#UBEJ
Explore tagged Tumblr posts
Visit Tumblr Blog
Explore Tumblr blogs with no restrictions, modern design and the best experience.
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
When âGIFâ was named word of the year in 2012, Oxford Dictionaries U.S.A. credited Tumblr for pushing the word.
Text
Poem by Konstantin Simonov, published in 1942 shortly before the Battle of Stalingrad
Konstantin Simonov Kill him! [Ubej ego!]
If your house means a thing to you Where you first dreamed your Russian dreams In your swinging cradle, afloat Beneath the log ceiling beams. If your house means a thing to you With its stove, corners, walls and floors Worn smooth by the footsteps of three Generations of ancestors. If your small garden means a thing: With its May blooms and bees humming low, With its table your grandfather built Neath the linden â a century ago. If you donât want a German to tread The floor in your house and chance To sit in your ancestorsâ place And destroy your yardâs trees and plants...
If your mother is dear to you And the breast that gave you suck Which hasnât had milk for years But is now where you put your cheek; If you cannot stand the thought Of a Germanâs doing her harm, Beating her furrowed face With her braids wound round his arm. And those hands which carried you To your cradle â washing instead A Germanâs dirty clothes Or making him his bed...
If you haven't forgotten your father Who tossed you and teased your toes. Who was a good soldier, who vanished In the high Carpathian snows, Who died for your motherlandâs fate, For each Don and each Volga wave. If you donât want him in his sleeping To turn over in his grave, When a German tears his soldier picture With crosses from its place And before your own motherâs eyes Stamps hobnailed boots on his face.
If you donât want to give away Her you walked with and didnât touch, Her you didnât dare even to kiss For a long time â you loved her so much. And the Germans cornering her And taking her alive by force. Crucifying her â three of them Naked, on the floor; with coarse Moans, hate, and blood, â Those dogs taking advantage of All you sacredly preserved With your strong, male love...
If you donât want to give away To a German with his black gun Your house, your mother, your wife â All thatâs yours as a native son â No: No one will save your land If you donât save it from the worst. No: No one will kill this foe. If you donât kill him first. And until you have killed him, donât Talk about your love â and Call the house where you lived your home Or the land where you grew up your land.
If your brother killed a German, If your neighbor killed one too. Itâs your brotherâs and neighborâs vengeance, And itâs no revenge for you. You canât sit behind another Letting him fire your shot. If your brother kills a German, Heâs a soldier; you are not. So kill that German so he Will lie on the groundâs backbone. So the funeral wailing will be In his house, not in your own. He wanted it so â Itâs his guilt â Let his house burn up, and his life. Let his woman become a widow; Donât let it be your wife. Donât let your mother tire from tears; Let the one who bore him bear the pain. Donât let it be yours, but his Family who will wait in vain.
So kill at least one of them And as soon as you can. Still each one you chance to see! Kill him! Kill him! Kill!
7 notes
·
View notes
Text
đžđžđž Vincenso Ubeje đžđžđž
2 notes
·
View notes
Text
Ubej menâa
4 notes
·
View notes
Photo
https://flic.kr/p/7sQzFL
0 notes
Text
Allahu e ndriçoftë njeriun
Shpjegimi i hadithit: âAllahu e ndriçoftĂ« njeriun...â
Autor:Â Shejkh âAbdul-Muhsin el-Abbad
Burimi:Â troid.org
PĂ«rktheu:Â Alban Malaj
Transmetohet nga Zejd ibn Thabit i cili ka thĂ«nĂ« se i DĂ«rguari i Allahut (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) ka thĂ«nĂ«: âAllahu e ndriçoftĂ« njeriun qĂ« e dĂ«gjon njĂ« hadith nga ne, e mĂ«son pĂ«rmendsh dhe e pĂ«rcjell ashtu siç e dĂ«gjon. Sepse ndoshta ai qĂ« ka fikâh nuk Ă«shtĂ« fekih (njĂ« qĂ« kupton), dhe ndoshta ai e kalon atĂ« tek njĂ« qĂ« Ă«shtĂ« mĂ« i mirĂ« se ai nĂ« tĂ« kuptuar. JanĂ« tri gjĂ«ra ndaj tĂ« cilave zemra e Muslimanit nuk mban urrejtje (gil): qĂ« ta bĂ«jĂ« njĂ« vepĂ«r me sinqeritet pĂ«r hir tĂ« Allahut, tâi kĂ«shillojĂ« me sinqeritet prijĂ«sit e MuslimanĂ«ve, dhe tĂ« ngjitet pas xhematit, sepse vĂ«rtet lutja e tyre i pĂ«rfshin edhe ata qĂ« janĂ« pas tyre. Dhe ai qĂ« e bĂ«n jetĂ«n e kĂ«saj bote interesin kryesor tĂ« vetin, Allahu ka pĂ«r ta hequr nga zemra e tij kĂ«naqĂ«sinĂ« dhe do ta vendosĂ« varfĂ«rinĂ« midis syve tĂ« tij, si dhe do tâia prishĂ« çështjet dhe punĂ«t e tij dhe asgjĂ« nuk do tâi vijĂ« atij pĂ«rveç asaj qĂ« ka qenĂ« e shkruar pĂ«r tĂ«. Dhe ai qĂ« e bĂ«n Ahiretin interes kryesor tĂ« vetin, Allahu do ta vendosĂ« kĂ«naqĂ«sinĂ« nĂ« zemrĂ«n e tij dhe do ta largojĂ« varfĂ«rinĂ« qĂ« Ă«shtĂ« midis syve tĂ« tij, si dhe Ai do tâi mjaftojĂ« atij nĂ« çështjet e tij dhe jeta e kĂ«saj bote do tĂ« jetĂ« pĂ«r tĂ« e pavlerĂ«.â
Ky hadith është transmetuar nga Sahabët e mëposhtëm (çdonjëri me një ndryshim të vogël në tekst):
[1] - âAbdullah Ibn Mesâud
[2] - Zejd Ibn Thabit
[3] - Xhubejr Ibn Muâtim
[4] - Enes Ibn Malik
[5] - Nuâman Ibn Beshijr
[6] - Beshijr Ibn Saâd (babai i Nuâman Ibn Beshijr)
[7] - Ebu Seâijd el-Khudrij
[8] - âAbdullah Ibn âUmer
[9] - Muâadh Ibn Xhebel
[10] - Ebu Hurejreh
[11] - âAbdullah Ibn âAbbas
[12] - Ebu Derdaâ
[13] - Ebu Karsafe
[14] - Rebijâa Ibn âUthman et-Tejmij
[15] - Xhabir
[16] - Zubd Ibn Khalid el-Xhuhenij
[17] - Aâishja
[18] - Saâd Ibn Ebij Uekkas
[19] - Shejbe Ibn âUthman
[20] - âUbejd Ibn âUmejr Ibn Katade el-Lejthi nga babai i tij nga gjyshi i tij
[21] - âUmer Ibnul-Khattab
[22] - âUthman Ibn âAffan
[23] - âAli Ibn Ebij Talib
[24] - âUbej Ibn Kaâb
Sidoqoftë, ky transmetim i veçantë i hadithit është përmbledhur në librat e mëposhtëm të hadithit:
Musnedul-Imam Ahmed (5/183) Sunenud-Darimij (1/75)
Sunen Ebu Davud (3/438) Sunen Ibn Maxheh (1/84) Sunenut-Tirmidhi (10/124) Sahih Ibn Hibban (1/225)
Ebu âAm el-Asbahanij nĂ« Xhuzin e vet (fq.3), nĂ« tĂ« cilin ai ka mbledhur hadithet e Haxhit tĂ« lamtumirĂ«s sĂ« tĂ« DĂ«rguarit (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem)
Xhamiâ Bejanil-ïżœïżœïżœIlm ue Fadlihi (1/39), libri i er-Ramhurmuzzij el-Fikâh uel-Mutefekkih, libri i el-Khattib el-Bagdadi
el-Ilma, libri i el-Kadij âIjad` (faqe 13)
NĂ« kĂ«tĂ« mĂ«nyrĂ«, shumĂ« prej dijetarĂ«ve tĂ« hadithit si Imam et-Tirmidhi, el-Hafidh Ibn Haxher, Ibn Xhaâfer el-Katanij, es-Sujuti, e tĂ« tjerĂ«, tĂ« gjithĂ« e kanĂ« konsideruar kĂ«tĂ« hadith tĂ« jetĂ« muteuatir. PĂ«r mĂ« tepĂ«r, fakti qĂ« i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) e ka thĂ«nĂ« kĂ«tĂ« hadith nĂ« Mesxhidul-Khijf nĂ« Mina gjatĂ« kohĂ«s sĂ« Haxhit, Ă«shtĂ« njĂ« nga arsyet kryesore pĂ«rse kaq shumĂ« sahabĂ« e kanĂ« transmetuar kĂ«tĂ« hadith. KĂ«shtu qĂ« ky hadith, e tĂ« tjerĂ« si ky, Ă«shtĂ« refuzim ndaj atyre qĂ« pĂ«rpiqen tĂ« nĂ«nvlerĂ«sojnĂ« rĂ«ndĂ«sinĂ« e haditheve qĂ« nuk gjenden nĂ« Sahihejn (tek el-Bukhari dhe Muslimi). Sepse vĂ«rtet, Ă«shtĂ« mjaft mirĂ« e ditur se ata (el-Bukharij dhe Muslimi) nuk kishin pĂ«r qĂ«llim tĂ« mblidhnin tĂ« gjithĂ« hadithet e vĂ«rteta, sikurse e kanĂ« thĂ«nĂ« ata mjaft qartĂ« dhe siç Ă«shtĂ« pĂ«rmendur nga el-Hafidh Ibn Salah nĂ« âUlumul-Hadith (f.16-17).
- Shpjegimi i Hadithit.
ShumĂ« nga transmetimet pĂ«r kĂ«tĂ« hadith tregojnĂ« se i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) e tha kĂ«tĂ« hadith kur ishte duke mbajtur hytbe nĂ« Mesxhidul-Khijf nĂ« Mina. Ai (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) zgjodhi pĂ«r tĂ« thĂ«nĂ« kĂ«tĂ« hadith nĂ« kĂ«tĂ« vend tĂ« veçantĂ« pĂ«r shkak tĂ« numrit tĂ« madh tĂ« njerĂ«zve qĂ« gjendeshin aty pĂ«r tĂ« kryer Haxhin, pĂ«r tĂ« mĂ«suar fenĂ« dhe tĂ« pĂ«rcillnin nĂ« tĂ« gjithĂ« cepat e globit atĂ« çka panĂ« dhe dĂ«gjuan prej tij. Kjo Ă«shtĂ« gjithashtu njĂ« dĂ«shmi mbi kujdesin dhe interesin qĂ« kishte i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) pĂ«r ruajtjen e Sunetit dhe pĂ«rhapjen e tij.
ThĂ«nia e tij ânadarahâ (ndriçoftĂ«), sipas el-Kamus (2/143), nga ana gjuhĂ«sore do tĂ« thotĂ« begati, pasuri dhe mirĂ«si tĂ« kĂ«saj jete. er-Ramhurmuzij nĂ« librin e vet, el-Muhadithul-Fasil, thotĂ« se kjo fjalĂ« mund tĂ« ketĂ« dy kuptime:
01 - Allahu e stolistë atë person me një pamje të bukur;
02 - Allahu e bëftë atë që të hyjë në nadarah të xhenetit, e cila është mirësitë dhe begatitë e tij.
