#Theaceae

[faguscarolinensis]

Camellia sasanqua 'Sekiyo' / 'Sekiyo' Sasanqua Camellia at the Sarah P. Duke Gardens at Duke University in Durham, NC

[syngoniums]

Adinandra glischroloma var. glischroloma. A member of the tea family, this plant originates from a collection in Guangxi offered via Far Reaches Farm. There isn't much to be found about how it performs in cultivation, especially outside the Pacific Northwest, but Guangxi has a warm subtropical climate that experiences summer highs around 32°C. This is still notably below what we can experience here in Austin, but not so much lower that the plant is likely to struggle. More concerning is the difference in precipitation, but now that La Niña has finally departed, we'll hopefully see things improve in that regard. Nevertheless worth trialing for that halo of golden hairs.

[blogflores0]

Autor: Olga Guedes

[mocdieptu]

Thiên hạ đệ nhất hoa trà.

Hoa sơn trà hay hoa trà Nhật Bản (Camellia/ Tsubaki/ツバキ/椿), có tên khoa học là Camellia japonica (カメリア・ジャポニカ), tên gọi khác là trà my/ヤブツバキ là một loài thực vật thuộc chi trà (Theaceae), còn có tên gọi kiều diễm khác là “hoa hồng mùa đông”, được trồng phổ biến ở Nhật Bản, Triều Tiên và Trung Quốc. Thời kỳ ra hoa thường kéo dài từ tháng 12 đến hết tháng 4, hoa có các màu phổ biến là đỏ, trắng, hồng phớt và hồng đậm, cây thân gỗ hoặc thân bụi, có chiều cao trung bình từ 1,5m-6m, đôi khi lên đến 12m. Tsubaki có đặc điểm là lá dày, xanh bóng và xung quanh có răng cưa hướng lên trên, lá thuôn dài. Điều thú vị nhất của hoa trà chính là khi hoa tàn héo rụng xuống, người ta vẫn thấy nguyên vẹn một dáng vẻ. Đó là lý do vì sao hoa trà được chọn làm biểu tượng cho vẻ đẹp của những người phụ nữ có vẻ đẹp khí chất bởi sự kiêu hãnh cho đến tận phút cuối cùng.

Nếu bạn tìm hiểu về văn hoá Nhật Bản thì dễ thấy người Nhật ưa chuộng trồng các cây xanh lâu đời. Việc trồng các cây xanh cổ thụ thường mang theo tín ngưỡng linh thiêng. Cây hoa trà thường xanh tươi tốt kể cả vào mùa đông nên được ưa chuộng trồng trong các đền chùa, ngoài ra còn được trồng làm hàng rào quanh nhà để xua đuổi tà khí. Tuy nhiên cũng có quan điểm cho rằng, hoa trà là điềm gở vì khi hoa rụng xuống, hoa sẽ lìa khỏi đế hoa, điều đó khiến người ta nghĩ đến việc chia lìa, ly tán.

Hiện tại, hoa sơn trà được tìm thấy ở Nhật trong tự nhiên có khoảng hơn 30 loài, nhưng trồng phổ biến nhất là Otometsubaki (オトメツバキ/乙女椿) và Akashigata (アカシガタ/明石潟). Đối với người Nhật, hoa sơn trà mang rất nhiều ý nghĩa và là biểu tượng cho vẻ đẹp khiêm tốn, thuần khiết của người con gái.

- Hoa trà đỏ: biểu tượng của vẻ đẹp lộng lẫy, tràn đầy sức sống. Hoa trà đỏ còn là biểu tượng của sự nhớ nhung, đắm say đối với một ai đó nên khi nhận được hoa trà đỏ cũng có nghĩa là một lời tỏ tình.

- Hoa trà trắng: biểu tượng của sự đáng yêu thuần khiết, vẻ đẹp trong trẻo từ ngoại hình đến tâm hồn.

- Hoa trà hồng: biểu tượng của vẻ đẹp khiêm tốn, có thể hiểu là vẻ đẹp nội hàm của người phụ nữ, ngoài dáng vẻ yêu kiều còn có đức hạnh khiêm tốn.

Hoa trà (tsubaki/ 椿) rất dễ nhầm lẫn với giống hoa trà bụi (chè mai/山茶花/サザンカ) khi thoạt nhìn qua. Tuy nhiên cách nhận biết dễ nhất là chè mai (山茶花/サザンカ) có đặc điểm là phía sau mặt lá có lông, hoa mỏng, khi hoa rụng thì cánh phân tán chứ không giữ được nguyên vẹn dáng hình như tsubaki.

Trong phong thủy ngũ hành, tsubaki mang ý nghĩa có sự may mắn, thành công và lạc quan trong cuộc sống. Bên cạnh công dụng làm cây cảnh, hoa trà còn được dùng để làm thức uống, ứng dụng trong dược mỹ phẩm với một số tác dụng tốt cho sức khỏe như chống ung thư, hạ huyết áp, giúp cơ thể có sức đề kháng chống lại sự tấn công của vi khuẩn, virus, làm đẹp da và bảo vệ tim mạch.

Trong bài viết hôm nay mình xin giới thiệu đến các bạn về giống sơn trà cung đình hay còn gọi là sơn trà tiên nữ (Otome Tsubaki/オトメツバキ/乙女椿) có danh pháp khoa học là Camellia japonica var. decumbens, thường được biết đến như một loại hoa trà hồng đại diện và cũng là một giống cây được trồng phổ biến trong số nhiều loại hoa trà ở Nhật. Do đặc tính và vẻ ngoài khá đẹp mắt được mọi người yêu thích nên hoa trà cung đình thường được trồng ở công viên, sân vườn, hàng rào. Hoa trà tiên nữ là loài hoa kép, cánh hoa tròn xếp chồng lên, khi nở cánh xoè ra rất đẹp. Màu hoa phổ biến là màu hồng, ngoài ra có màu đỏ và trắng, lá có màu xanh nhạt đẹp mắt, kích thước nhỏ hơn các loại hoa trà khác. Người Nhật đưa hoa trà tiên nữ vào trong nhiều tác phẩm văn học, hội hoạ vì hoa mang biểu tượng một thiếu nữ xinh đẹp với đức hạnh khiêm tốn, giống như phần nhuỵ đã được khéo léo che đi. Thời gian ra hoa của hoa trà tiên nữ là từ tháng 2 đến tháng 5.

[yudrein-aile]

Meta: Qualitea in the Orr Empire

Let’s talk tea customs of the Orr Empire. As an avid lover of tea myself, reading Turning was quite entertaining as I could project all my silly little tea headcanons on the characters (but ask me about those another time). From early on in the novel, we see that the Orr Empire does have a distinct tea culture, so this meta will take a look at what teas they drink, what their tea culture looks like, and how skilled our protagonists are at preparing tea (spoiler: they’re not. Everyone say “thank you, Nathan”, the only one who knows how to make a good cup of tea.)

Tea

Tea is a pretty common drink in the Orr Empire, but first, we have to talk about what tea it even is. Now, if you want to be precise and a snob, tea, as per merriam-websters first definition, is “a widely cultivated shrub (Camellia sinensis of the family Theaceae, the tea family) native to China, northern India, and southeastern Asia and having glossy green leaves and fragrant white flowers” and “the leaves, leaf buds, and internodes of the tea plant prepared for use in beverages usually by immediate curing by heat or by such curing following a period of fermentation”. Thus, tea, as a drink, is “an aromatic beverage prepared from tea leaves by soaking them in boiling water”. According to this first definition, tea refers only to the tea plant.

In the Orr Empire, we do know that the tea plant actually exists. In chapter 39, Kishiar makes tea for Yuder specifically using tea leaves and in chapter 51, it is mentioned that Keilusa drinks a “black tea giving off a unique aroma”.

In the Orr Empire, the beverage tea is also made by using “any of various plants“ like tea, which means preparing them “by soaking their parts (such as leaves or roots)“.

So what teas do they drink in the Orr Empire?

Fresh chamomile, which is in season at the start of the novel (Chapter 16)

Black tea (Chapter 51)

Tea made from the leaves of a medicinal herb Rosa Faria la Orr cultivates (Chapter 58)

Tea made from a flower with an “extraordinarily fresh and cool scent” by pouring boiling water over it. The flower grows near Pearl Tower and helps with sleep deprivation, headaches and can be analgesic (Chapter 113, 143).

Tea blends (Chapter 143, 162)

Peppermint tea with honey (Chapter 162)

Tea made of the fluaville flower, which thrives on a barren mountain, devoid of sunlight, rain, and fertile soil (Chapter 167)

Cold tea made of ponegri, which is won by diluting the potent narcotic components of the ponesa plant to edible levels. It reduces pain and has mood-enhancing effects, as well as dulling the surroundings. (Chapter 205)

Bitter herbal teas for medicinal reasons (Chapter 403)

A pale red tea that might be black tea or a rooibos of some kind (Chapter 602)

A Southern tea with mingled sweet fruit and floral scents, rich in aroma and a yellow color. It is probably a green tea blend. (Chapter 919)

If you look at this – dare I say complete – list, you can roughly distinguish between teas drunk for pleasure, which seems to include teas made from the tea plant always, as well as some herbal, predominantly floral teas, and medicinal teas.

The rather high mention of medicinal teas is very much Keilusa la Orr’s fault, who drinks tea predominantly to help with his health condition. It’s also the only time something like honey is added to the tea. Adding milk, for example, isn’t mentioned at all! We also know that there exist teas of varying qualities and that nobles tend to drink higher-quality tea (Chapter 39).

