!

Ogaan Khan Market

Amidst the hustle and bustle in Delhi’s most famous marketplaces, our pocket store aims to represent the contemporary and fusion aesthetic of India. From elevated loungewear styles from Eka, and Lovebirds to stunning resort wear styles from Saaksha & Kinni, Dhruv Kapoor and many more!

You can also explore a gorgeous selection of home décor to add a classic and elegant touch to your home!

Ogaan Malcha Marg, Chanakyapuri

Art meets fashion at our 3,500 sq ft store with its minimalist and sophisticated aesthetic. The centre of the store has a stunning skylight which lights up the room surrounded by walls made of natural stone and wax finishes. Featuring a mix of collections from popular contemporary brands like Patine, Péro, and Malasa, the store offers an engaging balance to match your stylish sensibilities.

It also houses dedicated rooms for renowned designers like Anamika Khanna, Payal Khandwala, Peachoo and Raw Mango; offering the freshest collections for every palette.

Ogaan DLF Emporio Mall, Vasant Kunj

Delve into the best of Indian couture from our one-stop shop in DLF Emporio. From opulent bridal lehengas to vibrant festive stunners for intimate celebrations, the latest launches from the top designers like Anamika Khanna, Mishru, Devika Bhayana, Punit Balana and many more labels are mindfully curated to get your wedding wardrobe sorted.

Ogaan Kala Ghoda Fort, Mumbai

Nestled in Mumbai’s historic Kala Ghoda, the iconic hub of Mumbai — our store is spread over the large expanse of two floors. The space houses a delightful mix of some of the country’s leading designers in contemporary and Indian couture. Make sure you keep an eye out for exclusive pop-ups and launches from Anamika Khanna, Péro and many more!

Ogaan Kolkata

Often described as an art gallery-set-in-an-old-bungalow kind of feel. The tall glass doors and metal detailing highlight the elegance of Ogaan on Gurusaday Dutta Road. Exuding a warm and welcoming vibe with a luscious mix of greens and grey against the milk-white backdrop gives an old-world vibe wrapped in a minimal, contemporary soul. Topped with burst of colours from the array of Indianwear designers like Seema Gujral, Nidhi Tholia, Jayanti Reddy to chic contemporary styles from AK-OK, Péro and more; harmonising the vision of Ogaan with the hearts of Kolkata.

Ogaan Banjara Hills, Hyderabad

Dressed in sandy shades of white and beige, the boutique poses as a natural extension with the sunlit areas rendering a perfect canvas elevated by the vibrant apparel and accessories the brand houses.

The 4,200 sq ft space is spread across a two-storied bungalow in the Banjara Hills vicinity. Both floors have a semi-open layout that flows into each other, making it easy for the patrons to browse through. The airy and inviting space integrates seamlessly with the exteriors to encapsulate its old-world charm.

[127neos]

nct shorts #1

"beer pong" 🔞

genre: rated 18+ for momol !!

"oh yuta ikaw naman ang tumira"

kinuha ni nakamoto ang ping pong ball mula kay johnny na tumira sa beer pong na kanina pa nila nilalarong magtotropa. agad na tumira si yuta at umasinta sa pangatlong red cup ng kabilang panig.

"shoot!" sigaw ni yuta ngunit kabaliktaran nito ang nangyari dahil hindi shumoot ang ibinato niyang bola dun sa loob ng red cup na nakalatag sa kabilang side ng mesa.

"fuck! ang hina kasi ng tira ko" singhal niya

"ok lang yan atuy! bawi ka nalang next time haha" pangaasar ni johnny na nakaupo mula sa kabilang mesa.

tumayo si johnny mula sa kanyang pagkakaupo dahil siya na naman ang titira ngunit pinigilan siya ni jaehyun.

"pre mukhang naparami ka na ng inom, ako naman" hindi na nakapalag pa si johnny dahil kanina pa nga may tama ito at medyo hilo na rin sa dami ng nainom na beer kaya ibinigay na lamang niya kay jaehyun ang bola para ito ang tumira. "babe, watch this!" bulong sakin ni jaehyun sabay kindat. i'm not gonna lie, that whisper sent shivers down my spine kaya naman umayos ako ng upo at agad na pinanood ang bawat kilos ni jaehyun. magaling pa naman siyang umasinta at kitang kita mo na sobrang focused siya sa pagtira sa baso ng kabilang panig.

- 5 minutes earlier- "kapag nakapasok ako ng isang bola sa baso nila, you need to kiss me"

my eyes widened with what jaehyun had whispered to me, nakakandong ako ngayon sakanya and i am sitting on his lap watching them play beer pong. inimbita kasi siya ng mga tropa niya sa basketball team since they've won kanina sa game nila and they wanna throw a party, niyaya rin ako ni jae since i have nothing to do naman and besides it's almost our sembreak so why not enjoy it nalang.

nahalata niya na nagulat ako sa sinabi niya sa akin dahil napatingin at napalingon ako sakanya. he just planted a smirk on his face at nag lean back sa pagkakaupo niya. nang napansin niyang medyo pagewang gewang na si johnny agad siyang nagpresinta na siya nalang muna ang maglalaro para sakanila na agad namang sinang ayunan ni johnny. ibinigay niya dito ang bola at agad na tumayo si jaehyun mula sa pagkakaupo, nauna na akong tumayo dahil nakakandong ako sakanya kanina at dun pumwesto sa kabilang upuan upang panoorin siya.

"babe, watch this!" na may kasama pang kindat na aking ikinakaba. it's not that I don't want to kiss my boyfriend but because I was nervous to do it in front of his friends and schoolmates. but since I remembered he won the game I decided to just go with the flow.

he aimed for the 2nd to the last cup of the opponent and with just a swift of his hand, the ball went inside the red cup, saktong sakto. sigaw ang umalingawngaw sa paligid nang magawa ni jaehyun yun at agad na niyakap at chinest bump siya ng kanyang mga kaibigan. isang cup nalang at tiyak na panalo na sila once na ma-shoot muli ni jaehyun ang isa pang bola.

"halimaw talaga tumira si jeong!" sigaw ni johnny.

"nice one, jae! ganyan ba kapag mvp ng laro?!" pagdadagdag ni taeyong napangiti na lamang si jaehyun sa pagcocompliment ng kanyang mga kaibigan. agad naman na ibinaling sa akin ni jaehyun ang tingin from across the room. yung tibok ng puso ko sing bilis ng kabayong tumatakbo at ramdam ko ang palad ko na nanlalamig ngunit binalewala ko na lamang ito at may kung anong ideya ang pumasok sa isipan ko. nang matapos na mainom ni jaehyun ang beer mula dun sa baso at agad akong tumayo para pumunta sa pwesto niya.

kinuha ko ang maliit na ping pong ball mula sa baso at umupo sa may table kung saan nakatayo siya ngayon para magkaharap kami, he looked down on me while i was grabbing the ball, i put it inside my mouth and i grabbed his nape for him to be able to meet the level of my face. i kissed him and put the ball that was once inside my mouth to his mouth, i can feel na he was shocked with what i did he grabbed my thighs and massaged it while i was doing it, hiya ng kanyang mga kaibigan at pati na rin ng mga tao sa paligid ang aking narinig nang gawin ko iyon, at first i was hesitant to do it but i grabbed all of my courage to do it since i know he did his best for the game and i kinda thought of it as a gift for him na rin, after that i then whispered to his ear.

"make it two" initiating for him to finish the game and make it not just one kiss, after that, I hovered down and left the table. on my way back I smirked to myself because I can't believe I did that in front of his friends and schoolmates.

as usual, he did shoot the ball on the cup making them win the game.

"mga pre, excuse lang muna kami samahan ko lang 'toh mag-cr" pagpapaalm ni jae sa kanyang mga tropa.

after that, he went to me and grabbed me by the wrist and we went inside the bathroom. he locked the door behind us and he smirked.

"what was that for?!"

"what?" I answered brattily back to him.

"the thing you did back there"

"what thing?!" i was acting all innocent to him but i was getting nervous since his aura was so serious. palapit nang palapit sa akin si jaehyun ngunit nacorner niya na ako sa may lababo, he placed his hands dun sa may sink which is enough para hindi ako makakawala.

"I know you're teasing and you know I hate being teased right?!"

"why?! i thought you wanted to be kissed once na makatira ka, there! i kissed you naman ah"

"that's not a kiss"

"yeah, it is."

"I'll show you what a kiss really is"

he then grabbed my neck and started to kiss me passionately, i kissed him back since i would lie to myself if i say that i don't want him right now, that kiss back there was just to tease him and say that i want more. my arms are wrapped around his neck to deepen the kiss and he was grabbing both of my thighs and massaging it while he was busy kissing me. his hands travel from my thighs up to my waist then to my back making sure that it won't hit the faucet.

