#Toczeń rumieniowaty

[ormus-online]

Piwonia Biała: Naturalne Wsparcie w Leczeniu Chorób Autoimmunologicznych

Piwonia Biała: Naturalne Wsparcie w Leczeniu Chorób Autoimmunologicznych

Piwonia biała (Paeonia lactiflora) od wieków jest ceniona w medycynie naturalnej za swoje wszechstronne właściwości lecznicze. Jej korzeń zawiera cenne związki, takie jak garbniki, flawonoidy, antocyjany, kwasy fenolowe i alkaloidy, które wykazują działanie przeciwzapalne, immunomodulujące oraz uspokajające. Dzięki temu piwonia biała może być pomocna w łagodzeniu objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), toczeń rumieniowaty czy zespół Sjögrena.

W tradycyjnej medycynie chińskiej korzeń piwonii białej stosowany jest od ponad 1000 lat w leczeniu RZS, rumienia, zapalenia wątroby oraz bolesnego miesiączkowania. Współczesne badania potwierdzają jej skuteczność w hamowaniu procesów autoimmunologicznych i zmniejszaniu stanów zapalnych.

👉 Link do artykułu: https://ormus-online.pl/artykuly/piwonia-biala-wlasciwosci-i-zastosowanie-w-zdrowiu-rzs-uklad-nerwowy-hormony/

Dowiedz się więcej o tym, jak piwonia biała może wspierać leczenie chorób autoimmunologicznych i poprawić jakość życia.

👉 Więcej ciekawych informacji znajdziesz na naszej slstronie : Ormus Online

[dlugowieczni]

