#OH GILIW KO

[inamerlz]

i miss her so much i'm gonna throw up

[heedeungiiee]

𝙃𝙖𝙧𝙖𝙣𝙖 - - - - 𝙇𝙚𝙚 𝙃𝙚𝙚𝙨𝙚𝙪𝙣𝙜

Harana was a traditional form of courtship in the Philippines wherein men introduced themselves and/or wooed women by singing underneath her window at night. It was widely practiced in the old Philippines with a set of protocols, a code of conduct and a specific style of music.

*tap*

*tap*

Y/n groaned annoyingly in her sleep as someone was throwing rocks at her window at 2 freaking in the morning! 

*tap*

“Y/N! Y/N!” 

Y/n jumped out of her bed feeling annoyed to whoever woke her up in the middle of her peaceful slumber. 

“To whoever this person is waking me up, he or she must have a better reason or else I will beat the shit out of that person.” Y/n stomped all her way to the window to see who the bastard was.

Lee Heeseung!

“Ethan, what the fuck do you need? It is literally like two in the morning?” Y/n asked angrily. Heeseung knows that sleep is important to y/n. The boy was there standing on her front lawn with a guitar in his hand. 

“I just want to see your pretty face while I am taking my early morning walk.” The boy smiled sweetly at y/n but y/n rolled her eyes at him. Ouch.   

“Whatever, Heeseung.” Y/n scoffed. “I need more sleep,” Y/n was about to close the window when Heeseung waved his hands, signaling her to not do it. y/n noticed and still having a tiny bit of patience for this guy in front of her lawn.

“Okay, the reason why I wanted to disturb your sleep is because of this. The song reminded me of us, even though we are not officially together yet.” Heeseung started to play a few chords, creating the most alluring melody. 

Sa araw-araw

Tanging ikaw ang

Palagi kong hinahangad

Laging tanaw sa 'yo ang ilaw

Na nagsisilbi kong liwanag

Labis ang ngiti kapag ika'y kaharap

Ramdam ko ang pagmamahal giliw

Namumukod-tangi ka at walang katulad

Ikaw lang ang para sa 'kin

Sa 'yo lang sa 'yo lang ako uuwi

Kaya naman

Dito ka sa piling ko

O dito ka lang

Dito ka lang

Bumabagal ang ikot ng mundo

Kapag ika'y nariyan

O aking tahanan

Ta ta ta ta ta tahanan

Dito ka lang

Dito ka lang

Dito ka lang

O aking tahanan

Latatadatadatadada mmm

Sa bawat sandali

Na tayo ay magkayakap nang mahigpit

Taglay mong init ang bumabalot sa 'king

Nilalamig na damdamin

Tayong dalawa'y pinagtagpo

Ng tamang pagkakataon

Hindi maitatanggi

Na sa akin ikaw ang tanging

Tiyak ah

Ikaw lang ikaw lang ang tinatangi (ikaw lamang ang tinatangi ko)

Ikaw lang at ako ang

Naaaninag (naaaninag)

Sa gitna ng paraiso na

Ating sinimulan

O aking tahanan

Pinapawi lahat ng iyong mga ngiti

Negatibo na nakadikit sa 'king labi

Huli ng iyong ngiti ang aking kiliti

Katotohanan na hindi ko maitatanggi

Na mahal kita

Walang iba

Kaya naman

Dito ka sa piling ko

O dito ka lang

Dito ka lang

Bumabagal ang ikot ng mundo

Kapag ika'y nariyan

O aking tahanan

Ta ta ta ta ta tahanan

Dito ka lang

Dito ka lang

Dito ka lang

Dito ka sa piling ko oh (pinapawi lahat ng iyong ngiti negatibo na nakadikit sa 'king labi)

Bumabagal ang ikot ng mundo (huli ng iyong ngiti ang aking kiliti katotohanan na hindi ko maitatanggi)

Ta ta ta ta ta tahanan

Dito ka lang

Dito ka lang

Dito ka lang

O aking tahanan mm

When Heeseung finally ended the song, he smiled sweetly to y/n. “Did you like it?” he asked.

“Wait for me there,” y/n said instead of answering his question.

y/n hurried on wearing her slippers and rushed quietly downstairs to meet Heeseung. When she was outside, y/n gave Heeseung a tight yet warm hug. 

“Heeseung, I love it,” Y/n giggled. She always feels grateful and asks the man above what she did in her past life that made her deserve a guy like Heseung to court her for almost a year!