el-Khattabij thotĂ« nĂ« Maâlimus-Sunen (4/187): âKjo Ă«shtĂ« njĂ« du'a qĂ« kĂ«rkon pĂ«r kĂ«tĂ« person qĂ« tĂ« begatohet dhe tĂ« lumturohet.â
el-Hafidh el-Mundhiri thotĂ« nĂ« et-Tergijb uet-Terhijb (1/108): âKjo Ă«shtĂ« njĂ« du'a qĂ« i kĂ«rkon Allahut tâia shtojĂ« pamjen kĂ«tij personi.â
Ibnul-Arabij thotĂ« nĂ« shpjegimin e vet tĂ« Sunenut-Tirmidhi (1/124): âNadarah Ă«shtĂ« lumturia qĂ« Ă«shtĂ« e dukshme nĂ« fytyrĂ« si rezultat i tĂ« qenĂ«t i begatuar.â
el-Mulla âAli el-Karij el-Hanefij, nĂ« librin e vet, el-Muraka (1/288), thotĂ«: âKjo do tĂ« thotĂ« Allahu e begatoftĂ« nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« veçantĂ« kĂ«tĂ« person me gĂ«zim dhe lumturi, pĂ«r shkak tĂ« dijes qĂ« Ai i ka dhĂ«nĂ« atij nĂ« kĂ«tĂ« jetĂ« dhe Ai e begatoftĂ« atĂ« nĂ« jetĂ«n tjetĂ«r deri nĂ« atĂ« masĂ«, qĂ« shenjat e begatisĂ« dhe lehtĂ«simit tĂ« jenĂ« tĂ« dukshme tek ky person. Disa kanĂ« thĂ«nĂ« se kjo Ă«shtĂ« njĂ« du'a pĂ«r kĂ«tĂ« person qĂ« ai tĂ« ketĂ« njĂ« pamje tĂ« gĂ«zuar, si rezultat i mirĂ«sive qĂ« ka dhĂ«nĂ« Allahu pĂ«r tĂ«. TĂ« tjerĂ« kanĂ« thĂ«nĂ« se kjo Ă«shtĂ« njĂ« du'a pĂ«r personin qĂ« ai tĂ« ketĂ« njĂ« vend tĂ« lartĂ«.â
UnĂ« (âAbdul-Muhsin el-Abbad) them se el-Mulla âAli el-Karij el-Hanefij bĂ«ri diçka mjaft tĂ« rĂ«ndĂ«sishme duke pĂ«rmendur kĂ«to kuptime tĂ« ndryshme, pa i dhĂ«nĂ« pĂ«lqim asnjĂ«rĂ«s prej tyre. Sepse nadarah nĂ« kĂ«tĂ« hadith mund tĂ« ketĂ« kuptimin: Allahu e zbukuroftĂ« kĂ«tĂ« person duke e begatuar me njĂ« pamje tĂ« lumtur dhe bĂ«ftĂ« qĂ« ai tĂ« hyjĂ« nĂ« nadarah tĂ« xhenetit, tĂ« cilat janĂ« lukset, mallrat dhe begatitĂ« e gradave tĂ« larta atje. KĂ«shtu qĂ« kuptimet e ndryshme qĂ« janĂ« dhĂ«nĂ« pĂ«r kĂ«tĂ« hadith, janĂ« ndryshime qĂ« bien nĂ« pajtim me njĂ«ra-tjetrĂ«n, jo nga ndryshimet qĂ« e kundĂ«rshtojnĂ« njĂ«ra-tjetrĂ«n, sepse tĂ« shpjeguarit e hadithit nĂ«pĂ«rmjet njĂ« fjale, nuk e mban vlefshmĂ«rinĂ« e zbatimit tĂ« njĂ« fjale tjetĂ«r. Dhe kjo Ă«shtĂ« ajo ku referohesh si shpjegim nĂ«pĂ«rmjet shembullit.
- Shpërblimi për mësimin përmendsh dhe përhapjen e Sunetit.
I DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) bĂ«ri du'a pĂ«r personin qĂ« dĂ«gjon dhe pastaj e pĂ«rcjell tek tĂ« tjerĂ«t Sunetin e tij, qĂ« tĂ« ketĂ« nadarah si shpĂ«rblim tĂ« kĂ«naqshĂ«m pĂ«r pĂ«rpjekjet qĂ« ka bĂ«rĂ« ky person pĂ«r pĂ«rhapjen e Sunetit nĂ« formĂ«n e tij tĂ« pandryshuar. Prej atyre qĂ« mbajtĂ«n kĂ«tĂ« arsye Ă«shtĂ« el-Mulla âAli el-Karij el-Hanefij, i cili thotĂ« nĂ« librin e vet, el-Muraka (1/188): âI DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) bĂ«ri du'a pĂ«r personin sepse ai e pĂ«rdori kujtesĂ«n e vet pĂ«r tĂ« ruajtur atĂ« qĂ« dĂ«gjoi ashtu siç e dĂ«gjoi nĂ« fillim. KĂ«shtu qĂ« ai bĂ«ri du'a qĂ« ky person tĂ« shpĂ«rblehet me njĂ« shpĂ«rblim qĂ« Ă«shtĂ« nĂ« pĂ«rputhje me pĂ«rpjekjet qĂ« bĂ«ri ai pĂ«r ringjalljen e Sunetit.â
Kjo du'a, qĂ« i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) bĂ«ri pĂ«r personin qĂ« e dĂ«gjon dhe e pĂ«rcjell Sunetin e tij, vĂ«rtet Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« e dukshme pĂ«r ata tĂ« cilĂ«ve Allahu u dha teufik (udhĂ«zimin e Tij) pĂ«r tĂ« punuar sinqerisht pĂ«r hir tĂ« Tij nĂ« shĂ«rbim tĂ« Sunetit dhe pĂ«rhapjes sĂ« tij. el-Mulla Ali el-Karij el-Hanefij thotĂ«: âĂshtĂ« thĂ«nĂ« se Allahu vĂ«rtet i Ă«shtĂ« pĂ«rgjigjur lutjes sĂ« tĂ« DĂ«rguarit tĂ« Tij (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem), dhe qĂ« nga ajo kohĂ« do tĂ« gjesh se Ehlul-Hadith (dijetarĂ«t e hadithit) kanĂ« fytyrĂ«n mĂ« tĂ« ndritshme dhe pamjen mĂ« tĂ« bukur.â
ĂshtĂ« transmetuar se Sufjan Ibn Ujejneh ka thĂ«nĂ«: âNuk ka ndonjĂ« prej nxĂ«nĂ«sve tĂ« hadithit e tĂ« mos ketĂ« nĂ« fytyrĂ«n e tij nadarah (ndriçim).â Ky transmetim nga Sufjan Ibn Ujejneh gjithashtu mund tĂ« gjendet nĂ« librin e el-Khatijb el-Bagdadij, Sheref As'habul- Hadith (fq.11), me gjithĂ« zinxhirin e transmetimit.
Ibnul-Arabij thotĂ« nĂ« shpjegimin e vet tĂ« Sunenut-Tirmidhi (10/125): âKjo du'a e tĂ« DĂ«rguarit tĂ« Allahut (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) duhet â nĂ«pĂ«rmjet BujarisĂ« sĂ« Allahut â tĂ« jetĂ« e dukshme tek ai qĂ« e mbron Sunetin.â Kjo pjesĂ« e hadithit pĂ«rmban brenda vetes njĂ« tregues me merita tĂ« jashtĂ«zakonshme, sepse ai po angazhohet nĂ« shĂ«rbim tĂ« Sunetit nĂ«pĂ«rmjet udhĂ«zimit tĂ« Allahut (teufik).
es-Sekhaui thotĂ« nĂ« Fet'hul-Mugijth (1/288): âShpĂ«rblimi pĂ«r pĂ«rcjelljen dhe pĂ«rhapjen e dijes Ă«shtĂ« mjaft mirĂ« i njohur, dhe veçanĂ«risht pĂ«r transmetuesit e hadithit, sepse ata janĂ« nĂ«n ombrellĂ«n e du'asĂ« sĂ« tĂ« DĂ«rguarit (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) pĂ«r nadarah pĂ«r ata qĂ« e dĂ«gjojnĂ« dhe e pĂ«rcjellin (tek tĂ« tjerĂ«t) atĂ« çka ai ka thĂ«nĂ«.â
el-Mulla Ali el-Karij thotĂ« nĂ« el-Muraka (2/275): âKjo tregon fisnikĂ«rinĂ«, meritat dhe pozitĂ«n e nxĂ«nĂ«sit tĂ« dijes, sepse ai (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) i veçoi ata nĂ« du'anĂ« e vet duke pĂ«rjashtuar tĂ« tjerĂ«t nga Umeti. Dhe nĂ«se dobia e vetme e mĂ«simit pĂ«rmendsh dhe pĂ«rcjelljes sĂ« hadithit do tĂ« ishte pasja e begatisĂ« (berekah) nga kjo du'a e bekuar, atĂ«herĂ« kjo nĂ« vetvete do tĂ« ishte e mjaftueshme si njĂ« arritje dhe pĂ«rmbushje e madhe pĂ«r kĂ«tĂ« jetĂ« dhe atĂ« qĂ« vjen pas saj.â
âAi qĂ« dĂ«gjon njĂ« hadith prej neshâ â Kjo i drejtohet atyre tĂ« cilĂ«t dĂ«gjuan drejtpĂ«rsĂ«drejti nga i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem), siç ishin SahabĂ«t (radij-Allahu âanhum) ose ata qĂ« erdhĂ«n pas tyre. PĂ«rcjellja e asaj qĂ« ka punuar dhe miratuar i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) gjithashtu bie nĂ« kontekstin ââŠdĂ«gjon njĂ« hadith prej neshâ, sepse nĂ« disa prej transmetimeve tĂ« hadithit thuhet: âDĂ«gjon diçka prej nesh.â KĂ«shtu qĂ« pĂ«rcjellja e veprimeve, thĂ«nieve dhe miratimeve tĂ« tĂ« DĂ«rguarit (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem), tĂ« gjitha kĂ«to bien nĂ« kategorinĂ« e dĂ«gjimit tĂ« hadithit prej tij (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) dhe pĂ«rcjelljen e tij.
âE mĂ«son pĂ«rmendsh atĂ«â â PĂ«rfshin ruajtjen (e hadithit) nĂ«pĂ«rmjet zemrĂ«s apo nĂ«pĂ«rmjet tĂ« shkruarit, ose me tĂ« dyja ato. Aty ka njĂ« dĂ«shmi mbi lejueshmĂ«rinĂ« e shkrimit tĂ« hadithit gjatĂ« kohĂ«s sĂ« tĂ« DĂ«rguarit (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem), dhe kjo Ă«shtĂ« nga konsensusi i SahabĂ«ve dhe i atyre qĂ« erdhĂ«n pas tyre.
âDhe e pĂ«rcjell atĂ« (tek tĂ« tjerĂ«t) ashtu siç e dĂ«gjoi ai.â â Pa i shtuar apo pa i pakĂ«suar.
âSepse ndoshta ai qĂ« ka fik'h nuk Ă«shtĂ« fekih (nga ata qĂ« kuptojnĂ«), dhe ndoshta ai e kalon fik'hun tek njĂ« qĂ« Ă«shtĂ« mĂ« i mirĂ« se ai nĂ« tĂ« kuptuarâ â Kjo Ă«shtĂ« njĂ« dĂ«shmi se njĂ« hadithi mund tâi drejtohemi apo referohemi si fik'h. Nga ana gjuhĂ«sore, fik'h do tĂ« thotĂ« dije e thellĂ« mbi njĂ« temĂ«Â (tĂ« caktuar). SidoqoftĂ«, pĂ«rdorimi i tij Ă«shtĂ« shtjelluar me kalimin e kohĂ«s, qĂ« tâi referohet vetĂ«m dijes sĂ« fesĂ« pĂ«r shkak tĂ« pĂ«rsosmĂ«risĂ« sĂ« saj. Ibn Haxher thotĂ« nĂ« el-Fet'h (1/164): âThuhet fik'h nĂ«se Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« pjesĂ« e karakteristikave tĂ« dikujt qĂ« zotĂ«ron tĂ« kuptuar, thuhet fik'h nĂ«se dikush ia kalon tjetrit nĂ« tĂ« kuptuar, dhe thuhet fik'h nĂ«se dikush kupton.â
Këto dy thënie na tregojnë se një person mund të jetë i aftë që të mësojë përmendsh, por ai nuk mund të jetë i aftë që të kuptojë atë që ka mësuar. Po ashtu, një person mund të kuptojë diçka, por dikush tjetër mund të ketë një të kuptuar më të mirë se ai person. Në çdo rast, ai që mëson përmendsh por që nuk kupton, prapë është i shpërblyer për të mësuarit përmendsh të Sunetit dhe përcjelljen e tij. Dhe ai që mëson përmendsh dhe kupton, është më i plotë sesa ai që thjesht mëson përmendsh. Kështu që ai do të shpërblehet për mësimin përmendsh të Sunetit, përcjelljen e tij dhe pasjen e aftësisë për të nxjerrë rregulla prej tij.
- Tri gjëra të cilat janë bazat e një zemre të pastër.