🔬 Jak wydłużyć życie dzięki nowoczesnej opiece medycznej: 10 przełomowych odkryć

Czy jesteś ciekawy, jak nowoczesna opieka medyczna może pomóc w wydłużeniu życia? W dzisiejszych czasach, dzięki postępowi w medycynie, ludzie mogą żyć dłużej i zdrowiej niż kiedykolwiek wcześniej. W tym artykule przedstawimy 10 najważniejszych odkryć w dziedzinie medycyny, które pomogły w wydłużeniu ludzkiego życia. 1. Terapia genowa Terapia genowa to jedna z najnowszych technologii w dziedzinie medycyny, która może pomóc w leczeniu chorób genetycznych, które wcześniej uważano za nieuleczalne. Terapia genowa polega na wprowadzeniu do organizmu pacjenta zdrowych genów, które zastępują uszkodzone geny, co może prowadzić do całkowitego wyleczenia choroby. 2. Zabiegi antystarzeniowe W dzisiejszych czasach istnieje wiele zabiegów, które pomagają w walce ze skutkami starzenia. Niektóre z najbardziej skutecznych zabiegów antystarzeniowych to: mezoterapia, mezolifting, wypełniacze, osocze bogatopłytkowe i botoks. 3. Terapia komórkowa Terapia komórkowa polega na wprowadzeniu do organizmu pacjenta zdrowych komórek, które mogą pomóc w regeneracji uszkodzonych tkanek i narządów. Terapia komórkowa jest stosowana w leczeniu chorób, takich jak choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane i choroby serca. 4. Dieta i suplementacja Dieta i suplementacja to kluczowe elementy zdrowego stylu życia i mogą pomóc w zapobieganiu wielu chorobom. Dieta bogata w warzywa, owoce, białko i tłuszcze omega-3 może pomóc w utrzymaniu zdrowia i wydłużeniu życia. 5. Terapia hormonalna Terapia hormonalna to zabieg, który może pomóc w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami hormonalnymi, takich jak menopauza czy niedoczynność tarczycy. Terapia hormonalna może również pomóc w walce ze skutkami starzenia. 6. Terapia genowa klonalna Terapia genowa klonalna to nowa technologia, która umożliwia klonowanie zdrowych komórek w celu zastąpienia uszkodzonych komórek. Terapia genowa klonalna jest stosowana w leczeniu chorób, takich jak choroba Parkinsona i stwardnienie rozsiane. 7. Terapia immunologiczna Terapia immunologiczna to dziedzina medycyny, która zajmuje się pobudzaniem układu odpornościowego do walki z chorobami. W ostatnich latach terapia immunologiczna stała się bardzo popularna w leczeniu chorób nowotworowych, takich jak rak piersi, rak jelita grubego czy czerniak. Terapia immunologiczna wykorzystuje specjalne leki, zwane inhibitorami punktów kontrolnych, które blokują białka, zwane punktami kontrolnymi, które hamują reakcję układu odpornościowego na chorobę. Dzięki temu układ odpornościowy jest pobudzany do walki z chorobą i może skuteczniej zwalczać nowotwór. Terapia immunologiczna jest stosowana także w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów czy toczeń rumieniowaty układowy. W przypadku tych chorób układ odpornościowy atakuje własne komórki organizmu, co prowadzi do uszkodzeń tkanek i narządów. Terapia immunologiczna pomaga w kontrolowaniu reakcji układu odpornościowego i zmniejszeniu objawów choroby. Niestety, terapia immunologiczna może również powodować skutki uboczne, takie jak zmęczenie, bóle głowy, nudności czy problemy z oddychaniem. Dlatego przed podjęciem decyzji o terapii immunologicznej, lekarz powinien dokładnie przebadać pacjenta i ocenić ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Podsumowanie Terapia immunologiczna to dziedzina medycyny, która zajmuje się pobudzaniem układu odpornościowego do walki z chorobami. Stosowana jest m.in. w leczeniu chorób nowotworowych i autoimmunologicznych. Terapia immunologiczna może pomóc w zwalczaniu choroby, jednak może również powodować skutki uboczne, dlatego przed podjęciem decyzji o terapii immunologicznej należy dokładnie przebadać pacjenta i ocenić ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. 8. Nowoczesne metody diagnozowania chorób W dzisiejszych czasach lekarze mają do dyspozycji wiele nowoczesnych metod diagnozowania chorób. Jednym z przykładów jest tomografia komputerowa, która pozwala na uzyskanie bardzo dokładnego obrazu wewnętrznych organów. Dzięki temu lekarze mogą szybciej i dokładniej diagnozować choroby, co przyczynia się do szybszego i skuteczniejszego leczenia. 9. Medycyna regeneracyjna Medycyna regeneracyjna to nowa dziedzina medycyny, która zajmuje się regeneracją uszkodzonych tkanek i narządów. W ramach medycyny regeneracyjnej stosowane są m.in. komórki macierzyste, które mogą przyczynić się do regeneracji uszkodzonych tkanek, takich jak nerwy, kości czy mięśnie. 10. Medycyna personalizowana Medycyna personalizowana to podejście, które polega na dostosowaniu leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta. Dzięki postępowi w dziedzinie genetyki i biologii molekularnej, lekarze są w stanie dokładnie określić, jakie leczenie będzie najlepsze dla danego pacjenta, co przyczynia się do skuteczniejszego i bezpieczniejszego leczenia. Podsumowanie Dzięki postępowi w dziedzinie medycyny, ludzie mogą żyć dłużej i zdrowiej niż kiedykolwiek wcześniej. W artykule przedstawiliśmy 10 najważniejszych odkryć w dziedzinie medycyny, które pomogły w wydłużeniu ludzkiego życia. Terapia genowa, zabiegi antystarzeniowe, terapia komórkowa, dieta i suplementacja, terapia hormonalna, terapia genowa klonalna, terapia immunologiczna, nowoczesne metody diagnozowania chorób, medycyna regeneracyjna oraz medycyna personalizowana to tylko niektóre z najważniejszych osiągnięć współczesnej medycyny. FAQ - Jakie zabiegi antystarzeniowe są najskuteczniejsze? Mezoterapia, mezolifting, wypełniacze, osocze bogatopłytkowe i botoks są uważane za najskuteczniejsze zabiegi antystarzeniowe. - Jakie choroby można leczyć za pomocą terapii genowej? Terapia genowa może pomóc w leczeniu chorób genetycznych, takich jak mukowiscydoza, hemofilia czy choroba Huntingtona. - Czy dieta może pomóc w wydłużeniu życia? Tak, dieta bogata w warzywa, owoce, białko i tłuszcze omega-3 może pomóc w utrzymaniu zdrowia i wydłużeniu życia. - Co to jest terapia immunologiczna? Terapia immunologiczna to zabieg, który polega na pobudzeniu układu odpornościowego do walki z chorobą. Stosowana jest m.in. w leczeniu chorób nowotworowych. - Czy terapia genowa jest bezpieczna? Terapia genowa jest stosunkowo nową technologią i nadal trwają badania nad jej bezpieczeństwem. Dotychczasowe wyniki są jednak obiecujące i sugerują, że terapia genowa jest bezpieczna i skuteczna w leczeniu wielu chorób. Dzięki postępowi w dziedzinie medycyny, ludzie mają coraz większe szanse na wydłużenie i poprawienie jakości swojego życia. Warto pamiętać, że zdrowy styl życia i regularne kontrole u lekarza są kluczowe dla utrzymania dobrego zdrowia i długiego życia. Read the full article

