#Spandoeken

[kpkpkiran]

Partyprintje

Bij Partyprintje.nl maak je de mooiste gepersonaliseerde spandoeken voor elke verjaardag. Of kies een van de kant en klare spandoeken en steel de show op een fantastisch feest!

[luxuriousgirlminnie]

Steigerdoeken van ieder formaat

Wil je reclame maken tijdens jouw project? Met een steigerdoek van Magneet val je direct op in het straatbeeld. Je kunt steigerdoeken in bijna elk formaat dat je wenst bestellen. Steigerdoeken zijn spandoeken gemaakt van mesh, zodat ze de wind doorlaten.

Dat maakt ze geschikt voor gebruik op grote hoogte. Steigerdoeken zijn geschikt voor gebruik op steigers, maar ook hekwerken, bouwhekken en andere indoor- en outdoor toepassingen. Laat je steigerdoek afwerken met een omzoming en kies voor ringen om het eenvoudig op te hangen. 

Vorige post

[regioonlineofficial]

Na een heerlijke zomervakantie gaan de kinderen in regio Noord op maandag 2 september weer naar de scholen toe. Dat doen ze vaak op de fiets of lopend. Voor de kinderen is het weer even wennen, maar dat geldt ook voor de andere weggebruikers. De campagne ‘Onze scholen zijn weer begonnen’ van VVN roept alle weggebruikers op om extra op te letten, vooral op wegen rondom scholen. Deze oproep geldt natuurlijk ook voor vrachtwagenchauffeurs en andere chauffeurs die voor hun werk veel op de weg zitten. Blijf uit de dode hoek Vervoerregio Amsterdam en Transport en Logistiek Nederland (TLN) brengen de campagne ‘Onze scholen zijn weer begonnen’ dit jaar extra onder de aandacht onder vrachtwagenchauffeurs. Hannie Besseling, programmaleider ‘Veilig op weg! Blijf uit de dode hoek’ van TLN, zet zich vanuit dit programma extra in op de drukte op de wegen rondom scholen in de ochtend en de middag. “De blauwe VVN-spandoeken attenderen onze chauffeurs er ieder jaar weer op dat we veel drukte mogen verwachten als de scholen weer beginnen. Kleine kinderen gaan misschien voor het eerst met hun ouders fietsend of lopend naar school. En de oudere kinderen mogen en gaan alleen op pad. Voor onze chauffeurs moet veiligheid boven alles gaan. TLN speelt daar ook op in met dodehoeklessen aan kinderen in groep 7 en 8.” Extra alert rond scholen in de schoolspits Wees extra alert als je ’s ochtends en ’s middags werk te doen hebt in een schoolomgeving. Bij voorkeur mijd je de schoolspits en pas je je routeplanner daarop aan. Houd in ieder geval rekening met de schoolspits: 8:15 uur - 8:45 uur en 14:15 uur - 15:45 uur. De grote blauwe spandoeken die je eind augustus/begin september overal tegenkomt in de Vervoerregio Amsterdam zullen je vast niet ontgaan en dienen als een reminder. Zo komen de kinderen veilig op school en weer thuis!

[topfeestverhuur]

Partytent Huren Rotterdam: Maak uw evenement onvergetelijk

 Een geweldig feest begint met de perfecte locatie, en wat is een betere manier om de sfeer te creëren dan met een stijlvolle en functionele feesttent? Met onze Partytent Huren Rotterdam diensten bieden wij een verscheidenheid aan tenten voor elke gelegenheid.

Voordelen van het huren van een partytent:

•        Weerbescherming: houdt uw gasten comfortabel, bij regen of zonneschijn.

•        Veelzijdigheid: geschikt voor elk type evenement: bruiloften, verjaardagen, bedrijfsbijeenkomsten en meer.

•        Aanpasbaar: versier uw huis zodat het bij uw thema past en creëer een unieke sfeer.

•        Gemak: Eenvoudig op te zetten en af ​​te breken, waardoor u tijd en moeite bespaart

Partytent 3x3 Easy Up: de perfecte keuze voor kleine bijeenkomsten

Bent u op zoek naar een tent om te huren voor een kleine gelegenheid, dan is de Partytent 3x3 Easy Up perfect voor u. Het heeft de afmetingen van een grote schoenendoos; Dit betekent echter alleen dat je ruimte kunt vinden voor beschutting en misschien wat stijl.

Functies

·        Grootte: geschikt voor mensen die een klein feestje geven, kan gemakkelijk in de meeste soorten buiten worden geplaatst.

·        Snelle installatie: Haastig en met de minste hoeveelheid moeite die u hoeft te doen om ze op te zetten.

·        Duurzaamheid: Vervaardigd met behulp van zeer duurzaam materiaal, geschikt voor verschillende soorten weersomstandigheden.

·        Draagbaarheid: Zeer draagbaar omdat het licht van gewicht is en dus naar elk deel van het land of de wereld kan worden gebracht.

Easy Up Partytent 3x6: Geef uw evenement een boost met meer ruimte en comfort

Heeft u iets meer ruimte nodig voor uw gasten? De Easy Up Partytent 3x6 is inderdaad een uitbreiding van de Partytent maar heeft meer oppervlakte en komt tegelijkertijd met hetzelfde montagegemak en duurzaamheid.

Functies

·        Ruim ontwerp: het biedt voldoende ruimte voor de gasten en de activiteiten die in het huis plaatsvinden.

·        Stevige constructie: Ontworpen om meer last te dragen en met meer ondersteuning voor stabiliteit.

·        Eenvoudige installatie: ook gemakkelijk georganiseerd, vergelijkbaar met de behuizing van het 3x3-model.

·        Veelzijdig gebruik: goed voor grote groepen, bruiloften, feesten, enz

Pas uw partytent aan: maak hem uniek

Met de individuele hulp van Top Party Rentals zijn wij er zeker van dat uw feest uniek zal zijn. Daarom zorgen wij voor flexibele varianten, zowel voor het leveren van partytenten als voor de daaropvolgende aankleding ervan.

Aanpassingsopties:

·        Kleuren: U kunt de pictogrammen in verschillende kleuren maken, afhankelijk van het thema van de website die u ontwikkelt.

·        Decoraties: Doe de lichten aan, hang de spandoeken en andere aanverwante items op.

·        Vloerbedekking: Voeg opties toe die naar het niveau gaan dat voorziet in vloerbedekking om de ruimte comfortabeler te maken.

·        Accessoires: Voeg optioneel de zijwanden, ramen en deuren toe om het multifunctioneel te maken.

Hoe aan te passen:

·        Kies uw tent: Kies het formaat en de stijl die de beste look voor uw evenement creëren.

·        Selecteer aangepaste opties: Kies de kleuren en decoraties die u wilt gebruiken en selecteer accessoires.

·        Vraag een offerte aan: Stuur ons een bericht voor meer specifieke informatie en de specifieke offerte voor uw behoeften.

·        Geniet van je evenement: Om het stressvolle organisatieproces te vermijden, laat ons het voor je regelen, zodat jij van het spel kunt genieten!