âTri gjĂ«ra ndaj tĂ« cilave zemra Muslimanit nuk mban urrejtje (gil)â â Kjo fjali do tĂ« thotĂ« se besimtari (muâmin) asnjĂ«herĂ« nuk Ă«shtĂ« mashtrues nĂ« kĂ«to tri gjĂ«ra dhe as qĂ« mund tĂ« depĂ«rtojnĂ« ndjenjat e kĂ«qija brenda tij, sa herĂ« qĂ« ai i punon kĂ«to gjĂ«ra. KĂ«shtu, ez-Zemekhsharij ka thĂ«nĂ« se kjo karakteristikĂ« e pĂ«rmirĂ«son dhe rregullon zemrĂ«n, dhe kushdo qĂ« kapet fort pas tyre, e pastron zemrĂ«n e vet nga urrejtja dhe shthurja apo prishja. Mulla âAli el-Karij thotĂ« nĂ« el-Muraka (1/289) duke cituar nga Ibn Haxher: âLidhja qĂ« ka kjo pjesĂ« e hadithit me pjesĂ«n para kĂ«saj, Ă«shtĂ« se kur i DĂ«rguari (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) e inkurajoi sĂ« tepĂ«rmi atĂ« qĂ« e dĂ«gjon Sunetin e tij pĂ«r ta pĂ«rcjellĂ« atĂ«, ai i njoftoi ata se janĂ« disa tipare tĂ« caktuara tĂ« cilat e lehtĂ«sojnĂ« jashtĂ«zakonisht zemrĂ«n nĂ« pĂ«rcjelljen e mesazhit.â
âIkhlas-lil-lah/Ta bĂ«sh njĂ« vepĂ«r me sinqeritet pĂ«r hir tĂ« Allahutâ â Ikhlas-lil-lah Ă«shtĂ« qĂ« Muslimani tâi bĂ«jĂ« veprat e veta vetĂ«m pĂ«r kĂ«naqĂ«sinĂ« e Allahut. Ikhlas-lil-lah Ă«shtĂ« njĂ« nga shtyllat mbi tĂ« cilĂ«n Ă«shtĂ« e ngritur feja Islame. Kurse e dyta, pasimi i tĂ« DĂ«rguarit (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem). Prandaj, Fudejl Ibn âIjad ka thĂ«nĂ« nĂ« lidhje me ajetin nĂ« Suretul-Mulk: âQĂ« Ai tâu provojĂ« se kush nga ju Ă«shtĂ« mĂ« i miri nĂ« vepra,â
âKush Ă«shtĂ« mĂ« i sinqerti dhe mĂ« i sakti.â Dhe i Ă«shtĂ« thĂ«nĂ«: âO Eba âAli, çfarĂ« do tĂ« thuash me mĂ« i sinqerti dhe mĂ« i sakti?â Ai u pĂ«rgjigj: âNjĂ« vepĂ«r, nĂ«se Ă«shtĂ« e sinqertĂ« dhe jo e saktĂ«, atĂ«herĂ« nuk Ă«shtĂ« e pranuar; nĂ«se Ă«shtĂ« e saktĂ« dhe jo e sinqertĂ«, atĂ«herĂ« nuk Ă«shtĂ« e pranuar. ĂshtĂ« e pranuar vetĂ«m atĂ«herĂ« kur tĂ« jetĂ« edhe e sinqertĂ« edhe e saktĂ«. Dhe Ă«shtĂ« e sinqertĂ« vetĂ«m atĂ«herĂ« kur Ă«shtĂ« vetĂ«m pĂ«r hir tĂ« Allahut, dhe Ă«shtĂ« e saktĂ« vetĂ«m atĂ«herĂ« kur Ă«shtĂ« kryer sipas Sunetit.â
Ibnul-Kajjim thotĂ« nĂ« librin e vet, el-Feuaâid (f.148): âNuk bĂ«het kurrĂ« sinqeriteti nĂ« zemĂ«r me dashurinĂ« pĂ«r tâu lĂ«vduar dhe etjen pĂ«r atĂ« çka njerĂ«zit janĂ« mbledhur bashkĂ«risht, ashtu sikurse qĂ« uji dhe zjarri nuk pĂ«rzihen me njĂ«ri-tjetrin. KĂ«shtu qĂ« nĂ«se shpirti yt tĂ« inkurajon qĂ« tĂ« kesh sinqeritet (ikhlas), atĂ«herĂ« gjĂ«ja e parĂ« qĂ« duhet tĂ« bĂ«sh Ă«shtĂ« qĂ« tĂ« shkosh tek dĂ«shirat e tua tĂ« zjarrta e tâi therĂ«sh ato me thikĂ«n e dĂ«shpĂ«rimit, pastaj tĂ« shkosh tek dashuria pĂ«r tâu lĂ«vduar dhe hiq dorĂ« prej saj sikurse ata tĂ« cilĂ«t janĂ« tĂ« dashurit e jetĂ«s sĂ« kĂ«saj bote, qĂ« heqin dorĂ« nga shpĂ«rblimet e Ahiretit. NĂ«se atĂ«herĂ« therja e dĂ«shirave tĂ« tua tĂ« zjarrta dhe dashurisĂ« pĂ«r tĂ« qenĂ« i lĂ«vduar ka qenĂ« e suksesshme, pasja e sinqeritetit do tĂ« jetĂ« e lehtĂ« pĂ«r ty. NĂ«se ti pyet se çka e lehtĂ«son therjen e dĂ«shirave tĂ« zjarrta dhe braktisjen e lavdĂ«rimit, them: sa pĂ«r therjen e dĂ«shirave tĂ« zjarrta, do tĂ« jetĂ« e lehtĂ« pĂ«r ty kur e di me siguri se nuk ka asgjĂ« qĂ« ti e dĂ«shiron pĂ«rveç se ajo ndodhet nĂ« Duart e Allahut, dhe Ai Ă«shtĂ« ZotĂ«ruesi i çdo gjĂ«je. NdĂ«rsa nĂ« lidhje me braktisjen e dĂ«shirĂ«s pĂ«r tâu lĂ«vduar, do tĂ« jetĂ« e lehtĂ« pĂ«r ty kur e di me siguri se askush nuk mund tĂ« tĂ« bĂ«jĂ« dĂ«m ose dobi me lĂ«vdatat apo kritikat e tyre pĂ«rveç se Allahu. KĂ«shtu qĂ«, tĂ« heqĂ«sh dorĂ« nga kĂ«rkimi i lavdĂ«rimit nga dikush, i cili nuk tĂ« bĂ«n dobi ty dhe as kritika e tij nuk tĂ« dĂ«mton ty, e mĂ« mirĂ« tĂ« kĂ«rkosh lavdĂ«rimin e Atij, nĂ« tĂ« cilin ka vetĂ«m mirĂ«si dhe nĂ« kritikĂ«n e Tij ka vetĂ«m pĂ«rbuzje. Dhe askush nuk do tĂ« jetĂ« i aftĂ« qĂ« ta arrijĂ« kĂ«tĂ« pozitĂ« tĂ« lartĂ«, pĂ«rveç se nĂ«pĂ«rmjet durimit dhe sigurisĂ«. Sepse kur kĂ«ta dy pĂ«rbĂ«rĂ«s, durimi dhe siguria, mungojnĂ«, Ă«shtĂ« njĂ«soj sikurse njĂ« njeri qĂ« kĂ«rkon tĂ« pĂ«rshkruajĂ« oqeanin pa varkĂ«.
Sikurse thotë Allahu:
âBĂ«j durim pra. VĂ«rtet, Premtimi i Allahut Ă«shtĂ« i vĂ«rtetĂ«. Dhe le tĂ« mos tĂ« dekurajojnĂ« ata qĂ« nuk kanĂ« besim tĂ« sigurt nĂ« vetveten e tyre nĂ« pĂ«rcjelljen e Mesazhit tĂ« Allahut.â (Suretu er-Rum, 60)
âDhe Ne bĂ«mĂ« nga mesi i tyre prijĂ«s qĂ« me Urdhrin TonĂ« udhĂ«zonin, duke qenĂ« tĂ« duruar dhe besuan me vendosmĂ«ri nĂ« Ajetet (Shpalljet) Tona.â (Suretu es-Sexhde, 24)
âTâi kĂ«shillojĂ« me sinqeritet prijĂ«sit e MuslimanĂ«veâ - NĂ« disa prej transmetimeve thuhet: âTâi kĂ«shillojĂ« me sinqeritet MuslimanĂ«t.â Kjo qartĂ«son obligimin qĂ« ka Muslimani pĂ«r Muslimanin tjetĂ«r. Sikurse Ă«shtĂ« gjetur nĂ« hadithin e Temim ed-Dari, transmetuar nga el-Bukharij dhe Muslim: âFeja Ă«shtĂ« nasiha (kĂ«shillĂ« e sinqertĂ«).â NjerĂ«zit e pyetĂ«n: âPĂ«r kĂ«?â Profeti (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) u pĂ«rgjigj: âPĂ«r Allahun, pĂ«r Librin e Tij, pĂ«r tĂ« DĂ«rguarin e Tij, pĂ«r prijĂ«sit e MuslimanĂ«ve dhe pĂ«r njerĂ«zit e thjeshtĂ«.â
Dhe siç ka thĂ«nĂ« Abdullah el-Bexhelij (radijAllahu âanhu): âI dhashĂ« besĂ«n tĂ« DĂ«rguarit tĂ« Allahut (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) se do ta fal namazin, do tĂ« paguaj zekatin, si dhe do ta kĂ«shilloj çdo Musliman.â [el-Bukharij dhe Muslim]
Ibn Haxher thotĂ« nĂ« el-Fet'h (1/638): âel-Mazerij thotĂ« se nasiha Ă«shtĂ« marrĂ« nga fraza nasuhatul-asel (mjaltĂ«), kur mjalti Ă«shtĂ« i kulluar. KĂ«shtu qĂ« diçka Ă«shtĂ« nus'h sa herĂ« qĂ« filtrohet (apo pastrohet).â
Sa i pĂ«rket nasihas pĂ«r prijĂ«sit e MuslimanĂ«ve, kjo tregohet duke dashur qĂ« ata tĂ« jenĂ« tĂ« drejtĂ«, duke i udhĂ«zuar ata, duke dĂ«shiruar qĂ« ta shohĂ«sh Umetin tĂ« bashkuar pas tyre, duke mos e pĂ«lqyer mosbindjen ndaj atyre nĂ« atĂ« qĂ« Ă«shtĂ« nĂ« pĂ«rputhje me bindjen ndaj Allahut dhe tĂ« urryerit e atyre tĂ« cilĂ«t mendojnĂ« se Ă«shtĂ« e lejuar qĂ« tĂ« revoltohesh kundra tyre. Ibn Salah ka bĂ«rĂ« disa komentime tĂ« rĂ«ndĂ«sishme pĂ«r sa i pĂ«rket nasihas ndaj MuslimanĂ«ve. Ai ka thĂ«nĂ«: âNasiha ndaj MuslimanĂ«ve nĂ«nkupton qĂ« ata tĂ« udhĂ«zohen tek ajo qĂ« do tâu bĂ«jĂ« dobi atyre, duke i plotĂ«suar tĂ« metat e tyre, duke i ndihmuar ata kundra armiqve tĂ« tyre, duke i mbrojtur ata, duke iu shmangur mashtrimit dhe armiqĂ«simit me ta, duke dashur pĂ«r vĂ«llain Musliman atĂ« qĂ« e do pĂ«r veten tĂ«nde, dhe duke urryer pĂ«r vĂ«llain Musliman atĂ« qĂ« e urren pĂ«r veten tĂ«nde.â
Prej atyre çështjeve tĂ« cilat konsiderohen nasiha pĂ«r prijĂ«sit e MuslimanĂ«ve, janĂ«: tâi kĂ«rkosh Allahut qĂ« ata tĂ« jenĂ« tĂ« suksesshĂ«m e tĂ« udhĂ«zuar dhe qĂ« Ai tâi japĂ« ngadhĂ«njim fesĂ« nĂ«pĂ«rmjet tyre.
Sepse Ă«shtĂ« njĂ« mirĂ«si e jashtĂ«zakonshme pĂ«r MuslimanĂ«t, qoftĂ« nĂ« çështjet e tyre fetare dhe çështjet e kĂ«saj dynjaje, atĂ«herĂ« kur gjendja e prijĂ«sve tĂ« MuslimanĂ«ve Ă«shtĂ« e mirĂ«. KĂ«shtu qĂ«, disa prej SelefĂ«ve thoshin: âSikur ta dija se do tĂ« kisha njĂ« du'a qĂ« pĂ«rfundimisht do tĂ« mĂ« pranohej, do ta bĂ«ja atĂ« pĂ«r prijĂ«sin.â SidoqoftĂ«, dhĂ«nia e kĂ«shillĂ«s (nasiha) nuk Ă«shtĂ« e kufizuar vetĂ«m pĂ«r MuslimanĂ«t, sepse hadithi pĂ«rmend atĂ« çka ndodh mĂ« shpesh. MĂ« saktĂ«, dikush mund tâi japĂ« kĂ«shillĂ«Â (nasiha) edhe jobesimtarit, duke e ftuar atĂ« nĂ« Islam dhe duke e udhĂ«zuar atĂ« tek ajo qĂ« Ă«shtĂ« e saktĂ« sa herĂ« qĂ« ai e kĂ«rkon kĂ«shillĂ«n e dikujt.
âDhe tĂ« ngjitet pas Xhematitâ â Duke qenĂ« nĂ« pajtim me akiden e tyre dhe veprat e mira, dhe duke qenĂ« i vetĂ«dijshĂ«m pĂ«r ato qĂ« i kundĂ«rshtojnĂ« kĂ«to (akiden dhe veprat e mira).
âSepse vĂ«rtet, lutja e tyre i pĂ«rfshin ata qĂ« janĂ« pas tyreâ â Kjo pikĂ« e hadithit u pĂ«rmend menjĂ«herĂ« pas rĂ«ndĂ«sisĂ« sĂ« kapjes pas xhematit, pĂ«r tĂ« treguar arritjen e ngjitjes pas xhematit, e cila Ă«shtĂ« se ky person duke qenĂ« pjesĂ« e xhematit, do tĂ« ketĂ« dobi sa herĂ« qĂ« ata do tĂ« bĂ«jnĂ« lutje.
