#Maryja to Wspomożenie Wiernych

[godiswithus-isaiah41-10]

Wiersz o Matce Bożej Szkaplerznej

napisany dziś, 16.07.24r. przeze mnie pod natchnieniem Ducha Świętego

Mama Boża Szkaplerzna

Do pomocy nam jest zawsze chętna

Kiedy tylko ta pomoc jest potrzebna

Wnet mówi do Swego Umiłowanego Syna, że u nas wina nie ma

Skończyły się nasze zapasy, a pożyczki wziąć nie da rady

Jeśli chodzi o nie materialne, lecz duchowe dary

Ona wnet spieszy z pomocą

Zważając na przymierze szkaplerzne ofiarowane nam z miłością

Nie brzydzi się grzeszników, choć nigdy jednym z nich nie była

Wręcz odwrotnie: niczym jak lekarz do chorych ludzi przybywa

By wyleczyć, doradzić, podtrzymać na duchu

Kiedy człowiekowi sił ubywa z powodu tak wielkich udręk na sercu

Nie krzyczy, nie ziści się sen o matce co każe

Lecz wnet z miłosierdziem Boga Ojca, Syna i Ducha Najświętszego przybędzie — tak się ukaże

Jako Miłosierna Samarytanka obmyje nasze nogi

Byśmy mieli udział w wiecznej chwale z Chrystusem, a Ją mieli u swego boku

Trzymając Ją za Rękę Jej Najczulszą, Którą nas wspiera i umacnia co dnia

Bo to nikt nikczemny, lecz Kochająca Matka

A nawet kiedy zdarzy się, że pod Jej Opieką

Jej dzieciom duchowym stanie się — po ludzku patrząc — coś złego

Ona przyjdzie, przytuli i wytłumaczy

Dlaczego coś tak strasznego musiało się zdarzyć

„Dziecko Moje Ukochane, to nie było po to, aby cię zawieźć

To nie było po to, aby cię cierpieniem zbędnym i ogromem ran obarczyć

Lecz to z Miłości pełni było ofiarowane

Abyś mogła się przemienić w sercu i uczestniczyć w Bożej chwale

Czasem cierpienia są niezasłużone — to fakt

Lecz to nie znaczy, że jest bez sensu i zbędne, patrz tylko na Mój przykład

Cierpiałam wiele, a miecz boleści przeszył Me Niepokalane Serce

Lecz jakie korzyści przyniosło Moje cierpienie!

Byłam Tą, Która przez ofiarowanie się Bolesną Bogu, przyniosła światu zbawienie

Współodkupiłam ciebie wraz z Mym Synem, Boże dziecię

Cicho Krew przelałam, rodząc cię w wielkich bólach, co za umęczenie

Jednak radość teraz odczuwam tysiąc kroci więcej

A to wszystko dlatego, że zawierzyłam się Bożej Woli i wierzyłam Wszechmocnego Opiece

Nieskończonej, z Którą On przychodzi

Do ciebie także przyjdzie, niech Jego Miłosierdzie z twych myśli nie uchodzi

Lecz czekaj na ten moment, w którym cię wyswobodzi

Uwolni i ujrzysz Jego moc, potęgę

Z jaką stworzył całe niebo i ziemię

A na swe bóle już nawet nie spojrzysz

Bo ujrzysz łzy otarte na twarzy swej, jeśli za Nim podążysz

W cichości i pokorze duszy leży siła

Więc nie lękaj się, lecz bądź ufna jak mała dziecina

Ta, która wierzy, że cokolwiek jej ojciec poda

Z matką będzie tym, z czego nie wyjdzie zło samo

Lecz będzie to niczym ziarno

Z którego, gdy obumrze, okaże się, że plon obfity zebrano

Bo to co wydaje się złem, nie zawsze nim samym jest

Lecz pod nim, w głębi ziarno dobre kryje się

Ziarno, które pomaga w twoim duchowym wzroście

Choćby wydawało ci się, że nic dobrego z tej sytuacji nie wyrośnie

Bo twoja Mamusia Szkaplerzna nie pozwoli ci ulec żadnej szkodzie

A jeśli jakakolwiek miałaby z cierpienia wyniknąć, wnet ukryje cię pod Swoim Płaszczem

Miłosiernym, gotowym do ochronienia ciebie

Dzisiaj, tutaj, gdziekolwiek będziesz i w każdym momencie

A zwycięstwa leżącego po Jej stronie możesz być pewien

Nie wierzysz? Niechaj ci to Ewangelia powie:

«Niewiasta obleczona w słońce

I księżyc pod jej stopami, a na jej głowie

wieniec z gwiazd dwunastu»

Ta sama, która wypowiedziała słowa «FIAT» Bogu Ojcu

Na plan, który miał dać światu Zbawiciela

Za sprawą nie moją, lecz Ducha Pocieszyciela

Z miłością Boga w Swoim łonie powiłam

Gdy przyszedł czas na poród, w pieluszki owinęłam

Każdego dnia opiekują się tak tobą

Otaczając Swą Miłością, wspierając milczącą, cichą i łagodną obecnością

Jako Matka reaguję, gdy zły duch cię atakuje

Bronię i ochraniam, pocieszam, zło oddalam, gdy przeciwko tobie on knuje

Nie zostawię cię, dziecko miłe

Bo cię kocham ponad Moje życie

Czy w to wątpisz? Czy nie wierzysz?