[konopnafarmacja]

Światowy Dzień Reumatyzmu 12 październik - Reumatyzm jak opnanować stan zapalny

Światowy Dzień Reumatyzmu obchodzony jest na świecie od 1996. Choroby o podło��u reumatoidalnym należą do jednych z najpoważniejszych problemów zdrowotnych. Reumatyzm to potoczne określenie ponad 300 jednostek chorobowych związanych z układem ruchu.

Choroby reumatyczne to jednak nie tylko „reumatyzm” kojarzony powszechnie ze starością i zmianami zwyrodnieniowymi stawów. Wśród chorób reumatycznych wyróżnia się także układowe choroby zapalne obejmujące cały organizm, jak np. reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), zesztywniające zapalenie stawów (ZZSK), łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS), toczeń rumieniowaty układowy (TRU), fibromialgia. Dotykają one ludzi niezależnie od wieku, często również osoby młode.

Olejek CBD na reumatyzm- czy warto?

Krople CBD na reumatyzm to dobra i skuteczna pomoc w alternatywie dla tradycyjnych metod leczenia. To także dobra ochrona dla organizmu przed szkodliwym działaniem leków w sytuacji, gdy przyjmujemy duże dawki. Jest to bardzo podstępna choroba, dlatego tak ważne jest właściwe i kompleksowe działanie w trosce o zdrowe stawy. Nawet jeśli postęp choroby jest znaczny, warto wykorzystać pomoc jaką daje nam olejek CBD. Tylko zdecydowane działanie może pozytywnie wpłynąć na postępującą chorobę i dolegliwości bólowe u osoby chorej.

[selgomezpolska]

Mandy o wyborach Seleny

Mama Seleny, Mandy Teefey, w jednym z ostatnich wywiadów wypowiedziała się co nie co o Selenie, a dokładniej zahaczyła o temat jej powrotu do Justina. Poniżej znajdziecie przetłumaczony artykuł:

Mady Teefey powiedziała Gossip Cop, że jej córka Selena Gomez jest “dorosła” i “dokonuje własnych wyborów”. Gossip Cop rozmawiało z producentem “13 Reasons Why” w wyniku wielu spekulacji w tabloidach w ostatnim czasie.

Dla przykładu, w ostatnim miesiącu Gossip Cop zniszczyło plotkę rozsianą przez OK!, które niesłusznie twierdziło, że Gomez mieszka z mamą, która prawdopodobnie nałożyła godzinę policyjną i zakazała przychodzić Justinowi Bieberowi do domu. Nic z tego nie było prawdą. A dzień później zdementowaliśmy plotki In Touch, które mówiły o rzekomym przymusie badania alkomatem, jeśli Selena miałaby się spotkać z Bieberem. Teraz możemy rzucić trochę światła na to, co się dzieje.