Heeseung blushed because of y/n’s cuteness.

“Heeseung, I think you should stop courting me already,” y/n said with a grin on her face. “I am ready to be your girlfriend.” She grabbed his hands and Heeseung jumped and shouted out for joy because finally, he has the girl of his dreams to be her girlfriend. 

“FINALLLY! Y/N IS MY GIRLFRIEND!” Heeseung shouted. Probably waking up the whole neighborhood.

“L/N, Y/N! Get back inside now!” Y/n’s mom came out of the entrance of the house and scolded her daughter for being lovey dovey with a guy early in the morning.

“I gotta go. Let’s go on a date soon.” Y/n winked and before leaving Heeseung, y/n give him a kiss on the cheek before heading back inside.

[hanrinz]

rosie

ANG AKING SHAWTY OH GILIW KO MISS NA MISS NA KITA HONEY BUNCH SWEETIE PIE ANG SAUCE SA AKING PASTA LODS BABY MUNCH MUNCH WIFEY (GN) POOKS

[zedako]

Sabik nang mahalikan Mayakap ka't masayaw sa ulan Ang mundo'y gagaan Mundo ko'y gagaan

Maligaw man ng landas ay Hahanapin ang kalsada Patungo sa 'yo Ikaw ang daan

Dumilim man ang paligid Ay ikaw pa rin ang ilaw ko Oh, oh, oh, oh, oh Oh, oh, oh, oh

Bakit uhaw sa 'yong sayaw? Bakit ikaw? 'Di bibitaw, sa 'yong sa 'yo Laging ikaw Ako'y giniginaw, halika rito Dito ka lang sa tabi ko Mananatiling uhaw, uhaw, uhaw

Hindi na mapakali Puso'y nagmamadaling Lambingin at suyuin ka Oh, aking giliw, ako'y iyo

Kahit pa matalisod, mapagod At bumigay ang tuhod 'Di ako hihinto Ikaw aking dulo

Mawala man ang anino ko Nandito ka, oh, ilaw ko Oh, oh, oh, oh, oh Oh, oh, oh, oh

Bakit uhaw sa 'yong sayaw? Bakit ikaw? (Bakit ikaw?) 'Di bibitaw, sa 'yong sa 'yo Laging ikaw Ako'y giniginaw, halika rito Dito ka lang sa tabi ko Mananatiling uhaw, uhaw, uhaw

Nauuhaw, naliligaw, nanliligaw, humihiyaw Nalulunod sa kada taludtod ng pagkatao mo Nakakatulalang tula, bawat bigkas ng labi mo Nauuhaw, sumisigaw

Bakit uhaw sa 'yong sayaw? Bakit ikaw? 'Di bibitaw, sa 'yong sa 'yo Laging ikaw Ako'y giniginaw, halika rito Dito ka lang sa tabi ko Mananatiling uhaw, uhaw, uhaw

[angaklatngkahel]

Ilang isaw pa ba ang kakainin oh giliw ko 🎶🤭

[annexca]

I posted 79 times in 2022

That's 41 more posts than 2021!

77 posts created (97%)

2 posts reblogged (3%)

Blogs I reblogged the most:

@annexca

I tagged 72 of my posts in 2022

Only 9% of my posts had no tags

#filipino - 71 posts

#tula - 70 posts

#tagalog - 70 posts

#poem - 70 posts

#maikling tula - 44 posts

#haiku - 6 posts

#tanka - 4 posts

#spotify - 2 posts

#anne with an e - 1 post

#pilipinas - 1 post

Longest Tag: 16 characters

#tumblr milestone

My Top Posts in 2022:

#5

#64

Sininding liyab

Sa puso'y nag aalab,

Naglalagablab.

- LIYAB | HAIKU

13 notes - Posted March 21, 2022

#4

#55

Naniniwala ka ba kay kupido?

Noong ang mga mata kasi nati'y nagtagpo

Nawindang nang todo hindi lang ang puso

Ngunit pati buong sistema't pagkatao ko

Sa puso ko,

Tayo ang itinadhana

Pakiramdam ko,

Ang pana ni kupido'y sa atin tumama

At kung panaginip lamang ang lahat ng ito

Kahit anong meron ako'y itataya ko pa rin sa'yo.

- KUPIDO

14 notes - Posted February 12, 2022

#3

#52

Pilit dinidiktahan ng lipunan

Isinisiksik sa pamantayan ng "kagandahan"

Nililimitahan ang mga kakayanan

Ngunit

'Di naman talaga kailangan ng buhok na mahaba't unat

'Di naman talaga kailangang itago ang mga sugat

Ano mang taas o lapad

Mababa man o malayo ang nalipad

Manipis, makapal, o wala mang kolorete

Sabay-sabay, abante babae!

