#Madeleine / Frigga
Explore tagged Tumblr posts
Photo
Thriller – A Cruel Picture (1973)
#Thriller – A Cruel Picture#1973#70's#70s#Swedish rape-and-revenge exploitation film#rape-and-revenge exploitation film#Christina Lindberg#heroin addiction and prostitution#They Call Her One Eye#Hooker's Revenge#The Swedish Vice-Girl#Madeleine / Frigga#Christina Lindberg as Madeleine / Frigga
499 notes
·
View notes
Photo
Thriller: A Cruel Picture (1973)
#Thriller: A Cruel Picture#Thriller - en grym film#Christina Lindberg#Bo Arne Vibenius#swedish cinema#Madeleine#Frigga#70s movies#filmedit#70s
379 notes
·
View notes
Note
WHAT'S YOUR FAVORITE FIC THAT YOU WROTE AND WHY? WHAT'S ALL THE LITTLE SPECIAL DETAILS YOU INCLUDED FOR YOURSELF?
OOOOOOOOOOH
Crimson Curls. 100%. I absolutely love murder mysteries and listen to a lot of true crime/missing persons case podcasts and I've always wanted to write something like that but it always felt too daunting. Crimson Curls was my first attempt and I still to this day am so happy with it. Putting some fUn fAcTs about the story under the cut ...
The first chapter is supposed to be like a murder mystery podcast just recounting the story, and I got the idea for that just based on this weird thing that I do when I'm alone and bored and start wondering what these true crime YouTubers would say about me if I went missing. Like how would Ryan from Buzzfeed Unsolved describe my life if he was doing a video on my disappearance?
There's a couple true crime cases that I had in the back of my head while I was writing the story. I had just been watching OJ: Made in America right before I started work on it, and elements of that case made it into the story kind of unintentionally. I was also thinking about the Laci Peterson case and how quickly public sentiment can shift when it comes to suspects in high profile cases like this. The detail with the bloodhounds and the carpet was something I added in after watching the Netflix documentary about Madeleine McCann's disappearance.
There's a scene where Loki and Kristine are talking about red hair. For some reason, I had always thought Frigga had red hair. Then I realized that she doesn't. At all. That messed up that scene. A lot. It doesn't make as much sense anymore, but I think it's okay.
Originally, the idea was that Michael would nearly kill Kristine, but due to the Convergence, she was teleported away from him before he could finish the job, and that would be where she met Loki. I was actually inspired by @maiden-of-asgard's Frostbite in that regard, but I ended up changing the whole plot pretty significantly from that idea. I did include Natasha and Bruce's quick conversation about the Convergence as a nod to this original idea.
I actually wrote a long, detailed backstory about Kristine, most of which was not included in the story and was never meant to be. I didn't want to write the whole thing thinking of her only in terms of her victimhood, so I spent a whole day coming up with stuff like what her childhood looked like, what her homelife was like, what she liked, what she hoped and dreamed about, what her first kiss was like and what she thought of it, what her favorite classes were in college, etc. I included a bit of it in the final chapter, which is the only chapter from her perspective, but I didn't want to over do it with needless exposition in what was supposed to be the resolution. Her backstory was more for me anyways.
The title was a nightmare to come up with. I genuinely had no idea what to name it. I remember asking my mom and dad for ideas, and the best they could come up with was "The Mystery at Avengers Tower," which sounds like a off-brand Nancy Drew title. I went with Crimson Curls just because Kristine's red hair is a visual that is important in each chapter for different reasons: in the first chapter, it's an obvious part of her physical description that is vital to her missing person's case. In the second, it's her red hair and green dress that causes her to stand out to Loki, which leads to the start of their relationship. And in the third, she reveals that she has always had a lot of insecurity around her hair (one of the things that was a big part of her backstory that I only alluded to in the actual story). And I figured "crimson" would be a good descriptor because in literature the word crimson is often used to describe blood or things that are reminiscent of blood, which suits the subject matter for this. But I still think it's a pretty weak title. Not as weak as Whole, but I feel like I could have done better in that department.
#ahhhh i'm so genuinely proud of this story#which is so weird to say#i am rarely proud of the things i write#but this!#i like this#i spent way too much time writing this out lol#thank you for indulging me#thanks for the ask :)#high functioning lokipath#crimson curls
2 notes
·
View notes
Text
hello there! i have a ton of open muses that i would love to get some plots going with. under the cut i’ll list some things about them as well as some open plots/connections! if you see any that spark your interest, feel free to message me or like this post! 18+ only.
* benjamin tate. ( dj cotrona fc ) vampire hunter. bisexual. : he married his high school sweetheart, they had a child together ( through biological means or adoption ), his spouse was taken by vampire’s and turned, this prompted him to start hunting. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is benjamin’s spouse who had been turned into a vampire. he’s been searching for them and their sire for years. finally, he finds them but the kill isn’t as easy as he would have hoped. even though he’s a skilled hunter, his feelings for your muse were enough to get in the way. your muses sire orders your muse to kill benjamin, but though they’ve been turned into a monster they don’t know if they can forget the love they felt for him and their child. now your muse and benjamin are wrestling with their head and their heart. on one hand they know what they should do but on the other it’s so much easier to just give into temptation.
your muse is another hunter who has joined benjamin in his hunt for revenge. the friendship started when your muse found benjamin through his good reputation as a hunter and asked him for help on one of your muse’s cases. he aided them and then asked for their help in return. now your muse, benjamin, and his child are on the road searching for his spouse and their sire. through the journey the friendship your muse and benjamin felt begins to blossom into something more. your muse almost doesn’t want to get benjamin his revenge.
* madeleine saxton. ( india eisley fc ) vampire. pansexual. : she’s over 1000 years old, lived in a viking village as a shield maiden, was turned by an original vampire, she changed her name and formed her own clan, they treat her like a queen. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is madeleine’s sire who has been underground in their tomb for several centuries. a group of young adults poking around where they shouldn’t be is the reason for your muse’s escape. after feeding and getting their bearings, your muse wants to seek out madeline (who they know as frigga). they end up finding her through her reputation and word of mouth. the reunion is tear filled and passionate, but things don’t stay that way. with your muse in the picture madeleine starts to feel her position as the clan leader is fragile and your muse is hurt that madeleine wasn’t the one to find and free them.
your muse is the first mortal madeleine had ever turned and they’ve stuck by her side as much as she would let them. this is why your muse is her most trusted advisor and bodyguard. an uprising against madeleine occurs, one that is too big for either madeleine or your muse to fight, so they both go into hiding. madeleine wants to get her revenge and her power back and she’s willing to fight dirty in order to accomplish that.
your muse is a werewolf, the alpha of their pack. they have an agreement with madeleine that no violence is to be done against the pack and in return the pack will not be violent towards her clan. one night a vampire from the saxton clan and a werewolf from your muse’s pack are attacked at the same time and in the same manner. accusations begin to fly but soon your muse and madeleine realize that both of their families are being targeted. they end up having to work together to see who is killing clan and pack members off one by one.