Funnily enough, tea is generally regarded as a warm beverage, you want to drink it hot (Chapter 468). The only exception so far appears to be Katchian’s ponegri tea, which he drinks cold (Chapter 205).

How do you drink tea in the Orr Empire?

Well, first of all, they use teacups and pots! While this might seem like a small detail to you, a proper teacup is shaped to enhance the flavor and fragrance of the tea. Teacups tend to be lighter than coffee mugs and have a broader surface. While they are never particularly described in the novel, besides the note that they are made of porcelain (Chapter 15) the specification that they are for tea is enough to let us conclude that you don’t just drink tea, but that there is a culture associated with it.

Tea Culture in the Orr Empire

Drinking tea, when not for medicinal purposes, is a pleasure drink and appears to be mainly a social convention in the Orr Empire, which also makes it a good gift (Chapter 223). An invitation for tea is an invitation to socialize and get to know another person. Kishiar’s tea sets are made from “beautiful porcelain” (Chapter 15) and there is an art to gracefully preparing tea (Chapter 39, 223, 979). Having tea is not just a nice get-together, even when Duke Diarca enjoys a cup of tea with his close friends (Chapter 385), the preparation method matters. Similarly, even if Kishiar has Nathan fetch cookies, cakes and other sweets because of Yuder’s sweet tooth, it seems to be common to have snacks while having tea. Having popular and famous sweets that complement your tea while you drink it is simply good manners (352).

But the Orr Empire wouldn’t be the Orr Empire if there wasn’t also a class divide about it. Kishiar notes early on that Yuder “won’t have many opportunities to drink tea [he’s] personally prepared” (Chapter 39). Disregarding that this is a fucking lie on Kishiar’s part, the point he, most likely, is trying to refer to here, is that Kishiar, who both as a Duke and thus part of the nobility as well as Yuder’s superior, would not typically make tea for his subordinate.

This holds true for most of the little tea sessions we see in the novel! Nathan prepares Kishiar’s tea (Chapter 16, 58, and most other times Kishiar has tea), the servants of House Apeto prepare the tea for the Cavalry (Chapter 133), Katchian’s servants prepare him his tea (Chapter 205), Yuliver makes Keilusa’s tea (Chapter 303). While all of this is of course also expected of servants, it is also a show of trust as Kishiar points out himself, after all, it would be very easy to poison your employer’s tea (Chapter 16).

We also see that offering tea to your guests is polite, that is if you don’t make them wait for ages as the Apeto do with the Cavalry (Chapter 233). Kiolle also assumes that he’s grown closer to Katchian because they regularly drink tea together (Chapter 586).

So, much like in our world, drinking tea in the Orr Empire is not just necessarily having a cup of tea, but has a rich history.

How do I make a perfect cup of tea aka Kishiyu Cringefail Tea

Kishiar looks graceful preparing tea, but he does not, as far as I can tell, actually make a good cup of tea. Well, so how does one make a good cup of tea?

“Please, take a seat.” After roughly sprinkling the tea leaves that Kanna had once forced onto the two tea cups, a small movement of his finger formed two droplets of water in the air. The droplets divided into two streams, filling each cup. With another flick of his hand, the tea heated to a suitable temperature, steaming in the cups. Looking down at the steamy tea cup, Yuder lightly pushed one toward Kishiar. “Wait until the aroma comes out before you drink.” “You are remarkably efficient in brewing tea. Nathan would be disappointed if he saw this.” “If you have the skill, why not use it?” (Chapter 223)

Well, not like this obviously. Hilariously enough, Kishiar makes tea just the same – scooping leaves into the pot and boiling it after. So according to Nathan’s expert opinion, this is not how you’re supposed to prepare them.

The only prominent life tea culture I could find, by the way, where you boil the tea leaves with the water is the Egyptian Saiidi tea, but that one is sweetened with sugar, and neither Kishiar nor Yuder do that, so I stand by my argument that they both just prepare terrible tea.

Tea Culture (Wikipedia)

Tea Preparation Guide (Teapedia)

[blueiscoool]

The Largest Known Flower Preserved in Amber

Almost 40 million years ago a flower bloomed in a Baltic conifer forest. Dripping tree resin encased the petals and pollen, forever showcasing an ephemeral moment in our planet’s past.

Scientists have taken a fresh look at the unique amber fossil, which was first documented in 1872 as belonging to a pharmacist called Kowalewski in what’s now Kaliningrad, Russia.

The striking fossil had been languishing largely forgotten in the collection of the Federal Institute for Geosciences and Natural Resources in Berlin (BGR), according to Eva-Maria Sadowski, a postdoctoral researcher at the Museum für Naturkunde, Berlin’s natural history museum, and author of the new study.

She said she heard about the fossilized flower, officially known as specimen X4088, in passing from a retired colleague, who she thought was exaggerating.

“He told me that he once visited the BGR and that (he) saw the most amazing and largest amber flower in their collection. I was not aware that they had an amber collection. So I asked the curator of the BGR collection if I could come to see their collection – and there I found the specimen X4088,” she said via email.

“I was more than surprised to see such a large flower inclusion.”

At 28 millimeters (1.1 inches) across, it’s the largest known flower to be fossilized in amber – three times the size of similar fossils.

Sadowski extracted and examined pollen from the amber. She found that the flower had been misidentified when it was first studied.

“The original genus name of this specimen was Stewartia of the plant family Theaceae. But we could show in our study that this was not correct, mainly based on the pollen morphology. But when the specimen was first studied in the 19th century, they (had) not discovered or studied the pollen,” she said.

The flower is closely related to a genus of flowering plants common in Asia today known as Symplocos – shrubs or trees that sport white or yellow flowers.

Originally named Stewartia kowalewskii, the authors propose a new name for the flower of Symplocos kowalewskii.

By Katie Hunt.

[my-one-thousand-whys]

Camellia

Trà Hoa Mộc, là một thực vật có hoa thuộc họ Chè (Theaceae), có nguồn gốc ở phía đống và phía nam châu Á, từ dãy Himalaya về hướng đông cho tới Nhật Bản và Indo.

Camellia là một trong những loài hoa đẹp nhất đã thu hút người phương Tây khi đến Vân Nam. Người Trung Hoa gọi tên là Trà Hoa Mộc, là giống hoa đầu tiên được công ty Đông Ấn của Anh du nhập vào châu Âu thế kỷ 17.

[secretkittywolf]

I'm making more headcannons on Gladioturashipping (Quattro/Dextra) cause I'm feral over these two rn and I will be using their dub names, since I'm more used to them over their sub

Old ones (in case you didn't see them!)

Quattro is a botanist. He found various books on plant life and decided to learn everything about them. He takes it very seriously (a shock to the rest of the family) and if being a World Duelist fails, he plans on taking his studies further.

Dextra gives up dueling full-time to be a Lepidopterist (someone who studies butterflies and moths). It was a shock but Kite, Nistro and Hart fully support her and do whatever they can to help her out with her career change. She still duels, but it's sparingly due to her new career.

Quattro & Dextra are besties. It was the biggest shock but there was a reason behind it. Dextra was at the library, looking for books on butterfly anatomy and bumped into Quattro as he was looking for more books on plants. The two became fast friends after Quattro helped Dextra out with some of her research. They both are planning on opening a butterfly sanctuary where Dextra can let the people of Heartland City know about various butterfly species and Quattro on the various plant life. Quattro will continue on entering tournaments to provide some of the funding for their project.

New ones!

Dextra and Quattro will have in depth conversations about plants and butterflies. The two will even use the Latin names for them. "The Limenitis archippus (Viceroy butterfly) will mimic the Danaus plexippus (Monarch butterfly) in order to confuse predators, for them not to be eaten since the Danaus plexippus is toxic" "Well, the white Camellia, from the Theaceae family, like all flowers have hidden meanings. Symbolism if you will" "And what does the white Camellia mean?" "It means you're adorable"

Quattro will always use the meanings of flowers to flirt with Dextra and as much as she brushed it off, she can't help but love it since it's such a unique way to flirt.

Over a few weeks of knowing Quattro, Dextra falls for him. She realises how much of a sweetheart he is under that cocky dueling persona. She ends up blushing when he flirts, but will still brush it off. "You like it, don't you?" "What?! No. D- Don't be silly!" She does.

Quattro loves using flower symbolism to tell Dextra how he feels about her. He always gives her a bouquet of Calla Lilies since they mean "Beauty" because she is beautiful.

At first, Kite & Nistro didn't trust Quattro since it was quite sudden but after seeing how happy she is, they leave them be. But Kite still keeps an eye on them, just in case.

Michael was the first one to find out that Quattro was in love since he was growing more flowers and making bouquets. He quickly told Vetrix and Quinton and all three tease Quattro over his crush.

Over time, Quattro begins to fall in love with Dextra and decides to give her a different bouquet. "These are new" "Do you know what they mean?" "No" "The red Chrysanthemum means I love you"

[the-average-melli]

What are they? What do they mean!? Pokémon characters are mostly named after plants or flowers and I like to think there are deeper meanings behind the type of character and the chosen floura. Here is some research I did into the Camellia plant, its uses, meanings, and more! All of my sources will be available at the bottom of this post for ease of access! I will be referencing this post for my own head canons and fanfiction, but anyone is welcome to read this assortment of tingz ‘n stuff.