- ABANTE BABAE

Paradise B. | Pinterest

15 notes - Posted February 2, 2022

#2

#80

Sining, sinta

Isa kang sining, sinta

Dalubhasang ipininta

Oh kay ganda sa mata.

SINING

19 notes - Posted May 18, 2022

My #1 post of 2022

#44

Mula sa pagsikat ng araw

Hanggang sa pagsilay ng gabi

Ikaw pa rin, o giliw

Ang aking tinatangi

- Marahuyo

25 notes - Posted January 13, 2022

Get your Tumblr 2022 Year in Review →

[msephryll]

Tangi

Giliw, ilang buwan na ba ang lumipas. Miss na kita. Parang ako'y iyong ginayuma, Pag-ibig para sayo'y tila wagas.

Mahal, ikaw pa rin ang aking tintangi. Ilang taon na rin kitang minahal, Oh gaano naba katagal. Ikaw parin ang pinipili.

Ilang beses nang nasabihang tanga, Puso ko na ang pumili, Ikaw ang tanging tinatangi. Ika'y mahalaga.

Maghihintay ako, Ilang taon pa man 'yan mahal ko. Ikaw lang ang tinatangi, Nitong puso kong sawi.

[kddegzlovesash]

i miss you ash

oh giliw ko

miss na kita

sana di ka galit sa akin

umuwi ka na

love u heheh

[claricia-greatbooks-jcdj]

Pagsusuri sa limang tula ni Huseng Batute

Ang Pamana

Isang araw, ang ina ko'y nakita kong namamanglaw sa pilak ng kanyang buhok na hibla ng katandaan

naglilinis ng marumi't mga lumang kasangkapan,

Nakita kong ang maraming taon noon kahirapan; sa guhit ng kanyang pisnging lumalalim araw-araw nakita kong ang maraming taon noon namamanglaw,

at ang sabi,"itong piano'y sa iyo ko ibibigay,

ang kubertos nating pilak ay kay itang maiwan, mga silya't aparador sa kay titong ibibigay sa ganyan ko hinahati itong ating munting yaman.

Pinilit kong pasayahin ang lunkot ng kanyang mukha tinangka kong magpatawa upang siya ay matuwa. Subalit sa aking mga mata'y may namuong mga luha na hindi ko mapigilan at hindi ko masansala; naisip ko ang ina ko, ang ina kong kaawaawa tila kami'y iiwan na't may yari nang huling nasa

at sa halip na na magalak sa pamanang mapapala sa puso ko'y dumalawa ang malungkot na gunita,

napiyak akong tila isang kaawaawang bata,t

niyakap ko ang ina ko at sa kanya ay winika.

Ang ibig ko sana nanay, kita,y aking pasayahin at huwag ko nang makitangikaw'y malulungkot man din,

O! Ina ko, ano ba ang naisipang pag hatiin

Ang lahat ng kayamanang naiwan mo sa amin? "wala naman"- yaong sagot ko,"baka ako'y tawagin ni Bathala, ang mabuti'y malaman mo ang habilin itong piyano,iyang silya't salamin pamana ko sa inyong bunsong ginigiliw...

"Ngunit Inang," ang sagot ko, "ang lahat ng kasangkapan ang lahat ng yaman dito ay hindi ko kailangan ang ibig ko'y ikaw inang

Hininhiling ko sa Diyos na ang pamana ko'y ikaw.

Aanhin ko ang piyano kapag ikaw ay namatay ni hindi ko matugtug sa tabi ng iyong hukay ang ibig ko'y ikaw inang

at mabuhay ka na lamang inililimos ko sa iba ang lahat ng ating yaman ni hindi ka maaaring mapantayan ng daigdigan ng lahat ng ginto rito pagkat ikaw, Oh! ina ko

Ikaw'y wala pang kapantay.

Pagsusuri:

Ang tulang “Ang Pamana” ay tungkol sa isang anak na nakikita at malalim na napapansin ang unti unting pagtanda ng kaniyang ina. Ang ina niya ay naglilinis nang marumi at lumang gamit, tila hinahanda ang mga ito para ipamana na sa kaniyang mga anak dahil siya’y namamaalam na. Ito ay eksenang mapanakit sa isang anak na kahit pilitin niyang ngumiti ay hindi niya magawa.