Maak van uw volgende evenement een hit met Top Party Rentals

Ongeacht het soort evenement dat u plant, of het nu een bruiloft, een quinceanera, een verjaardagsfeestje of welke gelegenheid dan ook is, Top Party Rentals staat klaar om uw evenement geweldig te maken. Van het tenten- en feestaanbod tot de mogelijkheden tot maatwerk hebben wij het juiste gereedschap in huis dat u nodig heeft voor uw geweldige feest in Rotterdam! Neem nu contact met ons op om onze diensten te verkennen en een stressvrij evenementplanningsproces te creëren!

[rotterdamvanalles]

Supporters van Feyenoord met de 'Grote Beer' of de 'Waterman' van de Koninklijke Rotterdamse Lloyd op weg naar Lissabon voor de wedstrijd van Feyenoord tegen Benfica, 4 mei 1963.

Uit het Vrije Volk van 4 mei 1963:

Witte kielen met rood-witte hoeden, Feijenoordvlaggetjes op de tafels van de inschepingsbeambten - dat was vanmorgen het ongewone beeld van de Rotterdamse Lloydkade. Voor 1500 feestelijke Nederlanders begon het nieuwste Feijenoordavontuur: de reis naar Lissabon met de Waterman en de Grote Beer. Met spandoeken behangen lagen de schepen rustig de drommen af te wachten. Nooit eerder was bij de Lloyd, die toch werkelijk wel wat gewend is, iets dergelijks vertoond Nooit eerder vertrokken twee zo volgeboekte schepen tegelijk.

Wie een chaos had verwacht, keek zijn ogen uit op de rust en de vanzelfsprekendheid waarmee die massale inscheping in zijn werk ging. Geen opstoppingen, geen rijen voor de tafels van de ambtenaren — althans de eerste uren niet.

Velen waren zo verstandig om vrij vroeg te komen; de eerste Feijenoord-supporter was er om een uur of zeven al. De organisatie liep gesmeerd. Hoewel ook voor het Lloyd-personeel de zaterdag een vrije dag is, was het op dubbele sterkte opgetrommeld. Het dééd het niet alledaagse en extra beloonde karwei met duidelijk plezier.

Zelden zullen de Lloyd-terreinen zo streng bewaakt zijn geweest; het aantal wachters was twee maal zo groot als anders. De vraag die nu iedereen zich stelt is of er straks toch verstekelingen zullen zijn. Vanmorgen scheen dat onmogelijk. De mensenstroom bewoog zich zeer gemakkelijk door de enorme douaneloods die in twee sectoren was verdeeld: de ene helft voor de passagiers van de Waterman, de andere voor die van de Grote Beer.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 4 mei 1963.

[voetbalshirtkopen]

Enzo Fernández zal verdrietig zijn als hij de slogans van jonge fans ziet

Chelsea's kleine fan werd het middelpunt van de aandacht van het publiek. Ze stond op en hield de slogan in haar hand. Het kleine meisje schreef op het bord dat ze geen spelers goedkope voetbalshirts wilde. Na de wedstrijd zag Enzo Fernández de slogans van de jonge fans, en zijn humeur was net zo slecht als het resultaat van de wedstrijd.

Er zit ook een zin in de slogan van het kleine meisje: ze hoopt dat de spelers zullen vechten voor het Chelsea voetbalshirt. Ongeacht of Chelsea van eigenaar of speler verandert, het kleine meisje houdt alleen van Chelsea. Het kleine meisje moet geschokt zijn geweest door een van de wedstrijden van Chelsea. Misschien had ze nooit een reden om het team aardig te vinden. Toen Enzo Fernández naar Chelsea en de resultaten ervan keek, voelde hij niet dezelfde vreugde als voor het eerst. Vanwege zijn hoge salaris en hoge transfersom is Enzo Fernández het middelpunt van Chelsea-fans geworden. De fans waren nog harder over zijn optreden bij Chelsea, en elke fout die hij maakte zou door de fans in twijfel worden getrokken. Maar Enzo Fernández bewees zichzelf tijdens de FIFA Wereldbeker en won de prijs voor beste jonge speler van het toernooi. Zijn reis bij Chelsea verliep niet soepel en het record van het team dit jaar is nog steeds niet ideaal.

Enzo Fernández werd niet verpletterd door het record van Chelsea, hij schrok van de slogans van de jonge fans. Toen hij ervoor koos om van Benfica naar Chelsea te verhuizen, was het nieuwe team dat hij kende competitief. Maar tijdens de paar seizoenen dat Enzo Fernández voor Chelsea speelde, realiseerde hij zich echt de veranderingen in het team. Hij toonde zijn ware kracht niet bij Chelsea, noch realiseerde hij zich zijn talent in het team. Enzo Fernández hoopt dat fans volgend seizoen hun spandoeken zullen veranderen om te laten zien dat ze trots zijn op de spelers.

[rtvideaal]

Verkiezingsposters vervangen voor geprinte spandoeken

In Bronckhorst is de gemeente overgestapt van de traditionele ‘plakborden’ naar geprinte spandoeken in een frame met een overzicht van deelnemende partijen aan een verkiezing. Op diverse plaatsen in de gemeente Bronckhorst zijn de spandoeken al neergezet. Woensdagmiddag werd er een groot spandoek geplaatst tegenover de carpoolplaats in Zelhem. © Foto: Arno Wolsink Meer foto’s in ons fotoboek

[defke]

Peter Vandenbempt: "Standard heeft twee keer gewonnen dit weekend"

Brandon Morren Standard won afgelopen zondag met 2-1 in eigen huis van Club Brugge. Naast het voetballende gedeelte van de wedstrijd, zag Peter Vandenbempt ook een mooi sportief deel. Zo vond hij het heel mooi dat de Standard-fans zich binnen de perken hielden en zich niet hadden gefocust op de terugkeer van Ronny Deila. Er hingen wel spandoeken gericht naar hem, maar verder kwam het ook…

[peterpijls1965]

´Reformasi´, Indonesië leeft en beeft

In 1998 reisde ik naar Java en Bali. Er was politieke oproer, Chinezen werden aangevallen. Voor een volksopstand werd gevreesd. Hieronder dagboekaantekeningen die ik toen maakte.

13-07-1998 Op het treinstation van Banjan, een tussenstop voor Yogyakarta, sprak Eva Juliana me aan. Ze is een 20-jarig meisje dat in december een jaar bij familie in Den Haag gaat wonen. Ze zegt dat ze me komt opzoeken. Prachtig sereen gezicht. Zachtmoedige, heel expressieve ogen.

Meteen na aankomst in Yogyakarta liep ik in een warenhuis Toni en Andy tegen het lijf. Meteen een afspraak gemaakt, ergens in een café. Daar met een hele groep vrienden van Toni en Andy mijn verjaardag dunnetjes overgedaan. Een coverband speelde speciaal voor ´Peter uit Holland´ Holiday van Madonna.

Dan het gesprek met Toni. Zij studeert Engels aan de plaatselijke universiteit. We hadden een klik, dat voelde ik. Andy, biseksueel, makelaar, student marketing en pro-Soeharto, zei: ´Vrouwen uit Bandung zijn materialistisch.´ We dansten met z´n allen. Met Toni een afspraak gemaakt voor morgenvroeg op de universiteitscampus.