Beginning with the plant itself,

Camellia sinensis is a species of evergreen shrub or small tree in the flowering plant family Theaceae. Its leaves and leaf buds are used to produce the popular beverage, tea. Common names include tea plant, tea shrub, and tea tree. White tea, yellow tea, green tea, oolong, dark tea and black tea are all harvested from one of two major varieties grown today, Camellia sinensis (sinesis variety) and Camellia sinesis (assamica variety). Direct quote from Wikipedia

The genus for the plant was given by Carl Linnaeus in 1753 after a Jesuit pharmacist and missionary, Georg Kamel, as an homage to his contributions to botany; the species was taken from the Latin “sinensis,” which means “from China” since this stinky plant originated from East and Southeast Asia as well as the Indian Subcontinent.

It is an evergreen shrub or small tree that is usually trimmed to below 2 m (6.6 ft) when cultivated for its leaves. It has a strong taproot. The flowers are yellow-white, 2.5–4 cm (0.98–1.57 in) in diameter, with seven or eight petals. Direct quote from Wikipedia

The seeds of the plant are used for tea oil and cooking oil, and the leaves have 4% caffeine! It keeps bugs and other pests away by paralysing and killing them, but humans love it and it is very made of yum! The smaller leaves are plucked and harvested to make teas. If you let the Camellia sinensis plant live its best life and don’t mess with it, it will grow up big and strong and evolve from a shrub into a whole tree! To avoid a giant tree of stinky Camellias, the plants are normally trimmed to make plucking easier.

Interesting fact: herbal teas (or herbal infusions) are labelled as such because these kinds of beverages do not come from the Camellia sinensis or any of its variants; instead, herbal teas are comrpised of infusions from other plants, fruits, leaves, or chamomile.

In Japan

In Japan, the Camellia plant is used for tea and ornamental purposes. The flowers have their own religious and ceremonial significance.

The native tsubaki (椿) or "tree with shining leaves" held a special place in Japanese thought. It was a belief of the Shinto religion that the gods in spirit form made the flowers of the tsubaki their home when on an earthly visit. Plantings of the tsubaki were an essential feature of temple gardens, graveyards, and other areas associated with the religious life of the community. Today, many old varieties of camellia may be found in the old temple compounds of Japan. Camellias are not as popular as cut flowers in Japan because they are associated with "beheading". The camellia blossom often falls off the plant in its entirety, symbolic of a man's head being cut off. Direct quote from The American Camellia Society

The Camellia japonica is one flavour of Camellia that does originate from Japan which can grow into trees of 30 or so feet. The Camellia japonica plant blooms in the winter season with big red flowers that have five to six petals. They can also come in pink or white, but the red ones are the norm for this type of stinky Camellia!

Some of these babies come out during the fall months of September to December like the Camellia sasanqua, which is another Japanese flavour of Camellia. These have white, extremely fragile flowers that are harder to keep as cut flowers. They are also apparently less hardy than the japonica species which makes sense if the japonica is used to coming out of hiding during the winter!

Hanakotoba 花言葉 (flower words), are the Japanese equivalent to floriography: the Victorian symbolisms and meanings given to different kinds of flowers, and the use of flowers as a subtle way to communicate certain thoughts and sentiments. The meaning and symbolism of the Camellia flower depends on its colour.

Generally, red camellias mean “in love” or “perishing with grace.” For warriors, however, they symbolize a noble death. White camellias mean waiting. Pink or yellow camellias mean longing for or missing someone. Direct quote from Petal Republic

The Camellia is a very stinky gift to injured or ill people in Japan because as they die, the flowers fall off which (as mentioned above) resemble beheading. Mayhaps a different gift would be better in that case…

In China

These flowers are a big deal around the Lunar New Year because they bloom during this transitionary period, so they appear a lot in Japanese and Chinese celebrations and décor for this annual occasion! Wow!

The camellia is native to China where it has a rich national history, particularly in the southwest region. Here, camellia flowers grow wild and during the early spring entire fields will be covered in colorful camellias. In China, the camellia represents the union between two lovers. The delicately layered petals represent the woman, and the calyx (the green leafy part of the stem that holds the petals together) represents the man who protects her. The two components are joined together, even after death. Direct quote from J. Parker's

In Western Floriography

Like the Japanese hanakotoba, the meaning of a Camellia flower varies with colour: the general meanings for all Camellias are admiration; perfection; good luck, or “gift to a man.” Pink ones convey a longing for someone. Red ones communicate that “you're a flame in my heart.”  White ones are an indirect way of saying “you’re adorable!” I wish that Victorian floriography was brought back along with pockets in women’s dresses; it sure would make flirting and rejection a lot easier!

In Pop Culture

The most obvious pop culture icon is stinky sMelli himself, but here is another notable one from literature! La dame aux camélias (the Lady of the Camellias) is a novel written by Alexandre Dumas in 1848 which was then adapted into a play in 1852.

The novel tells the tragic love story between fictional characters Marguerite Gautier, a demimondaine or courtesan suffering from consumption, and Armand Duval, a young bourgeois. Marguerite is nicknamed la dame aux camélias (French for ''the lady of the camellias'') because she wears a red camellia when she is menstruating and unavailable for sex and a white camellia when she is available to her lovers. Direct quote from Wikipedia

I may or may not be back with more behind the meanings of floura—I do think it’s hilarious that giving someone a yellow carnation means they’re a disappointment, and that certain flowers can be given as an elegant, yet refined middle finger! Please bring back flowers as a way to communicate things—consider this a patch update to living that I so desperately yearn for. It would remove a lot of ambiguity and cut down on the time I must spend, deciphering whatever the heck neurotypicals are feeling.

References

Camellia sinensis

Tea Leaf Grading

Tea

History of Camellias

The Lady of the Camellias

Hanakotoba Guide

The Language of Flowers

Plants of the Chinese New Year

[faguscarolinensis]

Camellia japonica 'October Affair' / 'October Affair' Japanese Camellia at the Sarah P. Duke Gardens at Duke University in Durham, NC

[carolinawrenn]

Mountain camellia (Stewartia ovata). It is a member of the Theaceae, the tea family

[fridayyy-13th]

WIP snippet game

woahhh tysm @ollieofthebeholder for tagging me with the words star, hope, green, watch, and thread!! now to scour my absolutely ridiculous number of TMA WIPs (most of which are really just notes, which narrows it down a little bit) to see what all i've got.

star: ohohoho right off the bat we've got one from my favorite WIP! it's a multichapter fic i've been calling Minutes to Midnight. it's still in its early stages, writing-wise (in actuality this thing has been in my brain for over a year...), but this bit occurs somewhere around the middle of the fic.

Martin glanced at Jon out of the corner of his eye. The other man had his head tipped back and tilted to the side, staring into the foggy night sky. What was he thinking, Martin wondered. Did he think if he stared hard enough he’d be able to see the stars? Jon huffed, and in one swift motion he pulled the ribbon of his mask undone, setting it gently in his lap and looking back up with a frown. “I wish the skies were clearer tonight,” he told Martin, “the view of the night sky from here is…honestly, one of my favorite things in the world.”

hope: this one actually shows up kinda a lot! but i picked an excerpt from a safehouse fic i'm working on, that's got a sequel w/MAG 160 canon divergence (and as a result, a lot of ow). this one, though, is a lot more like the stuff i've already written—that is to say, it's bittersweet. and also currently untitled.

Minutes later, bed passably-made and jackets dropped into a heap on the floor, the two shuffled under the heavy green blanket Jon had found. From there...Jon wasn't really sure what to do. Well, go to sleep, obviously. But before that. Martin lay on his own side of the bed, and Jon lay on theirs, hands inches apart in the space between them. And they wanted to reach out, more than anything, but something gave them pause. Hell, they'd been holding hands near-constantly since leaving the Lonely, but it...it felt more intimate, the thought of taking his hand here. Like if they did, it would be tantamount to telling him I'm hopelessly in love with you. The last thing they wanted was to cross a boundary.

green: ah yes, the WIP where i shamelessly project my aroflux-ness onto jon, lol. it's another safehouse fic!! i call it Friday I'm in Love, bc if there's one thing i hate that i love to do, it's steal song names/lyrics for titles. and also i just really like the song. yes most of the information in italics is cribbed from various wikipedia pages and is probably gonna be narrowed down at least a little bit in the final draft.

“Camellias are probably my favorite, I think,” said Martin. “They look a bit like roses? I don’t know if you know them.” At that moment, a slew of information forced its way into Jon’s mind. Camellia is a genus of flowering plants in the family Theaceae, and it is native to eastern and southern Asia. There are somewhere between 100 and 300 species, with disputes over the exact number, along with around 3,000 hybrids. In floriography, it generally means gratitude and perfection. Red camellias mean unpretending excellence, or “you’re a flame in my heart.” White camellias mean “you’re adorable,” or perfected loveliness. Pink camellias mean “longing for you.” They are evergreen shrubs that grow up to 7.62 meters tall, with simple, serrated, typically glossy leaves. They—Jon shook his head, stopping the flood of information. “Ah, um, I Know them now.” “Oh.” Jon rushed to say, “They’re- they’re nice, it’s just…” “Yeah, I- I know.” “Er, I like…gardenias,” said Jon, rather lamely.

watch: this here is part of a fix-it AU that essentially boils down to "hey. hey what if they were all friends before the Archives transfer. what then." this WIP in particular is specifically qpr!jonsasha, and the groundwork for that.