Sa kabila niyan ay pinakita at pinaramdam niya sa kaniyang ina na wala siyang kapantay, lalo na ang mga materyal na bagay. Hiniling pa niya sa Diyos na lahat ng pamana ay kaniyang ipagpapalit para makapiling ang kaniyang inang mahal.

Ito ang tulang maantig ang kahit sinong makakabasa o makakarinig, kahit sa tula ay nabanggit na munting yaman lamang ang ipapamana, sa totoong buhay, kahit anong material na bagay ay hindi papantay sa pagmamahal at presensya ng iyong ina, ama o kahit sinoong tumayo bilang magulang mo.

Sa dulo ng tula, ang anak ay nananalangin sa Diyos na ang pamana niya ay ang kanyang ina. Ipinapahayag niya na walang anuman sa mundo ang maaaring kapantay sa halaga ng kanyang ina. Ito ay isang paglalarawan ng malalim na pagmamahal at pag-aalaga ng isang anak sa kanyang ina, na nagpapakita ng kahalagahan ng pamilya at pagmamahal sa kabila ng anumang kalagayan o yaman.

-----------------------------------------------------

Kahit Saan

Kung sa mga daang nilalakaran mo,

may puting bulaklak ang nagyukong damo

na nang dumaan ka ay biglang tumungo

tila nahihiyang tumunghay sa iyo. . .

Irog, iya’y ako!

Kung may isang ibong tuwing takipsilim,

nilalapitan ka at titingin-tingin,

kung sa iyong silid masok na magiliw

at ika’y awitan sa gabing malalim. . .

Ako iyan, Giliw!

Kung tumingala ka sa gabing payapa

at sa langit nama’y may ulilang tala

na sinasabugan ikaw sa bintana

ng kanyang malungkot na sinag ng luha

Iya’y ako, Mutya!

Kung ikaw’y magising sa dapit-umaga,

isang paruparo ang iyong nakita

na sa masetas mong didiligin sana

ang pakpak ay wasak at nanlalamig na. . .

Iya’y ako, Sinta!

Kung nagdarasal ka’t sa matang luhaan

ng Kristo’y may isang luhang nakasungaw,

kundi mo mapahid sa panghihinayang

at nalulungkot ka sa kapighatian. . .

Yao’y ako, Hirang!

Ngunit kung ibig mong makita pa ako,

akong totohanang nagmahal sa iyo;

hindi kalayuan, ikaw ay tumungo

sa lumang libinga’t doon, asahan mong. . .

magkikita tayo!

Pagsusuri:

Sa pagkakabasa ko sa una hanggang pangalawang talata, ako ay kinilig at natuwa dahil ang tulang ito ay tila mukha ng inosenteng pag-ibig na nihihiya pa ngunit talagang nais makapiling ang taong inaalayan niya ng tula at pilit-pilit na sinasabing siya ay lagi lamang malapit sa kanya, ang bulaklak natumungo nang siya’y lumapit at ibong sa kanya ay umaawit. Iyan ang dahilan kung bakit napili ko agad ang tulang ito ni Jose Corazon De Jesus para isama sa aking blog.

Ngunit, pagsapit ng mga sumusunod na talata, nagtataka ako dahil gumamit ang makata ng mga linyang “malungkot na sinag ng luha;”” paruparong wasak ang pakpak at nanlalamig na.” Ang tanong sa aking isip habang binabasa ko ang tula ay “Hindi ba ‘to masayang tula tungkol sa pag-ibig?” Hanggang sa matapos ko ang tula. Hindi pala ito masaya, ito  pala ay tungkol sa taong sumakabilang buhay na at gustong wikain sa kaniyang mahal na siya huwag na siyang malumbay dahil ang pagmamahal niya ay hindi natapos, hindi man siya kapiling, lagi siyang nagbabantay at sa dulo, sila’y muling magkikita.

-----------------------------------------------------

Ang Magandang Parol

Isang papel itong ginawa ng lolo

may pula, may asul, may buntot sa dulo;

sa tuwing darating ang masayang Pasko

ang parol na ito’y makikita ninyo.

Sa aming bintana doon nakasabit

kung hipan ng hangi’y tatagi-tagilid,

at parang tao ring bago na ang bihis

at sinasalubong ang Paskong malamig.

Kung kami’y tutungo doon sa simbahan

ang parol ang aming siyang tagatanglaw,

at kung gabi namang malabo ang buwan

sa tapat ng parol doon ang laruan.