* genevieve malone. ( diane guerrero fc ) mob boss. pansexual. : her family has been part of the mafia for several generations, she’s well known amongst the american mafia circuit, she’s married to another notorious mob boss and has a daughter, she owns a successful strip club. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is genevieve’s spouse, any gender. many were surprised whenever they got together as your muse’s family was fairly new to the mob scene. also not to mention that your muse appears more cruel and calculating on the outside, where as genevieve is extremely charming. your muse was able to see through that mask but also allowed genevieve to see through theirs. they’re this power couple who are completely lethal around other people but melt around each other whenever they’re alone.
your muse is genevieve’s body guard. something happens where genevieve and her daughter have to go into hiding separate from genevieve’s spouse. your muse accompanies genevieve and amelia, having to pose as a suburban family until the threat back home in chicago is taken care of.
* elias fuller. ( peter gadiot fc ) police detective. bisexual. : detroit: become human based, sort of a re-imagined hank anderson, he’s the head detective, his younger brother was an advocate for android equality, during a rally he was killed, elias sort of blames androids for his brother’s involvement and death, he was reluctantly put on the case to find out why androids are deviating. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is an android sent by cyberlife to help aid elias in his investigation of the deviant androids. elias enters the partnership not liking your muse because of what they are. your muse is just there to do their job, until they dive deeper into the investigation and they begin to experience emotion.. not only towards the other androids but towards elias as well. elias’ own emotions and opinions towards your muse begin to shift too when they see that your muse is beginning to deviate.
* dahlia swain. ( holliday grainger fc ) hogwarts professor. bisexual. : harry potter based, was a ravenclaw whenever she was a student, an excellent seer which is why she teaches divination, she married but he became a death eater during the second wizarding war, her brother was a death eater as well, she changed her last name and began a career at hogwarts. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is a fellow professor who the students are notorious for shipping with professor swain, even going so far as to pranking both of them so that they have to spend more time together. dahlia isn’t sure that they want to start anything with your muse due to her past with her ex-husband. your muse has demons of their own but they find themselves drawn to dahlia and want to make it work.
your muse is dahlia’s ex-husband, elijah reaves, ( his name can be changed ) who has served his time in azkaban and is being released. whether he’s changed his heart and his views during their time spent in azkaban is up to you. however, he wants to reconnect with dahlia and finds that she’s back at hogwarts. the reunion will be anything but sweet as dahlia is not quick to forgive everything that he’s done.
your muse is a student at hogwarts and dahlia is their favorite professor. they think they may have an affinity for divination and think they’re a seer, so they seek out dahlia’s help with controlling their visions.
* ebony barnett. ( madelaine petsch fc ) witch. bisexual. : she’s always had an affinity for light/nature magic, she was part of a powerful coven, she fell hopelessly in love with a witch whom leaned towards dark magic, there was a prophecy that ebony and this witch would become too powerful to stop should their love flourish, the coven grew scared and erased ebony’s memories, they were murdered before they could erase ebony’s lover’s memories, she owns a book store/coffee shop. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is the witch/warlock that the coven had taken ebony away from. for years they searched for ebony without being able to find her, but eventually they were able to find the witch whom hid ebony in the first place. after getting the information they needed from that witch, they took off to find ebony. ebony was able to feel the dark magic radiating off of your muse whenever they stepped foot in her shop. she’s wary of them, especially when they make declarations of lost love. your muse isn’t willing to give up or let ebony go so easily, as they haven’t forgotten the devotion and love they once felt or the prophecy the coven once feared. ( based on this video )
* myra elliot. ( naomi scott fc ) astronaut. homosexual. : incredibly intelligent, always at the top of her class, became an astronaut, joined a program that focused on finding new planets and lifeforms, went to space with a team of six, they were separated in a crash land on a new planet. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse lives on the planet that myra crashes onto. your muse takes in myra and helps them as their wounds begin to heal. meanwhile, your muse also shows myra around their planet. your muse’s people are wary of myra but begin to accept them slowly. they even offer to fix myra’s craft or give them a new one to get home. though as myra starts to get close to your muse and sees the beauty in their planet, they are in no rush to get back to earth. ( based on this video )
* ollie harlow. ( cody fern fc ) familiar. pansexual. : a shape shifter that has bonded with a witch, aids in their magic and protects them, he shifts into a black cat, he has a passion for photography and has his own studio. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is a witch and ollie is their familiar. they have a relationship that was once seen as normal but is now more taboo. while they try to hide it whenever amongst other witches, it’s getting increasingly difficult.. especially whenever your muse’s life is being threatened by another witch in the community. turns out that witch wants your muses’s power and their familiar, ollie.
* loren dixon. ( jordan connor fc ) werewolf. bisexual. : the alpha’s son, was born with the werewolf gene, stronger than bitten werewolves, has red eyes when he shifts, his wolf form is grey with hints of black in his fur, his father had fallen in love with a witch but broke her heart, she cursed loren to have a human mate. ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is a human that lives secluded in the woods. your muse found loren in wolf form wounded one morning while they were out for a walk. your muse took the wolf in and helped nurse it back to health. through that process loren sort of imprinted on your muse, finding out that they were their mate. loren just doesn’t know how to break it to your muse about what they are, so loren leaves in the middle of the night. they come back the next morning to introduce themselves to your muse in their human form. loren and your muse feel an attraction towards one another, but your muse can’t help but feel like loren is hiding something from them.
* vincent crawford. ( john boyega fc ) superhero. bisexual. : fire manipulation and flight, given the name “firebolt” by an online blogger, he’s a firefighter who became a vigilante whenever he decided he could do things that the law couldn’t, he used to be incredibly close to his brother, his brother’s powers are paralysis shock and telepathy, he has a team of friend’s back him ( think the flash or arrow ). ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is also a superhero/vigilante. vincent and your muse usually stay on their respective sides of the city and try not to step on each other’s toes. however, when vincents’s brother decides to get together his own team of villainous characters, vincent has to go to your muse for help. they bicker with one another and it’s difficult to find their footing as a team but eventually they have to put their differences aside.
your muse is part of vincent’s team as he can’t do this all on his own. they don’t have powers per se, but they bring an aspect to the team that makes vincent’s career as firebolt work. they could be a techie or a journalist that has insider information or a police officer or fellow firefighter.
your muse is vincent’s brother, zachariah. they used to be incredibly close but whenever zach started his job at the city’s local newspaper he started to become power hungry. it didn’t take long for him to climb the social ladder. he’s got the belief that he’s superior because of his mutation/powers. as he gets together his team of morally corrupt mutants, he tries to persuade vincent to join him or threatens to make his life as a living hell.
your muse could be part of zachariah’s team of mutants or work some side jobs for him here and there because they aren’t entirely convinced with his cause. we could go down the enemies to lovers trope.
* prince frederic. ( richard madden fc ) royalty. homosexual. : only son out of four children, next in line to be king, incredible swordsman but detests violence and war, enjoys music and art, closest with his youngest sister, his mother died in childbirth after giving birth to his youngest sister, his mother always told him he was too kind to be king ( pinterest board. )
- wanted plots / connections:
your muse is a prince from a neighboring kingdom. growing up frederic always had feelings for your muse but kept it quiet because he knew that both of them were going to be forced to marry their own respective princesses. however, when your muses’s kingdom begins to go to war with another kingdom frederic steps in to help. spending this much time with your muse is making it difficult for frederic to ignore his feelings but he does. your muse has noticed their own growing feelings for frederic and are the first to make a move. now both have to deal not only with the growing war but the battle between choosing whether to follow their hearts or their duty.