The next morning, there was a to-go coffee cup on her desk, with some packets of sugar and creamer right beside it. On the side of the cup was a yellow sticky note. Thank you again, for yesterday. Figured I'd pay you back; I hope this is sufficient. —Jon She smiled at him, as he was not-so-subtly glancing at her to watch her reaction. “Thanks, Jon.” He returned to his work with a poorly hidden smile. The sight of it filled her with warmth.

thread: eyyy we've got Spider Trauma™️ (and not-shown-here hurt/comfort). this one's really putting the "rough" in "rough draft" though, i decided to play around a bit with switching character perspectives as well as switching between 3rd- and 2nd-person POVs and verb tenses. but it is a oneshot! so hopefully it'll be done sooner rather than later.

Jon was not doing well, all things considered. He'd shut himself up in his office, once again ardently wishing his door had a lock. Not for the reasons he used to; he'd long since grown past the days of shutting his friends out, figuratively and literally, and now was intensely grateful they'd decided he was worth keeping around despite...everything about how he'd acted when they all first transferred, really. No, right now he wanted privacy because— Old cardboard pages under your hands, sticking to your fingers and not letting you go, gossamer thread leading you closer and closer to the door where a monster awaits its next meal—

tags (no pressure!!): @three-magpies-in-a-trenchcoat @gentlemancrow @radical-dadical-rafael @dramaticdads with the words flower, space, read, blue, and sing!

[enilsonfelicidade]

Camélia

 a camélia conquista por sua beleza exótica, simétrica e encantadora. Ela dá um toque muito especial ao jardim e também é muito utilizada em decorações de festas de casamentos e batizados.   Pertencente à família Theaceae. O gênero conta com, aproximadamente, 80 espécies originárias do Sudeste Asiático, que podem ser encontradas em diversas cores. Plantação e Cuidados A camélia é uma flor de…

[prapasara]

ชา สรรพคุณและประโยชน์ของชา ใบชา น้ำชา 36 ข้อ ! (Tea)

 ชา สรรพคุณและประโยชน์ของชา ใบชา น้ำชา 36 ข้อ ! (Tea) 

ชา 

ชา ชื่อสามัญ Tea, Thea ชา ชื่อวิทยาศาสตร์ Camellia sinensis (L.) Kuntze จัดอยู่ในวงศ์ชา (THEACEAE) 

สมุนไพรชา มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า เมี่ยง เมี่ยงป่า (ภาคเหนือ), ชา (ภาคกลาง), ลาบ่อ (อาข่า), นอมื่อ (กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน), แต๊ (จีนแต้จิ๋ว), ฉา (จีนกลาง) เป็นต้น

ลักษณะของต้นชา 

สมุนไพรชา เป็นไม้ยืนต้นที่เชื่อว่ามีถิ่นกำเนิดมาจากเทือกเขาทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของจีน เนื่องจากมีหลักฐานการค้นพบต้นชาสายพันธุ์ดั้งเดิมหลายสายพันธุ์ที่เป็นพืชพื้นเมืองประจำถิ่นของมณฑลยูนนาน และภายหลังได้แพร่กระจายไปปลูกตามประเทศทางเอเชียตะวันออกรวมถึงญี่ปุ่น ในการเพาะปลูกมักตัดแต่งกิ่งให้เป็นพุ่มสูงประมาณ 0.6-1 เมตร ทั้งนี้ก็เพื่อความสะดวกในการเก็บใบชา ส่วนการเก็บใบชามักจะเก็บแต่ใบอ่อน ๆ แรกผลิออกเป็น 3 ใบเท่านั้นชาเป็นพืชกึ่งร้อนที่เจริญเติบโตได้ดีในเขตอบอุ่นและมีฝน ปลูกได้ดีที่ระดับความสูงจากน้ำทะเลตั้งแต่ 200-2,000 เมตร โดยชาที่ผลิตทางการค้าส่วนใหญ่จะมีอยู่ 2 สายพันธุ์[4] ได้แก่ กลุ่มชาพันธุ์จีน (Chinese Tea) และกลุ่มชาพันธุ์อัสสัม (Assam tea)

- กลุ่มชาพันธุ์จีน (Chinese Tea) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Camellia sinensis var. sinensis เป็นสายพันธุ์นำเข้ามาจากประเทศไต้หวันและจีน นิยมปลูกกันมากเนื่องจากให้ผลผลิตสูงและเป็นที่ต้องการของตลาด ในประเทศไทยปลูกกันมากทางภาคเหนือ เช่น จังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน ซึ่งการปลูกจะปลูกเป็นแถวแบบขั้นบันได มีการจัดการแปลงปลูกอยากเป็นระบบและตัดแต่งกิ่งอย่างสม่ำเสม��

* ต้นชา ชาสายพันธุ์จีนจัดเป็นพรรณไม้ขนาดย่อมจนถึงขนาดกลาง มีความสูงของต้นประมาณ 1-6 เมตร ลำต้นแตกกิ่งก้านมาก ตามกิ่งอ่อนมีขนปกคลุม ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ด พรรณไม้ชนิดนี้เป็นพันธุ์เดิมของประเทศจีน แต่ในบ้านเราก็มีปลูกมานานแล้ว เคยพบที่จังหวัดพะเยาแต่ไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็มีปลูกกันบ้างประปรายทางภาคเหนือ

ใบชา ใบเป็นใบเดี่ยวออกเรียงสลับ ลักษณะของเป็นรูปหอก ปลายใบแหลม ขอบใบเป็นจักเล็ก ๆ หรือเป็นฟันเลื่อย ใบมีขนาดกว้างประมาณ 3-4 เซนติเมตร และยาวประมาณ 6-12 เซนติเมตร หลังใบเป็นสีเขียวเข้ม ส่วนท้องใบเป็นสีเขียวอ่อน แผ่นใบหนาและเหนียว เรียบเป็นมัน คล้ายใบข่อยแต่จะยาวและใหญ่กว่า เส้นใบเป็นตาข่าย ส่วนก้านใบสั้น

ดอกชา ออกดอกเป็นช่อหรือออกเป็นกระจุกตามง่ามใบ ลักษณะของดอกคล้ายกับดอกส้มเขียวหวาน โดยดอกชาจะมีลักษณะใหญ่สีสวย ดอกเป็นสีขาวนวล และมีกลิ่นหอม ในช่อหนึ่งจะมีดอกประมาณ 1-4 ดอก กลีบดอกมี 5 กลีบ ส่วนกลีบเลี้ยงมี 2 กลีบ ดอกมีเกสรเพศผู้อยู่กลางดอกจำนวนมาก

ผลชา เป็นผลแบบแคปซูล มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2-4 เซนติเมตร เมื่อแก่จะแตกออก ในหนึ่งผลจะมีเมล็ดอยู่ประมาณ 1-3 เมล็ด ลักษณะของเมล็ดเป็นรูปสามเหลี่ยมแบน หรือค่อนข้างกลม ผิวเมล็ดเรียบ เป็นสีน้ำตาลเข้มเกือบดำหรือสีน้ำตาลอมแดง มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 10-14 มิลลิเมตร

- กลุ่มชาพันธุ์อัสสัม (Assam tea) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Camellia sinensis var. assamica มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น ชาอัสสัม ชาป่า ชาพื้นเมือง ชาเมี่ยง เป็นต้น ชาชนิดนี้จะเป็นพันธุ์ชาที่ใบใหญ่กว่าชาพันธุ์จีน เจริญเติบโตได้ดีในป่าเขตร้อนชื้นที่มีร่มไม้และแสงแดดพอประมาณ ในประเทศไทยพบได้ที่จังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง แพร่ และน่าน

* ต้นชา จัดเป็นไม้พุ่มขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผิวลำต้นเรียบ ตามกิ่งอ่อนปกคลุมไปด้วยขนอ่อน ๆ มีความสูงของต้นประมาณ 6-18 เมตร มีขนาดใหญ่กว่าชาจีนอย่างเด่นชัด กิ่งที่มีอายุมากจะเปลี่ยนเป็นสีเทา

ใบชา ใบเป็นใบเดี่ยว ออกสลับและเวียน ปลายใบแหลม ขอบใบหยักเป็นฟันเลื่อยเด่นชัด โดยมีหยักฟันเลื่อยประมาณ 9 หยัก ใบมีขนาดกว้างประมาณ 3-6 เซนติเมตร และยาวประมาณ 7-16 เซนติเมตร หรืออาจพบใบมีที่มีขนาดใหญ่กว่านี้ แผ่นใบเป็นสีเขียวอ่อนถึงสีเขียวเข้ม ก้านใบและท้องใบมีขนอ่อนปกคลุม

ดอกชา ดอกเจริญจากตาบริเวณง่ามใบบนกิ่ง ในแต่ละตาจะประกอบไปด้วยตาที่เจริญไปเป็นกิ่งอยู่ด้านบนของตา ส่วนใหญ่ดอกออกติดกันเป็นกลุ่ม ๆ ช่อละประมาณ 2-4 ดอกต่อตา ดอกมีกลีบเลี้ยงประมาณ 5-6 กลีบ ขนาดไม่เท่ากัน ลักษณะเป็นรูปทรงโค้งมนยาว ก้านดอกยาวประมาณ 10-12 มิลลิเมตร ส่วนกลีบดอกมีประมาณ 5-6 กลีบ โคนกลีบติดกับฐานดอกแคบ ส่วนปลายกลีบบานออก วงเกสรเพศผู้ประกอบไปด้วยอับละอองเกสรสีเหลืองติดอยู่ ส่วนปลายของก้านชูอับละอองเกสรเป็นสีขาว ยาวได้ประมาณ 5 มิลลิเมตร เกสรเพศเมียมีลักษณะเป็นก้านกลม ภายในรังไข่แบ่งออกเป็นช่อง 1-3 ช่อง เมื่อดอกบานเต็มที่จะมีขนาดกว้างประมาณ 3.65 เซนติเมตร