[francesmays]

Dr. A K Singal Provides Compassionate Care for Your Child’s Urologic Needs

Dr. A K Singal Provides Compassionate Care for Your Child’s Urologic Needs

Overview

Dr. A.K. Singal is a Consultant at Fortis Hospital, Vashi for Pediatric Urology department. He is a pediatric urologist has about more than 11 year of experience in urologic surgery. Dr A K Singal is an outstanding pediatric urologist currently associated to Fortis hospital Vashi. He specializes in the surgical treatment of urological diseases in children and infants and has treated…

[feelingwriterrrr]

Sabi nila ang pagibig raw ay dumarating sa mga panahong hindi mo inaakala. Alam ko gas gas na 'yang sentence na 'yan sayo. Pero naniniwala din ba kayo sa love at first sight, ako kasi Oo. Kung saan nakasalubong mo lang siya sa isang lugar pagkatapos ay hindi na siya mawala wala sa isip mo, hanggang sa hindi mo alam na simpleng pagkasiko mo sa kaniya mauuwi pala sa isang masayang alaala. Siya na pala yung hinihintay mo, yung pinapangarap mo na magpapangiti sayo sa tuwing malungkot ka, yayakakap sayo sa tuwing pakiramdam mo ay walang nagmamahal sayo at magtuturo sayo ng salalitang pagibig. At sa bawat oras na kasama mo siya, sa bawat titig niya, sa bawat pakulo niya araw-araw mapasagot ka lang ng 'Oo', hanggang sa nare realized mo na lang isang araw, ay mahal ko na pala itong lalaking 'to. Marami ang nagsasabi sa akin na tama na, pero ang sabi ko gusto ko pa! Sige pa! choss. Ang masasabi ko lang ay hindi madaling lumimot sa nakaraan lalo na kung yung nakaraan na 'yon ay ang bumuo sayo ngayon. Ang memories na nabuo habang kasama ko siya ay mananatili hanggang sa huli, dahil 'yon ay natatangi at hindi mahihigitan ng kahit na sino. A love that started in the wrong place but at the right time

Ang gulo diba? Basta basahinhin niyo na lang

" Ate asaan yung baon ko malalate nako!" irritableng sigaw ng pang-apat kong kapatid na si Drake mula sa labas ng banyo at naghihintay sa paglabas ko dahil abala ako sa pagtoothbrush

Napa irap ako sa harap ng salamin dito sa banyo." Andiyan sa ibabaw ng tv gamitin kasi ang mata drake!" nabubulol na singhal ko sa kaniya

" Ate sabay nako sa 'yo pagpasok!" sigaw naman ng pangatlo kong kapatid na si pia mula sa baba na hanggang ngayon ay hindi pa rin tapos sa kaniyang almusal dahil abala sa pag pindot ng kaniyang cellphone

" Sige!basta bilisan mo lang kung hindi ay iiwan talaga kita!" sigaw ko rin sa kaniya at muling pumasok sa aking kwarto para ihanda ang uniporme ko sa trabaho

Paglabas ko ng pinto ay sakto namang sumulpot ang bulto ng aking 4 years old na pamangkin, anak ng ate kong panganay sa aming lima. Dala ni Angela ang isang mahabang papel

" Bigay ko raw po sayo ate sabi ni mama" inosenteng saad ng bata sa 'kin. Nang damputin ko ito ay nasapo ko ang aking ulo

" 3,385.67?" patanong kong anas habang nakatingin sa bill ng tubig namin

Malalim akung huminga." Bakit ang taas ng bill ng tubig!?magtipid naman kayo!" dumungaw ako sakanila sa baba kung nasaan sila, ngunit hindi nila pinansin ang aking sinabi

Umirap ako." Ate baka pwedeng ikaw muna magbayad ng tubig at ako na ang bahala dito sa upa ng bahay!" Saad ko sa aming panganay na kapatid na si ate Dana

" Wala akung pera alam mo namang walang trabaho si Brent ngayon di 'ba? " pagtukoy niya sa kaniyang asawa habang abala siya sa paglinis ng kaniyang kuko

" Lagi namang walang trabaho 'yang asawa mo!" singhal ko sa kaniya

Paano lagi na lang silang naka asa sa 'kin akala siguro nila tumatae ako ng pera at madali ang trabaho ko sa pagiging community pharmacist. May dalawang anak na sila at hanggang ngayon ay sa 'kin pa rin naka asa.kaasar!

Dahil sa lintek na resibo na 'yan andito nako sa banyo nakalimutan ko pang kumuha ng tuwalya tuloy ay bumalik akung muli sa aking kwarto. Napa buntong-hininga na lang ako. Bagot na bagot akung naglalakad dahil unang una hindi pa ako kumakain ng almusal dadaan na lang siguro ako sa 7/11 para bumili ng hotdog sandwich

" Ate ako muna hinihintay nako ng classmate ko sa baba! " Nagmamadaling singit ng pangatlo ni Pia. Kanina ay nag ce cellphone tapos ngayon akala mo hinahabol ng aso sa pagmamadali

Hinatak ko ang kamay niya "Ano ba! mala late nako sa trabaho" ngunit nagpumilit pa rin siyang pumasok sa banyo

" Ate mala late na rin ako" saad niya pagkatapos ay mabilis na isinara ang pinto, sa inis ko ay nasuntok ko tuloy ang pinto ng banyo

" Pia bilisan mo diyan ang bagal mo pa man din maligo!" sigaw ko

" Oo ate siya nga pala di na 'ko sasabay sayo" sigaw niya sa akin mula sa banyo

" Wala akong pakealam kung sasabay ka o hindi basta bilisan mo!" Singhal ko rito,

Habang wala akong ginagawa ay nag tingin-tingin ako kung ano ang pwede ko pang gawin habang naliligo si pia. Nagwalis, naghugas ng pinggan, nag plantsa ng uniporme ng bunso naming kapatid na si Kevin. At nang matapos siya ay kinuha ko na muli ang aking tuwalya at tumungo na sa banyo. Babatukan ko na ang sisingit pa

Kinuha ko ang sabong natira " Ano ba naman 'to, pwet na lang siguro ang kayang sabunin nito eh" saad ko habang nakatingin sa maliit na sabon. Napailing na lamang ako

Nang makabihis at nakapag ayos nako ng sarili ay agad na akung bumaba. Kumakalam na ang aking tiyan kaya sa pag babakasakali ay tinignan ko ang laman ng mga kaldero, kaserola, palayok at kung ano pamang lalagyan ang naroon pero taklob lahat

" Ate alis nako " paalam ko sa ate ko ngunit hindi niya ako pinansin.

Hinanap ko si mama upang magpaalam rin sa kaniya pero di ko siya nakita, kung si papa naman ang tatanungin niyo kung nasaan siya ay malamang baka nasa sabungan o tagayan na ng alak 'yon ngayon. Pagkalabas ko ng bahay ay pasakay na sana ako sa mu murahin ko na kotse pang 'junk shop' ika nga ng aking baklang best friend.

Habang ako ay palabas ng kanto nadaanan ko ang tito ko kapatid ni papa, pinagkakautangan ng pamilya ko. Kumaway siya sa kin at kumaway rin ako kaniya, sumunod naman ang kumare ng mama ko tinatanong niya kung asan daw si mama eh maski ako nga ay hindi ko alam kung nasaan siya

Binuksan ko ang bintana ng kotse. " Hindi ko ho alam anty!" pasigaw na sagot ko, medyo bingi pa naman ito mabuti sana kung chismis ayon daig pa ang tainga ng elepante

Bago naman ako makalabas ng kanto ay nakita ko ang bulto ng aking ina na nagba bayad sa naka motor na bumbay, di ko na ito pinansin dahil baka hingian pa ako ng pera. Nang maipark ko sa tabi ng botikang pinagtratrabahuan ko ang sasakyan ay naisipan ko munang bumili ng hotdog sandwich dito sa 7/11 na tawid lang ng botikang pinagtra trabahuan ko

Habang papasok ako sa pinto ng convenience store hinahanap ko ang wallet sa sling bag ko na dala dala ko ngunit malas pa ata ako dahil mukhang nakalimutan ko sa bahay. Kinapkap ko ng maigi ang loob bag ko at sa kasamaang palad ay may nasiko akung lalaki. Tumilapon ang hawak niyang maliit na box na kulay pula

Dinampot ko ang maliit na kahon " ayy sorry" saad ko sa kaniya nang hindi man lang nag abalang tignan ang mukha niya. Pag dampot ko ay nagulat ako sa aking nakita 'Codom?!', OA na kung O.A pero sa edad kong ito ngayon pa lang ako nakahawak ng ganitong bagay

Kaagad ko iyong inilagay sa palad niya at agad na umalis sa lugar na 'yon hindi rin naman ako makakabili dahil naiwan ko nga ang wallet ko. Bago pa ako tuluyang maka tawid ay nakita ko pa sa gilid ng mata ko ang pag ngisi ng lalaki ngunit hinayaan ko na lang. Infairness chick yung lalaki!

and this is how our love story started

...

[ever-wonderwhy]

Paalam, Mahal

- oneshot stroy i’ve written years ago.

- I don’t know where I should post it.

Sa pagmulat ng mga mata, bulto mo ang namasdan. Unti-unting tinutungo ang daan palabas. Hindi lamang palabas ng pinto kundi palabas rin ng aking buhay.

Sa nagdaang gabi, naalala ko ang mga pangyayari. Matagal na tayong ‘di nagkakaintindihan. Wala kasing may gustong umintindi. Parehong makitid ang ating mga utak. Marahil ay pawang pagod na sa singhal na paliwanag ng bawat isa.

“Bakit kinailangan natin mauwi sa ganito?” ang tanong mo. Wala akong maisagot. Mga luhang kanina mo pa pinipigilang pumatak, ngayon ay pawang nagpapaunahan pa.

Mahigpit na yakap ang aking nagawa. Mga luha mo’y pinawi. Mga matang nakatunghay, nagsasabing “Mahal kita.”

Sa huling pagkakataon ay inangkin ko ang iyong mga labi. Init nito ang laging nagpapabaliw. Naramdaman ko nalang na unti-unti nang kumikilos ang aking mga kamay. Sa huling pagkakataon ay inangkin ko ang iyong mga dibdib. Mga luha mo’y patuloy pa rin sa pagpatak. Sa huling pagkakataon tayo’y naging isa.

Luha ko naman ang nagsimulang lumandas. Iyo itong pinunasan. Nakangiti ngunit patuloy ang pag-iyak ay nasambit mo, “Mahal kita pero tama na. Pagod na ako. Pagod na tayo. Bukas, aalis na ako hindi lang dito, kundi pati na rin sa buhay mo. Salamat.”

Wala akong ibang nagawa kundi ang tumango. Sumuko ka na. Sinuko mo na ako. Mahal rin kita pero pagod ka na. Hindi pa ako sumusuko pero dahil wala na akong kasamang lalaban, siguro nga’y tama na.

Wala ka na. Bumangon na ako upang simulan ang buhay nang mag-isa. Ipagpatuloy ang mga bagay na hindi ka kasama.

Sa lamesa’y aking nakita ang isang maliit na aparato. Mayroon itong dalawang pulang guhit. Sa tabi nito ang isang maliit ring sulat.