Kung aking hudyatin tanang kalaguyo,

mga kapwa bata ng pahat kong kuro,

ang aming hudyatan ay mapaghuhulo:

“Sa tapat ng lolo tayo maglalaro.”

Kaya nang mamatay ang lolo kong yaon,

sa bawat paghihip ng amihang simoy,

iyang nakasabit na naiwang parol

nariyan ang diwa noong aming ingkong.

Nasa kanyang kulay ang magandang nasa,

nasa kanyang ilaw ang dakilang diwa,

parang sinasabi ng isang matanda:

“Kung wala man ako’y tanglawan ang bata.”

Pagsusuri:

“Ang Magandang Parol” ni Batute na ata ang paborito kong tulang isinulat niya. Napakaganda ng mensahe nito. Ako ay may ama na nakita ko kung pano naging lolo ng aking mga pamangkin at ako’y isang apo rin. Sa aking nakikita at base sa mensahe ng tula, ang mga lolo ang nagbigay kulay sa ating pagkabata. Lalo na sa mahalagang mga okasyon kagaya ng pasko, ang kanilang prayoridad ay magbigay saya sa kanilang mga apo, kahit gamit lamang ay simpleng bagay, kanilang napagbibigay liwanag.

Ang mga lolo, mula sa simula ng pagiging magulang, hanggang sa kanilang huling hantungan, ang kanilang binuo na kanila ring naiwan ay para sa kinabukasan ng kaniyang mga mahal na apo. Ang mga aral na kaniyang tinuro at mga ginawa niyang ni bahid ng pag-iisip para sa sarili ay wala, sumasalin sa ganda ng isang parol, kahit malamig ang pasko at ito’y napapalad na ng hangin, nanatiling nakakapit at nag niningning.

-----------------------------------------------------

Ang Pagbabalik

Babahagya ko nang sa noo’y nahagkan,

Sa mata ko’y luha ang nangag-unahan;

Isang panyong puti ang ikinakaway,

Nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan:

Sa gayong kalungkot na paghihiwalay,

Mamatay ako, siya’y nalulumbay!

Nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas

Pasigaw ang sabing, “Magbalik ka agad!”

Ang sagot ko’y “Oo, hindi magluluwat!”

Nakangiti akong luha’y nalaglag…

At ako’y umalis, tinunton ang landas,

Nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; Lubog na ang araw, kalat na ang dilim,

At ang buwan nama’y ibig nang magningning:

Maka orasyon na noong aking datnin,

Ang pinagsadya kong malayang lupain:

Kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim,

Ang nagsisalubong sa aking pagdating.

Sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok,

Pinatuloy ako ng magandang loob;

Kumain ng konti, natulog sa lungkot,

Ang puso kong tila ayaw nang tumibok;

Ang kawikaan ko, “Pusong naglalagot,

Mamatay kung ako’y talaga nang kulog!”

Nang kinabukasang magawak ang dilim,

Araw’y namimintanang mata’y nagniningning;

Sinimulan ko na ang dapat kong gawin:

Ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim;

Nang magdidisyembre, tanim sa kaingin,

Ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin.

At ako’y umuwi, taglay ko ang lahat,

Mga bungang-kahoy, isang sakong bigas;

Bulaklak na damo sa gilid ng landas,

Ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag;

Nang ako’y umalis, siya’y umiiyak…

O, marahil ngayon, siya’y magagalak!

At ako’y lumakad, halos lakad takbo,

Sa may dakong ami’y meron pang musiko,

Ang aming tahana’y masayang totoo

At nagkakagulo ang maraming tao…

“Salamat sa Diyos!” ang nabigkas ko,

“Nalalaman nila na darating ako.”

At ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan,

Mata’y napapikit sa aking namasdan;

Apat na kandila ang nangagbabantay;

Sa paligid-ligid ng irog kong bangkay;

Mukha nakangiti at nang aking hagkan;

Para pang sinabi “Irog ko, paalam!”

Pagsusuri:

"Ang Pagbabalik" ni Jose Corazon de Jesus ay tula na naglalarawan ng pag-ibig at ang paghihintay sa pagbabalik ng minamahal. Ito ay tunog maikling kwento na nakaayos bilang tula.

Sa istorayang ito, ang persona ay nagbabalik mula sa isang paglalakbay, siya ay puno ng saya at pag-asa na makita muli ang kanyang minamahal. Sa pagbalik niya, siya ay nagsakripisyo ng matindi. Ginawa niya ang lahat para patunayan ang kanyang na pagsinta sa pamamagitan ng mga gawain, tulad ng pag-araro, pagtatanim, at paghahanda ng mga handog para sa kanyang irog.