2 notes
·
View notes
Text
8. 'But it's good to see you here again...' (*) [8]
* - Nie dosłownie, chodzi o to, że się zobaczyli :)
~~
- O, to ja otworzę! - Minnie wstała i sprawnym, damskim krokiem podeszła spokojnie do drzwi. Denerwowała się trochę. Otworzyła je, pociągając mocniej za klamkę. - Tylko cicho. Ty jesteś Jake. - pokazała palcem na Lokiego. - Ty Danny, a ty to ty, Jane. - powiedziała szybko, sprawnie i cicho, żeby nikt tego nie usłyszał. - Wchodźcie, wchodźcie! - powiedziała normalnym tonem głosu.
Loki jako Jake, Thor jako Danny, a Jane to Jane. Heh, kto by się spodziewał, że ktokolwiek zmieni ich imiona.
- To jest Jake, Danny i moja idolka, Jane. To właśnie z niej brałam przykład idąc na studia z naukami ścisłymi i to właśnie dzięki niej moim marzeniem jest stać się tak wybitnym astrofizykiem. Jake i Danny przyjechali z daleka, więc zaraz przyjdę.
Kolejno poszli na górę domu. Minnie otworzyła kluczem sypialnię gościnną, ostatnią, która została wolna po zjeździe całej rodziny. Mają zjazd rodziny, więc wszystkie wolne sypialnie gościnne są zajęte.
- Wiesz, twój dom jest całkiem podobny do Asgardu. - powiedział Thor, zanim dokończył, Jane wybuchła głośnym, niepohamowanym śmiechem.
- Nie wiem, nie wiem. - odpowiedziała blondynka. - Thor, Jane, wy dostajecie ten pokój ze względu na to, że jesteście razem. Ale to głupio zabrzmiało.
Dwójka weszła do środka pokoju.
- A ja? - pisnął Loki. A tak, rzeczywiście, pominęła go. - A ja? - zawtórował - O mnie chyba zapomniałaś.
- Wiem, ty idziesz do mojego. Chodź. - złapała go za przedramię. - Tutaj, drzwi z napisem tu mieszka Minnie, tuż za rogiem. Więc, jeśli będziesz czegoś potrzebował, musisz wytrzymać do południa, zazwyczaj do tej godziny śpię w dni wolne.
- Więc, jakieś łóżko czy coś? - zapytał, kiedy weszli do pomieszczenia.
- Kanapa w salonie odpada. Śpi tam wujek, bo ciocia go wygoniła z łóżka, bo chrapał strasznie. Tutaj. - palcem wskazała swoją kanapę. - Jeśli się zmieścisz, nie będę ci rozkładała jej. Chyba jak wolisz.
- Yyy... Zobaczę jeszcze...? - jego ton był niepewny. - A ty schodzisz na dół, zgaduję.
- W każdym razie powinnam. Niedługo przyjdę, powiem, że muszę coś zrobić.
- Jasne. A co ja mam robić? - powiedział, kiedy dziewczyna wyszła na korytarz.
- Książkę weź. Połkniesz ją od razu, sam mi opowiadałeś, że Frigga ci podsyłała je do celi.
- No tak... Ale... Masz coś ciekawego?
- Na półce nad biurkiem. Zapalisz lampkę i gotowe. Ja posiedzę trochę i przyjdę. - uśmiechnęła się.
Zeszła dół, uprzednio zostawiając szpilki na kancie schodka.
- Jestem. Przepraszam, że tak długo.
- Madeleine, opowiedz jak tam twoje studia. - zapytał Brad.
- Dobrze.
Dziewczyna stała dokładnie pomiędzy nim a Christianem Bale'm.
- Chcesz? - wzrokiem poprowadził jej wzrok na szklankę z drinkiem.
- Nie, dzięki. A u ciebie jak? Media spekulują o twojej nowej roli i nominacji Leonarda di Caprio do Oscara.
- Tak. I nie. Nie mam na razie żadnych propozycji filmowych. A Leonardo pewnie znowu będzie tylko nominowany. - uśmiechnął się lekko.
- Wiesz, ostatnio oglądałam film z tobą w roli głównej, Wywiad z wampirem. I doszłam do wniosku, że gdyby nie oczy, to się nic nie zmieniłeś. Włosy także w sumie.
- Haha.
- Bywa. Bardzo mi się film podobał. Jeszcze biorąc pod uwagę, że uwielbiam tematykę wampirów.
- A chciałabyś zagrać jednego z nich?
- Serio?
- Tak.
- Wow. Nie chce mi się wierzyć w to.
Otworzyła usta z wrażenia. Nie wierzyła, że Brad Pitt właśnie jej proponował rolę.
- A to tak na serio? - zapytała ponownie. - Czy sobie ze mnie żartujesz?
- Ogólnie taka była umowa. Mam znaleźć sobie partnerkę do zadań specjalnych w tym filmie. Bez tego nie dostanę roli. -upił łyk drinka ze szklanki. - Więc czas do przemyśleń to jakieś trzy dni. Wtedy zadzwoń, napisz smsa czy coś. Albo nie, czekaj, za trzy dni to...
- Piątek.
- To będę w sali bankietowej, spotkanie właśnie w sprawie scenariusza. Jutro dam twojemu tacie dwie ewentualne wersje dialogów. Później mam dać odpowiedź, ale musisz iść ze mną. Zdjęcia zaczynają się od razu po podpisaniu kontraktu.
- Okej.
Takiego zwrotu akcji się nie spodziewała.
- Więc polecę za trzy dni na to spotkanie i dam ci, albo wam, odpowiedź. Tylko weź powiedz, że żartujesz, a nie wiem co ci zrobię. - na jej twarzy pojawił się uśmieszek i rękę podniosła na wysokość swojego łokcia. - Bo już ci uwierzyłam. A jak tam Batman żyje?
- A dobrze. Leci jakoś.
- Jak twoja kobieta kot?
- Bardzo śmieszne. Ale wiesz, to ciekawe.
- Co?
- że i tak wszyscy pamiętają tylko ten moment, kiedy się okazało, że Bruce wrócił i był z Anne Hathaway na wakacjach.
- Oczywiście, że tam, gdzie był Alfred. A kobieta kot to Selina. Wiecie, nie chcę wam przeszkadzać czy coś, ale idę do siebie na górę już. Muszę jeszcze coś zrobić.
Odeszła od nich, pożegnała się z każdym z osobna, gdyż niektórzy w nocy już odjeżdżają z Nowego Jorku. Wzięła buty ze schodów i wbiegła, mocno stupając stopami o podłogę, na górę. Minęła pokój rodziców, kilka innych, garderobę, parę szafek na ścianach i łazienkę. Zajrzała do pokoju Thora i Jane. Spali już. Ona wtulona w niego, przykryci po szyję, a lampka zapalona. Weszła cichaczem i zgasiła. Wyszła bezszelestnie. Poszła do siebie. Ostrożnie otworzyła drzwi, żeby ewentualnie nie obudzić Lokiego.
- Co ty tak cicho? - odezwał się, a Minnie się wystraszyła.
- Jezu! - złapała się za serce. - Nigdy mnie nie strasz. - powiedziała stanowczo, akcentując mocno każde słowo. - Czemu jeszcze nie śpisz?
- Wciągnęła mnie ta książka?
- Jaka? - wzięła białą, luźną bokserkę i legginsy czarne.
- [tytuł]. Nawet ciekawa fabuła.
- Czytałam to tydzień temu, coś koło tego. Idę się przebrać i przyjdę. - weszła do łazienki.