âDhe ai qĂ« e bĂ«n jetĂ«n e kĂ«saj bote interesin kryesor tĂ« vetin, Allahu ka pĂ«r ta hequr nga zemra e tij kĂ«naqĂ«sinĂ« dhe do ta vendosĂ« varfĂ«rinĂ« midis syve tĂ« tij, si dhe do tâia prishĂ« çështjet dhe punĂ«t e tijâ â Kjo pjesĂ« e hadithit kthehet edhe njĂ« herĂ« pas tek çështja e ikhlasit/sinqeritetit (nasiha), sepse ai qĂ« nuk i bĂ«n çështjet apo punĂ«t e tija me sinqeritet pĂ«r hir tĂ« Allahut, atĂ«herĂ« qĂ«llimi i tij i vetĂ«m Ă«shtĂ« kjo botĂ«. VĂ«rtet, Allahu do ta dĂ«nojĂ« atĂ« nĂ« kĂ«tĂ« jetĂ« me dĂ«nimin e largimit tĂ« kĂ«naqĂ«sisĂ« nga zemra e tij, kĂ«shtu qĂ« ai nuk do tĂ« ketĂ« as rehati e as qetĂ«si. PĂ«r pasojĂ«, stresi ka pĂ«r ta pushtuar kĂ«tĂ« person dhe Allahu ka pĂ«r ta vendosur kĂ«rcĂ«nimin e varfĂ«risĂ« mu pĂ«rpara tij, ashtu qĂ« nuk ka pĂ«r tâiu larguar atij, ndĂ«rsa nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n kohĂ« Allahu i ka shkatĂ«rruar çështjet e tija dhe e ka mjeruar atĂ« me vĂ«shtirĂ«si nga tĂ« gjitha anĂ«t.
âDhe asgjĂ« nuk do tâi vijĂ« atij pĂ«rveç asaj qĂ« ka qenĂ« e shkruar pĂ«r tĂ«â â Kjo nĂ«nkupton se mbajtja gjallĂ« e kĂ«tij personi vjen ashtu sikurse qĂ« furnizimet e krijesave janĂ« tĂ« shkruara pĂ«r to. Allahu thotĂ«:
âNuk ka krijesĂ« tĂ« gjallĂ« nĂ« tokĂ« qĂ« tĂ« mos e ketĂ« furnizimin nga Allahu.â (Suretu Hud, 6)
Gjithashtu, atij qĂ« Ă«shtĂ« i sinqertĂ«, furnizimi i vjen si rezultat i asaj qĂ« ka shkruar Allahu pĂ«r tĂ«, sado qĂ« Allahu e shpĂ«rblen atĂ« pĂ«r mĂ« tepĂ«r me atĂ« qĂ« ka caktuar pĂ«r tĂ«, pĂ«r shkak tĂ« sinqeritetit tĂ« tij ndaj Allahut. Kjo nuk e mohon realitetin qĂ« po e dĂ«shmojmĂ«, nĂ« tĂ« cilin shumĂ« prej armiqve tĂ« Allahut jetojnĂ« jetĂ«t e tyre nĂ« mĂ«nyrat mĂ« luksoze. Kjo mund tĂ« jetĂ« sipas asaj çfarĂ« shikojmĂ«, porse zemrat e tyre janĂ« tĂ« zbrazĂ«ta nga kĂ«naqĂ«sia. Ato janĂ« vazhdimisht tĂ« shqetĂ«suara nga mendimi se do tĂ« varfĂ«rohen, dhe atyre u mungon paqja dhe kĂ«naqĂ«sia e brendshme tĂ« cilĂ«n e ka ai qĂ« beson nĂ« Allahun. ĂfarĂ«do qĂ« Allahu u ka dhĂ«nĂ« atyre veçse ua shton atyre sprovat, dhe kjo veçse i rrĂ«zon kĂ«naqĂ«sitĂ« e tyre, ku pĂ«rveç nĂ« kĂ«tĂ« jetĂ« nuk kanĂ« mĂ« pjesĂ« tjetĂ«r nga ato. Sikurse thotĂ« Allahu:
âPra, le tĂ« mos tĂ« mahnitin ty pasuria apo fĂ«mijĂ«t e tyre. NĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« Allahu do qĂ« tâi ndĂ«shkojĂ« ata me kĂ«to gjĂ«ra nĂ« jetĂ«n e kĂ«saj bote dhe qĂ« tâu ndahet shpirti qĂ« kĂ«tej duke qenĂ« mosbesimtarĂ«.â (Suretu et-Teube, 55)
âDhe ai qĂ« e bĂ«n Ahiretin interes kryesor tĂ« vetin, Allahu do ta vendosĂ« kĂ«naqĂ«sinĂ« nĂ« zemrĂ«n e tij dhe do ta largojĂ« varfĂ«rinĂ« qĂ« Ă«shtĂ« midis syve tĂ« tij, si dhe Ai do tâi mjaftojĂ« atij nĂ« çështjet e tij dhe jeta e kĂ«saj bote do tĂ« jetĂ« pĂ«r tĂ« e pavlerĂ«â â Ky Ă«shtĂ« shpĂ«rblimi pĂ«r atĂ« qĂ« i bĂ«n punĂ«t apo çështjet e veta me sinqeritet pĂ«r hir tĂ« Allahut dhe ahiretin interes kryesor tĂ« vetin, i cili Ă«shtĂ« saktĂ«sisht i kundĂ«rt me dĂ«nimin ndaj atij qĂ« dĂ«shton nĂ« pasjen e sinqeritetit nĂ« veprat e veta.
Allahu do ta mbushë zemrën e tij me kënaqësi. Ai do të largojë prej tij kërcënimin e varfërisë dhe Ai i siguron atij furnizim nga vende të cilat fare pak i kishte çuar në mendje. Kjo bie ndesh me faktin se disa Muslimanë mund të kenë pasuri të pakët, porse vërtet pasuria e vërtetë është pasuria e zemrës. Ai që është i sinqertë tek Allahu, e arrin këtë, dhe çfarëdo varfërie që ai mund të përjetojë është gjithashtu sprovë (sikurse që pasuria është sprovë).
SĂ« fundmi, shpresoj se kam qenĂ« i aftĂ« qĂ« tâi jepja kĂ«tij hadithi madhĂ«shtor disa nga tĂ« drejtat qĂ« i meriton, pĂ«r aq sa hulumtimi dhe shpjegimi Ă«shtĂ« i lidhur me tĂ«. I kĂ«rkoj Allahut tĂ« LartĂ«suar qĂ« tĂ« mĂ« bĂ«jĂ« prej atyre qĂ« i pĂ«rfshijnĂ« mirĂ«sitĂ« e kĂ«saj du'aje fisnike, tĂ« mĂ« japĂ« teufik (udhĂ«zimin) qĂ« tĂ« punoj nĂ« shĂ«rbim tĂ« Sunetit dhe tĂ« jem i palĂ«kundur nĂ« tĂ«. O Zoti ynĂ«, na jep MĂ«shirĂ«n TĂ«nde dhe bĂ«je tĂ« lehtĂ« pĂ«r ne rrugĂ«n e drejtĂ«. Paqja dhe pĂ«rshĂ«ndetjet qofshin mbi robin dhe tĂ« DĂ«rguarin e Tij, Muhamedin (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem), mbi familjen e tij dhe ShokĂ«t e tij.
Ky punim u pĂ«rfundua ditĂ«n e Enjte nĂ« muajin Rebiâul-Euel, qĂ« pĂ«rkon me vitin 1392 pas hixhretit tĂ« el-Mustafa (sal-lAllahu âalejhi ue sel-lem) nga Mekeja e ShenjtĂ« (Mekketul- Mukkereme). Dhe tĂ« gjitha falĂ«nderimet i takojnĂ« vetĂ«m Allahut, fillimisht dhe pĂ«rfundimisht. [1]
[1] - Kjo Ă«shtĂ« shkĂ«putur nga libri âDirasatul-Hadith Nadarallah Riuaje ue Dirajeâ (fq.181-189) e Alame Abdul- Muhsin el-Abbad.
0 notes
Text
ĐĄĐ°Đ»Đ°Ń "УбДĐč ĐŒĐ”ĐœŃ ĐœĐ”Đ¶ĐœĐŸ"
https://mircooking.ru/2020/03/29/salat-ubej-menya-nezhno/
ĐĄĐ°Đ»Đ°Ń "УбДĐč ĐŒĐ”ĐœŃ ĐœĐ”Đ¶ĐœĐŸ"
0 notes
Link
ĐĐŸŃĐŸĐŒŃ ŃĐ”Đ»ĐŸĐČĐ”Đș Đž ĐœĐ°ĐŽĐ”Đ»Đ”Đœ ŃĐŒĐ”ĐœĐžĐ”ĐŒ ŃазлОŃĐ°ŃŃ ĐŽĐŸĐ±ŃĐŸ Đž Đ·Đ»ĐŸ, ŃŃĐŸĐ±Ń, ŃĐžĐœŃ Đ·Đ»ĐŸ, ĐŸŃĐŸĐ·ĐœĐ°ĐČĐ°Đ», ĐșĐ°ĐșĐŸĐč ĐČŃĐ±ĐŸŃ ĐžĐŒ ŃĐŽĐ”Đ»Đ°Đœ....https://ukrmir.info/dzerzhinskogo-vzyali-nochyu-ili-ubej-chekista/
0 notes
Text
УбДĐč (2019)
ЧŃĐŸĐ±Ń ŃĐ°Đ·ĐŸĐ±ŃĐ°ŃŃŃŃ ĐČ ĐżŃĐžŃĐžĐœĐ°Ń
гОбДлО Đ»ŃĐ±ĐžĐŒĐŸĐłĐŸ, Đ¶Đ”ĐœŃĐžĐœĐ°-ĐżĐŸĐ»ĐžŃĐ”ĐčŃĐșĐžĐč ĐżŃĐ”ŃлДЎŃĐ”Ń ĐŒĐ”Đ¶ĐŽŃĐœĐ°ŃĐŸĐŽĐœĐŸĐłĐŸ ĐșОллДŃĐ°.
https://mir-kino.online/serial/33314-ubej-2019.html
0 notes
Link
0 notes
Link
Der Tulpengarten - https://www.womanfemale.com/?p=2120 - Der FrĂŒhling war nur Ein Moment in der Zeit, aber es war ein schöner. Und wenn ich meine Augen schlieĂe, Ich kann es wieder sehen. Blick auf Schwarz Britzer Garten (Berlin) DANKE ALLES VIEL FĂR IHR HERAUSRAGENDER FEEDBACK AUF DIESEM! ES FĂHLT SICH WUNDERBAR ... - #AnAwesomeShot #art #baum #beautiful #BEJ #bliss #bloom #blossom #BlueRibbonWinner #blumen #BRAVO #Britzer Garten #Damn! I Wish I'd Taken That!!! #erinnerung #fantasy #Fine ART photos #FIRST QUALITY #flickrCINATED #flickrdiamond #Flowers #FPG #frĂŒhling #garden #Garten #gelb #GoldDragon #goldenART #GrandOracle #grass #green #grĂŒn #ImpressedBeauty #impressionism #Interesting Shot #JediPhotographer #lawn #Les Amis du Petit Prince #light #Mai #May #MBPictures #memory #moment #MultiMegaShot #my family tree #NaturesElegantShots #NaturesFinest #obstgarten #orchard #Passion Photography #proudshopper #R&S #Red #rot #RubyPhotographer #schön #shine #SOC #spring #SuperShot #TakeABow #The Perfect Photographer #TheUnforgettablePictures #Time #trees #tulip #tulipan #tulips #tulpen #TUP2 #UBEJ #Vision 100 #wiese #yellow #Ysplix #æ„
0 notes
Video
youtube
(via https://www.youtube.com/watch?v=UBEj-vr9YX4)
0 notes
Photo
sin tĂtulo by Elahe Dastgheib on Flickr.
9 notes
·
View notes
Text
Fragmente nga kuptimet
Fragmente nga kuptimet e sures el-Fatiha.
Autor:Â Shejkh Rabij ibn Hadij el-Medkhalij (hafidhahUllah)
PĂ«rktheu: Alban Malaj âAuali, Mekkeh E shtunĂ«, 20 Safar 1436 Hixhrij / 13 Dhjetor 2014 Miladij
Me Emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit me krijesat e Tij, Mëshirëplotit për Besimtarët e Tij.
Të gjitha lavdet i takojnë Allahut, lavdërimet dhe paqja e Allahut qofshin për të Dërguarin e Allahut, si dhe për Familjen e tij, Shokët e tij dhe për cilindo që pason udhëzimin e tij.