Jak wszyscy wiemy, Gomez przeszła przeszczep nerki w zeszłe lato, po tym jak jej bliska przyjaciółka Francia Raisa zdecydowała się oddać jej swój organ. Gwiazda choruje na toczeń rumieniowaty od lat, a jej matka powiedziała Gossip Cop:

Kiedy jesteś młoda, czujesz się niepokonana, a ona [Selena] musiała nauczyć się, że nie będzie typową 20-latką. Jesteśmy błogosławione, że mamy Francię w swoim życiu.

Dodając, że czuła się odpowiedzialna nie tylko za swoją córkę, ale również za Francię i jej rodzinę podczas całego procesu. Śmiejąc się, że ma już zapewne zakaz wejścia do tego szpitala.

Opisując córkę jako “odważną i nieustraszoną” Teefey mówi: “Byłam dumna z jej odwagi.” Potwierdza, że nie rozmawiała z Bieberem podczas hospitalizacji Gomez. W rzeczywistości, nawet nie pisali ze sobą wiadomości przez lata. Przyznaje, że jest “niezadowolona” z niedawnego ponownego spotkania pary, ale przyznaje:

Selena może przeżyć swoje życie jak tylko zechce, dopóki jest szczęśliwa, bezpieczna i zdrowa. Każda matka i córka mają nieporozumienia. [Mowa o zaprzestaniu bycia menagerką Seleny w 2014 roku] Nigdy nie oczekiwaliśmy, że będziemy jej menadżerami do końca życia. Zatraciliśmy rodzinny czas, ponieważ gdy ją tylko widzieliśmy, rozmawialiśmy o biznesowych sprawach. To nie było fajne dla żadnego z nas, tak jak wtedy, kiedy musieliśmy być z nią, ponieważ była niepełnoletnia.

Tefeey dodała, że Selena ma już 25 lat i wie co jest dla niej dobre. Jest dorosła i dokonuje własnych wyborów.

[itsmedicinesfakianakis]

Postepy Hig Med Dosw 2017; 71:797-810 "The role of vitamin D in the development of autoimmune diseases"

Witamina D, poza istotną rolą w utrzymaniu homeostazy wapnia i metabolizmie kostnym, odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Niedobór witaminy D wiąże się z wieloma niekorzystnymi dla zdrowia skutkami, włączając w to m.in. osłabienie odporności, czego skutkiem jest zwiększona podatność na zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze. W artykule opisano podstawy metabolizmu witaminy D oraz jej rolę fizjologiczną, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na komórki układu odpornościowego. Ze względu na jej istotną rolę w regulacji odpowiedzi zapalnej oraz wytwarzaniu cytokin zwraca się uwagę na jej rolę w rozwoju chorób o podłożu autoimmunologicznym, takich jak cukrzyca typu 1, toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane, nieswoiste zapalenia jelit, łuszczyca, bielactwo, czy twardzina, w których witamina D ma potencjalne szerokie zastosowanie zarówno w prewencji, jak i wspomaganiu działań terapeutycznych. from # All Medicine by Alexandros G. Sfakianakis via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2vvtRVx

from OtoRhinoLaryngology - Alexandros G. Sfakianakis via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader http://ift.tt/2xFwwwI

[malinawilk1-blog]

Deficyt Witaminy D jest powszechny w populacji Europy Środkowej, a postępująca zmiana trybu życia, na przykład unikanie słońca oraz niska podaż tej Witaminy w diecie, dodatkowo pogłębiają ten problem. Witamina D odgrywa bardzo ważną funkcję w zachowaniu prawidłowego stanu zdrowia i bierze udział w wielu procesach życiowych na przykład w procesie podziału komórek. Witamina D jest także niezbędna dla utrzymania prawidłowej równowagi wapniowo-fosforanowej oraz wywiera korzystny wpływ na metabolizm tkanki kostnej. W sposób istotny wpływa również na utrzymanie zdrowych kości i zębów. Witamina D wpływa także na układ odpornościowy, gdyż bierze udział w rozwoju i różnicowaniu się komórek należących do układu odpornościowego. Witamina D jest niezbędna do utrzymania prawidłowego poziomu wapna we krwi.