Może na testament z Krzyża wejrzysz?

Wnet powierz Mi swe troski, a Ja się nimi zatroszczę

Weź mnie do swego jestestwa na wzór Świętego Jana i Mnie czcij, bo tego chce twoja Mama

Pragnie cię przytulać każdego dnia, patrzeć na ciebie w nocy i z rana

Chronić cię w każdym czasie i nie opuszczać

Lecz być twoją Siłą i Wspomożeniem, gdy twa wiara, nadzieja i miłość cię opuszcza

Więc przytul się do Mojego Niepokalanego i Miłosiernego Serca

I słuchaj, jak mocno bije ze szczęścia

Kiedy przyjmujesz Mnie jako Swą Obrończynię i Mamę

Wiedz, że troszczę się o ciebie i cię kocham, pragnę wspierać tak samo jak Jezusa

Czyniłam to jeszcze zanim się urodziłaś, gdy jeszcze łona twej matki nie opuściłaś

A teraz pragnę cię przytulić, znosić z tobą trudy i znoje

Proszę, przyjmij Miłość Mą w całej pełni i zawierz mi całe życie twoje

To najbardziej uszczęśliwi Moje Serce — twa obecność przy Mnie

Oraz twe życie, gdy będziesz często wzywała Me Imię

Ja nigdy się tobą nie zmęczę, o każdej porze cię przyjmę

W Swych Ramionach cię utulę w płaczu i radości, tego nigdy nie zmienię

Bo cię kocham i Me Serce tej Miłości ukrywać do ciebie nie chce

Więc wnet przyjmij Mnie i bądź wszędzie ze Mną

Ten list od Serca do serca podpisuję Swą Czułością i Łagodnością Matczyną

Twoja Mama i Obrończyni na każdy czas

Matka Szkaplerzna, Która trwać przy tobie będzie zawsze pomimo życiowych zmian

I zawsze poda Ci Swe Serce na pociechę, gdy w twoim sercu będzie płacz i wiele gorzkich łez

Dlaczego? Gdyż taka właśnie Matczyna Miłość jest

Nigdy nie znika, lecz trwa na wieczny czas

Tego możesz być pewna i przekonasz się o tym pewnego dnia

Kiedy spotkamy się już w Niebie razem — ty i Ja

I trzymając się za ręce zaśpiewamy Bogu „Alleluja"

A radości nie będzie widać kresu

To wszystko dzięki Bogu Miłosiernemu

Któremu oddawaj pokłon, cześć i chwałę

Wołając ze mną do Niego wytrwale

«Niech nie dzieje się wola moja, lecz twoja

Służebnica Pańska przybyła, oto ja

Pragnę być Tobie wierna i służyć Tobie w każdy czas»

A Ty, Mamo Wierna i Wspaniała, otaczaj nas Swoim Płaszczem karmelitańskim w każdy czas

I bądź nam Matką, Opiekunką, kochaj i powierzaj Bogu Miłosiernemu nas

Gdyż taka jest Twoja, Matko, Miłość wobec nas

Proszę, niech tego doświadczy i przekona się o tym cały świat

Niech wszyscy razem z Tobą wołają «FIAT»

I tak jak Ty ufają Bogu nie tylko czasami, lecz tak jak pragnie tego On sam

Matko Boża Szkaplerzna Cierpliwie Słuchająca, usłysz i wspomóż nas

Niech Cię poznaje lepiej i miłuje cały świat

A na orędzia Twe i Miłość jaką masz względem nas

Niechaj nie będziemy ślepi i głusi, lecz otwarci na przyjęcie Cię tak, jak na to zasługujesz, Najpiękniejsza z Gwiazd

Które świecą najjaśniej i do Boga kierują wzrok

Torują drogę, tworzą do naszych serc korytarz rzeźbiony każdą z Twoich Matczynych i Miłosiernych, Czułych Rąk

Matko Boża Szkaplerzna

Nie opuszczaj nas, lecz ucz nas, jak wytrwać

W wierze naszych pradziadów pomimo zgorszenia

Wśród ludzi na całym świecie, Ty trwaj z nami

I ucz nas, jak w Bogu trwać na wieki wieków. Amen.

Przeto niech Twoje Serce na nas się otworzy

A nasze serce pokornie się przed Nim ukorzy

I w Nim mieszkanie wieczne swe odnajdzie

Będzie gotowe z wiarą i miłością czystą wypowiedzieć:

«Szczęśliwy ten, którego Maryja do Zbawienia wiedzie

Ona wie co to trud, co to lament

Wie doskonale o jak wielkiej Miłości mówi Jej Syna testament

Jemu na wieki Wierna pozostanie

A dla Swych dzieci Wszystkim się stanie

Matko Boża Szkaplerzna — niech to będzie zawsze naszego serca wołanie

Bo ponad te Serce Dziewicze i tak Nieskalane

Jedynie Piękniejsze ma nasz Boży Baranek

Nieskazitelny Zbawiciel, Pan i Król Nieba oraz Ziemi

Którego nikt ani nic nie przewyższa, a to się nie zmieni

Jemu, Duchowi, Ojcu, Józefowi, Maryi, Matce Najdroższej

Niech będą chwała i podziękowania nieustające

A serca nasze niech wznoszą hymny wspaniałomyślne

Ich źródłem niech nie będzie ofiara ani zasada starotestamentalna, lecz miłosierdzie

Które jest Bogu Najmilsze»”