ผลชา ผลเป็นแบบแคปซูล มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2-4 เซนติเมตร เมื่อแก่เต็มที่เปลือกจะแตกออก ภายในมีเมล็ดลักษณะกลม ผิวเมล็ดเรียบแข็ง เป็นสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาลอมแดง หรือสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ เมล็ดมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 11-12 มิลลิเมตร

ในเรื่องของกระบวนการผลิตชาจะเริ่มจากการเก็บใบชาสด แล้วนำมาเข้ากระบวนการที่ทำให้เกิดการหมักในระดับที่แตกต่างกันไป ซึ่งเมื่อจัดแบ่งประเภทชาตามระดับของการหมักแล้วจะสามารถแบ่งชาหลัก ๆ ออกได้เป็น 3-4 ประเภท คือ ชาขาว (White tea), ชาเขียว (Green tea), ชาอู่หลง (Oolong tea) และชาดำ (Black tea) โดยชาขาวและชาเขียวนั้นเป็นชาที่ไม่ผ่านการหมักเลย ส่วนชาอู่หลงเป็นชาที่ผ่านการหมักบางส่วน และชาดำเป็นชาที่ผ่านการหมักอย่างสมบูรณ์

สรรพคุณของชา 

1. ใบนำมาต้มเคี่ยวเ��าน้ำกิน ช่วยกระตุ้นทำให้กระชุ่มกระชวย ไม่ง่วงนอน ทำให้ตาสว่าง กระตุ้นให้หายเหนื่อย (ใบ)

2. ช่วยแก้อาการปวดศีรษะ หน้ามื��ตามัว (ใบ)

3.ใบชานำมานึ่งแล้วหมักกับเกลือ ทำเป็นคำ ๆ ใช้อม จะช่วยทำให้คอชุ่ม แก้อาการกระหายน้ำได้ดีมาก (ใบ)

4. ช่วยแก้อาการร้อนในกระหายน้ำ (ใบ)

5. ใบชามีสรรพคุณช่วยบำรุงหัวใจให้ชุ่มชื่น (ใบ)

6. รากชามีสรรพคุณช่วยกระตุ้นให้หัวใจบีบตัวแรงขึ้น แก้โรคหัวใจบวมน้ำ (ราก)

7. ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด (ใบ)

8. กิ่งและใบมีสรรพคุณเป็นยาแก้หืด (ใบ,กิ่ง)

9. ใบมีฤทธิ์เป็นยาฝาดสมานใช้รักษาและลดอาการท้องร่วง (ใบ)

10. ใบใช้เป็นยาแก้บิด (ใบ)

11. ใบแห้ง ใช้ชงใส่น้ำตาล กินเป็นยารักษาอาการปวดท้อง (ใบ)

12.  รากใช้เป็นยาแก้ท้องเสีย (ราก)

13. ช่วยในการย่อยอาหาร (ใบ)

14. ช่วยขับปัสสาวะ (ราก,ใบ)

15. ช่วยแก้ตับอักเสบ (ราก)

16. ใบมีสรรพคุณเป็นยาแก้พิษ (ใบ)  กิ่งและใบ นำมาชงแก่ ๆ ใช้รักษาอาการเป็นพิษของยาอันตรายที่เป็นอัลคาลอยด์ต่าง ๆ (กิ่งและใบ)

17. รากมีสรรพคุณช่วยต้านเชื้อ แก้ปากเป็นแผล (ราก)

18. กิ่งมีสรรพคุณเป็นยาสมานแผล (กิ่ง)

19. ใบใช้เป็นชะล้างแผล สมานแผล แก้บวม (ใบ)  

20. ราก เมล็ดและน้ำมันใช้เป็นยาภายนอก แก้แผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก แก้แผลเปื่อย (ราก,เมล็ดและน้ำมัน)  กากใบชาใช้เป็นยาพอกแผล สำหรับแผลที่ถูกไฟไหม้น้ำร้อนลวก (กากใบชา) ส่วนกิ่งและใบใช้ทำเป็นน้ำยาสมานของกรดแทนนิน ใส่แผลไหม้พอง (กิ่งและใบ)

21. ราก เมล็ดและน้ำมัน ใช้ภายนอกเป็นยาแก้โรคผิวหนัง กลากเกลื้อน (ราก,เมล็ดและน้ำมัน)  ส่วนใบก็มีสรรพคุณรักษากลากเกลื้อนได้เช่นกัน 

22. ใบชามีสรรพคุณช่วยรักษาอาการปวดเมื่อยตามร่างกายได้ดี (ใบ)

หมายเหตุ : วิธีใช้ตาม [2] ในส่วนของใบให้ใช้ใบแห้งประมาณ 3-10 กรัม หรือกะเอาตามสมควร นำมาชงกับน้ำรับประทาน ส่วนรากให้ใช้รากแห้งประมาณ 30-50 กรัม[2] ส่วนอีกวิธีระบุให้ใช้ใบแห้งประมาณ 1 หยิบมือ ชงกับน้ำร้อน 1-2 แก้ว ทิ้งไว้ประมาณ 5-10 นาที นำมาจิบบ่อย ๆ ดื่มต่างน้ำ

ข้อมูลทางเภสัชวิทยาของชา 

- สารที่พบได้แก่ Caffeine 1-4%, Barringtogenol, Gallotannic acid, Theophylline, Theobromine, Theasapogenol A, B, C, D, E, Theafolisaponin, Xanthine, Vitamin C และน้ำมันหอมระเหย เป็นต้น[2] ส่วนอีกข้อมูลระบุว่า สารสำคัญที่พบในชา ได้แก่ acetaldehyde, acetamide, acetone, acetophenone, afzelechin, amyrin, apigenin, aromadendrin, benzaldehyde, benzolthiazole, brassinolide, butyroin, caffeine, camellia galactoglucanm camelliaside A, B, C, carvacrol, fluoride, linalool-β-D-glucopyranoside - ชามีฤทธิ์ลดระดับน้ำตาลในเลือด ลดความดันโลหิตสูง ลดคอเลสเตอรอลในเลือด ลดไขมัน กระตุ้นระบบประสาทส่วนกลาง ช่วยแก้อาการซึมเศร้า ป้องกันฟันผุ กระตุ้นภูมิคุ้มกัน

- สาร Caffeine และสาร Theophylline มีฤทธิ์ทำให้หลอดเลือดหัวใจแข็งตัว ทำให้หัวใจถูกกระตุ้นและมีผลทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้นด้วย

- เมื่อนำสารที่สกัดได้จากใบชามาทดลองกับหัวใจที่อยู่นอกร่างของกบ พบว่า มีฤทธิ์กระตุ้นการบีบตัวของหัวใจกบ และมีผลต่อการเต้นของหัวใจให้แรงขึ้น โดยเฉพาะในใบชาเขียว จะมีประสิทธิภาพในการกระตุ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน

- เนื่องจากใบชามีสาร Caffeine และสาร Theophylline รวมอยู่ด้วย โดยสารเหล่านี้มีฤทธิ์ยับยั้งการทำงานของท่อดูดซึมน้ำในไต จึงมีประสิทธิภาพในการขับปัสสาวะได้มากขึ้น

- คาเฟอีนยังมีฤทธิ์กระตุ้นก��ะเพาะอาหาร ทำให้หลั่งสารน้ำย่อยของกระเพาะมากขึ้น เพราะฉะนั้นผู้ที่เป็นโคกระเพาะเป็นแผล จึงห้ามดื่มน้ำชา

- จากการศึกษาฤทธิ์ของสาร Catechins ในหนูขาวเพศผู้อายุ 7 สัปดาห์ โดยแบ่งการทดลองออกเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุมให้กินน้ำ และกลุ่มทดลอง 2 กลุ่ม ที่ให้กินสารละลาย catechins เข้มข้น 0.1% และ 0.5% ผสมในน้ำตามลำดับ หลังจากนั้น 3 สัปดาห์ พบว่าน้ำหนักตัวของหนูขาวในกลุ่มทดลองลดลง เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม และยังพบว่ากลุ่มทดลองที่กินสารละลาย catechins เข้มข้น 0.5% สามารถลดระดับไขมัน ระดับคอเลสเตอรอล และระดับไตรีกลีเซอไรด์ในเยื่อยึดลำไส้และตับได้อย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังช่วยลดระดับคอเลสเตอรอลโดยรวมในซีรัม และลดระดับกรดน้ำดีในซีรัมด้วย จากการศึกษาครั้งนี้ได้แสดงให้เห็นว่าสาร catechins ในชาไม่เพียงแต่จะช่วยเผาผลาญไขมันได้ในคนอ้วนเท่านั้น แต่ยังได้ผลดีกับคนที่ไม่อ้วนอีกด้วย