Nguni, sa huli, ang nagsasalita ay bumabalik sa payapang lugar kung saan nag-aabang ang kanyang irog. Isang trahedya ang sumalubong sa kanya, ang kanyang mimamahal ay wala na. Ang tulang ito  ay nagbibigay halagaha sa pagmamahalan at ang lakas ng pag-asa sa kabila ng paghihintay at paglisan. May kontradisyon din na namagitan sa pag-alis para sa maibigay ang magandang buhay sa iyong minamahal o ang pananatili kapalit ng paghihirap ninyong dalawa.

-----------------------------------------------------

Bayan Ko

Ang bayan kong Pilipinas

Lupain ng ginto’t bulaklak

Pag-ibig na sa kanyang palad

Nag-alay ng ganda’t dilag.

At sa kanyang yumi at ganda

Dayuhan ay nahalina

Bayan ko, binihag ka

Nasadlak sa dusa.

Ibon mang may layang lumipad

kulungin mo at umiiyak

Bayan pa kayang sakdal dilag

Ang di magnasang makaalpas!

Pilipinas kong minumutya

Pugad ng luha ko’t dalita

Aking adhika,

Makita kang sakdal laya.

Pagsusuri:

“Ang bayan ko” ay awitin na naririnig ko mula sa aking pagkabata kaya ibinilang ko ang tulang ito sa aking blog. Si Jose Corazon De Jesus ay makata ng pag-ibig ngunit kahit anong tema ang isulat niya, nakukuha ang emosyon na bumubuo sa isang istorya.

Walang kahulugan ang tulang ito noong ako ay bata pa dahil hindi ko naman ito naiintindihan ngunit ngayon, mas naiintindihan ko na kung bakit naisulat ito ni Batute. Ang tulang ito ay matagal nang nabuo at inalay pa sa kalagayan ng Pilipinas noong panahon na tayo ay sinakop ng mga dayuhan ngunit sa sitawasyon ng ating bansa ngayon, ang tulang ito ay angkop pa rin.

Hindi lamang ang kasalukuyang impluwensya ng ibang bansa sa ating pag-iisip sa pamamagitan ng internet kundi ang mga kapwa nating Pilipino ay ang nagkulong at patuloy na nagkukulong din sa atin. Itong kulungang binuo nila ay may mukha ng korapsyon. Hanggang ngayon, pangarap pa rin ang makita na malaya ang Pilipinas. -----------------------------------------------------

Sintesis ng mga tula ni Jose Corazon De Jesus Ang panitikang Pilipino ay pinaunlad na mabuti ni Huseng Batute sa pamamagitan ng pagsusulat ng libo-libong tula at iba pa. Siya ay makata ng iba’t ibang anyo ng pag-ibig, sa isang tao, sa mga magulang, sa bayan at iba pa. Karamihan ng tula niyang nabasa ko ay tungkol pag sumakabilang buhay ng isang tao o sa pag-ibig subalit lahat ng mga naisulat niyang tula ay may malalim na kahulugan, mga aral at minsan ding may katapusan na di mo inaasahan. Isa talaga siya syaman ng Pilipinas, napakahusay ng kanyang mga kasulatan, lahat ay may angkop na salita sa kahit anong tema, emosyon, simbolismo at talagang tumatatak sa mga mambabasa.

[gioelline]

[Verse 1]

Bakit ba ako'y laging ganito?

Lagi akong 'di mo pinapansin

Para na lang akong laging

Sumusunod sa gusto mo

Lagi kitang inaalala

Kahit 'di mo ako pansin

Honey, my love so sweet

[Verse 2]

Kahit ako'y 'di mo pinapansin

Hindi ako nagagalit sa 'yo

Pagka't alam ko na ang iyong

Damdamin para sa 'kin

Hindi mo lang alam ang aking

Nadarama 'pag kapiling ka

Honey, my love so sweet

[Chorus]

Kahit sino ka pa, basta't mahal kita

Lagi na lang akong sumusunod sa 'yo

Mahal kita at 'yan ay totoo

Honey, my love so sweet

Chorus]

Kahit sino ka pa, basta't mahal kita

Lagi na lang akong sumusunod sa 'yo

Mahal kita at 'yan ay totoo

Honey, my love so sweet

[Outro]

