#Najświętszy Sakrament Ołtarza

[godiswithus-isaiah41-10]

Wiersz o Eucharystii

napisany dzięki łasce Bożej przeze mnie 20.06.2024r.

O Eucharystio, nasz Żywy Chlebie

Ile dobra Ty czynisz w świecie

I jak wiele znaczysz, ten tylko się dowie

Kto Cię przyjął

Świecisz blaskiem potężnym Sama w Sobie

Sprawiasz, że największe burze i sztormy znikają, a pojawia się słońce

Ile pragnień łez wylania

Tym jeszcze więcej Twego zmiłowania

Przychodzisz niby zwykłe wino i chleb

Lecz cóż ja widzę? To nie zwykły pokarm, ale sam mój Chrystus tu Jest

Przychodzi, aby rozgonić każdą mgłę

I napełnić Światłem Ducha moją duszę

Przychodzi zawsze ze zdumiewającym działaniem

Choć ani cienia zmienności nie ma w Nim

Swą Boską Duszę pełną majestatu mi ukazuje

A choć majestat ten jest wzniosły, przychodzi w pokorze

W cichości i cichości Jego Serca wszystko się kryje

Rozważając Jego Miłość, me serce się raduje

Bo wie doskonale, Kto się na nie patrzy

Gdy kapłan wznosi Go w dłoni i mówi: „Oto Baranek Boży”

Na Jego widok serce me się nie trwoży

Lecz radością ogromną się unosi

Wnet wszystkie smutki ogarniające serce i duszę

Rozpraszają się, bo oto On idzie

Zbawiciel, Pan pełen majestatu

Pan, Który Jest Potężny w boju

Już idzie i przyzywa do Siebie

Nie tych, którzy już postępują idealnie

Choć Jest Święty i Idealny, Jego Serce bez skazy

Nigdy żadnym grzesznikiem nie gardzi

Choćby wielka była ta ludzka nędza

Wszystko wnet utonie w Morzu Jego Miłosierdzia

Pozwala nam na Siebie bezpośrednio patrzeć

Choć na Jego widok Aniołowie zakrywają twarze

Wielką uczynił godność ludzką

Czyniąc nas na Swój Obraz i Podobieństwo

Dlatego wszyscy po wieczne czasy wysławiać Go będą

Przed Nim wszystkich kolana się zegną

Aby wysławiać Jego Dobroć i Miłosierdzie

Wszakże tego wszystkiego Jest Godzien i o wiele więcej