Zdjęła sukienkę i powiesiła na wieszaku, czarne rajstopy zwinęła w kulkę. Włosy rozczesała, związała w wysokiego kucyka, a makijaż zmyła i dokładnie umyła twarz. Wzięła szybki prysznic i ubrała się. Zdjęła wszelką biżuterię i wyszła.
- Jestem. - wieszak z sukienką powiesiła w szafie, szpilki schowała do szafki z butami, biżuterię schowała do specjalnej szuflady na tego typu rzeczy. - Jak tam?
Loki siedział w białej koszuli galowej i spodniach od garnituru. Dziewczyna położyła się obok niego, a głowę na jego kolanach.
- Wiesz...? Od kiedy wróciłam z Asgardu, nie mogę spać... Więc zostaniesz ze mną, tak...?
0 notes
Note
Do you think the current crisis going on within the Swedish government will cause a modern day "Thriller- A Cruel Picture" to take place. With that many citizens personal data having been leaked it would make it quite easy for a modern day Frigga/Madeleine to take her revenge.
That already happens everyday.. BEWARE THE VIGILANTE VIXENS ARE COMING TO GET YOU!
3 notes
·
View notes
Text
“Once and Forever” - rozdział 6.
- No to, Sif, jak już powiedziałam, my tylko gadaliśmy. A co ty myślisz? - obie wybuchły głośnym śmiechem. - No bo... On chciał pogadać. - zrobiła nacisk na to słowo - I powiedział, że dzisiaj w nocy wracam na ziemię i takie tam. No!
Znowu napad głupawki.
- Bo... Sif, no! - Sif nie wytrzymywała ze śmiechu, jedną ręką trzymała się za brzuch. - Co tu jest trudnego do zrozumienia?
- Nic. Nieważne. Dobra, idę, trening mam.
- Z tego co wiem, jesteś najlepszą wojowniczką tutaj. Loki mi powiedział.
- Oooo! Ślub się pewnie zaraz zapowie. Już i tak ludzie gadają o nim. I o tobie.
- Co mówią o mnie?!
- Że to ty jesteś tą jego ten... wybranką, nie wiem jak ci to powiedzieć prościej, i ten... on ci się oświadczy.
- Powiedział ci to?! - Minnie prawie że pisnęła.
- Nie, oczywiście, że nie. Thor mi powiedział. A przecież wiesz, on każdemu powie, co ten chce wiedzieć. Więc w ten sposób dowiedziałam się tego ja.
- Aha, czyli Thor wie wszystko i to powie?
- Jak go uprosisz. Lecę, kochana, nie mam czasu na razie. Buziaczki i miłego powrotu na Ziemię.
- Jasne, rozumiem, pa! - przytuliły się nawzajem, po czym Sif uciekła głównymi drzwiami. Minnie została sama.
Krzątała się tu i tam, chodziła po korytarzach, oglądała obrazy, rzeźby czy różnego rodzaju pamiątki po poprzednich władcach. Bała się wchodzić do wielu pomieszczeń, bo jeszcze na nią smok wyskoczy. Chodziła z jednego kąta w drugi, bo się po prostu nudziła. Chłopaków nie było, a robiło się coraz ciemniej, więc na Ziemi, podejrzewała, że też robi się późno i musi wracać do domu.
Nie chciała opuszczać tego bajecznego miejsca. Czuła się jak we własnym domku, cieplutkim i przyjemnym. Czyli tak naprawdę została wybrana do ważnego zadania, jakie... No Thor postawił.
Sam Odyn chciał, żeby Loki się wreszcie ustatkował, bo łazi tu i tam i wiecznie psoci jak mały kotek, który nie wie co to znaczy 'tego nie dotykamy', 'a tego nie psujemy'.
Powoli coraz bardziej chciała wracać na Ziemię.
- Madeleine. - usłyszała za sobą głos, kiedy wpatrywała się w totalną abstrakcję Pabla Picassa. Można by rzec, że to totalna abstrakcja Picassa, a obraz przedstawiał coś dziwnego. Dziewczyna powoli się odwróciła do źródła dźwięku.
- Hmm...? - powiedziała jako odpowiedź 'tak?'. - Coś się stało?
- Nie, nie, wracamy.
- Już? - zdziwiła się. - Tak szybko, ale to przecież był...
- Jeden dzień. - dokończył. Postać wynurzyła się z ciemnego mroku, prezentując całą swoją postawę.
- Thor, ale ja tak nie mogę! Pokazałeś mi ten wspaniały świat, na który przysięgałam, że istnieje tylko w mitologii nordyckiej. Że wy... ty i Loki, Odyn, Frigga, Sif... Że nie jesteście prawdziwi... I po takim dniu ty chcesz mnie zabrać z powrotem na Ziemię? Czy ty uważasz, że ja mam coś nie po kolei w głowie? - robiła różnego rodzaju gestykulacje, obroty i piruety.
- Wiesz... Na Ziemi zaraz będzie północ. Heimdall widział wiele osób, które kładą się spać właśnie. Między innymi twoją rodzinę i przyjaciół.
- Hej, hej, hej! Ja mam dwie przyjaciółki. Żadnych facetów w mojej paczce. - wyglądała na lekko uśmiechniętą. - Ale jak chcesz... Zresztą chodźmy, muszę na Ziemię się przebrać...
Wyszli na Most Tęczowy. Gdzieś w połowie dziewczyna się zatrzymała z pytaniem:
- Ale za pięć dni tu wrócę?
- A co jest za pięć dni? - zapytał, nie wiedząc nic o weekendzie.
- No taka dwudniowa przerwa od uczenia się. Wykłady kończę po dwunastej trzydzieści, więc zapraszam do swojego domu.
- Haha, a to dobre. A czekaj, ty tak na serio?
- No a nie? Przecież ja nie żartuję a w tego typu sprawach. - zarzuciła włosy do tyłu i pomaszerowała do przodu. Szła jak modelka. Sama kiedyś mówiła, że jak skończy dwadzieścia lat, to pójdzie do agencji modelek się zgłosić.
Z Thorem weszli do Heimdalla. Chłopak otworzył most tęczowy.
Minnie za chwilę była na Ziemi, w tym samym miejscu, skąd Thor ją zabierał. Jednak on sam nie pojawił się już.
1 note
·
View note
Text
6. 'I'll take you over the clouds...' (6)
- No to, Sif, jak już powiedziałam, my tylko gadaliśmy. A co ty myślisz? - obie wybuchły głośnym śmiechem. - No bo... On chciał pogadać. - zrobiła nacisk na to słowo - I powiedział, że dzisiaj w nocy wracam na ziemię i takie tam. No!
Znowu napad głupawki.
- Bo... Sif, no! - Sif nie wytrzymywała ze śmiechu, jedną ręką trzymała się za brzuch. - Co tu jest trudnego do zrozumienia?
- Nic. Nieważne. Dobra, idę, trening mam.
- Z tego co wiem, jesteś najlepszą wojowniczką tutaj. Loki mi powiedział.
- Oooo! Ślub się pewnie zaraz zapowie. Już i tak ludzie gadają o nim. I o tobie.
- Co mówią o mnie?!
- Że to ty jesteś tą jego ten... wybranką, nie wiem jak ci to powiedzieć prościej, i ten... on ci się oświadczy.
- Powiedział ci to?! - Minnie prawie że pisnęła.
- Nie, oczywiście, że nie. Thor mi powiedział. A przecież wiesz, on każdemu powie, co ten chce wiedzieć. Więc w ten sposób dowiedziałam się tego ja.