Walang ibang mahal kundi ikaw lamang

Sabihin mo sa akin, ako'y mahal mo rin, oh

O giliw ko, ako ay pakinggan mo

Honey, my love so sweet

Honey, my love so sweet

Honey, my love so sweet

[souls-page]

Page 19

Sa lahat ng aking ginagawa at sa pagod na aking nakukuha isang ngiti mo lang at lahat iyon ay parang wala na Oh aking giliw parang awa mo na Sa bawat ngiti at bawat tingin mo parang akoy nawawalan ng hinga di mapigil ang aking paghanga di napapansin lahat ng katabi titig koy saiyo lang nakatingin Irog di pa pwede na ako'y iyong hilingin Ako pa ba ay kaya mong mahalin? kaya pa ba kitang hintayin? aking liyag hangaang saan ba ito? ako'y hanggang saan ba sayo?

Ibibigay ko naman sayo lahat ng iyong gusto Pero lahat ito sayo ay parang wala lang apekto Hindi ba ako sapat saiyo aking mahal? Tayo ba talaga ay tatagal? Aking sinta, Ako pa ba talaga ang iyong mahal? ako lang ba talaga ang iniisip mo? Ako parin ba ay kasama sa iyong mga dasal? Ako pa rin ba sayo?

[welabee]

MANSANAS?

Bilogan at mapula pula

Sadya namang nakakaakit ang iyong ganda

Sobrang bango naman pag iyong sininghot

At sobrang kinis kapag iyong hinakalikan

Dahil sa iyong katas ako ay nauuhaw

Na para bang gusto kong tumingala sa langit na bughaw

Pagnanasa ko sa'yong matamis na katas ay malasap

Paniguradong ito’y malinamnam at masarap

Ninanais kong mahagkan ang iyong kulay rosas na balat

At kagatin ang katawan mong wala namang ugat

Kung ako'y pagbibigyan na ikaw ay matikman

Walang ititira at kakaining buo ang iyong laman

Oh giliw sige na! ako’y iyong pahintulutan

Sapagkat ang uhaw ko'y hindi na maitatago kailan paman

Teka! Teka! Ako'y nalilito at nagtataka. Kulay rosas, malaki, at makatas?

Hindi ko ba nasabi na ang pinag-uusapan natin ay mansanas?

BY: Group 8 (Comedy Poetry)

Villavelez, Paman, Vergel, Magtagad, and Bongcawel

[jsc1989]

Tahanan by Adie (with English Translation)

Sa araw-araw Everyday Tanging ikaw ang It's only you Palagi kong hinahangad I'm always longing for Laging tanaw sa 'yo ang ilaw I always see the light in you, Na nagsisilbi kong liwanag that serves as my guiding light

Labis ang ngiti kapag ika'y kaharap I smile too much when you're in front of me Ramdam ko ang pagmamahal giliw I can feel the love, darling Namumukod-tangi ka at walang katulad You stand out and nothing can compare Ikaw lang ang para sa 'kin You're the only one for me

Sa 'yo lang sa 'yo lang ako uuwi You're the only one, the only one I will come home to Kaya naman So

Dito ka sa piling ko Stay here by my side O dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here Bumabagal ang ikot ng mundo The world's spinning slows down Kapag ika'y nariyan When you're near me O aking tahanan My home

Ta ta ta ta ta tahanan Home Dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here O aking tahanan My home Latatadatadatadada mmm

Sa bawat sandali Each moment Na tayo ay magkayakap nang mahigpit When we embrace each other tight Taglay mong init ang bumabalot sa 'king Your warmth engulfs my Nilalamig na damdamin Cold feelings

Tayong dalawa'y pinagtagpo We were destined to meet Ng tamang pagkakataon At the right time Hindi maitatanggi It can't be denied Na sa akin ikaw ang tanging that for me, you are the only Tiyak ah certainty

Ikaw lang ikaw lang ang tinatangi (ikaw lamang ang tinatangi ko) You're the only, you're the only one I cherish (You're the only one I cherish) Ikaw lang at ako ang You and I are the only ones Naaaninag (naaaninag) I see Sa gitna ng paraiso na in the middle of a paradise Ating sinimulan we built, O aking tahanan my home

Pinapawi lahat ng iyong mga ngiti Your smiles erase all Negatibo na nakadikit sa 'king labi the negativity glued to my lips Huli ng iyong ngiti ang aking kiliti Your smile caught my tickle Katotohanan na hindi ko maitatanggi A fact that I can't deny Na mahal kita is that I love you, Walang iba no one else Kaya naman So