Toen het café sloot op straat doorgezakt met een groep studenten en reizigers. Dat is hier ´s nachts het gebruik in Yogyakarta. Er was hippiemuziek en een oud vrouwtje dat klaagzangen declameerde. En natuurlijk bami en nasi op gaspitten. Overal spandoeken met ´reformasi´. Indonesië leeft en beeft.

14-7 De universiteit: een uitgestrekte campus, die 17.000 studenten herbergt. Gewichtige gebouwen. Toni was melancholiek, moest werken vanmiddag. Daarna een lange wandeling. Ik verdwaalde, verbrandde in de zon. Een taxi bracht me naar de vogeltjesmarkt. Duizenden gevederde vriendjes in vele kleuren, maar ook leguanen, vliegende honden, vissen en tal van dieren waarvan ik het bestaan nooit vermoed zou hebben tot ik ze hier zag.

17-7 Mondaine dagen in Yogyakarta. Afgelopen nacht de climax. Een tour door het nachtleven. Disco Papillon en een housetent. Ik was in gezelschap van Toni en Petrus, een knappe christenjongen uit Surabaya. Op de weg terug naar huis simuleerde Toni dat ze niet lekker werd. Aangekomen bij het hotel werd ze vervelend. Ze wou mee naar binnen, greep m´n pols vast, etc. Na enkele minuten discussiëren gaf ze toe en liet me gaan.

Vanochtend belde ze om excuses te maken. Alles ok. Tenslotte was er een sfeer van vertrouwelijkheid tussen ons ontstaan. Spullen gepakt. Neem straks de bus om de veerboot naar Bali te halen, een rit van 14 uur. Yogyakarta moet de meest tolerante stad van Indonesië zijn. In de mall, het gloednieuwe winkelcentrum, liepen jonge, goedgeklede homo´s openlijk te cruisen. Maar Toni zei dat buiten de stad alles anders is, dat ´Yogya´ een enclave van permissiviteit is.

20-07 Ubud, Bali. Voor Bali gold geen negatief reisadvies. Het wemelt van de toeristen. Merkwaardig hoe mensen op reis hun ware gedaante lijken te benadrukken. Mannen lopen rond in blote blubberbuiken, Westerse vrouwen dragen vormloze shorts en hemdjes die bh-bandjes en veel wit vlees prijsgeven. Op straat zeggen ze dingen als: ´Hier ken je goedkope jurkjes kaupe.´

Ooit moet Bali een paradijs zijn geweest. Het platteland is dat misschien nog. Het gemotoriseerde verkeer is overal opgerukt, in enorme aantallen. Kuta, waar ik met de ferry arriveerde, is een geperverteerd Zandvoort, een monotone aaneenschakeling van hotels, restaurants, boetiekjes met een identiek aanbod. Overal jongens en mannen die namaakhorloges en hasj te koop aanbieden.

Een Australiër die ik ontmoette in de bus van Yogyakarta naar de veerboot naar Bali, zei dat Kuta 15 jaar geleden nog praktisch ongerept was. Nu is er meer verkeer dan in hartje Jakarta. Het toerisme bracht welvaart, ontelbare jeeps en beton. In Kuta het nachtleven geproefd. In het plaatselijke Hardrockcafé een coverband die top 40-werk afdraaide. Maar de sfeer was heel geanimeerd. Balinese meisjes kunnen inderdaad de mooiste van Indonesië zijn. Sommigen pappen aan met ruwe Australiërs. In discotheek Double Six wemelde het van de nachtvlinders.

Later werd ik op straat benaderd door prostituees. Eentje achtervolgde me op een scooter tot bij m´n hotel, terwijl ze me oneerbare voorstellen deed. Ik had lang gedanst op behoorlijk goede house en ik was doorweekt van het zweet. Nu betaal ik de prijs: verkouden en lichte keelpijn. Een beetje down en moe van het reizen en van hotel naar hotel gaan.

Ubud heet het culturele hart van Bali te zijn, maar er is vooral veel slechte kitsch te koop. Gisteren zag ik een religieuze processie. Vrouwen in gele gewaden, met hoog opgetaste fruitmanden op het hoofd. Ze werden gefotografeerd en gefilmd door een horde toeristen. Het doet me hier aan Valkenburg op z´n ergst denken. Daarom vertrek ik straks per bus naar de noordkust, naar Lovina. Als ik het daar niet leuk vind, ga ik morgen terug naar Java, naar Malang.

21-07 Lovina. Een kamer aan zee. Veel mannetjes die transactievoorstellen doen, variërend van dolfijnen bekijken tot geestverruimende paddo´s. Sliep afgelopen nacht 12 uur. M´n verkoudheid lijkt over het hoogtepunt heen. Onmatige dromen, waarin Sofia uit Lissabon en Petrus uit Surabaya hoofdrollen speelden. We fietsten, maar ze treuzelden en gingen de verkeerde kant op. Ik reed nurks van ze weg. Later was Petrus boos op me, etc.

Ik herlees Opmerkingen over de Chaos, van Henk Hofland. Briljant, profetisch in zijn analyse van het provinciale conservatisme dat de Nederlander eigen is. Hij schreef het ergens in de jaren ´70, maar het had ook gisteren uit zijn pen kunnen vloeien, zo actueel is het.

Nog een hoogtepunt: zijn vergelijking tussen het zogenaamd goede huwelijk en de sociaaldemocratie. Na lezing kreeg ik de neiging te zweren mij nooit duurzaam met iemand te verbinden. Citaat: ´Zijn vrouw, die hem in de loop van een jaar of vijftig bij stukjes en beetjes had gesnoeid, geplet en dichtgenaaid, en die nu, haar doel bereikt hebbend, in versneld tempo verschrompelde.´

´Het huwelijk is (…) een afgetakelde leugen, onophoudelijk geprezen monument van absolute deugd, waarmee men in zijn omgeving elkaar het leven zuur maakt.´

Briefkaarten geschreven aan Eva, Annie uit Bandung en Toni uit Yogyakarta. Ik zit op het tuinterras van mijn kamer, eigenlijk een vrijstaand huisje. Een lage muur scheidt me van het strand. Zojuist fruit gekocht. Een aanbod tot een massage van ´een uur op een stille plek´ afgewezen. Dat valt niet mee. Zo´n meisje kijkt je verwachtingsvol aan, Bambi-ogen in een puntgaaf gezicht.

Ik nip van lokale wijn, 18 procent alcohol en mierzoet. Gekocht in een winkeltje waar een joch zat te zweten op een Engelstalige brief naar Australische kennissen. Of ik het epistel voor hem wou opstellen, terwijl hij voorlas van kladjes in het Indonesisch. De brief ging over een motorverhuurbedrijf dat de Australiërs ter plekke wilden opzetten.

22-07 Vertrekken doe je altijd net iets te laat. Gisteravond niet onprettig doorgezakt met Tin, Jeanette en Maartje – struise Hollandse meiden met een jaartje Australië achter de rug. Vanavond, in Lavina, me stierlijk verveeld. Merkte dat ik vergeefse gevoelens opvatte voor Katuk, een meisje dat werkte in een strandrestaurant. Vandaag twee mails gestuurd naar E., brief geschreven aan T. Zie uit naar het weerzien met Onis in Bandung, misschien overmorgen al.