* เมื่อปี ค.ศ.2003 ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้ทำการทดลองผลการลดไขมันในเลือดของชา โดยทำการทดลองกับผู้ป่วยโรคหัวใจที่มีไขมันในเลือดสูง แบ่งเป็นชาย 7 คน และหญิง 3 คน ทำการทดลองให้ชาผู้ป่วยดื่ม ในกลุ่มควบคุมให้ชาที่ free caffeine พบว่าหลังจาก 3 เดือนผ่านไป ผู้ป่วยที่ได้รับชา จะมีค่าคอเลสเตอรอลลดลง 6.5%, LDL-c 0.1%, lipoprotein 16.4% จึงสรุปได้ว่า ชาสามารถลดระดับไขมันในเลือดได้

* เมื่อปี ค.ศ.2008 ที่ประเทศบราซิล ได้ทำการศึกษาทดลองในผู้ป่วยที่มีระดับไขมันในเลือดสูงจำนวน 100 คน แบ่งกลุ่มการทดลองเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มที่หนึ่งให้ซุป (kinako) 50 กรัมต่อวัน กลุ่มที่สองให้ชาเขียว 3 กรัมต่อวัน กลุ่มที่สามให้ซุป (kinako) และน้ำชา ขนาด 50 กรัม และ 3 กรัมต่อวัน ส่วนกลุ่มที่สี่เป็นกลุ่มควบคุม โดยใช้เวลาท��การทดลอง 45 วัน และ 90 วัน ผลการทดลองพบว่ากลุ่มที่สองและสามที่ให้น้ำชา มีระดับคอเลสเตอรอลลดลง * เมื่อปี ค.ศ.2008 ที่ประเทศญี่ปุ่น ได้ทำการทดลองในคนที่มีไขมันในเลือดสูง จำนวน 47 คน โดยให้สารสกัดใบชาในรูปของยาเม็ด ขนาด 333 มิลลิกรัม ส่วนกลุ่มควบคุมให้ placebo ให้กิน 3 เวลาต่อวัน ติดต่อกันเป็นเวลา 3 เดือน ผลการทดลองพบว่าอาสาสมัครมีระดับคอเลสเตอรอลลดลง 4.32-0.14 mol/L P<0.01 ค่า LDL-c ลดลง 3.81-0.13 mol/L ค่าไตรกลีเซอไรด์ลดลง P<0.01 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ * เมื่อปี ค.ศ.2008 ที่ประเทศญี่ปุ่น ได้ทำการทดลองผลการลดไขมันในเลือดของ bleak tea ชาจีน ซึ่งสามารถลดระดับไขมันในเลือด หลังการให้สารละลายในหนูที่ให้ไขมันคอเลสเตอรอล 130 mg./kg. และให้ชาจีนขนาด 0.3 g./kg. หลังจากให้ชาแล้วพบว่า ค่า postprandial ของน้ำตาลในเลือดลดลง ระดับไขมันในเลือดลดลง แต่สำหรับชาเขียวที่ไม่ได้ผ่านการหมักบ่ม ไม่ได้ให้ผลดังกล่าว โดยใช้เวลาในการทดลอง 3 สัปดาห์ และพบว่าระดับไขมันในเลือดลดลง 1.36 mol/L P<0.05 และพบไขมันในไต��ดลง 0.3% P<0.05 พบค่า LDL-c ลดลง 0.51 m mol/L , 0.1% P<0.05 ซึ่งค่าทางคลินิกดงกล่าวจะใช้ในการรักษาผู้ป่วยไขมันในเลือดสูงต่อไป * เมื่อปี ค.ศ.2008 ที่ประเทศเกาหลี ได้ทำการศึกษาผลการลดไขมันในเลือดของใบชา ซึ่งมี GCG-Rich Tea Catechins เป็นสารสำคัญในใบชา โดยทำการทดลองกับหนูทดลองที่ให้อาหารและกระตุ้นให้มีไขมันในเลือดสูง ผลการทดลองพบว่า หลังจากให้สารสกัดจากใบชาในหนูทดลองดังกล่าว ระดับไขมันในเลือดของหนูจะลดลง * เมื่อปี ค.ศ.2009 ที่ประเทศจีน ได้ทำการศึกษาทดลองผลในการลดระดับไขมันในเลือดของ Kombucha tea ในหนูทดลอง โดยพบว่าใบชาดังกล่าวจะกระตุ้นการผลิต D-saceharic acid-1, 4-lactone และเพิ่ม antioxidant enzyme ทำให้สามารถลดระดับคอเลสเตอรอลในเลือดของหนูได้ภายหลังการทดลอง - จากการทดสอบความเป็นพิษ สารสกัดจากชาด้วยเอทานอลและน้ำ ในอัตราส่วน 1:1 ในขนาด 50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ให้ทางปาก มีสารสกัด Sapponin เป็นสารพิษ เกิดความเป็นพิษผสม tannic acid จากชาปริมาณ 0.25-15.25% ในอาหาร ให้หนูขาวกินเป็นเวลา 80 สัปดาห์ จะทำลายลำไส้ ตับและไต ถ้าให้หนูขาว หนูตะเภากินสารสกัดจากชา ขนาดต่ำกว่า 5 กรัมต่อกิโลกรัม ครั้งเดียว หนูจะตายภายใน 14 วัน

ประโยชน์ของชา 

1. ในช่วงที่อากาศร้อน ๆ การดื่มชาจะช่วยทำให้คุณรู้สึกสดชื่นขึ้นได้ เนื่องจากในใบชามีสารโพลีฟีนอล กรดอะมิโน และคาร์โบไฮเดรต เมื่อสารเหล่านี้เกิดปฏิกิริยากับน้ำลายจะช่วยกระจายความร้อนส่วนเกินในร่างกายได้ 2. ชาเป็นเครื่องดื่มที่มีธาตุอาหารอยู่หลายชนิดที่ช่วยบำรุงร่างกายให้มีสุขภาพดี ช่วยกระตุ้นระบบประสาทและร่างกายให้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพราะใบชามีสารคาเฟอีนที่ช่วยกระตุ้นระบบประสาท ช่วยหมุนเวียนโลหิต มีอิทธิพลต่อกระบวนการเมตาบอลิซึมของเซลล์ภายในร่างกาย และยังมีการใช้ชาผสมกับยาแก้ปวด รักษาโรคไมเกรน เพื่อช่วยเพิ่มฤทธิ์ในการรักษาและทำให้ยาออกฤทธิ์ได้นานยิ่งขึ้น

3. การดื่มชาเป็นประจำจะทำให้ร่างกายมีสุขภาพแข็งแรงสดชื่น ช่วยขับสารพิษออกจากร่างกาย ช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระ ช่วยชะลอความชราและมีส่วนช่วยบำรุงผิวพรรณ 4. การดื่มชามีผลต่อระบบต่อมไร้ท่อ และช่วยสลายไขมัน ลดระดับคอเลสเตอรอล โดยไปเพิ่มการขับคอเลสเตอรอลในร่างกายผ่านทางน้ำดีในอุจจาระ

5. ในประเทศจีนรู้กันมานานแล้วว่า ชาจีนสามารถควบคุมการเกิดโรคอ้วนได้ มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อโรค ต้านจุลชีพ ลดการอักเสบ สมานแผล ช่วยขับและล้างสารพิษในร่างกาย เนื่องจากใบชามีสารโฟลีฟีนอลที่สามารถช่วยฆ่าเชื้อแบคทีเรียในลำไส้ใหญ่ได้ ส่วนฤทธิ์ต้านการอักเสบเชื่อว่าชาสามารถช่วยป้องกันโรคที่ก่อการอักเสบเรื้อรังได้ เช่น ข้ออักเสบรูมาตอยด์

6. คนญี่ปุ่นเชื่อว่าการดื่มชาสามารถช่วยลดการเกิดโรคมะเร็งในกระเพาะอาหาร เพราะมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและเสริมสุขภาพ 7. ชามีประโยชน์ต่อระบบหัวใจและการไหลเวียนของโลหิต ช่วยขยายหลอดเลือด ป้องกันโรคเส้นเลือดหัวใจตีบตัน และการดื่มชายังช่วยรักษาอาการเจ็บหน้าอก และกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดได้อีกด้วย 8. การดื่มชาแก่ ๆ สักถ้วย จะช่วยกระตุ้นการหลั่งน้ำย่อยในกระเพาะอาหาร และช่วยในการย่อยอาหารจำพวกวิตามินกลุ่มต่าง ๆ 9. ชายังมีสารไอโอดีน และฟลูออไรด์ ซึ่งเป็นสารที่ช่วยป้องกันภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานมากเกินไป ฟลูออไรด์ในจำนวนที่เพียงพอกับความต้องการของร่างกายจะช่วยป้องกันฟันผุและเสริมมวลกระดูกได้ 10. ใบอ่อนมีรสฝาด หอม หวาน ใช้ยำกินได้อร่อยมาก 11. ใบอ่อนนำมาปรุงแต่งและอบกลิ่นเป็นใบชา ส่งไปขายเป็นสินค้าตามต่างประเทศ ในบ้านเราเรียกว่าต้นเมี่ยง ส่วนมากทางภาคเหนือรู้จักกันมานาน 12. กากเมล็ดมีสารซาโปนิน (Saponin) ที่มีคุณสมบัติช่วยล้างสิ่งต่าง ๆ ได้สะอาดดีมาก และยังใช้สระผมเพื่อล้างสิ่งสกปรกออกจากผล นอกจากนี้น้ำมันที่ติดกากเมล็ดยังช่วยทำให้เส้นผมชุ่มชื้นเป็นมันอีกด้วย 13. กากชามีประโยชน์ช่วยในการดูดกลิ่น ส่วนใบชายังใช้ใส่ลงในโลงศพ เพื่อดูดกลิ่นเหม็นจากศพได้ด้วย 14. ส่วนคนเมืองจะใช้ใบอ่อนหมักเป็นเมี่ยงขาย ส่วนยอดอ่อนเก็บเป็นผลผลิตไว้ขาย