Niedobory witaminy D Mogą prowadzić do powstawania oraz rozwoju chorób takich jak : 1. Krzywica i osteoporoza 2. Cukrzyca typu 1 3. Nowotwory : piersi, prostaty, jelita grubego 4. choroby autoimmunologiczne takie jak stwardnienie rozsiane, układowy toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów 5. choroby sercowo – naczyniowe 6. zespół metaboliczny 7. łuszczyca

[supermajiceus]

Gdy stajesz się swoim wrogiem – jak pokonać choroby z autoagresji (1)

Choroby autoimmunologiczne stają się równie powszechne jak choroby układu krążenia i nowotworowe. To plaga XXI wieku. Choć uznano je za nieuleczalne, można z nimi wygrać.

Według wielu badaczy choroby autoimmunizacyjne, bo taka jest ich prawidłowa nazwa, plasują się na trzecim miejscu na liście najbardziej rozpowszechnionych chorób przewlekłych w USA – tuż za chorobami układu krążenia i nowotworami. Są też tacy lekarze, którzy uważają, że chorych na choroby z autoagresji jest nawet więcej niż pacjentów kardiologicznych i onkologicznych razem wziętych. Takiego zdania jest dr Mark Hyman, założyciel Instytutu Medycyny Funkcjonalnej oraz Ultra Wellnes Center, dyrektor medyczny Cleveland Clinic Center for Functional Medicine, znany mówca i edukator zdrowia, jeden z dziesięciu najlepiej sprzedających się autorów według dziennika New York Times – m.in. współautor książki Plan Daniela napisanej wspólnie z pastorem Rickiem Warrenem na temat „najstarszej i najskuteczniejszej diety świata – prosto z Biblii”. Lekarze medycyny funkcjonalnej oraz specjaliści medycyny spersonalizowanej i medycyny żywienia odnoszą ogromne sukcesy w leczeniu pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi. Medycyna funkcjonalna zakłada, że zachowanie zdrowia nie jest kwestią wyleczenia pojedynczych objawów czy nawet chorób, ale ciała jako całości – przy założeniu, że poszczególne jego układy nieustannie na siebie oddziałują. Przy zastosowaniu odpowiednich protokołów leczniczych, opartych przede wszystkim na zmianie odżywiania i wspomagającej suplementacji, choroby z autoagresji można zatrzymać, a nawet cofnąć.

Hashimoto i spółka

Najpowszechniej występującą chorobą z autoagresji jest choroba Hashimoto – najczęstsza przyczyna zapalenia tarczycy i jej niedoczynności. Wśród innych znanych chorób można wymienić cukrzycę typu pierwszego, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), toczeń rumieniowaty układowy, stwardnienie rozsiane (SM), chorobę Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, łuszczycę, bielactwo, a wśród rzadziej spotykanych – sarkoidozę. W sumie chorób tych naliczono około stu. W ostatnich latach obserwuje się stale zwiększającą się zapadalność na choroby autoimmunologiczne. Ich wspólną przyczynę stanowi produkowanie przez organizm przeciwciał niszczących komórki własnego organizmu. W normalnych warunkach przeciwciała służą do walki z wrogami zewnętrznymi: bakteriami, wirusami, grzybami i toksynami, ale nadwyrężony układ odpornościowy zaczyna atakować własne białka. Za głównych winowajców długo uważano bakterie i wirusy, jednak obecnie coraz częściej wymienia się obok nich nieprawidłowo funkcjonujące jelito. Czynnik genetyczny odpowiada za choroby autoagresywne jedynie w 25 proc.