23-07 Vroeg in de ochtend. Na een paar buur slaap klaarwakker de zonsopgang afgewacht. Verre moskeeën roepen op tot gebed, blaffende honden antwoorden. Ik sliep op een rood-oranje Micky Mouse-matras.

Rit van Lavina naar Kuta, in een overvol minibusje. Een Française komt dicht tegen me aan zitten. Jaloerse vriend heeft een en ander door. Zodra het busje wat leger wordt door uitstappende passagiers, mag ze van hem niet meer naast me zitten. Wou net m´n vlucht bevestigen bij het Garuda Indonesia-kantoor. Wie daar zat? Het Franse stel. Stilletjes het pand uit geslopen.

24-07 Broeierig warme nachten. In dit heel prettige hotel in Lavina kreeg ik gisteren de laatste kamer, zonder airco, maar met een plafondventilator die het alleen op de hoogste stand doet. Het zwembad is 4 meter ver. Vanochtend vroeg al een koele duik. Ook gistermiddag gezwommen, voor het eerst sinds lang. Nog wat last van m´n buik. Toch lui en ontspannen. Wel een reis die goed doet. Zie er gezond uit.

26-06 Terug in Bandung. Vertoef op de zesde verdieping van het Preanger-hotel, de beste stek in town. Normaal kost een kamer tweehonderd dollar. Door de crisis logeer ik hier voor vijftig gulden per nacht. Lig te schrijven op het ruim bemeten bed. Naast me slaapt Onis, die ik gisteravond trof in café Zeezicht. Ze had het haar laten knippen en rood laten verven. Onis nam me mee naar het nabijgelegen café Amsterdam. Daar gebiljart met haar en een vriendin.

27-7 Trein naar Jakarta. Ik dacht hier in Indonesië m´n laatste twee dagen rustig door te brengen, maar vanavond ontmoette ik in het Hard Rock Café Paulina. Eerst hield ik de boot af, liep weg, maar we raakten toch aan de praat. Paulina heeft zo te zien een scheut Chinees bloed, en iets uitstekende voortanden die haar onweerstaanbaar maken. Uiteindelijk vroeg ze me haar morgen rond de middag te bellen.

28-7 Paulina, een Nederlandse grootvader, Chinese moeder. Ik nam haar mee uit eten in café Batavia, een mooi koloniaal Nederlands pand. Paulina is katholiek. Nu zedig gekleed, gedroeg ze zich meer ingetogen. Door en door fatsoenlijk meisje. Bij het afscheid voor het Hard Rock Café gaf ik haar een hand. Voor haar taxi wegreed, draaide ze het raampje open. Ze legde haar hand op het portier, zodat ik die even vast kon houden. Ze vroeg me haar voor mijn vertrek te bellen.

Jakarta bevalt me, maar deze stad is een vulkaan. Winkelcentrum Plaza Indonesia had in Parijs kunnen staan, zo luxe is het aanbod. Niet veel verderop zijn geplunderde en gebrandschatte straten te zien, getuigenissen van het oproer in mei. Gisteren in de taxi wees Paulina me de gebouwen aan die werden aangevallen door plunderaars.

Als Indonesische van Chinese afkomst moet ze gevaar hebben gelopen. Ze kon twee weken niet naar haar werk, moest binnenshuis blijven. ´Ik verveelde me´, was alles wat ze er over zei.

[kinetize]

Tijdens ‘Mardi Gras’ op de Gentse Feesten halen dansers alles uit de kast om het publiek een goeie avond te geven. — © DVH Gent – Het bonte festival Mardi Gras pakt tijdens deze Gentse Feesten voor het eerst uit met een gedragscode op grote spandoeken. De...

[bonjouronourtour]

Campania - Basilicata - Puglia

19 april - 10 mei

🍓 Wij komen eind van de middag aan op de boerderij van Giovanni’s ouders: Agricola Calviati. Ze verbouwen hier van alles. Bonen, abrikozen, aardbeien en nog veel meer. Op een nieuwe Lamborghini-trekker gaan we door de blubber op zoek naar de aardbeien. Deze proeven echt ongelofelijk lekker. Giovanni en wij eten ons helemaal vol in de heerlijk zoete, verse, onbespoten, natuurlijke aardbeien. Nog nooit zulke heerlijke, zoete aardbeien gehad! Van Gio’s Peruaanse moeder horen we dat zij voor ons zal koken, nadat ook onze Nieuw-Zeelandse vrienden zijn gearriveerd.

🍷Vooraf krijgen we de vraag wat we bij het eten willen drinken. Allereerst de mededeling dat de wijn door ons meegebracht niet goed is voor bij dit eten, dat moet maar een andere keer worden opgemaakt. Nee ze hebben hier echte Italiaanse wijn, de vraag is alleen: zoet of droog? That’s it. Überhaupt niet de mogelijkheid om iets anders te drinken. En eerst witte bij de pasta en daarna rood bij wat er dan maar volgt. Italianen geven meer om culinaire regels dan enkele andere vorm van reglementen.

🍝 Na dan eindelijk aan tafel te schuiven komt de spaghetti carbonara op ons bord. Deze overtreft alle verwachtingen en is ongelofelijk lekker. Zo lekker dat wij en onze Nieuw-Zeelandse vrienden al vergeten dat dit puur alleen het voorgerecht is. Na ons buikje al redelijk vol te hebben gegeten en de glazen witte wijn inmiddels leeg zijn, volgt opeens ‘de rest’. Nu met rode wijn: de groenten en een bal Mozzarella per persoon. Gewoon om zo te eten: direct van de vork. Mozzarella wordt oorspronkelijk in deze regio gemaakt van de Italiaanse buffel en daar is men niet alleen heel trots op, ze nemen er ook flink van. De tafel ligt verder vol met broodjes met een pesto van broccoletti en andere regionale gerechten. Als we dan eindelijk helemaal propvol zitten, volgen er nog dolce: zoetigheden, namelijk aardbeien. Heel veel aardbeien. Daarna volgt de Limoncello! Maar die blijkt al op te zijn, dus wordt er een 18 jaar oude fles rum op tafel gezet. Eindstand: te veel, te lekker en te vol (Lekker slapen lukte daardoor wel aardig).

🍕 De volgende dag staat Napels op het programma. De stad waar de o zo geliefde pizza zijn oorsprong vindt. Ook de stad met een minder fraaie, maffia-gerelateerde status. Samen met Dave & Anita worden we naar de trein gebracht. We wandelen los van elkaar door de stad, totdat om 12:00 uur de door Dave geboekte ‘food tour’ begint. Onze Italiaanse gids Vito vertelt ons meer over de geschiedenis van deze bijzondere en vooral mega drukke stad.