“Hindi ako pwedeng maging hadlang sa mga pangarap mo. Tapusin mo ang pag-aaral mo ha? Ituloy mo ang mga pangarap natin. Pasayahin mo ang mga magulang mo. Aalagaan ko siya. Papalakihin ko siya na kilala ka. Sa oras na tama na ang mga mali natin, babalik ako, kami. Mahal na mahal kita. Sana ay maintindihan mo ang naging desisyon ko.”

Muli ay pumatak ang aking mga luha.

[hugoterongmakata]

Pagmulat ng mata agad kong naalala Kagabi sinabi mo ayaw mo na. Alas-onse kagabi, tandang-tanda ko pa Kung paanong pilit nating inilalaban pa

May mali ba akong nasabi, o nagawa man lang Hindi ko matanggap, na ganun nalang. Pag patak ng alas dose, sinabi mong matutulog ka na lang Ala-una ng madaling araw, nagmamadali akong pumunta Pilit na inilalaban ang pag-ibig, sinta. Inabutan kong nakasarado ang apartment mo, At madilim na din ang silid mo.

Alas tres ng madaling araw, Sinubukan kong buksan ang pinto, gamit ang susi na sa'yo rin nagmula, Dumiretso sa taas, sa kaliwang kwarto, Ang nakapagtataka, pagbukas ko ng pintuan, ay wala ka sa kama.

Pasado alas tres, ng makarinig ako ng ingay mula sa kanang kwarto, Ungol, pero hindi ng aso, Panay ang langitngit ng kamang yari sa kahoy. At mga aninong tanaw mula sa bintana.

Alas-kwatro, nung nagdesisyon akong tawagan ka Ang pinag tataka ko, bakit may nag ring sa kabila, Nanahimik ang kanang silid tila ba nababalot ng pangamba at nawalan ng sigla Ang kaninang puro ungol at singhal ang nililikha.

Naglakas loob akong kumatok sa kanang silid. Pagbukas ko, nakita ko ang taong, hanggang sa panaginip, Ay aking iniisip. Isang eksenang hindi inaasahan ang sa akin ay tumambad Eksenang pampelikula

Pero noon ko lang naramdaman Na mas madali palang maglakad palayo Kesa sa manatili pang nakatayo At makita ka habang kinakabayo.

Alas singko pasado na noon, wala pang araw Pero ito, iisipin ko araw-araw Ang sabi nya, pagod na raw Ang sabi nya, mali ko raw

Madali lang namang umayaw Bakit kasi hindi ko pa magawang bumitaw Kahit ito na ang nakakasanayan ko, araw-araw.

[koradanews]

నా దేశభక్తినే శంకిస్తారా? పవన్ కల్యాణ్

jana-sena-explonation-on-pawan-kalyan-comments #pawankalyan #janasena #northindian #southindian #ias #ttdeo #aksinghal #koradanews

తిరుమల తిరుపతి దేవస్థానం ఎగ్జిక్యూటివ్ ఆఫీసర్ గా ఉత్తరాదికి చెందిన ఐఏఎస్ అధికారి ఏకే సింఘాల్ ను నియామకంపై జనసేన అధినేత పవన్ కల్యాణ్ చేసిన వ్యాఖ్యలు దుమారం రేపుతున్నాయి. ఉత్తరాది అధికారిని ఎందుకు నియమించారో సీఎం చంద్రబాబు దక్షిణాది ప్రజలకు వివరణ ఇవ్వాలని పవన్ కల్యాణ్ డిమాండ్ చేసిన సంగతి తెలిసిందే. ఉత్తరాది, దక్షిణాది అంటూ జనసేనాని చేసిన కామెంట్స్ ను కొందరు తప్పుపట్టారు. ఐఏఎస్ అధికారులు ఉత్తరాదికో,…

[cardodong]

Pulang Kwaderno

“Sa bawat paglipas ng panahon, may mga pagbabago, at may mga bagay na bigla na lamang naglalaho. Tanging mga ala-ala na lamang ang iyong panghahawakan at makakasama habang ika’y namamalagi pa dito sa mundong ibabaw.”

      ”Dapat pula! Anuba Yegana! Araw ng mga puso ngayon. Ibig sabihin dapat pula. Tapos tignan mo iyong hugis pusong ginupit mo. Konti na lamang ay magiging tatsulok na!” iritableng singhal ni May sa kanyang nakababatang kapatid.

“Ano ba ate, ang ingay ingay mo! Baka marinig tayo ni Inay! Alam mo namang dapat espesyal ang araw na ito hindi ba?” segunda naman ni Yegana.

“Ayusin mo kase ang ginagawa mo”

“Oo na, ito kasi talagang si itay, hindi pa rin nagbabago sa pagiging romantiko. Hanggang ngayon animo’y nililigawan nya parin si Inay” kinikilig na wika ni Yegana

“Kaya ako ang gusto ang yung mamahalin ko ang siyang magdadala sa akin sa altar”

“Protacio” mahinang sambit ng isang matanda na kani kanina ay nakatulala at ngayo’y sinasambit ang hindi makilalang pangalan.

“Inang? Sino ho?” hindi makapaniwalang sambit ni Yegana na noo’y unang beses narinig ang boses ng kanyang lola.

“Protacio” pag-uulit ng matanda na nuo’y nakangiti na at makikita sa kanyang mukha ang bakas ng katandaan.

“Ahh? Ang itay ho? Pauwi na ho iyon” sambit ni May nang biglang nagbukas ang pinto at iniluwal ang isang ginoo.

“Daddy!” Magiliw na bati ng mga bata sa kanilang ama sabay halik sa pisngi nito.

“Dad, may hinahanap po si Inang. Sinasambit nya ho ang pangalang hindi namin  kilala, Protacio ho ang pangalan na kanyang sinasambit” paliwanag ni May sa kanyang ama.

“Inang? Sino ho ang inyong hinahanap?” pagtatanong ng ginoo sa ina na tila ba anumang oras ay sasagot  ito. Ngunit bumalik nanaman sa dating  pagkakatulala ang matanda na tila ba walang naririnig at nalalaman sa nangyayari.

“Mama ako ho ito, ang inyong anak, si Anastacio. Naririnig niyo ho ba ako?  Naaalala niyo ho ba ako?” malumanay  ngunit nuo’y naluluha nang sambit ng ginoo.

“Kanina lang ho ay nagsasalita siya” ani May

“Mga anak, bukas na ninyo ipagpatuloy iyan. Mukhang kailangan na ng inyong inang ng pahinga” nakangiti ngunit bakas ang kalungkutan at panghihinayang sa boses ng ginoo dahil sa nangyari.

”Opo daddy. Good night po sambit ng maga bata sabay halik sa kanilang ama” naiwan ang ginoo kasama ang kanyang ina na nuoy nakatulala pa rin.

“Sino ang nag mamayari ng pangalang iyong binabanggit Mama? Bakit pakiramdam ko ay lubhang napaka swerte niya na naaalala mo siya, bagkus ako? Na iyong anak ay naibaon mona sa limot. “Napakadaya mo mama” sambit ng ginoo na animoy sasagot ang kanyang kaharap. "Mabuti pa ho, magpahinga na ho kayo” at inakay ito patungo sa kanyang kama mula sa silyon gawa ng hindi na ito makalakad. Nang makatulog ang kanyang ina, aalis na sana siya nang may masagid ang kanyang paa sa ibaba ng kama ng kanya ina. At nang kanya itong tignan, isang lumang itim na kahon na puno ng alikabok ang kanyang nasilayan. Labis ang pagtatakang mababakas sa kanyang mukha sa nakitang kahon na hindi malaman kung sino ang nagmamaya-ari. Dala ng kuryosidad , binuksan niya ito. ang kahon ay naglalaman ng mga lumang litrato. Naroon ang kanyang ina kasama ng kanyang abolito at abolita na mababakas ang karangyaan sa kanilang mga gamit na kasuotan. Naroon din ang mga litrato ng kanyang ina noong ito’y nag Reyna Elena sa Santa Cruzan sa kanilang lugar. Ngunit ang mas pumukaw sa kanyang pansin ay ang isang litraro ng kanyang  ina na may kasamang ibang lalake. luma na ang litrato ngunit batid niyang hindi ang kanyang ama ang kasama ng kanyang ina sa litrato. Makikita sa litaro ang ngiti sa labi ng kanyang ina, na minsa’y hindi niya nasilayan. Bagamat  nakita niya nang ngumiti ang kanyang ina ngunit ibang-iba ang ngiting ito ng kanyang ina sa litrato. Ngiting natural at walang bakas na pangamba. Akmang ibaba na niya ang litrato nang mapansin niyang may nakasulat sa likod ng litrato.

 “Maligayang araw ng mga puso Isabela.  Mahal na mahal kita“    

                                                                            -Protacio

 “Protacio? Sino si Protacio?” pagtataka ng ginoo.

Bakit niya kasama ang aking ina? Bakit sa sulat ng Protaciong iyon ay tila ba nagmamahalan sila ng aking ina? Mga sumilay na katanungan sa isip nito. Nasa gitna siya ng pag-iisip ng bahagyang nahagip ng kanyang mata ang isang kwaderno na kulay pula. At ng kanya iyong kunin at basahin ay napagtatanto niyang pag-aari ito ng kanyang ina, ito ay ang kanyang talaarawan. Sa talaarawan iyon nakalahad ang mga hindi malilimutang pangyayari sa buhay ng kanyang ina. Aliw na aliw siya sa pagbabasa nang madako ang kanyang atensyon sa petsang nakapukaw sa kanyang atensyon.

 Pebrero 14, 1931

(FLASHBACK)

Nasa punto ng panonood si Isabela sa mga magkakasintahang nagbibigayan ng mga sari-saring bulaklak o tsokolate, at mga magkakasntahang nagpapalita mng matatamis na salita nang may ginoong nag-abot sa akin ng isang bigkis ng pulang rosas. “Para sayo, magandang binibini.” Sambit ng estrangherong hindi ko manlang napansing nasa aking harapan na pala. “Nako ginoo, maling tao ata ang iyong pinagbigyan. Hindi ho para sa akin iyan.”