Dito ka sa piling ko Stay here by my side O dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here Bumabagal ang ikot ng mundo The world's spinning slows down Kapag ika'y nariyan When you're near me O aking tahanan My home Ta ta ta ta ta tahanan Home Dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here Dito ka sa piling ko oh (pinapawi lahat ng iyong ngiti negatibo na nakadikit sa 'king labi) Stay here by my side (Your smiles erase all the negativity glued to my lips) Bumabagal ang ikot ng mundo (huli ng iyong ngiti ang aking kiliti katotohanan na hindi ko maitatanggi) The world's spinning slows down (Your smile caught my tickle, a fact that I can't deny)

Ta ta ta ta ta tahanan Home Dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here Dito ka lang Stay here O aking tahanan mm My home

[dontlookjanrelll]

giliw, 'di mapigil ang bugso ng damdamin ko

mukhang mapapaamin mo, amin mo oh

giliw, nagpapahiwatig na sa 'yo

ang damdamin kong napagtanto na

gusto kita

omooo gondoooooooo pakinggan,

lalo ako napapa gusto sayooo

[dashythroughthesnow]

OH GILIW KO

MISS NA MISS KITA /lyr

[upismediacenter]

LITERARY: salungatan

Giliw,

Hindi ito magiging madali. Sa tagal ng ating pagsasama, ni minsan hindi ko naisip na tayo ay maghihiwalay. Pinakaiingatan ko ang mga masasayang karanasan natin. Nagagalak akong nasaksihan ko ang iyong pagbabago at pagpapabuti ng iyong sarili. Iyong pakatatandaan na nararapat lang na makamit mo ang iyong mga mithiin. Masasabi ko ring ang swerte ko dahil ikaw ang nakasama ko sa pagkamit ng ilan sa aking mga pangarap. Naramdaman ko ang iyong walang-sawang suporta at pagkalinga sa mga pagkakataong bigo ako. Sabay nating tinuklas ang ating mga ayaw at gusto, mga bagay na laos na o uso. May isang beses ngang nauwi na lang ang date natin sa pagtambay sa bahay, dahil hindi tayo makapagdesisyon kung saan tayo pupunta. Nais mong pumunta sa museo, ako naman ay sa karaoke. Kahit ang tunay na middle point ng NCR, ay hindi natin pinalalagpas. Sinasabi mong sa Cubao, kahit na sa Ortigas naman talaga. Lagi rin nga nating pinagtatalunan kung masarap ba talaga ang mangga kasama ng kanin. Pero sa huli, magkasalo pa rin naman tayong kakain --- ang iyo’y may asin, ang aki’y may asukal. Ganon ba kapag nababagay sa isa’t isa? Kailangang magkasalungat?

Iisa lang naman ang naging pagtatalo natin na mas malala pa sa museo o karaoke, Cubao o Ortigas, kanin at mangga. Iyong tipong wala namang nagsasalita pero ramdam na ramdam ang tensyon sa pagitan nating dalawa. Oo, iyong tungkol sa pipiliin kong karera. Sa nag-uumapaw na pagmamahal kasi natin para sa isa’t isa, nakatuklas ako ng isa pang tipo nito – pagmamahal sa kapwa at bansa. Mula noon, sigurado akong gusto kong ipagpatuloy ang paglilingkod sa bayan, maging fulltime na aktibista. Nirerespeto’t sinusuportahan natin ang desisyon ng isa’t isa. Kaso sa pagtagal ng panahon, ‘di na ata tayo nagtutugma. Naging abala na tayo sa sari-sariling tungkulin – ang iyo’y sa pamilya, ang aki’y sa bayan. Nagpapasalamat ako sa iyong pag-aalala na tanda ng iyong pagsinta. Subalit, kailangan muna nating maglayo. Ngunit huwag ka mangamba dahil ang paghihiwalay ng landas ay hindi hudyat ng pagwawakas. Sana iyong mabatid na ang aking paglayo ay para rin sa iyong kaligtasan. Mapapalagay lang ang isip, puso, at kaluluwa ko kapag ligtas ka. Kaya mag-iingat ka lagi, ha?

Oh paano, giliw? Hindi naman ako namamaalam. Huwag ka nang sisinghot-singhot diyan. Sa magkaibang daan na ating tatahakin, sa samu't saring pagmamahal na ating tutuklasin at lilinangin, naniniwala akong tayo'y pagtatagpuin pa rin.

Hanggang magpakailanman, Iyong sinta