- Aha, czyli Thor wie wszystko i to powie?
- Jak go uprosisz. Lecę, kochana, nie mam czasu na razie. Buziaczki i miłego powrotu na Ziemię.
- Jasne, rozumiem, pa! - przytuliły się nawzajem, po czym Sif uciekła głównymi drzwiami. Minnie została sama.
Krzątała się tu i tam, chodziła po korytarzach, oglądała obrazy, rzeźby czy różnego rodzaju pamiątki po poprzednich władcach. Bała się wchodzić do wielu pomieszczeń, bo jeszcze na nią smok wyskoczy. Chodziła z jednego kąta w drugi, bo się po prostu nudziła. Chłopaków nie było, a robiło się coraz ciemniej, więc na Ziemi, podejrzewała, że też robi się późno i musi wracać do domu.
Nie chciała opuszczać tego bajecznego miejsca. Czuła się jak we własnym domku, cieplutkim i przyjemnym. Czyli tak naprawdę została wybrana do ważnego zadania, jakie... No Thor postawił.
Sam Odyn chciał, żeby Loki się wreszcie ustatkował, bo łazi tu i tam i wiecznie psoci jak mały kotek, który nie wie co to znaczy 'tego nie dotykamy', 'a tego nie psujemy'.
Powoli coraz bardziej chciała wracać na Ziemię.
- Madeleine. - usłyszała za sobą głos, kiedy wpatrywała się w totalną abstrakcję Pabla Picassa. Można by rzec, że to totalna abstrakcja Picassa, a obraz przedstawiał coś dziwnego. Dziewczyna powoli się odwróciła do źródła dźwięku.
- Hmm...? - powiedziała jako odpowiedź 'tak?'. - Coś się stało?
- Nie, nie, wracamy.
- Już? - zdziwiła się. - Tak szybko, ale to przecież był...
- Jeden dzień. - dokończył. Postać wynurzyła się z ciemnego mroku, prezentując całą swoją postawę.
- Thor, ale ja tak nie mogę! Pokazałeś mi ten wspaniały świat, na który przysięgałam, że istnieje tylko w mitologii nordyckiej. Że wy... ty i Loki, Odyn, Frigga, Sif... Że nie jesteście prawdziwi... I po takim dniu ty chcesz mnie zabrać z powrotem na Ziemię? Czy ty uważasz, że ja mam coś nie po kolei w głowie? - robiła różnego rodzaju gestykulacje, obroty i piruety.
- Wiesz... Na Ziemi zaraz będzie północ. Heimdall widział wiele osób, które kładą się spać właśnie. Między innymi twoją rodzinę i przyjaciół.
- Hej, hej, hej! Ja mam dwie przyjaciółki. Żadnych facetów w mojej paczce. - wyglądała na lekko uśmiechniętą. - Ale jak chcesz... Zresztą chodźmy, muszę na Ziemię się przebrać...
Wyszli na Most Tęczowy. Gdzieś w połowie dziewczyna się zatrzymała z pytaniem:
- Ale za pięć dni tu wrócę?
- A co jest za pięć dni? - zapytał, nie wiedząc nic o weekendzie.
- No taka dwudniowa przerwa od uczenia się. Wykłady kończę po dwunastej trzydzieści, więc zapraszam do swojego domu.
- Haha, a to dobre. A czekaj, ty tak na serio?
- No a nie? Przecież ja nie żartuję a w tego typu sprawach. - zarzuciła włosy do tyłu i pomaszerowała do przodu. Szła jak modelka. Sama kiedyś mówiła, że jak skończy dwadzieścia lat, to pójdzie do agencji modelek się zgłosić.
Z Thorem weszli do Heimdalla. Chłopak otworzył most tęczowy.
Minnie za chwilę była na Ziemi, w tym samym miejscu, skąd Thor ją zabierał. Jednak on sam nie pojawił się już.
0 notes
Text
5. 'He feels too proud.' (5)
Wieczór był ciepły, wiatr nie wiał, temperatura była około dwudziestu stopni. Minnie siedziała na wielkim tarasie widokowym w pałacu Odyna. Okryta była kocem, w rękach trzymała duży kubek z gorącą czekoladą. Włosy miała upięte w niechlujny kok, zrobiony zapewne na szybko. Na sobie miała cały czas tę samą sukienkę, ale już pewnie się do noszenia ich przyzwyczaiła. Wpatrywała się w zachodzące słońce za horyzontem. W wielkich drzwiach pojawiła się, o dziwo nie Sif, tylko Jane. Jane Foster. Miała na sobie jeansy, białą podkoszulkę, koszulę w kratkę i czarne, lekko zniszczone baleriny. Podeszła z rękami w tylnych kieszeniach do Minnie.
- Cześć. - powiedziała, zaczesując włosy za plecy.
- Cześć. - Minnie nie mogła uwierzyć, że ten moment, ta chwila dzieje się w Asgardzie, a nie na Ziemi podczas wykładów na uniwersytecie. Nie wierzyła swoim oczom. - Jestem Madeleine, ale mówią mi Minnie.
- Jestem Jane.
- Jak się tu znalazłaś?
- Thor po mnie skoczył. Powiedział, że jest coś w Asgardzie, co muszę zobaczyć.
- Więc wy się znacie?
- Tak. Też kiedyś nie miałam pojęcia, że takie miejsce istnieje, nigdy bym nie podejrzewała, że mitologia nordycka to tylko opisy miejsc, zjawisk i bogów, które naprawdę istnieją.
- Hmm... Moją ulubioną była grecka, a tak to nigdy nie byłam dobra z mitologii jakichkolwiek.
- Więc co teraz robisz? Mam na myśli szkołę.
- Studia na wydziale nauk ścisłych. Będę tak samo dobrym astrofizykiem, jak ty. I w ogóle czuję się zaszczycona, że cię poznałam. W wielu swoich zadaniach domowych, brałam pod uwagę twoje badania. Oczywiście te, które udostępniłaś w internecie i mam twoją książkę z badaniami, radami.
- Bardzo się cieszę, że ktokolwiek korzysta z tych informacji. - uśmiechnęły się obie. - Nie wiesz może gdzie jest Loki teraz?
- Czyli Amerykanki mają we krwi zamiłowanie do nordyckich bogów.
- Haha, no nie wiem. Po prostu chciałam więcej gorącej czekolady. Tutaj robią ją jakoś inaczej niż u nas.
- Nie piłam. Nie miałam okazji, żeby spróbować. Jestem tutaj chyba dziesiąty raz, ale pierwszy raz z torbą z ciuchami, bo chciałam już tu zostać na parę dni. A ty?
- Jeszcze nie wiem, co się ze mną stanie. Dlaczego po raz pierwszy na kilka dni?
- Zawsze na szybko, żeby się ukryć, z kimś powalczyć, być uratowaną. W jednym momencie czułam się zadowolona i smutna.
- Dlaczego?
- Frigga, matka Thora, ratując mnie i Aether sama zginęła.
- Uuu... Współczuję.
W przejściu na taras widokowy pojawił się Thor. Na szczęście był cicho. Jane pokazywała Minnie różne swoje rysunki o kosmosie, eksperymenty, które chciałaby, żeby razem zrobiły któregoś dnia. Thor się uśmiechał na widok rozbawionej i szczęśliwej Jane. Niedaleko za jego plecami stał Loki. Zastanawiał się, czy podejść do dziewczyn na taras, czy odwrócić się i zniknąć.