Problem się pogłębia, ponieważ w medycynie nie ma specjalizacji: choroby autoimmunologiczne. Zwykle pacjenta kieruje się do lekarza zajmującego się leczeniem konkretnego układu, który zaatakowała choroba: endokrynologa (np. hashimoto), reumatologa (np. RZS), dermatologa (np. łuszczyca), gastroenterologa (np. choroba Crohna). Jeśli objawy dotyczą dwóch chorób z autoagresji, pacjent leczy się u dwóch specjalistów. Medycyna alopatyczna skupia się na postawieniu diagnozy i leczeniu objawów. Tymczasem choroba autoimmunologiczna obejmuje cały organizm – choruje cały układ odpornościowy, dlatego medycyna funkcjonalna leczy nie chorobę, lecz człowieka, i poszukuje zależności między poszczególnymi układami organizmu, koncentrując się na zwiększaniu ich wydajności.

W niektórych przypadkach leki pozwolą na wyeliminowanie symptomów, jednak mimo to choroba przybierze na sile – uważa dr Amy Myers, specjalistka w dziedzinie schorzeń autoagresywnych, założycielka ośrodka medycyny funkcjonalnej Austin UltraHealth, autorka książki pt. Możesz wyleczyć choroby autoimmunologiczne, która w ubiegłym roku ukazała się w Polsce. I przestrzega: wystąpienie choroby autoimmunizacyjnej trzykrotnie zwiększa ryzyko pojawienia się kolejnych! Protokół Myers (terapia opracowana przez lekarkę) ma na celu wyeliminowanie źródła problemu, czyli usunięcie czynników, które zaburzyły pracę układu odpornościowego, i wzmocnienie go. Wśród czynników inicjujących choroby autoimmunizacyjne dr Myers wymienia alergie pokarmowe, zespół nieszczelnego jelita, obciążenie toksynami, ukryte infekcje i stresujące życie. Jej program, podobnie jak innych specjalistów (lekarzy zajmujących się tymi chorobami, dietetyków klinicznych, immunologów), obejmuje zmianę sposobu odżywiania (wykluczenie alergenów i czynników prozapalnych), wyleczenie jelit i infekcji, detoksykację i obniżenie poziomu stresu.

Jelito jak sito

Jako pierwszy tematem przesiąkliwości jelit i negatywnego wpływu glutenu – czym zrewolucjonizował podejście do chorób autoimmunologicznych – zajął się dr Alessio Fasano, światowej sławy gastroenterolog, specjalista w dziedzinie zaburzeń związanych ze spożywaniem glutenu, założyciel Ośrodka Badań nad Celiakią w Massachusetts General Hospital w Bostonie, autor książki pt. Wolni od glutenu. W przeciwieństwie do większości lekarzy Fasano też uważa, że proces autoimmunologiczny może być powstrzymany po wyleczeniu nieszczelnego jelita i wyeliminowaniu czynnika wyzwalającego, gdyż te dwa czynniki w większym stopniu odpowiadają za chorobę niż czynnik genetyczny (tzw. trójnogi stół autoimmunologii).

Termin „zespół jelita przesiąkliwego” dopiero od niedawna gości w podręcznikach medycyny, przyznaje dr Anna Stobierska, lekarka współpracująca z Fundacją „Jak Motyl”, która zajmuje się chorymi na hashimoto. Wyjaśnia, że do problemu przyczyniają się m.in leki. „My, lekarze, stosujemy bardzo dużo leków [u pacjentów], nie wiedząc tak naprawdę do końca, jak one wpływają na stan naszych jelit, na naszą całą florę bakteryjną – mówi. – To są głównie antybiotyki, ale również leki przeciwzapalne mają ogromny wpływ na zaburzoną florę bakteryjną”. Do najczęściej stosowanych przez Polaków leków z grupy NLPZ należą aspiryna i ibuprofen. Ale na rozszczelnienie jelita mają też wpływ leki obniżające kwasowość żołądka, tabletki antykoncepcyjne, chemioterapia, mykotoksyny (toksyny wytwarzane przez pleśnie), pasożyty, zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO), drożdżyca. Przyczyniają się również do niego niektóre pokarmy: nabiał, jajka, gluten, lektyny zawarte w ziarnach, roślinach strączkowych i warzywach psiankowatych, cukier, alkohol, organizmy transgeniczne, a także nietolerancje pokarmowe i niedobór enzymów trawiennych. Nie bez wpływu na stan jelit pozostaje stres – zarówno ten emocjonalny, jak i fizyczny.

