#aitlik
Explore tagged Tumblr posts
afrodit-mavisii · 7 days ago
Text
Kendimi bir yere ait hissedebilmeyi isterdim...
12 notes · View notes
merve56 · 2 years ago
Text
Sahipsiz hissediyorum. Aitsiz. Kendimi bir yere ait hissetmiyorum.
69 notes · View notes
hayaletveyasa · 1 year ago
Text
Bazı insanların kalpleri birbirine aitmiş..
~ veda etseler bile mi?
9 notes · View notes
sakaryarasaa · 8 months ago
Text
Ev benim için dört duvar bir çatıdan ibaretken, yuva ait olduğumu hissettiğim yerdir.
5 notes · View notes
aykiz06 · 1 year ago
Text
Kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum tek hikayem bu
3 notes · View notes
kitaplardanbirhayat · 4 months ago
Text
Ah şu her defasında beni kendine çeken hastane koridorlari... Şimdi yavaş yavaş adım atıyorum ve her adımımda buraya daha da ait olduğumu hissediyorum. Biliyorum bu hastaneler ,koridorları ,bekleme alanları ,en çok da doktor odalari bana ait ,benim. İnsan hastaneleri sever mi? Ben hastanelere aşığım. Her gittiğimde daha çok büyüleniyorum. Diyorum ben buraya aitim burda tamamım benim evim burası
0 notes
tanitanyasblog · 8 months ago
Text
Tumblr media
Sizce ait olma duygusu diye bir şey var mı? Yoksa beynimizin yabancıladığı yere verdiği bi isim mi bu sadece? Peki insan ait olduğu yerin ona zarar verdiğini bile bile ordan gitmek isterse nolur¿¿ Birax bunun hakkında yorumlarınızı alabilir miyim ¿¿¿
1 note · View note
tutunamayanritim · 8 months ago
Text
Hayatta bir kere bi yere ait olmadığınızı hissederseniz bir daha hiç bir yere ait hissedemezsiniz. Hayatın karmaşıklığının içinde boşlukta süzülür durursunuz. Simsiyah uzay gibi bi boşluk. Sağa gitsen karanlık sola gitsek karanlık. Ufacık bi mum ışığı bile yakmaz kimse size. Etrafınız kalabalıktır bilirsiniz ama ne bir ses veren vardır ne de sizden çıkacak bir nefes sesini duyan. Sonra bir gün pes edersiniz. O boşlukta yanınız kalabalık içiniz bomboş kalıverirsiniz.
1 note · View note
nefessizim · 7 months ago
Text
O duvari cok sevdim, renk renk tablolar astim. Kendimi oraya ait hissettim. Meger benim evim sandigim o duvar baskasinin evinin dıs cephesiymis.
Her şeyimi heyecanla anlattığım bir duvarı evim sandım.
162 notes · View notes
mandalinakokulusayfalar · 10 months ago
Text
0 notes
hazerancicegi · 6 months ago
Text
Ev, insanın aitlik hissettiği, yola çıkıp da geri dönse bile o hissi kaybetmediği yerdir.
62 notes · View notes
deliballlllsblog · 2 months ago
Text
Mezarlıktayken gelen aitlik hissi..
26 notes · View notes
hazerpare · 5 months ago
Text
Otobüste, bebek ağlıyordu, kadın aldı kucağına göğsüne yatırdı. Bebek bı anda sustu. Ben hayatta ilk kez birinin yerinde olmak istedim . Ağlayan bebek mi , yoksa annesi mi karar veremedim. Hangisi beni daha çok etkiledi anlayamadım. Ama ilk kez kendimde olmak istemedim. Tam orada iki taraflı huzurun bir parçası olmak istedim. Belki anne olamk istedim , yavrusunu kucağında dinlendiren. Yada bebek , tüm sorunlarından annesinin bağrına kaçan bı bebek. Diyorum ya kararsız kaldım. Ama şuan ki halimde olmak istemediğim kesindi. Ne bir yere aitlik vardı. Ne bir dinginlik
51 notes · View notes
3391kilometre · 6 months ago
Text
-Ece yenge bir bakar mısın?
-Ece değil ismim. Ecem.
-Abi aitlik eki kullanmayın dedi. Sen sadece onun Ecesiymişsin.
29 notes · View notes
gonul-dunyam-29-09 · 1 year ago
Text
BİR KADIN, NE ZAMAN ,
GİDER BİLİYOR MUSUNUZ.. ..?
Kendini o erkeğe ait hissetmediğini ,
anladığı an gider..!
Erkektir kadına aitlik duygusunu hissettirecek olan...!
Yoksa kadın sürekli sorgular...
Sorguladıkça da kıskançlık ,
diye adlandırdığınız…!
Aslında kadının kendine ,
yapılan saygısızlığa ,
Dur demeye çalıştığı tartışmalar başlar..!
Erkektir kadınına sahip çıkacak olan..!
Kadın zaten ,
doğası gereği erkeği sahiplenir..!
Bir kadının erkeği olmak istiyorsanız;
asla YALAN söylemeyin...!
Kelimelerinizde ki boşluğu,
Bir kadın yüreğinden hisseder...!
Eğer davranışlarınızla ,
GÜVEN duygusunu veremiyorsanız ;
O. kadın hayatınızdan, GİDER....! 🥀
Tumblr media
60 notes · View notes
vedalardanemare · 27 days ago
Text
Nasıl olduğumu bilmiyorum.Böyle yaşıyorum ama hissedemiyorum.Bunu yaşamam normal mi?İnsanları gözlemlerken midem bulanıyor artık.Hareketleri o kadar saçma ve anlamsız geliyor ki.Belki de ben anlamsızlaşmışımdır bilmiyorum,birileri bana "böyle gitmez kendine gel toparlan"diyor ama içimde gram istek yok.Gerçi istek olsa bile güç var mı bilmiyorum.Galiba kendi ellerimle sonumu getirdim.Ne kadar bakmasam da orada olduğunu bildiğim bir his var içimde.Göğsümdeki boşluk dolmadı hiç,aitlik hissini tatmadım ya da düşüncelerimi dizginleyemedim...Bir şeyler oluyor,kafamın içinde ve siz sadece gülümsememi görüyorsunuz.Ben uzaklaşıyorum sizden ve siz sadece yarın görüşürüz diyorsunuz.Anlamıyorsunuz,benim hala nelere kafa tuttuğumu bilmiyorsunuz ve siz anlamayacaksınız çünkü artık dermanım sadece kendime,çabam sadece benliğime,sakinliğim anca bedenime yetiyor...dahasını beklemeyin.
17 notes · View notes