“Hindi ako nagkakamali binibini, ang rosas na iyan ay para sa iyo talaga” sambit ng estranghero.

Magsasalita pa sana si Isabela  ng dali daling umalis ang estranghero. Naiwan itong  nag-iisip ngunit may munting ngiting nakasilay sa mga labi. Nuon pa lamang siya nakatanggap ng bulaklak sa tanang buhay niya. Ni walang naglalakas loob na manligaw sakanya dahil narin siguro sa kanyang ama na kilalang tao sa kanilang lugar. Anak si Isabela ng mayamang mag-asawa na sina Don Delfin at Senora Jacinta Cantalejo. Pag-aari nila ang isa sa pinakamalaking hasyenda sa bayan ng Calayawan. Kaya ganun na lamang siguro ang ilag sakanya ng mga kalalakihan sa kanilang nayon dahil sa kanyang istriktong ama.

Ngunit sa totoo lamang ay mabait naman si Don Delfin, malambing ito sa kanyang pamilya at matulungin sa kapwa. Istrikto lang talaga ito pagdating sa kanyang unika-iha. Nag-iisa kasi itong babae sa kanyang tatlong anak at ito pa ang bunso. Kung kaya’t ganun na lamang kung tratuhin niyang parang prinsesa si Isabela.

“Senorita Isabela, gising na ho. Inaantay na ho kayo ng inyong ama sa hapag kainan nang upang sabay sabay na raw ho kayong mag-umagahan” sambit ng kanilang kasambahay  na nuo’y inaayos ang mga nagulong gamit sa silid ni Isabela. Dali dali nan gang bumangon si Isabela at nag ayos ng kanyang sarili. Araw iyon ng sabado at iyon ang araw na pinaka-aantay niya dahil magtutungo ito sila ng kaniyang mga kaibigan sa bayan upang mamsyal at aliwin ang kanilang mga sarili sa mga taong nagkakantahan sa ermita tuwing sabado. Pababa na si  Isabela nang mahagip ng kanyang mata ang paso na pinaglagyan niya ng bigkis nang rosas mula sa isang estranghero tatlong lingo na ang nakararaan.at mula nuon  ay hindi na niya ito nasilayan pa. Halos hindi pa siya magkamayaw sap ag-iisip kung saan itatago ang rosas sa pangambang usisain ito ng kanyang ama at tanungin kung kanino ito nanggaling.

At nang makababa na si Isabela, isang pagbati ang kanyang isinalubong sa lahat ng naroon.

“Magandang umaga sa inyong lahat” magiliw na wika nito habang ginawaran niya naman ng halik sa pisngi ang kanyang mama at papa. “Magandang umaga sa iyo iha. Anong mayroon at tila ba napaganda ng iyong gising?” anang kanyang ama. “Papa, hindi ba’t sabado ngayon? Lalabas kami ng aking mga kaibigan upang mamasyal sa bayan” labis na pagkasabik na mungkahi ni Isabela. “Nako iha, masyadong mapanganib ang mundo ngayon. Ako’y labis na nangangamba, nagkalat na ang mga masasamang loob ngayon, baka mapano ka” mahabang pahayag ni Senora Jacinta. “Mama, kasama ko naman ang mga kaibigan ko. At sumatutal na hindi kami masyadong magtatagal dahil kailangan ko pang umuwi ng maaga para sa ating espesyal na gabihan.” paliwanag ni Isabela. “Ngunit anak…” hindi pa man naitutuloy ng ginang ang kaniyang sinasabi ay sumangit na ang asawa nito. “Jacinta, hayaan mo muna ang iyong anak. Tutal wala naman siyang makakasama rito sa mansyon. Hayaan mo na muna siyang makapagliwaliw sa bayan kasama ang kanyang mga kaibigan. Isa pa, ipapasama ko na lang si Mang Kanor upang ipagmaneho sila papunta at siya ring susundo sa kanila pabalik” anang Don. Napabuntong hininga na lamang ang senora tanda ng pagkatalo. Basta iha, sisiguraduhin mong uuwi ka sa tamang oras” dagdag pa nito. “Opo papa, sisiguraduhin ko po” masayang wika ni Isabela.

Matapos ang isang masayang umagahan na iyon, gumayak na si Isabela patungo sa bayan, gaya ng napag-usapan nila ng kanyang mga kaibigan. Pagdating sa bayan, kaagad niyang nakita ang kanyang mga kaibigan sa tindahan ng mga kolorete sa mukha. Hilig kasi ng mga kaibigan niya iyon, ngunit hindi siya. Isa kasing simpleng binibini si Isabela, ayaw nito ng masyadong magarbo sa pananamit, lalo na pagdating sa mga kolorete sa mukha. At nang malapitan ang mga kaibigan, agad rin silang nagtungo sa kanilang totoong pakay sa pagpunta sa bayan, yun ay ang masaksihan ang magagaling na mang-aawit tuwing sabado sa may ermita. Dala na rin siguro ito ng pagkahilig ng magkakaibigan sa musika. Malayo pa man sa kinaroroonan ng mga umaawit ay dinig na dinig na ang lakas ng ugong ng musika. At nang makalapit, isang matandang lalake ang umaawit na talaga namang napakaganda ng boses. Napapasabayn na sa indayog ng musika ang magkakaibigan nang matapos ang kanta at mapalitan ito ng isang mas batang lalake.

“Heto nanaman ako, nag-aabang ng bago sa istorya mo, paulit ulit  na lang, paulit ulit na lang. Heto nanaman ako, tinitignan san nagkamali ang puso ko. Parang walang katapusan, walang katapusan.”

Himig ng isang lalake na talaga namang nagpatahimik ng buong lugar. Labis ang pagkamangha ni Isabela sa ginoong umaawit ng oras na iyon. Na tila ba dinadala siya ng musikang iyon sa ibang dimension, na tila ipinaparating sakanya ng mang-aawit nais iapahiwatig ng kanta. Nasa punto ng pakikinig si Isabela nang biglang nagsal;ita ang lalake. “Bago ko po sana ipagpatuloy ang aking awitin, nais kop o sanang makasama ang isang binibini ditto sa harapan upang samahan akong umawit. Ikaw binibining naka putting bestida, maari ba kitang makasama dito sa harapan?” anang lalake. Labis ang pagkagulat ni Isabela nang mapagtantong siya pala ang tinutukoy sa harapan. Naging matunog na rin ang bulong-bulongan ng mga manonood, idagdag pa mapang-asar na tingin ng kanyang mga kaibigan. At nuon nga’y wala na rin siyang magawa dahil natagpuan na lamang niya ang kanyang sariling kinukuyog ng kanyang mga kaibigan patungo sa harapan. Kamusta magandang binibini? Kinagagalak kong muli kang makita” maya maya’y sambit ng lalake. May nag-abot sakanya ng mikropono at isang nagtatanong na tingin ang isinalubong niya rito. Hindi pa nagpoproseso sakanya ang lahat ng nangyayari. Bakit tila kilala siya ng ginoong nasa kanyang harapan? Bakit kailangang abutan siya ng mikropono? “O pano ba yan, may mikropono ka nang hawak, ibig sabihin sasabayan mo ako sa pag-awit?” nakangiting wika ng ginoo. At wala ngang nagawa si Isabela kundi ang sumabay sa pag-awit ng ginoo.

“Paano ba ng magmahal? Kailangan bang nasasaktan? Umiiyak nalang parati, gusto ko nang lumisan. Paano baa ng magmahal? Kailangan bang nasasaktan? Lagi na lang hindi maaari, ngunit ayaw lumisan.”  

Dala na siya ng musika nang maalala niya kung sino ang taong kanyang sinasabayan sa pag-awit. Paano niya nagawang makakalimutan ang maamong mukhang iyon? Ang mga mata ng lalakeng iyon? Ang mga ngiti ntong nakakhawa? At ang kulay ng balat nitong talaga namang bumabagay sa kanyang tindig. At oo, naalala na niya, ito ang estrangherong nagbigay sakanya ng bulaklak apat na linggo na ang nakararaan.

Hindi na namalayan ni Isabela na tapos nap ala ang kanta, basta ang narinig niya na lang ay ang mga sigawan ng tao na tanda nang nagustuhan ng mga ito ang kanilang mga awitin

“Hindi ka lang pala maganda binibini, maganda rin ang iyong boses” pambobola ng ginoong nakasama niya sa pag-awit. “Ako nga pala si Protacio, ikaw? Ano ang iyong ngalan?” dagdag pa nito. “Isabela, ako si Isabela” nakangiting sambit ni Isabela. Ikaw ang ginoong nag-bigay sa akin ng bulaklak apat na linggo na ang nakararaan, hindi ba?” tanong nito kay Protacio.  Ako ng magandang binibini, gaya ng inaakala ko ay natatandaan mo nga ako” sagot naman  nito.

At nuon nga’y nagkakilala ang dalawa, hindi naman sila nahirapang pakisamahan ang isa’t isa. At mula nga rin  nuon ay mas naging madalas na kung pumunta si Isabela at ng kanyang maibigan sa bayan dahil kay Protacio. Naging mas malapit rin si protacio at Isabela sa isa’t isa. Lagi na rin silang lumalabas na dalawa tuwing may oras ang mga ito. ngunit hindi ito alam ng ama ni Isabela. Ang alam ng Don ay ang kasama ng kanyang anak ay ang mga kaibigan nito. Paano na ang kanyang gagawin kung alam niyang nahuhulog na siya kay Protacio?

Araw ng linggo nang mapagdesisyunan ni Isabela at Protacio na sabay magsimba. Ay gaya nga nang napagplanuhan, iyon ang nangyari. Matapos ang misa, dinala ni Protacio si Isabela sa isang nayon at pinagmasdan ang magandang tanawin. Duon ay ninamnam nila ang tahimik na paligid at malamig na simoy na hangin. Pinuno nila ng musika ang buong paligid.

Sinumulan ni Isabela ang pagkanta kasabay ng pagtipa ni Protacio sa kanyang gitara.