ข้อควรระวังในการดื่มชา 

- สำหรับบางคน การดื่มชาอาจจะไม่เหมาะสมและอาจทำให้เกิดโทษได้ ได้แก่ ผู้ที่ไตทำงานบกพร่องหรือมีอาการไตวาย ผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะอาหารและลำไส้ กระเพาะเป็นแผล สตรีที่รับประทานยาคุมกำเนิด สตรีตั้งครรภ์ สตรีให้นมบุตร ผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ ผู้ที่มีไข้สูง ผู้ที่เป็นโรคนอนไม่หลับ รวมไปถึงเด็กที่อายุต่ำกว่า 3 ขวบก็ไม่ควรดื่มชา * ผู้ที่มีปัญหานอนไม่ค่อยหลับ นอนหลับยาก หรือเป็นโรคนอนไม่หลับ ไม่ควรดื่มชาก่อนเข้านอน เพราะคาเฟอีนที่มีอยู่ในชาจะมีฤทธิ์กระตุ้นประสาท ทำให้ไม่ง่วงนอน และลดความสามารถและระยะเวลาในการนอนหลับ

* ผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจ ไม่ควรดื่มชา เพราะคาเฟอีนจะทำให้หัวใจเต้นเร็ว หลอดเลือดหดตัว ทำให้เลือดไปเลี้ยงสมองและหัวใจได้ไม่สม่ำเสมอ ทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้น * คาเฟอีนยังทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดสูงได้อีกด้วย ดังนั้นชาจึงไม่เหมาะกับผู้ป่วยเบาหวาน * ส่วนผู้ที่มีไข้สูง สาเหตุที่ไม่ควรดื่มชาก็เพราะจะทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้น หัวใจเต้นเร็ว ยิ่งทำให้ตัวร้อนมากขึ้น และแทนนินยังทำให้ร่างกายขับเหงื่อออกมาน้อยกว่าปกติ * คาเฟอีนมีฤทธิ์เพิ่มการหลั่งกรดในกระเพาะ ผู้ที่เป็นโรคกระเพาะ หรือมีปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะและลำไส้จึงไม่ควรดื่ม เพราะจะทำให้รู้สึกอึดอัด อาเจียนออกมาเป็นน้ำใส ๆ และไม่ควรดื่มชาเวลาท้องว่างในตอนเช้า เพราะจะทำให้ระบบการย่อยอาหารผิดปกติ แต่ถ้าอยากดื่มชาในตอนเช้า ก็ควรหาอะไรกินรองท้องก่อน

* ผู้ที่ไตทำงานบกพร่องหรือมีอาการไตวาย ก็ไม่ควรดื่มชามากจนเกินไป เพราะร่างกายจะไม่สามารถขับน้ำออกทางปัสสาวะได้ตามปกติ และทำให้ไตทำงานหนักขึ้น

* ผู้ป่วยไทรอยด์ไม่ควรดื่มชา เพราะอาการกระสับกระส่ายจะยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีกเพราะฤทธิ์ของคาเฟอีน * สำหรับสตรีที่รับประทานยาคุมกำเนิดไม่ควรดื่มชา โดยเฉพาะก่อนและหลังกินยาคุม 4 ชั่วโมง เพราะสารแทนนินจะทำให้สารต่าง ๆ ในยาคุมกำเนิดละลายตัวยากและดูดซึมได้น้อยลง * สตรีตั้งครรภ์ที่ไม่ควรดื่มชา สาเหตุก็เพราะอาจเป็นอันตรายต่อเด็กในครรภ์ได้ * แม่ลูกอ่อนที่ให้นมลูก ก็ไม่ควรดื่มชา เพราะจะทำให้สารต่าง ๆ ในน้ำชาจะผ่านไปทางนมแม่ ทำให้ทารกขาดแร่ธาตุสำคัญ และยังทำให้ความสามารถในการขับน้ำนมของแม่ลดลงด้วย

* เด็กเล็กก็ไม่ควรดื่มชา เพราะจะทำให้ร่างกายย่อยและดูดซึมอาหารได้ไม่เต็มที่ เป็นอุปสรรพคุณต่อการเจริญเติบโต

- สารคาเฟอีนในชา มีฤทธิ์กระตุ้นประสาทและมีผลเสพติดอ่อน ๆ ถ้าไม่ได้ดื่มแล้วอาจจะรู้สึกหงุดหงิดได้ และร่างกายไม่ควรได้รับคาเฟอีนเกินวันละ 200 มิลลิกรัม (ประมาณ 4-5 ถ้วย) ผลของคาเฟอีนจะอยู่ได้ประมาณ 8-14 ชั่วโมง และร่างกายจะต้องใช้เวลามากกว่า 48 ชั่วโมงในการสลายคาเฟอีน ถ้าหากร่างกายได้รับคาเฟอีนในปริมาณสูงหรือประมาณ 3,000-10,000 มิลลิกรัม จะทำให้ตายได้ในเวลาอันสั้น

- ใบชาที่มีคุณภาพต่ำจะมีกรดแทนนินอยู่มาก มีผลต่อกระเพาะอาหารหรือลำไส้ ส่งผลให้ดูดซึมอาหารได้ไม่เต็มที่ ซึ่งอาจนำไปสู่การเจ็บป่วยด้วยอาการขาดธาตุเหล็กในเลือด และเมื่อแทนนินรวมกับโปรตีนจะทำให้ย่อยโปรตีนยากขึ้นด้วย - การดื่มชาที่เข้มข้นมาก ๆ จะมีผลทำให้กระเพาะอาหารดูดซับอาหารได้น้อยลง ทำให้ระบบการย่อยอาหารทำงานผิดปกติ ซึ่งจะทำให้ท้องผูกได้ ยิ่งถ้าดื่มตอนท้องว่างติดต่อกันเป็นเวลานาน ก็อาทำให้เป็นโรคกระเพาะอาหารได้ แต่ทางที่ดีควรจะดื่มชาหลังรับประทานอาหารไปแล้วประมาณ 2-3 ชั่วโมง - ใบชามีสารออกซาเลต (Oxalate) แม้จะมีอยู่น้อย แต่ถ้าดื่มมาก ๆ และดื่มเป็นประจำ สารนี้ก็อาจสะสมในร่างกายและเป็นอันตรายต่อไตได้ - ใบชายังมีองค์ประกอบอื่น ๆ ที่มีโทษต่อร่างกาย แต่ไม่ค่อยมีคนกล่าวถึง นั่นก็คือฟลูออไรด์ที่มีในปริมาณสูง อาจทำให้เกิดการสะสมและมีผลทำให้ไตวาย เกิดมะเร็งลำไส้ โรคข้อ โรคกระดูกพรุน และโรคอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับกระดูกได้ แต่ถ้าดื่มไม่มากก็ไม่ต้องเป็นกังวล - ไม่ควรดื่มชาขณะกินยา ไม่ว่าจะยาแผนโบราณหรือยาแผนปัจจุบัน เพราะสารต่าง ๆ ในน้ำชาอาจไปทำปฏิกิริยากับยาที่กินเข้าไป เช่น ทำให้คุณสมบัติของยาลดลง หรืออาจกลายเป็นพิษได้ แต่หากต้องดื่มชาในยามป่วยก็ควรต้องดื่มก่อนหรือหลังกินยาประมาณ 2 ชั่วโมง และให้ชงอ่อน ๆ เข้าไว้ - ผู้ที่รับประทานวิตามินหรืออาหารเสริม เช่น เกลือแร่ ธาตุเหล็ก หรือยาที่คล้ายคลึงกัน ควรหลีกเลี่ยงการดื่มน้ำชาร่วมด้วย เพราะสารสำคัญจากใบชาจะไปตกตะกอนธาตุเหล็กหรือเกลือแร่ ทำให้ไม่ถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกาย - ในระหว่างที่กินยาบำรุงโลหิตก็ไม่ควรดื่มชา เพราะแทนนินจะไปทำปฏิกิริยากับธาตุเหล็ก ซึ่งเป็นสารสำคัญในการช่วยบำรุงโลหิต ทำให้ดูดซึมธาตุเหล็กได้น้อย รวมไปถึงผู้ที่กินยาบำรุงต่าง ๆ เช่น โสม เขากวาง ก็ไม่ควรดื่มชาเช่นกัน เพราะมันจะไปหักฤทธิ์กัน - การดื่มชาไม่ควรดื่มชาในขณะที่ยังร้อนจัด เพราะความร้อนจะไปทำลายเนื้อเยื่อในช่องปากจนทำให้เกิดอันตรายในช่องปาก ลำคอ รวมถึงลำไส้ได้ - ไม่ควรดื่มชาที่ชงค้างไว้นานหลายชั่วโมง เพราะจะมีกรดแทนนินสูง และสารต่าง ๆ ในน้ำชาอาจทำปฏิกิริยาจนกลายเป็นสารพิษได้