⚽️ De stad wordt nu voornamelijk gekenmerkt door alles wat met de club Napoli te maken heeft. Alles hangt vol met blauwe vlaggen en spandoeken. Na de gloriejaren van Maradona heeft de stad geen Italiaanse kampioen meer gekend, maar dit seizoen zal het (het kan haast niet meer misgaan) dan eindelijk weer feest zijn. Ondanks de uitschakeling door AC Milan in de Europese Champions League, de vorige avond lijkt alles en iedereen bezig met dit ene te voltrekken feit. De food tour geeft ons een aantal heerlijke gerechten, waaronder gefrituurde pizza en sowieso opvallend veel gefrituurd eten. Verder ook nog wat andere gerechten waarvan wij met alle liefde de ingewanden van de koe (magen en darmen) die urenlang zijn gekookt en onder een soort citroen-douche hangen, aan ons voorbij laten gaan. Na een lange dag Napels pakken we de trein weer terug. Niks gemerkt trouwens van maffia, wel van enorm veel verkeerschaos.

🐝 De volgende dag gaan we met Giovanni mee naar zijn bijen. Hij blijkt enorm enthousiast over alles wat met bloemen, planten en bijen te maken heeft en is ontzettend relaxed, deze gast kent nul stress. Dit hadden we al wel opgemerkt dus maken we hem die ochtend zo duidelijk mogelijk (enigszins lastig door zijn gebrekkige Engels) dat we na de drukke dag van gister, echt niet te veel willen doen. Hij geeft aan dit volledig te begrijpen, neemt ons mee, scheurt door het land en op naar de bijen. Bij de eerste stop is het nog leuk. We zien hem nauwkeurig en gepassioneerd aan het werk, en proeven de verse nectar en bijenpollen. En dan begint het feest.

🥱 Het opruimen duurt lang, de mededeling dat we naar een volgende plek gaan waar hij bijen houdt blijft uit, maar merken we als we opeens een andere kant op rijden. Daar aangekomen lijkt hij alsnog met ons de berg op te willen met ‘het mooiste uitzicht’, terwijl we die ochtend al hadden laten weten: geen behoefte aan vandaag. Vervolgens wordt er een vriend opgetrommeld, broodjes en bier gekocht en zitten we opeens in een 4x4 de berg op te sjezen met een verschrikkelijke rotgang. Boven aangekomen staat ons nog een wandeling van 3 uur te wachten. Het is dan al 17:00, we waren al gaar van gister voor we vertrokken, maar nu al helemaal en dan moeten we ook nog eens 3 uur sjouwen (ook totaal niet op gekleed btw), 2 uur terugrijden en vervolgens samen met iedereen weer uitgebreid dineren. We laten Giovanni weten dat dit iets te veel van het goede is, genieten kort van het (toch wel) prachtige uitzicht en worden weer terug gebracht naar de camper.

🥮 Thuisgekomen eten we gezellig Napolitaanse ‘echte’ pizza die er goed in gaat met z’n allen en duiken we ons bed in. De volgende dag hebben we dan eindelijk onze ‘rustdag’. We draaien een wasje (ook weer zo geweldig dat dit kan), ruimen wat op, maken ons huisje wat schoon en besluiten om de Italianen nu eens te trakteren op het avondeten. Samen met de kiwi’s organiseren we een kleine barbecue met datgene wat we nog in huis hebben, wat precies genoeg blijkt voor iedereen. Er is nog een zware ricotta-taart als toetje terwijl wij ook nog een lekkere (niet appel- maar:) aardbei-crumble hebben gemaakt. Alle buiken weer goed gevuld zeg maar.

🏛️ De volgende dag zullen we vertrekken en doorgaan naar Pompei en de Amalfi kust. Dit is een populaire bestemming, erg camper-onpraktisch en momenteel enorm druk. Dinsdag 25 april is het namelijk Bevrijdingsdag in Italië en voor velen een lang weekend vrij! We moeten dus op tijd een plekje zien te vinden in een hyper toeristische omgeving: Napels, de Vesuvius, Pompei en het Herculaneum, de Amalfi kust en Positano: alles dicht bij elkaar. Doel is dus om weg te komen bij deze veel te gastvrije mensen.

☕️ De ochtend mislukt al meteen, want net op het moment dat wij een bakje koffie willen maken, worden we onverwachts door Salvatore & Patricia (Giovanni’s ouders) meegenomen naar een lokale koffiebar. “Jakeliene! Endrike! Dave! Anita!Come! We go for coffee!” Het is namelijk zaterdagochtend en alle Italianen nemen op zaterdag een ontbijt met koffie in ‘t dorp. Wij worden meegenomen, een andere vriend wordt opgetrommeld en daar zitten we alweer. Ook komen we langs een lokale mozzarella-winkel en worden daarna weer teruggebracht. Dave & Anita zijn inmiddels al gereed en grijpen hun kans om weg te komen. Wij doen er iets langer over en als wij dan eindelijk zover zijn, huppelt Patricia opeens voor onze camper langs: “I make lunch for you!” Oh nee he, ze hebben alweer wat in de planning. Na een ongelofelijk lekkere lasagne zijn we dan eindelijk klaar.

❤️ We zeggen deze ongelofelijk lieve, warme mensen een vaarwel en hopen ze stiekem nog eens te ontmoeten. Wàt een liefde, zorg, aandacht, warmte en verwennerij. Ongekend. We krijgen nog mee: dikke citroenen, zakken vol walnoten, de eerder gekregen aardbeien, een pot honing en verse bijenpollen van Giovanni’s bijen, verse eieren, een bak vol Chinese mandarijntjes en wat nog niet meer. Als we vertrekken horen we dat die avond nog vrienden van Gio komen met alle toeters en bellen, wat ongetwijfeld hartstikke gezellig is, maar dit was voor ons het moment om te gaan en niet alsnog te blijven plakken.

🌋 In Pompei aangekomen vinden we nog een laatste plekje op een camperplaats, weggestopt in een hoekje waar we net passen. Hier moeten we namelijk wel gebruik van maken, in verband met de veiligheid in deze omgeving. Zomaar ergens in ‘t openbaar staan is gewoon een risico. Maar dit kost ons dure centen en we ervaren direct de immense drukte.

De volgende gaan we dan maar direct met de fiets naar de archeologische opgravingen van Pompei. We staan bijna direct om 09:00 bij de opening om binnen te gaan en vinden het dan al druk. Gelukkig is deze archeologische plek werkelijk een stad. Hier kan je dagen doorheen lopen en nog niet alles gezien hebben, zoveel! Dat maakt ook dat de toeristen zich gelukkig enigszins spreiden. Wij zijn hier de nodige uurtjes wel kwijt, zien bijzondere en mooie ruïnes, fresco’s enorm mooi intact, een groot amfitheater en ‘normaal’ theater en de bekende versteende lijken, overvallen door de gigantische uitbarsting van de Vesuvius, zo’n 2000 jaar geleden. Het is bizar hoe relaxed de mensen hier zijn, alsof de vulkaan niet meer bestaat, terwijl die toch werkelijk continu in zicht is. De Vesuvius is de gevaarlijkste vulkaan ter wereld, juist omdat er zo gigantisch veel mensen omheen wonen (met name in Napels), maar gelukkig zijn latere vulkaanuitbarstingen allemaal een stuk milder geweest. Bij het verlaten van Pompei zien we pas hoe druk het echt kan zijn, nu het hier de ochtend vol gestroomd is met toeristen.