W zespole nieszczelnego jelita utrudnione jest wchłanianie substancji odżywczych, zwiększona przepuszczalność wyściółki i dochodzi do rozwarstwienia połączeń ścisłych. Do krwiobiegu zaczynają przenikać różne toksyny, zarazki i nie do końca strawiony pokarm. „Układ immunologiczny zaczyna szaleć. Opracowuje nowe przeciwciała mające zwalczać nieoczekiwanych intruzów – gluten, cząstki nabiału, jajek i inne, całkiem zdrowe pokarmy – wyjaśnia dr Amy Myers, dodając, że efektem jest przewlekłe zapalenie. – Układ immunologiczny staje w obliczu permanentnego oblężenia, a pacjent kwalifikuje się do spektrum autoimmunizacyjnego. Jeśli podwyższony stan zagrożenia utrzyma się przez dłuższy czas, może dojść do rozwoju choroby autoagresywnej”.

Winowajca gluten

Z glutenem powiązano ponad 55 różnych chorób. Celiakia należy do najpoważniejszych, ale gluten ma również związek z astmą, bólami stawów i innymi chorobami autoimmunologicznymi, w tym chorobą Hashimoto. Z uwagi na powinowactwo budowy tego białka do ciała tarczycy, układ immunologiczny po pewnym czasie produkcji przeciwciał glutenu na swą czarną listę „wpisuje” także tkankę gruczołu tarczowego. To zjawisko nazwano mimikrą molekularną – gdy organizm zaczyna traktować własną cząstkę jak intruza. W chorobach autoagresywnych pacjent – nawet jeśli testy wykażą, że nie ma alergii/nietolerancji na gluten – powinien na zawsze wykluczyć go z diety. Niedawno odkryto, że nawet niewielka ilość glutenu może spowodować podniesienie poziomu destrukcyjnych przeciwciał aż na trzy miesiące.

Dr Fasano, pionier badań nad wpływem glutenu na układ trawienny, odkrył, że gluten inicjuje produkcję zonuliny odpowiedzialnej za zwiększenie przepuszczalności nabłonka. U osoby zdrowej połączenia ścisłe znowu się zamkną, a układ trawienny wróci do pracy bez większego problemu, jednak u osoby chorej może dojść do nawrotu dolegliwości. Dlaczego nasi dziadkowie nie mieli takich problemów? Otóż wszystkiemu winna jest hybrydyzacja pszenicy i innych zbóż (gluten występuje jeszcze w życie i jęczmieniu, skażony jest nim również owies), która przyczyniła się do powstania nieznanych wcześniej odmian glutenu. Nowoczesna pszenica może wytworzyć ponad 20 tys. unikalnych rodzajów białek, a genetycy nie są w stanie przewidzieć, jaki to może mieć wpływ na zdrowie. Drugim problemem jest proces zwany deaminacją, polegający na usunięciu z białka glutenu grupy aminowej. Dzięki temu producenci żywności mogą nasycić swoje produkty glutenem – zaczęto go więc wykorzystywać w formie konserwantu i zagęszczacza w produktach, w których wcześniej nie występował. Znajdziemy go m.in. w wędlinach, cukierkach, czipsach, alkoholach, prażonych orzechach, przyprawach w kostce, ketchupie i sosach, wegańskich zamiennikach, kwasku cytrynowym, skrobi spożywczej, syropie glukozowym, zamiennikach tłuszczu, enzymach, proszku do pieczenia, lekach i suplementach diety, a nawet kosmetykach i paście do zębów. Lista jest bardzo długa, a na etykiecie gluten lubi ukrywać się np. jako białko roślinne, skrobia roślinna czy naturalne aromaty. „Osobiście jestem zdania, że to właśnie połączenie nowych rodzajów białka z przeciążeniem organizmu glutenem odpowiada za epidemię chorób autoimmunizacyjnych” – mówi dr Amy Myers. Jej opinię potwierdzają wyniki badań opublikowanych w prestiżowym dzienniku medycznym „Gastroenterology”. Z analizy próbek krwi 10 tys. pacjentów żyjących pół wieku temu kolejnych 10 tys. żyjących obecnie wynika, że w ciągu 50 lat częstotliwość występowania celiakii wzrosła o 400 proc. Szacuje się, że w USA 30 proc. osób pochodzenia europejskiego ma gen celiakii zwiększający ryzyko zachorowania pod wpływem glutenu. Warto też pamiętać, że gluten, niszcząc jelita, może wywoływać objawy nie zawsze typowo trawienne, a często neurologiczne, takie jak ból (także migreny), zaburzenia funkcji poznawczych, kłopoty ze snem, zmęczenie, depresja i wiele innych.