- Widzisz tamtego pana? - Minnie wskazała palcem na Thora. - On chyba ci się przygląda. Może mu się podobasz...? - Minnie uśmiechała się szeroko, żeby nie wybuchnąć śmiechem.
- A ja ci powiem nawet, że ja tego pana znam! - teraz wybuchła śmiechem. Thor wyszedł na taras.
- Jak tam? - zapytał, siadając obok nas.
- Nic. Gadamy. W ogóle dzięki za zamknięcie mnie z Lokim. - szczerze się uśmiechnęła i ziewnęła.
- Co? Jak mogłeś ją zamknąć w jednym pokoju z Lokim, przecież... przecież... to Loki. - Jane zabrała swój krytyczny głos w tej sprawie. - To co najmniej nieetyczne! Tak nie wolno!
- Ale... Jane, ona nie mówiła tego z ukrytą ironią, tylko szczerze. Tak?
- Tak. I nie wiem dlaczego ja ani gdzie jest ukryty sens tego wszystkiego, tego porwania i uśpienia mnie na całą noc, ale jestem ci wdzięczna, mimo, że dziewczyn ani nikogo innego nie powinno się tak traktować. Na Ziemi byłbyś już przestępcą, gwałcicielem, złodziejem, mam jeszcze inne nazwy. - rozmarzyła się.
- Madeleine Falconbridge. Odyn wzywa. - na taras tym razem wyszła Sif. - Nie wiem po co, ale wzywa. Pewnie sprawdzanie i takie tam.
Chciała już spytać o Lokiego. Minnie nie należała do niskich. Nadawała się na modelkę, jednak według obecnych wymagań mody, była za gruba. Z Lokim wyglądaliby prześlicznie. Sięgałaby mu mniej więcej do ramienia. Teraz trudno o taką parę. Ona blondynka, on brunet. Jej, piękna fotografia ze ślubu byłaby już.
Bała się Odyna, bo nie mogła do niego dostać się wcześniej.
- Życzę powodzenia. Bo ja jakoś nie wywarłam na nim wspaniałego pierwszego wrażenia. - rumieńce ogarnęły policzki Jane, kiedy mówiła te słowa. - Ja po prostu nie miałam kogoś, żeby mi wyjaśnił kto jest kim, albo co jest właściwie czym tutaj. Powodzenia. - przytuliły się, po czym Minnie odpowiedziała:
- Nie dziękuję. - pomachała obu osobom i poszła razem z Sif do sali tronowej, gdzie siedział Odyn.
Mijały korytarze z różnymi rzeźbami, obrazami, czuła się taka mała, bo sufit był kilkanaście metrów wyższy od niej. Lodowi Olbrzymi mogliby się zmieścić, ale oni na szczęście już nie istnieją.
- Wszechojcze. - zaczęła Sif jako pierwsza. - Madeleine.
- Madeleine. Wiem, że nie wiesz, po co tutaj tak właściwie jesteś, to pytanie cały czas krąży ci w myślach. Dlatego teraz ci na nie odpowiem. - wojowniczka wyszła bocznymi drzwiami, zostawiając sam na sam Minnie i Odyna. Minnie panikowała coraz bardziej. - Ponieważ szukam kandydatki na władczynię Asgardu, postanowiłem dać Lokiemu szansę. Oczywiście wiem, że to jest błąd... Ale skąd mogę to wiedzieć w stu procentach?
- Tak, wszechojcze. - powtórzyła to samo, co powiedziała brunetka. - Nie rozumiem tylko jednej rzeczy. Dlaczego Thor musiał mnie uśpić, żebym się zgodziła na to. A, i dlaczego akurat ja? Przecież w Midgardzie są miliony innych dziewczyn.
- Ponieważ Thor, Loki i Sif, ta dziewczyna, z którą tutaj przyszłaś, chodzili za tobą, patrzyli co robisz...
- Tak, oczywiście, rozumiem, ale... dlaczego ja?
- Spodobałaś się Lokiemu.
- Ahaaa... - pokiwała głową. - Dobrze. A, i jeszcze jedno zasadnicze pytanie. Ile czasu mam tutaj zostać? Bo chciałabym tylko przypomnieć, że jutro jest poniedziałek i ja mam wykłady, na których muszę się zjawić.
- Nadal nie rozumiem dlaczego ludzie tak bardzo przykładają się do edukacji. - odparł po krótkim stanowieniu się. - Skoro musisz, to dzisiaj w nocy. Możesz odejść.
- Dziękuję, wszechojcze. - ukłoniła się.
Odeszła z gracją królowej. Odyn od samego początku wiedział, że Minnie nada się na władczynię, dlatego ją wybrał. Skłamał, jeśli chodziło o to, że spodobała się Lokiemu.
- I co? - Thor, Loki, Jane i Sif stali oparci o ścianę za drzwiami.
- Nic. Pogadaliśmy chwilę.
- Jejku, no, jakby nie mógł powiedzieć! - wkurzyła się Sif na te słowa, że porozmawiali. Byłoby prościej, gdyby jej powiedział. - Too...? - wszyscy się na nią spojrzeli. - Co? Chcę znać szczegóły.
0 notes
Text
“Once and Forever” - rozdział 8.
* - Nie dosłownie, chodzi o to, że się zobaczyli :)
~~
- O, to ja otworzę! - Minnie wstała i sprawnym, damskim krokiem podeszła spokojnie do drzwi. Denerwowała się trochę. Otworzyła je, pociągając mocniej za klamkę. - Tylko cicho. Ty jesteś Jake. - pokazała palcem na Lokiego. - Ty Danny, a ty to ty, Jane. - powiedziała szybko, sprawnie i cicho, żeby nikt tego nie usłyszał. - Wchodźcie, wchodźcie! - powiedziała normalnym tonem głosu.
Loki jako Jake, Thor jako Danny, a Jane to Jane. Heh, kto by się spodziewał, że ktokolwiek zmieni ich imiona.
- To jest Jake, Danny i moja idolka, Jane. To właśnie z niej brałam przykład idąc na studia z naukami ścisłymi i to właśnie dzięki niej moim marzeniem jest stać się tak wybitnym astrofizykiem. Jake i Danny przyjechali z daleka, więc zaraz przyjdę.
Kolejno poszli na górę domu. Minnie otworzyła kluczem sypialnię gościnną, ostatnią, która została wolna po zjeździe całej rodziny. Mają zjazd rodziny, więc wszystkie wolne sypialnie gościnne są zajęte.
- Wiesz, twój dom jest całkiem podobny do Asgardu. - powiedział Thor, zanim dokończył, Jane wybuchła głośnym, niepohamowanym śmiechem.
- Nie wiem, nie wiem. - odpowiedziała blondynka. - Thor, Jane, wy dostajecie ten pokój ze względu na to, że jesteście razem. Ale to głupio zabrzmiało.
Dwójka weszła do środka pokoju.
- A ja? - pisnął Loki. A tak, rzeczywiście, pominęła go. - A ja? - zawtórował - O mnie chyba zapomniałaś.
- Wiem, ty idziesz do mojego. Chodź. - złapała go za przedramię. - Tutaj, drzwi z napisem tu mieszka Minnie, tuż za rogiem. Więc, jeśli będziesz czegoś potrzebował, musisz wytrzymać do południa, zazwyczaj do tej godziny śpię w dni wolne.