Hendrik duikt die avond met Dave nog de bar in om live Juventus - Napoli te kijken en zij zijn getuige van hoe een bar los kan gaan als de -op het moment van het plaatsen van deze blog al- kampioen van Italië in blessuretijd 3 punten uit het vuur sleept.

🏖️ De volgende dag staat de Amalfi kust op het programma, met in het bijzonder Positano. Nou laat ons je 1 ding vertellen: dit weekend is het zo verschrikkelijk druk dat dit werkelijk niet te doen is. Het begint al met de trein van Pompei naar Sorrento. Deze duurt zo’n 40 minuten en moet grotendeels staand worden uitgezeten. Dan staan we vervolgens 50 minuten in de rij voor de bus die langs de Amalfi kust rijdt, waar we kunnen uitstappen waar we willen en ook weer kunnen opstappen wanneer we willen. Gelukkig hebben we hier wel een zitplek en zijn we een uur later eindelijk in Positano. De kiwi’s rijden door naar Amalfi, maar wij zijn erg blij om uit de overvolle bus te stappen in de, naar onze bescheiden mening, mooiste plek aan deze prachtige kust. Helaas is het weer vandaag wel iets minder, maar goed genoeg om ervan te kunnen genieten. Wij hebben hierdoor juist de tijd om heel Positano in ons op te nemen, liggen even op ‘t strand, wandelen door de gezellige straatjes, drinken er een heerlijke cappuccino en zoeken dan al klimmend weer de hoofdweg op.

🚏 Hier vernemen we van andere toeristen dat er al 3 bussen gepasseerd zijn, al bomvol zaten en dus niemand meenamen. Mensen staan hier al uren te wachten en komen bij de eerstvolgende bus nog in een voorzichtige opstand. Bij de bus die daarna volgt wordt er een menselijke wegblokkade opgezet waardoor de bus wel mòèt stoppen. De deuren gaan open en daarna drukken de mensen zichzelf naar binnen. De toeristen die hier al lange tijd staan en wiens geduld helemaal op is, laten ook duidelijk merken dat ze er helemaal klaar mee zijn, dat iedereen die nog durft voor te dringen gewoon weggetrokken worden (waar ze eerlijk gezegd ook wel recht op hebben, want er zitten er altijd een paar tussen die zich niet kunnen gedragen en denken de enige op de wereld te zijn) en zorgen dat iedereen die al lang gewacht heeft de bus in komt. Om de één of andere onverklaarbare reden (waarschijnlijk het socializen van Jacq met wat Fransen en Engelsen) worden wij tot deze groep geacht en mee de bus in getrokken, ondanks tegenstribbelen van de bus chauffeur. Dat maakt dat we op tijd in Sorrento komen, al moeten we opnieuw driekwartier wachten op de trein die ons terugbrengt naar Pompei. Gelukkig hebben we hier wel weer een zitplek en zijn we nog enigszins op tijd (rond 19:00) weer bij de camper. Omdat we niet voor nog een nacht willen betalen vullen we snel ons water bij, lozen andere vloeistoffen en maken ons snel uit de voeten.

🅿️ Het is in Italië wel weer iets lastiger om goede gratis camper plekken te vinden. Sommigen lijken goed, maar kom je daar aan: blijkt het gesloten of betaald (en dan ook altijd best duur). Dus het is de truc om online zo goed mogelijk in te schatten of zo’n plek wel daadwerkelijk gratis en beschikbaar en boven alles: veilig is. Elke review gaat over wel of geen inbraak, wel of niet veilig. Dat maakt dat we na Pompei een beetje zoekende zijn. De eerste plek is gesloten, de volgende is eigenlijk heel fraai maar er wordt het aan het strand gewerkt voor het hoogseizoen, plus: we zijn de enige daar en ook dat zijn we even niet meer gewend. We slapen er prettig maar trekken de volgende dag toch weer verder, totdat we weer bij onze geliefde kiwi’s uitkomen op een rustige en veilige plek. De route er naartoe is uitdagend maar wel echt fantastisch. Het doet ons denken aan delen van de prachtige Garden Route in Zuid-Afrika. De plek zelf is ook schattig met bovenop de top een groot beeld van Jezus, zoals in Rio de Janeiro. Dave en Hendrik gaan met hun elektrische fietsen naar de top voor een schitterend uitzicht en verder sluiten we met Dave & Anita af, door gezellig samen te eten. Zij gaan richting Sicilië en wij gaan meer naar het zuidoosten van Italië, richting Puglia.

🎣 Wij brengen een paar rustige dagen door bij Lago Sirino, een klein meer waar op 1 mei (nationale feestdag) een viswedstrijd wordt gehouden in de stromende regen. We worden ‘s ochtends wakker van de omroeper die over het meer schreeuwt. Hier aanschouwen wij de meester-vissers die in meerdere rondes van 10 minuten zoveel mogelijk vissen proberen binnen te hengelen. Nou dat gaat behoorlijk snel kunnen we jullie vertellen.

🧗🏻‍♀️ Vervolgens gaan wij weer door richting de kust (Sibari) om daarna, als het weer eindelijk weer iets beter lijkt te worden, Matera te bezoeken. Hier spreken we af met Antonin en Marion uit Frankrijk die we eerder op de boot naar Italië hebben ontmoet. Zij nemen ons mee Matera in, wat een ongelofelijk mooie plek is. Een stad gebouwd in en op de rotsen en aan de andere kant van de canyon zien we de grotten die ooit ook werden bewoond door mensen. Om daar te komen en dit eens van dichtbij te bekijken, klauteren wij via een slingerbrug, de rivier over en weer terug.

🏊🏼‍♀️ De volgende dag rijden we Puglia in. We vinden een plek met onze Franse reisgenoten aan een prachtig stukje strand dichtbij de stad Taranto. Hier nemen we een frisse duik in het prachtige heldere water van de Ionische zee, waarna we doorrijden naar Gallipoli. Een schattig dorpje aan de kust met een klein schiereilandje waar het oude centrum zich op bevind. We drinken hier een cappuccino en wandelen door de smalle straatjes, via het strand weer terug. Na Gallipoli steken we over naar de kust aan de Adriatische zee, richting Otranto. Hier kan het erg toeristisch en gezellig zijn, maar het is er nu vrij rustig en een beetje saai. Wij draaien er een wasje en rijden daarna door naar Grotta della Poesia, oftewel: Cave of Poetry. Letterlijk poëtisch, een droomplek. Het is zeewater in een grot, waar een trap in de rotsen je naar beneden leidt om hier een behoorlijk verfrissende duik te nemen. Letterlijk een duik nemen, vanaf de rand van de rots, dat is ook een optie. Antonin en Hendrik doen het beide (hierbij moet vermeld worden dat Antonin redelijk bang was en Hendrik als eerst moest gaan) terwijl Jacqueline en Marion het op de verantwoorde manier doen. Vanuit dit natuurlijke zwembad kunnen we onder de rotsen door, de open zee in zwemmen. Op deze plek is het water een stuk dieper, dus klimt Hendrik vanaf hier weer de steile rotsen op om nu, vanaf een nog hogere plek het water in te springen. Antonin lijkt dit ook wel wat, beseft dat hij niet achter kan blijven en doet hetzelfde. Maar nadat een Italiaanse man ons laat zien vanaf waar je ècht hoog kan springen begint het pas echt te kriebelen. Hendrik heeft het alleen ondertussen wel hartstikke koud van het koele zeewater maar Antonin heeft een extra laagje isolatie en gaat ervoor. Nou ja, hij springt vanaf weer een stukje hoger dan hiervoor (maar niet zo hoog als de Italiaan) en daagt Hendrik daarna uit om zijn ‘Nederlandse ballen te tonen’. Hendrik, al rillende van de kou voelt zijn testosteron niveau stijgen, klimt daarom niet naar de plek vanaf waar Antonin sprong, maar nog een meter of 2 hoger, vanaf waar de Italiaan hem al voor was gegaan. Antonin, die dit ziet, beseft dat hij weer 3-2 achter staat als Hendrik dit aandurft. Met de aanmoediging van Jacqueline, Marion en nog twee vriendelijke dames kan hij ook niet meer terug en springt van hoog! Aiaiai, nu moet Antonin weer aan de bak om geen gezichtsverlies te lijden. Ook hij durft het uiteindelijk aan. En voor de grote prater die hij is, was hij opvallend stil vooraf, en opvallend luidruchtig (van de opluchting), achteraf. Moraal van het verhaal: boys will be boys.