“Sabi nila balang araw darating, ang iyong tanging hinihiling. At nang dumating ang aking panalangin ay hindi na maikubli. Ang pag-asang nahanap ko sayong mga mata, at ang takot kung sakali mang ika’y mawawala.”

Ninanam ni Isabela ang bawat liriko ng kanta na tila ba si Protacio ang kanyang pinapahiwatigan.

“At sa wakas ay nahanap ko na rin ang aking tanging hinihiling. Pangako sayo na ika’y uunahin at hindi na itatanggi. Ang tadhanang nahanap ko sayong pagmamahal, ang dudulot sa pag-big natin na magtatagagal.”

Si Protacio naman ang sumunod habang ang kanyang mga mata ay nakatityig lamang sa nuo’y nakikinig na si Isabela.

“At  ngayon, andyan ka na, di mapaliwanag ang nadarama. Handa ako sa walang hanggan, hindi ka iiwanan, hindi ka sasaktan. Mula nuon hanggang ngayon. Mula ngayon, hanggang dulo. Ikaw at ako…”

Sabay nilang inawit ang koro nang kanta habang nakatitig sa kawalan.

Matapos ang kanta, tahimik si Isabela nang biglang nagsalita si Protacio.

“Isabela?”

“Protacio?” sagot nito.

“Mahal kita” mahina ngunit buong emosyon sambit nito. Halos  lumuwal ang puso ni Isabela sa kaba nang marinig ito.

“Ha? Anong sabi mo?” kunwaring hindi narinig na wika ni Isabela

Humarap si Protacio kay Isabela at mukling inulit ang kanyang naunang sinabi. “Ang sabi ko, mahal kita. Mahal na mahal na mahal kita”

“Protacio,alam mo naman…” hindi pa man natatapos ay nagsalita na si Protacio.

“Ang kalagayan nating dalawa? Na hindi ako bagay sa iyo? Na magkaiba tayo ng estado sa buhay? Isabela, hindi hadlang ang estado sa buhay pag dating sa pagmamahal. Kailan man ay hinding hindi nagiging pamantayan sa isang tao ang kanyang kalagayan sa buhay kung pagmamahal ang pag-uusapan”

“Pero Protacio….”

“Alam kong may nararamdaman ka rin sakin Isabela. Ramdam ko yun kasi hindi ka naman magsisinungaling sa iyong papa kung wala. Pakiusap Isabela, sabihin mo sakin. Tama ako hindi ba?

Matagal na natahimik si Isabela. Gulat na gulat siya  sa mga nangyayari. Hindi niya lubos maisip na alam nap ala ng ginoo ang nararamdaman niya para dito. Gusto niya na parang hinde ang nangyayari, na tila ba kontying pagpilit sakanya ng lalake ay aamin na siya. Ano nga ba kasi ang ginawa sakanya ng lalakeng ito? bakit pag dating dito ay hindi niya na alam ang kanyang gagawin kundi ang magpaubaya na lamang sa bugso ng kanilang damdamin. Ito ang unang beses niyang makaramdam ng ganito, kung kaya’t hindi pamilyar sakanya kung bakit siya nagkakaganito.

“Mukhang mali ata ako, masyado lamang siguro akong nagpadala sa paniniwala kong gusto mo rin ako. Patawad, akala ko kasi….”

“Mahal din kita Protacio… Hindi ko alam kung pano ngunit nasisiguro kong tama at totoo na itong nararamdaman ko”

“Totoo ba ng narinig ko? Ibig sabihin hindi ako nagkakamali? Mahal mo rin ako?” sambit ni Protacio na mababakas ang pagkabigla at saya sa mukha.

“Oo Protacio, mahal rin kita” puno ng emosyong saad  ni Isabela. Ngunit maya maya”y natahimik ito. Na tila ba may malalim na iniisip.

“Akala ko ba mahal mo ako Isabela? Wala pa man bakit tila hindi mona gusto ang mga susunod na m,agaganap?

“Ngunit paano ang aking papa? Malamang hindi niya magugustuhan kung kanyang malalaman ang maling ugnayang meron tayo.”

“Mali? Mali ito para sa iyo? Anong mali sa pagmamahal Isabela?”naguguluhang tanong ni protacio

“Hindi naman sa ganoon Protacio, ngunit kilala mo ang aking papa. Iniisip ko lamang ang maaari niyang gawin sa ating dalawa kapag ito’y kanyang nalaman.”

“Ang lahat ng problema ay may solusyon mahal ko. Kung gayon, papatunayan ko sa iyong papa na kaya kong maging karapat-dapat para sayo. Na gagawin ko ang lahat mapatunayan lamang na tapat ako at kaya kong manindigan para lamang sayo.”

Kinalimutan na ni Isabela ang mga umiikot na paru-paru sa kanyang tiyan dahil higit pa sa mga paru-paru ang gumugulo sa damdamin niya nang bigkasin ni Protacio ang mga katagang nagpagaan sa kanyang kalooban. Wala nang nagawa si Isabela kundi ang pagkatiwalaan si Protacio. Nagpatuloy Ang kanilang pag-iibigan nang masaya lamang. Naging maayos ang kanilang samahan at nagawa nilang itago ang kanilang pagmamahalan. Lumipas ang bawat pasko, bagong taon, araw ng mga puso o kahit anumang espesyal na okasyon. Ang lahat ay naging tama para sakanila. Ang lahat ay walang hanggan. Walang nang-gugulo, at walang nanaira. Ngunit hindi nang dumating si Fernan Don Diego sakanilang buhay. Si Fernan ay isang mayamang naibibigay lahat ng gusto. Lumaki siyang nakukuha ang lahat ng kanyang ninanais.

Habang nagbabasa si Isabela sa kanilang silid aklatan. Nakarinig siya ng mahinang kaluskos sa may bandang dulo ng pasilyo. Dala ng kanyang kuyoryosidad, nilapitan niya ito upang malaman kung ano ang nangyayari

“Ano ha? Papalag ka pa? Ang yabang mo ah” maangas na sabi ni Fernan kasabay ng pag igkas ng kamao niya sa panga ng lalaki

Napahiga sa sahig ang lalaki at napaigik sa sakit.

“Tama na po” ungol ng lalaki.

Hinanda na ni Isabela na pagsabihan si Fernan kaya’t dali dali niyang hinarang ang sarili nang itatama na naman ni Fernan ang kamao sa lalaki.

“ Hoy, alam mo ba’ng bawal yan?”

“ Isang binibining naligaw sa pasilyong ito” maaangas na sambit ni Fernan at lumapit sa kanya

Tinayo ni Isabela ang lalaki mula sa pagkakahiga. Tumakbo naman palayo ang lalaki sa sobrang takot.

“Isusumbong kita sa punong guro, bawal iyan”

“Aba teka, isusumbong mo ako? E kung halikan na lang kaya kita at nang tumikom na ang bibig mo” bakas sa mukha ni Fernando ang nakakalokong tingin. Napakayabang ng binata sa mata ni Isabela

Paatras ng paatras ang lakad si Isabela at sumusunod si Fernan. Napasandal ang dalaga sa pader at iniharang ni Fernan ang kanyang magkabilang braso sa paligid ng dalaga.

“Ang ginoong tulad ko ay hindi dapat pinagagalitan,lalo na ng isang babae lamang”

Hindi nakaimik si Isabela

“At sisiguraduhin kong mapaparusa­­..“ hindi na natuloy ang sasabihin ng binata at tinukod na ni Isabela ang gitnang bahagi ng ginoo.

“Iyan ang nararapat sa hambog at mapagmataas na tulad mo.hindi lang ako basta babae lang” pagalit na anas ni Isabela kasabay ng pagalis niya sa kinalalagyan ng binata.

Mula noon hindi na naalis sa isipan ni Fernando si Carmella.isang dalagang hindi natakot sa isang tulad niya. Sa tuwing nagbabasa si Isabela sa silid aralan ay nakaabang si Fernan upang guluhin ang dalaga. Pati na rin kapag nagkakasalubong sila sa daan ay walang awang pinapakitahan ng kayabangan ni Fernan si Isabela. Sa sobrang interesado ni fernan kay Isabela, ultimo pamilya ni Isabela ay nakipagkilala ito. mada;li nitong nakuha ang loob ng pamilya lalo na ang papa ni Isabela at mga kapatid na lalake nito. Nagawa narin nitong hingin ang pahintulot na ligawan si Isabela mula sa papa nito na mabilis naman pumayag dahil na rimn siguro sa estado sa buhay ni Fernan. Lumipas ang mga araw at patuloy parin sa pangungulit si Fernan kay Isabela na labis nang ikinabahala ni Isabela. Ilang araw na rin kasi siyang kinakakausap ng kanyang papa na si Fernan na ang tamang tao para sakanya. Narinig niya rin isang gabi na naguusap ang kanyang papa at kanyang mama na ipagkakasundo si Isabela at Fernan upang maging magkabiyak upang mas maging matunog ang kanilang pangalan.

“Mahal? May problem ba?” mahinahong saad ni Protacio. “Kanina pa kita napapansing tahimik at tila ba may malalim na iniisip.”

Wala nang nagawa si Isabela kundi ang ikuwento ang bumabagabag sa kanyang isipan. Labis ding nagulat si Protacio dahil dumating na ang kinakatakutan nilang dalawa. Yun ay ang magipit sila sa pagtatago pagdating sa kanilang relasyon.

“Paano kung sabihin nalang natin sakanila na hindi maari ang kanilang ninanais.  Dahil may mahal ka nang iba? At ako iyon, tayo ang nararapat mahal ko. Hindi maaring ang fernan na iyon ang papakasalan mo.”

“Hindi madali iyan Protacio. Kilala mo ang papa. Patawad ngunit hindi iyon papayag lalo na sa tulad mo” nakayukong sambit ni Isabela na nuo’y lumuluha na.

“Ngunit bakit Isabela? Paano ako? Hahayaan mo na lamang ako? Mahal na mahal kita Isabela, at hindi ko kakayanin na mapunta ka sa iba. Isasakripisyo ko maging ang aking buhay masiguro lamang na ikaw at ako lang” nuoy emosyonal na ring saad ni Protacio.