E më pas:
NĂ« njĂ« prej takimeve me Shejkh Rabijâ IbĂ«n Hadij el-Medkhalij, Shejkhu foli rreth çështjeve tĂ« Teuhidit dhe u zgjerua mĂ« tej nĂ« shpjegimin e sures el-Fatiha. Tha Shejkhu - Allahu e ruajt -:
Allahu i LartĂ«suar i ka thĂ«nĂ« Pejgamberit tĂ« Tij fisnik: âNe tĂ« kemi shpallur shtatĂ« vargje qĂ« pĂ«rsĂ«riten dhe Kur`anin e madhĂ«rishĂ«m.â (1)
Cilat janĂ«Â âshtatĂ« vargjet qĂ« pĂ«rsĂ«ritenâ? Kjo Ă«shtĂ« sureja el-Fatiha, âNĂ«na e Kur`anitâ, sepse me tĂ« vĂ«rtetĂ« ajo Ă«shtĂ« nĂ«na e Kur`anit. Ajo pĂ«rmban besimin dhe veprat tĂ« cilat i pĂ«rmban Kur`ani, prandaj na ka njoftuar Allahu - Subhanehu ue Teâala - se ajo Ă«shtĂ«Â âShtatĂ« vargjet qĂ« pĂ«rsĂ«riten.â Dhe prandaj i DĂ«rguari i Allahut - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - e njoftoi
Ebu HurejrĂ«n (2)dhe Ubej IbĂ«n Kaâbin (3) - radij-Allahu âanhuma - se nĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« me âShtatĂ« vargjet qĂ« pĂ«rsĂ«ritenâ ështĂ« pĂ«r qĂ«llim kjo sure madhĂ«shtore e gjithĂ«pĂ«rfshirĂ«se, e cila ka pĂ«rmbledhur llojet e Teuhidit, veprat e mira, besimin nĂ« DitĂ«n e Kthimit dhe besimin nĂ« PejgamberllĂ«k. Pra, ajo Ă«shtĂ« njĂ« sure shumĂ« e madhe dhe pĂ«r kĂ«tĂ« arsye Ă«shtĂ« quajtur âNĂ«na e Kur`anitâ.âNĂ«naâ e diçkaje Ă«shtĂ« baza e saj, sikurse i thonĂ« Mekkes âUmmul-Kuraaâ (NĂ«na e fshatrave). NdĂ«rsa Fatihaja ështĂ«Â âNĂ«na e Kur`anitâ, sepse Kur`ani vĂ«rtitet rreth saj: kuptimet e Kur`anit, llojet e Teuhidit, dispozitat dhe adhurimet i pĂ«rmban kjo sure madhĂ«shtore.
âą âBismIlahirr-Rrahmanirr-Rrahiim.â
01 - âMe Emrin e Allahut, tĂ« GjithĂ«mĂ«shirshmit, MĂ«shirĂ«plotit.â
Ky ajet përmban Teuhidinel-Esmaa` ues-Sifat. Pas këtij ajeti fillon dhe thua:
âą âElhamdulIl-lahi Rabbil-Aalemiin.â
02 - âTĂ« gjitha lavdet i takojnĂ« Allahut, Zotit tĂ« gjithĂ«sisĂ«.â
Ky ajet pĂ«rmban Teuhidin Rububijeh. Ajetet qĂ« kanĂ« ardhur nĂ« Kur`an dhe hadithet qĂ« kanĂ« ardhur nĂ« Sunet thonĂ« qartazi se Allahu Ă«shtĂ« Zoti i gjithĂ«sisĂ« dhe Krijuesi i kĂ«tij universi, Sistemuesi dhe Rregulluesi i tij. NĂ« FjalĂ«n e Allahut tĂ« LartĂ«suar: âRabbil-Aalemiinâ pĂ«rfshihet gjithashtu se Ai Ă«shtĂ« Drejtuesi i tyre, Mbreti i tyre dhe Krijuesi i tyre. Ai Ă«shtĂ« Drejtuesi i universit, Ă«shtĂ« Sistemuesi dhe Rregulluesi i tij. TĂ« gjitha krijesat hyjnĂ« tek fjala âAalemiin.â
Teuhidi Rububijeh me tĂ« gjitha ajetet dhe hadithet e tij pĂ«rfshihet nĂ« FjalĂ«n e Allahut - Tebarake ue Teâala -:
âą âElhamdulIl-lahi Rabbil-Aalemiin.â
âTĂ« gjitha lavdet i takojnĂ« Allahut, Zotit tĂ« gjithĂ«sisĂ«.â
Pra, të gjitha lavdet janë vetëm për Allahun e Përsosur nga çdo e metë; Ai i ka ato dhe Ai i meriton. Pse? Sepse Ai është Zoti i gjithësisë, Drejtuesi, Krijuesi, Sistemuesi, Krijuesi i tyre, e gjer në fund të kuptimeve madhështore që përmban ky ajet.
Fjala e Tij:
âą âErr-Rrahmaani err-Rrahiim.â
03 - âI GjithĂ«mĂ«shirshmi, MĂ«shirĂ«ploti.â
Ai pĂ«rmban Teuhidin el-Esmaa ues-Sifat, sepse me âerr-Rrahmehâ, MĂ«shira e cila ka pĂ«rfshirĂ« çdo gjĂ«, nuk cilĂ«sohet askush pĂ«rpos Atij qĂ« Ă«shtĂ« i pĂ«rsosur nĂ« çdo aspekt: nĂ« fuqi, nĂ« dĂ«shirĂ«, nĂ« dije, nĂ« fjalĂ« etj. Pra, tĂ« gjitha Emrat dhe CilĂ«sitĂ« i pĂ«rmban Fjala e Allahut:
âą âErr-Rrahmaani err-Rrahiim.â
âI GjithĂ«mĂ«shirshmi, MĂ«shirĂ«ploti.â
Fjala e Tij:
âą âMaliki jeumid-diin.â
04. âSundimtari i DitĂ«s sĂ« Gjykimit.â
Ai Ă«shtĂ« Sundimtari i kĂ«saj bote dhe i botĂ«s tjetĂ«r. âJeumud-diinâ ështĂ« Dita e ringjalljes, e daljes nga varri, e dhĂ«nies sĂ« LlogarisĂ«, e ShpĂ«rblimit, e DĂ«nimit etj., dhe kjo (qĂ« Allahu Ă«shtĂ« Sundimtari i DitĂ«s sĂ« gjykimit) ështĂ« njĂ« ndĂ«r bazat e Imanit, edhe ajo tjetra (besimi nĂ« DitĂ«n e Ringjalljes) ështĂ« nga bazat e Imanit poashtu.
Kjo baza - qĂ« Ă«shtĂ« Dita e Ringjalljes dhe e ShpĂ«rblimit - Ă«shtĂ« njĂ« ndĂ«r shtyllat e Imanit, pĂ«r tĂ« cilĂ«n tregon Fjala e Allahut (Tebarake ue Teâala):
âą âMaliki jeumid-diin.â
âSundimtari i DitĂ«s sĂ« Gjykimit.â
Sepse Imani është: të besosh në Allahun, në Melaiket e Tij, në Librat e Tij, në të Dërguarit e Tij, në Ditën e Kijametit, dhe në Kaderin, në të mirën dhe të keqen e tij.
Pastaj Ai tha:
âą âIjjaKe naâbudu ue IjjaKe nesteâiin.â
05. âTy tĂ« vetĂ«m tĂ« adhurojmĂ« dhe Ty tĂ« vetĂ«m tĂ« kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ«.â
Ky ajet përmban Teuhidin e adhurimit me të gjitha llojet e tij.
âIjjaKe naâbuduâ (Ty tĂ« vetĂ«m tĂ« adhurojmĂ«): kjo renditje e fjalĂ«ve tregon pĂ«r veçimin dhe kufizimin, sepse adhurimi i gjithi Ă«shtĂ« pĂ«r Allahun, askush nuk meriton ndonjĂ« gjĂ« prej adhurimit, kurrĂ«n e kurrĂ«s, dhe as nuk lejohet qĂ« tâi kushtosh dikujt tjetĂ«r pos Allahut qoftĂ« edhe njĂ« grimcĂ« adhurim, sepse adhurimi Ă«shtĂ« haku i Allahut, vetĂ«m i Atij,specifik vetĂ«m pĂ«r TĂ«. Prandaj Ai tha:
âą âIjjaKe naâbudu ue IjjaKe nesteâiin.â
âTy tĂ« vetĂ«m tĂ« adhurojmĂ« dhe Ty tĂ« vetĂ«m tĂ« kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ«.â
Pra, ne nuk kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ« nga askush tjetĂ«r pos Tij. Kush adhuron tĂ« tjerĂ« nĂ« vend tĂ« Allahut ka bĂ«rĂ« shirk, dhe kush kĂ«rkon ndihmĂ« nga tĂ« tjerĂ« nĂ« vend tĂ« Allahut ka bĂ«rĂ« shirk. TĂ« kĂ«rkuarit ndihmĂ« nga tĂ« tjerĂ« nĂ« vend tĂ« Allahut, tĂ« kĂ«rkuarit nga krijesat diçka qĂ« ato sâkanĂ« mundĂ«si tĂ« ta japin, kjo Ă«shtĂ« shirk ndaj Allahut. Kurse kĂ«rkimi i ndihmĂ«s nga krijesat, nĂ« diçka qĂ« ato kanĂ« mundĂ«si tĂ« tĂ« ndihmojnĂ«, kur krijesa Ă«shtĂ« prezente tek ty, i thua: âMĂ« jep tĂ« pi ujĂ«â, âmĂ« jep rrobĂ«n timeâ, âmĂ« jep kĂ«tĂ«ââŠÂ ky lloj kĂ«rkimi i ndihmĂ«s Ă«shtĂ« i lejuar, dhe Ă«shtĂ« bashkĂ«punim nĂ« punĂ« tĂ« mira dhe devotshmĂ«ri midis BesimtarĂ«ve, nĂ« gjĂ«ra tĂ« cilat ata kanĂ« mundĂ«si qĂ« tâi bĂ«jnĂ«. Ama, tĂ« kĂ«rkuarit e ndihmĂ«s nga krijesat, nĂ« gjĂ«ra tĂ« cilat ata nuk kanĂ« fuqi qĂ« tâi bĂ«jnĂ«, pĂ«rpos Allahut, kjo Ă«shtĂ« shirk ndaj Allahut - Tebarake ue Teâala -. Prandaj, ne nuk kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ« nga dikush tjetĂ«r pos Atij, sikurse ka ardhur nĂ« hadithin e IbĂ«n âAbbasit:
âO djalosh! UnĂ« po tâi mĂ«soj disa fjalĂ«: ruaje Allahun dhe Ai do tĂ« ruajĂ« ty. Ruaje Allahun dhe do ta gjesh AtĂ« pranĂ« vetes tĂ«nde. NĂ«se kĂ«rkon diçka, kĂ«rkoje atĂ« nga Allahu, dhe nĂ«se kĂ«rkon ndihmĂ«, kĂ«rkoje nga Allahu. Dhe dije se, sikur i gjithĂ« umeti tĂ« bashkohet pĂ«r tĂ« tĂ« bĂ«rĂ« ndonjĂ« dobi, ata sâkanĂ« pĂ«r tĂ« tĂ« bĂ«rĂ« dobi me ndonjĂ« gjĂ«, pĂ«rveç se atĂ« qĂ« e ka shkruajtur Allahu nĂ« favorin tĂ«nd. Dhe sikur ata tĂ« bashkohen pĂ«r tĂ« tĂ« dĂ«mtuar me ndonjĂ« gjĂ«, ata sâkanĂ« pĂ«r tĂ« tĂ« dĂ«mtuar, pĂ«rveç se atĂ« qĂ« e ka shkruajtur Allahu kundĂ«r teje.JanĂ« ngritur lapsat dhe janĂ« tharĂ« fletĂ«t.â (4)
âDhe ka thĂ«nĂ« Zoti juaj: Lutmuni vetĂ«m Mua, UnĂ« u pĂ«rgjigjem juve.â (5)
âDhe nĂ«se tĂ« pyesin robĂ«rit e Mi pĂ«r Mua, UnĂ« jam afĂ«r, i pĂ«rgjigjem lutjes sĂ« lutĂ«sit, kur ai mĂ« lutet Mua.Prandaj, atale tâi pĂ«rgjigjen thirrjes Sime dhe tĂ« mĂ« besojnĂ« Mua, qĂ« tĂ« jenĂ« tĂ« udhĂ«zuar.â (6)
Pra, ne nuk adhurojmĂ« askĂ«nd tjetĂ«r pos Allahut dhe nuk kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ« nga askush tjetĂ«r pos Atij, nĂ« gjĂ«rat e mĂ«dha dhe nĂ« gjĂ«rat e tjera, tĂ« cilat sâmund tâi bĂ«jnĂ« dot krejt njerĂ«zit ose krejt ata qĂ« janĂ« nĂ« tokĂ«. Askujt nuk i kĂ«rkohet ndihma pĂ«r ato gjĂ«ra pĂ«rveç se Allahut - Tebarake ueTeâala -, dhe pikĂ«risht ky Ă«shtĂ« kuptimi i fjalĂ«s: âLa haule ue la kuuete il-la bIl-lah.â Pra, sâka ndryshim pĂ«r robĂ«rit dhe sâka fuqi pĂ«r ta nĂ« ndonjĂ« gjĂ« pĂ«rveç se me lejen dhe ndihmĂ«n e Allahut - Subhanehu ue Teâala.
E sikur tĂ« mos kishte qenĂ« ndihma e Allahut pĂ«r ne, nĂ« çështjet e fesĂ« sonĂ« dhe tĂ« dynjasĂ« sonĂ«, ne sâdo tĂ« mund tĂ« bĂ«jmĂ« dhe tĂ«realizojmĂ« gjĂ«. Prandaj ne kemi nevojĂ« urgjente, madje e kemi tejet tĂ« domosdoshme qĂ« tĂ« kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ« nga Allahu - Subhanehu ue Teâala -, sepse ne jemi tĂ« dobĂ«t,tĂ« varfĂ«r dhe tĂ« paaftĂ«, dhe sâka ndryshim dhe sâka fuqi pĂ«r ne nĂ« ndonjĂ« gjĂ«, nga çështjet e fesĂ« dhe tĂ« dynjasĂ«, pĂ«rveç se me Allahun, tĂ« LartĂ«suarin e tĂ« MadhĂ«ruarin.