🗺️ Op naar Lecce. Dit blijkt een leuke stad om even doorheen te wandelen, met leuke terrasjes en pleintjes en een barokke architectuur. Na een heerlijke Gelato gaan wij weer door richting Brindisi. Niet per se om de stad te bezoeken, aangezien deze behoorlijk industrieel schijnt te zijn, maar vooral om wat water te legen en bij te vullen. Daar aangekomen blijkt het nog loucher dan we hadden gedacht en rijden snel door naar een fijne plek aan de kust om rustig te slapen. De volgende dag staat Ostuni op het programma, een prachtig stadje op een heuvel, volledig in het wit. De zon zou hier helemaal een bijzonder schouwspel van maken, maar die laat zich vandaag helaas niet zien. Toch kunnen we enorm genieten van dit schattige stadje met gezellige straatjes, terrasjes en winkeltjes.

We overnachten vervolgens in Cisternino, weer een schattig stadje op een heuvel met leuke smalle straatjes en gezellige terrasjes. Hierna staat voor ons op de planning om Alberobello, Monopoli, Polignano a Mare en Bari te bezoeken. Daarna kunnen we ons langzaam richting Frankrijk begeven en onderweg hopelijk genieten van andere mooie plekken en omgevingen in Italië, en zullen we zeker in Toscane even het goede leven opsnuiven, mits we genoeg tijd overhouden!

Groetjes van ons!

[voetbalbestel]

Manchester City 4-1 Arsenal, won het Premier League-initiatief

In de 33e ronde van de Premier League versloeg Manchester City thuis Arsenal met 4-1. De Bruyne scoorde 2 doelpunten en 1 assist, Haaland scoorde 1 doelpunt en 2 assists en Stones scoorde in 2 opeenvolgende competitierondes. In het klassement heeft Manchester City met twee wedstrijden minder een achterstand van 2 punten op Arsenal. Voor de wedstrijd waren er zowel binnen als buiten het stadion enthousiaste Manchester City-fans. Ze droegen blauwe Voetbal Shirt Met Naam, hielden vlaggen en spandoeken vast en juichten voor hun favoriete team en spelers. Deze langverwachte focus battle begon onder het gejuich en gejuich van de thuisfans. Spelers die klassieke Manchester City Thuisshirt droegen, toonden aan het begin van de wedstrijd hun sterke aanvalskracht. In slechts 7 minuten na de opening nam De Bruyne's reeks tegendoelpunten de leiding. Tijdens blessuretijd in de eerste helft assisteerde De Bruyne Stones bij het scoren van een doelpunt via een vaste trap op de aanvalshelft. Manchester City bleef in de tweede helft een aanvallend voordeel hebben, De Bruyne scoorde opnieuw en Harland bezegelde de overwinning in blessuretijd. Hoewel Holding, die het nummer 16 Arsenal Voetbalshirts droeg, een doelpunt scoorde, versloeg Manchester City uiteindelijk Arsenal met 4-1. Krijg het initiatief om te strijden om de Premier League-titel. Spelers van Manchester City toonden in deze wedstrijd hun kracht en vaardigheid als topteam. Na het winnen van deze wedstrijd komt Manchester City steeds dichter bij de drie opeenvolgende Premier League-titels. Voor het opkomende Arsenal is falen de enige manier om te groeien. Ze hebben echter nog steeds de hoop om mee te dingen naar het kampioenschap. Zolang er een sprankje hoop is, moeten ze vechten tot het laatste moment. Dit jonge team heeft tijd nodig om aan te scherpen en op een dag zal hij op dezelfde startlijn staan als Manchester City.

[regioonlineofficial]

Capelle aan den IJssel – Rik van Woudenberg, de verkeerswethouder van Capelle aan den IJssel, weet zeker dat auto’s rekening houden met de opening van scholen na een lange zomervakantie: “Veel kinderen komen op de fiets of lopend naar school”, zegt hij. “Dit betekent meer drukte op de weg. Laten we daar allemaal rekening mee houden”. Van Woudenberg vraagt automobilisten in de stad om extra op hun snelheid te letten. “We hebben overal spandoeken opgehangen langs de weg. Op deze manier roepen we automobilisten op om kinderen te helpen veilig op school te komen”, zegt hij. “Dit geldt niet alleen voor de eerste weken na de vakantie”. Van Woudenberg: “Als auto’s minder hard rijden, neemt de remweg af. Dan heb je als automobilist meer tijd om op onverwachte situaties te reageren.” Van Woudenberg adviseert automobilisten ook om de omgeving rondom scholen zoveel mogelijk te mijden. “Onze oproep voor automobilisten geldt natuurlijk het hele jaar door”. Tips voor scholieren en ouders “We geven ook tips aan scholieren en ouders om veilig de weg op te gaan”, vertelt de wethouder verder. “Ook kunnen ouders en kinderen de route naar school samen oefenen”. Van Woudenberg is trots dat er op Capelse scholen extra aandacht is voor veilig fietsen.  “We helpen scholen om onze kinderen te leren hoe je veilig en met plezier op de fiets of lopend naar school kan komen”, zegt hij. De fietswethouder Van Woudenberg voegt eraan toe dat het ook belangrijk is “om de fiets te repareren als er iets kapot is”. Verkeersveiligheid in de stad Van Woudenberg vindt meer verkeersveiligheid in Capelle aan den IJssel belangrijk. “We onderhouden het wegdek van fietspaden beter en maken voorrangssituaties duidelijker voor fietsers”, zegt hij. “Daarnaast verbeteren we kruispunten, verbreden we fietspaden, en we hopen dat alle weggebruikers de verkeersregels naleven, inclusief de snelheid, geen bromfietsers en scooters meer op het fietspad, en betere verlichting voor onze fietsers”, legt Van Woudenberg uit. “Ik wens alle kinderen veel succes op school”.