“Ayaw ko ring mabuhay nang maling tao ang kasama ko Protacio. At sisguraduhin kong ikaw lang ang pipiliin ko anumang manyari” pagpapalakas ng loob na saad ni Isabela.

At nuoy nagyakapan ang dalawa, hinalikan ni Protacio ang mga mapupulang labi ni Isabela nang buong pagmamahal. At mga sumunod na tagpo ay ang hindi namamalayang nagsisimula nang manaig ang kanilang katawan. Dahan dahan, banayad, maingat, at buong pusong pinagsaluhan ang isa’t isa. Buong gabing pinaramdam ang pagmamahal sa pamamagitan ng pagiisa ng kanilang mga laman. Kusang loob na ibinahagi ang isa’t isa. Walang halong pagsisisi at pangamba sa mga susunod na mangyayari dahil sa kanilang kapusukan. At nagising nang may ngiti at walang halong pagsisisi.

Lumipas ang mga araw, linggo at buwan. Hindi namalayan ni Isabela na nagbunga ang pagmamahalan nila ni Protacio. Hindi niya malaman ang kanyang gagawin ngunit itinuring niya pa rin bilang biyaya ang batang nasa kanyang sinapupunan. At ilang araw lamang ay sinabi na niya ito kay Protacio. Labis ang kagalakan ang naramdaman ni Protacio nang malaman niyang magkakaroon na siya ng isang anghel.

Magiging ayos na sana ang lahat, naghahanda na silang aminin ang lahat sa pamilya ni Isabela, nang malaman ni Fernan ang tungkol sa relasyon ni Isabela at Protacio. Labis siyang nagalit sa nalaman lalo na’t desidido siyang makuha si Isabela, kinompronta niya rin si Isabela tungkol dito at sinabihang isusumbong ito sa kanyang ama kung hindi ito nakipaghiwalay. Ngunit hindi talaga papatinag ang pagmamahal ni Isabela kay Protacio. Subalit desididotalaga si Fernan at nuon ngay napagdesisyon niyang takutin si Protacio upang layuan na nito si Isabela. Ginamit niya ang kanyang koneksyon upang maisakatuparan ang ninanais. At nuon nga’y bigla na lamang nawala si Protacio. Hindi na mahagilap ni Isabela kung saan ito naroroon. Kung saan saan hinanap ni Isabela ngunit kahit isang bakas nito ay wala.

Tulala si Isabela nang madatnan siya ni Fernan sa balkonahe ng kanilang mansyon.

“Mahal kong Isabela” bati nito sa dalaga. “Bakit tila malalim ata ang iyong iniisip?” mayabang parin na sambit ni Fernan. “Si Protacio parin ba? Ano bang meron sa hampas lupang iyon?” dagdag pa nito.

“Simple lamang Fernan, siya ang mahal ko. At kailan man hindi pwedeng maging tayo. Hindi kita mahal Fernan, itataktak mo iyan sa iyong isipan kaya tigilan mona ako” singhal ni Isabela sa kaharap.

“Ngunit wala na siya Isabela, hindi na siya babalik pa” pasigaw na ani ni Fernan

Labis ang pagkagulat ni Isabela hindi dahil sa sinigawan siya nito kundi ang sinambit ni Fernan na hindi na babalik si Protacio. Bakit tila sigurado siya sa kanyang mga sinabi? At nuon ay nagkaroon ng masamang kutob si Isabela na may kinalaman si Fernan sa pagkawala ng lalakeng pinakamamahal niya.

“Anong sabi mo? Paanong hindi na babalik si Protacio? Paano ka nakasisigurado?” emosyonal nang tanong ni Isabela sa kaharap. “Magtapat ka nga sa akin Fernan, may kinalaman kaba sa pagkawala ni Protacio? Ha? Sumagot ka!” pasigaw na tanong ni Isabela

Natahimik si Fernan sa tanong na iyon ni Isabela.

“Ano Fernan?! May kinalaman ka ba sa pagkawala ng lalakeng pinakamamahal ko?!” pagsigaw ni Isabela habang tumutulo ang kanyang mga luha dahil na rin siguro sa unti unti niyang napagtatanto na may kinalaman nga si Fernan sa pagkawala ni Protacio. At biglang lumabas ang mama at papa ni Isabela dahil na rin siguro sa pagsigaw ni Isabela.

“Iha? Ano iyan? Bakit ka sumisigaw? Fernan? Anong nangyayari?” anang Don Delfin

“Oo inaamin ko, binalaan ko siya na kapag hindi ka pa niya nilayuan ay isusumbong ko siya sa iyong papa. Dahil nakatitiyak akong hindi matutuwa ang iyong papa kapag nalaman niyang nakikipagrelasyon ka sa isang hampas-lupa” nakangising tugon ni Fernan

Sino ang iyong tinutukoy iho na karelasyon ng aking anak?” maya maya’y tanong nanaman ng Don

“Ang anak ng tindera sa palengke at isang kargador Don Delfin. Nakikipagrelasyon ho ang inyong unika-iha sa isang hampaslupa” mapagmataas na sagot ni Fernan.

“Kailan pa ito Isabela? Kailan ka pa natutong magsinungaling sa amin? Kailan pa?!” galit na saad  ng Don sa kanyang anak.

Hindi nakaimik si Isabela. Kung kaya’t si Fernan na lamang ang sumagot.

“Mabuti na lamang ho at nagawan ko na ng paraan Don Delfin. Nakatitiyak akong hindi na babalik ang Protaciong iyon. Dahil isa siyang mang-gagamit, ginagamit niya lamang si Isabela upang umangat siya sa buhay. Kaya nga hindi na ako nagulat nang tanggapin niya ang maliit na halagang ibinigay ko sakanya kapalit nang paglayo niya kay Isabela” taas noong saad nanaman ng matapobreng binata.

“Hindi totoo iyan, hindi magagawa ni Protacio sa akin iyan. Hindi ako papaya na si Fernan ang makakasama ko sa buhay. Lalo na’t magkakaroon na kami ng anak” humihikbing singhal ni Isabela kung kaya’t isang mag-asawang sampal ang kanyang natanggap mula sa kanyang ama.

“Manahimik ka Isabela, suwail kang bata! Nakakahiya ka! Hindi ako makakapayag na mayurakan ang imahe ng ating pamilya dahil sa kaistupidahan mo!” sigaw nito sa dalaga.

“Ako, ako ang tatayong ama ng batang iyan Isabela. Hindi ako tulad ni Protacio na pera lamang ang habol sa iyo. Papanindigan kita. Ituturing kong parang akin ang batang nasa iyong sinapupunan. Hindi kita iiwan gaya nang ginawa ng gagong iyon” ani Fernan.

“Hindi maari, si Protacio lamang ang gusto ko!” pagmamatigas ni Isabela.

“Manahimik ka! Mula ngayon ay si  Fernan lamang ang lalakeng pwede mong makasama. Siya ang nababagay sayo! Siya lamang Isabela, siya lamang!” ani Don Delfin.

Sa ayaw at sa gusto nga ni Isabela ay nagpaksal siya kay Fernan dahil ito ang idinikta sakanya ng kanyang papa. Ngunit sa kabila nuon ay hindi pa rin siya naniniwalang tuluyan na nga siyang  tinalikuran ni Protacio. Nais niya pa ring malamang ang katotohanan sa likod ng misteryong pagkawala ni Protacio. Si Fernan man ang kanyang nakatuluyan ay si Protacio pa rin ang nilalaman ng kanyang puso. Walang araw ang hindi lumilipas na hindi niya naaalala si Protacio. Minsan pay dinadalaw siya nito sa panaginip at ipinapaalala kung gaano siya kamahal ng lalake. Lalo pa’t naisilang na niya ang batang anghel na siyang nagpapapaalala ng pagmamahalan nila nuon. Na pinangalanan ni Isabela na Anastacio, kasunod sa pangalan ng kanyang tunay na ama.

Ang buong akala ni Fernan ay habang buhay niyang maitatago ang katotohanan. Ang buong akala niya ay maibabaon na lamang niya sa limot ang kasalanang ginawa niya kay Protacio. Sadya lamang talaga na totoo ang isang kasabihan na walang sikreto ang hindi nabubunyag. At ganun nga ang nangyari, hindi na niya maitatago pa ang lahat. Dahil mukhang kapalaran na mismo ang magbubunyag ng kanyang pinakamabahong sikreto.

Habang nag-aayos ng mga bagay bagay si Isabela sa kanilang silid ni Fernan. Nakita niya ang isang lalagyanan ng mga papeles ni Fernan na nuo’y kanya nang asawa. Hindi niya alam ang nag-udyok sa kanya kung bakit niya inusisa ang mga ito. Hindi niya alam kung bakit tila may kung ano sa kahon na iyon na magpapanatag sa kanya? At nang kanyang buksan, sari saring dokumento lamang ang kanyang nadatnan. Mga dokumentong hindi niya maintindihan ang mga nilalaman. Kanyang ililigpit na sana niya ang mga dokumento nang bahagyang nahagip ng kanyang mata ang tila naliligaw na isang sobre. At nang kanya itong kunin bahagya siyang nagulat nang makita niya ang kanyang pangalan sa sobre, para sa kanya ang sulat.

“Bakit may sulat para sa akin dito sa gamit ni Fernan?” nagtatakang saad nito sa kanyang sarili. At dali dali nga niyang binasa ang nilalaman ng sulat nang bigla na lamang bumuhos ang kanyang emosyon habang binababasa ang sulat.

Mahal kong Isabela,

Sumulat ako upang ipaalam sa iyo ang mga kaganapan sa pagitan naming dalawa ni Fernan, Nais ng lalakeng iyon na layuan kita kapalit ng malaking halaga na ibibigay niya ngunit hindi ako pumayag mahal ko dahil para sa akin, Ang pag-iibigan nating dalawa ay walang katapat ng kahit ano. Dahil dun ay labis ang pangungutyang natanggap ko mula kanaya. Mahal ko, Nagawa niya ring pagbantaan ang aking buhay. Patawarin mo ako sa iniisip ko ngunit ito na lamang ang alam kong paraan upang hindi na tayo guluhin ng sino man. Nais kong magsama na tayo. Bumuo ng sariling pamilya. Nang tayo lamang at walang bakas ng pangamba sa ating bukas. Ikaw, ako, at ang mga magiging supling natin.Mahal na mahal kita Isabela! Anumang manyari ay andito lamang ako sa iyong tabi. Aantayin kita sa Ermita kung saan tayo nagsimula.  Mag-iingat ka!