- Więc, jakieś łóżko czy coś? - zapytał, kiedy weszli do pomieszczenia.
- Kanapa w salonie odpada. Śpi tam wujek, bo ciocia go wygoniła z łóżka, bo chrapał strasznie. Tutaj. - palcem wskazała swoją kanapę. - Jeśli się zmieścisz, nie będę ci rozkładała jej. Chyba jak wolisz.
- Yyy... Zobaczę jeszcze...? - jego ton był niepewny. - A ty schodzisz na dół, zgaduję.
- W każdym razie powinnam. Niedługo przyjdę, powiem, że muszę coś zrobić.
- Jasne. A co ja mam robić? - powiedział, kiedy dziewczyna wyszła na korytarz.
- Książkę weź. Połkniesz ją od razu, sam mi opowiadałeś, że Frigga ci podsyłała je do celi.
- No tak... Ale... Masz coś ciekawego?
- Na półce nad biurkiem. Zapalisz lampkę i gotowe. Ja posiedzę trochę i przyjdę. - uśmiechnęła się.
Zeszła dół, uprzednio zostawiając szpilki na kancie schodka.
- Jestem. Przepraszam, że tak długo.
- Madeleine, opowiedz jak tam twoje studia. - zapytał Brad.
- Dobrze.
Dziewczyna stała dokładnie pomiędzy nim a Christianem Bale'm.
- Chcesz? - wzrokiem poprowadził jej wzrok na szklankę z drinkiem.
- Nie, dzięki. A u ciebie jak? Media spekulują o twojej nowej roli i nominacji Leonarda di Caprio do Oscara.
- Tak. I nie. Nie mam na razie żadnych propozycji filmowych. A Leonardo pewnie znowu będzie tylko nominowany. - uśmiechnął się lekko.
- Wiesz, ostatnio oglądałam film z tobą w roli głównej, Wywiad z wampirem. I doszłam do wniosku, że gdyby nie oczy, to się nic nie zmieniłeś. Włosy także w sumie.
- Haha.
- Bywa. Bardzo mi się film podobał. Jeszcze biorąc pod uwagę, że uwielbiam tematykę wampirów.
- A chciałabyś zagrać jednego z nich?
- Serio?
- Tak.
- Wow. Nie chce mi się wierzyć w to.
Otworzyła usta z wrażenia. Nie wierzyła, że Brad Pitt właśnie jej proponował rolę.
- A to tak na serio? - zapytała ponownie. - Czy sobie ze mnie żartujesz?
- Ogólnie taka była umowa. Mam znaleźć sobie partnerkę do zadań specjalnych w tym filmie. Bez tego nie dostanę roli. -upił łyk drinka ze szklanki. - Więc czas do przemyśleń to jakieś trzy dni. Wtedy zadzwoń, napisz smsa czy coś. Albo nie, czekaj, za trzy dni to...
- Piątek.
- To będę w sali bankietowej, spotkanie właśnie w sprawie scenariusza. Jutro dam twojemu tacie dwie ewentualne wersje dialogów. Później mam dać odpowiedź, ale musisz iść ze mną. Zdjęcia zaczynają się od razu po podpisaniu kontraktu.
- Okej.
Takiego zwrotu akcji się nie spodziewała.
- Więc polecę za trzy dni na to spotkanie i dam ci, albo wam, odpowiedź. Tylko weź powiedz, że żartujesz, a nie wiem co ci zrobię. - na jej twarzy pojawił się uśmieszek i rękę podniosła na wysokość swojego łokcia. - Bo już ci uwierzyłam. A jak tam Batman żyje?
- A dobrze. Leci jakoś.
- Jak twoja kobieta kot?
- Bardzo śmieszne. Ale wiesz, to ciekawe.
- Co?
- że i tak wszyscy pamiętają tylko ten moment, kiedy się okazało, że Bruce wrócił i był z Anne Hathaway na wakacjach.
- Oczywiście, że tam, gdzie był Alfred. A kobieta kot to Selina. Wiecie, nie chcę wam przeszkadzać czy coś, ale idę do siebie na górę już. Muszę jeszcze coś zrobić.
Odeszła od nich, pożegnała się z każdym z osobna, gdyż niektórzy w nocy już odjeżdżają z Nowego Jorku. Wzięła buty ze schodów i wbiegła, mocno stupając stopami o podłogę, na górę. Minęła pokój rodziców, kilka innych, garderobę, parę szafek na ścianach i łazienkę. Zajrzała do pokoju Thora i Jane. Spali już. Ona wtulona w niego, przykryci po szyję, a lampka zapalona. Weszła cichaczem i zgasiła. Wyszła bezszelestnie. Poszła do siebie. Ostrożnie otworzyła drzwi, żeby ewentualnie nie obudzić Lokiego.
- Co ty tak cicho? - odezwał się, a Minnie się wystraszyła.
- Jezu! - złapała się za serce. - Nigdy mnie nie strasz. - powiedziała stanowczo, akcentując mocno każde słowo. - Czemu jeszcze nie śpisz?
- Wciągnęła mnie ta książka?
- Jaka? - wzięła białą, luźną bokserkę i legginsy czarne.
- [tytuł]. Nawet ciekawa fabuła.
- Czytałam to tydzień temu, coś koło tego. Idę się przebrać i przyjdę. - weszła do łazienki.
Zdjęła sukienkę i powiesiła na wieszaku, czarne rajstopy zwinęła w kulkę. Włosy rozczesała, związała w wysokiego kucyka, a makijaż zmyła i dokładnie umyła twarz. Wzięła szybki prysznic i ubrała się. Zdjęła wszelką biżuterię i wyszła.
- Jestem. - wieszak z sukienką powiesiła w szafie, szpilki schowała do szafki z butami, biżuterię schowała do specjalnej szuflady na tego typu rzeczy. - Jak tam?
Loki siedział w białej koszuli galowej i spodniach od garnituru. Dziewczyna położyła się obok niego, a głowę na jego kolanach.
- Wiesz...? Od kiedy wróciłam z Asgardu, nie mogę spać... Więc zostaniesz ze mną, tak...?
0 notes
Text
“Once and Forever” - rozdział 5.
Wieczór był ciepły, wiatr nie wiał, temperatura była około dwudziestu stopni. Minnie siedziała na wielkim tarasie widokowym w pałacu Odyna. Okryta była kocem, w rękach trzymała duży kubek z gorącą czekoladą. Włosy miała upięte w niechlujny kok, zrobiony zapewne na szybko. Na sobie miała cały czas tę samą sukienkę, ale już pewnie się do noszenia ich przyzwyczaiła. Wpatrywała się w zachodzące słońce za horyzontem. W wielkich drzwiach pojawiła się, o dziwo nie Sif, tylko Jane. Jane Foster. Miała na sobie jeansy, białą podkoszulkę, koszulę w kratkę i czarne, lekko zniszczone baleriny. Podeszła z rękami w tylnych kieszeniach do Minnie.
- Cześć. - powiedziała, zaczesując włosy za plecy.
- Cześć. - Minnie nie mogła uwierzyć, że ten moment, ta chwila dzieje się w Asgardzie, a nie na Ziemi podczas wykładów na uniwersytecie. Nie wierzyła swoim oczom. - Jestem Madeleine, ale mówią mi Minnie.
- Jestem Jane.
- Jak się tu znalazłaś?
- Thor po mnie skoczył. Powiedział, że jest coś w Asgardzie, co muszę zobaczyć.