KĂ«shtu duhet tĂ« jetĂ« zemra e Besimtarit nĂ« ruajtjen e Allahut - Tebarake ue Teâala - dhe nĂ« lidhjen me Zotin e gjithĂ«sisĂ«; duhet qĂ« ta ndiejĂ« qĂ« ai Ă«shtĂ« njĂ« rob i dobĂ«t, i varfĂ«r, dhe se robĂ«rit qĂ« tĂ« gjithĂ« janĂ« tĂ« dobĂ«t, dhe se ata po u mblodhĂ«n pĂ«r tâi dhĂ«nĂ« atij diçka, ata sâdo tĂ« mund tĂ« bĂ«jnĂ« gjĂ« tjetĂ«r pos asaj qĂ« e ka shkruajtur Allahu. Ata sâmund tâi bĂ«jnĂ« dobi atij me ndonjĂ« gjĂ«, pĂ«rveç nĂ«se Allahu e ka dashur atĂ« gjĂ« dhe e ka shkruajtur atĂ« pĂ«rgjithmonĂ«:
âDhe dije se, sikur i gjithĂ« umeti tĂ« bashkohet pĂ«r tĂ« tĂ« bĂ«rĂ« ndonjĂ« dobi, ata sâkanĂ« pĂ«r tĂ« tĂ« bĂ«rĂ« dobi me ndonjĂ« gjĂ«, pĂ«rveç se atĂ« qĂ« e ka shkruajtur Allahu nĂ« favorin tĂ«nd. Dhe sikur ata tĂ« bashkohen pĂ«r tĂ« tĂ« dĂ«mtuar me ndonjĂ« gjĂ«, ata sâkanĂ« pĂ«r tĂ« tĂ« dĂ«mtuar, pĂ«rveç se atĂ« qĂ« e ka shkruajtur Allahu kundĂ«r teje. JanĂ« ngritur lapsat dhe janĂ« tharĂ« fletĂ«t.â
Besimtari nĂ« ngjarjet e zymta dhe nĂ« telashe kĂ«rkon strehim tek Allahu - Tebarakae ue Teâala - dhe beson nĂ« Kader. Dhe fryti i besimit nĂ« Kader Ă«shtĂ« atĂ«herĂ« kur ndodhin ngjarjet dhe fatkeqĂ«sitĂ« etj.Dhe nuk dallohet imani i saktĂ«, imani nĂ« Allahun, imani nĂ« Dijen e gjerĂ« tĂ« Allahut dhe nĂ« Caktimin e Allahut - Subhanehu ue Teâala - tĂ« tĂ« gjitha gjĂ«rave dhe se nuk i zbret njeriut asnjĂ« e mirĂ« apo dĂ«m, fatkeqĂ«si apo gjĂ«ra tĂ« kĂ«saj natyre, pĂ«rveç se me DĂ«shirĂ«n e Allahut - Subhanehu ue Teâala -, vetĂ«m se gjatĂ« fatkeqĂ«sive. Besimtari bindet se Allahu e ka shkruajtur kĂ«tĂ« gjĂ« qĂ« i ra atij dhe e ka dashur atĂ« qĂ« tĂ« ndodhĂ«. Ka thĂ«nĂ« i LartĂ«suari:
âSâka fatkeqĂ«si qĂ« godet tokĂ«n dhe ju, qĂ« tĂ« mos jetĂ« e shĂ«nuar nĂ« LibĂ«r (Leuhi MahfĂ»dh) mĂ« parĂ« se ta krijojmĂ« atĂ«. Kjo pĂ«r Allahun Ă«shtĂ« vĂ«rtet e lehtĂ«.(KĂ«tĂ« paracaktim e kemi bĂ«rĂ«) qĂ« ju tĂ« mosdĂ«shpĂ«rohenipĂ«r atĂ« qĂ« ju ka kaluar, por edhe pĂ«r tĂ« mos u gĂ«zuar sĂ« tepĂ«rmi pĂ«r atĂ« qĂ« Ai ju ka dhĂ«nĂ«.â (7)
Ai qĂ« beson nĂ« Kaderin, ai qĂ« ka imanin e saktĂ«, nuk mĂ«rzitet dhe nuk dĂ«shpĂ«rohet pĂ«r ndonjĂ« gjĂ« qĂ« e ka humbur apo i ka vdekur, qoftĂ« nga fĂ«mija apo qoftĂ« nga pasuria apo çdo gjĂ« tjetĂ«r. Ai mund tĂ« mĂ«rzitet me mĂ«rzitjen e lejuar, mirĂ«po nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n kohĂ« ai bĂ«n durim dhe pret shpĂ«rblimin nga Allahu pĂ«r atĂ« qĂ«e goditi. E nĂ«se ai Ă«shtĂ« kĂ«shtu, atĂ«herĂ« sâka pĂ«r tĂ« humbje, kurrĂ«. Ka thĂ«nĂ« Allahu i LartĂ«suar:
âPrandaj, pĂ«rgĂ«zoji tĂ« duruarit, tĂ« cilĂ«t, kur i godet ndonjĂ« fatkeqĂ«si thonĂ«: âTĂ« Allahut jemi dhe vetĂ«m tek Ai do tĂ« kthehemi.â Ata do tĂ« shpĂ«rblehen me paqe dhe mĂ«shirĂ« nga Zoti i tyre; ata janĂ« nĂ« rrugĂ«n e drejtĂ«.â (8)
Ai qĂ« mediton nĂ« kĂ«to ajete e nĂ« kĂ«to kuptime,do tâi bĂ«het dynjaja e pavlerĂ«.Sikur tĂ« humbasĂ« gjithçka nĂ« kĂ«tĂ« dynja, ai nuk dĂ«shpĂ«rohet. Dhe sikur tâi vijĂ« diçka nga mirĂ«sia, bujaria e Allahut, ai nuk bĂ«het arrogant:
â(KĂ«tĂ« paracaktim e kemi bĂ«rĂ«) qĂ« ju tĂ« mos dĂ«shpĂ«roheni pĂ«r atĂ« qĂ« ju ka kaluar, por edhe pĂ«r tĂ« mos u gĂ«zuar sĂ« tepĂ«rmi pĂ«r atĂ« qĂ« Ai ju ka dhĂ«nĂ«.â (9)
Ky Ă«shtĂ« gĂ«zimi i arrogancĂ«s dhe i mosmirĂ«njohjes. ShumĂ« njerĂ«z gĂ«zohen me kĂ«tĂ« dynja dhe tregohen arrogantĂ« e mosmirĂ«njohĂ«s dhe harrojnĂ« qĂ« Allahu - Subhanehu ue Teâala - i ka vĂ«nĂ« nĂ« provĂ« ata me kĂ«tĂ«, a do tĂ« falenderojnĂ« apo do tĂ« jenĂ« mohues. Sikurse ka thĂ«nĂ«:
âKjo Ă«shtĂ« nga dhuntitĂ« e Zotit tim, pĂ«r tĂ« mĂ« provuar a jam mirĂ«njohĂ«s apo mohues.â (10)
Pra, Besimtari e ndien kur është në fatkeqësi dhe kur është në mirësi, patjetër që duhet ta ndiejë seAllahu e vë në provë atë kur është në mirëqënie dhe në vështirësi, a do të jetë mirënjohës apo do të jetë mohues.
Pra, Besimtari Ă«shtĂ« falenderues, e falenderon Allahun - Tebarake ue Teâala - pĂ«r mirĂ«sitĂ« e shumta dhe tĂ« pakta, tĂ« vogla dhe tĂ« mĂ«dha, dhe i pĂ«rdor kĂ«to mirĂ«si ashtu siç ka urdhĂ«ruar Allahu dhe nĂ« KĂ«naqĂ«sinĂ« e Allahut. Ai nuk i pĂ«rdor ato ku ia do epshi atij, sepse pasuria Ă«shtĂ« e Allahut. Ai tĂ« ka lĂ«nĂ« ty mĂ«kĂ«mbĂ«s pĂ«r tĂ«, qĂ« Ai tĂ« tĂ« shohĂ« se si e pĂ«rdor atĂ«.
Ajo nuk Ă«shtĂ« pasuria jote. Prandaj Ai ta heq pasurinĂ« qĂ« ke, tâi heq robĂ«rit, tâi heq ushtarĂ«t dhe tĂ« heq gjithçka qĂ« zotĂ«ron. TĂ« hiqen tĂ« gjitha ato dhe tâi mbetesh njeriu mĂ« i varfĂ«r; sâmbetet asgjĂ« nĂ« dorĂ«n tĂ«nde, sepse ato janĂ« pronĂ« e Atij dhe ti je pronĂ« e Atij.
Kurse ajo që të ka dhënë dhe të ka lënë në pronësi Allahu, në të vërtetë Ajo është pronë e Tij dhe mirësi e Tij. Ai ta ka dhënë që të të vëjë në provë dhe të testojë ty: a do të falenderosh apo do të mohosh.
Pra, Besimtari duhet tĂ« jetĂ« i kĂ«tillĂ«, duhet tâi kuptojĂ« kĂ«to gjĂ«ra. TĂ« gjitha gjĂ«rat e kanĂ« kthimin tek Allahu - Subhanehu ue Teâala -. KĂ«shtu qĂ«, pasuria Ă«shtĂ« pasuri e Tij dhe pushteti Ă«shtĂ« pushtet i Tij - Subhanehu ue Teâala -; adhurimi Ă«shtĂ« vetĂ«m i Atij - Subhanehu ue Teâala - dhe ndihma Ă«shtĂ« vetĂ«m nga Ai - Subhanehu ue Teâala. Kjo Ă«shtĂ« gjendja e Besimtarit.
Zemra e Besimtarit duhet tĂ« jetĂ« e mbushur pĂ«rplot me kĂ«to kuptime dhe ai duhet tâi sjellĂ« ndĂ«rmend ato herĂ« pas here. Ai nuk duhet tĂ« lejojĂ« qĂ« ta kaplojĂ« shejtani dhe ta bĂ«jĂ« qĂ« tĂ« harrojĂ« dhikrin e Allahut dhe qĂ« tĂ« harrojĂ« kĂ«to kuptime.
Me këtërritet dhe forcohet imani: me vepra të mira, duke menduar më së miri, duke medituar, duke reflektuar, duke kuptuar çështjet,duke e ndierë mbikqyrjen e Allahut të Lartësuar dhe duke besuarvërtetësisht që Ai është Zoti i gjithçkaje, është Mbreti i gjithçkaje, është Mbikqyrësi i gjithçkaje, Dhënësi dhe Privuesi,Ai që të dëmton dhe të bën dobi, Ai është i vetmi, i Përsosuri nga çdo e metë dhe i Lartësuari.
Pra, këto janë llojet e Teuhidit të cilat ua përmendëm.
Pastaj Ai tha:
âą âIhdinas-Siraatal-Mustekiim.â
06. âNa udhĂ«zo nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«.â
Ne kĂ«rkojmĂ« nga Allahu - Subhanehu ue Teâala - UdhĂ«zimin. Pasi qĂ« mĂ«suam se Ai Ă«shtĂ« Sundimtari i DitĂ«s sĂ« Gjykimit,se adhurimi i pastĂ«r i takon vetĂ«m Atij dhe se ne jemi qĂ« kemi nevojĂ« pĂ«r TĂ« dhe sâbĂ«jmĂ« dot pa TĂ«, absolutisht, atĂ«herĂ« kĂ«rkojmĂ« nga Allahu - âAzze ue Xhel-le. KĂ«to çështje, qĂ« nga Fjala e Tij âElhamdulIl-lahi Rabbil-Aalemiinâ e deri kĂ«tu, janĂ« parathĂ«nie. Ato sikur janĂ« udhĂ«zim nga Allahu qĂ« nĂ«pĂ«rmjet tyre ne tâi afrohemi Allahut - âAzze ue Xhel-le.
Pra, Besimtari i afrohet Allahut me Emrat dhe CilĂ«sitĂ« e Tij. Ai i afrohet Atij me imanin e tij dhe me veprat e tij tĂ« mira. Pra, sureja, qĂ« nga fillimi i saj e deri kĂ«tu, pĂ«rmban besimin nĂ«Â Rububijene Allahut (qĂ« Ai Ă«shtĂ« Zoti, Krijuesi, Sistemuesi i vetĂ«m i universit [sh.p.]), besimin nĂ« Emrat dhe CilĂ«sitĂ« e Tij, besimin qĂ« Ai Ă«shtĂ« Sundimtari i DitĂ«s sĂ« Gjykimit, si dhe pĂ«rmban pohimin qĂ« Ai Ă«shtĂ« i adhuruari i vetĂ«m me hak dhe se Ai Ă«shtĂ« i vetmi tĂ« Cilit i kĂ«rkojmĂ« ndihmĂ«. KĂ«to çështje janĂ« besim dhe vepra tĂ« mira. ĂshtĂ« e ligjshme pĂ«r ne qĂ« tâi afrohemi Allahut me Emrat dhe CilĂ«sitĂ« e Tij dhe me veprat e mira. Prandaj Ai tha:
âą âIhdinas-Siraatal-Mustekiim.â
âNa udhĂ«zo nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«.â
ĂshtĂ« pĂ«r tĂ« ardhur keq qĂ« shumĂ« prej MuslimanĂ«ve, madje edhe nga ata qĂ« i atribohen dijes, nuk i njohin llojet e ligjshme tĂ«Â teuesulit (rrugĂ«ve pĂ«r tâiu afruar Allahut), ato tĂ« cilat i ka ligjĂ«ruar Allahu - âAzze ue Xhel-le -, e pĂ«r pasojĂ«, Shejtani i ka bĂ«rĂ« ata qĂ« tĂ« marrin rrugĂ« tĂ« ndaluara e tĂ« shpikura pĂ«r tâiu afruar Allahut!