Uczulenie na jedzenie

„Opóźniona alergia pokarmowa jest najczęściej niezdiagnozowaną przyczyną naszych dolegliwości” — oświadczył już w latach 50. ub. wieku dr. Theron Randolph. Alergie opóźnione (Ig-E niezależne) mają ogromne znaczenie w przypadku chorób o podłożu zapalnym – spożywając produkty powodujące reakcję alergiczną opóźnioną, można zainicjować bądź pogłębić stan zapalny organizmu. Większość chorób (poza chorobami uwarunkowanymi genetycznie oraz na tle urazowym) ma swoje źródło w procesie zapalnym, który poprzez stopniowe postępowanie wyniszcza organizm. Wyciszając procesy zapalne w organizmie i poznając ich źródło – na przykład poprzez wykrycie pokarmów, które są szkodliwe – można spowolnić proces chorobowy lub nawet doprowadzić do całkowitego wyleczenia. Zatem eliminacja produktów spożywczych na podstawie testów nietolerancji pokarmowej jest kluczowym elementem. Często samodzielne ustalenie takich pokarmów jest trudne z uwagi na to, że objawy w przypadku alergii opóźnionej występują dopiero po kilku dniach. Dlatego warto wykonać testy badające reakcję przeciwciał IgG na dany pokarm.

Dr Anna Romaniuk, mikrobiolog, psychodietetyk, immunolog kliniczny, uważa, że wszystko zaczyna się od dysbiozy jelitowej, czyli zaburzonej równowagi między korzystnymi i niekorzystnymi gatunkami bakterii – jeśli jest poważna, to następuje osłabienie układu odpornościowego i zaczynają się zmiany. Ma to jej zdaniem związek z nietolerowaniem pewnych pokarmów, na przykład glutenu, oraz insulinoopornością. A im większa dysbioza, tym większa nietolerancja pokarmowa. Dlatego leczenie jelit musi jednocześnie objąć dysbiozę i alergię opóźnioną. Dr Mark Hyman przyznaje, że każde leczenie rozpoczyna od usunięcia z diety pacjenta alergenów. Często już to wystarczy, by nastąpiła szybka poprawa samopoczucia.

Nie istnieje jedna dieta w chorobach autoimmunologicznych, ponieważ pacjenci nie tolerują różnych pokarmów i w ustalaniu jadłospisu należy brać to pod uwagę. Jednak są pokarmy, których wszyscy chorzy powinni unikać – jeśli nie zawsze, to przynajmniej podczas stosowania tzw. Protokołu Autoimmunologicznego (AIP), który pomoże uszczelnić jelito i zmniejszyć proces zapalny.

Katarzyna Lewkowicz-Siejka

źródło: Miesięcznik Znaki Czasu, luty 2017. Source link

Artykuł Gdy stajesz się swoim wrogiem – jak pokonać choroby z autoagresji (1) pochodzi z serwisu Super Majice - Moje miejsce na ziemi.

from Super Majice – Moje miejsce na ziemi http://www.super-majice.com/gdy-stajesz-sie-swoim-wrogiem-jak-pokonac-choroby-z-autoagresji-1/