เคล็ดลับการชงชา 

- อุ่นกาใส่ชาให้ร้อนก่อนเสมอ : ขั้นตอนแรกของการที่จะทำให้สามารถดึงรสชาติของชาได้มากที่สุดก็คือ การใส่น้ำร้อนลงไป แล้ววนรอบในกา แล้วเททิ้ง เพื่อเป็นการวอร์มทำให้การ้อนก่อน สาเหตุก็เพราะใบชาต้องการความร้อน

-  ปริมาณต้องพอเหมาะ อุณหภูมิน้ำเดือดต้องพอดี : เมื่อพูดถึงวิธีการชงชาว่า นักชงชามักแนะนำว่าให้ใช้ชา 1 ช้อนสำหรับคนหนึ่งคน แล้วบวกเข้าไปอีก 1 เสมอ เมื่อชงแล้วหากว่ามีรสเข้มเกินไป คราวต่อไปก็ให้ลดจำนวนชาลง ทั้งนี้ความเข้มของชาจะขึ้นอยู่กับจำนวนชาและจำนวนน้ำเป็นหลัก สำหรับชาดำนั้นควรใช้อุณหภูมิ 100 องศาเซลเซียส นั่นก็คือ อุณหภูมิน้ำเดือด เมื่อน้ำเดือดแล้วก็ให้ใส่น้ำร้อนเข้าไปในชาได้เลย และไม่ควรทิ้งน้ำให้เดือดนาน ๆ เพราะออกซิเจนในน้ำจะหายไป ทำให้รสชาติน้ำเปลี่ยน แต่ถ้าเป็นชาขาว ชาเขียว และชาอู่หลง ให้ใช้อุณหภูมิต่ำกว่าเล็กน้อย เมื่อน้ำเดือดแล้ว เราอาจจะต้องปิดไฟแล้วรอสัก 2-3 นาที เพื่อให้อุณหภูมิลดลงเล็กน้อย เพราะชากลุ่มนี้เป็นชาที่ละเอียดอ่อนกว่า ถ้าใช้อุณหภูมิ 100 องศาเซลเซียสจะทำให้ชากลุ่มนี้ขมเกินไป - ชาแบบซองไม่ต้องแกว่ง แต่ให้ใช้เวลา : หลายคนนิยมนำชาที่เป็นซองมาชงดื่ม สิ่งที่เป็นปัญหาก็คือ หลายคนไม่ทราบว่าต้องทิ้งระยะไว้นานเท่าไหร่ หลาย ๆ คนคิดว่าเมื่อเทน้ำร้อนลงไป หลังจากผ่านไป 30 วินาที แล้วก็กระตุกถุงชา จะทำให้น้ำเริ่มเปลี่ยนสี แต่ความจริงแล้วมันเป็นวิธีที่ผิด สิ่งที่คุณเห็นในแก้วชา มันก็เป็นแค่น้ำที่มีสีเหมือนชาเท่านั้น แต่รสชาติยังไม่ใช่ชา เพราะแท้จริงแล้วการชงชาจะต้องใช้เวลาประมาณ 3 นาที ถึงจะดึงรสชาติและคุณภาพจริง ๆ ออกมาได้ ข้อสำคัญอีกอย่างก็คือ ไม่ควรกระตุกซองชา แต่ควรปล่อยไว้นิ่ง ๆ อย่างนั้นแล้วรอจนกว่าจะครบ 3 นาที แล้วจึงค่อยนำถุงชาออกมา - คุณภาพของชา : เพื่อรักษาคุณภาพของชา ควรเก็บใบชาไว้ในภาชนะที่มีผาปิดสนิท และไม่วางรวมกับของที่มีกลิ่นแรง เพราะชามีสรรพคุณในการดูดซับกลิ่น - น้ำที่ใช้ชงชา : ไม่ใช้น้ำที่ผ่านการต้มมาแล้วหลายครั้งมาใช้ชงชา เพราะน้ำที่ต้มจะมีปริมาณออกซิเจนน้อย ทำให้น้ำมีรสชาติชืด นำมาชงชาไม่อร่อย

- กาที่ใช้ชงชา : ควรล้างให้สะอาดอยู่เสมอ เพราะหากกาชามีคราบฝังอยู่เนื่องจากล้างกาไม่สะอาด จะทำให้น้ำชาที่ได้มีรสชาติขมเกินไป ส่วนวิธีการล้างกาชงชาให้สะอาดก็ทำได้ไม่ยาก นั่นก็คือ ให้ใช้เบคกิ้งโซดา 2 ช้อนชา เทลงไปในกาที่มีน้ำเดือดอยู่ จากนั้นแช่ทิ้งไว้ประมาณ 2-3 ชั่วโมง แล้วล้างออกเบา ๆ อีกครั้ง จะทำให้คราบหลุดออกมาอย่างง่ายดาย

- การเสิร์ฟชา : ก่อนเสิร์ฟชา ควรหมุนวนกาน้ำชาสักสามรอบก่อนนำมาเสิร์ฟ ที่สำคัญหลังชงชาเสร็จควรเสิร์ฟในทันที เพราะถ้าหากปล่อยไว้นานเกิน 10 นาที จะทำให้รสชาติของชาเปลี่ยนไป - การดื่มชา : การดื่มชาเข้มข้นก่อนอาหารหรือหลังอาหารทันที จะทำให้กระเพาะลำไส้ดูดซึมอาหารได้น้อยลง ซึ่งเวลาที่เหมาะสมสำหรับการดื่มชาก็คือหลังอาหารประมาณ 2-3 ชั่วโมง และไม่ควรดื่มชาที่ชงทิ้งไว้นานหลายชั่วโมง เพราะน้ำชาอาจบูด และทำให้สารต่าง ๆ ทำปฏิกิริยากัน ทำให้ชาเสื่อมคุณภาพ

 #ชา #สรรพคุณของชา #ประโยชน์ของชา #ใบชา #Tea #ข้อดีของการดื่มชา #ChineseTea #ThaiTea #BenefitsOfTea #Matcha #WhiteTea #GreenTea #OolongTea #BlackTea #Pu-erhTea #วันชาสากล #InternationalTeaDay 

ขอขอบคุณที่มา     ::     เว็บไซต์เมดไทย (Medthai)

 ,   https://medthai.com/%e0%b8%8a%e0%b8%b2/ | Medthai   ,   

[parsley-sage-rosemary-thyme331]

Here we have Stewartia pseudocamellia, in the THEACEAE family. Its common name is Japanese stewartia!

This small deciduous tree can be identified by its alternate leaves with an acute tip and pubescent underside. Its 5-petaled flowers are white with yellow filaments and orange anthers, and bracts that are shorter than the sepals. Its fruits are beaked capsules about 1" long.

Stewartia psuedocamellia is native to Japan and Korea in cool temperate mountain forests. Its slow growth rate makes it cold tolerant, and the dormancy of its seeds during cold months protects their viability. Compounds in its tissues defend against herbivory and pathogens.

[ashleysingermfablog]

Wk 15, 15th of May, 2024 Research

Understanding the Stewartia bush

Below: Branches & flower buds of a Japanese stewartia at the Tyler Arboretum (photo: NURSERY photographer Derek Ramsey).

From the text: Stewartia: Camellia-like Flowers in Early Summer and Brilliant Fall Color, BY CORINNE KENNEDY...

Much loved deciduous trees are those in the genus Stewartia.  Like Japanese maples, they’re small understory trees that are attractive throughout the year.  Kennedy's own garden has two species, Stewartia pseudocamellia (Japanese stewartia) and Stewartia monadelpha (tall stewartia), as does the Seattle Japanese Garden, Seattle, US.  Unfortunately, they’re located along a little-traveled path in the southwest corner of her garden -- and somewhat hidden by other trees and shrubs. 

Most of the deciduous species are small to medium-sized trees with delicate branching, early summer flowering and attractive fall color. Stewartia's Japanese name, natsu tsubaki, means “summer camellia” and refers to the early summer flowers that resemble those of camellias.   Similarly, the second word of its botanical name (i.e., its species name) is pseudocamellia, which means “false-camellia.”  This resemblance is readily understandable:  both Stewartia and Camellia are members of the tea family (Theaceae).

In Japan, Stewartia is growing along streams and in forest openings.  As an ornamental tree, it was planted as a street tree, in parks and near temples.

Japanese stewartia flower (photo: Uleli; Creative Commons-Share Alike 3.0 Unported License)

The 2-3 inch flowers open in early summer from plump round buds.

White, cup-shaped and attractive to bees, they contain a ring of showy golden stamens.

The small blooms open over a period of about 3-4 weeks

Rather than all at once, these flowers bloom separately

Fruits are brownish woody capsules that burst open to release their seeds.

The Greek word monadelpha means “with filament or stamens united in one,” and refers to each flower’s central ring of stamens.  There are two common names.  Tall stewartia refers to its growth rate, which is somewhat faster than the rate of other stewartias.  Trees may exceed 60 feet tall in the forests of Japan, but here in the Pacific Northwest a typical mature size (at about 25 years) is 30 feet tall by 15 feet wide.  A second common name, orangebark stewartia, refers to the bright cinnamon-orange bark that develops with time. 

Peeling bark on a fairly young Japanese stewartia growing in her garden (photo: Corinne Kennedy)

During my fieldwork I began spotting large golden stamen on the concrete pathways I was walking on. I think the variation that leaves these stamens are from the dropping of the flower petals and the wilting of the flower that releases the stamen after germination is complete. In a way it is poetic to find these on the ground, as they symbolise the end of successful fecundity and the production of new off-spring.