Pra, et-teuessul, afrimi tek Allahu - Tebarake ue Teâala -, bĂ«het me besimin nĂ« TĂ«, me Emrat dhe CilĂ«sitĂ« e Tij dhe me veprat e mira. KĂ«to janĂ« pĂ«rmendur nĂ« hadithe, dhe kĂ«to ajete tregojnĂ« po ashtu pĂ«r kĂ«tĂ«.
Domethënë, ne besojmë në Allahun, në Emrat e Tij, në Cilësitë e Allahut
Subhanehu ue Teâala -, nĂ« Rububijen e Tij, qĂ« Ai Ă«shtĂ« Sundimtari i DitĂ«s sĂ« Gjykimit, si dhe pohojmĂ« qĂ« Ai Ă«shtĂ« i Adhuruari i VĂ«rtetĂ« dhe se vetĂ«m Atij i kĂ«rkohet ndihma. TĂ« gjitha kĂ«to janĂ« iman dhe vepra tĂ« mira. Tani, ne i drejtohemi Atij me dua (lutje), dhe kjo Ă«shtĂ«Â uesijleh, nga rrugĂ«t mĂ« madhĂ«shtore (pĂ«r tâiu afruar Atij), dhe themi:
âą âIhdinas-Siraatal-Mustekiim.â
âNa udhĂ«zo nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«.â
Pra, ti i afrohesh Allahu çdo ditë në namazin tënd, mirëpo ti nuk e di që ke llojin më të madh të teuesulit.
Kurse teuesuli i shpikur Ă«shtĂ« qĂ« tĂ« thuash: âO Allah, unĂ« tĂ« afrohem me pozitĂ«n e filanit!â, âO Allah, unĂ« tĂ« afrohem me hakun e filanit!â. Pastaj tĂ« shtyn mĂ« tej shejtani deri sa tĂ« fillosh tâi lutesh vetĂ« filanit: âO Bedeui!â, âO Rifaâi!ââŠÂ si dhe emra tĂ« tjerĂ«tĂ« shumtĂ«. KĂ«shtu, ata harrojnĂ« qĂ« tâi luten Allahut tĂ« vetĂ«m dhe qĂ« tâi mbĂ«shteten Allahut tĂ« vetĂ«m nĂ« vĂ«shtirĂ«si, dhe i afrohen Atij me rrugĂ« tĂ« cilat Allahu - âAzze ue Xhel-le - as nuk i ka lejuar dhe as nuk i ka ligjĂ«ruar!!
Kur e lexon kĂ«tĂ« sure dhe kur i di kuptimet e saj, e kupton qĂ« tâi po kĂ«rkon qĂ« tâi afrohesh Allahun me njĂ« nga rrugĂ«t mĂ« madhĂ«shtore e mĂ« tĂ« qarta. Allahu - âAzze ue Xhel-le - thotĂ«: âAllahut i pĂ«rkasin emrat mĂ« tĂ« bukur, andaj thirreni AtĂ« (lutjuni Atij) me to.â (11)
PĂ«r shembull thua: âO Allah, (unĂ« tĂ« drejtohem, tĂ« lutem) me KrenarinĂ« TĂ«nde, me FisnikĂ«rinĂ« TĂ«nde, me BujarinĂ« TĂ«nde.â KĂ«to janĂ« CilĂ«sitĂ« e Tij, me tĂ« cilat ne i afrohemi Atij. Gjithashtu, i afrohesh Atij me Emrat e Tij: âO Krenar (âAzijz), o Bujar (Keriim) na ndero dhe na bĂ«j krenarĂ«.â KĂ«to janĂ« Emrat e Tij, prandaj thirreni AtĂ« me to, domethĂ«nĂ« bĂ«ni teuesul (kĂ«rkoni qĂ« tâi afroheni Atij) nĂ«pĂ«rmjet tyre.
Pra, ky ajet - siç edhe ua shpjeguam - përmban teuesul. Ka edhe ajete të tjera të shumta që përmbajnë sqarim të teuesulit të ligjëruar, siç ka thënë Allahu i Lartësuar:
âAta qĂ« e pĂ«rmendin Allahun duke qĂ«ndruar nĂ« kĂ«mbĂ«, ulur ose shtrirĂ« dhe qĂ« meditojnĂ« pĂ«r krijimin e qiejve dhe tĂ« TokĂ«s (duke thĂ«nĂ«:) âO Zoti YnĂ«! Ti nuk i ke krijuar kot kĂ«to.I pastĂ«r je Ti nga çdo e metĂ«.Prandaj na ruaj nga ndĂ«shkimii zjarrit.â (12)
Tek ky ajet ka teuesul madhĂ«shtor: âAta qĂ« e pĂ«rmendin Allahun duke qĂ«ndruar nĂ« kĂ«mbĂ«â teuesul me vepĂ«r; âulur ose shtrirĂ«â teuesul me vepĂ«r; âdhe qĂ« meditojnĂ«â mendojnĂ« dhe reflektojnĂ« qĂ« Allahu Ă«shtĂ« Zoti i kĂ«tij universi,Ă«shtĂ« Krijuesi dhe Furnizuesi i tij, dhe se Ai nuk e ka krijuar atĂ« kot. Pastaj thotĂ«: âPrandaj na ruaj nga ndĂ«shkimi i zjarrit.â Ky Ă«shtĂ« teuesul me imanin e tij dhe me veprĂ«n e tij tĂ« mirĂ«, pastaj bĂ«n dua. Pra, teuesuli, marrja e rrugĂ«ve tĂ« lejuara pĂ«r tâu afruar tek Allahu gjendet nĂ« vende tĂ« shumta nĂ« Kur`an dhe Sunet.
Kurse teuesuli i ndaluar, i shpikur, nuk ka bazĂ« nĂ« Librin e Allahut dhe as nĂ« Sunetin e tĂ« DĂ«rguarit tĂ« Allahut - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem. Ata qĂ« e bĂ«jnĂ« kĂ«tĂ«Â teuesul tĂ« ndaluar argumentohen me hadithin e atij burrit tĂ« verbĂ«r, i cili ishte nga SahabĂ«t. ĂshtĂ« folur pĂ«r kĂ«tĂ« hadith, disa e bĂ«jnĂ«Â hasen kurse disa e bĂ«jnĂ«Â daâijf. MirĂ«po, sikur tĂ« supozonim se hadithi Ă«shtĂ« i saktĂ«, pasha Allahun, ai hadith Ă«shtĂ« argument kundĂ«r tyre dhe nuk Ă«shtĂ« argument nĂ« favor tĂ« tyre!
ĂshtĂ« transmetuar nga âUthman IbĂ«n Hunejf - radij-Allahu âanhu -, se njĂ« i verbĂ«r erdhi tek i DĂ«rguari i Allahut - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem -, dhe i tha: âO i DĂ«rguari i Allahut.BĂ«ji dua Allahut qĂ« tĂ« ma kthejĂ« shikimin.â Ai tha: âApo do qĂ« tĂ« tĂ« lĂ« ty (qĂ« tĂ« bĂ«sh dua).â Kurse nĂ« njĂ« transmetim tjetĂ«r ka ardhur: âNĂ«se do,lĂ«re kĂ«tĂ« (qĂ« ta gjesh shpĂ«rblimin e saj mĂ« mbas), dhe kjo Ă«shtĂ« mĂ« e mirĂ«, e nĂ«se do, unĂ« e bĂ«j duanĂ«.â Ai tha: âBĂ«ji dua Allahut.â Dhe tha: âO i DĂ«rguari i Allahut.Humbja e shikimit mĂ« ka rĂ«nduar tej mase.â
Ai i tha: âAtĂ«herĂ« shko, merr abdes dhe fali dy rekate. Pastaj thuaj: Allahumme innij es`eluKe ue eteuexhehu ilejKe bi-Nebijjii Muhammed - sal-lAllahu 'alejhi ue sel- lem -, Nebiji er-Rrahmeh. Ja Muhammed. Innij eteuexhehu ila Rabbij bike en jekshife lij âan basarij. Allahumme shefiahu ue shefianij fij nefsij. [O Allah, unĂ« tĂ« kĂ«rkoj Ty dhe tĂ« drejtohem Ty me Pejgamberin tim, Muhamedin - sal- lAllahu 'alejhi ue sel-lem -, Pejgamberi i MĂ«shirĂ«s. O Muhamed. UnĂ« i drejtohem Zotit tim nĂ«pĂ«rmjet teje qĂ« Ai tĂ« ma kthejĂ«. O Allah, shĂ«roma shikimin dhe shĂ«roma veten time.]â Pastaj ai u largua dhe Allahu ia ktheu shikimin. (13)
Pra, ky njeri i bĂ«ri shkaqet; ai e di qĂ« i DĂ«rguari i Allahut Ă«shtĂ« mĂ« i miri i njerĂ«zimit dhe qĂ« Allahu i pĂ«rgjigjet duasĂ« sĂ« tij, prandaj ai shkoi tek Pejgamberi - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - dhe kĂ«rkoi nga ai qĂ« tĂ« bĂ«nte dua pĂ«r tĂ«. Ai i tha: âBĂ«ji dua Allahut qĂ« tĂ« ma kthejĂ« shikimin.â Ai nuk i tha: âMe pozitĂ«n qĂ« ke ti o i DĂ«rguari i Allahut.â Ose tĂ« rrinte nĂ« shtĂ«pi, i ulur, dhe tĂ« thoshte: âMe pozitĂ«n qĂ« ka Muhamediâ. Porse ai shkoi tek i DĂ«rguari - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - dhe i kĂ«rkoi atij qĂ« tĂ« bĂ«nte dua pĂ«r tĂ«, dhe i tha: âBĂ«ji dua Allahut pĂ«r mua.â Pejgamberi - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - i tha:
âNĂ«se do, lĂ«re kĂ«tĂ« (qĂ« ta gjesh shpĂ«rblimin e saj mĂ« mbas), dhe kjo Ă«shtĂ« mĂ« e mirĂ«, e nĂ«se do, unĂ« e bĂ«j duanĂ«.â
Ai e la atĂ« qĂ« kishte humbur dy gjĂ«ra tĂ« shtrenjta pĂ«r tĂ«, qĂ« tĂ« zgjidhte mes durimit, dhe Allahu tâia kompesonte me Xhenetin; nĂ«se do tĂ« bĂ«nte durim dhe do tĂ« qĂ«ndronte nĂ« verbĂ«rinĂ« e tij, Allahu do tâia kompesonte tĂ« dy sytĂ« qĂ« i kishte humbur me Xhenetin. Ose: âNĂ«se do, unĂ« e bĂ«j duanĂ« pĂ«r ty.â DomethĂ«nĂ«, qĂ« Allahu tĂ« ta kthejĂ« shikimin. Ai i tha: âBĂ«ji dua (Allahut).â KĂ«tu a ka argument nĂ« favor tĂ« tyre apo kundĂ«r tyre? Ka argument kundĂ«r tyre. Ata argumentohen me kĂ«tĂ«, ndĂ«rsa ata nuk e kuptojnĂ« domethĂ«nien e hadithit ose mashtrojnĂ«!!
Pra, teuesuli kĂ«tu Ă«shtĂ« me veten e Pejgamberit apo me duanĂ« e tij?! ĂshtĂ« me duanĂ« e tij - âalejhis-salatu ues-selam. Ai tha: âNĂ«se do, lĂ«re kĂ«tĂ« (qĂ« ta gjesh shpĂ«rblimin e saj mĂ« mbas), dhe kjo Ă«shtĂ« mĂ« e mirĂ«, e nĂ«se do, unĂ« e bĂ«j duanĂ«.â
Kurse ai i tha: âBĂ«ji dua (Allahut).â duke e theksuar.
Pra, ai nuk kĂ«rkoi nga i DĂ«rguari - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - asgjĂ« tjetĂ«r veç duasĂ«, dhe nuk bĂ«ri teuesul me qenien e tij apo me pozitĂ«n e tij. Dhe sikur ky lloj teuesuli tĂ« kishte qenĂ« i lejuar, ai do tĂ« kishte qĂ«ndruar nĂ« shtĂ«pinĂ« e tij, i ulur, dhe sâkishte nevojĂ« qĂ« tĂ« shkonte tek ai - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem.
MirĂ«po kjo nuk gjendet nĂ« Sheriat, as nuk e njohin SahabĂ«t dhe as nuk e njohin UlematĂ« e Sunetit, kurrĂ«n e kurrĂ«s. KĂ«to lloj teuesuli janĂ« tĂ« shpikura: âO Allah, me pozitĂ«n e PejgamberitâŠâ e tĂ« tjera si kjo.