[actuma]

Cao-overleg ziekenhuizen geklapt, acties in voorbereiding

Het cao-overleg tussen vakbonden en werkgevers ziekenhuizen (NVZ) is geklapt. Elise Merlijn, bestuurder FNV Zorg & Welzijn: ‘We zijn echt verbijsterd, na 17 uur onderhandelen, waarbij het leek dat we eruit waren, komt de werkgeversorganisatie NVZ uit het niets met de mededeling dat ze van gedachten zijn veranderd en met een eindbod komen. De tijd van praten is voorbij, de werkgevers kunnen een ultimatum tegemoet zien en zich voorbereiden op acties van onze leden.' FNV hekelt ook de maandenlange starre houding van de NVZ, het gebrek aan realiteitszin en de arrogantie om zelfs verslechtering van bestaande afspraken voor te stellen. Eindbod Vakbonden willen dat de lonen van de ruim 200.000 ziekenhuismedewerkers dit jaar met 10% en 100 euro bruto per maand omhoog gaan. Werkgevers hebben vandaag een eindbod neergelegd en willen niet verder gaan dan 5% per 1 februari met een aftopping van 300 euro bruto per maand, 1 december 2023 met een aftopping van 300 euro per maand, en 1 september 2024, 3% met een aftopping van 180 euro per maand.   Merlijn: ‘Werkgevers leven echt in een bubbel als ze denken dat ze zo personeel aan zich kunnen binden. Dat zou de eerste prioriteit moeten zijn van de werkgevers. Steeds meer ziekenhuismedewerkers verlaten de sector of komen in dezelfde functie terug als duurdere zzp’er. Onvoorstelbaar dat daar wel geld voor is.’ Geen beweging op afspraken bereikbaarheidsdiensten Ook wat betreft reiskostenvergoeding en de vergoeding voor parkeerkosten zijn de verschillen groot. Ziekenhuismedewerkers krijgen nu 8 cent per kilometer en de werkgevers willen dat in twee jaar tijd slechts ophogen naar 14 cent. ‘Onacceptabel’, reageert Merlijn. Ook dat de werkgevers geen enkele stap willen zetten om tegemoet te komen aan verbeterde afspraken rondom de bereikbaarheidsdiensten, steekt de vakbond.  Dit soort verslechteringen doet flex toenemen De verslechteringen die de werkgever wil doorvoeren, verhogen volgens de vakbond de werkdruk voor de vaste werknemers en zorgen voor een toename van flex. Zo wil de NVZ af van de verschoven dienst toelage, een vergoeding die werknemers krijgen wanneer de roosters op het laatste moment gewijzigd worden. Ook willen de werkgevers naar een jaarurensystematiek voor het verrekenen van plus- en min-uren. Merlijn: ‘Dat betekent dat er meer flexibiliteit van de werknemers wordt verwacht en dat daar niets extra’s tegenover staat. En ondertussen leidt dit tot verdere onzekerheid voor werknemers als het gaat om zelf inroosteren. Zogenaamd meer zeggenschap over wanneer je werkt, maar dat is op deze manier puur een verkooppraatje van werkgevers.’ Besef van urgentie ontbreekt Merlijn: ‘De afspraken die wij willen maken, maar waar werkgevers niets van willen weten, zijn gericht op het behoud en aantrekken van ziekenhuismedewerkers. Zelfs als het gaat om zaken als rouwverlof, een moderne ouderschapsverlofregeling en het recht op onbereikbaarheid als je vrij bent, geeft de werkgever niet thuis. Het lijkt wel alsof ieder besef van urgentie ontbreekt.’ Acties De FNV gaat zich samen met de leden beraden op acties. Merlijn: ‘We merken dat onze achterban al in de startblokken staat. Ze zijn boos op hun werkgevers en dat is duidelijk merkbaar. In veel ziekenhuizen hangen al wekenlang spandoeken die de grote ontevredenheid en actiebereidheid laten zien.' Bron: FNV Read the full article

[roozenburgdakwerken]

#waarnaartoe #wattedoen 🤔

Rijkevorsel heeft een 🧡 voor ...

Om het zomerseizoen af te sluiten organiseert Rijkevorsel-Leeft vzw vandaag vanaf 10u00 Cars & Coffee. Je kan vandaag genieten van een ontbijt of een heerlijke BBQ. En oldtimers, youngtimers, cabrio's, sportwagens, moto's, vrachtwagens, en tractors bewonderen.

Bezoek zeker de pagina van Rijkevorsel-Leeft vzw voor meer info.

Ook wij hebben hebben een 🧡 voor Rijkevorsel en als trotse sponsor het ideale moment om onze nieuwe spandoeken aan het grotere publiek te tonen. Met dank aan BMB Bouwmaterialen voor de heras hekken 🙏

#rijkevorselleeft #roozenburg #dakwerken #roozenburgdakwerken #sponsor #activiteiten #weekend #heras #hekken #bouwmaterialen #rijkevorsel #kempen #antwerpen #cars #coffee #bbq #carsandcoffee #carsencoffee #carsncoffee #spandoeken #oldtimers #oldtimershow #oldtimerdag #oldtimerlove #2310rijkevorsel #evenementen #vereniging Roozenburg Dakwerken Rijkevorsel

[rotterdamvanalles]

Supporters van Feyenoord met de 'Grote Beer' of de 'Waterman' van de Koninklijke Rotterdamse Lloyd op weg naar Lissabon voor de wedstrijd van Feyenoord tegen Benfica, 4 mei 1963.

Uit het Vrije Volk van 4 mei 1963:

Witte kielen met rood-witte hoeden, Feijenoordvlaggetjes op de tafels van de inschepingsbeambten - dat was vanmorgen het ongewone beeld van de Rotterdamse Lloydkade. Voor 1500 feestelijke Nederlanders begon het nieuwste Feijenoordavontuur: de reis naar Lissabon met de Waterman en de Grote Beer. Met spandoeken behangen lagen de schepen rustig de drommen af te wachten. Nooit eerder was bij de Lloyd, die toch werkelijk wel wat gewend is, iets dergelijks vertoond Nooit eerder vertrokken twee zo volgeboekte schepen tegelijk.

Wie een chaos had verwacht, keek zijn ogen uit op de rust en de vanzelfsprekendheid waarmee die massale inscheping in zijn werk ging. Geen opstoppingen, geen rijen voor de tafels van de ambtenaren — althans de eerste uren niet.

Velen waren zo verstandig om vrij vroeg te komen; de eerste Feijenoord-supporter was er om een uur of zeven al. De organisatie liep gesmeerd. Hoewel ook voor het Lloyd-personeel de zaterdag een vrije dag is, was het op dubbele sterkte opgetrommeld. Het dééd het niet alledaagse en extra beloonde karwei met duidelijk plezier.

Zelden zullen de Lloyd-terreinen zo streng bewaakt zijn geweest; het aantal wachters was twee maal zo groot als anders. De vraag die nu iedereen zich stelt is of er straks toch verstekelingen zullen zijn. Vanmorgen scheen dat onmogelijk. De mensenstroom bewoog zich zeer gemakkelijk door de enorme douaneloods die in twee sectoren was verdeeld: de ene helft voor de passagiers van de Waterman, de andere voor die van de Grote Beer.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 4 mei 1963.