                                                                                                                                                                                                                                                                          -Protacio

 Laking gulat ni Fernan nang makita niya si Isabela na lumuluha habang binabasa ang pinakatatago niyang liham ni Protacio para sakanya. Akma niyang babatiin at mag paka patay malisya nang isang malakas na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi. “Ano ang ibig sabihin nito Fernan?! Bakit nasasaiyo ang sulat na dapat sa akin?! Anong karapatan mong mang-angkin ng hindi iyo? Bakit napakahilig mong kamkamin ang mga bagay na hindi mo pag-aari?” galit nang sigaw ni Isabela. At hindi na nga siya makapagsalita dahil sa sunod sunod na segunda ni Isabela. “Ngayon Fernan, anong ginawa mo kay Protacio?! Anong kahayupan ang iyong ginawa kay Protacio?!” dagdag pa nito.

“Hanggang ngayon pa rin ba ay hindi mo pa rin matanggap na wala na siya? Na iniwan ka na niya? Ha Isabela?!”  buong loob na sagot ni Fernan.

“Alam kong mahal niya ako Fernan kung kaya’t hindi ako naniniwala sayo na bigla bigla niya na lamang akong iiwan ng dahil lang sa pera! Alam kong mahal niya ako Fernan, mahal niya ako!” umiiyak nang saad ni Isabela.

“Ngunit  wala na siya? Patay na siya! Pinatay ko na siya! Hinding hindi mo na siya makikita pa!” nawawalan nang pasensyang singhal ni Fernan.

“Ano ang iyong sinambit?”  anang Isabela na tila hindi narinig ang sinabi ni Fernan ngunit ang totoo ay nais lamang niyang kumpirmahin ang narinig dahil hindi magawang tanggapin ng kanyang isip ang mga naririnig.

(Flashback)

Papasok si Fernan sa mansion ng mga Cantalejo nang madatnan niya ang isang mensahero sa tarangkahan. At nang kausapin niya ang mensahero, napag-alaman niyang ang sulat ay para kay Isabela at galing iyon kay Protacio. Hindi na niya itinuloy ang balak niyang pasyalan si Isabela dahil balak niyang  basahin ang nilalaman ng sulat at hindi niya maisasagawa iyon kung magtatagal siya sa mansyon ng mga Cantalejo. At kanya ngang napag-alaman ang nilalaman ng sulat, bumuo siya ng plano upang hindi matuloy ang balak ni Protacio na ilayo si Isabela. Ang nangyari ay siya ang nakipagkita kay Protacio at nagpanggap na kakampi. Pinaniwala niya si Protacio na kaisa niya ito  at hindi niya kailangang mag-alala dahil nasa tamang tao siya. Ngunit anglahat ng ito ay pawing kasinungalingan lamang. Dinala niya si Protacio sa isang madilim na kagubatan. Pagkarating sa bandang gitna nang kagubatan ay natagpuan nila ang limang lalake na may hawak na mga armas. Labis ang pagkagulat ni Protacio, nagsisimula na ring dumagundong ang kanyang puso sa takot. Na napansin naman ni Fernan kung kaya’t para itong isang hayop na nakangiti.

“Kumalma ka Protacio, maglalaro lamang tayo . At ang mga taong iyan ay ang magiging kalaro mo at ako ang taga bigay ng premyo” nakangising saad ni Fernan

“Ano ang ibig mong sabihin? Nasaan si Isabela?” buong loob ngunit mababakas pa rin ang kaba sa mukha ni Protacio.

“Wag kang mainip Protacio, aliwin mo muna ang iyong sarili. Simulan niyo na yan. Siguraduhin niyong  malalampaso ang isang yan”  nakakalokong saad ni Fernan. At nuon nga’y sunod sunod na suntok at tadyak ang natanggap ni Protacio.

“Hayop ka! Traydor! Wala kang kasing sama!”  nanghihinang sambit ni Protacio habang pinupunasan ang dugo sa kanyang labi at mukha.

“Iyan ang nababagay sa mga tulad mong ambisosyo! Kulang pa iyan! HAHAHAHAHAHHAHA” tila nauulol na tawa ni Fernan. “Huwag niyong titigilan iyan, hanggang sa magising siya sa katotohanang ako ang nararapat kay Isabela” utos pa nito sa kanyang mga tauhan.

“HAHAHAHAHAHA”  tila nauulol ding  tawa ni Protacio. “Hindi ako ang ambisosyo Fernan, kundi ikaw! Pinipilit moa ng iyong sarili sa taong hindi ka naman gusto. Ipinagsisiksikan mo ang iyong sarili sa taong kahit kalian ay hinding hindi ka mamahalin!” taas noong sambit ni Protacio na tila ba hindi iniinda ang mga bangas na natamo mula sa mga tao ni Fernan.

Bahagyang nainsulto si Fernan sa sinabi ni Protacio kung kaya’t kinuha niya ang baril mula sa kanyang balakang at itinutok iyon sa sintido ni Protacio.

“Paano kaya kung tapusin ko na ang iyong buhay ngayon Protacio? Nang makasiguro akong hindi kana makakahadlang pa upang mapasakin nang tuluyan si Isabela?” ani Fernan.

“Paslangin mo man ako ngayon Fernan, ilang beses mo mang kitilin ang aking buhay. Hinding hindi mo mababago na ako ang mahal ni Isabela!”

“Manahimik ka!”

“Nakakasiguro ako na mawala man ako sa kanyang tabi, ako at ako pa rin ang laman ng kanyang puso’t damdamin”

“Sinabing manahimik ka!” napahigpit na ang hawak ni Fernan sa baril at konti na lamang ay makakalabit na niya ang gatilyo ng baril na kanyang hawak.

“ Na sa gabing malamig ay ako at ako pa rin ang hihilingin niyang makasama, na maging sa kanyang panaginip ay ako pa rin ang laman”

“Tama na! Tama na Protaciooooo!”

“ Dahil yun ang nagagawa ng hindi pilit na pagmamahal Fernan. Ganon ang nagagawa ng totoong pagmamahal. At napakamalas mo dahil sa sobrang sama ng budhi mo, walang taong magmamahal sayo ng totoo. Dahil ako? Sigurado ako na kahit sa kabilang buhay, ako at ako pa rin ang pipiliin ni Isabela.”

Bang! Bang! Bang!

(End of Flashback)

 “Hindi na babalik ang hampas lupang iyon! Dahil pinatay ko na siya! Yun lamang ang nababagay sa isang lupang gaya niya, ang u-urin at matabunan ng kapwa niya lupa!” singhal ni Fernan.

“Walang hiya ka! Hayop kaaaa! Ikaw ang dahilan kung bakit walang ama ang aking anak! Pinagkait mo kay Anastacio ang makasama ang kanyang ama! Wala kang kasing sama!” sigaw ni Isabela na pinasadahan pa ng mga malulutong na sampal ang lalake.

Naubusan ng pasensya si Fernan kung kaya’t  napagbuhatan niya ng kamay si Isabela na sa sobrang  lakas ay tumama ang kaawa-awang babae sa pader ng kanilang silid. At hindi pa pala matatapos ang kalbaryo ni Isabela sa piling ni Fernan. Dahil mula nung unang beses na saktan siya nito ay naulit pa ng naulit ang ganitong tagpo. Naroong puno ng pasa at galos ang kanyang katawan. Mayroon din ikinukulong niya si Isabela sa kanilang silid at tinatratong parang isang hayop, gayon din ang papanakit niya sa babae kapag tumatanggi ito kapag pinipilit siya nitong makipagtalik sa kanya.

At nang dumating ang pagkakataon na hindi na makayanan ni Isabela ang pagmamalupit ni Fernan hindi lamang sakanya ngunit maging sa kanyang anak na si Anastacio.

“Anak lakihan mo ang mga hakbang mo at nang maka-alis na tayo sa impyernong bahay na ito”  humahangos na sabi ni Isabela sa kanyang anak. Nasa bukana na sila ng tarangkahan nang may biglang humila sa kanyang buhok.

“Saan ka pupuntang hayop ka?! Ha?!” singhal ni Fernan kay Isabela habang hinihila ang malagong buhopk nito. “Hindi ba’t ang sabi ko sayo ay hindi ka maaring umalis ng bahay na ito?!” dagdag pa nito habang hila hila ang buhok nito papasok ng bahay papuntang silid ng mga ito.

“Bitawan mo ako! Aalis ako dito!” nag pupumiglas na wika ni Isabela. “Pagod na pagod na ako sa kapriso mo Fernan! Ayokong dumating sa punta na baka igaya mo kami ng  anak ko sa ginawa mo kay Protacio”

“Hindi niyo ako maaring  takasan Isabela! Pag-aari ko kayo kung kaya’t wala kayong magagawa kundi ang sumunod sa mga nais ko!” sabi ni Fernan “Mabuti pang mabaldado ka nalang kesa sa makawala ka mula sakin!” nanggigigil na dagdag nito sabay hampas ng ulo  ni Isabela sa pader. Labis na pagkahilo ang naramdaman ni Isabela na nagdulot ng pagkawala ng ulirat nito.

 (END OF FLASHBACK)

 (Present time)

“Si Protacio? Siya ang aking ama? Siya ang tunay kong ama? Siya ang tunay na mahal nang aking ina?” bagamat alam na ni Anastacio ay tila kinukumbinsi niya parin ang kanyang sarili. Nais niyang yakapin ang kanyang ina. Nais niyang tanungin lahat. Nais niyang malaman ang buong katotohanan ngunit alam niyang napakaimposible kung sasagot ito. Naluluha siyang niyakap ang kanyang ins ngunit bahagya siyang nalarma nang napansing hindi na ito humihinga.  “Mama? Mama? Mamaaaaa?”