Pejgamberi - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - kur ishte i pranishĂ«m, kĂ«rkohej nga ai qĂ« tĂ« bĂ«nte dua, siç Ă«shtĂ« edhe ndodhia e kĂ«tij burrit tĂ« verbĂ«r. Dhe ky hadith Ă«shtĂ« argument kundĂ«r atyre. Ata (SahabĂ«t), kur kishte thatĂ«sirĂ« tĂ« madhe, kĂ«rkonin nga ai - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - qĂ« tĂ« bĂ«nte dua, domethĂ«nĂ« qĂ« tĂ« binte shi. Ata i thonin: âKĂ«rko pĂ«r ne qĂ« tĂ« bjerĂ« shi o i DĂ«rguari i Allahut, bĂ«ji dua Allahut pĂ«r ne.â
Ata nuk uleshin nĂ«pĂ«r xhamia apo nĂ«pĂ«r shtĂ«pitĂ« e tyre, dhe tĂ« thonin: âO Allah, me pozitĂ«n e Muhamedit⊠O Allah, me pozitĂ«n e MuhameditâŠâ Ata nuk e kishin kĂ«tĂ« gjĂ«prej besimit tĂ« tyre, kjo janĂ« rrugĂ«t e njerĂ«zve tĂ« besĂ«tytnive!
I DĂ«rguari - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem - bĂ«nte dua. Edhe Besimtari bĂ«n dua pĂ«r BesimtarĂ«t.ĂshtĂ« e ligjĂ«ruar qĂ« tĂ« bĂ«sh dua pĂ«r BesimtarĂ«t, pĂ«r tĂ« gjallĂ«t dhe tĂ« vdekurit e tyre.
âO Zoti ynĂ«, falna neve dhe vĂ«llezĂ«rit tanĂ«, tĂ« cilĂ«t kanĂ« besuar para nesh dhe mos lejo qĂ« nĂ« zemrat tona tĂ« ketĂ« asnjĂ« tĂ« keqe ndaj besimtarĂ«ve. O Zoti ynĂ«, Ti je vĂ«rtet i ButĂ« dhe MĂ«shirĂ«plotĂ«.â (14)
Ne shkojmë tek të vdekurit, u japim selam atyre dhe bëjmë dua për ta.
Tani, ka njerëz që shkojnë tek të vdekurit dhe kërkojnë ndihmë nëpërmjet tyre dhe bëjnë teuesul me ta!! Ndërkohë që vet ata (të vdekurit) kanë nevojë për dikë që të bëjë dua për ta dhe kanë nevojë për Allahun. Të vdekurit janë në errësirat e varreve.
Sâka dyshim qĂ« ata kanĂ« dobi nga duaja qĂ« bĂ«jnĂ« BesimtarĂ«t e gjallĂ« pĂ«r ta, prandaj Allahu e bĂ«ri tĂ« ligjshme duanĂ« e tĂ« gjallĂ«ve pĂ«r tĂ« vdekurit, e jo e kundĂ«rta. (15)
Pra, ata të gjorë ua bëjnë haram veteve të tyre të mirën dhe ua bëjnë haram edhe të vdekurve.
Ata kĂ«rkojnĂ« ngatĂ« vdekuritqĂ« nuk posedojnĂ«asgjĂ« nga Allahu pĂ«r vetet e tyre, si dhe bĂ«jnĂ«Â teuesul tĂ« kotĂ«, duke kĂ«rkuar qĂ« tâi afrohen Allahut nĂ«pĂ«rmjet tyre.
Lavdi Allahut, Kur`ani dhe Suneti janĂ« qĂ« tĂ« dy tĂ« qartĂ« nĂ« çështjet e akijdes, nĂ« çështjet e menhexhit, nĂ« çështjet e ibadeteve, çdo gjĂ« Ă«shtĂ« e qartĂ«suar dhe e sqaruar. Ădo gjĂ« Ă«shtĂ« e sqaruar, nuk ka paqartĂ«si.
Mirëpo, këto gjëra nuk i kuptojnë ata të cilëve Allahu ua ka verbuar shikimet, dhe shkojnë e bien ashtu siç bie qorri. Allahu na ruajt.
âą âIhdinas-Siraatal-Mustekiim.â
âNa udhĂ«zo nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«.â
Mbas tĂ« gjitha kĂ«tyre parathĂ«nieve madhĂ«shtore, ne i drejtohemi Allahut me zemrat dhe gjuhĂ«t tona dhe themi: âIhdinas-Siraatal- Mustekiimâ - âNa udhĂ«zo nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«.â Ne kĂ«rkojmĂ« nga Ai me sinqeritet qĂ« tĂ« na udhĂ«zojĂ« nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«, qĂ« Ă«shtĂ« Kur`ani, Ă«shtĂ« Teuhidi dhe Imani, si dhe ato me cilat erdhi i DĂ«rguari - âalejhis-selam -: Teuhidi dhe Ikhlasi, sinqeriteti pĂ«r Allahun, Zotin e gjithĂ«sisĂ«.
Pra, ne kĂ«rkojmĂ« qĂ« tĂ« na udhĂ«zojĂ« Allahu nĂ« rrugĂ«n e tyre âes-Siraat el-Mustekiimâ (Rruga e DrejtĂ«). Rruga e DrejtĂ« Ă«shtĂ« ky Kur`an dhe çdo gjĂ« qĂ« pĂ«rmban ai, çdo gjĂ« qĂ« pĂ«rmban Mesazhi i tĂ« DĂ«rguarve, si dhe rruga e tĂ« DĂ«rguarit - âalejhis-salatu ues-selam. Kjo Ă«shtĂ« Rruga e DrejtĂ«: qĂ« nga Teuhidi, Imani, veprat e mira e gjer nĂ« fund.
âNa udhĂ«zo nĂ« RrugĂ«n e DrejtĂ«.â - nĂ« kapitujt e Emrave dhe CilĂ«sive, qĂ« tĂ« mos devijojmĂ« ashtu siç devijuan FilozofĂ«t, Xhehmijet dhe MuĂ«tezilet.
Dhe na udhĂ«zo nĂ« ibadet, qĂ« tĂ« mos devijojmĂ« ashtu siç devijuan ĂifutĂ«t dhe tĂ« KrishterĂ«t dhe adhuruesit e varreve. Duhet tâi ndiejmĂ«Â (nĂ« vetet tona) kĂ«to domethĂ«nie, sepse Rruga e DrejtĂ« Ă«shtĂ« Teuhidi, Ă«shtĂ« Imani dhe Ikhlasi (sinqeriteti), ështĂ« rruga nĂ« tĂ« cilĂ«n kanĂ« qenĂ« PejgamberĂ«t, prandaj Ai ka thĂ«nĂ«:
âą âSiraatal-ledhijne enâamTe âalejhim, gajril-magduubi âalejhim ueled-Daal-liin.â
07. âNĂ« RrugĂ«n e atyre tĂ« cilĂ«t Ti i begatove me mirĂ«si, e jo nĂ« rrugĂ«n e atyre qĂ« morĂ«n ZemĂ«rimin dhe as nĂ« rrugĂ«n e atyre qĂ« janĂ« tĂ« humbur.â
ĂifutĂ«t e dinĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ«n dhe e kundĂ«rshtojnĂ« atĂ« me dashje, me inat dhe me arrogancĂ«. Ata janĂ« njerĂ«zit tĂ« cilĂ«t morĂ«n ZemĂ«rimin (el-magduubi âalejhim).
âed-Daal-liinâ janĂ« ata qĂ« nuk e njohĂ«n tĂ« vĂ«rtetĂ«n dhe e humbĂ«n rrugĂ«n. Dijetari nga ky Umet, kur devijon, ka ngjashmĂ«ri me ĂifutĂ«t, sikurse kanĂ« thĂ«nĂ« SelefĂ«t. Dhe kur devijon ibadetçiu nga ky Umet, ai ka ngjashmĂ«ri me tĂ« KrishterĂ«t.
Shumë nga Sufistët janë të devijuar, sikurse devijimi i të Krishterëve; u luten të tjerëve në vend të Allahut, u kërkojnë të tjerëve ndihmë gjatë vështirësive, në vend të Allahut, si dhe kanë shumë e shumë devijime të tjera, Allahu na ruajt.
Po kështu janë edhe thirrësat e të keqese të poshtërsisë; shumë njerëz i shpien në humbje.
Pra, ne kërkojmë ndihmë nga Allahu dhe e lusim Allahun që të na udhëzojë në Rrugën e Drejtë, si dhe që të na mbajë larg nga rrugët e atyre që morën Zemërimin, ata të cilët e dinë të vërtetën dhe nuk punojnë me të, ose të humburit që nuk e njohin të vërtetën dhe e adhurojnë Allahun me epshet dhe injorancën e tyre. Dhe që të gjithë ata janë në një gjendje që e urren Allahu dhe zemërohet prej saj; që të gjithë janë në humbje, Allahu na ruajt.
Ne e lusim Allahun qĂ« tĂ« na japĂ« sukses neve dhe juve nĂ« njohjen e tĂ« vĂ«rtetĂ«s dhe qĂ« tĂ« jemi tĂ« palĂ«kundur nĂ« tĂ«, qĂ« tĂ« na bĂ«jĂ« prej pasuesve tĂ« PejgamberĂ«ve, SiddikinĂ«ve (atyre qĂ« e thonĂ« dhe e pĂ«rkrahin tĂ« vĂ«rtetĂ«n), ShehidĂ«ve (atyre qĂ« u flijuan nĂ« RrugĂ«n e Allahut) dhe SalihinĂ«ve (njerĂ«zve tĂ« devotshĂ«m), me tĂ« cilĂ«t Allahu - Subhanehu ue Teâala - Ă«shtĂ« i KĂ«naqur, si dhe tĂ« na mbajĂ« larg nga rruga e atyre qĂ« morĂ«n zemĂ«rimin dhe nga rruga e atyre qĂ« humbĂ«n. Padyshim qĂ« Zoti ynĂ« e dĂ«gjon lutjen.
Lavdërimet dhe paqja e Allahut qofshin për Pejgamberin tonë, Muhamedin, si dhe për Familjen dhe Shokët e tij.
Fundnota:
(1)Â -Â El-Hixhr, 87.
(2)Â -Â E ka transmetuar Ahmedi (2.448) dhe Bukhari (4704).
(3) - E ka transmetuar Ahmedi (5/114), Nesaiu (914) dhe Hakimi (1/557) dhe (2/257-258) dhe tha se është sahih sipas kushteve të Muslimit, dhe me të u pajtua edhe Dhehebiu.
(4) - E ka transmetuar Imam Ahmedi nĂ«Â Musnedin e tij (2669), Tirmidhiu nĂ«Â el-Xhamiâ (2516) dhe tha se ky hadith Ă«shtĂ«Â hasen sahih.
(5)Â -Â Gafir, 60.
(6)Â -Â El-Bekarah, 186.
(7)Â -Â El-Hadijd, 22-23.
(8)Â -Â El-Bekarah, 155-157.
(9)Â -Â El-Hadijd, 23.
(10)Â -Â En-Neml, 40.
(11)Â -Â El-Eâaraf, 180.
(12)Â -Â Aali-Imran, 191.
(13) - Ka thĂ«nĂ« el-Albanij - rahimehullah - nĂ«Â Sahijh et-Tergijb uet-Terhijb (1/428): E ka transmetuar Tirmidhiu dhe ka thĂ«nĂ«: hadith hasen sahijh garijb; Nesaiu - dhe teksti Ă«shtĂ« i tij -, IbĂ«n Maxheh, IbĂ«n Khuzejmeh nĂ« Sahijhun e tij dhe Hakimi, i cili ka thĂ«nĂ«: âĂ«shtĂ« sahijh sipas kushteve tĂ« Bukharit dhe Muslimitâ. Nuk Ă«shtĂ« tek Tirmidhiu pjesa âdhe fali dy rekateâ. Porse ai tha: âAtĂ«herĂ« ai e urdhĂ«roi qĂ« tĂ« marrĂ« abdes, qĂ« ta marrĂ« abdesin mĂ« sĂ« miri dhe pastaj tĂ« lutet me kĂ«tĂ« dua.â Ai e pĂ«rmendi kĂ«shtu pak a shumĂ« dhe e pĂ«rcolli tek âLutjetâ.
(14)Â -Â El-Hashr, 10.
(15) - Ka thĂ«nĂ« Pejgamberi - sal-lAllahu 'alejhi ue sel-lem -: âMe tĂ« vĂ«rtetĂ« kĂ«to varre janĂ« tĂ« mbushura me errĂ«sirĂ« pĂ«r banorĂ«t e tyre, dhe me tĂ« vĂ«rtetĂ« Allahu - âAzze ue Xhel-le - i ndriçon ato pĂ«r ta me duanĂ« qĂ« bĂ«j unĂ« pĂ«r ta.â
0 notes
Photo
untitled by Elahe Dastgheib on Flickr.
14 notes
·
View notes
Photo
Hey Duh ..You're tall ! by fotocitizen on Flickr.
23 notes
·
View notes
Photo
Colourful Trossachs by davixhunter on Flickr.
2 notes
·
View notes