- Więc wy się znacie?
- Tak. Też kiedyś nie miałam pojęcia, że takie miejsce istnieje, nigdy bym nie podejrzewała, że mitologia nordycka to tylko opisy miejsc, zjawisk i bogów, które naprawdę istnieją.
- Hmm... Moją ulubioną była grecka, a tak to nigdy nie byłam dobra z mitologii jakichkolwiek.
- Więc co teraz robisz? Mam na myśli szkołę.
- Studia na wydziale nauk ścisłych. Będę tak samo dobrym astrofizykiem, jak ty. I w ogóle czuję się zaszczycona, że cię poznałam. W wielu swoich zadaniach domowych, brałam pod uwagę twoje badania. Oczywiście te, które udostępniłaś w internecie i mam twoją książkę z badaniami, radami.
- Bardzo się cieszę, że ktokolwiek korzysta z tych informacji. - uśmiechnęły się obie. - Nie wiesz może gdzie jest Loki teraz?
- Czyli Amerykanki mają we krwi zamiłowanie do nordyckich bogów.
- Haha, no nie wiem. Po prostu chciałam więcej gorącej czekolady. Tutaj robią ją jakoś inaczej niż u nas.
- Nie piłam. Nie miałam okazji, żeby spróbować. Jestem tutaj chyba dziesiąty raz, ale pierwszy raz z torbą z ciuchami, bo chciałam już tu zostać na parę dni. A ty?
- Jeszcze nie wiem, co się ze mną stanie. Dlaczego po raz pierwszy na kilka dni?
- Zawsze na szybko, żeby się ukryć, z kimś powalczyć, być uratowaną. W jednym momencie czułam się zadowolona i smutna.
- Dlaczego?
- Frigga, matka Thora, ratując mnie i Aether sama zginęła.
- Uuu... Współczuję.
W przejściu na taras widokowy pojawił się Thor. Na szczęście był cicho. Jane pokazywała Minnie różne swoje rysunki o kosmosie, eksperymenty, które chciałaby, żeby razem zrobiły któregoś dnia. Thor się uśmiechał na widok rozbawionej i szczęśliwej Jane. Niedaleko za jego plecami stał Loki. Zastanawiał się, czy podejść do dziewczyn na taras, czy odwrócić się i zniknąć.
- Widzisz tamtego pana? - Minnie wskazała palcem na Thora. - On chyba ci się przygląda. Może mu się podobasz...? - Minnie uśmiechała się szeroko, żeby nie wybuchnąć śmiechem.
- A ja ci powiem nawet, że ja tego pana znam! - teraz wybuchła śmiechem. Thor wyszedł na taras.
- Jak tam? - zapytał, siadając obok nas.
- Nic. Gadamy. W ogóle dzięki za zamknięcie mnie z Lokim. - szczerze się uśmiechnęła i ziewnęła.
- Co? Jak mogłeś ją zamknąć w jednym pokoju z Lokim, przecież... przecież... to Loki. - Jane zabrała swój krytyczny głos w tej sprawie. - To co najmniej nieetyczne! Tak nie wolno!
- Ale... Jane, ona nie mówiła tego z ukrytą ironią, tylko szczerze. Tak?
- Tak. I nie wiem dlaczego ja ani gdzie jest ukryty sens tego wszystkiego, tego porwania i uśpienia mnie na całą noc, ale jestem ci wdzięczna, mimo, że dziewczyn ani nikogo innego nie powinno się tak traktować. Na Ziemi byłbyś już przestępcą, gwałcicielem, złodziejem, mam jeszcze inne nazwy. - rozmarzyła się.
- Madeleine Falconbridge. Odyn wzywa. - na taras tym razem wyszła Sif. - Nie wiem po co, ale wzywa. Pewnie sprawdzanie i takie tam.
Chciała już spytać o Lokiego. Minnie nie należała do niskich. Nadawała się na modelkę, jednak według obecnych wymagań mody, była za gruba. Z Lokim wyglądaliby prześlicznie. Sięgałaby mu mniej więcej do ramienia. Teraz trudno o taką parę. Ona blondynka, on brunet. Jej, piękna fotografia ze ślubu byłaby już.
Bała się Odyna, bo nie mogła do niego dostać się wcześniej.
- Życzę powodzenia. Bo ja jakoś nie wywarłam na nim wspaniałego pierwszego wrażenia. - rumieńce ogarnęły policzki Jane, kiedy mówiła te słowa. - Ja po prostu nie miałam kogoś, żeby mi wyjaśnił kto jest kim, albo co jest właściwie czym tutaj. Powodzenia. - przytuliły się, po czym Minnie odpowiedziała:
- Nie dziękuję. - pomachała obu osobom i poszła razem z Sif do sali tronowej, gdzie siedział Odyn.
Mijały korytarze z różnymi rzeźbami, obrazami, czuła się taka mała, bo sufit był kilkanaście metrów wyższy od niej. Lodowi Olbrzymi mogliby się zmieścić, ale oni na szczęście już nie istnieją.
- Wszechojcze. - zaczęła Sif jako pierwsza. - Madeleine.
- Madeleine. Wiem, że nie wiesz, po co tutaj tak właściwie jesteś, to pytanie cały czas krąży ci w myślach. Dlatego teraz ci na nie odpowiem. - wojowniczka wyszła bocznymi drzwiami, zostawiając sam na sam Minnie i Odyna. Minnie panikowała coraz bardziej. - Ponieważ szukam kandydatki na władczynię Asgardu, postanowiłem dać Lokiemu szansę. Oczywiście wiem, że to jest błąd... Ale skąd mogę to wiedzieć w stu procentach?
- Tak, wszechojcze. - powtórzyła to samo, co powiedziała brunetka. - Nie rozumiem tylko jednej rzeczy. Dlaczego Thor musiał mnie uśpić, żebym się zgodziła na to. A, i dlaczego akurat ja? Przecież w Midgardzie są miliony innych dziewczyn.
- Ponieważ Thor, Loki i Sif, ta dziewczyna, z którą tutaj przyszłaś, chodzili za tobą, patrzyli co robisz...
- Tak, oczywiście, rozumiem, ale... dlaczego ja?
- Spodobałaś się Lokiemu.
- Ahaaa... - pokiwała głową. - Dobrze. A, i jeszcze jedno zasadnicze pytanie. Ile czasu mam tutaj zostać? Bo chciałabym tylko przypomnieć, że jutro jest poniedziałek i ja mam wykłady, na których muszę się zjawić.
- Nadal nie rozumiem dlaczego ludzie tak bardzo przykładają się do edukacji. - odparł po krótkim stanowieniu się. - Skoro musisz, to dzisiaj w nocy. Możesz odejść.
- Dziękuję, wszechojcze. - ukłoniła się.
Odeszła z gracją królowej. Odyn od samego początku wiedział, że Minnie nada się na władczynię, dlatego ją wybrał. Skłamał, jeśli chodziło o to, że spodobała się Lokiemu.
- I co? - Thor, Loki, Jane i Sif stali oparci o ścianę za drzwiami.
- Nic. Pogadaliśmy chwilę.
- Jejku, no, jakby nie mógł powiedzieć! - wkurzyła się Sif na te słowa, że porozmawiali. Byłoby prościej, gdyby jej powiedział. - Too...? - wszyscy się na nią spojrzeli. - Co? Chcę znać szczegóły.
0 notes