“May our sister Isabela Don Diego rest in peace” pagtatapos ng pari sa seremonya ng libing ni Isabela. Nagsi-alisan na ang mga nakiramay sa sementeryong pinagdausan ng seremonya, at tanging  si Anastacio na lamang ang naiwan. Nakatitig sa kawalan, at nakangiti habang sinasambit sa kanyang isipan ang mga katagang.

“Mama, Papa. Alam kong sa mga oras na ito ay magkasama na kayong dalawa. Binabalikan ang mga hindi malilimutang sandali, mula kung pano na ang dalawang hindi magkakilalang nilalang ay pinagbuklod nang musika. Alam ko na sa mga oras na ito ay masaya na kayong dalawa, ipinapagpatuloy ang naudlot ninyong istorya. Nawa’y maging masaya na kayo ng tuluyan, na sa susunod ninyong buhay ay wala nang hahadlang pa sa inyong pag-iibigan.”

[innocentamit]

Two In One Girl's Family Dies After Eating Black Foods in Balrampur

Two In One Girl’s Family Dies After Eating Black Foods in Balrampur

Four family members, including two girls, died after consuming unsafe food in Shivpura area on Sunday, police said. Chief medical officer Dr AK Singhal said Kanchana (65), Suman (30), Rajni (7) and Shalini (3) of Gokuli village in Shivpura district in the district started vomiting after eating. He tried to get them to a hospital, but he died before he could get any medical attention. He also said…

[orthotv]

UTTARANCHAL ORTHOPAEDIC ASSOCIATION WEBINAR 15

UTTARANCHAL ORTHOPAEDIC ASSOCIATION WEBINAR 15

Shoulder Symposium

Thursday 2nd September 8PM IST https://bit.ly/OrthoTV-UOA-31                 FACULTY

Dr. VB Bhaseen Topic - Aatmnirbhar Rotator Cuff Repair.

Dr. J. Maheshwari Principle of salvaging neglected Proximal Humerus Fractures.

Dr.Rajeev Raman Arthroscopic Bankart Repair

Dr. Gaurav Gupta Anterior Shoulder Instability.

Panelists

Dr. Romesh Gaur Dr. Imran Akhtar

Dr. I M Singhal   President UOA Dr.Puneet Agarwal Hony.Secretary

Dr. AK Sirohi   Moderator

Dr. Ashok Shyam Dr. Neeraj Bijlani Team Ortho TV

[dbisociety]

Three Bihar SHOs Suspended, High-level Inquiry Initiated for Failure to

Three Bihar SHOs Suspended, High-level Inquiry Initiated for Failure to

Bihar Police Director general of police (DGP) AK Singhal has ordered the suspension of three SHOs from service on the charge of failure to enforce the liquor ban law in their respective jurisdictions. Source

[mjuliennech]

Prologue:

"An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place, and circumstances. The thread may stretch or tangle. But it will never break."

Red strings soulmate will always find each other. Knowing that we have been created in a pair, we go around our lives searching for the one who is our destiny. Every time we fall in love, we feel that this is it, this is the one and that we have found the other half.

However, sometimes we succeed and sometimes we fail, but that is how love is. Not all of us can get a happy ending to our story.

"May meeting po kayo bukas with the board by 9:00 a.m. and then with Mr. Villa Flor by 1:00 p.m. then-"

Agad na natigil ang kaniyang sinasabi nang padabog kong inilapag sa table ang pen na gamit ko sa pagpirma ng sandamakmak na mga papeles. Nakatayo sa harapan ko ngayon si Jaden, sekretarya ko, habang binabasa ang laman ng hawak niyang notebook.

"Enough. Cancel all the plans, kailangan ko munang magpahinga bukas." Tinaasan ko siya ng kilay at saka hinilot ang sentido. "Go get me some macchiato, sumasakit ang ulo ko," dugtong ko. Napatitig muna siya saglit sa akin bago siya tuluyang tumalikod at lumabas ng silid.

Hinubad ko ang suot na blazer at buntong hiningang sumandal sa upuan. This week is hell and really tiring, kahit pa umiikot lamang sa meetings, pagpirma, at pagbabasa ang buong araw ko, still, nakakapagod pa rin. It is really exhausting to be the CEO of this damn company. My dad's company.

Lumalalim na ang gabi at bilog na bilog ang buwan. Muli kong hinawakan ang pen upang tapusin na ang trabaho nang mapadako ang tingin ko sa aking hinliliit.

"Where did my other half go?" Boses ko lamang ang naririnig ko nang biglang bumukas ang pinto ng office ko na mas lalong nagpakunot sa noo, ngunit hindi na ako nag-abalang tignan pa dahil alam kong si Jaden lamang iyon. "How many times do I have to tell you? knock before you enter the room!" Iritang singhal ko.

"Luna Aphrodite," isang malalim na boses ang nagpagimbal sa akin. May kung anong kuryente ang dumaloy sa buo kong katawan at halos matumba ako sa biglaang pagtayo ko. Gulat akong tumingin sa kaniya nang mapagtanto kung sino ang pumasok sa aking opisina.

He's here. After 7 years of waiting, he is finally here again!

He was wearing a dark red flannel shirt. His wavy black hair, thick eyebrows, long eyelashes, red heart-shaped lips, angled jaw and those beautiful ice blue eyes got my attention first. I could smell his familiar scent which brought me back a lot of memories.

Our eyes met but he immediately looked away and acted like he didn't know me.

"Patayin mo na siya, Shan! Hindi siya karapat-dapat na mabuhay pa!" Malakas at nakakakilabot na tinig ang bumalot sa buong paligid at tila ba ito ay nanggagaling sa itaas.

Nagawi ang tingin ko sa kaniyang kamay at halos mapamura nang mamataang may hawak siyang 'Odachi'. Balak ba niyang isaksak iyon sa akin?

Lakad takbo siyang lumapit sa akin at dali-daling sinakmal ang aking leeg. "S-shan Iah." Nagawa ko pa ring sambitin ang ngalan niya kahit na para bang mauubusan na ako ng hininga dahil sa pagkakasakal. Sunod sunod na nagpatakan ang butil ng mga luha mula sa aking dalawang mata. "B-bakit? Anong ibig sabihin n-nito?"

Masakit na ang aking leeg ngunit mas matindi ang kirot na nadarama ng puso.

"Ang t-tagal kitang hinintay, Shan Iah. Masaya akong makita kang m-maayos."

Ipinikit ko ang mga mata at ngumiti, naghihintay na mawalan ng buhay mula sa kamay ng minamahal.

"Patawad, Luna," malamig na saad niya. Halos yakapin ko na ang kamatayan nang biglang ako ay kaniyang bitawan. Umuubo-ubo kong iminulat ang mga mata at tila sobrang nabahala at nagulantang sa aking nakikita.

The red thread of fate.

This is not the first time I saw this thing, ngunit kakaiba ito ngayon, the red thread bracelet shines so bright like a moon. Nakakaduling ang liwanag na nanggagaling mula dito.

It is tied to our pinky finger, but something is odd-

Our red string is breaking.

Lumipat ang tingin ko kay Shan at pati siya ay gulat na gulat sa nasasaksihan. Ngunit hindi siya nagpatinag, at itinutok sa akin ang hawak na espada na para bang buo ang loob na ako ay paslangin.

His gaze met mine again and he acted like he didn't love me at all.

Or did he really?

Bumaba muli ang mga mata ko sa napakaliwanag na pulang bagay na nakakonekta sa aming dalawa. Kasabay ng panlulumo ay ang pagtataka.

Is it really possible that the red string of fate be broken?

Thread by the Moonlight

[todaybharatnews]

via Today Bharat TTD Executive Officer AK Singhal denied the accusations that the temple was being kept open to fill the TTD’s coffers, and that it was safe for devotees to visit. A total of 743 employees of the Tirumala Tirupati Devasthanams (TTD) have tested positive for the novel coronavirus so far, according to TTD officials. So far, three employees have succumbed to the virus since June 11, a top TTD official said on Sunday. TTD Executive Officer Anil Kumar Singhal told the media that among all employees including special protection force (SPF), vigilance department, sanitation workers, outsourced as well as regular workers, 743 employees have contracted COVID-19. Among them, 402 have already recovered, he said. According to PTI, the number of cases includes some priests of the Tirumalal Venkateswara as well. While 402 employees have recovered, 338 people are undergoing treatment at different COVID Care facilities, EO Singhal told reporters. The Tirumala temple, governed by the TTD, had re-opened on June 11 for public after being closed for two and a half months owing to the coronavirus-induced lockdown. All districts in Andhra Pradesh have been severely affected by the pandemic, including Chittoor district, where the temple is located. With an increasing number of infections among TTD employees, TTD workers’ unions, as well as a senior police official and former chief priest Ramana Dikshitulu had advised the TTD to close the temple to the public. However, the TTD has continued to allow devotees to visit the shrine, claiming that visitors were safe from infection and all precautions were being taken to mitigate the spread of the virus. On July 19, a former TTD chief priest Srinivasa Dikshitulu passed away after testing positive for the coronavirus. On Sunday, EO Singhal denied reports in sections of the media and on social media that TTD had reopened the hill shrine after the coronavirus lockdown for the public with an intention to fill its coffers. “Some people are accusing us of keeping the temple open for income. But right now, the cost of managing the temple is higher than the income we get from devotees. I want to clarify that we did not open the temple for income. Cases are increasing across the state, it is not just because the temple has been kept open, like the perception prevailing in social media,” he said. He said the ancient temple was reopened on requests from devotees and entry was allowed by following strict COVID-19 measures. Most of the infected employees who are undergoing treatment are asymptomatic, and are being treated in Srinivasa Nivasam, Vishnu Nivasam, Padmavati Nilayam and other guest houses owned by TTD, besides RUIA hospital and Sri Venkateswara Institute of Medical Sciences (SVIMS) hospital in Tirupati, Singhal said.